Το τυφλό κορίτσι

      Ήταν κάποτε  ένα    τυφλό  κορίτσι  που  μισούσε   τον   εαυτό  του,  αλλά  και   τον  κόσμο    επειδή  ήταν    τυφλό. Μόνο  ένας   φίλος   της   την   φρόντιζε  και  η  ίδια   του   είπε  ότι  θα  τον   παντρευτεί, αν    βρει   το     φως  της.

      Μια  μέρα   μετά   από     μεταμόσχευση    το  κορίτσι    ξαναείδε  και  μπορούσε  πια  να  βλέπει  όλους  και   τον  φίλο   της. Θα  με  παντρευτείς;  ρώτησε   το   αγόρι, όμως  η  κοπέλα   μόλις   τον κοίταξε   είδε  ότι  ήταν   τυφλός  και   αρνήθηκε   την  πρότασή  του. Ο  φίλος   της   έφυγε  με   δάκρυα  και  λίγο   αργότερα  της  έγραψε: «Φρόντιζε  τα  μάτια   σου    αγαπητή  μου,  γιατί  πριν  γίνουν   δικά   σου  ήταν  δικά μου».

       Έτσι   δουλεύει  το  μυαλό  του   ανθρώπου αφού,  όταν   αλλάξει  μια  άσχημη  κατάσταση   ελάχιστοι   θυμούνται  αυτούς  που  ήταν  κοντά   τους   στα   δύσκολα. Πριν  λοιπόν   παραπονεθείς   για  τα  παιδιά   ή   την   γυναίκα   σου,  σκέψου  ότι  κάποιοι   δεν  μπορούν  να  αποκτήσουν. Όταν   γκρινιάζεις   για   το    φαγητό  σκέψου  ότι  κάποιοι   δεν  έχουν  να   φάνε   και  όταν   είσαι  κουρασμένος   από   την  δουλειά, σκέψου ότι  κάποιοι  δεν  έχουν   δουλειά, παρόλο  που  πολύ   το  επιθυμούν.

        Κι  όταν   καταθλιπτικές  σκέψεις   μοιάζουν  να   σε  καταβάλλουν   χαμογέλα  και   ευχαρίστησε   τον  Θεό  που   είσαι    ακόμα    ζωντανός.

(Περιοδικό: «λυχνία  Νικοπόλεως» Απρίλιος    2016)