Μια
θαυμάσια γυναίκα είχε
σύζυγο άσωτο, αυταρχικό
και βλάσφημο. Η ίδια
δυσκολευόταν πολύ, αλλά έκανε
υπομονή. Δεν ζήτησε να
χωρίσει, ούτε και ανταπέδιδε
όσα της έκανε
ο κακός της
σύζυγος. Έκανε τάμα στην
Παναγία να φορέσει
σε όλη της
την ζωή μαύρα, αρκεί
ο άνδρας της
να γυρίσει στο
δρόμο του Θεού. Η
προσευχή και η
νηστεία της καλής
γυναίκας συνεχίστηκαν για
χρόνια και ο
Θεός άκουσε την
προσευχή της. Ο άνδρας
της μετανόησε,
εξομολογήθηκε έκοψε τα
πάθη του και
τώρα δεν λείπει
καθόλου από την
εκκλησία. Κάθε χρόνο για
σαράντα μέρες πηγαίνει
και εργάζεται χωρίς
αμοιβή βοηθώντας διάφορα
μοναστήρια με όλη
του την καρδιά
ενώ ο
ίδιος συνηθίζει να λέει : «Τώρα που
γνώρισα τον Χριστό
κόβω και το κεφάλι
μου για Αυτόν».
(Ασκητές μέσα
στον κόσμο Α΄ τόμος σ. 363-364)
