Βάψαμε τα κόκκινα αυγά...

Την Μεγάλη Τρίτη στο Πνευματικό μας Κέντρο στον Άγιο Ιωάννη Παραλίας Πατρών βάψαμε τα Κόκκινα Αυγά μαζί με τα παιδιά των Κατηχητικών Συνάξεων της Ενορίας μας. 

Ευχόμαστε σε όλους ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!

Πασχαλινές Ευχές από το ΚΟΠΑ Πάτρας

Φτιάξαμε τα Πασχαλινά μας κουλούρια!

Το Σάββατο στις 23 Απριλίου φτιάξαμε τα Πασχαλινά μας κουλούρια, με τα παιδιά των Κατηχητικών μας Συνάξεων, στο πνευματικό κέντρο του Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας.

Αγόρια και κορίτσια, μικροί και μεγάλοι όλοι έφτιαξαν τα δικά τους πρωτότυπα σχέδια. Τα κουλούρια αυτά θα δοθούν ως ευλογία το βράδυ της Αναστάσεως.

Κυριακή 24 Απριλίου 2016

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Λαμπάδες στα σχολεία...

Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος ο π. Αντώνιος Ρουμελιώτης πρωτοπρεσβύτερος του Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών μοίρασε λαμπάδες σε όλα τα παιδιά των σχολείων της ΕΝΟΡΙΑΣ του ΑΗ-ΓΙΑΝΝΗ.

Αντιπελάργηση... σημαίνει

      Τον όρο δεν τον γνώριζα.   Aφορά την φροντίδα των νέων πελαργών στους ηλικιωμένους γονείς τους και περιγράφεται από τον Μ. Βασίλειο:

      "Οι πελαργοί, όταν ο γονιός τους γυμνωθεί τελείως από τα φτερά, επειδή όταν γεράσει, αρχίζουν και πέφτουν, τον βάζουν ανάμεσά τους και τον ζεσταίνουν με τα δικά τους φτερά. Και του ετοιμάζουν άφθονο φαγητό, και τον βοηθούν όσο είναι δυνατόν όταν πρέπει να πετάξει, σηκώνοντάς τον απαλά, με τη φτερούγα τους, πότε ο ένας εκ δεξιών και πότε ο άλλος εξ αριστερών. Και τούτο είναι πασίγνωστο, ώστε μερικοί και την ανταπόδοση των ευεργεσιών να την ονομάζουν "αντιπελάργηση". (Μέγας Βασίλειος)

     Όταν ο πατέρας  γέρασε και δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί,  πήρε ο γυιος του, ο πολεμιστής Σπαρτιάτης,  μια κουβέρτα, τον έβαλε μέσα και πήγε να τον αφήσει στον Καιάδα να πεθάνει από πείνα και δίψα όπως γινόταν μέχρι τότε.

Καθώς απομακρυνόταν,  τού φώναξε ο πατέρας : Γυιέ μου, πάρε την κουβέρτα! Θα την χρειαστεί ο γυιός σου για να κουβαλήσει εσένα, όταν έρθει η ώρα.

O γυιός, μόλις άκουσε εκείνα τα λόγια, γύρισε πίσω και ξαναπήρε τον πατέρα του πίσω στην πόλη, μπροστά στα μάτια των έκπληκτων συμπολιτών του.

Λένε πως έτσι καταργήθηκε η θανάτωση των ηλικιωμένων στον Καιάδα.  

Σύναξη τῆς Παναγίας «Ρόδον Ἀμάραντον» στά Τρόπαια, 16 Ἀπριλίου 2016.

Σέ κατανυκτικό κλίμα καί μέ συμμετοχή πιστῶν τό βράδυ τῆς Παρασκευῆς  15ης Ἀπριλίου 2016 στήν ἐνορία τῆς Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου στά Τρόπαια Γορτυνίας, τοῦ νομοῦ Ἀρκαδίας, ἑορτάσθηκε ἡ Σύναξη τῆς Παναγίας «Ρόδον Ἀμάραντον». Ἡ Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου ἐτελέσθη κατά τόν Ὄρθρο. Κατόπιν πραγματοποιήθηκε Ἀρτοκλασία ὑπέρ ὑγείας ὅλων τῶν κατοίκων καί ἀκολούθησε ἡ Θεία Λειτουργία τοῦ Ἱεροῦ Χρυσοστόμου.
Η Α' Ὠδή τοῦ Κανόνος τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου, ἀναφέρει  τό «Ρόδον τό ἀμάραντον, χαῖρε, ἡ μόνη βλαστήσασα…». Ὁ ὕμνος αὐτός τοῦ Ἀκαθίστου χρησιμοποιεῖ σάν εἰκόνα ἕνα ἄνθος μέ τό ὡραιότερο ἄρωμα: τό ρόδο, δηλ. τήν τριανταφυλλιά. Ἡ Παναγία εἶναι ἡ τριανταφυλλιά, ἀπ’ ὅπου βλάστησε τό ρόδο, πού λέγεται Χριστός. Ὁ Χριστός εἶναι τό ἀμάραντο τριαντάφυλλο, καί ἡ Παρθένος Μητέρα εἶναι ἐπίσης «ρόδον τό ἀμάραντον», λόγω τοῦ ἀμόλυντου καί καθαροῦ της Παρθένου. Ὁ Θεός ἔψαχνε νά βρεῖ εὐωδία στόν κόσμο, μά πουθενά. Παντοῦ ἡ δυσοσμία τῆς ἁμαρτίας. Καί ξαφνικά, νά, βρίσκει ἕνα λουλούδι! Εἶναι μοναδικό, μοσχοβολᾶ. Εἶναι ἡ Παρθένος Μαρία. Μοναδικός ἄνθρωπος στόν κόσμο χωρίς μολυσμό, πεντακάθαρη, ἕνα πνευματικό ρόδο, φυτρωμένο στό βράχο, ἀπό τήν στεῖρα Ἄννα. Τήν εἶδε ὁ Θεός καί ὀσφράνθηκε τό ἄρωμα τῆς ἀρετῆς της. Γι’ αὐτό λέγεται «τό ὀσφράδιον τοῦ πάντων Βασιλέως». Ὅλα τά ἄνθη κάποτε μαραίνονται, καί μάλιστα γρήγορα. Ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ἐπίσης ἕνα ἄνθος εἶναι, πού μαραίνεται. Τό μόνο λουλούδι τό ὁποῖο παραμένει καί θά παραμείνει ἀμαράντο στούς αἰῶνες εἶναι ἡ ἀειπάρθενος Παναγία. Οὔτε ὁ χρόνος μπορεῖ νά τήν μαράνει οὔτε οἱ βλασφημίες τῶν ἄσεβων μποροῦν νά τήν μολύνουν.
Ἀφορμή τῆς ἑορτῆς στά Τρόπαια, ἡ ὁποία τελεῖται 16 ἡμέρες πρίν ἀπό τό Ἅγιο Πάσχα, εἶναι τό γεγονός, ὅτι πέρυσι τό Ε.Σ. βρῆκε στό παρεκκλήσιο τῆς Ἐνορίας μας τοῦ Ἁγίου Ἀθανασίου στούς Λεσμούς μεταβυζαντινή εἰκόνα τῆς Θεοτόκου (33 x 23), σέ κακή κατάσταση, ἁγιογραφημένη στόν εἰκονογραφικό τύπο τοῦ Ρόδου τοῦ Ἀμάραντου. Γιά λόγους ἀσφάλειας, ἀλλά καί γιά νά διασωθεῖ ἀπό τήν βέβαιη καταστροφή, ἀξιοποιήθηκε καί κατεστάθη Βηματάρισσα στόν κεντρικό Ναό. Ἡ ἀπεντόμωση καί ἡ συντήρηση ἔγινε ἀπό τήν ἔμπειρη συντηρήτρια Εὐμορφίλη Ἀποστόλου ἀπό τήν Πεντέλη. Τοποθετήθηκε σέ μεγάλο καί ξυλόγλυπτο προσκυνητάριο (148 x 93). Ἡ εἰκόνα ψηλά φέρει τήν ἐπιγραφή «ΕΦΕΣΤΙΟΣ ΕΙΚΩΝ / ΡΟΔΟΝ ΤΟ ΑΜΑΡΑΝΤΟΝ». Ἄλλη χαμηλότερη ἐπιγραφή πληροφορεῖ ὅτι ἡ εἰκόνα: «ΕΚΑΛΩΠΙΣΘΗ ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ ΙΕΡΕΩΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΑΝΘΗΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΑΣ / ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΥΓΑΤΡΟΣ ΑΥΤΩΝ ΣΟΦΙΑΣ». Τά ἔξοδα τῆς συντήρησης ἀνέλαβε κάποια λευιτική οἰκογένεια, τῆς ὁποίας τά ὀνόματα τῶν ἀειμνήστων οἰκείων καταγράφονται εἰς μνημόσυνον αἰώνιον. Τό Προσκυνητάριο ἐπικάθεται σέ μεταλλική κατασκευή, ἡ ὁποία ἔχει καλυφθεῖ ἀπό γκρενά βελοῦδο ὕφασμα. Ἡ σειρά τῶν κεντητῶν βελούδων, πού ἀπέκτησε ὁ Ναό μας, ἔγινε μέ προσφορά δύο σπουδαίων ἀνθρώπων, πού γεννήθηκαν καί βαπτίσθηκαν στήν Παναγία μας, τοῦ καθηγ. ἀρχιμ. Ἰσιδώρου καί τοῦ κ. Σ. Παπαγεωργίου, στούς ὁποίους εἴμαστε εὐγνώμονες. Ἐνώπιον τῆς Βηματάρισσας καίει ἀκοίμητη ἀργυρά κανδήλα. Ἡ εἰκόνα φέρει ἐπίσης ἀναθήματα, τά ὁποῖα ὡς ἐπί τό πλεῖστον δώρισαν πιστοί Κύπριοι. Μέ τήν εὐλογία τοῦ σεβαστοῦ Ποιμενάρχη μας, τοῦ Σεβασμιωτάτου κ. Ἱερεμία, ἡ ἐνορία μας συνεχίζει τό πνευματικό τῆς ἔργο, ἀλλά καί τόν ἀγώνα νά καλλωπισθεῖ μέ εὐπρέπεια ὁ ναός τῆς Παναγίας, ὅπως τῆς ἀξίζει.
Τελειώνοντας, ἀναφέρεται ὅτι κάθε πιστός μπορεῖ νά γίνει Ρόδο. Ἡ περίοδος τῆς ἁγίας Σαρακοστῆς ἀποβλέπει στό νά εὐωδιάσουμε. Πῶς; Μέ τήν μετάνοια καί τήν νηστεία. Ὁ ἱερός Χρυσόστομος ὀνομάζει μύρο τήν νηστεία: «Στῆθι ἐγγύς τοῦ νηστεύοντος καί μετέλαβες αὐτοῦ εὐθέως τῆς εὐωδίας· μύρον γάρ ἐστιν ὁ νηστεύων πνευμα¬τικόν, καί διά τῶν ὀφθαλμῶν, καί διά τῆς γλώττης, καί διά πάν¬των ἐμφαίνων τήν τῆς ψυχῆς εὐταξίαν». Ἄς ἀπολαύσουμε τά ρόδα τῆς χάριτος τῆς Παρθένου Παναγίας, τοῦ θεανθρώπου γλυκυτάτου Ἰησοῦ καί τῆς γλυκείας ζωῆς τῆς Ἐκκλησίας, γιά νά φθάσουμε στήν Ἀνάσταση.
Ἄρθρο τοῦ Ἐκκλησιαστικοῦ Συμβουλίου Παναγίας τῶν Τροπαίων Ἀρκαδίας.

Το ευαγγελιοκάλυμμα της Ξηροκαρύταινας

ΤΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΚΑΛΥΜΜΑ ΤΗΣ ΞΗΡΟΚΑΡΥΤΑΙΝΑΣ

Ἕνα ἄγνωστο κειμήλιο τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου Ξηροκαρύταινας Γορτυνίας εἶναι τό παλαιό Ἱερό Εὐαγγέλιο. Τό ἐντόπισε τό νέο Ε.Σ. τό 2012 στό παρεκκλήσιο τῆς Ἁγίας Ζώνης, στόν Κάμπο, πού εἶναι ὑπό τήν δικαιοδοσία τῆς ἐνορίας αὐτῆς. Οἱ ἐξωτερικές διαστάσεις του εἶναι 35 x 25 x 4 ἑκ. Εἶναι σχεδόν ἀσυντήρητο καί φέρει ἐμφανῆ τά ἴχνη τῆς φθορᾶς. Συγκεκριμένα οἱ λεκέδες ὑγρασίας, ἡ φθορά καί ὁ ἀποχρωματισμός τοῦ γκρενά κόκκινου βελούδινου ὑφάσματος, ἡ ὀξείδωση τοῦ ἀργύρου κ.ἄ. Τό ἐκτυπωμένο κείμενο σέ παλαιότερη ἐπέμβαση ἔχει ἀντικατασταθεῖ μέ ἄλλο ὄψιμο. 

Ὡστόσο ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον παρουσιάζει ἡ κεντρική παράσταση, ἡ ὁποία εἰκονίζει τήν Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ. Ἡ ἀπόδοση τοῦ γεγονότος ἀκολουθεῖ τόν δυτικότροπο τύπο ἀπεικονίσεως, μέ τόν Ἰησοῦ σέ ἀκτινωτή δόξα νά πατεῖ πάνω στόν μισανοιγμένο τάφο, μέ ἀνεμίζον περίζωμα τυλιγμένο γύρω ἀπό τό σῶμα, κρατώντας λάβαρο στό ἀριστερό χέρι καί μέ τό δεξιό ὑπερυψωμένο σέ στάση εὐλογίας. Στήν παράσταση ἀκόμη παρουσιάζονται ὁλόγυρα ἀπό τό καινό μνημεῖο δύο ἔντρομοι στρατιῶτες σέ στάση ἄμυνας, ἐνῶ ἕνας τρίτος χαμηλότερα «καθεύδει». Γνώριμες εἰκονογραφικά εἶναι μορφές στή δυτική χαρακτική καί ζωγραφική. Ἡ πλευρά, πού ἱστορεῖ τήν Ἀνάσταση, πλαισιώνεται ἀπό ἔξεργες σέ μέταλλο μορφές τῶν τεσσάρων Εὐαγγελιστῶν στίς γωνίες. Συγκεκριμένα εἰκονίζονται στήν ἄνω ἀριστερά ὁ «ΙΩΑΝΝΗΣ», στήν ἄνω δεξιά ὁ «ΜΑΤΘΑΙΟΣ», στήν κάτω ἀριστερά ὁ «ΜΑΡΚΟΣ» καί στήν κάτω δεξιά ὁ «ΛΟΥΚΑΣ».

Στήν ἄλλη ὄψη τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου στο κέντρο εἰκονίζεται «Η ΣΤΑΥΡΩCIS ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ», μέ τούς τέσσερις προφῆτες στίς γωνίες, καί συγκεκριμένα στήν ἄνω ἀριστερά ὁ «ΔΑΒΙΔ», στήν ἄνω δεξιά ὁ «ΣΩΛΟΜΩΝ», στήν κάτω ἀριστερά ὁ «ΔΑΝΙΗΛ», καί στήν κάτω δεξιά ὁ «ΙΕΡΕΜΙΑΣ».

Παρά τίς ὅποιες μεταγενέστερες ἐπεμβάσεις πού ἔχει δεχθεῖ στήν βιβλιοδεσία καί στά ἀργυρᾶ ἐλάσματα, τό κειμήλιο μαρτυρεῖ ὅτι πιθανότατα εἶναι ἔργο τοῦ γειτονικοῦ Στεμνιτσιώτικου ἐργαστηρίου.

Ὡς γνωστόν στήν μεταβυζαντινή περίοδο ὡς κύρια κέντρα παραγωγῆς τῶν εὐαγγελιοκαλυμμάτων ἦταν τῶν Καλαρρυτῶν στήν Ἤπειρο καί οἱ Στεμνιτσιωτῶν στόν Μοριᾶ.

Ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον παρουσιάζει τό ἔτος κατασκευῆς του, τό 1879, πού ἀναγράφεται χαμηλότερα ἀπό τό εὐλογοῦν χέρι τοῦ ἀναστημένου Χριστοῦ, ἐνῶ ἐπάνω στήν ὀρθομαρμάρωση τοῦ καινοῦ μνημείου ἀναγράφεται τό χωριό «ΚΑΡΙΤΕVΑ». Τό χωριό Ξηροκαρύταινα ἀπαντᾶ καί μέ τήν ὀνομασία Καρύταινα. Πάντως τό Εὐαγγέλιο κατασκευάσθηκε, ὅταν ἤδη εἶχε γίνει ὁ Μεγάλος Ξεσηκωμός τοῦ 1821.

Ἐπίσης κατά τήν περίοδο αὐτή κατασκευάσθηκε καί ὁ Ναός τῆς σημερινῆς ἐνορίας Ξηροκαρύταινας, διότι στό χωριό καί στό πλησίον του οἰκισμό τοῦ Παλιοχωρίου, ὐπάρχουν ἀναφορές γιά δώδεκα Ναούς. Κάθε φαμελιά εἶχε τόν ναό της. Στήν γενική προσπάθεια νά ἑνώσει τούς Ρωμιούς, ὁ ἱεροκήρυκας Χριστοφόρος Παπουλᾶκος πού περιόδευσε στόν Μοριά κατά τά ἔτη 1849-1852 καί πέρασε ἀπό τό χωριό μας. Κατά τήν περίοδο ἐκείνη παρατηρήθηκε οἰκοδομικός ὀργασμός μεγάλων κεντρικῶν Ναῶν. Ἐνδεικτική εἶναι ἡ περίπτωση τῆς νήσου Ἐλαφόνησου, ὅπου ὁ Παπουλᾶκος ἔδωσε ἐντολή νά κατασκευάσουν τό Ναό τοῦ ἁγίου Σπυρίδωνος, γιά νά κάνει τούς κατοίκους νά ὁμονοήσουν, ἀφοῦ θά ἐκκλησιάζονται ὑπό τήν ἴδια στέγη.

Τελειώνοντας, σημειώνεται ὅτι ὁ ἱστοριοδίφης τοῦ χωριοῦ, ὁ ἀείμνηστος Γεώργιος Σιέττος, υἱός τοῦ ἱερέως τῆς Ξηροκαρύταινας π. Βασιλείου, στό δακτυλογραφημένο ἔργο του «Λαογραφικά καί ἱστορικά Ξηροκαρύταινας Γορτυνίας», Πειραιᾶς 1982, στίς σσ. 381-382, πού ἀποτελοῦν καί τόν ἐπίλογο τοῦ ἔργου του, παρουσιάζει τῆς πέντε πιθανές ἐκδοχές γιά τό ὄνομα τοῦ χωριοῦ του.

Σήμερα τό ἱστορικό ἱερό αὐτό Εὐαγγέλιο φυλάσσεαι στό χῶρο τοῦ Γραφείου τῆς ἐνορίας τοῦ Ξηροκαρύταινας, στό πρώην Σχολεῖο.

Τό Ε. Σ. τῆς ἐνορίας τοῦ Ἁγίου Ἰωάννη Ξηροκαρύταινας.

Κυριακή 17 Απριλίου 2016

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Ο Ρώσος αστροναύτης

    Όλοι οι  Ρώσοι   αστροναύτες  είναι   συγκεντρωμένοι  έξω   στο  κοσμοδρόμιο  περιμένοντας   τον  πνευματικό  π. Ιώβ  να κάνει   τον   αγιασμό   του    διαστημοπλοίου  που  θα    εκτοξευτεί   στο   διάστημα   για  έξι  μήνες.

     Όλα  πήγαν  καλά, όμως  μια  μέρα  συνέβη   μια   σοβαρή   βλάβη  και  έπρεπε  να   βγει  κάποιος  έξω   για  να την  αποκαταστήσει. Βγήκε  ο   Βίκτωρ  Σαβινίχ,  ο  μόνος  άθεος   από   το  πλήρωμα  που    δεν   συμμετείχε    στον   αγιασμό  πριν   την   αναχώρηση. Ο  Βίκτωρ   πέτυχε   στη   δύσκολη   αποστολή  του, μια  και  ο    σταθμός  κινείται  με   μεγάλη   ταχύτητα  κάνοντας  16    φορές  την  μέρα   τον γύρο  της   γης, όμως   ξαναμπαίνοντας    στο   σταθμό  είπε:      Μόλις   επιστρέψουμε  θα    βαφτιστώ   αμέσως   στο  κοσμοδρόμιο,    αφού   έμεινα  κατάπληκτος   από  το  κάλλος   του    στερεώματος. Όλα  κινούνται  με  τάξη   και    αρμονία. Θεέ  μου   σε  ευχαριστώ  που  με   αξίωσες  να    δω   τα βήματά  Σου   στους  νόμους που   Εσύ καθόρισες.

     Όταν  η  αποστολή   γύρισε   στο  κοσμοδρόμιο   ο   Βίκτωρ    βαφτίστηκε    στην  κοντινότερη   εκκλησία.

(Περιοδικό: «η   δράση  μας»  Απρίλιος     2016)