Σε κάποιο λεπροκομείο υπήρχε κάποιος λεπρός που όλη την ημέρα σκοτωνόταν να εξυπηρετεί όλους τους άλλους, παρόλο που και αυτός ήταν άρρωστος… Τον ρώτησαν: καλά με αυτά που κάνεις κουράζεσαι πολύ και είσαι και της εκκλησίας. Για την αγάπη του Θεού τα κάνω όλα και όσο ζω θα πρέπει να κάνω και εγώ κάτι για τους ανθρώπους που υποφέρουν σαν και μένα.
Μα καλά όταν σταθείς μπροστά στο Θεό δεν θα του πεις:
Εγώ έκανα τόσα πολλά για σένα, γιατί δεν μου έδινες παραπάνω υγεία για να βοηθάω τους άλλους περισσότερο; Δεν πρόκειται να ρωτήσω ποτέ τέτοια πράγματα και η δική μου θέση είναι να Τον ακούω και να κάνω εκείνο που μου λέει. Και αν με ρωτάει να του απαντώ με πίστη, αγάπη και υπομονή.
Τελικά είναι χίλιες φορές προτιμότερο ο άνθρωπος να είναι καλά στην ψυχή και στο μυαλό παρά σε μερικά μέλη του σώματός του.
(Μητρ.Νικοπόλεως Μελετίου: "σπέρνοντας στον αγρό" σ.131-133)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου