Λύπη η μόνιμη συντρόφισσα του μεταπτωτικού ανθρώπου.
Ρίζα της έχει το ανικανοποίητο της ψυχής που τρέφεται με τα «ξυλοκέρατα» που χαρίζει ο «άρχων του κόσμου τούτου».
Είναι βλαστάρι που φυτρώνει στη στέρηση της ηδονής και αυξάνει με την προδοσία του ανθρώπου από τη «θεά ύλη».
Και στις δύο περιπτώσεις, η λύπη είναι θανατηφόρα κατάσταση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου