Η θεία παντογνωσία - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΔΕΚΑΤΗ  ΠΕΜΠΤΗ  ΛΟΥΚΑ  (26  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2020)

"ἐζήτει ἰδεῖν τὸν Ἰησοῦν" (Λουκ. ΙΘ΄ 3).

Ἡ Θεία παντογνωσία

Μίαν ἔντονον καὶ ζωηρὰν ἐπιθυμίαν ἔχει μέσα του ὁ ἀρχιτελώνης Ζακχαῖος, καὶ περιμένει νὰ τοῦ δοθῇ ἡ  εὐκαιρία διὰ νὰ τὴν πραγματοποιήσῃ. Ἔχει ἀκούσει πολλάκις καὶ ἐκ πολλῶν ἀνθρώπων, περὶ τῆς δραστηριότητος τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ραββί, καὶ ἐπιθυμεῖ νὰ τὸν ἴδῃ ἐκ τοῦ σύνεγγυς. Σήμερον, εἶναι ἡ μεγάλη εὐκαιρία διὰ νὰ πραγματοποιηθῇ ὁ ὕψιστος οὗτος στόχος του, δεδομένου ὅτι, ἔρχεται σήμερον ἐδῶ εἰς τὴν πατρίδα του τὴν Ἰεριχώ. Βλέπει τὸ πλῆθος νὰ συνωστίζεται εἰς τὸν δρόμον ὅπου πρόκειται νὰ περάσῃ ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἡ καρδία του λαχταρᾷ νὰ εἶναι καὶ αὐτὸς ἐκεῖ ἀναμέσον τοῦ πλήθους. Ὅμως ἡ σκέψις καὶ μόνη τὸν κάνει νὰ τρέμῃ, διότι ἡ ἕως τώρα βιοτή του ὡς Ἀρχιτελώνου τὸν "στοχοποιεῖ" εἰς κάθε ἀπόπειραν ἵνα ἐξέλθῃ ἐκ τῆς οἰκίας του. Οἱ συμπατριῶται του, οἱ ὁποῖοι ἔχουσι βιώσει κατ᾿ ἐπανάληψιν τὰς ἀδικίας του καὶ τὰς κλοπάς του, τὸν μισοῦν, καὶ εὐκαίρως τε καὶ ἀκαίρως, τοῦ ἐπιτίθενται παντοιοτρόπως, ἐκδηλοῦντες τὴν ἀγανάκτησίν των πρὸς αὐτόν.

Ἡ ἐπιθυμία του, ὅμως, ... νικᾷ τὸν φόβον του καὶ μὲ τὴν εὐκολίαν ποὺ τοῦ παρέχει ἡ σωματική του ἀδυναμία - "ὅτι τῇ ἡλικίᾳ μικρὸς ἦν" (Λουκ. ΙΘ΄ 3) - ἀνέρχεται εἰς τὴν συκομωρέαν. Κρύπτεται καλῶς ὄπισθεν τῶν φυλλωμάτων τοῦ δένδρου καὶ αἰσθάνεται "ἀσφαλὴς" ὡς, σχεδόν, ἀθεώρητος ...

Ὅμως, δὲν γνωρίζει, ὅτι ὁ Ἰησοῦς, ὁ Ἀληθινὸς Θεός, ὁ "γινώσκων καρδίας καὶ νεφρούς", ἔρχεται σήμερον εἰς τὴν Ἰεριχώ, μόνον, δι᾿ αὐτὸν τὸν ἴδιον ... Ὄντως! διότι αἱ "κινήσεις" τοῦ Κυρίου ἡμῶν εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, δὲν ἦσαν ... συγκυριακαὶ ἢ ... ἐν τῷ ἀγνώστῳ, ἀλλά, ὡς Θεῖαι τοιαῦται ἦσαν προκαθορισμέναι καὶ προγραμματισμέναι! Τοῦτο καταφαίνεται εἰς πάμπολλα σημεῖα τῆς Καινῆς Διαθήκης, ὡς εἰς τὸ ἐν Κανᾷ θαῦμα, ὅτε ὁ Κύριος ἀπαντῶν εἰς τὴν ἔκκλησιν τῆς Παναγίας μητρός Του, εἶπεν, "τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι; οὔπω ἥκει ἡ ὥρα μου" (Ἰωάν. Β΄ 4), ἢ ὅτε, πάλιν, ἐπεχείρησαν οἱ Γραμματεῖς ἵνα συλλάβωσιν Αὐτόν, "οὐδεὶς ἐπίασεν αὐτόν, ὅτι οὔπω ἐληλύθει ἡ ὥρα αὐτοῦ" (Ἰωάν. Η΄ 20), καὶ εἰς ἕτερα ἀκόμη ...

Ἡ Θεία πρόσκλησις .

Μετ᾿ ὀλίγον, διακρίνει εἰς τὸ βάθος τοῦ δρόμου, τὸ πλῆθος τοῦ λαοῦ τὸ ὁποῖον συνοδεύει τὸν Χριστὸν μὲ φωνασκίας καὶ θορύβους καὶ αἰσθάνεται ἀκόμη περισσότερον ἀσφαλής, διότι ὁ Κύριος ... ἔχει ἵνα ἀσχοληθῇ μὲ ἄλλους καὶ ἄλλα περισσότερον σημαντικοὺς καὶ σημαντικά, ἀπὸ τὸν εὐτελῆ καὶ ἁμαρτωλὸν ... ἑαυτόν του! Ὁποία ὅμως ἔκπληξις !!! Προσεγγίζοντας ὁ Κύριος εἰς τὴν συκομωρέαν, ἐγείρει τοὺς ὀφθαλμούς Του εἰς αὐτόν, καὶ ὡς νὰ ἐγνώριζεν τοῦτον, τὸν καλεῖ ὀνομαστικῶς ἵνα καταβῇ ἐκ τοῦ δένδρου, μὲ λόγον καὶ τρόπον ἰδιαιτέρως ἐνθαρρυντικόν ... ! "Ζακχαῖε, σπεύσας κατάβηθι· σήμερον γὰρ ἐν τῷ οἴκῳ σου δεῖ με μεῖναι" (Λουκ. ΙΘ΄ 5). Δὲν τὸ ἐφαντάζετο ... Διὰ νὰ τὸν καλεῖ ὀνομαστικῶς, εἶναι κάτι περισσότερον ἑνὸς κοινοῦ ἀνθρώπου ... Δὲν γνωρίζει, ὅμως, καὶ τὴν ἁμαρτωλόν του κατάστασιν;;; Ἀναμέσον τόσων ἀνθρώπων καὶ δή, Φαρισαίων καὶ Γραμματέων - τῶν ἐναρέτων καὶ ὑπηρετῶν τοῦ Ναοῦ, - εἰς αὐτόν ἀπηύθυνεν τὴν τόσον τιμητικὴν πρόσκλησιν;;; Εἶναι συγκλονισμένος ... !!! Κινεῖται παρορμητικῶς καὶ κατέρχεται τῆς συκομωρέας καὶ αἰσθάνεται ὅτι ὁ Κύριος - διὰ τῆς προσωπικῆς εἰς αὐτόν ἀναφορᾶς Του, - "παρέσυρρεν" ὅλο ἐκεῖνο τὸ πλῆθος, εἰς τὸ νὰ ἀλλάξωσι γνώμην περὶ αὐτοῦ! Αἰσθάνεται πλέον, ὅτι ἅπαντες τὸν θεωροῦσι μὲ θαυμασμόν ...

Σπεύδει, ὅμως, εἰς τὴν οἰκίαν του διὰ νὰ ἀναγγείλη εἰς τοὺς οἰκείους του τὴν ... ἐπίσκεψιν τοῦ Χριστοῦ καὶ ἀναμένει εἰς τὴν εἴσοδον τὸν Διδάσκαλον καὶ τοὺς μαθητάς Του. Ὁ κόσμος, ἤδη ἔχει ἀρχίσει νὰ δυσφορῇ μὲ τὴν τοιαύτην ... προτίμησιν τοῦ Κυρίου, "καὶ ἰδόντες πάντες διεγόγγυζον λέγοντες ὅτι παρὰ ἁμαρτωλῷ ἀνδρὶ εἰσῆλθε καταλῦσαι" (Λουκ. ΙΘ΄ 7). Ἀκολουθοῦν ὅμως καὶ αὐτοί, διὰ νὰ ἴδουν τὴν ἐξέλιξιν ... Ὁ ἀρχιτελώνης, ἤδη, ἔχει ἀρχίσει νὰ κατανύσσεται καὶ νὰ μετανοῇ διὰ τήν, ἕως αὐτὴν τὴν στιγμήν, ἁμαρτωλὸν συμπεριφοράν του ... καὶ ὅταν ὁ Ἰησοῦς ἐγγίζει καὶ εἶναι ἕτοιμος ἵνα διέλθῃ τοῦ κατωφλίου, ... "Σταθεὶς ... Ζακχαῖος εἶπε πρὸς τὸν Κύριον· ἰδοὺ τὰ ἡμίση τῶν ὑπαρχόντων μου, Κύριε, δίδωμι τοῖς πτωχοῖς, καὶ εἴ τινός τι ἐσυκοφάντησα, ἀποδίδωμι τετραπλοῦν" (Λουκ. ΙΘ΄ 8). Ποῖος δὲν θὰ συνεκινεῖτο; Ποίου ἡ καρδία δὲν θὰ ἐχαίρετο μὲ τὴν τοιαύτην μεταστροφὴν τοῦ ἀρχιτελώνου Ζακχαίου;

Ἡ ἀνταπόκρισις εἰς τὴν πρόσκλησιν.

Πρῶτος ὁ Κύριος, ὁ γινώσκων καρδίας καὶ νεφρούς, ἐπιβεβαιώνει διὰ τὴν σωτηρίαν ἡ ὁποία "τῷ οἴκῳ τούτῳ ἐγένετο" καὶ ἡ ὁποία ἦτο καὶ ὁ ἀπώτερος σκοπὸς τῆς Θείας αὐτῆς ἐπισκέψεως. Ἐὰν ὅμως θεωρήσωμεν εἰς βάθος, τὴν σωστικὴν ταύτην μεταστροφήν, θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι, αὕτη ὀφείλετο εἰς τὴν ἀποδοχὴν τῆς προσκλήσεως ... Πόσους, ἀλήθεια, δὲν ἐκάλεσεν ὁ Κύριος; Εἴτε ἐμμέσως πλὴν σαφῶς, ἀλλ᾿ εἴτε καὶ ἀμέσως, ἅπαντες εἴμεθα προσκεκλημμένοι διὰ νὰ τὸν ἀκολουθήσωμεν. "ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι" (Μάρκ. Η΄ 34).  Ἡ "κίνησις", ὅμως, ἡ ὁποία ... σώζει, δὲν εἶναι, αὐτὴ καθ᾿ αὐτὴ ἡ πρόσκλησις, ἀλλὰ ἡ ... ἀνταπόκρισις εἰς τὴν πρόσκλησιν. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἀρνεῖται τὴν Θείαν καθοδήγησιν, εἶναι λογικόν, ἡ παντοδυναμία τοῦ Θεοῦ νὰ ... ἀδρανῇ! Εἶναι πολὺ χαρακτηριστική, μία Ἁγιογραφικὴ φρᾶσις εἰς τὴν ὁποίαν καταδεικνύεται καὶ ἐπιβεβαιώνεται ἡ ὀδυνηρὰ αὕτη πραγματικότης. Συγκεκριμμένως, εἴς τινα ἐπίσκεψιν τοῦ Κυρίου εἰς τὴν Ναζαρέτ, - πατρίδα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, "οὗ ἦν τεθραμμένος" - οἱ Ναζαρηνοί, γνωρίζοντες τὸν Κύριον ἐκ τῆς παιδικῆς Του ἡλικίας, δὲν ἐπίστευον εἰς τὴν Θεότητά Του καὶ τὸν προσεφώνουν ὑποτιμητικῶς, "υἱὸν τοῦ τέκτονος"! Λέγει, λοιπόν, τὸ ἱερὸν κείμενον˙ "Καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε" (Μάρκ. ΣΤ΄ 5).

Τὸ παράδειγμα τοῦ Ζακχαίου εἴθε νὰ συγκινήσῃ ἑκάστην ψυχήν. Καὶ δι’ ἐκείνους, οἵτινες θεωροῦσιν ἑαυτούς, καταδεδικασμένους καὶ ἀπορριπτέους τῆς Θείας ἀγάπης λόγω τῶν ἁμαρτιῶν των, ἂς ἀποτελέσῃ τοῦτο, ἀφορμὴν διὰ τὴν σωτήριον ἀνταπόκρισιν εἰς τὴν Θείαν κλῆσιν.

                                                                                                Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

                                                                                          Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Τι είναι αυτό που χαρακτηρίζει την πνευματική μας πρόοδο;

Όσο προσεκτικότεροι είμαστε σε όσα περνούν από το νου μας στην καρδιά, τόσο ισχυρότερη σχηματίζεται η εντύπωση ότι όχι μόνο δεν προοδεύουμε πνευματικά, αλλά αντιθέτως γινόμαστε διαρκώς χειρότεροι και η κατάστασή μας καθόλου δεν βελτιώνεται;

Η έννοια αυτή είναι παράδοξη.

Όσο περισσότερο συνειδητοποιούμε την μηδαμινότητά μας τόσο μεγαλύτερη είναι η πρόοδός μας.

Πρόγραμμα Ιερών Ακολουθιών Φεβρουαρίου 2020

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ 

ΤΗΣ ΕΝΟΡΙΑΣ

Κοπή Βασιλόπιτας Α.Ο. ΓΑΛΗΝΗ 2020

Κυριακή 26 Ιανουαρίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Τι σχέση έχει ένας Εγωιστής με την σοφία;

Επέζησε από άμβλωση! ας την ακούσουμε...

Φοβερή η μαρτυρία της Gianna Jessen, η οποία επέζησε ενώ η μητέρα της ήταν σε διαδικασία έκτρωσης ενώ ήταν 7,5 μηνών έγκυος. Ας δούμε το βίντεο.

Κυριακή 19 Ιανουαρίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Μία μεγάλη ανθρώπινη... "ανάγκη" και το δίκαιο παράπονο - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΔΩΔΕΚΑΤΗ  ΛΟΥΚΑ  (19  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2020)

"Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε
μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν" (Λουκ. ΙΖ΄ 15)

Μία μεγάλη ἀνθρωπίνη ... "ἀνάγκη".

Ἅπαντες οἱ ἄνθρωποι, ἀδελφοί μου ἀναγνῶσται, ἴσως καὶ ἄνευ οὐδεμιᾶς ἐξαιρέσεως, αἰσθανόμεθα ἀδήριτον τὴν ἀνάγκην ἵνα δεχώμεθα τὰς εὐχαριστίας τῶν ἄλλων, ὅταν προσφέρομεν εἰς αὐτούς, ἔστω καὶ κάτι τὸ ἀσήμαντον. Ἐπιθυμοῦμεν, ἐπὶ παραδείγματι, ὅταν θὰ προσφέρωμεν ἀκόμη καὶ μηδαμινῆς ἀξίας πράγματα ἢ ἐξυπηρετήσεις, - τὸ ἐλάχιστον δῶρον, τὴν παραμικρὰν ἐξυπηρέτησιν, ἀκόμη καὶ ἕν ἁπλοῦν ... χαμόγελον, - νὰ γίνῃ τοῦτο ἀποδεκτὸν καὶ ἀξιοπρόσεκτον παρὰ τοῦ παραλήπτου. Ἀναζητοῦμεν, τὴν ἀναγνώρισιν καὶ τὴν εὐχαριστίαν, καὶ ἐπιθυμοῦμεν - ἔστω καὶ ἂν προσποιούμεθα πολλάκις τὸ ... ἀντίθετον, - ἵνα ἀσχοληθῶσιν οἱ ... πάντες μὲ τὴν προσφορὰν ἡμῶν καὶ μάλιστα μετὰ πολλῶν ἐπαίνων. Ὅταν δὲ συμβῇ τὸ ἀντίθετον, καὶ παραλείψωσιν οἱ ἄνθρωποι ἵνα εὐχαριστήσωσιν καὶ εἴπωσιν λόγους ἐπαινετικούς, θλιβόμεθα καὶ προσπαθοῦμεν ἵνα ἐν τῇ συζητήσει, ὑπενθυμίζομεν καὶ τὴν δωρεάν, ἀλλὰ καὶ τήν, πρὸς ταύτην, ὑποχρέωσιν! Ἔχομεν δέ, καὶ λόγους κατηγορητικοὺς καὶ δεικτικοὺς ἵνα εἴπωμεν, ὅταν οἱ ἀποδέκται τῶν δώρων καὶ δωρεῶν ἡμῶν, ἐμμένωσιν εἰς τὴν παραθεώρησιν τῆς ... "ὑποχρεώσεώς" των καὶ προσποιοῦνται ἢ καὶ πιστεύωσι ὅτι δὲν ἔχωσι τὴν τοιαύτην ὑποχρέωσιν!
Εἰς τὴν ἀντίστροφον, ὅμως, περίπτωσιν, ὅταν, δηλαδή, ἡμεῖς εἴμεθα οἱ δωρολῆπται καὶ ἡμεῖς ὑποχρεούμεθα ἵνα εὐχαριστήσωμεν καὶ ἐκφράσωμεν τὴν εὐγνωμοσύνην ἡμῶν πρὸς τοὺς εὐεργετοῦντας ἡμᾶς, τὸ ... "εὐχαριστῶ" μας εἶναι πολὺ ... δύσκολος λέξις! Ἔχομεν τὴν αἴσθησιν ὅτι ... ἅπαντες μᾶς χρεωστοῦν καὶ ὅτι ἡμεῖς εἰς ... οὐδένα ὀφείλομεν! Ἀπαιτοῦμεν καὶ διαμαρτυρόμεθα διὰ τὴν ἀχαριστίαν τῶν ἄλλων, ἀλλὰ δὲν εἴμεθα ἐξ ἴσου ἀπαιτητικοὶ καὶ ἀπὸ τὸν ... ἑαυτόν μας.

Τὸ δίκαιον παράπονον.

Εἰς τὸ σημερινὸν Εὐαγγελικὸν ἀνάγνωσμα, ὁ Κύριος προσφέρει εἰς τοὺς δέκα ἐκείνους λεπρούς, ὅ,τι πολυτιμώτερον θὰ ἐπεθύμων καὶ θὰ ἤθελον ... Τοὺς δίδει τὴν ὑγείαν των! Ἐὰν δὲ φαντασθῶμεν ποία ἦτο ἡ μαρτυρικὴ ζωὴ τῶν λεπρῶν κατ᾿ ἐκείνην τὴν ἐποχήν, ... καταλαμβάνει ἡμᾶς ἴλιγγος καὶ θλῖψις ἀφατος! Ὁ λεπρός, τὴν ἐποχὴν ἐκείνην, ἀλλὰ καὶ κατὰ τὰς παλαιοτέρας ἐποχάς, ὤφειλε - κατὰ τὸν Μωσαϊκὸν νόμον - ἵνα ἀποχωρήσῃ ἀδιαμαρτυρήτως καὶ ἑκουσίως, ἐκ πάσης κοινωνικῆς - ἀκόμη καὶ στοιχειώδους, ἀναστροφῆς. Λόγῳ τοῦ κινδύνου ὅστις ὑπῆρχεν ἐκ τῆς εὐκόλου μεταδόσεως τῆς ἀσθενείας ταύτης, ἀναχωροῦσεν εἰς ἀβάτους καὶ ἐρήμους τόπους, ὅπου καὶ ἀπέθνησκεν ἔρημος καὶ ἐγκαταλελειμμένος ἐκ πάσης ἀνθρωπίνης παρρηγορίας καὶ ὑπὸ ἀφορήτων σωματικῶν καὶ κυρίως ψυχικῶν ὀδύνων.
Συνεπῶς, τὸ δῶρον τοῦ Κυρίου εἰς τούς, ἐν προκειμένῳ, δέκα λεπρούς, εἶναι μοναδικὸν καὶ ἀφάνταστον! Δῶρον τὸ ὁποῖον, ἀκόμη καὶ ὁ πλέον ... κοινὸς νοῦς, ὤφειλεν ἵνα ἐκτιμήσῃ δεόντως ... Δῶρον τὸ ὁποῖον, δὲν ἠδύνατο νὰ συγκριθῇ καὶ νὰ ἀντιστοιχηθῇ ἔναντι τοῦ ... οἵου δήποτε! Καὶ ὅμως ... ! "Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς ..." (Λουκ. ΙΖ΄ 18)! Δὲν ἐθεώρησαν στοιχειώδη ὑποχρέωσίν των, οὔτε κἂν ἕνα ... "εὐχαριστῶ"! Εἷς, μόνον, - καὶ οὗτος ... "ἀλλογενής", ὅστις καὶ εἶχεν φυλετικὰς καὶ ἐθνικάς τινας ἀναστολάς, καθ᾿ ὅτι, ὡς Σαμαρείτης, ὤφειλεν νὰ ὑπάρχῃ, σαφὴς καὶ δεδηλωμένος ἐχθρὸς παντὸς Ἰουδαίου, - ὑπέστρεψεν καὶ "μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, ... ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ" (Λουκ. ΙΖ΄ 15-16).
Εἰς τὴν συγκεκριμμένην ταύτην περίπτωσιν, ὁ Κύριος ἐκφράζει τὴν πικρίαν καὶ δυσφορίαν Του ... Μίαν δυσφορίαν τὴν ὁποίαν - ὡς ἤδη ἀνεφέραμεν, - θὰ ἐξεδήλωνεν ὁ καθεὶς ἁπλοῦς ἄνθρωπος! Βεβαίως, ὁ Κύριος, - θὰ ἐτολμῶμεν ἵνα εἴπωμεν - εἶναι ... "συνειθισμένος" εἰς τὴν ἀνθρωπίνην ἀχαριστίαν !!! Ἐκφράζεται, ὅμως, οὕτω, διὰ νὰ ἐπισημάνῃ τὴν τοιαύτην ὑποχρέωσιν ἡμῶν ... ! 

"εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ πάντων ... τῷ Θεῷ καὶ πατρί" (Ἐφεσ. Ε΄ 20).

Διὰ τῆς ὡς ἄνω προτροπῆς, ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, συνιστᾷ εἰς τοὺς Χριστιανούς, τὴν μεγίστην ταύτην ὑποχρέωσιν πρὸς τὸν πρῶτον καὶ μοναδικὸν Εὐεργέτην, τὸ Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν. Ἀλήθεια, ἀδελφοί μου, ἀνελογίσθημεν στιγμήν τινα, πόσα δῶρα, ἀνεκτίμητα, ἀπολαμβάνομεν καθ᾿ ἑκάστην στιγμὴν τῆς ἐπιγείου ζωῆς ἡμῶν παρὰ τοῦ Κυρίου; Ἀφήσαμεν τὸν νοῦν ἡμῶν, ἵνα συλλάβῃ τὸ ἡτοιμασμένον ... ἀσύλληπτον δῶρον, τῆς ἡτοιμασμένης Οὐρανίου Βασιλείας; Κατενόησες ποτὲ Χριστιανέ, τὸ ἀφάνταστον - "ἀγγέλοις καὶ ἀνθρώποις" - πανακήρατον καὶ πανάσπιλον Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου, τὸ ὁποῖον δίδεται "εἰς βρῶσιν καὶ πόσιν τοῖς πιστοῖς"; Συνελογίσθης, ἔστω καὶ στιγμήν τινα, τὸ ὕψος τοῦ Μυστηρίου τῆς Μετανοίας καὶ Ἐξομολογήσεως καθ᾿ ὅ, ἐντὸς ἐλαχίστων λεπτῶν τῆς ὥρας, συγχωρεῖ ὁ Κύριος πάσας τὰς ἀνομίας καὶ ἁμαρτίας σου ὅσας διέπραξες καθ᾿ ἅπασαν τὴν διάρκειαν τῆς ζωῆς σου; Συνησθάνθημεν, ἐσὺ καὶ ἐγώ, οἱ ἀπαιτοῦντες τὰς εὐχαριστίας ἐκ τῶν ... ἄλλων διὰ μηδαμινάς τινας ἐξυπηρετήσεις, πόσας εὐχαριστίας ὀφείλομεν εἰς τόν, ἀπαύστως ἐλεοῦντα ἡμᾶς, γλυκύτατον Κύριον;
Ἐάν δε, ρίψωμεν τὴν προσοχὴν ἡμῶν, εἰς τὰς ὑπολοίπους καὶ καθημερινὰς Θείας εὐεργεσίας πρὸς τὸν ἄνθρωπον, ... ἀδυνατῶμεν ἀκόμη καὶ εἰς τὴν ἁπλῆν ἀπαρίθμησιν! Ἴδωμεν τὴν πανθομολογουμένην ἀξίαν τῆς ὑγείας! Ἀκόμη καὶ ἄπιστοι καὶ ἄθεοι, ἀναφερόμενοι εἰς ταύτην, ἐκ συνηθείας ἀσφαλῶς, ἐκφωνοῦσι τὸ "δόξα Σοι ὁ Θεός"! Ταύτης τῆς ὑγείας τὴν ἀξίαν, συνειδητοποιοῦμεν ἔτι ἐναργέστερον, ὅταν συναντῶμεν καὶ συνομιλῶμεν, μετὰ ἀνθρώπων οἵτινες ὑποφέρωσιν ἐξ ἀνιάτων καὶ ὀδυνηρῶν ἀσθενειῶν καὶ ἀναπηριῶν. Εἴπομεν, ἆραγε, μίαν εὐχαριστίαν διὰ ταύτην πρὸς τὸν Θεῖον χορηγὸν αὐτῆς; 
Ὡς εἶπέν τις, "ἐὰν ἤθελέ τις ἵνα προσεύχηται, θὰ ἤρκει ἵνα ἐνθυμῇται τὰς Θείας εὐεργεσίας καὶ δι᾿ ἑκάστην ἔλεγεν, ἔστω ἕνα ... "εὐχαριστῶ"! Ὧρας ὁλοκλήρους, θὰ ἐνεθυμῇτο καὶ θὰ ηὐχαρίστη καὶ θὰ ἐδοξολόγῃ τὸν Κύριον, καὶ ἴσως καὶ αὗται ... δὲν θὰ ἤρκουν!
Συνεπῶς - καὶ ἵνα κατακλείσωμεν τὸ παρόν, - ἂς βάλωμεν εἰς τὴν καθημερινὴν μας προσευχήν, τὴν ἐγκάρδιον εὐχαριστίαν ἡμῶν πρὸς τὸ Κύριον, καὶ δι᾿ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα μᾶς ἱκανοποιοῦν, ἀλλὰ καὶ δι᾿ ὅσα λυπηρὰ ἐπιτρέπει, καθ᾿ ὅσον, Ἐκεῖνος γνωρίζει πόσην ὠφέλειαν καὶ δι᾿ αὐτῶν, ἀποκομίζομεν καὶ ὠφελούμεθα!

  Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Αγρυπνία στην μνήμη του Αγίου Αναστασίου του Πέρσου

Πολύς θόρυβος για το δικαίωμα στις εκτρώσεις από ανθρώπους όμως, που τελικά έχουν γεννηθεί...

Γλυπτό «Στο παιδί που δεν γεννήθηκε ποτέ» του Σλοβάκου Martin Hudáček που απεικονίζει, σύμφωνα πάντα με τον γλύπτη, μια γυναίκα που θρηνεί την έκτρωση της και το αγέννητο παιδί της σε νηπιακή ηλικία να την παρηγορεί, αγγίζοντας την απαλά στο κεφάλι και να της προσφέρει συγχώρεση.

Κυριακή 12 Ιανουαρίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Οι προφήτες - π. Τιμοθέου Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΠΡΟ  ΤΩΝ  ΦΩΤΩΝ  (5  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ  2020)

"Ὡς γέγραπται ἐν τοῖς προφήταις" (Μάρκ. Α΄ 2)

Οἱ προφῆται.

"Προφήτης", εἶναι τὸ εὐλογημένο ἐκεῖνο πρόσωπο, τὸ ὁποῖον ἐπέλεξεν ὁ Κύριος, διὰ νὰ ἐνημερώνῃ καὶ νὰ "προορᾷ" τὰ μέλλοντα, τὰ ὁποῖα ἔχουσιν ἀναφορὰν εἰς τὰς Θείας ἐνεργείας τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρώπου. "Οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι" (Β΄Πέτρ. Α΄ 21). Εἶναι ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τοῦ Θεοῦ, ὁ ὁποῖος φωτίζεται κατὰ καιροὺς καὶ καθοδηγεῖται ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, προκειμένου νὰ εἰδοποιήσῃ τοὺς ἀνθρώπους, διὰ ἐπερχόμενα δεινὰ καὶ συμφορὰς ἢ καὶ διὰ γεγονότα εὐχάριστα καὶ αἰσιόδοξα. Εἶναι ὁ "ἀφιερωμένος τῷ Θεῷ", ὅστις, ἀνεξαρτήτως συνθηκῶν καὶ ἀπειλῶν καὶ κακοπαθειῶν ἢ καὶ βασανισμῶν, καταγγέλει τὴν ἁμαρτίαν καὶ τὰς ἐκτροπὰς τῶν ἀνθρώπων ἐκ τοῦ Θείου θελήματος καὶ διδάσκει τὸν Θεῖον Νόμον, διότι ... αὐτὴ εἶναι ἡ ἀποστολή του.
Προφήτας, ἀνέδειξεν ὁ Κύριος, κυρίως εἰς τὴν πρὸ Χριστοῦ ἐποχήν, οἱ ὁποῖοι προητοίμαζον τὸν Ἰσραηλιτικὸν λαὸν διὰ τὴν ἔλευσιν τοῦ Μεσσίου. Ὅμως καὶ κατὰ τήν, μετὰ Χριστόν, ἐποχήν, ἀνέδειξεν ὁ Θεὸς καὶ ἄλλους προφήτας, προορατικοὺς καὶ διορατικούς, οἱ ὁποῖοι διὰ τῆς Ἁγίας βιοτῆς των ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν θαυμαστῶν προρρήσεων καὶ ἀποκαλύψεών των, διήγειραν καὶ διεγείρουν τὰς συνειδήσεις τῶν ἀνθρώπων καὶ ὁδηγοῦν τούτους εἰς τὴν μετάνοιαν καὶ τὴν σωτηρίαν.

Ὁ "προφήτης" ... σημεῖον ἀναφορᾶς!

Ὁ μελετητὴς τῆς Ἁγίας Γραφῆς, κυρίως δὲ τῆς Καινῆς Διαθήκης, διαπιστώνει, ὅτι πολλάκις καὶ κατ᾿ ἐπανάληψιν γίνεται ἀναφορὰ εἰς τοὺς προρρητικοὺς λόγους τῶν προφητῶν. Πρωτίστως εἰς τοὺς προφητικοὺς λόγους καὶ εἰς τὰς ῥήσεις τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, διὰ τῶν ὁποίων συνδέονται αἱ "δύο ἐποχαὶ", εἰς τὸ Θεανδρικὸν πρόσωπον τοῦ Χριστοῦ. Ὡς καὶ ἐν τῷ παρόντι, εἰς πλεῖστα ὅσα σημεῖα, βλέπομεν, ... "Ἔστι γεγραμμένον ἐν τοῖς προφήταις" (Ἰωάν. ΣΤ΄ 45), "γεγραμμένον ἐστίν," (Ἰωάν. Β΄ 17), "ἵνα ὁ λόγος Ἡσαΐου τοῦ προφήτου πληρωθῇ ... πάλιν εἶπεν ῾Ησαΐας ... Ταῦτα εἶπεν Ἡσαΐας" (Ἰωάν. ΙΒ΄ 38-41), "Τότε ἐπληρώθη τὸ ρηθὲν διὰ ῾Ιερεμίου τοῦ προφήτου λέγοντος" (Ματθ. ΚΖ΄ 9). Αἱ προφητεῖαι τῶν προφητῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἐπαληθεύθησαν καὶ ἡρμηνεύθησαν εἰς τὸ Θεανδρικὸν πρόσωπον τοῦ Μεσσίου. Ὑπάρχουσιν ὅμως καὶ προφητεῖαι αἱ ὁποῖαι ἐλέχθησαν ἀπὸ τοὺς μετὰ Χριστόν, προφήτας. Πρωτίστως, ἐν προκειμένω, ἔχομεν τὰς προφητείας τοῦ "Διδάσκοντος τοὺς Προφήτας", τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ὡμίλησεν ὁ Κύριος καὶ ἔκλαυσεν, διὰ τὰ ἐπερχόμενα δεινὰ ποὺ θὰ συνέβαινον εἰς τὰ Ἱεροσόλυμα κατὰ τὴν ἄλωσιν ὑπὸ τῶν Ρωμαίων (Ματθ. ΚΓ΄ 37-38). Προειδοποίησεν τὸν Πέτρον διὰ τὴν τριττήν του ἄρνησιν (Ἰωάν. ΙΓ΄ 36-38).  Προέβλεπεν καὶ κατ᾿ ἐπανάληψιν ὡμίλει πρὸς τοὺς μαθητάς Του περὶ τοῦ πάθους Του (Ματθ. Κ΄ 18-19). Προέβλεπεν, τέλος, τὰς θυσίας καὶ τοὺς θανάτους τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀλλὰ καὶ τῶν πιστευόντων εἰς Αὐτόν, καὶ μάλιστα μὲ ἰδιαιτέρας ... λεπτομερείας (Ματθ. Ι΄ 16-23)! 
Καὶ μετὰ τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου, ὅμως, ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουν οἱ πνευματέμφοροι ἐκεῖνοι Ἅγιοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι, καθοδηγοῦντες τὸν λαόν, ὡμίλουν καὶ προέβλεπον, δεινὰ καὶ θλίψεις, ἀλλὰ καὶ εὐφροσύνους καταστάσεις κατὰ τὰς ἐπερχόμενας ἐποχάς! Κορυφαῖον δὲ προφητικὸν βιβλίον - τὸ κατακλεῖον καὶ τὴν Ἁγίαν Γραφήν, - εἶναι τὸ κατ᾿ ἐξοχὴν προφητικόν, τῆς, τοῦ Εὐαγγελιστοῦ Ἰωάννου, Ἀποκαλύψεως! Εἶναι ἡ προφητεία ἐκείνη, ἡ ὁποία προορᾷ τὰ ἐπερχόμενα, ἕως καὶ τῆς συντελείας τῶν αἰώνων καὶ προετοιμάζει πάντας τοὺς πιστεύοντας καὶ ἐλπίζοντας εἰς τὸν Κύριον, ὅτι ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καὶ ἡ δόξα τῶν Δικαίων ... πλησιάζει!
Πλὴν ὅμως, καὶ ἄλλοι ἅγιοι τοῦ Θεοῦ ἄνθρωποι, - ἕως καὶ τῶν ἡμερῶν ἡμῶν - ἀποκαλύπτουσι κατὰ καιρούς "τὰ μέλλοντα συμβαίνειν", καὶ ἐνισχύουσι τὴν πίστιν τῶν χριστιανῶν, καὶ χαράσσουσι τὴν πορείαν διὰ τὴν σωτηρίαν καὶ τὴν Μέλλουσαν Βασιλείαν.

Προφῆται καὶ ... "προφῆται".

Τὸ γεγονός, ὅτι ὁ Κύριος ἀνέδειξεν καὶ ἀναδεικνύει προφῆτας καὶ προορατικούς, ὑπῆρξεν ἡ ἀφορμή ἀνέκαθεν, νὰ ὑπάρξωσι πολλοὶ ... ὑποδυόμενοι καὶ παριστῶντες τοὺτους τοὺς ἀνθρώπους τοῦ Θεοῦ! Ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουσιν οἱ ... ἐμπαῖκται, οἵτινες ἠθέλησαν νὰ πείσωσι τοὺς ἀνθρώπους, περὶ τῶν δῆθεν προφητικῶν χαρισμάτων των! Τοιουτοτρόπως ἔχομεν, ἀπὸ τῆς Παλαιᾶς ἀκόμη Διαθήκης, τὸν Βαλαάμ κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ Μωϋσέως (Ἀριθμ. ΚΒ, ΚΓ, ΚΔ΄), τὸν Σεδεκίαν κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ προφήτου Μιχαίου (Α΄ Βασιλ. ΚΒ΄, Β΄ Παραλ. ΙΗ΄), τοὺς ψευδοπροφήτας τοῦ Βάαλ τὴν ἐποχὴν τοῦ προφήτου Ἠλία (Γ΄ Βασιλ. ΙΗ΄). Κατὰ τὴν Καινὴν δέ, τὸν Σίμωνα τὸν μάγον κατὰ τὴν Ἀποστολικὴν περίοδον (Πραξ. Η΄ 9-13), ἀλλὰ καὶ ἄλλους πολλούς, οἱ ὁποῖοι προσεπάθησαν ἵνα ... ἀναδείξωσιν ἑαυτούς, εἰς τὴν περίοπτον ταύτην θέσιν τοῦ προφήτου. Ἡ τοιαύτη δέ, δαιμονικὴ προσπάθεια, συνεχίζεται ἕως καὶ τῶν ἡμερῶν ἡμῶν. Ὁ διάβολος, εἰς τὴν προσπάθειάν του ἵνα ἀποσπάσῃ τοὺς ἀνθρώπους ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ ὁδηγήσῃ τούτους εἰς τὴν καταστροφὴν καὶ τὸν ὄλεθρον, "ἐφηῦρεν" τοὺς ἰδικούς του "προφήτας", - τοὺς δῆθεν μελλοντολόγους, τὰ "μέντιουμς", τοὺς οἰωνοσκόπους, τοὺς καὶ τὰς "χαρτορίχτρας" καὶ κάθε ἄλλης δαιμονικῆς ... "καρυδιᾶς, καρύδια", - εἰς τοὺς ὁποίους σπεύδουσιν οἱ ἐπιπόλαιοι καὶ ἀνόητοι ἄνθρωποι, ἵνα "μάθωσι" τὰ ... μέλλοντα καὶ ἄδηλα!!!
Περὶ τῶν τοιούτων ὅμως, "θυτῶν καὶ θυμάτων", ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ εἰς τὴν Παλαιάν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν Καινὴν Διαθήκην, εἶναι ... κάθετος καὶ καταλυτικός. "«Οὐκ ἀκολουθήσετε ἐγγαστριμύθοις καὶ τοῖς ἐπαοιδοῖς οὐ προσκολληθήσεσθε, ἐκμιανθῆναι ἐν αὐτοῖς· ἐγὼ ειμὶ Κύριος ὁ Θεὸς ὑμῶν» (Λευϊτ. ιθ' 31), "καὶ ἀπέθανε Σαοὺλ ἐν ταῖς ἀνομίαις αὐτοῦ, αἷς ἠνόμησε τῷ Θεῷ ... ὅτι ἐπηρώτησε Σαοὺλ ἐν τῶ ἐγγαστριμύθῳ τοῦ ζητῆσαι, καὶ ἀπεκρίνατο αὐτῷ Σαμουὴλ ὁ προφήτης· καὶ οὐκ ἐζήτησε Κύριον, καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν καὶ ... " (Α΄ Παραλ. Ι΄ 13-14).
Ἀς σπεύδομεν, λοιπόν, εἰς τὴν Ἁγίαν ἡμῶν Ἐκκλησίαν καὶ ἀς ἀναζητῶμεν τὰς Θείας Ἀληθείας ἐξ Αὐτῆς καὶ ἐκ τῶν ἀρμοδίων πνευματικῶν καὶ χαρισματούχων κληρικῶν Αὐτῆς καὶ οὗτοι μᾶς ἀρκοῦσι καὶ ... περισσεύουσι!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Ουκρανικό Αυτοκέφαλο - π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου (Μία ομιλία που τελικά δεν έγινε...)

Διαβάστε ΕΔΩ ολόκληρο το κείμενο του π. Αναστασίου. 

Περί ταπεινοφροσύνης (Ιωάννου Κλίμαξ) - επισκόπου Αθανασίου Λεμεσού

Μια πολύ αξιόλογη ομιλία του επισκόπου Αθανασίου Λεμεσού, περί ταπεινοφροσύνης, βασισμένη στην Κλίμακα του Αγίου Ιωάννου του Σιναΐτη.

Στην ομιλία του αναφέρει και 2 περιστατικά. 

Ένας μαθητής τον ρωτάει γιατί στο σχολείο υφίσταται σχολικό εκφοβισμό. Και αναλύει ότι πολλές φορές αυτό που δείχνουμε, εισπράττουμε σε όλες τις διαπροσωπικές μας σχέσεις. Στην συνέχεια ο π. Αθανάσιος έμαθε από το σχολικό περιβάλλον ποια ήταν η πραγματικότητα.

Η δεύτερη ιστορία είναι με ένα μοναχό που ζήτησε πνευματικό καταφύγιο σε μία μονή στο Άγιο Όρος κατηγορώντας το μοναστήρι που έφυγε ότι τον απομόνωναν. Η συνέχεια στην ομιλία του, δείχνει πολύ διαφορετικά τα πράγματα.

Τέλος μιλάει για τους θεληματάρηδες, δηλαδή τους αταπείνωτους ανθρώπους και παρουσιάζει πρακτικά παραδείγματα.

Χριστός Ετέχθη! - π. Τιμοθέου Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΜΕΤΑ  ΤΗΝ  ΧΡΙΣΤΟΥ  ΓΕΝΝΗΣΙΝ  (29  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ  2019)

ΧΡΙΣΤΟΣ  ΕΤΕΧΘΗ

"Γνωρίζω δὲ ὑμῖν, ἀδελφοί, τὸ εὐαγγέλιον τὸ εὐαγγελισθὲν ὑπ' ἐμοῦ
ὅτι οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον" (Γαλ. Α΄ 11). 

Ἡ χαρακτηριστικὴ ἐπισήμανσις.

Μίαν ὑπογράμμισιν, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, κάμνει ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τὴν σημερινὴν Ἀποστολικὴν περικοπήν. Μίαν ὑπογράμμισιν καὶ ἐπισήμανσιν, ... καὶ πρὸς τοὺς παραλήπτας τῆς συγκεκριμμένης ἐπιστολῆς (τοὺς Ἐφεσίους), ἀλλὰ καὶ πρὸς ὅλους ἡμᾶς οἱ ὁποῖοι μελετῶμεν τὰ Θεόπνευστα Ἁγιογραφικὰ αὐτὰ κείμενα. Ἡ ὑπογράμμισις δὲ αὕτη, σκοπὸν ἔχει ἵνα διεγείρῃ τὴν προσοχὴν τῶν ἀναγνωστῶν ὡς πρὸς τὸ περιεχόμενον τῆς ἐπιστολῆς ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ νὰ διασαφίσῃ τὴν ἐκ Θεοῦ προέλευσίν της. Εἶναι σύνηθες καὶ αὐτονόητον τὸ γεγονός, νὰ λαμβάνωμεν ἐπιστολὰς καὶ ἔγγραφα ἀπὸ ἀνθρώπους.  Ἀντιθέτως ὅμως, εἶναι ἀσύλληπτον καὶ ἀδιανόητον διὰ τὴν ἀνθρωπίνην διάνοιαν, νὰ κατέχωμεν καὶ νὰ δυνάμεθα νὰ ἐρευνῷμεν, ἡμεῖς οἱ εὐτελεῖς ἄνθρωποι, τὰς "ἐπιστολὰς" τοῦ Κυρίου. Ἐπιστολὰς δέ, ἐννοῶμεν ὅλα τὰ Ἁγιογραφικὰ κείμενα τὰ ὁποῖα ἔγραψαν οἱ Θεόπνευστοι συγγραφεῖς αὐτῶν. "Οὐ γὰρ θελήματι ἀνθρώπου ἠνέχθη ποτὲ προφητεία, ἀλλ᾿ ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου φερόμενοι ἐλάλησαν ἅγιοι Θεοῦ ἄνθρωποι" (Β΄ Πέτρ. Α΄ 21). 

"οὐκ ἔστι κατὰ ἄνθρωπον".

Περίεργον τοῦτο τὸ ὁποῖον τονίζει ἐν προκειμένῳ ὁ Παῦλος˙ παρὰ τὸ γεγονός, ὅτι εἶναι ὁ ἴδιος ... ἄνθρωπος, τὰ λόγια τὰ ὁποῖα γράφει καὶ φέρει εἰς τὰς ἀκοὰς τῶν ἀκροομένων, ... εἶναι Λόγια Θεοῦ! Εἶναι λόγια τὰ ὁποῖα δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ εἴπῃ ἕνας ἁπλοῦς ἄνθρωπος, ὅσον κατηρτισμένος καὶ μεμορφωμένος θὰ ἠδύνατο νὰ εἶναι! Εἶναι λόγια, ἀσύλληπτα διὰ τὴν ἀνθρωπίνην διάνοιαν τὰ ὁποῖα, ὄχι μόνον ... "λέγονται καὶ γράφονται" ὑπὸ ἀνθρωπίνης χειρὸς καὶ γλώσσης, ἀλλὰ καὶ ὀφείλουν νὰ κατανοηθῶσιν ὑπὸ τῆς ἀσθενοῦς καὶ πεπερασμένης ἀνθρωπίνης διανοίας. Πῶς συμβαίνωσι ὅλα ταῦτα τὰ ... περίεργα;
Εἶναι αὐτονόητον, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὅτι ὁ Ἀπόστολος, ἐν τῷ παρόντι, δεικνύει καὶ καταθέτει τὴν φώτισιν καὶ ἐπίπνοιαν τοῦ Παναγίου Πνεύματος ὑπὸ τὴν ὁποίαν καὶ διακατέχεται. Παραδέχεται καὶ ἀναγνωρίζει, ὅτι ὡς ἁπλοῦς ἄνθρωπος, ἀλλὰ καὶ κάτοχος εὑρυτάτης κατὰ κόσμον παιδείας, πεπαιδευμένος δέ, ἐξόχως "παρὰ τοὺς πόδας Γαμαλιήλ, ... κατὰ ἀκρίβειαν τοῦ πατρῴου νόμου, ζηλωτὴς ὑπάρχων τοῦ Θεοῦ" (Πράξ. ΚΒ΄ 3), δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ εἴπῃ τοιαῦτα λόγια. Καὶ μὴ θέλων, ὅμως, δεικνύει τὴν ὑπὸ τοῦ Παναγίου Πνεύματος, φώτισιν καὶ καθοδήγησίν του. Διὰ τοῦτο, ἄλλωστε, καὶ ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, κατεχώρησεν τὴν Ἁγίαν ταύτην ἐπιστολὴν καθὼς καὶ τὰς λοιπὰς δέκα τρεῖς, εἰς τὰ θεόπνευστα βιβλία τῆς Ἁγίας Γραφῆς.
Ἡ τοιαύτη ὑπογράμμισις, ὅμως, δεικνύει καὶ ἕν ἀκόμη στοιχεῖον τὸ ὁποῖον ἀναδεικνύει ἐν προκειμένῳ τὴν μορφὴν τοῦ Παύλου. Τοῦτο εἶναι, ἡ ταπεινὴ παραδοχὴ ἐκ μέρους του, ὅτι τὰ Θεῖα Λόγια τὰ ὁποῖα φθέγγεται ἀλλὰ καὶ συγγράφει, δὲν εἶναι ... ἰδικά του! Ὡς συμβαίνει καὶ μὲ ὅλους τοὺς συγγραφεῖς τῶν Ἁγιογραφικῶν βιβλίων, δὲν ὁμιλοῦν οὗτοι, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον. Δὲν εἶναι, ... ὁ Παῦλος, ἢ ὁ Ματθαῖος, ἢ ὁ Μᾶρκος, ἢ ὁ Λουκᾶς, ἢ ὁ Ἠσαΐας, ἢ ὁ οἷοσδήποτε ἄλλος ἐκ τῶν συγγραφέων τῆς Ἁγίας Γραφῆς, ὁ ἀξιομνημόνευτος καὶ ἀξιοπρόσεκτος, ἀλλὰ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον τὸ ... "λαλοῦν καὶ φθεγγόμενον"!

Ἡ Ἁγία Γραφή.

Ἐξ ὅσων προεγράψαμεν ἤδη, ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι τὸ ἱερὸν κείμενον τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἔχει κορυφαίαν σημασίαν διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν. ΠΡΟΣΟΧΗ, ὅμως, ... διότι ἡ Ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία μᾶς διδάσκει, ὅτι ... ἅπασσαι αἱ αἱρέσεις καὶ πλᾶναι αἵτινες ἐνεφανίσθησαν κατὰ καιροὺς καὶ ἐτάραξαν τὸ "σκάφος" τῆς Ἁγίας Μητρὸς ἡμῶν, ἐκράτουν καὶ ἐπεδείκνυον ταύτην τὴν ... Ἁγίαν Γραφήν ὡς σημαίαν!!! Ἅπαντες οἱ βλάσφημοι αἱρετικοί, τοῦτο τὸ Ἁγιογραφικὸν κείμενον ... "ὑπερησπίζοντο" καὶ ὑπὲρ τούτου ... "ἐκόπτοντο". Ὁ δυσεβὴς Ἄρειος, ὁ πνευματομάχος Μακεδόνιος, ὁ ὑβριστὴς τῆς Κυρίας Θεοτόκου, ὁ καὶ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Νεστόριος καὶ τόσοι ἄλλοι, τὴν Ἁγίαν Γραφὴν ἐπαρουσίαζον εἰς τὰς Ἁγίας Οἰκουμενικὰς Συνόδους, "ὄπισθεν" τῆς ὁποίας καὶ ἐκαλύπτοντο ἀλλὰ καὶ ἐπαρρησιάζοντο! Λέγομεν δὲ ταῦτα, ὄχι ἵνα ἀποστασιοποιηθῶμεν ἐκ τῶν ἱερῶν κειμένων, ἀλλὰ διὰ νὰ ἀκολουθοῦμεν αὐτὰ κατὰ τὰς ὑποδείξεις τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας. Αὕτη εἶναι ἡ μόνη, ἥτις δύναται νὰ ἑρμηνεύῃ καὶ διασαφίζῃ τοὺς Θείους τούτους Λόγους, ὡς ἔπραξε τοῦτο διὰ τῶν Ἁγίων Οἰκουμενικῶν Συνόδων.
Δὲν εἶναι ἡ Ἁγία Γραφὴ ἡ σώζουσα, ἀλλ᾿ ἡ Ἐκκλησία! Αὕτη κατεχώρησεν ὡς Ἁγίαν Γραφὴν τὰ γνωστὰ βιβλία ἐκ τῶν ὁποίων ἀπαρτίζεται, καὶ Αὕτη ἀπέρριψεν ... ἄλλα πολλὰ τὰ ὁποῖα διεκδικοῦσαν ἁγιογραφικὴν θέσιν. Ἡ Ἐκκλησία ἀπέρριψεν τὰ ψευδεπίγραφα καὶ τὰ ὀνομασθέντα "ἀπόκρυφα", θεωρήσασα, ὅτι δὲν ἐγράφησαν ὑπὸ Πνεύματος Ἁγίου! Ἡ Ἐκκλησία ἐν τέλει, σώζει καὶ ἀναδεικνύει Ἁγίους καὶ ὄχι ... ἡ Ἁγία Γραφή! Βεβαίως καὶ ἐπιβάλλεται, ἡ μελέτη καὶ καθημερινὴ ἐντρύφησις ἡμῶν εἰς τὰ Θεόγραφα κείμενα, ἀλλ᾿ ὡς προείπωμεν, ...  κατὰ τὰς ὑποδείξεις καὶ ἑρμηνείας τάς, ὑπὸ τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας, ἐγκεκριμμένας.

"Εὐαγγέλιον"!

Γνωστὴ καὶ συνήθης ἡ λέξις αὕτη, διὰ τῆς ὁποίας καθορίζομεν τὸν ΛΟΓΟΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Ἀλλά, κατὰ κυριολεξίαν, "Εὐαγγέλιον" σημαίνει, τὸ "χαρμόσυνον μήνυμα"! "Εὐαγγέλιον" εἶναι, ὅ,τι ὡραιότερον καὶ ὅ,τι γλυκύτερον θὰ ἠδύνατο νὰ πληροφορηθῇ ὁ κόσμος! "Εὐαγγέλιον" εἶναι, τὸ μήνυμα ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, μόνον ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν θὰ ἠδύνατο νὰ ἀποστείλῃ εἰς τὸν κόσμον! Μηνύματα ἄπειρα, ἠκούσθησαν καὶ ἀκούονται κατὰ καιρούς, ἐξ ἐπισήμων καὶ ἀνεπισήμων στομάτων, τὰ ὁποῖα, εἴτε ἔγιναν ἀποδεκτὰ καὶ ἐκτιμήθησαν ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, εἴτε παρεθεωρήθησαν καὶ ἐλησμονήθησαν ὥς νὰ μὴν ἐλέχθησαν ... ποτέ! Τὸ "Εὐαγγέλιον", ὅμως, εἴτε τὸ ἐξετίμησαν οἱ ἄνθρωποι, εἴτε ὄχι, παρέμεινεν καὶ παραμένει, καὶ θὰ παραμένῃ ἀπαρασάλευτον εἰς τοὺς αἰώνας! Αἰώνιον, ὅσον Αἰώνιος εἶναι ὁ Θεὸς ἡμῶν!
Κατὰ πόσον, ὅμως, τοῦτο τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον, ἐπηρέασεν καὶ ἐπηρεάζει καὶ καθορίζει τὴν ὕπαρξιν ἡμῶν; Ὁ Θεῖος οὗτος Λόγος, δὲν ἐλέχθη ἁπλῶς ἵνα ἐντυπωσιάσῃ καὶ ἐνθουσιάσῃ καὶ ἀναδειχθῇ ...! Πρωτίστως ἐλέχθη καὶ ἐδόθη ὑπὸ τοῦ Κυρίου εἰς ἡμᾶς, ἵνα σωθῶμεν καὶ γενώμεθα κληρονόμοι ζωῆς αἰωνίου. "Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, ... διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν" (Ματθ. ΚΗ΄ 19-20). Διὰ τούτων τῶν λόγων, κατέκλεισε τὴν ἐπὶ τῆς γῆς διδασκαλίαν Του ὁ Διδάσκαλος, καταδεικνύοντας ἐν ταὐτῷ τὴν σωτηριώδη ἀποστολὴν τοῦ Λόγου Του.

ΑΛΗΘΩΣ  ΕΤΕΧΘΗ

     Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Είναι πανέμορφο που κρατάτε τις παραδόσεις σας χιλιάδες χρόνια, αλλά...

Πρόγραμμα Ιανουαρίου 2019 (Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών)

Οι μάρτυρες, το μαρτύριο

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΤΟΥ  ΙΕΡΟΜΑΡΤΥΡΟΣ  (ΚΥΡΙΑΚΗΣ  15  ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ  2019)

"Μὴ οὖν ἐπαισχυνθῇς τὸ μαρτύριον τοῦ Κυρίου ἡμῶν" (Β΄ Τιμ. Α΄ 8).

Τὸ μαρτύριον.

Μεταξὺ τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀγαπητοί μου, ὑπάρχει καὶ ἡ κατηγορία τῶν "μαρτύρων". Ὑπὸ τὴν ἐπωνυμίαν αὐτήν, περιλαμβάνονται ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ γνωστοὶ ἀλλὰ καὶ ἄγνωστοι Ἅγιοι, οἱ ἐπώνυμοι ἀλλὰ καὶ ἀνώνυμοι, οἱ ὁποῖοι ἐξέφρασαν τὴν ἀγάπην τους εἰς τὸν Κύριον, διὰ τῆς "ἐσχάτης θυσίας", δηλαδή, τοῦ θανάτου των διὰ ποικίλων βασανιστικῶν τρόπων καὶ μέσων. Εἶναι οἱ Ἅγιοι ἐκεῖνοι, τοὺς ὁποίους προῃτοίμασεν ὁ Κύριος διὰ τῶν ἀθανάτων καὶ προφητικῶν Αὐτοῦ λόγων, "Ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω ὑμᾶς ὡς πρόβατα ἐν μέσῳ λύκων· ... Παραδώσει δὲ ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον, καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς· καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου· ὁ δὲ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται. ... Καὶ μὴ φοβηθῆτε ἀπὸ τῶν ἀποκτεννόντων τὸ σῶμα, τὴν δὲ ψυχὴν μὴ δυναμένων ἀποκτεῖναι·" (Ματθ. Ι΄ 16-33). Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ἠγάπησαν τὸν Θεόν, "ἐξ ὅλης τῆς καρδίας ... καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς ... καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας ... καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος ..." (Μάρκ. ΙΒ΄ 30) καὶ οὐδὲν ἄλλο προετίμησαν εἰς τὴν ζωήν των, πλὴν Αὐτοῦ. Εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἔζησαν εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, ἔχοντες τὸν νοῦν των, διαρκῶς ἐστραμμένον εἰς τὴν μέλλουσαν καὶ ἀνεφώνουν μετὰ τοῦ Παύλου, "οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν" (Ἐβρ. ΙΓ΄ 14).

Οἱ μάρτυρες.

Κατὰ κυριολεξίαν ὅμως, "μάρτυρες", εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ὡμολόγουν τὸν Κύριον καὶ τὴν ἀλήθειαν Αὐτοῦ, διὰ παντὸς τρόπου, κάθε κινήσεώς των, κάθε λόγου των, ἀνεξαρτήτως συνθηκῶν καὶ ἀπειλῶν καὶ διωγμῶν ποικίλων μορφῶν. "Μάρτυρες", εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι, συνεπεῖς ὡς πρὸς τὴν σύστασιν τοῦ Διδασκάλου ἡμῶν, ὡμολόγησαν καὶ ἐπαρρησιάσθησαν καὶ παρέμειναν ἀνυποχώρητοι εἰς τὴν ἀγάπην των πρὸς τὸν γλυκὺν Ἰησοῦν, καὶ ... ἴσως δὲν ἐχρειάσθη νὰ χύσωσι τὸ αἷμα των δι’ Αὐτόν. "Μαρτύριον", συνεπῶς , καὶ "μαρτυρία", σημαίνει ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἅπαντες γνωρίζομεν καὶ τὸ ὁποῖον πράττομεν καὶ ἐκδηλώνομεν ὅταν καλούμεθα νὰ ὑπερασπισθῶμεν, πρόσωπα καὶ ἰδέας καὶ ἀπόψεις, τὰ ὁποῖα καὶ τὰς ὁποίας, πιστεύομεν καὶ ἀγαπῶμεν.
Ἡ ἀγάπη, συνεπῶς, καὶ ἡ πίστις καὶ ἡ ἀφοσίωσις, εἶναι τὰ στοιχεῖα ἐκεῖνα, διὰ τῶν ὁποίων προσάπτεται ὁ ἐπίζηλος τίτλος τοῦ "μάρτυρος". Κατ’ οὐσίαν, συνεπῶς, "μάρτυρες", εἶναι ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, εἴτε ἐξεδήλωσαν τὴν ἀγάπην των πρὸς τὸν Κύριον διὰ φρικτῶν βασάνων καὶ σωματικῶν κολασμῶν, εἴτε "ἐμαρτύρησαν" τὸ ἑκούσιον "μαρτύριον" τῆς ἀσκήσεως καὶ τῶν πολυτρόπων σωματικῶν ταλαιπωριῶν τὰς ὁποίας ἀπαιτεῖ ἡ μοναχικὴ ζωή, εἴτε ὑπέμειναν ἀδικίας καὶ συκοφαντίας, χάριν τοῦ ἠγαπημένου τους Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, εἴτε ἐξορίσθησαν ἐκ τῶν ἐπισκοπικῶν των θρόνων ἕνεκα τῆ Ἀληθείας! "Μάρτυρες", εἰς τὰ ἴχνη καὶ βήματα τοῦ πρώτου Μάρτυρος καὶ Διδασκάλου, τοῦ μεγάλου Ραββί, ὅστις, κατὰ τὴν ἰδίαν Αὐτοῦ φρᾶσιν πρὸς τὸν Πιλάτον, εἶπεν, "Ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ. Πᾶς ὁ ὢν ἐκ τῆς ἀληθείας ἀκούει μου τῆς φωνῆς" (Ἰωάν. ΙΗ΄ 37).

Ἡ "ἐντροπὴ" τοῦ μαρτυρίου. 

Βασικὸς καὶ ἀπώτερος σκοπός, ὅλων ἐκείνων τῶν διωκτῶν τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς Πίστεως, ἦτο καὶ εἶναι, ἀφ’ ἑνὸς μέν, ἡ παραποίησις καὶ παραχάραξις τῆς ἀληθείας καὶ ἀφ’ ἑτέρου, ὁ ἐξευτελισμὸς καὶ ἡ δημοσία διαπόμπευσις τοῦ μάρτυρος. Ὁ μάρτυς, ὑφίστατο ἐν πρώτοις τὸ ... λεκτικὸν μαρτύριον καὶ ἐν συνεχείᾳ ὑπέμενεν τὸ σωματικόν ... Ἔπρεπε, νὰ "ἀποδειχθῇ" ἡ ἐνοχὴ τοῦ ἀγωνιστοῦ δι’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα δὲν ἦσαν οὔτε κἂν ... ἐλαφρὰ παραπτώματα καὶ ἀκολούθως ἐπήρχετο ἡ "ἐντροπὴ" καὶ ὁ μαρτυρικὸς θάνατος τοῦ ... ἐνόχου. Τὸ μαρτύριον καὶ ἡ ταλαιπωρία τοῦ ἀγωνιστοῦ, ἤρχιζεν ἀπὸ τὴν σύλληψίν του καὶ ὁλοκληρώνετο εἰς τὴν ... ἐξαφάνισιν καὶ αὐτοῦ, ἀκόμη, τοῦ νεκροῦ σώματός του. Ὁ "ἐξευτελισμὸς" τοῦ Ἁγίου, ἦτο, οὐσιαστικῶς, ἡ προσπάθεια τῆς συγκαλύψεως τῆς ἐνοχῆς τῶν ... διωκτῶν του!
Διὰ τοῦτο, ἐν προκειμένῳ, ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, συνιστᾷ εἰς τὸν μαθητήν του Ἀπόστολον Τιμόθεον, νὰ μὴν ἐντραπῇ τὰς ὅσας ταλαιπωρίας καὶ ἀδικίας ἔμελλον νὰ τοῦ συμβοῦν, χάριν τῆς ἀγάπης καὶ ἀφοσιώσεώς του εἰς τὸ κήρυγμα τοῦ Εὐαγγελίου. Διὰ τοῦτο, ἐπίσης, καὶ ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, ἐθεώρησεν ἐνδεδειγμένον Ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα, κατὰ τὴν σημερινὴν ἑορτὴν τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Ἐλευθερίου, τὸ συγκεκριμμένον, ἵνα καταδείξῃ ὅτι, αὐτὴν ἀκριβῶς τὴν "ἐντροπὴν" τοῦ μαρτυρίου καὶ αὐτὸν τὸν "ἐξευτελισμὸν" ὑπέστη καὶ ὁ ἑορταζόμενος Ἱερομάρτυς, καὶ διὰ τοῦ τοιούτου τρόπου, ἐδέχθη τὸν στέφανον τῆς ἁγιότητος.

Ἡ χαρὰ τοῦ μαρτυρίου.

Εἶναι, ὄντως, ἀπορίας ἄξιον τὸ γεγονός, ὅτι ἅπαντες οἱ Ἅγιοι καὶ δή, ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐμαρτύρησαν διὰ φρικτῶν βασάνων, ἔχαιρον καὶ ἠγάλλοντο, προσερχόμενοι εἰς ... τὸν ὀδυνηρότατον θάνατόν των! Τοῦτο συνέβη καὶ εἰς τόν, σήμερον τιμώμενον, Ἅγιον Ἐλευθέριον. Ὅταν κατεκρίθη καὶ κατεδικάσθη, ... ἐχάρη χαρὰν μεγάλην! Μελετῶντες δέ, τὸ ἱερόν του μαρτύριον, βλέπομεν, ὄχι μόνον τὴν ἰδικήν του χαράν, ἀλλὰ καὶ αὐτὴν τῆς Ἁγίας μητρός του, Ἀνθείας, ἡ ὁποία,  μιμουμένη κατὰ πάντα, ἐκείνην τὴν τῶν Μακκαβαίων, Σολομονήν, σπεύδει καὶ ἐνισχύει τὸν υἱόν της εἰς τὸ στάδιον, καὶ ἐν τέλει, συγχαίρει τοῦτον, ἐναγκαλιζομένη καὶ κατασπαζομένη τὸ ἱερὸν αὐτοῦ καὶ κατάρρυτον τοῖς αἵμασιν, μαρτυρικὸν αὐτοῦ σῶμα.
Ἡ στᾶσις αὕτη καὶ ἡ τοιαύτη ἀντιμετώπισις, ἑνὸς τοιούτου φρικτοῦ καὶ ὀδυνηροῦ θανάτου, ἑρμηνευομένη διὰ τῆς κοινῆς ἀνθρωπίνης λογικῆς, ἀσφαλῶς χαρακτηρίζεται ὡς παράλογος καί, ἐνδεχομένως, διαστροφική. Ὑπὸ τὸ πρῖσμα, ὅμως, τῆς κορυφαίας ἀγάπης καὶ αὐτονοήτου θυσίας διὰ τὴν ἀγάπην ἡμῶν πρὸς τὸν Κύριον Ἰησοῦν, ἡ θυσία αὕτη, ὄχι μόνον δὲν συνιστᾷ ... παραλογισμόν, ἀλλά, τοὐναντίον, εἶναι ἡ κορυφαία ἐκδήλωσις, λατρείας καὶ ἀφοσιώσεως. Τίς θὰ ἠδύνατο νὰ κατηγορήσῃ μίαν μητέρα, θανατουμένην ὑπὲρ τῆς σωτηρίας τοῦ προσφιλοῦς τέκνου αὐτῆς; Τὶς θὰ ἐτόλμα ἵνα εἴπῃ λόγον τινα κατήγορον, κατ’ ἐκείνου ὅστις ἐπιλέγει τὸν θάνατον χάριν τῶν ἰδεῶν του, ἔστω καὶ ἂν αὗται χαρακτηρίζονται πολλάκις ... ἐσφαλμέναι;
Ναί, φίλε μου ἀναγνῶστα! Τοιαύτην ἀφοσίωσιν καὶ ἀγάπην, καὶ ἐν οὐδενὶ ἐντρεπόμενοι διὰ ταύτην (τὴν ἀγάπην), ἂς ἐπιδεικνύωμεν πρὸς τὸν ἠγαπημένον Ἰησοῦν ἡμῶν, ἵνα ἀπολαύσωμεν αἰωνίως τὴν ἀγάπην Ἐκείνου εἰς τὴν Βασιλείαν Αὐτοῦ.

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Χριστουγεννιάτικη Γιορτή 2019 - βίντεο