ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΛΟΥΚΑ (23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022)
«ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42).
Ἡ … περίεργη ἐλεημοσύνη!
Ἕνας τυφλὸς στέκει στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου καὶ ἐπαιτεῖ τὴν ἐλεημοσύνη τῶν περαστικῶν! Ἡ εἰκὼν αὕτη, εἶναι συνήθης, ἐφ’ ὅσον τοῦτο συμβαίνει εἰς πᾶσαν ἐποχὴν ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον καὶ σημεῖον τῆς ὑφηλίου! Ὅμως, εἰς τὴν περιγραφὴν ποὺ κάμνει ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ σχετικῶς μὲ τὸν τυφλὸν τοῦτον τῆς Ἱεριχοῦς, παρατηροῦμεν, ὅτι ἐνῶ ἀρχικῶς ἡ «ἐλεημοσύνη» ποὺ ἐπαιτεῖ ἀπὸ τοὺς παρερχομένους, δὲν διαφέρει ἀπὸ τὴν γνωστὴν … ἐπαιτείαν διὰ κάποιαν οἰκονομικὴν ἐνίσχυσιν, διὰ τὴν στοιχειώδη ἐπιβίωσίν του, … εἰς τὴν συνέχειαν – καὶ ὅταν πληροφορεῖται «ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται», ἤρχισε νὰ κραυγάζῃ καὶ νὰ ζητῇ, ὄχι πλέον τὴν οἰκονομικήν του ἐνίσχυσιν, ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, ὁ οἷοσδήποτε ἄνθρωπος θὰ ἀδυνατοῦσε νὰ τοῦ προσφέρῃ!
«Ἰησοῦ υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με»! Καὶ εἶναι αἱ κραυγαί του τόσον ἔντονοι καὶ ἠχηραί, ὥστε ὅλον ἐκεῖνο τὸ πλῆθος τὸ ὁποῖον εἶχεν συναχθεῖ διὰ νὰ ἴδῃ τὸν Ραββί, παρεμβαίνει καὶ ἐπιτιμᾷ τοῦτον τὸν τυφλόν, καὶ προσπαθεῖ νὰ τὸν κάνῃ νὰ σιωπήσῃ! Ἐκεῖνος ὅμως, αἰσθάνεται τόσον ἔντονα τὴν ἀνάγκην τῆς Θείας βοηθείας, ὥστε … ἀδιαφορεῖ διὰ τὰς παραινέσεις καὶ συστάσεις, καὶ ὑψώνει ἀκόμη περισσότερον τὴν φωνήν του … «υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με»!
Ὁ Κύριος ἐστάθη καὶ ἔδωσεν ἐντολὴν νὰ τὸν φέρουν ἐμπρός Του. «Τί σοι θέλεις ποιήσω; Ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω»! Τώρα πλέον δὲν ἐπαιτεῖ χρήματα καὶ τροφάς … Δὲν θέλει οἰκονομικὴν καὶ ὑλικὴν ἐνίσχυσιν … Δὲν ἀπευθύνεται πρὸς ἀδυνάμους ἀνθρώπους, οἵτινες … μόνον λόγους συμπαθείας δύνανται νὰ τοῦ εἴπουν καὶ εὐτελῆ δῶρα νὰ τοῦ προσφέρουν, ἀλλὰ ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Παντοδύναμον Θεόν! Πιστεύει ἀκραδάντως, ὅτι … Αὐτὸς ὁ ταπεινὸς φαινόμενος ἄνθρωπος, «κρύπτει» τὸν Ἀληθινὸν Θεόν, καὶ διὰ τοῦτο ζητεῖ ἀπὸ Αὐτόν, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον … οὐδέποτε ἐζήτησεν, ὄχι μόνον παρὰ ἀνθρώπου τινός, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν ἀρμοδίων ἱατρῶν, τῶν, περὶ τὴν θεραπείαν του!
«Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42).
Ποῖος δὲν δύναται νὰ διακρίνῃ τὴν «τοσαύτην» πίστιν τοῦ τυφλοῦ; Δὲν ἀμφισβητεῖ εἰς τὸ παραμικρόν, διὰ τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου! Δὲν θεωρεῖ ὅτι τὰ ὅσα ἔχει πληροφορηθεῖ διὰ τὸν Παντοδύναμον Τοῦτον ἱατρόν, εἶναι … λόγια τοῦ κόσμου, καὶ συνεπῶς … ἀνάξια προσοχῆς! Δὲν διατηρεῖ μέσα του τὴν παραμικρὰν ἀμφιβολίαν, ὅτι ὁ φιλάνθρωπος Διδάσκαλος, καὶ δύναται ἀλλὰ καὶ θέλει, νὰ τοῦ δώσῃ τὴν ὅρασίν του! Πιστεύει ἀκραδάντως, ὅτι ὁ … διερχόμενος Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Ἀληθινὸς Θεός!
Ἡ πίστις του εἶναι ἔκδηλος, ὄχι μόνον πρὸς τὸν «γινώσκοντα καὶ ἐρευνῶντα νεφροὺς καὶ καρδίας» Κύριον καὶ Θεόν, ἀλλὰ καὶ πρὸς πάντα νοήμονα ἄνθρωπον! Εἰδικῶς, ὅταν τὸν ἐρωτᾷ ὁ Χριστός μας, … «τί σοι θέλεις ποιήσω;», μέσα ἀπὸ τὴν ἀπάντησίν του καὶ ἀπὸ τὸ … αἰτούμενον, διακρίνεται καθαρώτατα ἡ πίστις του εἰς τὴν Θείαν Παντοδυναμίαν! «Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω»! Αὐτὴ ἀκριβῶς εἶναι ἡ … Πίστις! Ὄχι νὰ ζητῶ τὸ … ἀναμενόμενον καὶ τὸ εὔκολον, ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον φαντάζει … ἀδύνατον καὶ ἀκατόρθωτον! Ὄχι, ἡ πεποίθησις εἰς τὸ φυσικὸν ἐπακόλουθον, ἀλλὰ ἡ ἀπόλυτος βεβαιότης εἰς τὴν ἀνατροπὴν τῆς … ἀνθρωπίνης λογικῆς! Τοῦτο ἀκριβῶς διδάσκει σήμερον ὁ τυφλὸς τῆς Ἱεριχοῦς καὶ τοῦτο … εἶδε καὶ ἐπεβράβευσεν ὁ Κύριος διὰ τῆς θεραπείας του! «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42)˙ διότι ὁ Κύριος θαυματουργεῖ διὰ τῆς πίστεώς μας!
Ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τό, «κατὰ Μᾶρκον» Εὐαγγέλιον, θὰ ἴδωμεν ἐκεῖ εἰς τὸ ἕκτον κεφάλαιον, κάτι τὸ ὁποῖον ἀδυνατεῖ νὰ συλλάβῃ ὁ νοῦς τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου! Συγκεκριμμένως, καὶ ἀναφερόμενος ὁ Θεῖος Εὐαγγελιστής, εἰς τὴν ἀπιστίαν τῶν Ναζαρηνῶν πρὸς τὸν Χριστόν, ἐπειδὴ τὸν ἐγνώριζον ἀπὸ τὴν παιδικήν Του ἡλικίαν, λέγει τοῦτο τὸ ἐντυπωσιακόν: «Καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε. Καὶ ἐθαύμαζε διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν» (Μάρκ. ΣΤ΄ 5-6). Ὑπογραμμίσαμεν τὴν … ἀδιανόητον ταύτην φρᾶσιν, ἥτις καὶ καταδεικνύει τοῦτο τὸ ὁποῖον ἤδη προείπομεν … «Ἀδυνατεῖ» ὁ Παντοδύναμος Θεὸς νὰ θαυματουργήσῃ; Καὶ ὅμως … Καὶ τὸ λέγει τοῦτο ὁ Ἀλάνθαστος λόγος τῆς Ἁγίας Γραφῆς! Ἄνευ τῆς πίστεώς μας εἰς τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου, οὔτε καὶ Αὐτὸς ὁ Παντοδύναμος Θεός, «δὲν δύναται» νὰ μᾶς βοηθήσῃ! Τίποτε δὲν πρόκειται νὰ ἐπιτύχωμεν … οὔτε ἐν τῷ παρόντι αἰῶνι, οὔτε καὶ ἐν τῷ μέλλοντι …!
Ἡ Πίστις τῶν Ἁγίων.
Κατόπιν τῶν ὅσων προείπομεν, ἂς ἀνατρέξωμεν εἰς τὰς βιογραφίας ἁπάντων τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεως ἡμῶν, τῆς τε Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς μετὰ Χριστὸν ἐποχῆς! Ἴδιον καὶ κοινὸν χαρακτηριστικὸν τούτων ἁπάντων, δὲν εἶναι … οὔτε ὁ ἀσκητικός των βίος, οὔτε τὰ φρικτὰ μαρτύρια, οὔτε ἡ ἐνάρετος πολιτεία των, οὔτε ἀκόμη καὶ τὰ θαύματα τὰ ὁποῖα ἐπετέλουν διὰ τῆς Θείας Δυνάμεως! Καὶ ἀσκητικὸν βίον, καὶ μαρτύρια διὰ τὰς πεποιθήσεις καὶ ἰδέας, καὶ ἀρετὰς ποικίλας, καὶ νηστείας σκληροτέρας καὶ αὐτῶν τούτων τῶν μεγάλων Πατέρων καὶ Ἀσκητῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ θαύματα - ὅσον καὶ ἂν τοῦτο μᾶς ἐκπλήσσει, - βλέπομεν νὰ συμβαίνωσι, καὶ εἰς αἱρετικούς, καὶ εἰς ἀσεβεῖς, ἀλλὰ καὶ εἰς ἀρνητὰς καὶ ἀσχέτους πρὸς τὴν Πίστιν …!
Ἂς σκεφθῶμεν …! Ἆραγε ὁ Ἰούδας ὁ προδότης, δὲν ἔκανε θαύματα; «Μὴ τοῦ χαρίσματος τῶν ἰαμάτων ἐστέρησε;», τὸν ἐρωτᾶ ἡ Ἐκκλησία, διὰ τῆς ὑμνολογίας τῆς Μ. Πέμπτης! Δὲν εἶδον καὶ δὲν ἔζησαν θαύματα … τεράστια, οἱ εἰδωλολάτραι καὶ τύραννοι καὶ διῶκται τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως; Δὲν γίνονται θαύματα ἐξαίσια καὶ ἀκατάληπτα διὰ τῶν χειρῶν ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν κληρικῶν; Δὲν συγχωρεῖ ὁ Κύριος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν διὰ τῶν χειρῶν τῶν Πνευματικῶν Πατέρων; Δὲν μετατρέπεται ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος εἰς Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, καὶ ταῦτα … δὲν μεταλαμβάνομεν;
Συνεπῶς, ἐκεῖνο τὸ στοιχεῖον τὸ ὁποῖον καταξιώνει τὸν ἄνθρωπον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡ Πίστις του καὶ ἡ Ἀγάπη του πρὸς τὸν Θεόν! Πίστις, ὄχι εἰς τὰ «παχειὰ» λόγια τὰ ὁποῖα συνήθως λέγομεν, ἀλλὰ «πίστις δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη» (Γαλ. Ε΄ 6).
Ἡ σώζουσα πίστις !
Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος διὰ νὰ μᾶς διδάξῃ τὴν … σώζουσαν πίστιν, - ἐκεῖ εἰς τὴν Καθολικήν του ἐπιστολήν, - λέγει τοῦτα τὰ ἐκπληκτικά … «Σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι» (Ἰακ. Β΄ 19). Κατάλαβες, ἀδελφέ μου; Καυχώμεθα διὰ τὴν πίστιν μας εἰς τὸ ὅτι … «ὑπάρχει Θεός», μίαν πίστιν, δηλαδή, τὴν ὁποίαν ἔχουσι καὶ αὐτὰ τὰ βρωμερὰ πνεύματα! Ἀσφαλῶς καὶ … δὲν πρόκειται νὰ σωθῶμεν μὲ κριτήριον μίαν τοιαύτην … πίστιν!
Ἐκείνη τὴν Πίστιν τὴν ὁποίαν ἐπεβράβευσεν σήμερον ὁ Κύριος εἰς τὸ τυφλόν, καὶ ἡ ὁποία … συνήργησεν εἰς τὴν Θαυμαστὴν θεραπείαν του, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁποίαν ζητεῖ ἀπὸ ἡμᾶς ὁ Κύριος, εἶναι ἡ Πίστις καὶ ἀπόλυτος ἐμπιστοσύνη, εἰς τὴν Θείαν παντοδυναμίαν καὶ τὴν ἰδικήν μας ἀνθρωπίνην … ἀδυναμίαν! «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰωάν. ΙΕ΄ 5)!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου