Μία ιστορία από την κατοχή το βράδυ της Αναστάσεως:
«Έφθασε το Μεγάλο Σάββατο και από την αδυναμία της η Μαρία φοβόταν
ότι δεν θα μπορούσε να παρακολουθήσει όλη την Ακολουθία της Αναστάσεως. Η ανέχειά
της ήταν τόσο μεγάλη, που δεν είχε
χρήματα να αγοράσει ούτε την αναστάσιμη λαμπάδα.
Πήγε στην εκκλησία και καθισμένη κάπου παράμερα προσευχόταν στον
Κύριο με το κομποσχοινάκι της και με συνεσταλμένο παράπονο, διότι δεν είχε την
μεγάλη αυτή ημέρα ούτε λαμπάδα για να προσέλθει στο «Δεύτε, λάβετε φως…». Βλέποντάς
την λυπημένη μία κυρία την πλησίασε και την ρώτησε αν χρειαζόταν κάτι, και
εκείνη την παρακάλεσε να της αγοράσει ένα λευκό κερί, το οποίο θα της πλήρωνε
μόλις θα είχε την δυνατότητα…»
Διάλογος νεοελλήνων στο παγκάρι μιας εκκλησίας το βράδυ της Ανάστασης:
- Έχω 2,30€ και θέλω
να μου δώσετε 4 λαμπάδες…
- Μα, δεν κάνουν τόσο…
- Ε! καλά τώρα έχουμε κρίση… έλα άντε! δώσμου 4 λαμπάδες…
- ……………………………………..!!!
Η ευγένεια και η λεπτότητα των «αμόρφωτων» Ελλήνων
στην κατοχή, και η ξιπασιά και αγένεια των «μορφωμένων» νεοελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου