Όλοι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι λίγο ως πολύ ΑΡΡΩΣΤΟΙ. Μερικοί ίσως το ξέρουν, μερικοί δεν το ξέρουν. Όλοι όμως είναι εκλελεγμένοι για την βασιλεία των ουρανών.

Όλοι είμεθα κοινωνοί της ανθρωπίνης ασθενείας, αλλά σε διαφορετικό μέτρο και με διαφορετικό τρόπο. Σε άλλους η ασθένεια φαίνεται, σε άλλους δεν φαίνεται, διότι ο χαρακτήρας μας είναι διαφορετικός. Όσοι άνθρωποι είμεθα τόσοι και οι χαρακτήρες, τόσες και οι ψυχοσυνθέσεις.

Παράδειγμα, δεν είμαστε όλοι εξίσου βαθείς, εξίσου σοφοί, εξίσου ισορροπημένοι, εξίσου χαρούμενοι. Άλλος είναι πιο εσωστρεφής, άλλος πιο μελαγχολικός, άλλος πιο βασανισμένος, άλλος πιο ανεύθυνος, άλλος πιο υπεύθυνος, άλλος κατατρύχεται από την ευθύνη της εργασίας του, της ζωής του. Άλλος είναι πιο ελεύθερος στον ψυχικό του κόσμο, άλλος πιο δεσμευμένος κλπ...

Είναι διαφορετική και η αντοχή, αλλά και η κυριαρχία επί του εαυτού μας. Άλλος ετεροκρατείται περισσότερο, άλλος αυτοκρατορείται περισσότερο.

Όλοι οι ΑΝΘΡΩΠΟΙ είναι λίγο ως πολύ ΑΡΡΩΣΤΟΙ. Μερικοί ίσως το ξέρουν, μερικοί δεν το ξέρουν. Όλοι όμως είναι εκλελεγμένοι για την βασιλεία των ουρανών.

Μόνο κάποιος, κατά τον εγωισμό του, μπορεί να νομίζει πώς είναι καλύτερος ή τελειότερος, ωριμότερος ή υγιέστερος από τον άλλο.

Το αντικείμενο της πάλης ΔΕΝ είναι να ξεπεράσουμε την ψυχοσύνθεσή μας, την κατάστασή μας, την κληρονομικότητά μας, την υγεία μας, διότι τότε θα μοιάσουμε με αυτούς που παλεύουν με τα στοιχεία της φύσεως.

Ας μην προσπαθούμε να ξεπεράσουμε όλα όσα μας έδωσε ο Θεός, διότι αυτά είναι απαραίτητα στοιχεία για την σωτηρία μας.

Γέρων αρχιμ. Αιμιλιανού Σιμωνοπετρίτου