Δευτέρα 28 Φεβρουαρίου 2022

«Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν» - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΕΒΔΟΜΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2022)

«Ὁ δὲ οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῇ λόγον» (Ματθ. ΙΕ΄ 23) 


Τὸ περιστατικόν. 


Ὁ Κύριος περιέρχεται τὰς πόλεις καὶ τὰς κώμας τῶν Ἱεροσολύμων καὶ ὅλης τῆς, πέριξ αὐτῶν, εὑρυτέρας περιοχῆς, διδάσκων καὶ … «εὐεργετῶν καὶ ἰώμενος»! Εὑρισκόμενος εἰς τὰ μέρη … «Τύρου καὶ Σιδῶνος», ἔρχεται πρὸς Αὐτόν, μία γυνὴ Χαναναία, κραυγάζουσα καὶ ζητοῦσα τὴν θεραπεία τῆς θυγατρός της, ἡ ὁποία ἐβασανίζετο ὑπὸ φοβεροῦ καὶ σκληροῦ δαιμονίου! Ὁ Κύριος τὴν ἀντιμετωπίζει μὲ μίαν στᾶσιν, φαινομενικῶς, ἀδιάφορον καὶ ψυχράν, καὶ γενικῶς ἀσυνήθη καὶ ἀσύμμετρον πρὸς τὴν συνήθη φιλάνθρωπον καὶ φιλεύσπλαγχνον συμπεριφοράν Του! Ὅσον ἐκείνη κραυγάζει καὶ κλαίει καὶ προσπαθεῖ νὰ «τραβήξει» τὴν προσοχήν Του, τόσον ὁ Κύριος «δείχνει» ἀδιάφορος καὶ ψυχρὸς εἰς τὰς παρακλήσεις της! 

Τοιαύτη ἦτο ἡ … «ἐνόχλησις» τὴν ὁποία ἐδημιούργει ἡ θορυβώδης συμπεριφορὰ τῆς Χαναναίας, ἀλλὰ καὶ τόσον «ἀδιάφορος» ἡ ἀντίδρασις τοῦ Κυρίου, … ὥστε, οἱ μαθηταί Του νὰ παρέμβωσι καὶ νὰ τοῦ ὑποδείξωσι τὸ … αὐτονόητον! «Ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν»! «Ἢ δῶσε της αὐτὸ ποὺ ζητᾷ, ἢ διῶξέ τη διότι μᾶς ἐνοχλεῖ μὲ τὰς κραυγάς της»! Ὁ Διδάσκαλος, ὅμως, ἀντιθέτως, «σκληρύνει» - θὰ ἐλέγωμεν, - τὴν στᾶσιν του ἔναντι τῆς ταλαιπώρου ἐκείνης γυναικός! Ἀπαντᾷ εἰς τὴν ὑπόδειξιν τῶν μαθητῶν Του διὰ μιᾶς φράσεως ἥτις … ἀποδυναμώνει ἀκόμη καὶ τὴν ἐλαχίστην ἐλπίδα ποὺ ἔτρεφε μέσα της ἡ βασανιζομένη ἐκείνη … μήτηρ! «Οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ»! Ἐκείνη, ὅμως, ἐπιμένει …! Δὲν θέλει νὰ … συμβιβασθῇ μὲ τὴν ἰδέαν, ὅτι δὲν πρόκειται νὰ λάβῃ ἀπὸ τὸν Εὐεργέτην, τὸ ἔλεος καὶ τὴν ἀγάπην Του! 

Διὰ τοῦτο, … καὶ συνεχίζει νὰ παρακαλῇ καὶ νὰ ἱκετεύῃ! Διὰ τρίτην, ὅμως, φοράν, ὁ Κύριος, δοκιμάζει τὴν πίστιν της! Προσποιούμενος ὅτι ἀρνεῖται νὰ βοηθήσῃ καὶ νὰ συνεχίσῃ νὰ ἀκούῃ τὰς ἐκκλήσεις καὶ παρακλήσεις της, λέγει πρὸς αὐτήν: «Οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις»! Καὶ ἐνῶ οἱ … πάντες θὰ ἐπερίμενον ὅτι ἡ γυναῖκα θὰ ἀπεχώρῃ ἀπογοητευμένη, … αὕτη ἐπιμένει, καὶ ταπεινοῦσα ἑαυτήν, ζητεῖ παρὰ τοῦ … Ἐλεήμονος, μόνον ὀλίγα ψιχία τοῦ Θείου ἐλέους, τὰ … πίπτοντα ἀπὸ τῆς τραπέζης καὶ προοριζόμενα διὰ τὰ … κυνάρια! Ἀλλὰ τότε … ἀκούεται ἡ φωνὴ τοῦ Ἐλεήμονος καὶ φιλευσπλάχνου Κυρίου, ἥτις ἐπαινεῖ διὰ λόγων μοναδικῶν καὶ ὑπερόχων, τὴν πιστὴν ἐκείνην Χαναναίαν! «Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις! γενηθήτω σοι ὡς θέλεις»! 

Καὶ πῶς ἦτο δυνατὸν νὰ μὴν «ὑποχωρήσῃ» ὁ Κύριος πρὸ τῆς τοιαύτης πίστεως; Πῶς ἦτο δυνατὸν νὰ μὴν σπεύσῃ ὁ … Ἐλεήμων, καὶ νὰ ἐκπληρώσῃ τὸ αἴτημα τῆς ἐκλιπαρούσης Χαναναίας; Ἐκεῖνος εἶπεν, «αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται» (Ματθ. Ζ΄ 7). Πῶς ἦτο δυνατὸν νὰ ἀθετήσῃ τὴν ὑπόσχεσίν Του; Ὅμως ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον θὰ πρέπῃ νὰ ὑπογραμμίσωμεν εἶναι τὸ … «γενηθήτω σοι ὡς θέλεις»! Μὲ τὴν τοιαύτην πίστιν καὶ ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονήν, θὰ γίνῃ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον … ζητοῦμε! «Πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε» (Ματθ. ΚΑ΄ 22)! 


Ἡ ἀνταπόκρισις τοῦ Θεοῦ εἰς τὰς προσευχάς μας! 


Εἶναι ἀλήθεια, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὅτι ὁ Κύριος, μᾶς … «ἔχει δώσει πολὺ ἀέρα»! Διότι, δὲν εἶναι … «μικρὸ πρᾶγμα», νὰ ὁμιλῇ ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὸν Θεόν …! Δὲν εἶναι … αὐτονόητον νὰ ἀπαιτοῦμε ἀπὸ τὸν Ὕψιστον καὶ τέλειον Κύριον, ἡμεῖς οἱ ἁμαρτωλοὶ καὶ ἀνάξιοι καὶ εὐτελεῖς, … καὶ ὁ Κύριος νὰ σπεύδῃ νὰ ἐκπληρώσῃ τὰ αἰτήματά μας! Πολλοὶ ἐξετράπησαν καὶ … ἐπλανήθησαν, διότι παρερμήνευσαν τὴν ταπείνωσιν ταύτην καὶ Θείαν συγκατάβασιν! Ἄλλοι, ὅμως, ἐξετίμησαν τὴν Θείαν Ἀγάπην καὶ τὴν ἀγαθότητα τοῦ Κυρίου καὶ «ἐγεύθησαν» καὶ «ἐγλυκάνθησαν» ἐκ τῶν Θείων ἐπεμβάσεων καὶ ἐνεργειῶν! Ἐκεῖνοι ποὺ ἐπλανήθησαν, ἐθεώρησαν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι … «τοῦ χεριοῦ τους», καὶ ὡμίλησαν πρὸς Αὐτόν, καὶ ἐζήτησαν, … κατὰ τρόπον ἀπαράδεκτον καὶ βλάσφημον! Εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ … ζητοῦσι καὶ ἀπαιτοῦσι, χωρὶς τὴν οἷανδήποτε εὐλάβειαν καὶ σεμνότητα καὶ αὐτογνωσίαν! Εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες θεωροῦσι ὅτι … προηγοῦνται τοῦ Κυρίου καὶ ὁμιλοῦσι κατ’ ἐξουσιαστικὸν τρόπον πρὸς Αὐτόν! 

Εἰς τὴν περίπτωσιν τῆς Χαναναίας, ὁ Κύριος μᾶς ἀποκαλύπτει τὸν τρόπον διὰ τοῦ ὁποίου ἀκούει τὰς προσευχὰς καὶ δεήσεις ἡμῶν! Ἀκούει μέν, ἀλλὰ προσποιεῖται ὅτι … δὲν ἀκούει! Συγκινεῖται ἀπὸ τὴν ἐπιμονὴν τοῦ προσευχομένου, ἀλλὰ δείχνει ἀδιάφορος, πολλάκις, καὶ παγερός! Θέλει καὶ γλυκαίνεται εἰς τὰ δάκρυα καὶ τὰς ἐκκλήσεις, ἀλλὰ μᾶς δοκιμάζει μὲ τὴν … φαινομένην ἀπόρριψίν μας! Τοῦτο δε, ὀφείλομεν νὰ τὸ γνωρίζωμεν ἐφ’ ὅσον πολλάκις καὶ ἡμεῖς κινούμεθα κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον! Ὅταν θέλομεν νὰ διαπιστώσωμεν τὴν εἰλικρινῆ διάθεσιν τῶν ἄλλων ἀπέναντί μας, τότε καὶ καθυστεροῦμε, καὶ δοκιμάζομεν, καὶ ἀμφισβητοῦμεν …! Ἀκόμη καὶ ἡ μητέρα, χαίρεται, συχνάκις, νὰ ἀφήνῃ τὸ βρέφος της νὰ κλαίῃ εἰς τὴν «κούνια» του καὶ νὰ τὴν ἀναζητῇ - ὡς λέγῃ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, - καὶ καθυστερεῖ σκοπίμως νὰ παρουσιασθῇ ἐνώπιόν του, διὰ νὰ «ἀπολαμβάνῃ» τὴν ἀγωνίαν καὶ ἀναζήτησιν τοῦ τέκνου της! 

Καὶ ἐὰν ἡμεῖς, κινούμεθα καὶ ἐνεργοῦμεν διὰ τοιούτων τρόπων, πόσῳ μᾶλλον ὁ Κύριος ὅστις, - καὶ εἶναι βέβαιον τοῦτο, - θὰ δώσῃ εἰς τοὺς προστρέχοντας πρὸς Αὐτόν, τὰς Θείας εὐεργεσίας Του! Εἶναι γνωστὴ εἰς ὅλους ἡ παραβολὴ ἐκείνη τὴν ὁποίαν εἶπε, προκειμένου νὰ ὑπογραμμίσῃ καὶ τὴν … καθυστέρησιν διὰ τῆς ὁποίας ἐνεργεῖ, ἀλλὰ καὶ τὴν ὑπομονὴν τὴν ὁποίαν θὰ πρέπῃ νὰ διαθέτωμεν! Εἶναι ἡ παραβολὴ τοῦ «ἀδίκου κριτοῦ» ὅστις, «οὐκ ἠθέλησεν ἐπὶ χρόνον» (Λουκ. ΙΗ΄ 4) νὰ ἀποδώσῃ τὸ δίκαιον εἰς τὴν προστρέχουσαν, πρὸς αὐτόν, χήραν, καὶ τὴν ὁποίαν ἐν τέλει ἐδικαίωσε, χάριν τῆς ὑπομονῆς καὶ ἐπιμονῆς αὐτῆς! 


«Ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τὰς ψυχὰς ὑμῶν» (Λουκ. ΚΑ΄ 19). 


Εἰς τὴν περίπτωσιν τῆς Χαναναίας, θαυμάζομεν, ὄχι τόσον τήν, ἐκ τοῦ μακρόθεν, θεραπείαν τῆς δαιμονιζομένης θυγατρὸς αὐτῆς, οὔτε ἀσφαλῶς τὴν Θείαν Δύναμιν, πρὸ τῆς ὁποίας τὰ πάντα … ἀδυνατοῦσι! Θαυμάζομεν τὴν πίστιν, τὴν ἐπιμονήν, ἀλλὰ καὶ ὑπομονὴν τῆς γυναικὸς ταύτης, αἵτινες – κατὰ τὸν Λόγον τοῦ Κυρίου, - ὑπῆρξαν μοναδικαὶ καὶ ὑποδειγματικαί! Οὐδόλως ὑπεχώρησεν εἰς τὰς Θείας … «ἀρνήσεις», οὐδόλως ἐκάμφθη καὶ ἀπηλπίσθη, οὐδόλως ἐθεώρησεν ἑαυτὴν ἠδικημένην, ὅταν ὁ Κύριος, ὡς ἐθνικήν, τὴν παρωμοίασεν ὡς … «κυνάριον»! Τὰ τοιαῦτα θαυμαστὰ χαρακτηριστικά, ἂς ἐπιδιώκωμεν νὰ χαρακτηρίζωσι καὶ τὰς ἰδικάς μας παρακλήσεις πρὸς τὸν Κύριον, καὶ ἂς εἴμεθα βέβαιοι, ὅτι ἡ Ἀγάπη τοῦ Κυρίου δὲν πρόκειται νὰ μᾶς … ἀγνοήσῃ! 


Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν 


Δεν υπάρχουν σχόλια: