Οι άνθρωποι του Θεού στο βάθος είναι
άχρονοι και αγενεαλόγητοι, κινούνται
ελεύθεροι μέσα στην περιοχή του Θεού, ξεχωρισμένοι «εκ κοιλίας μητρός» στέκονται μεταξύ ουρανού και γης, στύλοι ακραιφνείς και ουράνιοι άνθρωποι. Στη ζωή των
μεγάλων αναχωρητών δεν είναι ούτε ο σπείρων ούτε ο θερίζων, αλλά ο αυξάνων
Θεός.
Πολλές φορές τους βλέπουμε να
περιφέρονται μέσα στον κόσμο, να βαστάζουν τα στίγματα του Κυρίου,
κακουχούμενοι και συκοφαντούμενοι, κατά Χριστόν σαλοί, «εγενήθηκαν σαν πρόβατα
σφαγής» όπως λέγει ο προφήτης.
