Εκπληκτική
αγάπη
Η Μαριάννα, η νεαρή
γυναίκα που εργαζόταν σε
ένα ορθοπεδικό ιατρείο, είδε μια
μέρα να φέρνουν
στο ιατρείο ένα
10χρονο κορίτσι, την
Σούζαν που είχε
στραμπουλήξει τον αστράγαλό
της παίζοντας στην
παιδική χαρά. Ο γιατρός με
πολλή αγάπη περιποιήθηκε το
πόδι της μικρής, πηγαίνοντας όμως προς την
πόρτα, ο πατέρας της
μικρής ρώτησε διστακτικά
τον γιατρό, μήπως μπορεί
να βοηθήσει ένα άλλο
του παιδί. Την άλλη μέρα οι
γονείς και αφού είχε
κλειστεί το ραντεβού,
έφεραν το παιδί αγόρι μ ε
σοβαρό πρόβλημα στη
σπονδυλική στήλη, που φαινόταν
να είναι από
την… Κορέα. Ξέρεις γιατρέ, είμαστε Αμερικανοί, ζούμε τώρα
στην Ελλάδα, όμως αργήσαμε
να κάνουμε την
Σούζαν και το
διάστημα που ο
σύζυγος υπηρετούσε στην
Κορέα βρήκαμε σε
μια γωνιά
ενός ορφανοτροφείου, τον Μινχό
και τον υιοθετήσαμε. Έτσι είπαμε με τον
σύζυγο ότι για
κάθε καινούργιο παιδί
που θα μας έδινε
ο Θεός θα
υιοθετούμε ένα ορφανό
και άρρωστο ευγνωμονώντας τον
για τα δώρα
Του. Μα καλά πόσα παιδιά έχετε
επιτέλους; ρώτησε με έκδηλη
έκπληξη αλλά και
απέραντο θαυμασμό ο
γιατρός. Έξι γιατρέ, τρία
δικά μας και τρία
υιοθετημένα άρρωστα και ευχαριστούμε μέσα
από την καρδιά μας τον Θεό
που μπορούμε να
το κάνουμε είπε
με χαμόγελο αυτή
η εκπληκτική γυναίκα,
ο δε γιατρός
κυριολεκτικά είχε μείνει
άναυδος μπρος στο
μεγαλείο ατού του
απίστευτου ανδρογύνου.
(Μερόπης
Σπυροπούλου: «επεισόδια της ζωής»
σ.125-129)
