Τι φοβάται πιο πολύ ο δαίμονας;

 

Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἡ οὐσία τῆς Πίστεως! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΚΑΤΗΣ ΟΓΔΟΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ

(ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ 12 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2025) 

«Εἰδὼς ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος» (Τίτ. Γ΄ 11).

 

Αἱ Ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι καὶ οἱ αἱρετικοί.

 

Σήμερον, ἀδελφοί μου ἀναγνῶσται, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία ἑορτάζει καὶ πανηγυρίζει, ὄχι κάποιο Ἅγιο πρόσωπο, ἀλλὰ κάποιο Ἅγιο ἱστορικὸ γεγονός! Εἰς τὰς πλείστας τῶν ἑορτῶν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, ἑορτάζονται καὶ προβάλλονται ὡς παραδείγματα πρὸς μίμησιν, οἱ ἄνδρες ἐκεῖνοι καὶ αἱ γυναίκες, οἵτινες «ἠγωνίσθησαν τὸν ἀγῶνα τὸν καλόν» καὶ Ἅγιον, τὸν ἀγῶνα τῆς κατὰ Χριστὸν ζωῆς καὶ πολιτείας, εἴτε ἀπὸ τοὺς «στίβους» τῆς ἀσκήσεως καὶ μοναχικῆς πολιτείας, εἴτε διὰ τοῦ ἰδίου των αἵματος, εἴτε ὅμως, καὶ ἐξ οἵουδήποτε ἄλλου «πόστου» τῆς ζωῆς των! Ὑπάρχουσιν, ὅμως, καὶ ἐκεῖναι αἱ ἑορταί, κατὰ τὰς ὁποίας ἑορτάζομεν, γεγονότα μοναδικὰ καὶ «ἀθάνατα»˙ γεγονότα κατὰ τὰ ὁποῖα ἐδοξάσθη ἡ Ἁγία ἡμῶν Πίστις, καὶ ἀσφαλῶς τὸ Ὑπερύμνητον Ὄνομα τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ!

Εἶναι ἀφ’ ἑνός, αἱ ἑορταὶ ἐκεῖναι, αἵτινες ἀφορῶσιν εἰς τὰ γεγονότα τῆς σαρκώσεως, τοῦ πάθους καὶ τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, εἰς ἄλλα συναφῆ πρὸς τὰ ἀνωτέρω, ὡς αἱ Θεομητορικαὶ ἑορταὶ καί τινες ἄλλαι … Τοιαύτην, λοιπὸν ἑορτὴν ἑορτάζει σήμερον ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία, προβάλλουσα τὰς Ἁγίας καὶ ἱερὰς ἐκείνας μορφάς, αἵτινες ὑπερησπίσθησαν τὰ ἱερὰ δόγματα τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως˙ τοὺς θείους καὶ ἱεροὺς καὶ θεοφόρους Πατέρας, τοὺς συγκροτήσαντας τὴν ἑβδόμην Ἁγίαν Οἰκουμενικὴν Σύνοδον, καὶ φωτιζόμενοι διὰ Πνεύματος Ἁγίου, κατέλιπον εἰς ἡμᾶς, κανόνας καὶ διατάξεις, αἰωνίου κύρους καὶ ἀδιαπραγματεύτους! Τοῦτο, βεβαίως, συνέβη καὶ εἰς τὰς προηγηθείσας ἄλλας Οἰκουμενικὰς Συνόδους, τὰς ὁποίας – καὶ ταύτας, - ἑορτάζει καὶ προβάλλει ἡ Ἐκκλησία μας, εἰς ἀντιστοίχους ἡμερομηνίας!

Αὗται αἱ Ἅγιαι Οἰκουμενικαὶ Σύνοδοι, συνεκλήθησαν κατὰ καιρούς, ἔχουσαι σκοπόν, ὅπως διευκρινίσωσιν Ἀληθείας «κεκρυμμένας» εἰς τὰς Θείας Γραφάς, καὶ καθησυχάσωσι τὰς ἀνησυχούσας συνειδήσεις τῶν πιστῶν, καὶ καλέσωσιν εἰς μετάνοιαν τοὺς ἐκτραπέντας καὶ κηρύττοντας ἀλλότρια καὶ αἱρετικὰ δόγματα, καὶ καθαιρέσωσι καὶ ἀφορίσωσι καὶ ἀναθεματίσωσι τοὺς ἐμμένοντας καὶ διδάσκοντας, βλασφήμους καὶ αἱρετικὰς δοξασίας! Συνεκλήθησαν αὗται αἱ Σύνοδοι, ἐξ Ἀγάπης κινούμεναι, ἵνα διαφωτίσωσι καὶ καθοδηγήσωσιν ὀρθῶς πρὸς τὴν Ἀλήθειαν, τοὺς ἀγωνιῶντας χριστιανούς, καὶ οὐχὶ ἐκ μίσους, ὡς δυστυχῶς, ἰσχυρίζονταί τινες, οἵτινες καὶ προσπαθοῦσιν ἵνα μειώσωσι τὸ κῦρος καὶ τὴν ἱερότητα τῶν ὡς ἄνω ἱερῶν Συνόδων!

 

Ἡ ἐκτροπή!

 

Περὶ «ἐκτροπῆς», ὁμιλεῖ σήμερον, ἀδελφοί μου, ὁ Θεῖος Ἀπόστολος! Συγκεκριμμένως, ἀναφερόμενος εἰς τὸν «αἱρετικὸν ἄνθρωπον», συνιστᾷ ἵνα νουθετήσῃ αὐτὸν ἡ Ἐκκλησία (ὁ Ἐπίσκοπος Τίτος) καὶ μίαν καὶ δευτέραν φοράν! Ἐπιμένων, ὅμως, οὗτος ὁ αἱρετικός, εἰς τὴν πλάνην καὶ αἵρεσίν του καὶ μὴ θέλων ἵνα ἐπανέλθῃ εἰς τὴν Ἀλήθειαν τῆς Ἐκκλησίας, θὰ πρέπῃ Αὕτη (ἡ Ἐκκλησία) νὰ παραιτῇται καὶ νὰ παύσῃ ἵνα ἀσχολῇται μετ’ αὐτοῦ, … «εἰδ(υῖα) ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος καὶ ἁμαρτάνει ὢν αὐτοκατάκριτος»! Τοῦτο, - ὡς γίνεται σαφές, σημαίνει, - ὅτι οὗτος ὁ αἱρετικὸς ἀποκόπτεται ἐκ τῆς τῆς ἱερᾶς μάνδρας τῆς Ἐκκλησίας μας, καὶ γίνεται … «ὡς ὁ ἐθνικὸς καὶ ὁ τελώνης» (Ματθ. ΙΗ΄ 17)!

Αὕτη ἡ ἐκτροπή, εἶναι ἡ χειρίστη καὶ πλέον ἐπικίνδυνος καὶ θανατηφόρος! Ἴσως οἱ πλεῖστοι ἐκ τῶν ὀνομαζομένων «Ὀρθοδόξων χριστιανῶν» δὲν ἔχομεν ἀντιληφθεῖ, οὔτε τί σημαίνει «πίστις», ἀλλ’ οὔτε καὶ τὸ «κόστος» τῆς ἐκτροπῆς ἐκ ταύτης τῆς πίστεως! Χωρὶς νὰ ἔχωμεν τὴν διάθεσιν ἵνα δημιουργήσωμεν ἀνησυχίαν καὶ φόβον εἰς τὸν οἷονδήποτε, θὰ ἠθέλωμεν ἵνα ἐπισημάνωμεν εἰς ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους, τό, κατὰ πόσον γνωρίζομεν, ἔστω καὶ στοιχειωδῶς, τὰ Θεῖα δόγματα τῆς Ἁγίας μας Πίστεως! Εἰς ποῖον βαθμὸν εἴμεθα ἐνήμεροι καὶ … «ἕτοιμοι δὲ ἀεὶ πρὸς ἀπολογίαν παντὶ τῷ αἰτοῦντι ὑμᾶς λόγον περὶ τῆς ἐν ὑμῖν ἐλπίδος μετὰ πραΰτητος καὶ φόβου» (Α΄ Πέτρ. Γ΄ 15)! Πόσον μακρὰν εἴμεθα, ἀπ’ ἐκεῖνα ἅτινα ὀφείλομεν ἵνα γνωρίζωμεν καὶ κατέχωμεν, καὶ τὰ ὁποῖα, πρὶν ὀλίγα χρόνια, ἐγνώριζον οἱ πιστοὶ καὶ ἔνθεοι πάπποι καὶ πρόπαπποι ἡμῶν, παρ’ ὅτι οὗτοι ὑστεροῦσαν ἀκόμη καὶ εἰς στοιχειώδεις γραμματικὰς γνώσεις!

Καὶ ὅμως, … ἐκεῖνα ἅτινα ἐθεωρήσαμεν ἀπολύτως ἀπαραίτητα καὶ τὰ ἀπεκτήσαμεν εἰς τοῦτον τὸν μάταιον κόσμον, καὶ διὰ τῶν ὁποίων ἐπεδιώξαμεν ἵνα «πλουτίσωμεν» τὰς καρδίας καὶ τοὺς νόας τῶν τέκνων καὶ τῶν ἐγγόνων μας, θὰ ἀποδειχθῶσιν σκύβαλα καὶ «σκουπίδια»! Τὸ ἠκούσαμεν σήμερον καὶ τοῦτο ἐκ τοῦ Ἀποστόλου˙ «μωρὰς δὲ ζητήσεις καὶ γενεαλογίας καὶ ἔρεις καὶ μάχας νομικὰς περιΐστασο· εἰσὶ γὰρ ἀνωφελεῖς καὶ μάταιοι» (Τίτ. Γ΄ 9)! Ἠρνήθημεν, δυστυχῶς, ἵνα ἐργασθῶμεν καὶ ἀποκτήσωμεν ἐκεῖνα …  «τὰ καλὰ καὶ ὠφέλιμα τοῖς ἀνθρώποις»! Ἀναζητοῦντες, πολλάκις, εὐθύνας καὶ ἐνόχους, διὰ τὸ «κατάντημα» τῆς σημερινῆς ἐποχῆς καὶ τὴν ἀποστροφὴν ἐκ τοῦ χώρου τῆς Ἐκκλησίας, - κυρίως τῶν νέων καὶ νεανίδων, οὐ μήν δε καὶ τῶν ἀμέσως μεγαλυτέρων, - «νίπτωμεν τὰς χείρας ἡμῶν» καὶ ἀποποιούμεθα τὰς εὐθύνας ἡμῶν, ἐπιρρίπτοντες ταύτας, ἀκόμη καὶ εἰς τὸ … ἀνύπαρκτον!

 

Ἡ οὐσία τῆς Πίστεως!

 

Πολλάκις ἔχομεν εἴπει, καὶ θὰ ἐπαναλάβωμεν ἐν προκειμένῳ, ὅτι ἀναχωροῦντες ἐκ τοῦ κόσμου τούτου, θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι … ἅπαντα ἐκεῖνα διὰ τὰ ὁποῖα ἐπονέσαμεν, καὶ ἠγαπήσαμεν, καὶ ἠναλώθημεν, καὶ ἠγρυπνήσαμεν, καὶ ἠσθενήσαμεν, ἐνδεχομένως δέ, καὶ ἐκοιμήθημεν, θὰ ἀποδειχθῶσιν ἄχρηστα καὶ ἀνωφελῆ καὶ ἴσως τότε ἀκούσωμεν ἐκείνην τὴν Θείαν φωνὴν ποὺ ἤκουσεν ὁ ἄφρων ἐκεῖνος πλούσιος, «ἃ δὲ ἡτοίμασας τίνι ἔσται;» (Λουκ. ΙΒ΄ 20)! Τοῦτό δε, διότι ἅπαντα ταῦτα τὰ κοσμικὰ καὶ γήϊνα, δὲν πρόκειται νὰ μᾶς ἀκολουθήσωσι, κατὰ τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἡμέραν! Τὸ γνωρίζομεν τοῦτο, καὶ τὸ διαπιστώνομεν ἐπὶ καθημερινῆς βάσεως, ζῶντες τὰς ἀναχωρήσεις καὶ τῶν οἰκείων μας, ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἄλλων ἀνθρώπων!

Ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα θὰ μᾶς συνοδεύσωσιν εἰς τὸ τελευταῖον ἐκεῖνο ταξείδιόν μας, εἶναι πρωτίστως ἡ Πίστις ἡμῶν καὶ συνεπακολούθως τὰ ἔργα μας! Ἐκεῖνα τὰ ἔργα μας, τὰ ἔννομα ἢ τὰ ἔκνομα κατὰ τὸν Θεῖον Νόμον! Ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα κάποιοι ἐπιτήδειοι ἢ ἴσως ἀνόητοι, ἐπεδίωξαν καὶ ἐπιδιώκουσιν ἔτι, ἵνα ὑποκαταστήσωσιν εἰς τὰς καρδίας μας!  Τὴν ἀξίαν τῶν τοιούτων Θείων Ἀληθειῶν θὰ τὴν διαπιστώσωμεν καὶ εὔχομαι … νὰ μὴν εἶναι τότε ἀργά! Τοὺς συνιστῶμεν, ὅμως, ἵνα μελετήσωσι τὰς Γραφάς, - ὡς ἐδίδαξεν ὁ Κύριος εἰς τὴν «Παραβολὴν τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ Λαζάρου»! Ὅταν ὁ ταλαίπωρος ἐκεῖνος πλούσιος προσεπάθει ἵνα πείσῃ τὸν Ἀβραάμ, νὰ ἐπιστρέψῃ εἰς τὸν κόσμον τὸν Λάζαρον, προκειμένου διὰ ταύτης τῆς νεκραναστάσεως ταραχθῶσιν οἱ ἄνθρωποι, καὶ ἐπιστρέψωσι καὶ πιστεύσωσιν εἰς τὸν Θεόν, ἔλαβεν οὗτος σαφεστάτην τὴν ἀπάντησιν˙ «εἰ Μωυσέως καὶ τῶν προφητῶν οὐκ ἀκούουσιν, οὐδὲ ἐάν τις ἐκ νεκρῶν ἀναστῇ πεισθήσονται» (Λουκ. ΙΣΤ΄ 31)!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2025

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Σεπτέμβριος 2025

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Σεπτεμβρίου. 

Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου.

Χιλιάδες οικογένειες στα όρια της επιβίωσης στην ΠΑΤΡΑ 2025!

 

Χιλιάδες οικογένειες στα όρια της επιβίωσης

Στην Πάτρα χιλιάδες οικογένειες αγωνίζονται καθημερινά για τα αυτονόητα: για την εξασφάλιση ενός πιάτου φαγητό.

Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία του Κοινωνικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων (ΚΟΔΗΠ), περισσότερες από 5.500 οικογένειες έχουν υποβάλει αιτήσεις για ένταξη στο Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης και για συμμετοχή στο πρόγραμμα διανομής τροφίμων.

Την ίδια στιγμή, πάνω από 1.500 άτομα λαμβάνουν μηνιαία βοήθεια από το Κοινωνικό Παντοπωλείο, ενώ 300 συμπολίτες σιτίζονται καθημερινά από τις δομές συσσιτίων. Συνολικά, τουλάχιστον 12.000 κάτοικοι της Πάτρας ζουν μέσα στο φάσμα της «αθέατης πείνας», όπως καταγράφει επίσημα ο ΚΟΔΗΠ, δηλαδή συμπολίτες μας που δεν απευθύνονται ποτέ σε κάποια κοινωνική δομή, είτε από ντροπή, είτε λόγω γραφειοκρατίας, είτε γιατί δεν πληρούν τις προϋποθέσεις ένταξης στα προγράμματα.

Η ακρίβεια, το υψηλό κόστος ενέργειας, η μείωση της αγοραστικής δύναμης και οι περιορισμένες ευκαιρίες απασχόλησης για χαμηλόμισθους και άνεργους έχουν οδηγήσει χιλιάδες οικογένειες στα όρια της επιβίωσης. Η εικόνα αυτή δείχνει ότι η επισιτιστική φτώχεια δεν αφορά μόνο τις πιο «ευπαθείς» ομάδες, αλλά και νοικοκυριά της μεσαίας τάξης που δυσκολεύονται πλέον να τα βγάλουν πέρα.

Η εικόνα της Πάτρας δεν αποτελεί εξαίρεση. Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, περίπου 7 % του πληθυσμού στην Ελλάδα αντιμετωπίζει μέτρια ή σοβαρή ανεπάρκεια τροφής, ενώ το 1,6 % ζει σε συνθήκες σοβαρής επισιτιστικής ανασφάλειας, δηλαδή έχουν περάσει τουλάχιστον μία ολόκληρη ημέρα χωρίς φαγητό λόγω οικονομικής αδυναμίας.

Τα ποσοστά αυτά μεταφράζονται σε περισσότερους από 700.000 ανθρώπους πανελλαδικά που δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν επαρκές και ποιοτικό φαγητό.

Η ΕΛΣΤΑΤ επισημαίνει ότι η κατάσταση παραμένει σταθερά ανησυχητική τα τελευταία χρόνια, με τα ποσοστά να κινούνται μεταξύ 6 % και 8 % για μέτρια/σοβαρή ανεπάρκεια και γύρω στο 1,5 % για τη σοβαρή ανεπάρκεια.

«Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός» (Α΄ Κορ. Γ΄ 17) - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΕΒΔΟΜΗ (5 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2025) 

«Ὑμεῖς … ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος» (Β΄ Κορ. ΣΤ΄ 16)

 

Ὁ Ἱερὸς Ναός.

 

Ἅπαντες οἱ ὀρδόδοξοι χριστιανοί, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, γνωρίζουμε τὸ συγκεκριμμένο οἰκοδόμημα, τὸ ὁποῖον καλεῖται Ἱερὸς Ναός. Εἶναι ὁ ἱερὸς ἐκεῖνος χῶρος ὁ ὁποῖος ἡγιάσθη μὲ εἰδικὰς ἀκολουθίας καὶ συγκεκριμμένας ἁγιαστικὰς εὐχάς. Εἶναι ὁ ἐπὶ τῆς γῆς «Παράδεισος», ἀφοῦ ἐντὸς τοῦ ἁγίου τούτου χώρου τελοῦνται τὰ ἅγια μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας διὰ τῶν ὁποίων ὁ Κύριος ἁγιάζει τοὺς εἰσερχομένους ὀρθοδόξους, εἰς αὐτόν. Εἶναι ὁ παρακλητικὸς ἐκεῖνος τόπος μέσα στὸν ὁποῖο παρρηγοροῦνται αἱ ψυχὲαὶ καὶ ἐπικοινωνοῦσι μὲ τὸν Θεόν. Εἶναι τὸ κατ’ ἐξοχὴν κατοικητήριον τῆς Ἁγίας Τριάδος, ἀφοῦ ὁ Τριαδικὸς Θεὸς εἶναι μὲν «πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν», ἀλλὰ ὁ ἱερὸς Ναὸς εἶναι τὸ καθ’ αὐτὸ κατοικητήριον τῆς Θεότητος, ἀφοῦ συντελεῖται ἐντὸς αὐτοῦ τὸ μυστήριον τῶν μυστηρίων, ἡ Θεία Εύχαριστία. Ὁ Κύριος ἔνσαρκος, παρατίθεται «εἰς βρῶσιν καὶ πόσιν τοῖς πιστοῖς», προσφέρων εἰς ἡμᾶς τὸ Πανάγιον Αὐτοῦ Σῶμα καὶ τὸ Πανακήρατον Αἷμα Του. Εἶναι (ὁ Ἱερὸς Ναός) τὸ ἱερώτατον ἐκεῖνο οἰκοδόμημα τὸ ὁποῖον δημιουργεῖ εἰς τὰς ψυχὰς τῶν Χριστιανῶν καὶ ὄχι μόνον αὐτῶν, δέος καὶ συστολήν, σεβασμὸν καὶ κατάνυξιν, φόβον καὶ χαράν, καὶ ἀνέκαθεν οἱ ἄνθρωποι, κυρίως δὲ οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί, ὅσον ἴσως ἀπομεμακρυσμένοι ἀπὸ τὸν Θεὸν καὶ τὴν Ἐκκλησίαν καὶ ἂν ἦσαν, ἐσεμνύνοντο ὅταν ἐπλησίαζον εἰς αὐτόν, ἐνεδύοντο μὲ ἰδιαιτέραν σεμνότητα, ἐσχημάτιζον ἐπάνω τους τὸ σημεῖον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ καὶ εἶχον μέσα τους τὴν πληροφορίαν, ὅτι ἐδῶ κατοικεῖ ὁ Θεός.

 

Ναὸς εἶναι τὸ ... σῶμά μας!

 

Ὅσον καὶ ἂν ἀκούεται τοῦτο περίεργον, τὰ ὅσα ἐγράφησαν ἤδη διὰ τὸν Ἱερὸν Ναόν, πρωτίστως ἀφοροῦσιν εἰς τὸ σαρκικό μας σῶμα, τὸ ὁποῖον εἶναι ἀσυγκρίτως ἀνώτερον εἰς ἀξίαν καὶ «μέγεθος» ἀπὸ τὸν κάθε Ναὸν ποὺ ἐκτίσθη μὲ ἄμμον καὶ ξύλα καὶ πέτρας καὶ ἀκόμη ἐνεκαινίσθη μὲ ὅλα ἐκεῖνα τὰ ἁγιαστικὰ μέσα καὶ στοιχεῖα ποὺ ὁρίζει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία. Πρῶτος Ναὸς εἶναι τὸ σῶμα μας, ὅπως ὅμως μᾶς τὸ παρέδωκεν ἡ Ἐκκλησία μας κατὰ τὴν ὥραν τῆς Βαπτίσεώς μας. Ἀκηλίδωτος, ἀμόλυντος, φωτεινός, τέλειον κατοικητήριον τῆς Παναγίας Τριάδος.

Βεβαίως, κατὰ τὴν ἐπὶ γῆς πορείαν μας, διὰ τῶν ἀπείρων καὶ ποικίλων ἁμαρτιῶν μας, «μολύνωμεν τὸ τηλικοῦτον καὶ τοσοῦτον σῶμα», κατὰ τὴν ρῆσιν τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου˙ ὅμως ὁ Κύριός μας, μᾶς ἔχει δώσει τὸν τρόπον ἵνα δυνάμεθα ἀνὰ πᾶσαν στιγμήν, νὰ τὸ ἐπαναφέρωμεν εἰς τὴν τελείαν ἐκείνην κατάστασιν διὰ τῶν δύο σωστικῶν μυστηρίων, τῆς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως ἀλλὰ καὶ τῆς Θείας Κοινωνίας.

Πῶς ὅμως καὶ διατὶ τὸ σῶμά μας εἶναι τόσον ἅγιον. Δι’ ὀλίγων σκέψεων, εὐκόλως τὸ ἀντιλαμβανόμεθα. Ἂν σκεφθῶμεν ἐν πρώτοις, ὅτι εἰς τὸ φθαρτὸν τοῦτο σῶμα, εἰσέρχεται ὁ Ἴδιος ὁ Θεάνθρωπος Κύριος διὰ τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Μεταλήψεως, ἀντιλαμβάνεται ὁ καθείς, πόσον ὑψηλὸς ναὸς καὶ δυσθεώρητος «καὶ ἀγγέλων ὀφθαλμοῖς», γίνεται οὗτος. Ναὸς ὅμως τὸ σῶμά μας καὶ διὰ ἀκόμη ἕναν σημαντικὸν λόγον. Τὸ σῶμα τοῦτο τὸ φθαρτόν, δὲν ἔπαψε οὔτε καὶ θὰ πάψῃ ποτὲ νὰ εἶναι τὸ τέλειον ἐκεῖνο καὶ κορυφαῖον πλᾶσμα τοῦ Κτίστου˙ καὶ ὅσον καὶ ἂν ἐμεῖς τὸ φθείρωμε καὶ τὸ ἀμαυρώνωμε διὰ τῶν ἁμαρτιῶν μας, διατηρεῖ τὴν Θείαν του προέλευσιν καὶ ἀξίαν. Διὰ τοῦτο ἄλλωστε, τιμᾶται τοῦτο ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ εἰς αὐτὴν τὴν πρόσκαιρον ζωήν, ἀλλὰ καὶ μετὰ θάνατον διὰ τῆς ἐπικηδείου ἀκολουθίας, ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς ταφῆς αὐτοῦ, κατὰ τὴν θείαν ἐντολήν, «ἕως τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς τὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ» (Γέν. Γ΄ 19).

 

«Εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός» (Α΄ Κορ. Γ΄ 17)

 

Ἐξ ὅσων προανεφέραμεν, ἡ προτροπὴ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου διὰ τῆς ὁποίας καὶ ἠρχίσαμε τὴν παροῦσαν, μᾶς δίδει νὰ ἀντιληφθῶμεν τὴν σημασίαν καὶ ἀξίαν ποὺ ἔχει αὐτὸ τὸ σαρκικὸ καὶ φθαρτὸ σῶμά μας. Δὲν εἶναι ἰδικό μας διότι δὲν τὸ κατασκευάσαμεν ἡμεῖς. Μᾶς ἐδόθη ἀπὸ τὸν Θεὸν ὄχι μόνον διὰ τὰς σαρκικὰς καὶ βιολογικάς μας ἀνάγκας, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ συνεργήσῃ  καὶ βοηθήσῃ εἰς τὴν σωτηρίαν τῆς ἀθανάτου ψυχῆς μας καὶ εἰς τὴν κληρονομίαν τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν. Διὰ τοῦτον τὸν λόγον, ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία μᾶς ἔδωσε τὰ ἅγια Μυστήρια˙ διὰ νὰ ἁγιάζεται τοῦτο τὸ σῶμα μας μαζὶ μὲ τὴν ψυχή. Ἄλλωστε, - καὶ τοῦτο ἴσως εἶναι τὸ σημαντικώτερον, - τὸ φθαρτὸν τοῦτο σαρκίον, μέλλει ἵνα ἀναστηθῇ κατὰ τὴν μέλλουσαν κρίσιν καὶ ζήσει αἰωνίως, ἄφθαρτον ὅμως καὶ μὴ ἔχον τὰς ἀνάγκας τῶν ὑλικῶν πραγμάτων!

Διὰ τοῦτο, μεταλαμβάνον τῆς Θείας μεταλήψεως παίρνει καὶ τοῦτο τὴν ἀντίστοιχον Χάριν. Ὡς προείπωμεν, ἐφ’ ὅσον τοῦτο ἁγιάζεται διὰ τοῦ τιμίου Σώματος καὶ τοῦ πανακηράτου Αἵματος, ὑφίσταται, ἀντιστοίχως, καὶ τὰς ἀρνητικὰς συνεπείας τῶν ἁμαρτιῶν μας ὅταν ἁμαρτάνοντες κοινωνοῦμε ἀναξίως. Ἀς θυμηθῶμεν ἐδῶ τοὺς λόγους τοῦ Θείου Ἀποστόλου Παύλου˙ «ὁ γὰρ ἐσθίων καὶ πίνων ἀναξίως κρῖμα ἑαυτῷ ἐσθίει καὶ πίνει, μὴ διακρίνων τὸ σῶμα τοῦ Κυρίου. Διὰ τοῦτο ἐν ὑμῖν πολλοὶ ἀσθενεῖς καὶ ἄρρωστοι καὶ κοιμῶνται ἱκανοί» (Α΄ Κορ. ΙΑ΄ 29-30).

Τὸ ἀκριβῶς ἀντίθετον, διακρίνομεν εἰς τὰ σώματα καὶ ἱερὰ λείψανα πολλῶν ἁγίων˙ μὲ τὸν ἁγιασμὸν τῆς ψυχῆς των, νὰ ἁγιάζωνται καὶ τὰ φθαρτὰ σώματά των καὶ ἄλλα μὲν νὰ εὐωδιάζουν ἄρρητον εὐωδίαν, ἕτερα, νὰ διατηροῦνται ἄφθαρτα εἰς αἰώνας καὶ χιλιετίας, ἕτερα, ἐπίσης, νὰ ἐπιτελοῦσι πολλὰ καὶ ποικίλα θαύματα, «ὧν οὒκ ἐστιν ἀριθμός».

Ὅμως, ὁ τίτλος τῆς παρούσης παραγράφου, καταδεικνύει, ὅτι τὸ σῶμα μας, ὡς Ναὸς τοῦ Παναγίου Πνεύματος ἀλλὰ καὶ περιουσία τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου, … ὀφείλομεν καὶ καλούμεθα κάποτε νὰ τὸ ἐπιστρέψωμεν εἰς Αὐτόν! Εἶναι ξένη περιουσία, τὴν ὁποίαν ὀφείλομεν ἵνα προστατεύωμεν μετὰ προσοχῆς καὶ φόβου Θεοῦ! Θὰ πρέπει νὰ ἀναλογισθῶμεν, ὅτι αἱ περισσότεραι ἁμαρτίαι διαπράττονται μὲ τὴν συνεργασίαν σώματος καὶ ψυχῆς καὶ συνεπῶς, ὁ Θεῖος οὗτος Ναός, τὸ σῶμά μας, φθείρεται καὶ καταστρέφεται. Εὐτυχῶς, βεβαίως, διὰ τῶν σωτηρίων μυστηρίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ὡς προείπωμεν, δυνάμεθα νὰ τὸ ἁγιάζωμεν πάλιν καὶ πάλιν ...

Θεωροῦμεν ὅτι ἡ καλυτέρα κατακλεὶς τοῦ παρόντος, εἶναι τὰ καταπληκτικὰ ἐκεῖνα λόγια τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου ὡς πρὸς τὴν ἀξίαν τοῦ σώματός μας. Λέγει λοιπὸν ὁ Ἱερὸς πατήρ: «Φεισώμεθα τῶν σωμάτων ἡμῶν τῶν μελλόντων λάμπειν ὡς ὁ ἥλιος. Μὴ διὰ μικρὰν ἡδονὴν μολύνομεν τὸ τηλικοῦτον καὶ τοσοῦτον σῶμα. Μικρὰ καὶ πρὸς ὥραν ἡ ἁμαρτία˙ πολυετὴς δὲ καὶ αἰώνιος ἡ αἰσχύνη».

 

                                                                                                            Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

                                                                                                      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου, τα ευρώ και το Φανάρι

Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΥΠΡΟΥ, ΤΑ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΝΑΡΙ

 

Αύριο συγκαλείται η Πατριαρχική Σύνοδος του Οικουμενικού Θρόνου στην Κωνσταντινούπολη και μεθαύριο Παρασκευή θα παραστεί ενώπιόν της ο Μητροπολίτης Πάφου Τυχικός. Κατά τη συνεδρία αυτή θα εξεταστεί το έκκλητο που κατέθεσε ο Μητροπολίτης Τυχικός εναντίον της αποφάσεως της Συνόδου της Κύπρου, με την οποία κηρύχθηκε έκπτωτος.

Όλες οι Ορθόδοξες Εκκλησίες παρακολουθούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την υπόθεση Τυχικός και αναμένουν με πολύ ενδιαφέρον την Πατριαρχική απόφαση για το  έκκλητο  ̶  η κάθε μία για τους δικούς της λόγους! Όποιοι ασχολούνται με τα διορθόδοξα αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα της τελευταίας φράσης…

Πέραν της συνοδικής ανακοινώσεως του Αυγούστου, με την οποία έγινε γνωστό ότι ο Μητροπολίτης Τυχικός θα προσκληθεί στην Κωνσταντινούπολη, δεν υπάρχει από το Πατριαρχείο άλλη επίσημη ή ανεπίσημη πληροφόρηση για το προς τα πού προσανατολίζεται η απόφαση. Οι πατριαρχικοί κύκλοι τηρούν την πρέπουσα σιωπή.

Την ίδια στάση τηρεί και η πλευρά του Μητροπολίτη Τυχικού. Όλους αυτούς τους μήνες, από τις 22 Μαΐου  μέχρι σήμερα, ο Μητροπολίτης Τυχικός δεν έκανε καμία δήλωση για την υπόθεσή του. Αρνήθηκε να υπερασπιστεί δημόσια τον εαυτό του.

Εντελώς διαφορετική στάση τηρεί ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος. Αυτός όχι μόνο δεν σιωπά αλλά τον τελευταίο καιρό όλο και πιο πολύ προκαλεί το περί δικαίου αίσθημα του κόσμου αλλά και το ίδιο το Οικουμενικό Πατριαρχείο: όπου βρεθεί και όπου σταθεί λέει ότι η υπόθεση του Τυχικού έχει λήξει γιατί το Πατριαρχείο θα επικυρώσει την απόφαση της Συνόδου για έκπτωση του Μητροπολίτη Τυχικού. Τα ίδια δηλώνουν και οι στενοί του συνεργάτες στην Αρχιεπισκοπή Λευκωσίας, καθώς και Αρχιερείς που πρόσκεινται σε αυτόν.

Είναι τόση η βεβαιότητά του ότι το Πατριαρχείο θα εγκρίνει όσα άθεσμα, αντικανονικά και αντικαταστατικά έχει διαπράξει στην υπόθεση Τυχικού, που ενεργεί στην Πάφο όχι ως Τοποτηρητής αλλά σαν κανονικός Μητροπολίτης: μεταθέτει ιερείς, αλλάζει Επιτροπές, τελεί εγκαίνια ναών, υπογράφει συμβάσεις εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ με τον Δήμο Πάφου για έργα σε εκκλησιαστική ιδιοκτησία, τις οποίες συμβάσεις είχε αρνηθεί ο Μητροπολίτης Τυχικός κ.ο.κ.

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε αν όλη αυτή η συμπεριφορά υπαγορεύεται από τον χαρακτήρα του, όπως αυτός εκδηλώθηκε με τόση σκαιότητα στην υπόθεση Τυχικού, πλήρης αλαζονείας, ψευδαίσθησης παντοδυναμίας, αυθαιρεσίας, βεβαιότητας ατιμωρησίας και γενικότερα της αντίληψης του ό,τι γουστάρω κάνω, χωρίς να υπολογίζω κανένα και τίποτα, ούτε κανόνες ούτε καταστατικό ούτε νόμους ούτε Θεό ούτε ανθρώπους. 

Το ερώτημα είναι: η βεβαιότητα του Αρχιεπισκόπου ότι το Πατριαρχείο θα δικαιώσει τις παρανομίες τις δικές του και της Συνόδου στην υπόθεση Τυχικού οφείλεται στον χαρακτήρα του ή μήπως πράγματι γνωρίζει την απόφαση πολύ πριν συνέλθει η Σύνοδος; Όμως, πώς γνωρίζει τη Συνοδική Απόφαση για ένα τόσο κρίσιμο ζήτημα όταν η Σύνοδος δεν έχει ακόμα αποφανθεί, ούτε καν συνέλθει; Όταν η Πατριαρχική Σύνοδος κατά τη συνεδρία της (Αύγουστος 2025) αποφάσισε να προσκαλέσει σε ακρόαση τον Μητροπολίτη Τυχικό στις 17-10-2025, πώς ο Αρχιεπίσκοπος διαδίδει εκ των προτέρων ότι η απόφαση είναι τελειωμένη υπέρ των δικών του θέσεων;

Καθένας αντιλαμβάνεται ότι το ζήτημα είναι ιδιαίτερα σοβαρό, όχι μόνο για τη συγκεκριμένη υπόθεση αλλά πρωτίστως για το ίδιο το κύρος, την αξιοπρέπεια και την αξιοπιστία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.

Το ζήτημα εξελίσσεται σε πολύ σοβαρό και προκλητικό: Μόλις χθες (14-10-25) ο δημοσιογραφών και γενικά καλά ενημερωμένος για το εκκλησιαστικό παρασκήνιο,  θεολόγος της Κύπρου Θεόδωρος Κυριακού, ο οποίος είναι αυστηρός επικριτής του Μητροπολίτη Τυχικού, φιλικά προσκείμενος στον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο και βασικός υποστηρικτής των θέσεών του, δήλωσε: «Προσωπικά πιστεύω, λέει, πως το Οικουμενικό Πατριαρχείο δεν θα διακινδυνεύσει να διασαλεύσει τις σχέσεις του με τον Αρχιεπίσκοπο και την Σύνοδο μας, δεδομένου και του γεγονότος ότι η κυπριακή Εκκλησία στηρίζει με πολλαπλούς τρόπους το Φανάρι. Συγκεκριμένα, … υποστήριξε το αυτοκέφαλο της ουκρανικής Εκκλησίας και ενισχύει οικονομικά το Πατριαρχείο» (https://www.philenews.com/kipros/koinonia/article/1632414/tris-epiloges-echi-to-fanari-gia-ton-mitropoliti-tichiko-ti-ektima-o-theologos-theodoros-kiriakou/).

Τα ίδια είχε επαναλάβει ο κ. Θ. Κυριακού και παλαιότερα στην εκπομπή «Πρωτοσέλιδο» του Sigma TV (30-9-25): «Δεν αναμένω ότι θα αλλάξει η απόφαση της Κυπριακής Συνόδου, γιατί, είπα και άλλες φορές, ότι οι σχέσεις που υπάρχουν μεταξύ Πατριαρχείου και Εκκλησίας της Κύπρου δεν ευνοούν αυτό το πράγμα. Αντίθετα [το Πατριαρχείο] θα επιβεβαιώσει και θα έρθει πίσω ο Επίσκοπος Τυχικός με την εντολή ότι πρέπει να υπακούσει στα της Εκκλησίας της Κύπρου[…] Θα πάρει θεση [το Πατριαρχείο] αλλά δεν θέλει το Οικουμενικό… παρ’ όλο που του δίνει το έκκλητο τη δυνατότητα να παρεμβαίνει^. νομίζω το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι πολύ προσεκτικό ως προς την Εκκλησία της Κύπρου. Μην ξεχνάτε ότι η Εκκλησία της Κύπρου είναι μία από τις τέσσερις που υποστηρίζει την Ουκρανική Αυτοκεφαλία. Μην ξεχνάς ότι η Εκκλησία της Κύπρου ενισχύει οικονομικά το Φανάρι εδώ και πολλά χρόνια» (βλ. youtu.be/X7wnsPXO2IU 4:20-6:15)!

Επισημαίνεται ότι ο Θεόδ. Κυριακού δεν διακινδυνεύει έτσι εύκολα την αξιοπιστία του. Επαναλαμβάνω ότι είναι φιλικά προσκείμενος στον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Γεώργιο και ως εκ τούτου γνωρίζει πολύ καλά το εκκλησιαστικό παρασκήνιο στην Κύπρο.

Τι σημαίνουν λοιπόν τα λόγια του ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα επικυρώσει την απόφαση του Αρχιεπισκόπου για έκπτωση του Μητροπολίτη Τυχικού, διότι δεν θέλει να έλθει σε αντίθεση μαζί του, διότι η Εκκλησία της Κύπρου (δηλαδή ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος) α) «υποστηρίζει την Ουκρανική Αυτοκεφαλία» και β) «ενισχύει οικονομικά το Φανάρι εδώ και πολλά χρόνια»!

Πώς να εκλάβουμε αυτή τη δήλωση;

α) Ως ωμό εκβιασμό του Οικουμενικού Πατριάρχου από τον Αρχιεπίσκοπο Γεώργιο ότι αν δεν τιμωρήσεις τον Τυχικό εγώ θα πάψω να αναγνωρίζω την Ουκρανική Αυτοκεφαλία και θα σταματήσω τη ροή χρήματος προς το Πατριαρχείο;   ή

β) Ως σαφή ενημέρωση ότι πράγματι το χρήμα είναι αυτό που καθορίζει τις τόσο κρίσιμες αποφάσεις του Πατριαρχείου και στην παρούσα περίπτωση το μέλλον της Μητροπόλεως Πάφου και του Μητροπολίτη Τυχικού;

Δεν θα θέλαμε ούτε να το σκεφτούμε.

Όμως προς επίρρωση και επιβεβαίωση της βασιμότητας των δηλώσεων του Θ. Κυριακού υπενθυμίζουμε ότι και ο πρωτοπρεσβύτερος και ιεραπόστολος π. Ευάγγελος Παπανικολάου σε δημόσια ομιλία του ήδη στις 29 Ιουλίου 2025 δημοσίευσε αυτό που είναι απόλυτα γνωστό στους εκκλησιαστικούς κύκλους της Κύπρου και αφορά στον Αρχιεπίσκοπο και στο Οικουμενικό Πατριαρχείο. Είχε καταγγείλει δημόσια ότι «Διαδίδεται στην Κύπρο ότι λέει ο μεγάλος [σ.σ. ο Αρχιεπίσκοπος Γεώργιος] ότι εάν, εάν ο Πατριάρχης δεν βγάλει την απόφαση κατά πως το θέλω εγώ, τότε εγώ θα μνημονεύσω τον Ονούφριο. Ωραία πράγματα, εκκλησιαστικά! Αν έχουμε λοιπόν τέτοιες καταστάσεις…». Η δήλωση αυτή έγινε δεκτή με μεγάλη απορία από πολλές Ορθόδοξες Εκκλησίες ενώ και Έλληνες επίσκοποι στάθηκαν με πολύ σκεπτικισμό στο τι θέλει να παραστήσει ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου με αυτά του τα λόγια.

Τώρα έχουμε πλέον έναν άτυπο συνεργάτη του Αρχιεπισκόπου να δηλώνει κατ’ επανάληψη ότι το κριτήριο για τη Συνοδική Απόφαση του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως για την Εκκλησία της Κύπρου δεν θα είναι ούτε οι ιεροί κανόνες ούτε ο Καταστατικός Χάρτης ούτε το δίκαιο και η αλήθεια αλλά σκοπιμότητες: η υποστήριξη των πατριαρχικών επιλογών και τα χρήματα!

Όλοι ξέρουν ότι ο Τυχικός ούτε έχει χρήματα ούτε διαθέτει τέτοιο ήθος συναλλαγής και συνεπώς είναι σε μειονεκτική θέση έναντι του Αρχιεπισκόπου Γεωργίου, ο οποίος και υπέρογκα ποσά διαχειρίζεται και δεν ξέρω από ποιους ελέγχεται στην οικονομική διαχείριση της εκκλησιαστικής περιουσίας.

Το Οικουμενικό Πατριαρχείο καλείται να απαντήσει στις Αρχιεπισκοπικές αυτές προκλήσεις όχι με προφορικές δηλώσεις ή έγγραφες ανακοινώσεις αλλά με μία τεκμηριωμένη απόφαση επί του εκκλήτου στοιχούσα στους ιερούς κανόνες, στην εκκλησιαστική του παράδοση, στον Καταστατικό Χάρτη και στην περί δικαίου αίσθηση Κυπρίων και όλων των όπου γης Ορθοδόξων πιστών.

Μία τυχόν αντίθετη απόφαση δικαίωσης της αδικίας, νομιμοποίησης της παρανομίας και επιβράβευση της ασυδοσίας και του ετσιθελισμού, θα υποσκάψει την Οικουμενικότητα του Θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως, η δε επίκληση του δικαιώματος στο έκκλητο θα προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία σε όσους το ακούουν. 

Η Πατριαρχική Σύνοδος καλείται να αποφασίσει…

 

 

 

Αθήνα,  15 Οκτωβρίου 2025

 

Αναστασίου Γεώργιος

Θεολόγος

 

Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Τι βοηθάει περισσότερο από την άσκηση;

 

Ἀπολύτως πτωχοί! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΚΑΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (28 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2025) 

«ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες» (Β΄ Κορ. ΣΤ΄ 10).

 

Ἀπολύτως πτωχοί!

 

Ὅταν, ἀγαπητοί μου, ὁ Κύριος καὶ Διδάσκαλος ὑπεδείκνυεν εἰς τοὺς μαθητάς Του τὸν τρόπον καὶ τὰς συνθήκας βάσει τῶν ὁποίων θὰ ἔσπευδον εἰς τὸν κόσμον ἵνα διδάξωσι καὶ κηρύξωσι, τοὺς διδάσκει, ὡς … νὰ μὴν εἶναι ἄνθρωποι καὶ ὡς μὴ ἔχοντας βασικὰς καὶ στοιχειώδεις ἀνάγκας! Τοὺς καλεῖ ἵνα ἐπισκέπτωνται τὰς πόλεις καὶ τοὺς κατοίκους τῶν πόλεων τούτων, ὡς ἀπολύτως … πτωχοὶ καὶ ἐνδεεῖς! Συγκεκριμμένως, τοὺς ἐκάλεσε διὰ τούτων τῶν λόγων: «μηδὲν αἴρετε εἰς τὴν ὁδόν, μήτε ράβδους μήτε πήραν μήτε ἄρτον μήτε ἀργύριον μήτε ἀνὰ δύο χιτῶνας ἔχειν»˙ προσέθετε δέ, «καὶ εἰς ἣν ἂν οἰκίαν εἰσέλθητε, ἐκεῖ μένετε καὶ ἐκεῖθεν ἐξέρχεσθε» (Λουκ. Θ΄ 3-6)! Τοῦτό δε, διότι Αὐτὸς Οὗτος ὁ Ἴδιος ὁ Διδάσκαλος, ἀφ’ ἑνὸς εἶχε δώσει ὁ ἴδιος τὸ παράδειγμα εἰς τούτους, ζῶν καὶ κινούμενος ἐν ἄκρᾳ πτωχείᾳ, καὶ «μὴ ἔχων ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ», ἀφ’ ἑτέρου δέ, εἶχεν ὑποσχεθεῖ εἰς τούτους, ὅτι θὰ ἀνελάμβανεν ἵνα καλύπτῃ τὰς ἀνάγκας των ἕως καὶ τῆς ἐσχάτης λεπτομερείας!

Κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον, - ὡς ἐνθυμούμεθα, - ἐκάλεσε καὶ τοὺς μαθητάς Του, ἀλλὰ καὶ ἄλλους ἀκόμη …! «Δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων», εἶπεν εἰς τοὺς πρώτους ἐκ τῶν μαθητῶν, τὸν Πέτρον καὶ τὸν Ἀνδρέα, ἐκεῖ εἰς τὴν θάλασσαν τῆς Τιβεριάδος, καὶ ἐκεῖνοι, «ἀφέντες τὰ δίκτυα ἠκολούθησαν αὐτῷ»! Τὰ ἴδια ἐπαναλαμβάνει καὶ ἀντιστοίχως καλεῖ καὶ τοὺς ἄλλους δύο ἁλιεῖς, τὸν Ἰάκωβον καὶ τὸν Ἰωάννην! Καὶ οὗτοι, ὡς καὶ οἱ πρῶτοι, «ἀφέντες τὸ πλοῖον καὶ τὸν πατέρα αὐτῶν ἠκολούθησαν αὐτῷ»! Ἠκολούθησαν τὸν Χριστόν, χωρὶς νὰ ἔχουσι τὸ παραμικρόν, ὡς ἀπαραίτητον ἐφόδιον διὰ τὴν διαβίωσίν των.

Καὶ ὅταν ἐκάλεσε καὶ τὸν Ματθαῖον, ὅστις τὴν στιγμὴν ἐκείνην εὑρίσκετο εἰς τὸ … τελώνιον, δηλαδὴ εἰς τὸ ταμεῖον, ἐκεῖνος, «καταλιπὼν ἅπαντα ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ» (Λουκ. Ε΄ 28)! Ὡσαύτως, καλεῖ καὶ τὸν πλούσιον ἐκεῖνον νεανίσκον, - ἐνῶ τοῦ ὑπογραμμίζει – «ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι» (Ματθ. ΙΘ΄ 21)! Ὅμως, οὗτος, προσκεκολημμένος εἰς τὸν ἀμέτρητον ὑλικὸν πλοῦτον του, … «ἀκούσας … τὸν λόγον ἀπῆλθε λυπούμενος˙ ἦν γὰρ ἔχων κτήματα πολλά»!

 

Πλοῦτος ἀκένωτος, … ὁ ἴδιος ὁ Χριστός!

 

Ἐπειδή, εἶναι σχεδὸν βέβαιον ὅτι ὁρισμένοι θὰ παραξηγήσωσι τὰ ὡς ἄνω Θεῖα λόγια τοῦ Διδασκάλου καὶ ἴσως τὰ παραχαράξωσι, σπεύδω ἵνα τονίσω καὶ ὑπογραμμίσω - ὡς πρὸς τὰ ἀνωτέρω, - λεπτομερείας τινας αἵτινες, ὅμως, δίδωσι τὴν ἀσφαλῆ καὶ σωστὴν ἑρμηνείαν … !

Ὅταν ὁ Κύριος ἐκάλεσεν τοὺς προαναφερθέντας, ἀλλὰ καὶ ἀκόμη πολλοὺς ἄλλους, δὲν ἀπήτησεν ἀπ’ ἐκείνους μόνον ἵνα ἀποπτύσωσι τὸν πλοῦτον καὶ τὰ ὑλικὰ ἐφόδια, ἀλλὰ καὶ ὑπέδειξεν εἰς ἐκείνους, τὸ … πόθεν θὰ ἐφοδιάζωνται, προκειμένου ἵνα καλύπτωσι τὰς ἀπαραιτήτους σωματικὰς ἀνάγκας των! «Δεῦτε ὀπίσω μου», εἶπεν εἰς τοὺς μαθητάς Του! Δὲν τοὺς ἐκάλεσε μόνον ἵνα ἀπαρνηθῶσι τὰ ἔσοδά των ἐκ τῆς ἐργασίας των, ἀλλὰ τοὺς ἀναλαμβάνει ὁ Ἴδιος! Τοῦτο σημαίνει τὸ … «ὀπίσω μου»! Παρεμφερῶς ἐκάλεσεν καὶ τὸν πλούσιον νεανίσκον, λέγων εἰς τοῦτον «καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι»! Πλησίον τοῦ Κυρίου, πᾶσαι αἱ ὑλικαὶ ἀνάγκαι των θὰ ἦσαν ἐξησφαλισμέναι! Τοῦτο, ἄλλωστε, τὸ διεπίστωνον διὰ τῶν ἀπείρων θαυμάτων τὰ ὁποῖα ἐνήργει ὁ Χριστός, ἐπὶ καθημερινῆς, σχεδόν, βάσεως! Καὶ διὰ τοῦ θαυμαστοῦ χορτασμοῦ τῶν πεντακισχιλίων, ἀλλὰ καὶ δι’ ἐκείνου … τῶν τετρακισχιλίων, ἐπεβεβαίωνεν ὁ Ραββί, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα εἶχεν ὑποσχεθεῖ εἰς τούτους, ἐκεῖ εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του (Ματθ. ΣΤ΄ 25-34)! Ἐσεῖς, δηλαδή, «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ΣΤ΄ 33).

Βεβαίως, τοῦτο δὲν ἐσήμαινεν, ὅτι οἱ μαθηταὶ θὰ ἔπρεπε ἵνα ζῶσιν ἀργοὶ καὶ ὀκνηροί! Τοὐναντίον, μάλιστα! Ἅπαντες εἰργάζοντο καὶ ἐκοπίων, προκειμένου ἵνα καλύπτωσιν ἔστω στοιχειωδῶς, τὰς καθημερινὰ βιοτικὰς ἀνάγκας των! Πλὴν ὅμως, ἡ ἐργασία των οὐδέποτε ἔγινε … δουλεία (δουλειά) καὶ τὴν μέριμνάν των τὴν εἶχον ἐναποθέσει εἰς τὰς χείρας τοῦ Κυρίου!

 

Τὰ «πάντα κατέχοντες»!

 

Οἱ θεῖοι Ἀπόστολοι, ἀλλὰ καὶ ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, παλαιότεροι καὶ νεώτεροι, ἐχαρακτηρίζοντο ἀπὸ ἕνα κοινὸ στοιχεῖον! Τοῦτό δε, ἦτο ἡ ἀπόλυτος ἀγάπη καὶ ἐμπιστοσύνη των εἰς τὸν Κύριον! Ἅπαντες, εἴτε Ἀπόστολοι, εἴτε ἀσκηταί, εἴτε ἱεράρχαι καὶ πατέρες, εἴτε μάρτυρες, κ.λ.π., οὐδὲν ἕτερον ἐπεδίωξαν εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, παρὰ τὴν ἐν Χριστῷ ζωήν! Ταύτην τὴν ζωήν, οὐδέποτε τὴν διεπραγματεύθησαν, οὐδέποτε τὴν ἀντήλλαξαν μὲ ὅ,τιδήποτε ἄλλο πρᾶγμα ἢ ἀξίαν κοσμικήν! Ἀντιθέτως, τὰ πάντα ἐθυσίασαν διὰ τὴν δόξαν τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν! Ἐκυριάρχει εἰς τὰς καρδίας των, ἡ ἀγάπη καὶ ἡ ἀφοσίωσις εἰς τὸν γλυκὺν Ἰησοῦν, ἀλλὰ καὶ ἡ σωτηρία τῆς ἀθανάτου ψυχῆς των! Καὶ διὰ τοῦ λόγου ὅντινα προαναφέραμεν, - «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Ματθ. ΣΤ΄ 33) - ἀλλὰ καὶ δι’ ἐκείνου τοῦ … «ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ ἕνεκεν ἐμοῦ, εὑρήσει αὐτήν. Τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Ματθ. ΙΣΤ΄ 25-26), εἶχον ἤδη ἐπιλέξει καὶ ἀποφασίσει τὸν «δρόμον» τὸν ὁποῖον θὰ ἐβάδιζον, προκειμένου ἵνα ἐπιτύχωσιν τοῦ ὡς ἄνω σκοποῦ των!

Εἶχον «τὸν Χριστόν, κατοικοῦντα ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν», ὡς λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος, καὶ οὐδὲν ἕτερον ἐζήτουν καὶ ἐπεθύμουν εἰς τοῦτον τὸν μάταιον κόσμον! Διὰ τοῦτο, - μελετῶντες τὰ Συναξάρια καὶ Ἁγιολόγια, -  διαπιστοῦμεν ὅτι, ἔχοντες τὸν Χριστόν, εὐκόλως ἐθυσίαζον τὰ πάντα δι’ Αὐτόν˙ ἀκόμη καὶ αὐτὴν ταύτην τὴν ζωήν των! Εἶχον τὰ … πάντα, καὶ δὲν ἐχρειάζοντο τίποτε ἐπὶ πλέον! Ἔλεγεν ὁ μεγάλος σύγχρονος Ἅγιος Παΐσιος ὁ Ἁγιορείτης: «Ἂν κάτι σοῦ λείπῃ … ὁ Χριστὸς σοῦ λείπει»! Καὶ … «ἐὰν ἔχῃς τὸν Χριστόν, … τίποτα δὲν σοῦ λείπει»! Καὶ τοῦτο ἀκριβῶς, ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, εἶναι ὁ ὁρισμὸς τοῦ «Ἁγίου»! Ναί! Ὁ Ἅγιος δὲ κρίνεται ἀπὸ τὰς πράξεις του, οὔτε ἀπὸ τὰς νυχθημέρους προσευχάς του, οὔτε ἀπὸ τὰς νηστείας του καὶ τὴν ἀσκητικήν του ζωήν! Κρίνεται, - καὶ τοῦτο εἶναι καὶ ἡ κατακλεὶς τοῦ παρόντος, - ἀπὸ τὸ ἂν … «ἀντέχει χωρὶς τὸν Χριστόν» (Ἅγιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης)!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου 2025

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα