Διηγείτο ο π. Παίσιος: Μια φορά
ταξίδευα με το
λεωφορείο και ο
εισπράκτορας έβαλε το ράδιο ο
δυνατά. Μερικοί νεαροί που
θρήσκευαν, είπαν ότι είναι
και ένας μοναχός
και του έκαναν
επανειλημμένως νόημα να
το κλείσει, αυτός όμως
το έβαλε πιο
δυνατά. «Αφήστε τον, τους είπα, δεν
πειράζει, μου κάνει ισοκράτημα
στην ψαλμωδία μου». Με τον
λογισμό μου έλεγα: «Αν
Θεός φυλάξοι, γινόταν ένα
ατύχημα λίγο πιο
πέρα και αναγκάζονταν
να βάλουν στο
δικό μας αυτοκίνητο
ανθρώπους σακατεμένους, άλλος να
είναι με σπασμένο
πόδι, άλλος με σπασμένο
κεφάλι, πώς θα άντεχα
αυτή την σκηνή; Δόξα
σοι ο Θεός, οι
άνθρωποι είναι καλά
και τραγουδούν κιόλας!»
Έτσι ταξίδευα μια
χαρά ψάλλοντας.
Αγίου Παϊσίου «Με
πόνο και αγάπη
για τον σύγχρονο άνθρωπο» σελ.186)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου