Μια δημοσιογράφος μια
Κυριακή πρωί πήγε
στον Άγιο Νικόλαο
Χαλανδρίου, μεγάλη εκκλησία της
Αθήνας. Ιδού τι κατέγραψε: Η
χορωδία πραγματικά με
εντυπωσιάζει, μια και δεν
έχω ακούσει πουθενά
πιο ωραία εκκλησιαστική χορωδία. Το
μυαλό γαληνεύει.
Θυμάμαι μια
κουβέντα το καλοκαίρι
με ένα Μαροκινό
φίλο που θέλησε να
με συνοδεύσει στην
εκκλησία παρότι μουσουλμάνος. Η εκκλησία
σας φαίνεται ότι
είναι φιλελεύθερη. Με το
που μπαίνεις στο
ναό το διαπιστώνεις.
Ο καθένας
προσέρχεται ό,τι ώρα
θέλει, κάνει τον σταυρό
του όποτε θέλει, φιλάει τις
εικόνες όποτε θέλει. Άλλος
στέκεται, άλλος κάθεται,
άλλος γονατίζει άλλος
στέκεται όρθιος, έχετε μια
ιερή ελευθερία.
Φιλελεύθερη λοιπόν
η θρησκεία μας
εκείνο το απέραντο
δίδαξόν με τα δικαιώματά
σου που ποτέ
δεν του δώσαμε
την σημασία που
του άξιζε. Δεν κοντοσταθήκαμε γιατί
μας παρενοχλούσαν τάχα φθηνές
ενέργειες των λειτουργών
της Εκκλησίας. Τι κρίμα
πόσα χάνουμε;
(περιοδικό: «Λυχνία Νικοπόλεως»
Φεβρουάριος 2016)
