Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αληθινές Ιστορίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αληθινές Ιστορίες. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τρίτη 17 Δεκεμβρίου 2024

Εδώ δεν περνά το χρυσάφι σου

Ο  μεγάλος  Ρώσος  συγγραφέας  Τολστόι  έλεγε  την  παρακάτω  ιστορία: Ένας    πλούσιος  Ρώσος, ο  Σέργιος, λίγο  πριν  πεθάνει  είπε  στα  παιδιά  του  να  του  βάλουν  στο  χέρι  στον  τάφο  αρκετά  χρήματα, πιστεύοντας  ότι  θα  τον  βοηθούσαν  και  στον  παράδεισο. Φθάνοντας  στον  παράδεισο  του  άνοιξε  ο  άγιος  Πέτρος  και  του  είπε  να  περάσει  να  φάει  σε  μια  θαυμάσια  αίθουσα  όπου υπήρχε πλήθος  φαγητών. Έφαγε  μέχρι  σκασμού  και  όταν  ήρθε  η  ώρα  να  πληρώσει  έδωσε  στον  άγγελο  ένα  χρυσό  ρούβλι. Όμως  ο  άγγελος  του  είπε: Εδώ  δεν  περνά η  αισχροκέρδεια, μόνο  ένα  καπίκι (πολύ  μικρότερο ποσό του  ρουβλίου)  πρέπει  να  πληρώσεις.Μα  καλά  δώσε  μου  τα  ρέστα  αντέτεινε  πλούσιος,όμως  και  πάλι  ο  άγγελος  είπε  ότι έπρεπε  να  πληρώσει  το  ακριβές  αντίτιμο.


Του  είπε  τότε  ο άγγελος: Μα  τι  ψάχνεις; έκανες  τίποτα  από  αγάπη  και  καλοσύνη  για  τον  Χριστό; Ο  Σέργιος  δεν  βρήκε  τίποτα  και  τότε  ο  άγγελος  είπε: Γύρισε  πίσω  στη  γη  και  επέστρεψε  στη  ζωή.


Από  τότε  ο  Σέργιος  διακήρυττε  παντού  ότι  η  μόνη  σωστή  χρήση  για  τα  χρήματα  είναι να  μπαίνουν  στην  υπηρεσία  της  αγάπης  και  της  καλοσύνης. Παιδιά  μου  έλεγε, φροντίστε  να  καταθέσετε  τα  χρήματά  σας  στο "εξωτερικό" που  δεν  είναι η  Ελβετία ή  η  Αμερική  αλλά  είναι  τα  χέρια  του  Χριστού  και  η  βασιλεία  Του.


(Μητρ. Νικοπόλεως  Μελετίου: "Σπέρνοντας  στον  αγρό"  σ.141-143)

Μία χειμωνιάτικη νύχτα

Πριν  λίγα  χρόνια  ταξίδευε  μια  χειμωνιάτικη  μέρα   ένας  πατέρας  με τον  γιο  του  σε  ένα  απομακρυσμένο  δρόμο,όταν  κάποια  στιγμή  το  αυτοκίνητο  έπαθε  βλάβη  και  δεν  μπορούσε  να  προχωρήσει  άλλο, ενώ  παράλληλα  άρχισε  να  χιονίζει,μάλιστα  είχε  ήδη  βραδιάσει. Ο  πατέρας  ψύχραιμος, γνωρίζοντας  ότι  η  βοήθεια δεν  ήταν  εύκολη, αφού  δεν  βρίσκονταν κοντά  σε  κεντρική  οδική  αρτηρία, άρχισε  να  λέει  στο  10χρονο  παιδί  του  όμορφες  ιστορίες  και  ανέκδοτα  μέχρι  να  κοιμηθούν. Ευτυχώς  το  καλοριφέρ  λειτουργούσε    το  ίδιο  και  η  μηχανή  του  αυτοκινήτου.

Όταν  ξημέρωσε, είδαν  ότι  το  χιόνι  ήταν  μόνο  15  εκατοστά  και  ξεκίνησαν  με  τα  πόδια    για  να  βρουν  βοήθεια. Το παιδί  γρήγορα  κουράστηκε  και  ο  στοργικός  πατέρας  του  είπε:  Παιδί  μου  για  να  μην  κουράζεσαι  να  πατάς  πάνω  στα  δικά  μου  βήματα  και  έτσι  σύντομα  θα  φθάσουμε  στον  προορισμό  μας. Το  παιδί  ακολούθησε  την  σοφή  συμβουλή  και  γρήγορα και  με  ασφάλεια  έφθασαν  στον  κεντρικό  δρόμο  που  δεν  έκλεινε  ποτέ  και τελικά έφθασαν  στον  προορισμό  τους.


Μήπως  και  εμείς  για  να  βαδίζουμε  με  ασφάλεια  τον  δρόμο  της  ζωής  οφείλουμε  να  ακολουθούμε  τα  ασφαλή βήματα  του  Χριστού  και  των  αγίων;


(Αρχιμ.Γρηγορίου Λύχα: "Μοτίβο  ευτυχίας’’  σ.13-14)

Πέμπτη 30 Μαΐου 2024

Oι νόμοι χρειάζονται εκεί που δεν υπάρχει αγάπη. (για εκπαιδευτικούς και όχι μόνο)

Κάποτε χρειάστηκε να εξετάσω στα μαθηματικά ένα παιδάκι που δεν ήταν μαθητής μου. Πληροφορήθηκα ότι έχει χαμηλό δείκτη νοημοσύνης και πολύ ασθενή μνήμη.

Συμβούλεψα τη μητέρα του να διαβάσει δυο τρεις ταυτότητες και θα το βοηθήσω.

Μπήκε στην αίθουσα και το ρώτησα τι διάβασε.

Ταυτότητες μου απάντησε.

Γράψε μου στον πίνακα μία. Με κοιτούσε επίμονα στα μάτια και δεν έγραψε τίποτα. Μονάδα και στα γραπτά.

Το έκοψα μα δεν μπόρεσα ποτέ να ξεχάσω εκείνο το βλέμμα.

Έφυγα αυτοδικαιωμένος.

Μα να μη μάθει ούτε μια ταυτότητα!!!

Μετά την σημερινή εμπειρία, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα πλαστογραφούσα το γραπτό ώστε να γίνει προβιβάσιμο.

Γιατί οι νόμοι χρειάζονται εκεί που δεν υπάρχει αγάπη.

Η ανθρώπινη δικαιοκρισία είναι ένα δαιμονικό σίχαμα μπροστά στην ελεημοσύνη την κατανόηση την συμπάθεια.

Η σημερινή εμπειρία μου θύμισε τη στιγμή της τελικής κρίσης.

Μόνο που τότε οι παράλυτοι θα είμαστε εμείς οι πετυχημένοι, οι όμορφοι, οι έξυπνοι.

Εμείς που θεωρούμε ότι όλα όσα έχουμε και κατέχουμε είναι δεδομένα.

Παρ-ουσία ,

περι-ουσία ,

απ-ουσία.

Οι προθέσεις μας θα μας κρίνουν.

Οι προθέσεις μας ,οι φτωχο-Λάζαροι και οι επίγειοι άγγελοι που συνάντησα σήμερα.



 Μιχάλης Μάλαμας

Τετάρτη 3 Ιανουαρίου 2024

Οι εικόνες δεν έχουν υδραυλικά!... - Νίκος Οικονομόπουλος

 

  Πάντα αγαπούσα τον Χριστό. Θυμάμαι ότι πάντα του μιλούσα, είτε σε μία εικόνα, είτε με προσευχή. Έχω πνευματικό, τον γέροντα Νήφων στον Άγιο Νεκτάριο στη Γλυφάδα. Δεν τον βλέπω μόνο ως πνευματικό, αλλά ως οικογένειά μου. Μιλάω μαζί του 3-4 φορές τη βδομάδα» και πρόσθεσε για το θαύμα που είχε ζήσει με την εικόνα της Παναγίας που δάκρυσε: «Ήταν ένα θαυμαστό γεγονός. Η εικόνα έβγαζε μύρο κι όταν το είδα, εξεπλάγην».


Επειδή ο Γιώργος Λιάγκας τον καιρό που είχε δείξει το συγκεκριμένο ντοκιμαντέρ στην εκπομπή του, έκανε λόγο για πιθανότητα… υγρασίας στην εικόνα, ο Νίκος Οικονομόπουλος βρήκε την ευκαιρία να απαντήσει γιατί αυτή η εξήγηση είναι εντελώς άτοπη:


«Ήταν ένα θαυμαστό γεγονός. Την ώρα της Παράκλησης να μοσχομυρίζει όλος ο ναός. Η εικόνα έβγαζε μύρο και από μπροστά και από πίσω από το τέμπλο και όταν το είδα εξεπλάγην. Θυμάμαι που το συζητούσατε και είπες εσύ (σ.σ. ο Γιώργος Λιάγκας είπε δλδ) ότι μπορεί να είναι κάποια υγρασία, κάποια διαρροή. Δεν μπορεί να έχει διαρροή, δεν έχει υδραυλικά η εικόνα. Και η υγρασία δεν μυρίζει μύρο».


«Είναι κάποια πράγματα που δεν έχουν απάντηση», συνέχισε ο δημοφιλής τραγουδιστής, «αν θες να ψάξεις και να μάθεις την αλήθεια μπορείς να το κάνεις, αν θέλεις να σώσεις την ψυχή σου. Πιστεύω ότι μετά από αυτήν τη ζωή υπάρχει η αιώνια ζωή και είναι η ζωή του Χριστού. Γιατί είμαστε όλοι παιδιά του Χριστού. Τώρα από εκεί και έπειτα αν κάποιος δεν θέλει να πιστεύει, είναι δικαίωμά του. Δεν με ενδιαφέρει αν θα πεθάνω, δεν με ενδιαφέρει αν θα αρρωστήσω – εύχομαι να μην πάθω κάτι – αλλά αν είναι να γίνει, ας γίνει. Δεν φοβάμαι γιατί πιστεύω στο μετά. Και αυτή τη στιγμή να φύγω, θα είμαι πολύ χαρούμενος γιατί ξέρω πού θέλω να πάω», είπε ο Νίκος, αφήνοντας μάλλον… αποσβολωμένο τον Γιώργο Λιάγκα.


Τέτοιες ομολογίες πίστεως είναι όχι απλά σπάνιες, αλλά σχεδόν εξαφανισμένες στις μέρες μας. Και αυτό το γεγονός, δίνει ακόμα μεγαλύτερη αξία στα βαρυσήμαντα και πολύτιμα λόγια του Νίκου. Μια ολόκληρη νέα γενιά ακούει έναν λαοφιλέστατο τραγουδιστή που αντί να γίνεται πρότυπο ματαιοδοξίας, γίνεται πρότυπο πίστεως και αυταπάρνησης χάριν του Χριστού. Άξιος ο πνευματικός μισθός του, που αγνοεί τον πόλεμο που δέχεται για τις θέσεις του. Μακάρι περισσότεροι να μιλούσαν σαν τον Νίκο, γιατί αυτά ακριβώς τα πρότυπα λείπουν από τη νεολαία μας σήμερα…


Παρακολουθείστε όλη την συνέντευξη του τραγουδιστή στο  παρακάτω βίντεο:



Τρίτη 19 Δεκεμβρίου 2023

Όταν μικρό παιδί ένιωσα τον ευσεβή πόθο της ιερωσύνης...

 

Του Αρχιμ. Φιλίππου Χαμαργιά

Πρωτοσυγκέλλου Ι. Μητροπόλεως Μεσσηνίας


“…σπούδασον σεαυτὸν δόκιμον παραστῆσαι τῷ Θεῷ…”¹

Όταν μικρό παιδί ένιωσα τον ευσεβή πόθο της ιερωσύνης, άκουγα τους μεγαλύτερους να σχολιάζουν, άλλοι θετικά και άλλοι αρνητικά, αυτήν την σκέψη μου.

Περνώντας τα χρόνια και βιώνοντας πλέον την ιερωσύνη χωρίς να κατανοώ την αρνητική γνώμη κάποιων τότε, νιώθω την ανάγκη να εκφράσω ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στις χιλιάδες των κληρικών της εποχής μας, οι οποίοι μέσα σε έναν κόσμο αμφισβητήσεων και αποδόμησης θεσμών και παραδόσεων δίνουν μαρτυρία και ομολογία, χωρίς προσωπικό συμφέρον ή ιδιοτέλεια.

Γι’ αυτούς όλους η ιερωσύνη δεν είναι επαγγελματική αποκατάσταση, ούτε εξασφάλιση βιοπορισμού. Γι’ αυτούς η ιερωσύνη είναι θυσία, διακονία, προσφορά, αυταπάρνηση και έμπρακτη έκφραση αγάπης προς τον κάθε συνάνθρωπο.

Και βέβαια δεν είναι μόνο οι κληρικοί του σήμερα, ούτε οι κληρικοί του χθες, αλλά είναι οι κληρικοί που από την εποχή που ξεκίνησε η Αποστολική Διαδοχή διακονούν την Εκκλησία και τους πιστούς Της.

Πολλοί όμως, ίσως σήμερα περισσότερο από ποτέ, συνεχίζουν να εκφράζονται αρνητικά, με χλεύη πολλές φορές, προς το έργο του κληρικού και την προσφορά του στην κοινωνία.

Γι’ αυτό λοιπόν, αυτές τις μέρες του Αγίου Δωδεκαημέρου, που όλοι λαμβάνουν και δίνουν δώρα αγάπης στα αγαπημένα τους πρόσωπα, αισθάνομαι την ανάγκη, ως έκφραση αγάπης και τιμής στα πρόσωπα των αδελφών κληρικών να πω :

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που καθημερινά αγωνίζεσαι για να είσαι παρών εκεί που σε έχει ανάγκη ο πονεμένος και δυστυχής χριστιανός και όχι μόνο.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που καθημερινά ψάχνεις να βρεις πόρους για να λειτουργήσουν σωστά και εύρυθμα τα συσσίτια της ενορίας.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που μέσα από τον αδαμάντινο χαρακτήρα σου προσελκύεις τους νέους και τις νέες στην Εκκλησία και τους οδηγείς στο δρόμο του Χριστού.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που είσαι εφημέριος χωρίς ωράριο, χωρίς ημέρες «ρεπό» και χωρίς διακοπές ή ξεκούραση. Που είσαι πανταχού και πάντα παρών. Που με πνεύμα εκκλησιολογικό και υπακοής εργάζεσαι στον Αμπελώνα του Κυρίου.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που σε κάθε δύσκολη περίσταση, σε πόνο, αρρώστια, λύπη και απελπισία των ενοριτών σου είσαι εκεί και η καρδιά σου χτυπά για όλους αυτούς.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που η Εκκλησία σου δεν είναι ένα δημόσιο οικοδόμημα αλλά είναι ιατρείο ψυχών, σχολείο ήθους και τόπος πνευματικής αναγέννησης και ανακαίνισης.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που σε περιόδους αντιμετώπισης καταστροφών, σε πυρκαγιές, πλημμύρες, σεισμούς και ατυχήματα είσαι ο πρώτος εθελοντής.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά της Λάρισας, του Βόλου, της Καρδίτσας, όλης της Θεσσαλίας που στις πλημμύρες βγάζεις τα λασπόνερα πρώτα από το ναό και έπειτα από το σπίτι σου. Πολλές φορές βγάζεις και τα λασπόνερα από το σπίτι των ανήμπορων ενοριτών σου και αφήνεις σε δεύτερη μοίρα το σπίτι σου.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά της Εύβοιας, της Θράκης, της Ρόδου, της Ηλείας και όπου αλλού η πύρινη λαίλαπα έκαψε το βιός των ενοριτών σου κι εσύ στάθηκες δίπλα τους ως πατέρας και αδελφός, κι ας είχε καεί και το δικό σου βιός.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά της Καλαμάτας, του Αιγίου, της Δυτικής Αττικής, της Κεφαλλονιάς που στους σεισμούς έμεινες στο δρόμο, αλλά έτρεξες να σταθείς και να συμπαρασταθείς πρώτα στους συνανθρώπους σου και μετά στην οικογένειά σου.

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που σε κάθε αιμοδοσία είσαι ο πρώτος εθελοντής αιμοδότης, την ώρα που αιρετικοί και πλανεμένοι αρνούνται την αιμοδοσία για λόγους «συνείδησης».

ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ παπά μου, που είσαι “ΑΝΘΡΩΠΟΣ” και όχι απλά “άνθρωπος”.


Τετάρτη 25 Οκτωβρίου 2023

... για αυτούς που περιμένουν ένα πόλεμο για να καθαρίσει η "βρωμιά", ας να το ξανασκεφτούν!

 

Αυτός είναι ο πόλεμος!!! Και όσοι τον αποζητούν για να καθαρίσει η ήρα από το σιτάρι ας το ξανασκεφτούν. 

Το σενάριο ότι ο Θεός θα γίνει τιμωρός για όσους το αξίζουν αλλά εμείς θα περάσουμε καλά, μάλλον είναι πολύ φτηνό και άθλιο.

Προσευχή χρειαζόμαστε.



Δευτέρα 13 Μαρτίου 2023

Τα σαράντα μανιτάρια που δεν ξαναφύτρωσαν ποτέ στην πανήγυρη των Αγίων Τεσσαράκοντα. Γιατί;

Τά 40 μανιτάρια ποὺ φύτρωναν κατὰ τὴν πανήγυρη τῶν Ἁγίων Τεσσαράκοντα κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα δὲν ξαναβγῆκαν, ὅταν στὴν Μονή Ξηροποτάμου συλλειτούργησαν μέ τούς παπικούς


Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἄθως, ὅρος τὸ Ἅγιον», τοῦ Μητροπολίτου Κινσάσα, Ὑπερτίμου καὶ Ἐξάρχου Κεντρώας Ἀφρικῆς κ. Νικηφόρου

Ὁ Μιχαὴλ Η΄ Παλαιολόγος (1259-1282) ἐλευθέρωσε τὴν Κωνσταντινούπολη ἀπὸ τοὺς σταυροφόρους καὶ κατέλυσε τὴν Λατινοκρατία στὴν Ἀνατολή. Ὁ ἐκδιωχθείς ὅμως λατίνος αὐτοκράτορας ποὺ εἶχε καταφύγει στὴ Δύση προσπάθησε νὰ συνεννοηθεῖ καὶ νὰ πείσει τοὺς ἡγεμόνες τῆς Δύσεως γιὰ νὰ ἀνακαταλάβουν τὴν Κωνσταντινούπολη. Ὁ Μιχαὴλ βλέποντας τὴν κίνηση αὐτὴ καὶ γνωρίζοντας τὰ κατακτητικὰ σχέδια τοῦ βασιλείου τῆς Σικελίας, θεώρησε ὅτι θὰ ἀποσοβοῦσε τὸν κίνδυνο αὐτὸ καὶ θὰ ὠφελοῦνταν στὴν προσπάθειά του γιὰ βελτίωση τῆς βυζαντινῆς κυριαρχίας στὰ Βαλκάνια, μὲ τὴν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν. Ἦλθε, λοιπόν, σὲ συνεννόηση καταρχὴν μὲ τὸν Πάπα Οὐρβανὸ (Κλήμεντα Δ΄) καὶ κατόπιν...μὲ τὸν Πάπα Γρηγόριο Ι΄.

Συνέταξε ἱστορικοδογματικὸ τόμο τὸ 1273 ἀναφερόμενο στὴν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν, τὸν ὁποῖο ἀπέστειλε σὲ ὅλους τούς ἐπισκόπους καθὼς καὶ στοὺς ἁγιορεῖτες. Σ΄ αὐτὸν ἀνέλυε τοὺς λόγους οἱ ὁποῖοι ἐπέβαλαν τὴν ἕνωση.

Τὸ ἑπόμενο ἔτος 1274 συνῆλθε ἡ σύνοδος στὴν Λυὼν κατὰ τὴν ὁποία ἔγινε ἡ ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν· ἡ Ἀνατολικὴ Ἐκκλησία εἰσήγαγε τὸ Filioque καὶ παραδέχθηκε τὸ πρωτεῖο καὶ τὴν ἐξουσία τοῦ Πάπα, δηλαδὴ ὑποδουλώθηκε στὸν Πάπα.

Ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Ἰωσὴφ στὶς 2 Σεπτεμβρίου 1275 παραιτεῖται ἀπὸ τὸν θρόνο, ἐνῶ ὁ Μιχαὴλ ἀνεβάζει σὲ αὐτὸν τὸν Ἰωάννη Βέκκο, μορφωμένο ἀλλὰ παλίμβουλο ἄνδρα, πρώην ἄσπονδο ἐχθρό τῆς ἑνώσεως, ἐνῶ τώρα ὑπέρμαχο ὑποστηρικτή της.


Οἱ ἁγιορεῖτες ἀπέστειλαν στὸν αὐτοκράτορα δογματικὴ ἐπιστολὴ στὴν ὁποία μὲ σεβασμὸ ἀλλὰ καὶ μαχητικότητα ἀπάντησαν ὅτι ἡ ἕνωση δὲν μπορεῖ νὰ πραγματοποιηθεῖ ἐφόσον οἱ λατίνοι παραμένουν στὶς αἱρετικὲς δοξασίες τους.

Ὁ λαὸς ἀκολούθησε τοὺς ἁγιορεῖτες καὶ δὲν δέχθηκε τὴν ἕνωση. Ὁ αὐτοκράτορας ποὺ πειζόταν ἀπὸ τὸν Πάπα τῆς Ρώμης γιὰ νὰ ἐφαρμόσει τοὺς ὅρους τῆς ἑνώσεως μεταχειρίστηκε βία γιὰ νὰ τὴν ἐπιβάλει. Ἐξορίες, δημεύσεις περιουσιῶν, φυλακίσεις καὶ κάθε εἶδος βασανιστηρίων τέθηκαν σὲ ἐνέργεια.


Οἱ ἑνωτικοί, δηλαδὴ οἱ ὑποστηρικτὲς καὶ ἀποδεχόμενοι τὴν ἕνωση, ἦλθαν στὸ Ἅγιον Ὅρος (1278-1282) καὶ προσπάθησαν νὰ ἐπιβάλουν διὰ τῆς βίας τὴν ἀπόφαση τῆς Λυῶνος. Οἱ ἁγιορεῖτες ἀντιστάθηκαν μὴ δεχόμενοι νὰ ἑνωθοῦν μὲ τοὺς Λατίνους καὶ νὰ προδώσουν τὴν Ὀρθοδοξία.


Ὁ χρονογράφος ἀναφέρει ὅτι τότε πολλοὶ «βασανίσθηκαν καὶ ἐτελειώθησαν διὰ μαρτυρικοῦ θανάτου». Εἰκοσιέξι μοναχοί τῆς Ἱ. Μονῆς Ζωγράφου κάηκαν ἀπὸ τοὺς ἑνωτικοὺς μέσα στὸν πύργο τῆς Μονῆς ὅπου εἶχαν καταφύγει.

Ὁ Πρῶτος του Ἁγίου Ὅρους Κοσμᾶς ἐπικεφαλῆς λαϊκῶν καὶ Μοναχῶν τῶν Καρυῶν ποὺ δὲν δέχθηκαν τὴν ἕνωση, ἀλλὰ ἀντίθετα ἔλεγχαν τοὺς ἑνωτικούς, μαρτύρησε.

Στὴν Μονὴ τῶν Ἰβήρων ἐπιβίβασαν πετέρες τῆς Μονῆς ἐπάνω σ΄ ἕνα πλοῖο τὸ ὁποῖο, ἀφοῦ τὸ ὁδήγησαν ἀνοικτά τῆς Μονῆς, τὸ βύθισαν αὔτανδρο. Στὸ Βατοπαίδι ἀλλὰ καὶ σὲ ἄλλα μοναστήρια βασάνισαν καὶ σκότωσαν μοναχοὺς καὶ λαϊκούς.


Μόνο ἡ Μ. Λαύρα καὶ ἡ Ξηροποτάμου δέχθηκαν τὴν ἕνωση καὶ τοὺς ἑνωτικούς. Ὁ συναξαριστὴς ἀναφέρει ὅτι κατὰ τὴν ὥρα τῆς Θ. Λειτουργίας στὴν Μονὴ Ξηροποτάμου ὅταν συλλειτουργοῦσαν μὲ τοὺς ἑνωτικοὺς ἔγινε ἰσχυρὸς σεισμὸς καὶ γκρεμίστηκε τὸ μοναστήρι. Τὰ δὲ σαράντα μανιτάρια ποὺ φύτρωναν κατὰ τὴν πανήγυρη τῶν ἁγίων Τεσσαράκοντα κάθε χρόνο κάτω ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα δὲν ξαναβγῆκαν.

Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2023

Μία απάντηση για όλους και όλες που ζητούν να σκοτώνονται τα παιδιά που προέρχονται από βιασμό.


Γεννήθηκε από βιασμό όμως τώρα ως δικηγόρος υπερασπίζεται τα παιδιά και τις γυναίκες θύματα βιασμού.

Εάν την είχαν σκοτώσει κάνοντας "διακοπή κυήσεως" λόγω που η σύλληψή της δεν ήταν επιθυμητή και είχε προέλθει από βιασμό.... θα είχαμε αυτή την εξαιρετική παρουσία που συντρέχει σε κάθε πονεμένο;


LifeNews.com


Από Micaiah Bilger , 6 Δεκεμβρίου 2022, Ουάσιγκτον


Η Rebecca Kiessling  από παιδί λαχταρούσε  να μάθει ποιοι ήταν οι αληθινοί, οι βιολογικοί της γονείς. Υιοθετήθηκε νωρίς, ως βρέφος, και θυμάται από μικρή να έχει ένα σημειωματάριο για να μετράει αντίστροφα «τα χρόνια, τους μήνες και τις ημέρες» περιμένοντας να κλείσει τα 18 της χρόνια. Τότε θα μπορούσε να ζητήσει τα νομικά έγγραφα της καταγωγής της και να μάθει για τους γονείς της...


Το 1987, η νυν δικηγόρος του Michigan και υπέρμαχος της ζωής Rebecca Kiessling, είδε επιτέλους αυτά τα έγγραφα και γρήγορα συνειδητοποίησε  ότι κάτι δεν ταίριαζε καλά με την περιγραφή του βιολογικού της πατέρα… Ήταν μια δυσάρεστη έκπληξη για κείνη καθώς έμαθε ότι η μητέρα που την γέννησε, η Joann, είχε βιαστεί στο δρόμο για το παντοπωλείο και με την απειλή ενός μαχαιριού, η σύλληψή της μάλιστα ήταν αποτέλεσμα αυτού του βιασμού…


Το γεγονός συντάραξε την Kiessling, που αποφάσισε να  μοιραστεί την ιστορία της, με σκοπό να βοηθήσει την κοινωνία να αναγνωρίσει την αξία κάθε αγέννητου παιδιού, συμπεριλαμβανομένων και των «δύσκολων υποθέσεων» όπως των παιδιών του βιασμού. Ως δικηγόρος, υποστηρίζει επίσης τις μητέρες που είναι θύματα βιασμού.


«Η θυσία παιδιών  υπήρχε από την εποχή της αρχαιότητας», δήλωσε σε συνέντευξή της στον New Yorker. «Δινόταν πάντα μια μάχη για να σωθεί η  ανθρώπινη ζωή. Η μάχη συνεχίζεται εδώ και χιλιάδες χρόνια και νομίζω πως δεν θα τελειώσει ποτέ».


Τώρα που το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ ανέτρεψε τη Roe v. Wade, οι ελπίδες της έχουν αναπτερωθεί. Δηλώνει η ίδια: «Νομίζω ότι θα είναι δύσκολο να αρνηθούμε αυτή τη γενιά των παιδιών που θα γεννηθούν. Δεν μπορείς να αρνηθείς τη ζωή ενός ανθρώπου. Την ιστορία του»


Η Kiessling λειτουργεί με πολλούς τρόπους για να βοηθήσει τόσο τις μητέρες όσο και τα αγέννητα παιδιά που είναι όλοι τους θύματα του βιασμού. Αγωνίζεται εδώ και χρόνια έχοντας κατά νου το δικό της ιστορικό και γνωρίζοντας τις δυσκολίες, δεδομένου ότι η μητέρα που την γέννησε παραλίγο να την κάνει δύο φορές έκτρωση πριν την δώσει για υιοθεσία.  «Είναι μια πράξη απόγνωσης και ένα σημάδι ότι εμείς ως κοινωνία τις έχουμε απογοητεύσει», είπε για τις μητέρες που κάνουν έκτρωση τα αγέννητα μωρά τους.


Και συνέχισε, « η κοινωνία θα πρέπει να προσφέρει σε αυτές τις πληγωμένες οικογένειες «πλήθος λύσεων», συμπεριλαμβανομένης της υλικής και συναισθηματικής υποστήριξης» Μέσω της δικηγορίας της και της οργάνωσης “Save the 1” που υποστηρίζει την αγέννητη  ζωή που δημιουργήθηκε μέσα από βιασμό, ήδη υλοποιεί πολλούς  από αυτούς τους στόχους. Διευθύνει μια διαδικτυακή ιδιωτική ομάδα υποστήριξης για μητέρες παιδιών που έχουν συλληφθεί από βιασμό. Είναι νομική συνήγορος για τις γυναίκες που δίνουν μάχη για την επιμέλεια με τους φερόμενους βιαστές τους και υποστηρίζει τη νομοθεσία που καθιστά δυσκολότερο για τους φερόμενους ως βιαστές να αποκτήσουν την επιμέλεια των παιδιών τους.


Η Kiessling καταθέτει ενώπιον των πολιτειακών νομοθετικών οργάνων, προτρέποντας τους νομοθέτες να συμπεριλάβουν και τα μωρά που έχουν συλληφθεί από βιασμό στους νόμους που προστατεύουν τα αγέννητα μωρά από την άμβλωση. Δίνει επίσης συνεντεύξεις υψηλού προφίλ, λέγοντας την ιστορία της για να υπερασπιστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα για όλους τους ανθρώπους.


Πρόσφατα στο CNN, εμφανίστηκε με τη δικηγόρο υπέρ των αμβλώσεων, Gloria Allred, η οποία μίλησε για την δική της παράνομη άμβλωση πριν από τη Roe. Η Kiessling  της απάντησε εκφράζοντας τη λύπη της  για τον χαμένο «γιο ή την κόρη» της  και στη συνέχεια της εξήγησε: «Μπορεί εσύ να μην πιστεύεις ότι η ζωή τους έχει σημασία, αλλά ξέρεις κάτι; Αυτές οι ζωές έχουν σημασία για μένα.»


Αν και πολλοί υποστηρίζουν τη νομιμοποίηση της άμβλωσης σε περιπτώσεις βιασμού, η Kiessling δηλώνει ότι δεν θα σταματήσει να εργάζεται για να αλλάξει αυτή η γνώμη. Παιδιά σαν την ίδια δεν είναι απλώς «δύσκολες περιπτώσεις», όπως λέει. Είναι πολύτιμα ανθρώπινα όντα.


afistemenaziso

Πολύτεκνη και χαρούμενη;


Πολύτεκνη και χαρούμενη η γλυκειά Σωτηρία Παλιάκη μας παρουσιάζει ένα αυθεντικό πρόσωπο μίας πολύτεκνης μάνας και μαθαίνουμε πολλά ακούγοντάς την.


Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2023

Όταν αρρωσταίνουμε τι συμβαίνει; (Γερόντισσα Γαβριηλία)


Η γερόντισσα Γαβριηλία εάν αρρώσταινε έλεγε ότι εκείνη σε κάτι έφταιξε. 

Ποτέ δεν πίστεψε ότι κάποιος την κόλλησε κάποια ασθένεια ή ότι άλλος εκτός από την ίδια φταίει. 

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2022

Τα Χριστούγεννα του παππού Γιώργη

Ο  κυρ-Γιώργης, γέροντας  άνω  των  80  ετών, είχε  πάει  στη  χριστουγεννιάτικη  θεία  λειτουργία  φορώντας  το   μοναδικό  καλά  σιδερωμένο  σακάκι  του. Τελειώνοντας, γύρισε  προς  το  σπίτι  του, αφού  αν  και  έκανε  νεύμα  για  να  χαιρετήσει σε καναδυό  από  τους   ανθρώπους  που παρακολούθησαν  οι  τελευταίοι  έκαναν  πως  δεν  τον  είδαν.

Αφού  μπήκε  στο  φτωχικό  του  σπίτι, μια  και  η  γριά  του  είχε  συγχωρεθεί  πριν  χρόνια, κοίταζε  γύρω  και  τελικά  αποφάσισε  να  κατεβάσει  ένα  παλιό  τεντζέρη  για  να  φτιάξει  κάτι  να  φάει. Λίγες  στιγμές  μετά, ούτε  που  κατάλαβε  πώς,  ζαλίστηκε, το  καυτό λάδι  έτρεξε  στο  χέρι  του  και  βγάζοντας  μια  κραυγή  δυνατού  πόνου  λιποθύμησε. Όταν  συνήλθε, βρέθηκε  στο  νοσοκομείο, το  χέρι  του  ήταν  δεμένο  και  περιποιημένο  και  δίπλα  του  ήταν  γελαστοί  άνθρωποι  που  τον  περιποιούνταν  με  ευχαρίστηση. Γύρισε  το  βλέμμα  του  στον  απέναντι  τοίχο  και  είδε  την  φωτογραφία  του  δεσπότη. Κατάλαβε  ότι  βρισκόταν  στο  γηροκομείο  της  μητροπόλεως. Ήταν αυτά, τα  πιο  όμορφα  Χριστούγεννα  που  πέρασε  μετά  από  κάμποσα  χρόνια  ανυπόφορης  μοναξιάς.

(Διασκευή  από  το  περιοδικό  της   μητροπόλεως  Καλαβρύτων  και  Αιγιαλείας  Δεκέμβριος  2013)


Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2022

Μαύρη μαγεία στην Αφρική - Συγκλονιστικές ιστορίες

 

Ο μητροπολίτης Κανάγκας Χαρίτωνας ομιλεί για ιστορίες μαγείας από την Ιεραποστολή.
Είναι συγκλονιστικές οι ιστορίες και μεγάλα τα θαύματα.
Πατέρας προσπάθησε να θανατώσει το μικρό παιδί του με συνεργασία μάγου. Έστειλε στο μονοπάτι που πήγαινε το παιδάκι τεράστια φίδια με την συνεργία του διαβόλου...
Μάγος πατέρας συντρίβει τον σταυρό του μικρού του παιδιού που μόλις βαπτίστηκε. Φοβερή η εξέλιξη...
Μάγος με συνεργάτες επιτίθονται στον Ιεραπόστολο και τον μικρό (τότε) Χαρίτωνα. Πώς σώθηκαν;
Παρακολουθείστε στο βίντεο την ξεχωριστή παρουσίαση του Μητροπολίτη Κανάγκας.


Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2022

Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα. Να δούμε τι αφήνουν πίσω τους...Θα εκπλαγείτε! Είναι θαύμα ότι η Ελλάδα συνέχισε να "ΖΕΙ"!!!

 

Τον Οκτώβριο του 1944 οι Γερμανοί εγκαταλείπουν την Αθήνα Να δούμε τι αφήνουν πίσω τους..


Στην διάρκεια της γερμανικής κατοχής, που κράτησε σαράντα δύο μήνες, πέρασαν από τα γερμανικά εκτελεστικά αποσπάσματα και τυφεκίσθηκαν τριάντα οκτώ χιλιάδες εννιακόσιοι εξήντα Έλληνες (38.960)!

Σκοτώθηκαν από σφαίρες «αδέσποτες» και άλλα στρατιωτικής φύσεως «ατυχήματα» δώδεκα χιλιάδες εκατόν τρεις (12.103).

Σκοτώθηκαν σε μάχες εβδομήντα χιλιάδες (70.000).

Πέθαναν από πείνα σ’ ολόκληρη την Ελλάδα περίπου εξακόσιες χιλιάδες, ιδίως νέοι! (600.000).

Πέθαναν προτού γεννηθούν, κατά τη γέννα ή αμέσως μετά τριακόσιες χιλιάδες παιδιά από την ασιτία και τις κακουχίες των μανάδων τους, δηλαδή μία ολόκληρη γενιά (300.000).

Θανατώθηκαν με τρόπο οικτρό σαράντα πέντε χιλιάδες Έλληνες στα γερμανικά στρατόπεδα συγκέντρωσης

Σαράντα πέντε χιλιάδες άνθρωποι, για τους οποίους δεν μίλησε κανείς ποτέ, αφού ήταν Έλληνες, δηλαδή όντα δευτέρας επιλογής (45.000).

Πέθαναν με τρόπο οικτρό επίσης εξήντα χιλιάδες Έλληνες, Εβραίοι το θρήσκευμα, για τους οποίους μίλησαν οι πάντες (60.000).

Φυλακίστηκαν στους σαράντα δύο μήνες κατοχής διακόσιες χιλιάδες Έλληνες, εκ των οποίων οι περισσότεροι πέθαναν στην φυλακή ή αμέσως μετά την απελευθέρωσή τους (200.000).

Προσβλήθηκαν από βαριές ασθένειες, έμειναν δια βίου ανίκανοι πάνω από ένα εκατομμύριο Έλληνες (1.000.000)!


Τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής άδειασαν όλες τις αποθήκες και στην τελευταία γωνιά της χώρας.

Άρπαξαν όλα τα δημητριακά, καπνό, σταφίδα, μπαμπάκι, λάδι, κάθε λογής τρόφιμα και αγαθά.

Κατέστρεψαν αγροτικά μηχανήματα και καλλιέργειες.

Άρπαξαν το 50% των μεγάλων ζώων, βόδια, γελάδια, άλογα, το 30% των μικρών, διέλυσαν την ελληνική κτηνοτροφία.

Κατέστρεψαν τις μεταλλευτικές εγκαταστάσεις, ανατίναξαν ορυχεία, αφάνισαν την βιομηχανία.

Κατέστρεψαν το 80% των σιδηροτροχιών.

Γκρέμισαν γέφυρες, ανατίναξαν σταθμούς και σήραγγες.

Από τις 220 ατμομηχανές των ελληνικών σιδηροδρόμων άφησαν πίσω τους φεύγοντας μόνο τις τριάντα τρεις (33).

Από τα τριακόσια δώδεκα (312) επιβατηγά βαγόνια “βούτηξαν” τα τριακόσια έξι! Άφησαν μόνο έξι (6)!

Από τα 4.544 φορτηγά βαγόνια των ελληνικών σιδηροδρόμων, οι συγγενείς, οι συνάδελφοι, οι συμπατριώτες, οι δάσκαλοι, οι ομοϊδεάτες της Μέρκελ, του Ρέσλερ, του Σρόιντερ άφησαν πίσω τους εξήντα τρία (63)!

Οι Γερμανοί κατακτητές πήραν τα 70% των ελληνικών παντός είδους αυτοκινήτων και κατέστρεψαν το οδικό δίκτυο της χώρας.

Οι Γερμανοί κατακτητές ισοπέδωσαν τελείως εκατό χιλιάδες σπίτια (100.000) και μισογκρέμισαν άλλες πενήντα χιλιάδες (50.000).

Κατέστρεψαν οι βάρβαροι Γερμαναράδες τις μεγαλύτερες λιμενικές εγκαταστάσεις της Ελλάδος, ακόμη και τη διώρυγα της Κορίνθου.

Άρπαξαν οι βάνδαλοι του Βερολίνου το 73% των πλοίων της εμπορικής και επιβατικής ναυτιλίας της χώρας


Σύμφωνα με τις στατιστικές του ΟΗΕ, η Γερμανία είχε υποστεί σε σχέση με το ετήσιο εισόδημά της ζημιές από τον πόλεμο της τάξεως του 135% και η Ελλάδα της τάξεως του 170%.

Η κατεστραμμένη, δηλαδή, Γερμανία ήταν σε πολύ καλύτερη κατάσταση από την Ελλάδα μόλις τελείωσε ο πόλεμος.


Στην διάσκεψη των Παρισίων, που πραγματοποιήθηκε αμέσως μετά το τέλος του πολέμου, οι εκπρόσωποι των «νικητριών» χωρών υπολόγισαν και καθόρισαν το ύψος των ζημιών που προκάλεσαν τα χιτλερικά στρατεύματα κατοχής στην Ελλάδα σε δεκατέσσερα δισεκατομμύρια δολάρια, με αγοραστική αξία του 1938!

Αυτά δεν τα απεφάσισε κάποιο πρωτοδικείο Χαλκίδος, κάποιο κακουργοδικείο Λαρίσης, κάποιο λαϊκό δικαστήριο Γρεβενών, αλλά το ανώτατο διεθνές νομικό όργανο του κόσμου, η διάσκεψη των Παρισίων, ό,τι δηλαδή επισημότερο μπορούσε να υπάρξει.


Με βάση, άλλωστε τις αποφάσεις της διεθνούς διάσκεψης Παρισίων η Γερμανία εξόφλησε τις υποχρεώσεις της προς όλες τις χώρες που κατέστρεψε, πλην της Ελλάδος.

Γιατί;

Γιατί η Ελλάδα, από τον πόλεμο μέχρι σήμερα, κυβερνήθηκε από σάπιους, δειλούς και προδότες. Τρισεκατομμύρια χρωστούν οι «Ούννοι», αν συνυπολογιστεί και το «κατοχικό» δάνειο.”


Δημήτριος. Νατσιός, Δάσκαλος Κιλκίς

Σάββατο 20 Αυγούστου 2022

Το τσακωμένο ανδρόγυνο

Ένα ανδρόγυνο "τρωγόταν" συνέχεια.

Ο άνδρας απηύθυνε στη γυναίκα του βαριές κουβέντες και αυτή του το ανταπέδιδε το ίδιο σκληρά.

Καθώς κάποια μέρα τσακώνονταν και πάλι, πετάχτηκε ένας γείτονας και τους φώναξε δυνατά: "Φωτιά! Μεγάλη φωτιά!" Πού έπιασε φωτιά; Ρώτησε έκπληκτο το ανδρόγυνο.

Στις ψυχές σας απάντησε ο καλός γείτονας.

Προσέξτε γιατί θα γίνετε ολοκαύτωμα.

(Αρχιμ.Βασιλείου Μπακογιάννη: "Η γλώσσα είναι μαχαίρι")

Κυριακή 7 Αυγούστου 2022

Μουσικός με ήθος.

Κόσμος  πολύς  περίμενε  σε  μια  στάση  του  ηλεκτρικού  σιδηροδρόμου  στην Αθήνα. Στο βαγόνι  που  μπήκαν  πολλοί  επιβάτες  μπήκαν  από  διαφορετικές  πόρτες  δύο  πλανόδιοι  μουσικοί, ένας  φτωχοντυμένος  γεράκος  που  κρατούσε  μια  ξεθωριασμένη  κιθάρα  και  ένας  νεαρός  με  ακκορντεόν. Ο  νεαρός  άρχισε  να  παίζει  ένα  πολύ  ωραίο  κομμάτι, μια και  δεν  είχε  καταλάβει ότι  στο  ίδιο  βαγόνι  ήταν και  ο  άλλος  μουσικός. Οι  επιβάτες  ευχαριστημένοι  από  το  παίξιμο  του  νεαρού  μουσικού  έριχναν  πολύ  γενναιόδωρα  στο  πιατάκι  που  περιέφερε  μετά  το τέλος  του  μουσικού  κομματιού.

Όταν  ετοιμαζόταν  να  αλλάξει  βαγόνι, είδε  τον  γέρο  και  τον  ρώτησε: Είχες  μπει  να παίξεις  μπάρμπα; ρώτησε. "Ναι, αλλά  με  πρόλαβες  εσύ"  απάντησε  ο  γέρος. Τότε  το  παλικάρι  καθώς  κρατούσε  στη  χούφτα  του  τα  αρκετά  κέρματα  που  είχε  κερδίσει, αμέσως  τα  έβαλε  στην  παλάμη  του  γέρου. Όλοι  οι επιβάτες  συγκινήθκαν  από  την  πράξη  του  παλικαριού  και  τον  ρώτησαν  αν  πηγαίνει  στο  σχολείο. Πηγαίνω  στο  νυκτερινό  γυμνάσιο  είπε  και  κατέβηκε  από  το  βαγόνι. Ο  γέρος  κατέβηκε  και  αυτός  από  το  βαγόνι  κρατώντας  τα  χρήματα  εκείνα  που  είχαν  μια  ξεχωριστή  ζεστασιά. Ήταν  τα  χρήματα  της  θερμής  καρδιάς  ενός  βιοπαλαιστή  που  νιώθει  κάθε  άλλο αγωνιστή  της  ζωής.


(Γ.Παυλίδου: "χαμόγελο  και  δάκρυ" σ.29-30)