Δεν θα πω αυτή τη λέξη, γιατί πληγώνει.
Δεν θα υπενθυμίσω εκείνο το γεγονός, γιατί στενοχωρεί.
Δεν θα μιλήσω απότομα, γιατί θα μεταμεληθώ.
Δεν θα πω κακό, γιατί αυτό είναι κουτσομπολιό.
Δεν θα διακόψω τον άλλον όταν μιλάει, γιατί αυτό είναι
αγενές.
Δεν θα πω αυτό το αστείο, γιατί είναι χυδαίο.
Δεν θα πετιέμαι σαν τον κόκορα, γιατί αυτό είναι
προπέτεια.
Δεν θα φλυαρώ, γιατί αυτό είναι ελαφρότητα.
Δεν θα μεταφέρω μια ανεξέλεγκτη πληροφορία, γιατί
υπάρχει φόβος να μην είναι σωστή και οι άλλοι να την πιστεύσουν.
Δεν θα χρησιμοποιώ υπονοούμενα, γιατί δεν είναι ευθές.
Δεν θα μιλάω όταν είμαι θυμωμένος, γιατί θα μετανοήσω.
Θα φροντίσω να μιλάω όταν πρέπει και όσο πρέπει.
Θα αποφεύγω τη λέξη «εγώ», γιατί είναι εγωιστικό.
Θα δικαιολογώ κάπως τους διπλανούς μου στο φταίξιμό
τους.
Θα προσπαθώ να μιλώ ευγενικά σε όλους.
Θα βρίσκω ένα ενισχυτικό λόγο για τους μειονεκτούντας,
τους αδυνάτους και πονεμένους.
Θα κάνω ό,τι μπορώ, για να δημιουργώ ευχάριστη ατμόσφαιρα.
Θα μιλάω με ειλικρίνεια, καθαρά, σταθερά, αθόρυβα.
Θ’ αγωνισθώ ν’ ακούω περισσότερα και να λέω λιγότερα.
Θα προσπαθήσω να μιλάω με τη σιωπή μου.
Θα διαδίδω την αλήθεια πάντοτε με γλυκύτητα,
μετριοφροσύνη, σύνεση και αγάπη.
