Κυριακή 9 Ιουνίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Θεός ... Σιωπή...

 

Κυριακή 2 Ιουνίου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

«Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;» - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ (26 ΜΑΪΟΥ 2024)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

«Ἔγειρε, ἆρον τὸν κράβαττόν σου καὶ περιπάτει» (Ἰωάν. Ε΄ 8).

 

Τὸ θαῦμα εἰς τὴν Βηθεσδᾶ!

Εἷς Ἄγγελος, ὁρατὸς καὶ θαυματουργός, κατέβαινεν εἰς τὸ χῶρον τῆς «Βηθεσδᾶ», ὅπου ὑπῆρχεν μία μεγάλη «στέρνα»! Ἐκεῖ τὸν ἔβλεπον οἱ πάντες ἵνα ἐμβαίνῃ εἰς τὸ ὕδωρ ἐκεῖνο, καὶ νὰ τὸ ἁγιάζη, καὶ νὰ τὸ μεταποιῇ εἰς παντοδύναμον καὶ θαυματουργόν …! Ὅταν ἀνήρχετο ὁ Ἄγγελος ἐκεῖνος εἰς τὰ οὐράνια σκηνώματα, πᾶς ὅστις εἰσήρχετο εἰς τὸ ἁγίασμα ἐκεῖνο, οἵανδήποτε ἀσθένειαν καὶ ἂν εἶχεν, ἐθεραπεύετο ἀπολύτως καὶ ἀπεκαθίστατο ἡ ὑγεία του εἰς τὸ … τέλειον!

Ἑπόμενον, συνεπῶς, ἦτο, εἰς τοῦτον τὸν χῶρον τῆς «Βηθεσδᾶ», - ὅπερ σημαίνει … «τόπος θεραπείας» (ἀσφαλῶς, ἐκ τοῦ θαύματος τὸ ὁποῖον ἐνηργεῖτο), - ἵνα συνωστίζωνται … «πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων, τυφλῶν, χωλῶν, ξηρῶν, ἐκδεχομένων τὴν τοῦ ὕδατος κίνησιν»! Ἦσαν δὲ τόσον πολλοὶ οἱ συνωστιζόμενοι, ὥστε οἱ ἀρμόδιοι εἶχον κατασκευάσει ἐκεῖ «πέντε στοάς», ἐν εἴδει καταλυμμάτων, εἰς τὰς ὁποίας διέμενον οἱ ἀσθενεῖς καὶ οἱ συγγενεῖς των, ἕως ὅτου θὰ ἐγίνετο εἰς τούτους τὸ θαῦμα τῆς θεραπείας των!

Εἰς τοῦτον τὸν χῶρον τῶν … θαυμάτων, ἔρχεται ὁ Θεάνθρωπος Κύριος! Δὲν ἔρχεται, βεβαίως, τυχαίως καὶ συμπτωματικῶς …! Ὡς, γινώσκων τὰ πάντα, καὶ βλέπων καὶ ἀκούων ἀκόμη καὶ τοὺς βαθυτάτους ἀναστεναγμοὺς τῶν ἀνθρώπων, πλησιάζει  κάποιον παράλυτον! Οὗτος, εὑρίσκεται εἰς τὸν τόπον τοῦτον πολὺν καιρόν! Περιμένει ἵνα ἔλθῃ καὶ εἰς τοῦτον ἡ εὐλογημένη ἐκείνη στιγμή, κατὰ τὴν ὁποίαν, κάποιος θὰ τὸν ἐβοήθῃ ἵνα προλάβῃ καὶ ἔμβῃ εἰς τὰ ἡγιασμένα ὕδατα, καὶ εὕρῃ καὶ οὗτος τὴν ὑγείαν του!

 

«Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;»

Ὁ Χριστός μας, … εἰσερχόμενος εἰς ἐκεῖνον τὸν τόπον τὸν κατακλυζόμενον ἀπὸ «πλῆθος πολὺ τῶν ἀσθενούντων», κάμνει κάτι τὸ ἀσύνηθες˙ παρακάμπτει ἅπαντας τοὺς λοιποὺς ἀσθενεῖς καὶ πλησιάζει μόνον τοῦτον τὸν παράλυτον! Θὰ ἦτο, ἆραγε, «δύσκολον» εἰς τὸν Παντοδύναμον Θεόν, ἵνα … μὲ ἕνα καὶ μόνον λόγον Του, θεραπεύσῃ ἅπαντας τοὺς ἐκεῖσε κατακειμένους ἀσθενεῖς; Οὐδείς, ὅμως, ἀπορεῖ, μὲ τὴν τοιαύτην «συμπεριφορὰν» τοῦ Διδασκάλου! Ἀκόμη δὲ ἐκπληκτικώτερον εἶναι τὸ γεγονός, ὅτι καὶ μετὰ τὴν θαυμαστὴν θεραπείαν τοῦ παραλύτου, οὐδεὶς ἐκ τούτων τῶν ἀσθενῶν, ἢ καὶ ἐκ τῶν συνοδῶν των, παρακαλεῖ τὸν Κύριον ὅπως θεραπεύσει καὶ … ἄλλους˙ καὶ διατί ὄχι; καὶ ὅλους! Ἴσως εἰς τὴν συνέχειαν, λάβομεν τὰς ἀπαντήσεις ἐπὶ τούτων τῶν ἐρωτημάτων!

Περίεργον, ὅμως, ἐρώτημα, θέτει, ἐπίσης, καὶ εἰς τὸν παράλυτον! «Θέλεις ὑγιὴς γενέσθαι;» Εἶναι δυνατὸν νὰ ἐρωτᾷ κάποιος ἕναν ἀσθενῆ … «ἐὰν θέλῃ νὰ εὕρῃ τὴν ὑγείαν του»! Ἢ μᾶλλον, θὰ ἠδύνατο, ἀσθενής τις ἵνα ἀπαντήσῃ εἰς τοῦτο τὸ ἐρώτημα … ἀρνητικῶς; Ὁ Κύριος, ὅμως ἐρωτᾷ! Καὶ ἡ ἐρώτησίς Του, ἀσφαλῶς καὶ δὲν εἶναι ἀνόητος ἢ ἐσφαλμένη! Ἴσως μάλιστα αὕτη μᾶς διευκολύνει, ἵνα κατανοήσωμεν καὶ τὴν διακριτικὴν στᾶσίν Του ἀπέναντι εἰς τοὺς λοιποὺς ἀσθενεῖς! Ναί, ἐρωτᾷ ὁ Κύριος, διότι σέβεται τὴν ἐλευθερίαν μας, ἀκόμη καὶ … εἰς τὰ πλέον αὐτονόητα! Ἐρωτᾷ, διότι, παρ’ ὅτι ἡ ἀπάντησις θεωρεῖται αὐτονόητος καὶ καταφατική, ὁ Κύριος θέλει τὴν ὁλόθυμον ἀποδοχὴν καὶ … κατάφασιν τῆς ἀνθρωπίνης θελήσεως!

Ὁ παραλυτικὸς θέλει τὴν θεραπείαν του! Ἄλλωστε, διὰ τοῦτο ἀκριβῶς, εὑρίσκεται κατάκοιτος ἐκεῖ, ἀναμέσον τόσων ἄλλων ἀσθενούντων! Τὴν θεραπείαν του ἐπιζητεῖ! Παρακαλεῖ δι’ ἕναν εὐλογημένον ἄνθρωπον, ὅστις θὰ τὸν συμπονέσῃ καὶ θὰ τὸν βοηθήσῃ, ἵνα προτρέξῃ τῶν ἄλλων, καὶ ἔμβῃ πρῶτος εἰς τὴν «θαυματουργὸν κολυμβήθραν», μετὰ τὴν … εἴσοδον τοῦ Ἀγγέλου! Τοῦτο, ἀκριβῶς, εἶναι καὶ τὸ «παράπονον», τὸ ὁποῖον διατυπώνει εἰς τὸν Κύριον, ὡς ἀπάντησιν εἰς τὸ ἀνωτέρω ἐρώτημά Του! «Ἀπεκρίθη αὐτῷ ὁ ἀσθενῶν· Κύριε, ἄνθρωπον οὐκ ἔχω, ἵνα ὅταν ταραχθῇ τὸ ὕδωρ, βάλῃ με εἰς τὴν κολυμβήθραν»!

 

Θέλομεν, ἆραγε;

Πολλάκις ἔχομεν εἴπει ἀπὸ τούτου τοῦ «βήματος», φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὅτι τὰ θαύματα διὰ τὸν Παντοδύναμον Κύριον ἦσαν … ἁπλούστατοι ἐνέργειαι! Βεβαίως, δι’ ἡμᾶς εἶναι ἐκπληκτικὰ καὶ ἀσύλληπτα, ἀλλὰ δι’ Ἐκεῖνον, ὅστις ἐποίησε τὰ πάντα διὰ μόνου τοῦ Λόγου Του, δὲν ἀπαιτεῖτο ὁ παραμικρὸς κόπος! Διὰ τοῦτο, ἄλλωστε, ἡ περιγραφὴ τῶν τοιούτων θαυμάτων ὑπὸ τῆς Ἁγίας Γραφῆς, γίνεται κατὰ τρόπον ἁπλούστατον καὶ συνοπτικόν! Σκοπὸς τῆς ἐκθέσεως τῶν περιγραφομένων θαυμάτων δὲν εἶναι ὁ ἐντυπωσιασμός, ἀλλὰ κυρίως ἡ διδασκαλία ἔκ τινων συμβάντων, ἅτινα συμβαίνουσιν εἰς τὰ περιγραφόμενα … θαύματα!  

Ἐν προκειμένῳ, ὡς ἤδη ἀνεφέραμεν, ὁ Κύριος, ὡς καὶ εἰς κάθε θαυματουργικὴν ἐνέργειάν Του πρὸς τοὺς ἀνθρώπους, ἐζήτει καὶ τὴν συμμετοχὴν τούτων! Πάντοτε, εἰς τὰς θαυματουργικὰς ἐνεργείας Του, ἐζήτει καὶ τὴν «βοήθειαν» τῶν αἰτούντων! «Πιστεύεις»; Αὕτη ἡ Πίστις εἰς τὴν Θείαν Δύναμιν, ἦτο … βασικὸν ἀπαιτούμενον διὰ τὴν θαυματουργικὴν ἐνέργειαν! Τοῦτο φαίνεται, ἰδιαιτέρως ἐντόνως, ἐκεῖ εἰς τὸ Εὐαγγέλιον τοῦ Μάρκου, ὅπου λέγει … «Καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε» (Μάρκ. ΣΤ΄ 5)! Ὄχι, βεβαίως, ὅτι … δὲν ἠδύνατο ὁ Παντοδύναμος Θεός, ἀλλὰ διότι ἔλιπεν ἡ ἀπαιτουμένη πίστις!

Ὁ Κύριος πηγαίνει εἰς τὸν παράλυτον, διότι μόνος ἐκεῖνος ζητεῖ ΤΟΝ Θεάνθρωπον ἵνα τὸν θεραπεύσῃ! Ὡς ἤδη εἴπωμεν, ἐνῶ τὸ θαῦμα ἐνεργεῖται δημοσίως, καὶ ἐνώπιον πλήθους ἀσθενούντων, οὐδεὶς ἐκ τούτων ζητεῖ ἐκ τοῦ Κυρίου τὴν θεραπείαν του! Ἴσως, εἰς ἄλλην εὐκαιρίαν, ἀναλύσομεν τὴν … περίεργον τοιαύτην στᾶσιν καὶ συμπεριφοράν!

Ὅμως, ἂς ἔλθωμεν εἰς ἑαυτούς, καὶ ἂς ἀναρωτηθῶμεν˙ ἡμεῖς θέλομεν; Θέλομεν τὸν Θεὸν ἐνεργοῦντα ἐν ἡμῖν; Πάσχομεν, καὶ τοῦτο εἶναι μία πραγματικότης! Πάσχομεν ψυχικῶς, ἕνεκα τοῦ πλήθους τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν! Ἠθέλομεν ἆραγε τὴν παρέμβασιν τοῦ Κυρίου, - ὅστις μόνος Αὐτός, - δύναται ἵνα συγχωρήσῃ ἡμᾶς καὶ δώσῃ εἰς ἡμᾶς τὴν ἐπιστροφήν μας εἰς Αὐτόν; Ἀναζητῶμεν τὴν συγχώρησίν μας εἰς τὸ ἱερὸν Μυστήριον τῆς Μετανοίας καὶ Ἐξομολογήσεως, προκειμένου ἵνα γενώμεθα ἄξιοι τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀλλὰ καὶ τῆς Οὐρανίου Βασιλείας; Ἐπειδή δέ, εἰς τὰ ὡς ἄνω ἐρωτήματα, οἱ περισσότεροι ἀπαντῶμεν συνήθως ἀρνητικῶς, λαμβάνομεν ἴσως ἐν προκειμένῳ, καὶ μίαν ἐπὶ πλέον ἀπάντησιν, διὰ τὸ … «διατί» καὶ τότε εἰς τὸ θαῦμα ἐκεῖνο εἰς τὴν Βηθεσδᾶ, ἅπαντες ἐκεῖνοι - ἀσθενεῖς τε καὶ ὑγιεῖς, - παρέμενον ἀπαθεῖς πρὸ τῆς Παντοδυναμίας τοῦ Θεανθρώπου, καὶ ἐλπίζοντες εἰς τὴν ἰδικήν των δύναμιν ἵνα διεκδικήσωσι τὴν πρώτην θέσιν εἰς τὴν … κολυμβήθραν!

Ἑπομένως, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, θὰ πρέπῃ ἵνα ἐννοήσωμεν ὅτι, ὁ μὲν Κύριος εἶναι πρόθυμος ἵνα προσφέρῃ εἰς ἡμᾶς, … «πᾶν δώρημα τέλειον»! Ἀπὸ ἡμᾶς, ὅμως, ἐξαρτᾶται, ἐὰν θέλωμεν καὶ ἐὰν ἀποδεχώμεθα τὰ Θεῖα δωρήματα!

 

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Κυριακή 26 Μαΐου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Oι νόμοι χρειάζονται εκεί που δεν υπάρχει αγάπη. (για εκπαιδευτικούς και όχι μόνο)

Κάποτε χρειάστηκε να εξετάσω στα μαθηματικά ένα παιδάκι που δεν ήταν μαθητής μου. Πληροφορήθηκα ότι έχει χαμηλό δείκτη νοημοσύνης και πολύ ασθενή μνήμη.

Συμβούλεψα τη μητέρα του να διαβάσει δυο τρεις ταυτότητες και θα το βοηθήσω.

Μπήκε στην αίθουσα και το ρώτησα τι διάβασε.

Ταυτότητες μου απάντησε.

Γράψε μου στον πίνακα μία. Με κοιτούσε επίμονα στα μάτια και δεν έγραψε τίποτα. Μονάδα και στα γραπτά.

Το έκοψα μα δεν μπόρεσα ποτέ να ξεχάσω εκείνο το βλέμμα.

Έφυγα αυτοδικαιωμένος.

Μα να μη μάθει ούτε μια ταυτότητα!!!

Μετά την σημερινή εμπειρία, αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα πλαστογραφούσα το γραπτό ώστε να γίνει προβιβάσιμο.

Γιατί οι νόμοι χρειάζονται εκεί που δεν υπάρχει αγάπη.

Η ανθρώπινη δικαιοκρισία είναι ένα δαιμονικό σίχαμα μπροστά στην ελεημοσύνη την κατανόηση την συμπάθεια.

Η σημερινή εμπειρία μου θύμισε τη στιγμή της τελικής κρίσης.

Μόνο που τότε οι παράλυτοι θα είμαστε εμείς οι πετυχημένοι, οι όμορφοι, οι έξυπνοι.

Εμείς που θεωρούμε ότι όλα όσα έχουμε και κατέχουμε είναι δεδομένα.

Παρ-ουσία ,

περι-ουσία ,

απ-ουσία.

Οι προθέσεις μας θα μας κρίνουν.

Οι προθέσεις μας ,οι φτωχο-Λάζαροι και οι επίγειοι άγγελοι που συνάντησα σήμερα.

 Μιχάλης Μάλαμας

Λήξη Κατηχητικών στον Αθλητικό Όμιλο ΓΑΛΗΝΗ 2024

 

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΑΠΡΙΛΙΟΣ - ΜΑΙΟΣ 2024

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Απρίλιος - Μάιος 2024

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Απριλίου - Μαΐου. 

Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου.

Κυριακή 19 Μαΐου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ὁ Κύριος … ἤκουσε καὶ εἶδεν! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΘΩΜΑ (12 ΜΑΪΟΥ 2024) 

«Μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός» (Ἰωάν. Κ΄ 27)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

 

Ὁ … «ἄπιστος» Θωμᾶς!

Πολὺ κακὸν καὶ προσβλητικὸν … ἐπώνυμον, ἀπέκτησεν ὁ ἕνας ἐκ τῶν δώδεκα Ἀποστόλων, ὁ Θωμᾶς! Τοῦτό δε, διότι δὲν ἐπίστευσεν εἰς τοὺς λόγους τῶν λοιπῶν Ἀποστόλων, ὅτε οὗτοι τὸν διεβεβαίωνον, ὅτι εἶδον τὸν Χριστόν, καὶ ὅτι οὗτος ὁ Κύριος καὶ Διδάσκαλός των, ἀνέστη ἐκ τῶν νεκρῶν! Ἔκτοτε καὶ μέχρι τῆς … σήμερον, ἐπεκράτησεν εἰς τοὺς περισσοτέρους – χριστιανοὺς καὶ μή, - ὁ ὡς ἄνω χαρακτηρισμὸς διὰ τοῦτον τὸν Ἅγιον Ἀπόστολον! Ὁ «ἄπιστος» Θωμᾶς! Τοιουτοτρόπως δὲ χαρακτηρίζουσιν οἱ τοιοῦτοι, καὶ ἐκείνους τοὺς διστακτικοὺς καὶ δυσπίστους, οἵτινες διστάζουσιν ἵνα πιστεύσωσιν … «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας» καὶ εἶναι γενικῶς ἐπιφυλλακτικοί! Ἂς ἴδωμεν, ὅμως, ἐὰν εἷς τοσοῦτον βαρὺς χαρακτηρισμός, εἶναι δίκαιον ἵνα χαρακτηρίζῃ ἐσαεί, ἕναν Ἅγιο, πλέον, Ἀπόστολον, ὅστις … «ὑπέγραψεν» ἤδη διὰ τοῦ ἰδίου του αἵματος, αὐτὴν ταύτην τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου, καὶ δοξάζεται μετὰ τῶν Ἁγίων ἐν τῷ Παραδείσῳ!

Οἱ δέκα μαθηταὶ τοῦ Κυρίου, - ἀπουσιάζουν, ὁ Ἰούδας ὅστις ἔχει ἤδη αὐτοκτονήσει ἀπαγχονισθείς, καθὼς καὶ ὁ Θωμᾶς, - εἶναι συγκεντρωμένοι εἰς τὸ Ὑπερῶον – «διὰ τὸν φόβον τῶν Ἰουδαίων»! Ἤδη αἱ Μυροφόροι, ἔχουσι πληροφορήσει τούτους περὶ τοῦ … κενοῦ μνήματος καὶ περὶ τῆς ἐμφανίσεως τοῦ Ἀγγέλου ἐκεῖ εἰς τὸν τάφον! Καὶ ἐνῶ ἤδη εὑρίσκονται εἰς φόβον καὶ ταραχήν … «ἦλθεν ὁ Ἰησοῦς καὶ ἔστη εἰς τὸ μέσον, καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἔδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τὴν πλευρὰν αὐτοῦ»! Ἡ ἐμφάνισις αὕτη τοῦ Ἀναστάντος Κυρίου, «διέλυσε» τοὺς φόβους των καὶ τὴν ταραχήν των καὶ ἔδωκεν εἰς τούτους μεγάλην χαράν, ὡς τονίζει εὐθὺς ἀμέσως τὸ ἱερὸν κείμενον. «Ἐχάρησαν οὖν οἱ μαθηταὶ ἰδόντες τὸν Κύριον»! Εἰς τὴν πρώτην ταύτην συνάντησιν, ὁ Κύριος, δίδει εἰς τούτους τὴν χάριν τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ὥστε … «ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας, ἀφίενται αὐτοῖς, ἄν τινων κρατῆτε, κεκράτηνται»!

Ὅταν ὁ Κύριος «ἐξηφανίσθη» καὶ ἀνεχώρησεν ἀπὸ τὸ Ὑπερῶον, … ἦλθεν ὁ Θωμᾶς καὶ βλέπει τοὺς συμμαθητάς του χαίροντας καὶ εὐφραινομένους! Τὸν πληροφοροῦν δε, ὅτι πρὸ ὀλίγου τοὺς εἶχεν ἐπισκεφθεῖ ὁ Χριστός, καὶ ὅτι ἡ Ἀνάστασις τοῦ Κυρίου εἶναι … γεγονός! Ὁ Ἀπόστολος Θωμᾶς θλίβεται καὶ πικραίνεται, - ἀπολύτως δικαιολογημένως, - διότι θὰ ἤθελε καὶ οὗτος νὰ εἶναι παρὼν εἰς τὴν συνάντησιν ταύτην! Ἡ θλῖψις του δὲ εἶναι τοιαύτη καὶ τοσαύτη, ὥστε συμπεριφέρεται μὲ … «παιδικὸν πεῖσμα», θὰ ἐλέγωμεν, καὶ «ἀπαιτεῖ» ὅπως καὶ οὗτος λάβει ταύτην τὴν χαρὰν καὶ ἴδει καὶ αὐτὸς τὸν Ἀναστάντα Χριστόν! Μάλιστα, ἡ τοσαύτη πικρία του τὸν «ἐκτρέπει», ὥστε … αἱ ἐκφράσεις του νὰ δεικνύουν ὅτι ἀμφισβητεῖ τὴν μαρτυρίαν τῶν ὑπολοίπων μαθητῶν! «Ἐὰν μὴ ἴδω ἐν ταῖς χερσὶν αὐτοῦ τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὸν δάκτυλόν μου εἰς τὸν τύπον τῶν ἥλων, καὶ βάλω τὴν χεῖρά μου εἰς τὴν πλευρὰν αὐτοῦ, οὐ μὴ πιστεύσω» (Ἰωάν. Κ΄ 25)!

 

Ὁ Κύριος … ἤκουσε καὶ εἶδεν!

Ἐνόμιζεν, ὅτι ὁ Κύριος … ἀπουσίαζεν! Εἶχε τὴν αἴσθησιν ὅτι τὰ «πικρὰ» λόγια του, τὰ εἶπεν, ἀλλὰ καὶ τὰ ἤκουσαν οἱ συμμαθηταί του, καὶ … «τὰ ἐπῆρεν ὁ ἄνεμος», ὡς συνήθως συμβαίνει καὶ εἰς ἡμᾶς … Λέγομεν καὶ πικραινόμεθα καὶ πικραίνομεν, χωρὶς νὰ συνειδητοποιοῦμεν, ὅτι ταῦτα πάντα … «ἐκτυλίσσονται» ἐνώπιον τοῦ, «πανταχοῦ παρόντος», Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ὅμως, ὁ Ἀναστὰς Κύριος εἶναι … ἐκεῖ! «Πανταχοῦ παρὼν καὶ τὰ πάντα πληρῶν»! Εἶναι παρὼν εἰς τὴν … ἀπιστίαν τοῦ μαθητοῦ Του˙ καὶ διὰ τοῦτο, μετὰ μίαν ἑβδομάδα, ἔρχεται καὶ πάλιν, ὡς καὶ τὴν πρώτην φοράν, … «κεκλεισμένων τῶν θυρῶν» καὶ ἐμφανίζεται εἰς τοὺς μαθητάς Του, ἐνῶ, παρὼν εἶναι καὶ ὁ Θωμᾶς!

Χαιρετίζει καὶ πάλιν τοὺς μαθητάς, - ὡς καὶ εἰς τὴν πρώτην ἐμφάνισιν, - καὶ εἰς τὴν συνέχειαν, ἐκπλήσσει τὸν «ἀπιστοῦντα» μαθητήν, μὲ μίαν φρᾶσιν ἥτις καὶ καταδεικνύει ὅτι ὁ Διδάσκαλος ἔχει ἀπόλυτον γνῶσιν … τοῦ προηγηθέντος ἐπεισοδίου! «Εἶτα λέγει τῷ Θωμᾷ· φέρε τὸν δάκτυλόν σου ὧδε καὶ ἴδε τὰς χεῖράς μου, καὶ φέρε τὴν χεῖρά σου καὶ βάλε εἰς τὴν πλευράν μου, καὶ μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός»! Ὅ,τι ἀκριβῶς ἀπήτησεν, … καὶ διὰ τῶν ἰδίων του, ἀκριβῶς, λέξεων, καλεῖ τὸν Θωμᾶν ἵνα ἀποτολμήσῃ καὶ ψηλαφήσῃ, τὰς «τετραυματισμένας» χείρας Του, ἀλλὰ καὶ τήν, διὰ τῆς λόγχης τοῦ Ρωμαίου στρατιώτου, … «κατωρυγμένην» Θείαν πλευράν Του!

Ὡς ἦτο ἑπόμενον, … ὁ Θωμᾶς συγκλονίζεται! Συναισθάνεται τὴν … παραφοράν του καὶ ἀρκεῖται μόνον εἰς τὸ νὰ ἀναφωνήσῃ, ὅτι … Σὺ εἶσαι, «ὁ Κύριός μου καὶ ὁ Θεός μου»! Δὲν θέλει ἵνα ἀποτολμήσῃ καὶ ἀπλώσῃ … ἐρευνητικὴν τὴν χεῖρά του, εἰς τὸ πανάχραντον Σῶμα τοῦ Σωτῆρος! – Βεβαίως, εἰς τὴν ἱερὰν ὑμνολογίαν τῆς Κυριακῆς ταύτης, καταθέτει ὁ ὑμνογράφος, ὅτι ὁ μαθητὴς ἀπετόλμησε τὴν … ψηλάφησιν τῶν ἀχράντων χειρῶν καὶ τῆς πανακηράτου πλευρᾶς, πλὴν ὅμως, οἱ Θεῖοι ἑρμηνευταὶ θεωροῦσιν ὅτι ἡ τοιαύτη «ὑμνολογικὴ» θεώρησις, εἶναι μία … δικαιολογημένη … ὑπερβολή!

 

«Ὦ τῆς καλῆς ἀπιστίας τοῦ Θωμᾶ»!

Ἡ ἀπερίγραπτος ἀγάπη τοῦ Κυρίου μας, δὲν ὑποφέρει νὰ βλέπῃ τὸν μαθητήν Του βυθισμένον εἰς τὴν θλίψιν του. Καὶ νὰ τὸν ἱκανοποιήσῃ θέλει, ἀλλὰ καὶ νὰ τὸν ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν τάξιν! Διὰ τοῦτο, ἀκριβῶς, καὶ λέγει εἰς τοῦτον … «μὴ γίνου ἄπιστος, ἀλλὰ πιστός»!

Ὁ Κύριός μας ὅμως, θέλει ἀκόμη περισσότερον, νὰ μᾶς δώσῃ ἕνα ἐπὶ πλέον ἀκλόνητον στοιχεῖον, μίαν περαιτέρω ἀπόδειξιν, διὰ τὴν Ἀνάστασίν Του. Διὰ τῆς ἀπιστίας τοῦ μαθητοῦ Του, - τὴν ὁποίαν, μάλιστα, ὁ ἱερὸς ὑμνωδός, χαρακτηρίζει ὡς … «καλὴν ἀπιστίαν»! - ἀνατρέπει ὅλην ἐκείνην τὴν σκευωρίαν καὶ ἀθλιότητα καὶ συκοφαντίαν, διὰ τῆς ὁποίας ἐπεχείρησαν οἱ Ἐβραῖοι ἵνα πλήξωσιν τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Χριστοῦ! Διότι, διατὶ νὰ ἀντιδράσῃ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον ὁ Θωμᾶς, ἐὰν εἶχεν συμβεῖ τὸ θρυλούμενον ὑπὸ τῶν Φαρισαίων, ὅτι δηλαδή, τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ ἐκλάπη ὑπὸ τῶν μαθητῶν, τῶν φυλάκων ὑπνούντων; Ἐάν, ὄντως, εἶχεν συμβεῖ ἡ κλοπὴ τοῦ Ἀχράντου Σώματος, φυσικὸν δὲν θὰ ἦτο, οὔτε οἱ Μαθηταὶ νὰ ἴδουν ἀναστάντα τὸν Κύριον, ἀλλ’ οὔτε καὶ ὁ Θωμᾶς νὰ «πικρανθῇ», ἀφοῦ ἐγνώριζεν ὅτι μόνον ὡς ἀστεῖον θὰ τοῦ ἔλεγον οἱ μαθηταὶ κάτι τέτοιο; Διὰ τοῦτο, ἀκριβῶς, ἐπέτρεψεν ὁ Κύριος νὰ συμβῇ ἡ  τοιαύτη  … ἀπιστία, διὰ νὰ ἔχωμεν ἡμεῖς, ἓν ἐπὶ πλέον πειστήριον, διὰ τὸ ἀναμφισβήτητον τῆς Ἀναστάσεως!

Κακῶς μὲν ἠπίστησεν ὁ μαθητής, ἀλλὰ … καλῶς συνέβη ἡ τοιαύτη ἀπιστία, ἥτις, ἐνδεχομένως, καὶ ἐνισχύει καὶ τὴν ἰδικήν μας … ὀλιγοπιστίαν!

 

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Κυριακή 12 Μαΐου 2024

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Πάσχα Κυρίου Πάσχα! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΣΧΑ (5 ΜΑΪΟΥ 2024) 

«Καὶ ὁ Λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν» (Ἰωάν. Α΄ 14). 

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

 

Πάσχα Κυρίου Πάσχα!

Σήμερον, ἀγαπητοὶ ἐν Χριστῷ ἀδελφοί μου, ἑορτάζομεν καὶ βιώνομεν τὴν ἑορτὴν τῶν ἑορτῶν καὶ τὴν πανήγυριν τῶν πανηγύρεων! Μετὰ τὴν ὀδυνηρὰν καὶ «σκιερὰν» Μεγάλην Ἑβδομάδα, καθ’ ἣν … συνετρίβημεν πλησίον τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου, λαμπρυνόμεθα καὶ πανηγυρίζομεν, τὸν «θάνατον τοῦ θανάτου», τὴν συντριβὴν τοῦ … δυσώδους βασιλείου τοῦ Ἅδου καὶ τὴν λαμπρὰν Ἀνάστασιν τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Μετὰ τὰ φρικτὰ πάθη, τὸν σταυρικὸν θάνατον καὶ ἅπαντα τὰ … συνακολουθοῦντα μαρτύρια, ἅτινα ὑπέστη ἐκουσίως δι’ ἡμᾶς ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, … ἀπολαμβάνομεν σήμερον τὴν ἀπροσμέτρητον καὶ ἀνεκλάλητον χαράν, τῆς ἀπελευθερώσεως ἡμῶν «ἐκ τῆς τυρανίδος τοῦ Ἅδου»! Χαιρώμεθα … «σκιρτῶντες εὐφραινόμενοι», τὴν δυνατότητα τοῦ … ἀδυνάτου ἀνθρώπου, ἵνα ἐπανέλθῃ εἰς τὸν πάλαι ποτέ, κεκλεισμένον Παράδεισον καὶ ἵνα καθορᾷ, οὐχὶ πλέον τὸ ψηλαφητὸν σκότος τοῦ Ἅδου καὶ τῆς κολάσεως, ἀλλὰ τὸ ἀείζωον καὶ ὑπέρλαμπρον φῶς τοῦ Νικητοῦ τοῦ θανάτου καὶ τῆς φθορᾶς, τοῦ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ!

«Πάσχα», λοιπόν, ὅπερ σημαίνει «διάβασις»! «Διάβασις» ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν! Πάσχα, ἀσυγκρίτως ἀνώτερον καὶ ὑψηλότερον, ἀπ’ ἐκεῖνο τὸ ἀντίστοιχον Ἰουδαϊκόν, κατὰ τὸ ὁποῖον … ἐνεθυμοῦντο οἱ Ἰουδαῖοι καὶ ἑώρταζον τήν, διὰ τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης, διάβασιν, ὅτε ἀπεδίδρασκον οὗτοι ἐκ τῆς Αἰγυπτιακῆς τυρανίδος! Πάσχα καὶ Ἀνάστασις, … διὰ τοῦ, ἐκ τοῦ Παναγίου καὶ Ζωοδόχου Τάφου, ἀνατέλλοντος Παναγίου Φωτός, καὶ φωτίζοντος καὶ φωταγωγοῦντος τὰ πάντα … ! Φωτὸς τοιούτου, ὅπερ κατευφραίνει καὶ χαροποιεῖ πάντας τοὺς … ἔχοντας ζωηροὺς καὶ «ὑγιεῖς» τοὺς πνευματικοὺς ὀφθαλμοὺς τῶν καρδιῶν των, καὶ ἀντιθέτως, φωτὸς τοιούτου, ὅπερ τρομάζει καὶ «ἀπειλεῖ» καὶ «κατακαίει» ἐκείνους, οἵτινες ἀπιστοῦσι καὶ … ἀρέσκονται εἰς τὸ σκότος καὶ τὸ ἔρεβος τοῦ Ἅδου καὶ τοῦ θανάτου!

 

«Ὁ Λόγος … σάρξ ἐγένετο»!

Ναί! Οὗτος ὁ σαρκωθείς, καὶ μετὰ τῶν ἀνθρώπων συνομιλήσας καὶ συνδιαιτηθείς, καὶ ὑπ’ αὐτῶν μισηθεὶς καὶ ὑβρισθεὶς καὶ … «σταυρωθεὶς ὑπὲρ τῶν ἀχαρίστων καὶ ἀγνωμόνων ἡμῶν», οὗτός ἐστιν, ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, ὁ Ἀληθινὸς Θεός, ὅστις … «διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς, καὶ ὄντας ἡμᾶς νεκροὺς τοῖς παραπτώμασι συνεζωοποίησε … καὶ συνήγειρε καὶ συνεκάθισεν ἐν τοῖς ἐπουρανίοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Ἐφεσ. Β΄ 4-6)! Ναί˙ διὰ τῆς τριημέρου Αὑτοῦ ἀναστάσεως, ἥνπερ ἑορτάζομεν καὶ πανηγυρίζομεν, - ὡς ἀνωτέρω τονίζει ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, - … καὶ ἐνῶ εἴμεθα πνευματικῶς νεκροί, μᾶς ἀνέστησε μαζί Του, καὶ μᾶς ἔδωκε τὸ δικαίωμα, ἵνα δυνηθῶμεν νὰ εἴμεθα αἰωνίως μετ’ Αὐτοῦ, εἰς τὴν οὐράνιον Βασιλείαν Του!

Δὲν μᾶς ἔσωσεν, - καὶ δὲν θὰ ἠδύνατο νὰ μᾶς σώσῃ, - κάποιος ἄνθρωπος! Πολλοὶ Ἅγιοι ἄνθρωποι, πρὸ τοῦ Χριστοῦ, ἐπέρασαν ἐκ τῆς ζωῆς ταύτης, ἀλλὰ πάντες … ἥμαρτον! Πάντας τοὺς ἐνίκησεν ἡ ἁμαρτία! Πάντες … ἐδουλώθησαν ὑπ’ αὐτῆς, καὶ μετὰ θάνατον, εὑρέθησαν εἰς τὴν … καταδυναστείαν τοῦ Ἅδου! Μόνον Οὗτος ὁ Σαρκωθεὶς ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσας, διέβη, «ἀλώβητος» ἐκ τῆς ἁμαρτίας, τὴν ζωὴν ταύτην, καὶ κατέβη εἰς τὸ βρωμερὸν Βασίλειον τοῦ Θανάτου, οὐχὶ ὡς κρατούμενος, ἀλλ’ ὡς … κρατῶν καὶ Παντοδύναμος Θεός!

Οὗτος ἦτο ὁ λόγος, διὰ τὸν ὁποῖον … ὁ Θεὸς ἐσαρκώθῃ, καὶ ἦλθεν ἀναμέσον ἡμῶν, καὶ ἐσταυρώθη καὶ ἐτάφη καὶ Ἀνέστη! Ἦλθε, διὰ νὰ ἐκπληρώσῃ τὴν ὑπόσχεσίν Του ἥνπερ ὑπεσχέθη ἐκεῖ εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς, εὐθὺς ἀμέσως μετὰ τὴν «πτῶσιν» τῶν πρωτοπλάστων! Ἐκεῖ, ὅτε ἤλεγχεν Οὗτος τοὺς ἐνόχους διὰ τὴν παράβασιν τῆς Θείας ἐντολῆς! Ἐκεῖ, ὅτε ἀπευθυνόμενος πρὸς τόν, κυρίως, ἔνοχον τὸν κατάρατον διάβολον, ἔδωκεν εἰς τοῦτον τὴν ὑπόσχεσιν, ὅτι … «καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν» (Γεν. Γ΄ 15)!

 

«Διὰ τὴν πολλὴν ἀγάπην αὐτοῦ ἣν ἠγάπησεν ἡμᾶς»!

Ναί, … μᾶς ἠγάπησεν ἕως θανάτου! Μᾶς ἠγάπησεν ἀπείρως περισσότερον ἀπ’ ὅσον ἠγάπησεν τὸν «ἠγαπημένον» λαόν Του τοὺς Ἑβραίους! Μᾶς ἠγάπησε καὶ μᾶς ἀγαπᾷ τόσον, … ὥστε δὲν ἠνείχετο ἵνα βλέπῃ τὸν ἠγαπημένον Του … Ἄνθρωπον, νὰ φθείρεται καὶ ἀναλίσκεται εἰς τὴν φθορὰν τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ … «ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ ἡμῶν», ἵνα «ἐξωφλήσῃ» τὸ … «χειρόγραφον τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν», καὶ διαρρήξῃ τοῦτο ἐπὶ τοῦ Τιμίου Αὑτοῦ Σταυροῦ διὰ τοῦ ἰδίου Αὑτοῦ ζωοποιοῦ Αἵματος! Μᾶς ἠγάπησε καὶ διὰ τοῦτο, δικαίως, ἀπαιτεῖ νὰ τὸν ἀγαπῶμεν! Νὰ τὸν ἀγαπῶμεν περισσότερον ἀπὸ τοὺς πάντας καὶ τὰ πάντα! Νὰ τὸν ἀγαπῶμεν περισσότερον ἀπὸ τοὺς γονεῖς μας καὶ τοὺς υἱοὺς καὶ τὰς θυγατέρας μας, ἀλλὰ καὶ περισσότερον καὶ αὐτοῦ τοῦ ἑαυτοῦ μας! Βεβαίως, τοῦτο δὲν σημαίνει ὅτι μᾶς ὑποχρεώνει πρὸ τοῦτο! Ὁ Κύριος μᾶς ὑποδεικνύει τὸ μέτρον καὶ τὸν τρόπον, … ἡμεῖς, ὅμως, εἴμεθα ἐλεύθεροι, νὰ τὸν «ἀγαπῶμεν», … ἐὰν θέλωμεν καὶ ὅσον θέλομεν!

Μὲ «γνώμονα» τὸ ἐὰν καὶ τὸ πόσον Τὸν θέλομεν καὶ Τὸν ἀγαποῦμε, καθορίζομεν καὶ τὴν … ἀπόστασιν ἥτις θὰ μᾶς χωρίζῃ ἀπ’ Αὐτοῦ! Ὁ σύγχρονος Ἅγιος τῶν ἡμερῶν μας, ὁ Ὅσιος Πορφύριος ὁ Καυσοκαλυβίτης, πολλάκις, κατὰ τὰς ἀδιαλείπτους προσευχάς του, ἐπανελάμβανεν … «Χριστέ μου, χωρὶς Ἐσένα δὲν ἀντέχω»! Ναί, αὕτη εἶναι ἡ ἀγάπη ἥντινα ζητεῖ ὁ Κύριος ἀπὸ ἡμᾶς! Ἀγάπην, οὐχὶ συναισθηματικὴν καὶ ἐπιπολαίαν, ἀλλά, ἀντιθέτως, ἀγάπην … νηπιακήν! Ἐκείνην τὴν ἀγάπην τὴν ὁποίαν ὑπεννόει ὁ Διδάσκαλος, ὅταν ἔλεγεν, «ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ΙΗ΄ 3)! Ὥς τὰ παιδία καὶ τὰ βρέφη, δὲν διανοοῦνται ἵνα ζήσωσιν ἄνευ τῶν γονέων των, οὕτω καὶ ἡμεῖς … νὰ μὴν «ἀντέχωμεν» χωρὶς τὸν Χριστόν!

Ἡ τοιαύτη σχέσις καὶ ὁ τοιοῦτος σύνδεσμος, θὰ φέρῃ πάντοτε ἡμᾶς, εἰς τὴν Παύλειον ἐκείνην μακαρίαν κατάστασιν τὴν ὁποίαν ἐκθέτει ἐκεῖ εἰς τὴν πρὸς Ἐφεσίους ἐπιστολήν! «Μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες εἰς τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τῆς ἐπιγνώσεως τοῦ υἱοῦ τοῦ Θεοῦ, εἰς ἄνδρα τέλειον, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ» (Ἐφες. Δ΄ 13)!

 

ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν