Χωρίς πολύ ράπισμα η Ορθοδοξία δεν θα ήταν φορέας της αλήθειας του Θεού μέσα από τόσα χαρακώματα και σκότος αιώνων και αιώνων. Διέσχισε μακρύ δρόμο με εμπόδια, φυλάσσοντας την αλήθεια και τα ιερά καθαρά. Χωρίς βάσανα η Ορθοδοξία δεν θα κρατούσε την καθαρότητά της ούτε εκατό χρόνια. Ποτέ δεν είχε έναν ολόκληρο αιώνα ειρήνης και ελευθερίας χωρίς διωγμούς, χωρίς μαστιγώματα, χωρίς σκλαβιά, φωτιά, φόβο και φρίκη εδώ και είκοσι αιώνες.
Αυτό δεν το αντιλαμβάνονται οι άλλες θρησκείες, δεν το κατανοούν οι
αιρετικοί. Κανείς από τους λαούς που επέλεξαν για ιδανικό της ευτυχίας το
επίγειο βασίλειο δεν αντιλαμβάνεται και δεν κατανοεί τι συμβαίνει με την
Ορθοδοξία. Αυτό το κατανοούν μόνον οι προορατικοί, που βλέπουν το αιώνιο και
αθάνατο βασίλειο του Χριστού ως πραγματικότητα. Αλλά και η προορατικότητα είναι θυγατέρα του πάσχειν.
