Μετά την το τέλος της λειτουργίας την Κυριακή της ορθοδοξίας, και ενώ
οι χριστιανοί μας έτρωγαν όλοι μαζί όπως κάνουμε κάθε Κυριακή, στο ίδιο δωμάτιο
που χρησιμοποιούμε και για εκκλησία, ένα μικρό κοριτσάκι, η Ματρώνα, αντί να
πάει να φάει, είχε κολλήσει στην εικόνα του Χριστού, την χάιδευε με το χεράκι
της, και δεν έλεγε να φύγει.
Εγώ κατέλυα το Άγιο Ποτήριο και την πρόσεξα.
Πήγα κοντά να δω φοβούμενος ότι θα καταστρέψει την εικόνα, αλλά
παρατήρησα ότι την χάιδευε με πολλή προσοχή και αγάπη.
Χάιδεψα το κεφαλάκι της και ρώτησα τον πατέρα της τι συμβαίνει, γιατί
δεν πάει να φάει, γιατί φαίνεται τόσο σοβαρή.
Μου είπε ότι την βδομάδα που μας πέρασε της μίλησε για τον Χριστό,
για τη ζωή του, για το Σταυρό και την Ανάσταση. Το παιδάκι συγκινήθηκε πάρα
πολύ. Βέβαια ήξερε και πιο πριν αλλά τώρα μεγάλωσε έγινε πέντε χρονών, όπως με
περηφάνια λέει και η ίδια στα κινέζικα. Έτσι λοιπόν του είπε ότι δεν ήθελε να
φύγει από την εκκλησία, δεν ήθελε να φύγει από την εικόνα. Είχε κυριολεκτικά
κολλήσει εκεί μετά την θεία κοινωνία.
Με δυσκολία της βάλαμε να φάει, και μετά πήγα μαζί της μεταφέροντας
την θεία κοινωνία στην μητέρα της που ήταν νοσοκομείο, λόγω μιας σοβαρής λοίμωξης
.
ο Θεός εργάζεται με παραδόξως τρόπους δεν μπορώ να πω πιο πολλά ως
πνευματικός.
Τα παιδάκια επειδή έχουν αγνή καρδιά καταλαβαίνουν το
Χριστό...
π. Ιωνάς (ιεραπόστολος στην Ταϊβάν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου