Μαρτυρία τῆς Σοφία Ἀ. Ντόνα, καθηγήτριας μουσικῆς κατοίκου Λάρισας, τηλ. 0030 2414003470 , ἠλεκτρονικό ταχυδρομεῖο: sofia_dona@yahoo.gr .
Κατεγράφη 06 Δεκεμβρίου 2016.
Οἱ οἰκεῖοι μου, ἄν καί πιστοί καί ἀκολουθοῦμε τόν πατροπαράδοτο τρόπο ζωῆς, γιά αὐτό ἀπό τό μίσος τοῦ κακοῦ περνούσαμε μεγάλους πειρασμούς, πού μᾶς ἔφερναν στά ὅρια τῆς ἀπογοήτευσης καί τῆς ἀπελπισίας. Γιατί, ἐνῶ πηγαίναμε μέ τόν σταυρό στό χέρι, ἀόρατες ἐξ ἀριστερῶν δυνάμεις μέ τά ἐπίγεια ὄργανά τους μᾶς πολεμοῦσαν σκληρά. Ἀλλά δέν χάναμε τήν πίστη μας στόν Χριστό καί στά μυστήρια τῆς Ὀρθοδοξίας μας. Γιά αὐτό σέ κάποια στιγμή μεγάλης ἐπίθεσης εἶδε ἡ μητέρα μου Φωτεινή ὅτι θά λυτρωθοῦμε ἀπό θεϊκά σημεῖα, πού θά τελέσουν θεράποντες τοῦ Χριστοῦ.
Ἔτσι μία ἡμέρα μέσω τοῦ διαδικτύου θέλαμε νά μάθουμε ἄν ὑπάρχουν ἐν ζωῇ ἐνάρετοι ἄνθρωποι. Καί, ὅταν γράψαμε «θαυμαστά σημεῖα» αὐτομάτως κάποιος ἱστότοπος ξεδίπλωνε τόν ἄγνωστο γιά ἐμᾶς σημειοφόρο π. Νικόλαο Πέττα καί τήν πολύαθλη πρεσβυτέρα του Ἀνθή. Ἦταν ἡ ἱστοδελίδα, πού ἐπιμελήθηκε ὁ γνωστός μας πανεπιστημιακός καθηγητής Φώτιος Δημητρακόπουλος ( http://www.pnikolaos.gr ), ὅπου ἐκεῖ καταγράφονται στοιχεῖα ἀπό τήν θαυμαστή βιωτή τοῦ ἀείμνηστου λευιτικοῦ ζεύγους.
Συγκινηθήκαμε πάρα πολύ γι’ αὐτούς τούς περιφρονημένους ἀπό τίς ρυπαρές ἱερατικές κλίκες, αὐτούς τούς ἁγίους ἀνθρώπους πού δόθηκαν ὁλοκληρωτικά στόν Θεό καί ὑπέφεραν πολλές δυσκολίες. Νοερά κάναμε τήν προσευχή μας καί ζητήσαμε τή βοήθειά τους, καί ἀμέσως μας ἔδωσαν τό πρῶτο στίγμα, ἄν θέλετε τό πρῶτο σημεῖο ὅτι θά μᾶς βοηθήσουν. Μέ κόπο βρήκαμε ἄκρη μέ κάποιο οἰκεῖο του π. Νικολάου καί συγκεκριμένα τό τηλέφωνο τοῦ π. Νεκταρίου (γράφω μέ κόπο, διότι ἀκόμη καί σήμερα, ἐάν ἀναζητήσετε ἀπό ἐκκλησιαστικούς παράγοντες τῆς πόλεως, πού ἔζησε τό ἱερατικό ζεῦγος λεπτομέρειες γιά ἐκεῖνο καί τά λοιπά, ἀνάλογα μέ τό πού θά πέσεις, θά λάβεις τήν ἀπάντηση. Ἴσως ἐδῶ ταιριάζει αὐτό, πού λέει ὁ λαός, ὁ δολοφόνος στόν τόπο τοῦ ἐγκλήματος γυρνᾶ!) Πῆρα στό τηλέφωνο τόν π. Νεκτάριο Πέττα γιό τοῦ π. Νικολάου, γιά νά ζητήσω τήν πνευματική του βοήθεια. Ἐκεῖνος λόγω συγγενείας ἀμέσως μᾶς ἀπάντησε ὅτι λυπᾶται πού δέν μπορεῖ νά μιλήσει μαζί μας γιά τό θέμα αὐτό γιά εὐνόητους λόγους, διότι πρόκειται γιά τούς γονεῖς του.
Δέν τό βάλαμε κάτω καί σέ ἱστοτόπους, ὅπου καταγράφονται θαυμαστά τοῦ ἀείμνηστου ζεύγους βρῆκα τό τηλέφωνο τῆς ὑπερήλικης μοναχῆς Ἀκακίας, πού ἀσκεῖται στήν Μονή τῆς Ἁγίας Τριάδας Νέου Βουτσᾶ Ἀττικῆς. Ἐπικοινωνήσαμε μέ τήν γερόντισσα Ἀκακία, γιά νά μᾶς μιλήσει γιά τῆς πνευματικές ἐμπειρίες, πού εἶχε βιώσει καί αὐτή ἀπό τό ἀοίδιμο ζεῦγος Πέττα. Ἡ μοναχή Ἀκακία ὑποσχέθηκε ὅτι θά ἀγωνισθεῖ, γιά νά μᾶς ἐξασφαλίσει τήν φωτογραφία τοῦ ζεύγους, πού σέ πολλῶν τά μάτια παραπέμπει σέ ἁγιογραφία, καθώς καί τό πρῶτο συστηματικό πόνημα γιά τό ζεῦγος, πού τό ἐπιμελήθηκε κατόπιν ὑποδείξεως τῆς Παναγίας μας τῆς Πορταΐτισσας ὁ ἀσκητής Ἰβηρίτης Γέρων Μάξιμος, πρώην Πρωτοεπιστάτης τοῦ Ἁγίου Ὄρους, πού φέρει τόν τίτλο «ΝΕΑΙ ΗΓΙΑΣΜΕΝΑΙ ΜΟΡΦΑΙ ΕΙΣ ΤΟΝ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ: Ὁ πατήρ Νικόλαος Πέττας (1941- 4.1.2000) καί ἡ πρεσβυτέρα του Ἀνθή (1943-21.11.2012)».
Στό σπίτι μας τά παραλάβαμε ὡς εὐλογία ἀπό τήν Γεωργία Θεοχαροπούλου. Μάλιστα ἡ φωτογραφία μέ τήν μορφή τοῦ ζεύγους ἔφερε στήν ἄλλη ὄψη τεμάχιο ἀπό τό πυρωμένο καί θαυμαστό πετραχείλι τοῦ π. Νικολάου. Μέ συγκίνηση καί πίστη τό διάβασε ὅλη ἡ οἰκογένειά μου καί τίς φωτογραφίες τους κυριολεκτικά τίς ἀναρτήσαμε ὡς πνευματικά ἀλεξικέραυνα σέ ἐμφανές σημεῖο.
Η ΜΟΡΦΗ ΤΟΥΣ ΕΤΡΕΨΕ ΣΕ ΦΥΓΗ ΠΕΙΡΑΣΜΙΚΑ
ΠΟΥ ΜΑΣ ΒΑΣΑΝΙΖΑΝ!
Στό σπίτι μας γιά ἱκανό διάστημα εἴχαμε ἕνα μεγάλο πειρασμό ἀπό ἀναρίθμητους ψύλλους καί κοριούς, οἱ ὁποῖοι, ἐνῶ ἄφηναν τά σημάδια τοῦ περάσματός τους καί τόν τραυματισμό στά σώματά μας, ἐντούτοις δέν ἦταν ὁρατοί. Ὑποβληθήκαμε σέ πολλά ἔξοδα μέ φάρμακα καί σπρέι καί εἰδικούς, πού ἔβαλαν ἐντομοκτόνα, γιά νά ἐξαφανισθοῦν αὐτά τά ζωύφια, πού μας εἶχαν καταφάει ὅλους, καί εἴχαμε ἀποφασίσει νά φύγουμε ἀπό τό σπίτι. Μετά τίς εὐλογίες, πού σκορποῦσαν οἱ φωτογραφία τοῦ ζεύγους Πέττα σταδιακά ἄρχιζαν νά ἐξαφανίζονταν καί οἱ ψύλλοι καί οἱ κοριοί. Προσέξαμε ὅτι εἶχαν λιγοστέψει καί δέν τολμούσαμε οὔτε μεταξύ μας νά τό συζητήσουμε μήπως καί προκαλέσουμε τόν πειρασμό. Ἐφαρμόσαμε αὐτό, πού πληροφορηθήκαμε, ὅτι δηλαδή σέ ὅποιο σπίτι μπαίνει ἡ μορφή τοῦ π. Νικολάου καί τῆς πρεσβυτέρας του, ὁ πειρασμός ἀδυνατίζει, ὑποφέρει καί στό τέλος ἀποδρᾶ καί φεύγει.
ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥΣ ΕΥΩΔΙΑΖΕΙ
ΕΚΑΝΑΝ ΑΙΣΘΗΤΗ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΜΟΡΦΗ ΠΕΡΙΣΤΕΡΑΣ
Στίς 9 Μαΐου 2016 στά δικαστήρια ἐδῶ στήν Λάρισα θά ἐκδικαζόταν μία σοβαρή ὑπόθεσή μου. Λόγῳ τῆς ἀπεργίας τῶν δικηγόρων ὅλες οἱ ὑποθέσεις μετατίθεντο γιά τό Φεβρουάριο τοῦ 2017 καί ἀργότερα. Ἡ δική μου ὑπόθεση λόγῳ τοῦ ἐπείγοντος τοῦ θέματος ἔπρεπε νά ἐκδικασθεῖ τό συντομότερο δυνατόν.
Ἀπογοητεύθηκα ἀπό τίς ἡμερομηνίες, πού ἔδινε ὁ πρόεδρος τῆς ἕδρας γιά μακρινά διαστήματα, καί τότε ἐνέτεινα τήν προσευχή μου καί παρακαλοῦσα τόσο ἐγώ, ὅσο καί ἡ μητέρα μου Φωτεινή Ντόνα, τό ἀείμνηστο λευιτικό ζεῦγος Πέττα νά μᾶς βοηθήσει, ὥστε ὁ πρόεδρος νά μᾶς ὁρίσει πιό σύντομη ἡμερομηνία ἐκδίκασης. Μία θεία εὐωδία ἐκχεόταν δίπλα μου ἀπό τήν φωτογραφία τους, πού εἶχα στήν τσάντα μου.
Προτοῦ ἀναγγείλει τή δική μου ὑπόθεση, περίπου πέντε λεπτά ἐνωρίτερα, ἀπό τό πουθενά καί μέ κλειστά τά παράθυρα, παρουσιάσθηκε ἕνα ὁλόλευκο περιστέρι μέ μάτια σπινθηροβόλα φωτεινά καί μέ ἕνα χρῶμα γαλαζοπράσινο ἀπό τό λαιμό του ὡς τά πόδια του. Τέτοιο ὄμορφο περιστέρι δέν εἴχαμε ξαναδεῖ.
Αὐτό πέταξε ἐπάνω ἀπό τά κεφάλια τῶν ἀνθρώπων τοῦ ἀκροατηρίου, πάντα ἀπό δεξιά. Ἔκανε τρεῖς φορές αὐτόν τόν κύκλο καί πῆρε θέση ἐνεργώντας ὡς ἄνθρωπος (ἀνθρωπονόητο πού λέει ὁ λαός) ἐπάνω στήν ἕδρα, πού ἦταν ὁ πρόεδρος. Κάθησε κυριαρχικά στή διπλανή καρέκλα τοῦ προέδρου καί κανείς δέν τό πείραξε οὔτε τό ἔδιωξε. Μᾶς κοιτοῦσε ἔντονα καί κατάματα. Ὅλοι οἱ δικηγόροι, πού εἶχαν τηλέφωνα κινητά, τό φωτογράφισαν, γιατί τούς ἔκανε ἐντύπωση ἡ ὀμορφιά του καί ὅτι ἐνεργοῦσε μέ νοημοσύνη ἀνθρώπινη.
Ἀφοῦ ὁ πρόεδρος μᾶς ἔδωσε τήν συντομότερη ἡμερομηνία ἐκδίκασης τῆς ὑπόθεσής μας, πού ἦταν ἡ 23η Σεπτεμβρίου 2016, τό περιστέρι ἔκανε πάλι τήν ἴδια κίνηση ἐπάνω ἀπό τά κεφάλια τῶν δικηγόρων καί ἐξαφανίσθηκε ἀπό τήν αἴθουσα μέ ἕνα ἐλαφρύ πέταγμα.
Ἐγώ ἀνέφερα τό συμβάν αὐτό στή μοναχή Ἀκακία, ἡ ὁποία ἔκανε πολλή προσευχή γιά τήν ὑπόθεσή μου, καί αὐτή μέ πληροφόρησε ὅτι ὁ π. Νικόλαος Πέττας ἐμφανίζεται μέ τή μορφή περιστεριοῦ σέ πολλές περιπτώσεις, πού ὁρισμένες ἀπό αὐτές οἱ πιστοί ἔχουν προλάβει καί τίς ἔχουν δημοσιεύσει. Προσωπικά τόν εὐχαριστῶ καί τόν εὐγνωμονῶ, πού μέ ἐπισκέφθηκε τή δύσκολη αὐτή ὥρα καί ζητῶ τίς πρεσβεῖες του νά μέ προστατεύουν σέ ὅ,τι παρουσιασθεῖ. Ἀναμένω τήν ἀπόφαση τῆς ὑπόθεσής μου καί ὁ π. Νικόλαος νά μεσολαβήσει νά δικαιωθῶ.
Ἀναζητήσαμε τήν φωτογραφία ἀπό τούς δικηγόρους, ἀλλά μέχρι σήμερα δέν τήν ἐξασφαλίσαμε. Δικηγόρος τῶν Τρικάλων, πού τήν κατέχει, ὅπως φαίνεται ἔδωσε ἄσχετη φωτογραφία καί θά δεῖτε σέ ἀνάρτηση τῆς κ. Ἀσπασίας Βαρβαρέσου (http://anastasiosk.blogspot.gr/2016/12/blog-post_521.html ) πώς ἐμφανίσθηκε στό σπίτι της τό περιστέρι καί τό φωτογράφισε, μετά τό ταξίδι της στά Τρίκαλα, ἀπό ὅπου ἔφυγε ἀπογοητευμένη ἀπό τήν λάθος φωτογραφία τοῦ περιστεριοῦ.
ΤΑ ΔΥΟ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ ΕΜΦΑΝΙΖΟΝΤΑΙ
ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟ
Ὁ πατέρας μου ἀσχολεῖται στόν ἐλεύθερο χρόνο του μέ τήν καλλιέργεια τῆς γῆς. Καθώς ἐργάζεται, προσεύχεται καί, ὅταν ὁλοκληρώσει τήν προσευχή στόν Χριστό μας, στήν Παναγία μας καί στούς Ἁγίους, ἀρχίζει τήν ἁγιορείτικη εὐχή γιά τό ἄξιο καί θαυματουργό ζεῦγος Πέττα. Τότε παρουσιάζονται δύο παράξενα στό εἶδος τους πουλάκια, λίγο μεγαλύτερα ἀπό τά περιστέρια, ὁμοιάζουν μέ τίς πλαδίστες, ὅπως τά λέμε στήν τοπική διάλεκτο. Στήν ἀρχή ἔσπερνε καί δέν εἶχε καταλάβει τί ἀκριβῶς εἶναι, καί, ἐνῶ τά διώχνει, γιά νά μήν φᾶνε τόν σπόρο, ἐκεῖνα κάθονται κοντά του, χωρίς νά δημιουργοῦν φθορές, καί ἐνῶ τά διώχνει, ἄφοβα τόν συνοδεύουν στήν ἐργασία. Κατάλαβε ὅτι σχετίζονται μέ τό ζεῦγος Πέττα, διότι παρουσιάζονται μετά τήν προσευχή σέ ἐκεῖνο! Ἀπό τότε τά ἔχει ὡς συντροφιά καί νιώθει ἀσφάλεια. Μάλιστα τά φωτογράφισε στό κινητό του καί τά ἔχει ὡς εὐλογία.
ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΤΟΥΣ
ΤΟ ΚΑΚΟ ΥΠΟΧΩΡΕΙ
Στίς ἀρχές Μαΐου, ὁπότε ἑορτάζει ὁ τοπικός μας ὁσιομάρτυρας Νικόλαος ὁ ἐν Βουναίνοις, θά γνωρίζαμε ἐπιτέλους τόν π. Νεκτάριο, γιά νά τόν βοηθήσουμε, ὥστε νά πάει καί νά ἀφιερώσει στό Προσκύνημα στά Βούναινα μεγάλη πρωτότυπη εἰκόνα τῶν ἐν τῇ σκήτῃ τῶν Βουναίνων μαρτύρων, εἰς μνήμην τῶν γονέων του.
Ἔτυχε ὁ πάτερ νά ἔχει στήν δεξιά τσέπη τοῦ ἀντεριοῦ του τό πετραχήλι ἐκστρατείας τοῦ πατέρα του, τοῦ π. Νικολάου, καθώς καί τόν ξύλινο σταυρό του. Ὅπως τά εἶχε σέ μία θήκη, τόν παρακαλέσαμε νά εὐλογήσει τό σπίτι μας καί, ὅπως τά βαστοῦσε, σταύρωσε τά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντα, ἀπό τό πετραχήλι πήγαζε γλυκιά εὐωδία, ἐνῶ ἀπό τό σταυρό πήγαζε θέρμη, καί τό νιώθαμε ἔντονα στά χείλη, καθώς τό ἀσπαζόμασταν. Πραγματικά ἔβραζε!
ΟΙ ΑΞΙΟΙ ΚΡΥΒΟΝΤΑΙ, ΑΛΛΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΟΤΟΣ!
Οἱ γονεῖς μου συνδέονται ἀπό χρόνια μέ χριστιανούς ἀπό τήν περιοχή τῶν Πατρῶν. Ὡστόσο τούς ἔκανε ἐντύπωση ὅτι, ἐνῶ κατά καιρούς τούς ρωτοῦσαν, γιά νά τούς γνωρίσουν πνευματικοί ἄνθρωποι, δέν τούς εἶπε κανείς γιά τό λευιτικό ἐκεῖνο ζεῦγος Πέττα. Βλέπετε ἐκεῖνοι ἀνῆκαν ἀλλοῦ. Δέν ἀνῆκαν σέ χριστιανικές ὀργανώσεις, σέ ὁμάδες, σέ κλίκες μέ τήν καλή ἔννοια. Διότι ἡ ζωή τους τό εἶναι τους ἦταν Χριστοκεντρικό!
Μᾶς ἔκανε ἐντύπωση, ὅτι πρόσφατα ἱερέας ἀπό τήν περιοχή τῶν Πατρῶν μας ἔλεγε ὅτι οἱ ἄξιοι αὐτοί ἄνθρωποι μόνο μέ τήν παρουσία τους ἔκαιγαν τό κακό. Μᾶς ἔλεγε χαρακτηριστικά ὅτι, ἐάν συγκεντρώνονταν χίλιοι ἱερεῖς στήν πλατεία τοῦ καθεδρικοῦ ναοῦ τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέα καί ἔφερναν ἑκατό πλάσματα, πού ὑποφέρουν ἀπό τόν δαιμονισμό καί τά ἄφηναν ἐλεύθερα, ὅλοι οἱ ἀσθενεῖς αὐτοί ἄνθρωποι κατευθείαν θά ἐπιτίθεντον στόν π. Νικόλαο Πέττα. Θά τόν ταλαιπωροῦσαν καί θά τόν χτυποῦσαν. Ἐάν στό τέλος ἔπαιρναν ἄδεια καί οἱ ἐννιακόσια ἐνενήκοντα ἐννέα πατέρες νά τοῦ κάνουν κακό τοῦ π. Νικολάου, δυστυχῶς ὁρισμένοι ἀπό αὐτούς θά τοῦ ἔδιναν τήν χαριστική βολή! Καί ὅλα αὐτά μας τά εἶπαν, γιά νά καταλάβουμε πόσο ἔκαιγαν τό κακό! Ἐμεῖς τό βιώσαμε ἀπό τίς φωτογραφίες τοῦ ζεύγους αὐτοῦ, πού καθάρισαν τήν οἰκία μας.
Ἄλλωστε μᾶς πληροφόρησαν ὅτι, ὅταν ἕνα ἀπό τά παιδιά τους, πού μικρός ἦταν ἄπειρος στά πνευματικά, ρωτοῦσε τούς γονεῖς τους: «Γιατί σας ἐπιτίθενται ἔτσι, μήπως φταῖτε κάπου;». Ἐκεῖνοι ἀπαντοῦσαν μέ ταπεινό φρόνημα ὅτι: «Οἱ παρουσία μας, τό ἄκουσμα τοῦ ὀνόματός μας ἐνοχλεῖ! Ἐλέγχει! Δοξάζουμε οἱ ἀνάξιοι τόν Θεόν, πού βαδίζουμε τήν στενή καί τεθλιμμένη ὁδό του».
Μᾶς ἔλεγαν γνωστοί του ἀείμνηστου ζεύγους ὅτι, ὅταν κοιμήθηκε ὁ π. Νικόλαος
ἀπό τόσους ἱερεῖς τῆς περιοχῆς κανείς δέν δεχόταν νά πάει στό νεκροτομεῖο τοῦ Νοσοκομείου τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου Πατρῶν, γιά νά τόν ντύσει, ὥστε νά τόν τοποθετήσουν στό φέρετρο. Ὁ τότε ἱεροδιάκονος γιός του Νεκτάριος μέ τούς λοιπούς οἰκείους του παρακαλοῦσαν καί τηλεφωνοῦσαν, ὥστε νά βρεθεῖ ἕνας ἱερέας, γιά νά ἐνδύσει τόν νεκρό πατέρα τους. Ἀπό τήν τρομοκρατία καί τίς ἀπειλές, πού δέχονταν, ἀλλά καί ἀπό ἄλλους λόγους εὐτελεῖς, δέν πήγανε κανείς. Τότε
ἕνα ἀρχιμανδρίτης, ὁ π. Χρύσανθος, τόν ὁποῖο ὁ Θεός ἀξίωσε νά ἐκλεγεῖ Θεοφιλέστατος Ἐπίσκοπος, εἶχε τήν τόλμη καί τό ρίσκο καί, μαζί μέ τόν διάκονο Νεκτάριο, ἔντυσαν τόν κεκοιμημένο π. Νικόλαο. Ὁ π. Νικόλαος τούς ἀντάμειψε κάνοντας θαυμαστά σημεῖα κατά τήν ἔνδυση. Ἐπίσης τό βράδυ τῆς 4ης πρός 5ην Ἰανουαρίου 2000, ὁπότε ἡ νεκρική κλίνη τοῦ ἱερέα ἦταν στό Ναό, ὅπου ὑπηρετοῦσε, ἐνῶ τό τυπικό προβλέπει ἱερεῖς νά ἀναγνώσουν χάριν κοιμηθέντος ἱερέως τό Εὐαγγέλιο, οὐδείς ἐμφανίσθηκε, ἐκτός ἀπό τόν εὐλαβῆ π. Ἀπόστολο, πού, ἄν ἔχω πληροφορηθεῖ καλῶς, διακονεῖ στήν ἐνορία τοῦ Ἁγίου Νεκταρίου Πατρῶν. Τά ὑπόλοιπα ἀναγνώσματα διάβασαν ὁ διάκονος Νεκτάριος, ὅσο μποροῦσε ἀπό τήν συγκίνηση, ὁ τότε λαϊκός Κωνσταντῖνος Ἰατροῦ, νῦν ἀρχιμανδρίτης τῆς πόλεώς μας Λάρισας π. Κύριλλος, καί ἄλλοι πνευματικοί ἄνθρωποι! Καταγράφεται καί τό βέβηλο γεγονός ὅτι
ὁ τότε πρωτοσύγκελλος ἀπό τήν ταραχή του ἐρυθριῶν, σάν ὠρυόμενος πίθηκος, κυριευμένος ἀπό τίς τύψεις καί τό μίσος καί τήν εἰρωνεία νά κάνει κακό στό νεκρό σῶμα τοῦ π. Νικολάου, προσπάθησε νά ἁρπάξει τό ἱερό Εὐαγγέλιο καί μάτωσε ἡ καρδιά τοῦ κεκοιμημένου! Ἀκόμη ὁρισμένοι ἐπίτροποι, μαζί μέ τόν συνεφημέριο του π. Νικολάου, χάλαγαν τόν κόσμο, οὔτε τό φέρετρο δέν ἤθελαν μέσα στό Ναό τοῦ μεγάλου Βασιλείου, ὅπου διακόνησε ὁ μεταστάς. Μάλιστα συγγενής τῆς πρεσβυτέρας Ἀνθῆς, ὁ ἐπίτροπος κ. Παναγιώτης Κουτσαντώνης ἔκανε σκηνές! Ἐπίσης κατακριτέος εἶναι καί ὁ αὐταρχικός τρόπος, μέ τόν ὁποῖο φίμωσαν τόν διευθυντή τῆς Σχολῆς, πού θά μιλοῦσε γιά τόν συνάδελφο τοῦ π. Νικόλαο, καθώς καί τόν ἐκπρόσωπο τῶν μαθητῶν, πού θά μιλοῦσε γιά τόν μεταστάντα διδάσκαλό τους! Ἔλεος!
Ὁ
π. Γερασιμάγγελος Στανίτσας καταδίωξε καί ἔκανε ἀνακρίσεις καί ΕΔΕ γιά τόν π. Νικόλαο γιά ἀντικανονική κατάλυση κτλ. Ὅπως φαίνεται ἀπό τήν ἀπολογία τοῦ π. Νικολάου, κατέλυε μέ ἐντολή τοῦ πνευματικοῦ του π. Γεωργίου Παπασταύρου τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ, πού παρατούσαν οἱ συνεφημέριοί του! Μετά ἀπό ὅλα αὐτά πῶς νά μήν τόν προδώσει ἡ εὐαίσθητη καρδιά του, ἄν καί νεανική!
Ἀκόμη ἀπό τούς οἰκείους πληροφορηθήκαμε ὅτι, ὅπως φαίνεται, καί νεκρός ἐνοχλοῦσε ὁ π. Νικόλαος ὁρισμένους συναδέλφους του ἱερεῖς! Τί σημαίνει αὐτό! Τό κοιμητήριο, ὅπου ἀναπαύεται ἀνήκει σέ κάποια ἐνορία τῆς Πάτρας, δέν εἶναι δηλαδή δημοτικό. Τόν τάφο αὐτό εἶχε ἀγοράσει ὁ πατέρας τοῦ π. Νικολάου, Ἀνδρέας Πέττας, πού ἦταν βιομήχανος. Ἐκεῖ ἀναπαύονται καί οἱ προπάτορες τοῦ π. Νικολάου ὁ Νικόλαος καί ἡ Πηγή Πέτρακα ἀπό τήν πόλη τῆς Ζακύνθου. Ὡστόσο μετά τά ἐννιάμερα τοῦ π. Νικολάου ὁ ὑπεύθυνος ἱερέας τοῦ κοιμητηρίου εἶπε στήν πρεσβυτέρα Ἀνθή καί στά παιδιά της ὅτι πρέπει νά πληρώσουν ἕνα μεγάλο ποσό, γιά νά παραμείνει ὁ π. Νικόλαος στό ὁρισμένο κοιμητήριο, διότι κάηκε τό ἀρχεῖο τοῦ Ναοῦ, διότι τά περισσότερα ἔγγραφα εἶχαν καταστραφεῖ ἀπό πυρκαγιά, πού ἔπληξε τό ναό τόν Μάρτιο τοῦ 1991. Ἔτσι τό μνημεῖο τῆς οἰκογένειας Πέττα δέν διαθέτει δικό του φάκελο, πού νά περιέχει συμβόλαια καί ἔγγραφα, τά ὁποῖα διαπιστώνουν τήν χρήση του. Ἡ πρεσβυτέρα κατέρρευσε καί λέει μέ πόνο: «Παπα-Νίκο μου καί κεκοιμημένος ἐνοχλεῖς! Σήμερα στά ἐννιάμερά σου τί μας λένε;». Ὁ π. Νεκτάριος διαμαρτυρήθηκε καί λέει: «Καλά, ὁ τάφος εἶναι ἀπό τούς παλαιότερους ἰδιόκτητους τάφους καί γιά αὐτό ἀναπαύονται τρεῖς γενιές τῆς οἰκογενείας μας. Μέχρι χθές ζοῦσε ὁ πατέρας μας. Γιατί δέν τοῦ εἴπατε νά σηκώσει τούς παποῦδες του, τούς γονεῖς του καί τήν ἀδελφή μας Σοφία!». Μάλιστα τούς τόνισε ὅτι: «Εἶναι ἐντροπή νά φέρονται ἔτσι στούς οἰκείους ἑνός ρασοφόρου συναδέλφου του σέ τέτοια στιγμή. Δέν σκέφθηκαν οὔτε τήν διπλά χαροκαμένη καί σερνόμενη μέ πατερίτσες μητέρα μου».
Ἀλλά ὅλα αὐτά μνημονεύονται πάλι, γιά νά θυμίσουμε τήν προρρήσεις τοῦ π. Νικολάου, πού, ὅταν συναντοῦσε συμπρεσβύτερο ἔπεφτε γονατιστός καί τοῦ ἀσπαζόταν τό χέρι. Ἀσχέτως ὅτι γνώριζε τήν πολεμική πού τοῦ ἔκαναν, ἐκεῖνος εἶχε μεγαλεῖο ψυχῆς καί μεγαλοψυχία! Ὁ ρασοφόρος γιός του τοῦ ἔλεγε: «Καλά, Πατέρα, στούς ἀρχαιότερους ἐντάξει, νά κάνεις μετάνοια. Στούς νεώτερούς σου κληρικούς γιατί; Πρέπει καί ἐκεῖνοι νά δείχνουν τόν σεβασμό σέ ἕναν ἀρχαιότερο κληρικό». Ἐκεῖνος μέ μάτια δακρυσμένα ἀπαντοῦσε: «Παιδί μου π. Νεκτάριε, οἱ πατέρες αὐτοί αὔριο θά μέ διαβάσουν!».
Τώρα ὅμως ὁ Θεός διαλαλεῖ τό λευιτικό ζεῦγος Πέττα. Καί, ὅπως εἶπε ἕνας ἁγιορείτης, ἄν μποροῦσαν αὐτοί, πού ἔχουν τύψεις καί ἐνοχές, θά ἔκλειναν τό στόμα καί αὐτοῦ τοῦ ἴδιου του Θεοῦ. Μάτωσε ἡ πληγωμένη καρδιά τῆς πρεσβυτέρας Ἀνθῆς, πού ποτέ δέν ἀποκαταστάθηκε τό ὄνομα τοῦ συζύγου της ἱερέα ἀπό τήν τοπική ἐκκλησία. Βλέπετε ἀλλάζουν τά πρόσωπα, ἀλλά ἡ ὀργή μένει!
Ὅταν τιμοῦσαν τίς μητέρες κληρικῶν καί τίς συζύγους ρασοφόρων, ἔκαναν ὅτι δέν τήν γνώριζαν καί τήν ἀγνόησαν. Τώρα ἀναγνωρίζει ὁ Θεός, καί τήν συνιστᾶ στούς πονεμένους πιστούς. Πολεμοῦν καί συκοφαντοῦν ἀκόμη καί τά θαυμαστά σημεῖα, πού γίνονται μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ λευιτικοῦ ζεύγους. Ἐνδεικτικά ἐντοπίσθηκε στό διαδίκτυο: http://anastasiosk.blogspot.gr/2016/11/blog-post_83.html , αὐτά τά θαυμαστά πού μέρος τούς κατέγραψε ἡ κ. Ἀναστασία Δ. Παπαμιχαήλ, κάτοικος Πατρῶν (τηλ.: 0030-2610332932). Ἔχουν τίτλο: «Νέα θαύματα τοῦ εὐλογημένου ἀειμνήστου λευιτικοῦ ζεύγους Πέττα».
Στό τέλος τῆς ἀνάρτησης ὁ ὑπεύθυνος τῆς ἱστοσελίδας ἀξιότιμος κ. Ἀναστάσιος Κωστόπουλος, ἀναφέρει ὅτι ὑπάρχουν ἕξι σχόλια, ὅπου ἀξίζει νά μελετηθοῦν:
1) Ἕνας Ἀνώνυμος στίς 17 Νοεμβρίου 2016 - 2:25 μ.μ. εἶπε: «Θαυμαστός ὁ Θεός ἐν τοίς ἁγίοις Αὐτοῦ».
2) Ἕνας ἄλλος δῆθεν Ἀνώνυμος στίς 18 Νοεμβρίου 2016 - 7:31 π.μ. εἶπε: «Πολύ περίεργα πράγματα διαβάζω ἐδῶ! Ἐπισημαίνω ἕνα: Πότε ἔγινε πανεπιστημιακός καθηγητής ὁ πρώην πρόεδρος τῶν φιλολόγων Πάτρας κ. Φώτης Δημητρόπουλος;;;
Προσοχή!
w» <img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQbJAV2wKJPw6-jLHKJAW69T1BPrwl51iSJaPHS61-YA33ZWj6PESQ4w3nRaxd-drPGwi0b9EIOiUW1msGbvXca4Dvfc7TJ4xOjqWhLn3ypgO1Tc1yJqNwN3nd7NonKKGv0OqGD4sUZ6M/s35/%252525CE%2525259C%252525CE%252525AC%252525CF%25252584%252525CE%252525B9%252525CE%252525B1%25252B%252525CE%252525A4.bmp" width="35" height="35" class="photo" alt=""> ».
3) Ὁ ὑπεύθυνος τοῦ ἔγκριτου αὐτοῦ ἱεραποστολικοῦ ἱστοτόπου κ. Ἀναστάσιος στίς 18 Νοεμβρίου 2016 - 4:28 μ.μ. εἶπε: «Πρός: 18 Νοεμβρίου 2016 - 7:31 π.μ.: «Περίεργο εἶναι τό σχόλιό σας W, τό ὁποῖο δέν εἶναι γιά αὐτή τήν ἀνάρτηση, ἀλλά διά τήν ἑπόμενη. http://anastasiosk.blogspot.gr/2016/11/blog-post_943.html .
Ἡ σύστασή σας εἶναι «Προσοχή», ἐνῶ ἡ ἀπροσεξία σας, ἔστω καί ἀνώνυμα, σας ἐκθέτει. Ὁ Ὁμότιμος Καθηγητής ὑπογράφει ὡς Φώτιος Δημητρακόπουλος καί ὄχι, ὅπως ἀπρόσεχτα τό διαβάσατε, ὡς Δημητρόπουλος. Τήν ἀνάρτηση μοῦ τήν ἔστειλαν μέ mail στό διαδίκτυο διάβασα τό βιογραφικό τοῦ κ. Φ. Δημητρακόπουλου: http://www.blod.gr/lectures/Pages/viewspeaker.aspx?SpeakerID=201
Σᾶς εὐχαριστῶ γιά τό σχόλιο καί σᾶς συνιστῶ «Προσοχή» ἄλλη φορά».
4) Ὁ πανεπιστημιακός καθηγητής κ. Χρῆστος Μαρκόπουλος εἶπε στίς 21 Νοεμβρίου 2016 - 5:26 π.μ.: «Ἀγαπητέ κ. Ἀνώνυμε, βλέπω ἀκολουθεῖτε μέ ἐπιτυχία τήν τεχνική του "σπείρω ἀμφιβολίες" μέ τήν ἀναφορά σας σέ "Πολύ περίεργα πράγματα...".
Πολύ ὀρθά ἀπαντᾶ ὁ ὑπεύθυνος τῆς ἱστοσελίδας καί μέ ἀναφορές παρουσιάζει τήν ἀλήθεια. Εἶναι πράγματι θαυμαστά ὅσα μεταφέρει ἡ συντάκτης τῆς ἐπιστολῆς κ. Ἀναστασία Δ. Παπαμιχαήλ. Γιά τούς δυσπιστίες μπορεῖ νά εἶναι ἁπλά περίεργα. Δέν πειράζει! Ἡ συντάκτης δέν προσπαθεῖ νά σᾶς πείσει. Ἁπλά νιώθει τήν ἀνάγκη νά μεταφέρει, νά μοιραστεῖ, νά "φωνάξει" τήν θαυμαστή ἐμπειρία της. Ἐσεῖς πρέπει νά διαλέξετε μεριά. Ἄν δέν εἶστε σίγουρος ἀκόμα, πάρτε τό χρόνο σας, ρωτῆστε, ψάξτε, διαβάστε, κάντε τήν ἔρευνά σας καί εἶμαι σίγουρος ὅτι θά βεβαιωθεῖτε. Ἀπό τήν ἄλλη, ἄν δέν πιστεύετε τά γραφόμενα, νομίζω σας δίνεται ἡ δυνατότητα νά ἐκφραστεῖτε.
Παρακαλῶ ὅμως, μήν προσπαθεῖτε νά σπείρετε τήν ἀμφιβολία σας στούς ὑπόλοιπους ἀναγνῶστες μέ πλάγιο τρόπο. Πιθανόν αὐτό σᾶς κάνει, ἐσᾶς προσωπικά, νά νιώθετε καλύτερα, ἀλλά ἐπιτρέψτε μου δέν εἶναι ἔντιμο. Ἀφῆστε τούς ὑπόλοιπους ἀναγνῶστες νά κρίνουν ἐλεύθερα τήν ἀλήθεια τῶν γραφομένων. Εὐχαριστῶ».
5) Ὁ ἀνώνυμος στίς 21 Νοεμβρίου 2016 - 1:53 μ.μ. εἶπε «Πρέπει νά παίρνουν ἀπαντήσεις κ. Μαρκόπουλε ὅσοι προσπαθοῦν νά γράφουν ὑπονομευτικά σχόλια. Καλά ἔκανες καί σύ καί ὁ Ἀναστάσιος».
6) Ἡ πανεπιστημιακή καθηγήτρια κ. Θεώνη Τασσοπούλου στίς 24 Νοεμβρίου 2016 - 3:20 π.μ. εἶπε: «Ἡ κατάθεση ψυχῆς τῆς κ. Παπαμιχαήλ εἶναι συγκινητική, διότι δείχνει ὅτι ἡ θερμή πίστη θαυματοποιεῖ καί εὐεργετεῖ τήν ψυχή καί τό σῶμα ὄχι μόνο αὐτῶν, πού προσεύχονται, ἀλλά καί αὐτῶν, γιά τούς ὁποίους κάποιος, ἔστω καί ἁμαρτωλός, προσεύχεται ταπεινά, μέ δάκρυα καί πόνο. Ἡ συγγραφέας τοῦ ἄρθρου δέν φαίνεται νά προσπαθεῖ νά πείσει κανέναν καί δέν διεκδικεῖ κάτι γιά τόν ἑαυτό της ἤ γιά τό λευιτικό ζεῦγος. Μοιράζεται μέ τούς ἀναγνῶστες τῆς ἱστοσελίδας θαυμαστά γεγονότα, πού βίωσε. Γιατί νά μήν πιστέψει ἡ κ. Παπαμιχαήλ στήν δύναμη τῆς πρεσβείας τοῦ π. Νικολάου καί τῆς πρεσβυτέρας του Ἀνθῆς στόν Θεό, ἀφοῦ ἡ ἴδια καί ἡ οἰκογένειά της εὐεργετήθηκαν; Ἐπίσης, γιατί νά ἀμφισβητήσουμε τήν θεία ἀναγνώριση καί παρρησία, πού κέρδισαν οἱ ὑπερπολύτεκνοι, εὐσεβεῖς καί φιλάνθρωποι λευίτες, ἀφοῦ διετέλεσαν σέ διαρκῆ μετάνοια, τήρησαν τούς ἠθικούς νόμους τοῦ Θεοῦ καί, κυρίως, ὄχι μόνο τόν ἄκουσαν στό πνεῦμα τους, ἀλλά δέχθηκαν καί ὑπηρέτησαν αὐτό, πού ἄκουσαν;
Οἱ ἐκλεκτοί τοῦ Θεοῦ πάντα ζοῦσαν καί ζοῦν, ἀκόμη καί στίς ἡμέρες μας, ἀνάμεσά μας. Δέν εἶναι ἀπαραίτητα ἐρημίτες, μοναχοί ἤ ἄγαμοι. Μπορεῖ νά εἶναι οἱ ἄνθρωποι τῆς «διπλανῆς πόρτας», αὐτοί πού μᾶς χαμογελοῦν μέ καλωσύνη τό πρωί. Ἴσως εἶναι δύσκολο νά ἀποδεχθοῦμε ὅτι εἴμαστε λῆπτες τέτοιας μεγάλης εὐλογίας καί, ἀκόμη δυσκολότερο, νά διανοηθοῦμε ὅτι οἱ γείτονές μας, ἤ οἱ ὁποιοιδήποτε ἄνθρωποι μέ τούς ὁποίους ζήσαμε μαζί, ἀνήκουν στούς ἐκλεκτούς του Θεοῦ.
Βεβαίως πολλοί ἐκλεκτοί ἀμφισβητήθηκαν, χλευάσθηκαν καί ἄπειροι βασανίσθηκαν καί μαρτύρησαν. Δέν ἔλειψαν ποτέ ἀπό δίπλα τους, οὔτε ὅσο ζοῦσαν οὔτε ἀφοῦ πέθαναν, οἱ «Ἰοῦδες» καί οἱ «Θωμάδες». Ἦταν μεγαλόκαρδοι ὅμως καί τούς ἀνέχθηκαν καί τούς ἀνέχονται. Αὐτή τήν δύναμη ἔχουν ὅσοι ἀγαποῦν. Προσεύχονται καρτερικά νά γίνουμε, ὅπως ὁ Παῦλος, ἀπό διῶκτες, Ἀπόστολοι. Ἔχουμε προθεσμία, ὅπως ὁ ληστής, ὡς τήν προτελευταία μας πνοή.
Γιατί νά μήν μεταστραφοῦμε μέ καλή προαίρεση πρός τό Μεγάλο Α καί νά κάνουμε μία καινούργια ἀρχή; Γιατί νά μήν ἀνοίξουμε τίς καρδιές μας (ὄχι τό μυαλό μας, διότι εἶναι καχύποπτο) καί νά γίνουμε δεκτικοί στήν χάρη τοῦ Θεοῦ, ὥστε νά εὐεργετηθοῦμε ἀπό αὐτόν καί τούς ἐκλεκτούς του, ὅπως ἡ κ. Παπαμιχαήλ; Πῶς θά μᾶς ἐλεήσουν, ἄν δέν τόν καί τούς πιστέψουμε; Αὐτή εἶναι ἡ ἀφετηρία ὅλων τῶν θαυμάτων».
Ὅπως γίνεται φανερό ἀπό τά ἕξι σχόλια τῆς ἀνάρτησης ἡ περιοχή, πού ταλαιπώρησε αὐτούς τούς ἀνθρώπους, ἐκεῖ εἶναι καί οἱ ἔνοχοι καί οἱ ἐλεγχόμενοι! Ὅμως ὁ Χριστός εἶναι μετάνοια καί ἀγάπη. Ἄς ἔλθουν σέ αὐτό καί ἄς μήν ταλαιπωροῦν καί ἀμαυρώνουν τίς ψυχές τῶν κεκοιμημένων. Ὁ π. Νικόλαος καί ἡ πρεσβυτέρα εἶναι μεγαλόψυχοι, μήν τό λησμονοῦν! Οἱ πιστοί ἄς ζητοῦν τήν εὐλογία καί τήν πρεσβεία τους καί θά δοῦν πόσο ἁπλά καί ἄμεσα θά προσφέρουν πλουσιοπάροχα τήν βοήθειά τους ἀπό τήν ἀγκαλιά τοῦ Θεοῦ, ὅπου ἀναπαύονται!
Τέλος, εὐχαριστήσαμε τόν Ἅγιο Τριαδικό Θεό καί τόν πατέρα Νικόλαο Πέττα μαζί μέ τήν πολύαθλη πρεσβυτέρα του Ἀνθή καί μέ σεβασμό ἀναφωνήσαμε τῆς ἁγιορείτικη εἰδική εὐχή γιά ἐκείνους: «Ἄξιοι, ἄξιοι, ἄξιοι καί θαυματουργοί! Ἅγιος Νικόλαος καί ἁγία Ἀνθή». Μέ τόν πνευματικό μας, τόν ἀρχιμ. Χρυσόστομο θά κατέλθουμε στόν τάφο τους, γιά νά προσκυνήσουμε τά εὐλαβικά τά ἅγια σκηνώματά τους γιά τό σημεῖο, πού μας ἔκαναν μέ τήν ἄδεια τοῦ Θεοῦ. Εἴθε νά πρεσβεύουν στό Θεό γιά τήν οἰκογένειά μας καί γιά κάθε πιστό Ὀρθόδοξο Χριστιανό, πού θά ζητάει τή βοήθειά τους, καί νά εἶναι βέβαιος ὅτι ἁπλόχερα καί δωρεάν θά τήν λάβει.
