Ιάπωνας Ιερέας μας στέλνει ένα δυνατό μήνυμα σε όλους εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς της Ελλάδας

 «Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα μας έχετε δώσει το φως»

Σε μήνυμά του από τη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου, ο ορθόδοξος Ιερέας Δημήτριος Τανάκα, ο οποίος έζησε στην Ελλάδα και σπούδασε στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, αναφέρεται στη χώρα μας με ένα πολύ συγκινητικό μήνυμα λέγοντας τα εξής:

«Αγαπητοί μου Ελληνες και Ελληνίδες, αγωνιζόμενοι εν Χριστώ μετά παρρησίας και υπομονής. Η γενναιοδωρία σας είναι τόσο μεγάλη και ανεκτίμητη. Αυτό το γνωρίζω πολύ καλά από την δική μου εμπειρία. Μετά μεγάλης αγάπης και ελεημοσύνης, αποδέχθηκε όχι μόνο εμένα, αλλά και όλους όσοι έρχονται σε σας, καλούς ή κακούς. Ποτέ δεν παραπονέθηκε ακόμη και όταν κάποιοι ξένοι έκαναν κάτι δυσάρεστο για εσάς. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ξέρετε τι είναι η δικαιοσύνη. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, μας έχετε δώσει το φως.

Η Ελλάδα είναι το φως του κόσμου που αποκαλύπτεται από τον Θεό. Είθε το φως να φωτίσει τον κόσμο και να λάμψει στις ψυχές των ανθρώπων. Αυτό γιατί η Ελλάδα αναφέρεται και γράφεται ως 希臘 στα Ιαπωνικά: Το αιώνιο φως της ελπίδος. Το φως αυτό είναι τόσο λαμπρό και φωτεινό, που κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από αυτό, όπως αναφέρει το portnews.gr.

Αν κάποιος είναι πρόθυμος να το αποδεχθεί και να φωτιστεί από αυτό, το μυαλό και ο νούς του, θα ανοίξει και δει τον πραγματικό και αληθινό κόσμο μπροστά του. Αντίθετα, αν κάποιος είναι απρόθυμος να το αποδεχθεί, θα επιστρέψει στο σκοτάδι, ακόμα και με τα μάτια του ανοιχτά, ακριβώς όπως ο Πλάτων περιγράφει στην παραβολή του σπηλαίου. Εγώ ταπεινώς πιστεύω και θέλω να είμαι ένας από τους φωτισμένους και αφυπνισμένους από την Ελλάδα και στην Ορθοδοξία.

Η Ιαπωνία είναι μακριά και η προσευχή μου είναι ταπεινή. Είμαι αμαρτωλός και ανάξιος Θεού δούλος, αλλά όμως δεν έχω καμία αμφιβολία. Η Ελλαδα ζεί, διότι ο Χριστός, η Παναγία και οι Άγιοι πάντες είναι πάντα μαζί σας.

Κύριε και Θεέ μου Χριστέ, παρακαλώ να αξιώσετε εμένα τον αμαρτωλό και ανάξιο να Σας επικαλούμαι και να πω:

«Αναστήτω ο Θεός, και διασκορπισθήτωσαν οι εχθροί αυτού, και φυγέτωσαν από προσώπου αυτού οι μισούντες αυτόν. Αμήν».

Μία συνέντευξη που έλειπε... για την Κιβωτό του Κόσμου. Ακούστε την αξίζει.

Ακούστε τις μαρτυρίες αυτών των συνανθρώπων μας για την Κιβωτό του Κόσμου... αξίζει.

Μαύρη μαγεία στην Αφρική - Συγκλονιστικές ιστορίες

 

Ο μητροπολίτης Κανάγκας Χαρίτωνας ομιλεί για ιστορίες μαγείας από την Ιεραποστολή.

Είναι συγκλονιστικές οι ιστορίες και μεγάλα τα θαύματα.

Πατέρας προσπάθησε να θανατώσει το μικρό παιδί του με συνεργασία μάγου. Έστειλε στο μονοπάτι που πήγαινε το παιδάκι τεράστια φίδια με την συνεργία του διαβόλου...

Μάγος πατέρας συντρίβει τον σταυρό του μικρού του παιδιού που μόλις βαπτίστηκε. Φοβερή η εξέλιξη...

Μάγος με συνεργάτες επιτίθονται στον Ιεραπόστολο και τον μικρό (τότε) Χαρίτωνα. Πώς σώθηκαν;

Παρακολουθείστε στο βίντεο την ξεχωριστή παρουσίαση του Μητροπολίτη Κανάγκας.

Ένα πρότυπο ιεράρχη... γι' αυτούς που ψάχνουν... και δεν βρίσκουν...και κρίνουν... και κατακρίνουν

Είμαστε Έλληνες... λένε οι κάτοικοι της Ουγκάντας!!!

Δείτε το παρακάτω βίντεο! 

Γιατί θεωρούν τους εαυτούς τους Έλληνες;

 

Υπάρχει στις μέρες μας ακόμα αγνότητα;

Μετά την το τέλος της λειτουργίας την Κυριακή της ορθοδοξίας, και ενώ οι χριστιανοί μας έτρωγαν όλοι μαζί όπως κάνουμε κάθε Κυριακή, στο ίδιο δωμάτιο που χρησιμοποιούμε και για εκκλησία, ένα μικρό κοριτσάκι, η Ματρώνα, αντί να πάει να φάει, είχε κολλήσει στην εικόνα του Χριστού, την χάιδευε με το χεράκι της, και δεν έλεγε να φύγει.

Εγώ κατέλυα το Άγιο Ποτήριο και την πρόσεξα.

Πήγα κοντά να δω φοβούμενος ότι θα καταστρέψει την εικόνα, αλλά παρατήρησα ότι την χάιδευε με πολλή προσοχή και αγάπη.

Χάιδεψα το κεφαλάκι της και ρώτησα τον πατέρα της τι συμβαίνει, γιατί δεν πάει να φάει, γιατί φαίνεται τόσο σοβαρή.

Μου είπε ότι την βδομάδα που μας πέρασε της μίλησε για τον Χριστό, για τη ζωή του, για το Σταυρό και την Ανάσταση. Το παιδάκι συγκινήθηκε πάρα πολύ. Βέβαια ήξερε και πιο πριν αλλά τώρα μεγάλωσε έγινε πέντε χρονών, όπως με περηφάνια λέει και η ίδια στα κινέζικα. Έτσι λοιπόν του είπε ότι δεν ήθελε να φύγει από την εκκλησία, δεν ήθελε να φύγει από την εικόνα. Είχε κυριολεκτικά κολλήσει εκεί μετά την θεία κοινωνία.

Με δυσκολία της βάλαμε να φάει, και μετά πήγα μαζί της μεταφέροντας την θεία κοινωνία στην μητέρα της που ήταν νοσοκομείο, λόγω μιας σοβαρής λοίμωξης .

ο Θεός εργάζεται με παραδόξως τρόπους δεν μπορώ να πω πιο πολλά ως πνευματικός.

Τα παιδάκια επειδή έχουν αγνή καρδιά καταλαβαίνουν το Χριστό...

π. Ιωνάς (ιεραπόστολος στην Ταϊβάν)

Τι γιορτάζουν πραγματικά οι μουσουλμάνοι με το Ραμαζάνι;

Η Μόνα ήταν πρώην μουσουλμάνα. Τώρα είναι Χριστιανή και μας ζητάει να προσευχηθούμε για τους Χριστιανούς. Γιατί;

Ο άδικα φυλακισμένος

     Μια   ομάδα   από    την   ελληνική   ιεραποστολή    στο   Κονγκό   της   Αφρικής    στα  πλαίσια    του  έργου   της  επισκέφθηκε   και  μια    φυλακή. Εκεί  ο  μητροπολίτης   Πενταπόλεως  Ιγνάτιος  μίλησε θερμά   στους   φυλακισμένους   λέγοντας: Ξέρω  ότι  μερικοί  από    σας   έχετε  άδικα    φυλακιστεί. Μην   απελπίζεσθε,  κάντε  πολλή   υπομονή  και  προσευχή  στο  Θεό   και  θα  αποκατασταθεί   η    αδικία.

     Στη    συνέχεια    η  αποστολή  μοίρασε    στους    φυλακισμένους  κάποια  μικτή   βοήθεια  που  είχαν  μαζί   τους   όταν  ξαφνικά   ακούστηκε  μια    ανακοίνωση   από   τα  μεγάφωνα: Ο   φυλακισμένος   Μπεν  να  μεταβεί   αμέσως    στα   γραφεία  της   διοίκησης. Πράγματι  πήγε  και  μετά  από  λίγη  ώρα   παρουσιάστηκε  ο  ίδιος  πάλι μπροστά    στον  παραπάνω  επίσκοπο. «Ήρθα  να   σας   ευχαριστήσω   του   είπε, πριν  λίγο  μου   ανακοίνωσαν  ότι   είμαι   ελεύθερος  να   φύγω   για   το  σπίτι  μου. Ξέρετε   ήμουν  ήδη   τέσσερις  μήνες   στη    φυλακή  άδικα   και  είμαι   πατέρας   έξι παιδιών! Έτσι  ήρθα    εδώ   για  να   σας  ευχαριστήσω,   διότι  όσα  μας  είπατε    εισακούστηκαν   άμεσα   από   τον  Θεό  πατέρα  μας.»

(Περιοδικό: «Φως   εθνών»   Ιανουάριος  -Μάρτιος    2016)  

Ιερά Μητρόπολις Πατρών - Εγκύκλιος προς ενίσχυση των προσφύγων

Pelagia Yu: "Σε αγαπώ πατρίδα μου Ελλάδα".

9 Φεβρουαρίου 2014 

   τελευταία μέρα διαμονής μου στην Ελλάδα. Ο καιρός είναι βροχερός. Ως συνήθως, πήγα στην Εκκλησία για τη Θεία Λειτουργία και μετά με προσκάλεσαν να μοιραστώ μαζί τους τις εμπειρίες μου από την Ιεραποστολή στην Ταϊβάν. Τι μπορεί όμως, να είναι στο μυαλό μου η Ιεραποστολή στην Ταϊβάν, όταν δεν έχουμε καν ένα αξιοπρεπές κτίριο για Ιερό Ναό; Δεν ξέρω τι να μοιραστώ πράγματι με τους αγαπημένους μου Έλληνες. Το μυαλό μου είναι άδειο και δεν ξέρω τι να πω. Αυτό το πρόβλημα που αφορά την Εκκλησία μας, λοιπόν, μοιράστηκα με τους αγαπητούς μου αδελφούς και αδελφές.

   Μετά τη Θεία Λειτουργία κάποιος με ρώτησε, αν ήξερα ότι ο καιρός έγινε ηλιόλουστος. Εγώ απάντησα: «Ναι, το ξέρω. Είδα τα φώτα να λάμπουν κάτω από τα παράθυρα και ήξερα ότι έξω έχει ένα μπλε ουρανό. Η Εκκλησία μας, όμως στην Ταϊβάν βρίσκεται σε ένα μεγάλο κτίριο. Είμαστε στον 4^ο όροφο και η οροφή μας είναι το πάτωμα του 5^ου ορόφου, και στη συνέχεια, ο 6^ος, 7^ος όροφος κ.ο.κ.» Μερικοί άνθρωποι άρχισαν να γελούν γιατί νόμιζαν ότι αστειευόμουν. 

      Εγώ στην πραγματικότητα δεν αστειευόμουν, και συνέχισα να μετρώ μέχρι και τον 14^ο όροφο… «Πού είναι ο μπλε ουρανός μας;» Μερικοί άνθρωποι αρχίζουν να κλαίνε. Θέλω να κλάψω κι εγώ, αλλά δεν θα κλάψω, γιατί μέσα στα μάτια του Ελληνικού λαού βλέπω τον γαλάζιο ουρανό της Ελλάδας. Εύχομαι ο λαός μου να μπορεί να διακρίνει στο μέλλον το γαλάζιο του ουρανού της Ταϊβάν μέσα από την Εκκλησία μας.

   «Στην Ταϊβάν, στις Ιερές Ακολουθίες πρέπει να χρησιμοποιούμε με μεγάλη προσοχή το θυμίαμα και τα κεριά, γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο να εντοπίσουν τον καπνό οι συναγερμοί καπνού και να τεθούν σε λειτουργία». Όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να δακρύζουν. Θέλω να κλάψω, αλλά δεν θα κλάψω, γιατί από την μύτη του Ελληνικού λαού, που οσφραίνεται στην Ελλάδα τα όμορφα θυμιάματα, εύχομαι κι ο λαός μου να μπορούσε να οσφρανθεί… αλλά δεν τολμώ να το ονειρευτώ.

   «Στην Ταϊβάν προσπαθούμε να τελέσουμε τη Θεία Λειτουργία ήρεμα και ήσυχα προς δόξαν Θεού και το περπάτημά μας στην Εκκλησία πρέπει να είναι αθόρυβο σαν του κλέφτη. Αλλά στην Ελλάδα είδα και άκουσα τα παιδιά να διαβάζουν το «Πάτερ Ημών» με δυνατή φωνή. Μπορούμε εμείς στην Ταϊβάν να δοξολογούμε τον Θεό φωνάζοντας με χαρούμενη φωνή;» Η απάντηση είναι όχι, γιατί οι γείτονες θα καλέσουν την αστυνομία.      
   Κάποιοι άνθρωποι γελούν και τους διευκρινίζω ότι στην Ταϊβάν οι γείτονες και οι Αρχές δεν είναι Ορθόδοξοι. Δεν θα γελάσω, αλλά θέλω να κλάψω, καθώς αυτό το γεγονός συμβαίνει πράγματι στην Εκκλησία μας στη μη ορθόδοξη χώρα της Ταϊβάν κατά τη μεγάλη Εορτή του Πάσχα. Εγώ θα συγκρατήσω τα δάκρυά μου και θα προσπαθήσω να μην κλάψω, γιατί μέσα από τα στόματά σας μπορώ να ακούσω εγκώμια, αλλά για τον λαό μου δεν τολμώ καν να ευχηθώ και να ονειρευτώ… Μόνο ο Κύριος ας ελεήσει και ας συγχωρήσει εμένα την αμαρτωλή εγωίστρια που τα γεύομαι όλα μόνη.

   Εύχομαι μία μέρα να αποκτήσουμε μία μικρή Ορθόδοξη Εκκλησία και μέσα σ’ αυτήν να διαθέτουμε πραγματικές αγιογραφημένες εικόνες, αντί των τυπωμένων χαμηλής ποιότητας εικόνων.

   Εύχομαι μία μέρα ο Ελληνικός λαός να μπορεί μέσα από τα μάτια μας να δει στον ίδιο μπλε ουρανό τη Βασιλεία του Θεού από τα παράθυρα κοντά στον θόλο του Παντοκράτορα.

   Εύχομαι μία μέρα να μπορούμε να κρατήσουμε στα χέρια μας κεριά αφιερωμένα στον Θεό, χωρίς να φοβόμαστε μην τυχόν τεθούν σε λειτουργία οι συναγερμοί καπνού.

   Μακάρι να μπορούσα να μείνω περισσότερο στην Ελλάδα, την όμορφη αυτή χώρα και τον όμορφο γεμάτο αγάπη λαό της.

   Θα ήθελα πραγματικά να σας αγκαλιάσω και να σας φιλήσω. Συγχωρέστε εμέ την αμαρτωλή, γιατί η προσευχή και η βοήθειά σας θα με κρατήσουν ισχυρή και θα σας είμαι πάντοτε ευγνώμων και πάντα θα θυμάμαι την Ελληνική Οικογένειά μου.

   Πιστεύω ότι από εδώ και στο εξής, κανείς δεν θα γελάει για την Ελλάδα. Γιατί μπορεί να είναι φτωχή και γυμνή, αλλά δεν είναι προς λύπηση. Γιατί είναι γεμάτη από την αγάπη και τη δόξα του Θεού. Είναι μία μικρή χώρα, αλλά λάμπει! Από όλο τον κόσμο, η Ελλάδα είναι το κέντρο της αγάπης του Θεού και ποτέ να μη νιώσετε ντροπή. Σε αγαπώ πατρίδα μου Ελλάδα!

Η ανάξια αδελφή σας Πελαγία Yu.