Διηγείται ο
κ. Σπύρος Κανίνιας, εισαγγελέας
του Αρείου Πάγου: Ήταν
μια πολύ ζεστή
καλοκαιρινή μέρα όταν έφεραν το
μεσημέρι στο Πλημμελειοδικείο ένα νεαρό
άνδρα κατηγορούμενο για
επικίνδυνες σωματικές βλάβες
που είχε προξενήσει
το προηγούμενο βράδυ
σε αρκετούς ανθρώπους
που επίσης είχαν
έρθει στο δικαστήριο.
Οι παθόντες
κατέθεσαν και το
δικαστήριο ορθά επέβαλε
στον κατηγορούμενο λίγα χρόνια φυλάκισης, λόγω και
της προηγούμενης επιθετικής με πολλά
σχετικά κρούσματα συμπεριφοράς. Ξαφνικά και
ενώ τακτοποιούσα τα
χαρτιά μου ο
κατηγορούμενος έπαθε κρίση
και όρμησε εναντίον
των μαρτύρων, οι δε
αστυνομικοί με κόπο τον
συγκράτησαν. Εκείνη την στιγμή
σήκωσα το βλέμμα
μου και τον
κοίταξα και εκείνος
με κοίταξε σαν να
μου ζητούσε κάτι. Αφού παρακάλεσα τον
κλητήρα να του φέρει ένα
ποτήρι κρύο νερό
και ενώ είμαστε μόνοι
στην αίθουσα, μια
και είχα παρακαλέσει
όλους να το
κάνουν του εξήγησα
απλά να αγωνιστεί
και επιβληθεί στον
εαυτό του ώστε
αυτή η καταδίκη
του να είναι
η τελευταία.
Επί χρόνια αργότερα
μου έστελνε χαιρετίσματα ευγνωμοσύνης μέσω
του δικηγόρου του
ο οποίος με
βεβαίωνε ότι δεν
ξαναεγκλημάτισε και με
θεωρούσε ευεργέτη του. Τελικά
εκείνο το ποτήρι
κρύο νερό αποδείχθηκε
τόσο θεραπευτικό, το
δε παραπάνω περιστατικό δεν
το διδάσκουν ολόκληροι
τόμοι Εγκληματολογίας και Δικαστικής
Ψυχολογίας.
(Θαυμαστά
παραδείγματα μεταστροφής αμαρτωλών
για να μην
απελπίζεται κανένας, ουδέποτε και
για ο,τιδήποτε σ. 61-63)
