Δευτέρα 15 Ιουνίου 2015

Αφιέρωμα στον Νικόλαο Γκουρβέλο έναν ξεχωριστό άνθρωπο



     Εκοιμήθη εν Κυρίω στις 21-5-2015, ανήμερα της Αναλήψεως, ένας "άγιος" άνθρωπος, ο αείμνηστος Νικόλαος Π. Γκουρβέλος. Κι αν ίσως μερικοί απορήσουν με τον χαρακτηρισμό αυτό, είναι δικαιολογημένοι γιατί δεν έτυχε να γνωρίσουν αυτή τη μεγάλη χριστιανική προσωπικότητα.
Φτωχό παιδί και μάλιστα ορφανό, ξεκίνησε από το Ξυλόκαστρο Κορινθίας για να σπουδάσει στην Αθήνα στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου.
Γρήγορα τα βήματά του τον έφεραν κοντά στις μεγάλες μορφές της Χριστιανικής μας πίστης, στον Νικόλαο Βασιλειάδη, τον Παναγιώτη Τρεμπέλα, τον Αρχιμ. Χαράλαμπο Βασιλόπουλο, τον Ιωάννη Κολιτσάρα και άλλους πολλούς αστέρες της Ορθοδοξίας μας. Κοντά σ' αυτούς ο αείμνηστος Νικόλαος συμπλήρωσε ό,τι κενά και ελλείψεις είχε και έτοιμος πλέον άνοιξε τα φτερά του στην Πάτρα, όπου εγκαταστάθηκε πια μόνιμα, λόγω της εργασίας του στην Αγροτική Τράπεζα και έφτασε μέχρι το βαθμό του Υποδιευθυντή. Εδώ θέλησε να προσφέρει τον οβολόν του στη διαπαιδαγώγηση των νέων μέσα από τη ζεστασιά της φιλόξενης Χριστιανικής Στέγης Πατρών.
Πρέπει να ήταν χειμώνας του 1973 όταν μερικοί συμμαθητές μου στο Β΄ Γυμνάσιο της Πάτρας, μου είπαν ότι θα πήγαιναν κάπου να παίξουν επιτραπέζια παιχνίδια. Τους ακολούθησα από περιέργεια και πήγαμε σε ένα διώροφο κτίριο επί της οδού Ρήγα Φεραίου και Βότση, δίπλα από το σημερινό Ιδιωτικό Μαιευτήριο Πατρών. Εκεί, σε έναν ωραίο χώρο, χριστιανικά διακοσμημένο, βρήκα αρκετά παιδιά που έπαιζαν από σκάκι και γκρινιάρη, μέχρι πινγκ-πονγκ. Λίγο αργότερα, μαζεύτηκαν σε μια αίθουσα όπου τους ακολούθησα, και εκεί ένας γλυκύτατος κύριος ανέπτυξε ένα θέμα χριστιανικού περιεχομένου.
Αυτό ήταν. Από τότε και για πάνω από μια δεκαετία, τακτικά παρακολουθούσα τις παραδόσεις που με επιμέλεια προετοίμαζε ο αείμνηστος δάσκαλός μας, Νικόλαος Γκουρβέλος. Μάλιστα, για ένα διάστημα, ίσως τότε που η Χριστιανική Στέγη ετοίμαζε το δικό της κτίριο επί της οδού Παντανάσσης 61, τα μαθήματα αυτά εγίνοντο στο φιλόξενο σπίτι του δασκάλου μας. Εκεί γνώρισα την πάντα ευγενική και χαμογελαστή σύζυγό του κα Χριστίνα και τα πέντε μικρά παιδιά τους, που όλα σήμερα με τη βοήθεια του Θεού έχουν προκόψει και είναι επίλεκτα μέλη της πατραϊκής κοινωνίας: ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Αμβρόσιος, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ναού Ευαγγελιστρίας Πατρών, ο Παναγιώτης, Θεολόγος Καθηγητής Μ.Ε., ο Βλάσιος, Οικονομολόγος, ο Σπύρος, Φιλόλογος και Θεολόγος και η Μαρία, Δασκάλα.
Ο καιρός πέρασε, έκανα οικογένεια, εργασία, υποχρεώσεις, η παρακολούθηση του Κύκλου σταμάτησε, αλλά ο καλός μου δάσκαλος πάντα ενδιαφερόταν για την πρόοδό μου και ρωτούσε για εμένα.
Ο αείμνηστος Νικόλαος Γκουρβέλος για χρόνια προσέφερε τις ανιδιοτελείς υπηρεσίες του στη Χριστιανική Στέγη, στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών και εξοικονομούσε χρόνο για να συγγράψει και τρία βιβλία:
1) "Γεώργιος Ξ. Οικονόμου (1917-1993). Ένας κοσμοκαλόγερος του καιρού μας", Πάτρα 1994
2) "Το ζωντανό ποτάμι. Χρονικό της Χριστιανικής Κινήσεως Ξυλοκάστρου Κορινθίας (1921-2000)", Πάτρα 2001
3) "Ταξιδεύοντας απ' το χθες. Μικρό οδοιπορικό της ζωής μου", Πάτρα 2011.
Κλείνοντας τις λίγες γραμμές στη μνήμη της "αγίας" μορφής που ο Κύριος έστειλε στο διάβα μου, θέλω να σημειώσω ότι τέτοιους ανθρώπους δύσκολα συναντάς και θεωρώ ιδιαίτερη ευλογία τη γνωριμία μου μαζί του και μεγάλο το όφελος που έλαβα στο χτίσιμο της χριστιανικής προσωπικότητάς μου. Εγώ και όλοι οι πολυάριθμοι μαθητές του κλείνουμε ευλαβικά το γόνυ και τον ευχαριστούμε από τα βάθη της ψυχής μας για όσα ωφέλιμα μας έδωσε.
Από τις 21 Μαΐου 2015 ο καλός και σεβαστός μας Δάσκαλος πέρασε στην αθανασία και δοξολογεί εκ του σύνεγγυς πλέον τον Κύριό μας, Αυτόν που είχε τάξει να υπηρετεί σ' όλη του τη ζωή.
Η εξόδιος ακολουθία του αειμνήστου δασκάλου μας εψάλη στο ητροπολιτικό Ναό της Ευαγγελιστρίας Πατρών, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου με την παρουσία πλήθους κληρικών και λαϊκών, η δε ταφή του έγινε στις 23 Μαΐου στο κοιμητήριο του Ι. Ν. Ευαγγελιστρίας Μερτικεΐκων Ξυλοκάστρου.

Αιωνία Σου η Μνήμη σεβαστέ και αγαπημένε μας δάσκαλε Νικόλαε Γκουρβέλε.

Του ΛΕΩΝΙΔΑ Κ. ΚΑΡΝΑΡΟΥ