Συμβουλαὶ πρὸς ἐπίσκοπον! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ (31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023)

«Σὺ δὲ νῆφε ἐν πᾶσι» (Β΄ Τιμόθ. Δ΄ 5).

 

Συμβουλαὶ πρὸς ἐπίσκοπον!

Τὸ νὰ συμβουλεύῃ τις κάποιον κατώτερον καὶ μικρότερον εἰς τὴν ἡλικίαν καὶ εἰς τὸ ἀξίωμα, εἶναι αὐτονόητον καὶ πρέπον, διότι οὗτος ὁ … «μικρὸς» καὶ ἀμαθής, ἐν πολλοῖς, ἔχει ἀνάγκην διδαχῆς καὶ παιδείας ἢ ἀκόμη καὶ ἐπιπλήξεως! Ἄπρεπον, ὅμως, καὶ προσβλητικόν, εἶναι ὅταν συμβαίνῃ τὸ ἀντίθετον! Ὅταν, δηλαδή, ὁ μαθητὴς … παριστᾷ τὸν διδάσκαλον καὶ ἐπιπλήττῃ … καὶ «κινῇ τὸν δάκτυλον» πρὸς τοῦτον! Ἀνοίκειον καὶ ἀνάρμοστον εἶναι, ὁ υἱὸς ἢ ἡ θυγάτηρ, ἵνα διδάσκωσι καὶ συμβουλεύωσι τοὺς γονεῖς των, ὁ οἷοσδήποτε ὑφιστάμενος, ἐλέγχων καὶ παρατηρῶν τὸν ἑαυτοῦ προϊστάμενον, ὁ διάκονος ἢ ὁ πρεσβύτερος, διδάσκων καὶ νουθετῶν τὸν ἐπίσκοπον κ.ο.κ.!

Ἐν προκειμένῳ, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, νουθετεῖ καὶ συμβουλεύει τὸν μαθητήν του, Ἀπόστολον Τιμόθεον Ἐπίσκοπον Ἐφέσου! Ἔχει κάθε δικαίωμα, ἀλλὰ καὶ ὑποχρέωσιν, διότι οὗτος ὁ Παῦλος «ἄνδρωσε» πνευματικῶς, τοῦτον τὸν μαθητήν του καὶ τὸν εἶχε … πιστὸν ἀκόλουθον εἰς πολλὰς ἐκ τῶν περιοδειῶν του! Εἶναι νεαρώτατος ὁ Τιμόθεος, καὶ διὰ τοῦτο εἶναι καὶ … ἄπειρος ὡς πρὸς τὴν ὑψίστην διακονίαν τῆς Ἀρχιερωσύνης ἥτις τοῦ ἀνατίθεται! Ὄχι δὲ μόνον τοῦτο, ἀλλὰ καὶ θὰ πρέπῃ νὰ συνειδητοποιήσῃ ὅτι, ἡ ὑψίστη θέσις καὶ τὸ ἀξίωμα ὅπερ τοῦ ἀνετέθη, συνεπάγεται ἰδιαιτέραν σοβαρότητα καὶ κρισίμους ἀποφάσεις, καὶ ὡς πρὸς τὴν ἐπάνδρωσιν τῆς ἐπισκοπῆς του δι’ ἰδιαιτέρως πνευματικῶν προσώπων – προτύπων, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴν δόξαν τῆς Ἐκκλησίας, ἥτις εὑρίσκεται ἀκόμη … «ἐν σπαργάνοις»! Πρέπει νὰ εἶναι ὁ ἴδιος ὑπόδειγμα διὰ τοὺς πιστούς, καὶ ἡ … διακονία του νὰ … διδάσκῃ! «Μηδείς σου τῆς νεότητος καταφρονείτω, ἀλλὰ τύπος γίνου τῶν πιστῶν ἐν λόγῳ, ἐν ἀναστροφῇ, ἐν ἀγάπῃ, ἐν πνεύματι, ἐν πίστει, ἐν ἁγνείᾳ. … Μὴ ἀμέλει τοῦ ἐν σοὶ χαρίσματος, ὃ ἐδόθη σοι διὰ προφητείας μετὰ ἐπιθέσεως τῶν χειρῶν τοῦ πρεσβυτερίου» (Α΄ Τιμ. Δ΄ 12-16)!

 

«Νῆφε ἐν πᾶσι»!

Ἐκ τῆς λέξεως … «νῆψις», προέρχεται ἡ προτροπὴ καὶ ὑπόδειξις τοῦ Ἀποστόλου! «Ἡ λέξις “νῆψις” προέρχεται ἐκ τοῦ “νήφω” , ποὺ σημαίνει ἀγρυπνῶ, φρουρῶ, ἐπισκοπῶ, παρατηρῶ, ἐπιβλέπω, παρακολουθῶ. Αὐτά ὅλα οἱ Πατέρες τὰ συνοψίζουν σὲ μία ἀδιάλειπτη προσοχὴ τοῦ νοός», κατὰ τὴν Ἐκκλησιαστικὴν καὶ πνευματικὴν ἑρμηνείαν τοῦ ὅρου! Ἄγρυπνος φύλαξ καὶ φρουρὸς καλεῖται ἵνα ἀναδειχθῇ, συνεπῶς, ὁ ἐπίσκοπος Ἐφέσου, Ἀπόστολος Τιμόθεος! Τοῦτο δὲ σημαίνει, ὅτι ἡ ἐπισκοπή του καί, κατὰ κυριολεξίαν, τὸ ποίμνιόν του, εἶναι πλέον … ἡ οἰκογένειά του! Εἶναι ὁ πνευματικὸς πατὴρ καὶ ὀφείλει, οὐχὶ μόνον ὡς ὁ κατὰ σάρκα πατήρ, ἀλλὰ ἀπείρως περισσότερον, ἵνα ἀνησυχῇ καὶ ἵνα ἀναλώνεται κατὰ κυριολεξίαν διὰ τὰ πνευματικά του τέκνα! Πρέπει νὰ τὰ προστατεύῃ ἀπὸ τοὺς νοητοὺς λύκους, - τοὺς δαίμονας καὶ τοὺς αἱρετικούς, οἵτινες ἀπειλοῦσι τὰς ψυχάς των, καί, ὡς οἱ κατὰ σάρκα γονεῖς, ἵνα θυσιάζῃ ἑαυτὸν ὑπὲρ τῶν λογικῶν του προβάτων! Ὀφείλει νὰ εἶναι ὁ, «ἐπὶ τὴν λυχνίαν, λύχνος», ἵνα φωτίζῃ καὶ καθοδηγῇ τοὺς εἰς αὐτὸν ἐμπεπιστευμένους ὑπὸ τοῦ Κυρίου! Ἐάν, ἕκαστος ἐκ τῶν χριστιανῶν ὀφείλῃ νὰ εἶναι ἡ … «πόλις, ἡ ἐπάνω ὄρους κειμένη, ἥτις οὐ δύναται κρυβῆναι», πολλῷ μᾶλλον … ὁ ἐπίσκοπος, ὅστις εὑρίσκεται ἀνὰ πᾶσαν στιγμήν, εἰς τὸ «μικροσκόπιον» τῶν ποιμενομένων!

Κυρίως, ὅμως, καὶ πρωτίστως, ὁ «ποιμὴν» ὀφείλει ἵνα προστατεύῃ τὰ πνευματικὰ αὐτοῦ τέκνα, διὰ τῶν ἀόκνων προσευχῶν του καὶ τῶν νυχθημέρων ἀναφορῶν του ἐπὶ τῆς Ἁγίας ἀναφορᾶς …! Αἱ προσευχαί, μάλιστα δὲ ἐκεῖναι αἵτινες γίνονται συνειδητῶς καὶ ἀπὸ καρδίας, εἶναι αἱ … ἀποτελεσματικαί! Ἐκεῖναι αἱ προσευχαὶ αἵτινες γίνονται μὲ πόνον καὶ ἀνησυχίαν, μὲ ἀγάπην καὶ ὀδύνην, εἶναι αἱ … «γλυκαίνουσαι» τὰς ψυχὰς τῶν εὐχομένων, καὶ προσφέρουσαι εἰς τοὺς … «ὑπὲρ ὧν» ἀναφέρονται, ἀνάπαυσιν καὶ παρρηγορίαν!

 

Ἡ ποιμαντικὴ … ἀνησυχία!

Ἂς μὴν θεωρηθῇ, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὅτι ἀπὸ τῆς θέσεως ταύτης καὶ μέσῳ τοῦ παρόντος, ὑπερβαίνω … «τὰ ἐσκαμμένα»! Ἂς μὴν παρερμηνεύσῃ τις τὴν πρόθεσίν μου, ἥτις … μόνον ἀνησυχίαν καὶ ἀγωνίαν περιβάλλεται! Οὐδεμία πρόθεσις ἐκ μέρους μου, ἵνα παραστήσω τὸν διδάσκαλον πρὸς τοὺς … ὄντως διδασκάλους καὶ ποιμένας, οἵτινες κατηξιώθησαν ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὴν καιρίαν ταύτην θέσιν! Τοὺς ἀναγνωρίζομεν καὶ τοὺς ἀποδεχόμεθα, πλὴν ὅμως, θεωροῦμεν ὅτι δὲν δικαιούμεθα ἵνα … ἐφησυχάζωμεν! Ἄλλωστε, πέραν τῶν ἐπισκόπων – ποιμένων, ποιμένες ὑπάρχουσι πολλοί, εἴτε ἐφημέριοι ποιμαίνοντες τὰς ἑαυτῶν ἐνορίας, ἀλλὰ καὶ καθηγούμενοι καὶ ἀρχιμανδρῖται, … πολὺ δὲ περισσότερον, πνευματικοὶ πατέρες, οἵτινες καὶ φέρουσι τὴν μεγαλυτέραν εὐθύνην διὰ τὰς ψυχὰς τῶν πνευματικῶν των τέκνων!

«Τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐπὶ τοὺς ποιμένας καὶ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἀποστρέψω αὐτοὺς τοῦ μὴ ποιμαίνειν τὰ πρόβατά μου, καὶ οὐ βοσκήσουσιν ἔτι οἱ ποιμένες αὐτά· καὶ ἐξελοῦμαι τὰ πρόβατά μου ἐκ τοῦ στόματος αὐτῶν. καὶ οὐκ ἔσονται αὐτοῖς ἔτι εἰς κατάβρωμα. διότι τάδε λέγει Κύριος Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐκζητήσω τὰ πρόβατά μου καὶ ἐπισκέψομαι αὐτά» (Ἰεζεκ. ΛΔ΄ 10-11)! Οἱ Ἁγιογραφικοὶ οὗτοι λόγοι, οὕστινας προεφήτευσεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ προφήτου του Ἰεζεκιήλ, εἶναι, θὰ ἐλέγωμεν, κατ’ ἐξοχὴν ἀφυπνιστικοί, καὶ «μαρτυροῦσι», τὸ ὕψος τῆς εὐθύνης ποὺ φέρει ὁ ποιμήν, ἔναντι τοῦ λογικοῦ του ποιμνίου! Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ λόγοι, ἀφ’ ἑνὸς παρρηγορητικοί, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου ἀπειλητικοί, οἵτινες θὰ πρέπῃ νὰ κρατοῦσιν ἡμᾶς τοὺς … ποιμένας, εἰς διαρκῆ ἐγρήγορσιν! Τὰ «πρόβατα» τῆς ποίμνης τοῦ Χριστοῦ, μᾶς ἐδόθησαν ὑπ’ Αὐτοῦ τούτου τοῦ Ἀρχιποίμενος, οὐχὶ δι’ οἵανδήποτε ἐκμετάλευσιν, ἀλλὰ διὰ νὰ τὰ ὁδηγήσωμεν εἰς … ὁδοὺς σωτηρίας!

Ὅμως, ἀπαιτεῖται ἐν προκειμένῳ, ἵνα τονίσωμεν καὶ ὑπογραμμίσωμεν … καὶ τὰς ὑποχρεώσεις τῶν «λογικῶν προβάτων»! Ναί! Δὲν θὰ κριθῇ μόνον ὁ ποιμὴν διὰ τὸ ἐνδιαφέρον του, ἢ τὴν ἀδιαφορίαν του, ἀντιστοίχως, διὰ τὸ ποίμνιόν του, ἀλλὰ καὶ … τὰ πρόβατα! Ἔχουσι καὶ ταῦτα … εὐθύνην διὰ τὴν διαποίμανσίν των! Ἐφ’ ὅσον ὁ πνευματικός των πατήρ, «κινεῖται» εὐαρέστως καὶ συνεπῶς, ἔναντι τῆς ὑψίστης διακονίας του, … ἡ σωτηρία τοῦ ποιμνίου, εἶναι ἀποκλειστικὴ ὑπόθεσις τῶν ἰδίων τῶν ποιμενομένων! Ὀφείλουσι καὶ ταῦτα τὰ πνευματικὰ τέκνα, πρωτίστως ἵνα ὑπακούουσι εἰς τοὺς «πατέρας» των καὶ σέβωνται τούτους καὶ ἀναθέτωσι τὴν πνευματικήν των μέριμναν καὶ καθοδήγησιν εἰς τὰς τιμίας αὐτῶν χεῖρας! Μόνον οὕτω θὰ ὑπάρξῃ ἡ … εὔρυθμος καὶ ἰδανικὴ συνεργασία, καὶ ἀσφαλῶς … τὸ σωτηριῶδες ἀποτέλεσμα τῆς σωτηρίας καὶ τούτων, ἀλλὰ καὶ τῶν ποιμένων!

 

                                                                                                Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν   

Ο χρόνος της ζωής μας

Ο χρόνος της ζωής μας 

(Άγιος Ιουστίνος Πόποβιτς)

  Οι χριστιανοί ζουν «εν σοφία», εάν ζουν κατά το Ευαγγέλιο του Κυρίου Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι «η σοφία του Θεού» (A’ Κορ. 1. 24, 30). Έξω απ’ Αυτόν υπάρχει «η των αφρόνων ανθρώπων αγνωσία» (Α’ Πέτρ. 2. 15). Οτιδήποτε δεν είναι από το Χριστό, ο Οποίος είναι η μόνη και αληθινή και αιώνια σοφία, πράγματι είναι και μωρία και ανοησία. Και οι άνθρωποι γίνονται ανόητοι και παράφρονες από την αμαρτία και τα πάθη. Στην ουσία της η αμαρτία είναι η κύρια παραφροσύνη της ανθρώπινης ψυχής. Η φιλαμαρτησία είναι πάντοτε παραφροσύνη της ψυχής εμπρός στο Θεό. Μόνο η αγάπη για το Χριστό γεμίζει την ανθρώπινη ψυχή με την ένθεη σοφία.

  Μόνο όταν ζουν «εν σοφία» οι άνθρωποι επωφελούνται το χρόνο της ζωής τους που τους δόθηκε από το Θεό, «τον καιρόν εξαγοραζόμενοι». Με την αμαρτία και τα πάθη σκορπίζουμε το θεόσδοτο χρόνο, τον παραδίνουμε στο θάνατο και στην παραφροσύνη του κακού. Ο χρόνος της ζωής μας μάς έχει δοθεί για να κερδίσουμε την αθανασία και την αιώνια ζωή. Αλλά μόνο ζώντας «εν σοφία», δηλαδή με το Χριστό, «εξαγοράζομεν» το χρόνο μας, που έχει και αυτός δημιουργηθεί από το Θεό Λόγο και για χάρη του Θεού Λόγου (πρβλ. Ιω. 1. 3. Κολ. 1. 16). Η λογικότητα του χρόνου συνίσταται στο να υπηρετεί το Θεό Λόγο, τον Κύριο Ιησού Χριστό, να οδηγεί και να παραδίνει σ’ Αυτόν καθετί που έχει και φέρνει μέσα του. Ο χρόνος μάς έχει δοθεί, για να τον μεταβάλλουμε σε αιωνιότητα ζώντας «εν σοφία», δηλαδή εν Χριστώ και διά του Χριστού. Με τη λογικότητά του ο χρόνος εισήλθε στο θεανθρώπινο σώμα του Χριστού, στην Εκκλησία, και εκεί βρήκε την αιώνια καταξίωσή του και τη θεία του πραγμάτωση. Διαμέσου των αγίων μυστηρίων και των αγίων αρετών στο χώρο της Εκκλησίας ο χρόνος μεταβάλλεται σε αιωνιότητα. Διότι η Εκκλησία είναι το θαυματουργό θείο εργαστήριο στο οποίο το χρονικό μεταβάλλεται σε αιώνιο, το θνητό σε αθάνατο και το πεπερασμένο σε άφθαρτο.

  Στην ενότητα της πίστεως και της επιγνώσεως του Χριστού ερχόμαστε μόνο με την «κοινωνία συν πάσι τοις αγίοις», μόνο με την καθολική ζωή «συν πάσι τοις αγίοις», με την υπέρτατη χειραγωγία των αγίων Αποστόλων, Προφητών, Ευαγγελιστών, Πατέρων, Ποιμένων και Διδασκάλων. Και αυτούς τους οδηγεί και τους χειραγωγεί το Πανάγιο Πνεύμα, από την Πεντηκοστή και πέρα διαμέσου των αιώνων μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία. Εν τω Αγίω Πνεύματι και από Αυτό υπάρχει και η ενότητα της πίστεως και η επίγνωση «του Υιού του Θεού», του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Κάθε ειλικρινής και αληθινή πίστη στο Χριστό και επίγνωση του Χριστού δίνεται από το Πνεύμα της Αληθείας, το Οποίο μας οδηγεί εις «πάσαν την αλήθειαν» τη μόνη και μοναδική (Πρβλ. Ιω. 16, 13′ 15, 26′ 14, 26). Το Άγιο Πνεύμα ενώνει την αίσθησή μας με την καθολική καρδιά της Εκκλησίας και την επίγνωσή μας του Χριστού με την καθολική επίγνωση που έχει η Εκκλησία για το Χριστό. Το σώμα της Εκκλησίας είναι ένα και έχει «μίαν καρδίαν» (Πράξ. 4, 32). Σ’ αυτή τη μία καθολική καρδιά της Εκκλησίας —τη μία καθολική ψυχή της Εκκλησίας — εισερχόμαστε και ενωνόμαστε με τους Αγίους με την ενέργεια της χάρης του Αγίου Πνεύματος, και μάλιστα ταπεινώνοντας το νου μας εμπρός στον άγιο καθολικό νου της Εκκλησίας, το πνεύμα μας εμπρός στο Άγιο Πνεύμα της Εκκλησίας. Και έτσι αποκτούμε μέσα μας την άφθαρτη αίσθηση και επίγνωση, ότι είμαστε κοντά σε όλους τους αγίους Αποστόλους, Προφήτες και Δικαίους, ότι έχουμε μία και την ίδια πίστη «εν Χριστώ Ιησού». Την ίδια πίστη και την ίδια επίγνωση εν Κυρίω.

  Η χριστιανική ζωή, η ζωή εν Χριστώ, στην Εκκλησία Του, είναι καινή ζωή και καινός τρόπος ζωής: όλος ο άνθρωπος ζει διά του Θεού και εν τω Θεώ. Πράγματι, αυτή είναι αιώνια ανθρώπινη ζωή, ζωή θεία, τέλεια, που έχει αναρίθμητες βαθμίδες. Εδώ ο άνθρωπος γνωρίζει το Θεό και την αλήθεια του Θεού και ζει εν αυτή και γι’ αυτήν. Εδώ ο άνθρωπος γνωρίζει τον εαυτό του και πολιτεύεται ως ύπαρξη θεοειδής, αθάνατη και αιώνια. Σε αντίθεση βρίσκεται η άθεη ζωή, η ζωή έξω από το Χριστό και το χριστιανισμό. Όλη ρέει «εν ματαιότητι του νοός» του ανθρώπινου. Όσοι δεν γνωρίζουν το Θεό, αναζητούν τη ζωή και όλες τις δυνάμεις της από το δικό τους και με το δικό τους νου τον ανθρώπινο. Αλλά ο ανθρώπινος νους δεν περιέχει «εν εαυτώ» ούτε την πανγνωσία ούτε την υπερ-δύναμη, για να μπορέσει να εφοδιάσει τον άνθρωπο με αυτές τις αλήθειες και με αυτές τις δυνάμεις, που του είναι απαραίτητες για μια γνήσια ζωή «εν δικαιοσύνη και αληθεία και αγαθότητι»· και πολύ λιγότερο για μια αθάνατη και αιώνια ζωή. Ο ανθρώπινος νους περιέχει μέσα του λογισμούς, νοήματα, ιδέες. Αλλά αυτά είναι σκιές και φαντάσματα, ώσπου να πληρωθούν με το Θεό και τη θεία Αλήθεια.

  Μακριά από τη ζωή με τον Θεό παντού είναι θάνατος, λήθαργος, θνητότητα, σκοτάδι. Γι’ αυτό υπάρχει και η αδράνεια της διάνοιας για κάθε υγιή δράση. Η διάνοια χωρίς τον Θεό ψυχορραγεί, θανατώνεται και πεθαίνει. Και έρχεται η «πώρωσις της καρδίας» στους άθεους. Καρδιά στην οποία δεν υπάρχει Θεός είναι σαν την πέτρα· δεν αισθάνεται τίποτε όπως πρέπει, ούτε όσο πρέπει. Όλη η αίσθηση του ανθρώπου έχει στεγνώσει ολοκληρωτικά, είναι ρηχή, μυωπική, φοβισμένη και ανάπηρη. Και στην «εσκοτισμένην» διάνοια των αθέων όλες οι σκέψεις στεγνώνουν και απομένουν χωρίς ζωή και ψυχή και δύναμη. Μόνο με την εν Θεώ πολιτεία «ζωούται» η καρδιά με την αληθινή ζωή και γίνεται θείο εργαστήριο, το οποίο αδιάκοπα παράγει αθάνατα αισθήματα, άγια, καθαρά, και αισθάνεται και διαισθάνεται την αλήθεια του Θεού και για τους ανθρώπους και για τα πράγματα.

(Αγίου Ιουστίνου Πόποβιτς, “Οδός Θεογνωσίας”, εκδ. Γρηγόρη, Αθήνα 1985, σσ. 308-310, 291, 292, 293)

ΤΟ ΝΕΟ ΕΤΟΣ 2024 ΝΑ ΕΧΕΙ  ΠΟΛΛΕΣ ΕΥΛΟΓΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΑΣ 

Εἴμεθα … «υἱοὶ τῆς Ἀναστάσεως»! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ  ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΠΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ (24 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023)

«ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 35). 

Ἡ Βασιλὶς τῶν ἑορτῶν …! 

Εὑρισκόμεθα, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, μίαν μόλις ἡμέραν πρὸ τῆς … «Βασιλίδος τῶν ἑορτῶν καὶ πανηγύρεως τῶν πανηγύρεων», δηλαδὴ τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Διὰ μίαν εἰσέτι φοράν, καλούμεθα ἵνα ἑορτάσωμεν τὴν πανευφρόσυνον ταύτην ἡμέραν, συνυμνοῦντες μετὰ τῶν Ἀρχαγγελικῶν δυνάμεων, τὸν οὐρανοσύνθετον ὕμνον, «δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκία», συμπροσκυνοῦντες μετὰ τῶν Ἁγίων … Μάγων καὶ Ποιμένων, καὶ προσφέροντες εἰς τὸν Θεῖον ἐπισκέπτην, τὰ δῶρα τῆς ἀγάπης ἡμῶν, τὰ ἀσυγκρίτως ἀνεκτίμητα καὶ ὑπέρτερα χρυσίου καὶ ἀργυρίου, δηλαδὴ τὴν χαρὰν καὶ δοξολογίαν, ἀλλὰ καὶ μετάνοιαν καὶ ταπείνωσίν μας! Καλούμεθα ἵνα γνωρίσωμεν εἰς τὸ πρόσωπον τοῦ ἐκ τῆς Παρθένου τεχθέντος Θείου βρέφους, Αὐτὸν Τοῦτον τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, τὸ δεύτερον Πρόσωπον τῆς Παναγίας καὶ Ὁμοουσίου καὶ Ἀδιαιρέτου Τριάδος, ὅστις ἔρχεται ἵνα ἐκπληρώσῃ τὴν ὑπόσχεσιν ἐκείνην ἥντινα «ἔδωκεν» ἐκεῖ εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς πρὸς τὸν … κατάρατον διάβολον, εὐθὺς μετὰ τὴν … «ἐπιτυχίαν» τούτου ἵνα ἐκβάλῃ τοὺς πρώτους ἐκείνους ἀνθρώπους ἐκ τούτου τοῦ χώρου τῆς ἀπολαύσεως καὶ τρυφῆς! «Καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν» (Γέν. Γ΄ 15)! 

Ἡ … «Ἀνάστασις»! 

Μέσα εἰς τοῦτο τὸ ἅγιον κλῖμα τῆς Θείας Γεννήσεως, ἡ Ἁγία ἡμῶν Μήτηρ, ἡ Ἐκκλησία, ἔκρινεν, καὶ ὥρισεν ὡς Ἀποστολικὸν Ἀνάγνωσμα, τοῦτο ὅπερ ἀναφέρεται εἰς τὰς Ἁγίας ἐκείνας μορφὰς τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, αἵτινες διεκρίθησαν καὶ ἐδοξάσθησαν ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας, διὰ τὴν πίστιν καὶ ἀφοσίωσίν των εἰς  τὸν Θεὸν καὶ τὴν «Ἀνάστασιν»! Εἰς ἅπαντας ἐκείνους, οἵτινες ἠγωνίσθησαν διὰ τὴν Ἀλήθειαν καὶ τὸν Μωσαϊκὸν Νόμον, καὶ ἐδιώχθησαν καὶ ἐπαιδεύθησαν καὶ ἐμαρτύρησαν διὰ τοῦ ἰδίου αὐτῶν αἵματος, ἔχοντες τὸ … «βλέμμα ἐστραμμένον», εἰς τὴν «τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 10)! Εἰς τοὺς Ἁγίους καὶ ἐναρέτους καὶ ἀφοσιωμένους εἰς τὸν Θεόν, ἄνδρας τε καὶ γυναίκας, οἵτινες, παρ’ ὅτι ἔζων εἰς τὸν … «ζόφον» τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς, καὶ παρ’ ὅτι ἐκυριάρχει ἡ εἰδωλολατρεία, - ἐν πολλοῖς, μάλιστα, καὶ ἀναμέσον τῶν Ἑβραίων, - οὗτοι εἶχον πάντοτε διαρκῆ τὸν προσανατολισμόν των καὶ τὴν προσοχήν των, εἰς τὴν … «Ἀνάστασιν»! Ὄχι, βεβαίως, τὴν τοῦ Χριστοῦ Ἀνάστασιν, ἀλλὰ τὴν «Ἀνάστασιν» τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ἐκ τοῦ … προπατορικοῦ «πτώματος», καί, συνεπῶς, τὴν Ἀνάστασιν εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ τὴν ἐπουράνιον! 

Ἅπαντες οὗτοι «ἔβλεπον», μετὰ … ἀπολύτου πίστεως καὶ βεβαιότητος, ὅτι τὰ ὅσα προεφήτευον οἱ ἀπεσταλμένοι ὑπὸ τοῦ Κυρίου, προφῆται καὶ δίκαιοι, περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Σωτῆρος – Μεσσίου, θὰ ἐπραγματώνοντο, καὶ ἡ σωτηρία καὶ λύτρωσις, θὰ ἤρχετο! Αὕτη ἡ πίστις των, ἦτο κατ’ οὐσίαν, καὶ ἡ «κινητήριος δύναμις», ἥτις ὠθοῦσε τούτους εἰς τοὺς τοιούτους ἀγώνας περὶ τῶν ὁποίων προείπομεν! Ἡ πίστις αὕτη, εἰς τὴν Ἀνάστασιν τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ἤγειρεν εἰς τὸν ἑκούσιον ὀδυνηρὸν σωματικὸν θάνατον, τοὺς Ἁγίους Μακκαβαίους παίδας μετὰ τῆς μητρός των καὶ τοῦ διδασκάλου των, τὸν «πεπρισμένον» προφήτην Ἠσαΐαν, τοὺς τρεῖς παίδας ἐν τῇ καμίνῳ, καὶ πολλοὺς ἀκόμη δικαίους τῆς, πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς! 

Εἴμεθα … «υἱοὶ τῆς Ἀναστάσεως»! 

Ἴσως, τὸν τίτλον τῆς παρούσης παραγράφου, θὰ ἔπρεπε νὰ τὸν θέσωμεν ὡς … ἐρώτημα! Εἴτε, ὅμως, ὡς ἐρώτημα, εἴτε ὡς διαπίστωσις, θὰ πρέπῃ νὰ μᾶς ἀνησυχῇ …! Ὡς προείπωμεν, … ἡ Ἀνάστασις ἐκ τοῦ θανάτου τῆς ἁμαρτίας καὶ τοῦ Ἅδου, ἦτο ἡ προσδοκία τῶν πιστῶν καὶ δικαίων εἰς τὴν Παλαιὰν Διαθήκην! Ἡ προσμονὴ τοῦ Σωτῆρος καὶ Μεσσίου, ὅστις θὰ ἔδιδεν τὴν … λύσιν εἰς τὸ ἀδιέξοδον τοῦ ἀνθρώπου καὶ θὰ … ἤνοιγεν τὴν σωτήριον πύλην τοῦ Παραδείσου, ἦτο ἡ … διαρκής των ἀνησυχία! Ἐνθυμούμεθα, ἀσφαλῶς, τὸν λόγον τῆς Σαμαρείτιδος ἐκείνης πρὸς τὸν Κύριον … - «οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα», (Ἰωάν. Δ΄ 25) - ὅστις (λόγος), ἐπιβεβαιώνει τὴν διάχυτον πίστιν καὶ προσήλωσιν εἰς τὴν σωτήριον ἔλευσιν τοῦ Κυρίου! 

Ὅμως, σήμερον, εἴμεθα εἰς τὴν περίοδον ἐκείνην, καθ’ ἥν, ἤδη ἔχει ἔλθει ὁ Σωτήρ! Δὲν ἀναμένομεν, πλέον, κανένα … μεσσίαν, καὶ αἱ προϋποθέσεις διὰ τὴν σωτηρίαν μας καὶ τὴν … κληρονομίαν τῆς Οὐρανίου Βασιλείας, εἶναι δεδομέναι! Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὁ Μεσσίας καὶ Λυτρωτής, ἦλθε καὶ ἔσωσε τὸ ἀνθρώπινον γένος, πρὶν περίπου ἀπὸ δύο χιλιετίας! Ἐκεῖ ἐπάνω εἰς τὸν Γολγοθᾶ, διὰ τοῦ ἰδίου Αὐτοῦ αἵματος, ὑπέγραψεν, ἀφ’ ἑνὸς τὴν ἐπιστροφὴν ἡμῶν εἰς τὸν πάλαι κεκλεισμένον Παράδεισον, καὶ ἀφ’ ἑτέρου «ἔσχισεν» τὸ χειρόγραφον τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ὥστε, ἡ ἁμαρτία … νὰ μὴν εἶναι τὸ ἐμπόδιον εἰς τὴν σωτηρίαν μας, ἀλλὰ διὰ τῆς μετανοίας καὶ τῆς ἱερᾶς Μεταλήψεως τῶν ἀχράντων μυστηρίων, νὰ ὑπερβαίνωμεν ταύτην, καὶ … θέλοντες, νὰ εἰσέλθωμεν μετὰ τοῦ Κυρίου ἡμῶν, εἰς τὴν ἀτελεύτητον χαρμονὴν καὶ ἀπόλαυσιν τῆς Θείας δόξης καὶ μακαριότητος! 

Διὰ τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του ὁ Λυτρωτὴς ἡμῶν, ἔρχεται, … καὶ «γενόμενος ἄνθρωπος, τὸν ἄνθρωπον Θεὸν ἀπεργάσηται», κατὰ τὸν Μέγαν Ἀθανάσιον! Τὸ «ζητούμενον» δὲ ἐν προκειμένῳ, εἶναι τό, κατὰ πόσον ἡμεῖς ἐκτιμῶμεν τὴν θυσίαν Αὐτοῦ, καὶ θέλομεν ἵνα κληρονομήσωμεν τὴν «ἡτοιμασμένην Βασιλείαν» Του! Τὸ «πρόβλημα» εἶναι ἰδικόν μας …! Ἡ σωτηρία μας εἶναι ἐξασφαλισμένη, αἱ ἁμαρτίαι μας εἶναι … ἐξωφλημέναι, ἡ πύλη τοῦ Παραδείσου εἶναι ἀνεωγμένη, - βεβαίως … «στενὴ καὶ τεθλιμμένη» ἡ πύλη καὶ ἡ ὁδός, ἡ «ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν», ἀλλὰ ὡς προείπωμεν … ἀνεωγμένη, - καὶ πάντες οἱ θέλοντες, δύνανται ἵνα εἰσέλθωσιν! 

Ἂς ἀποφασίσωμεν, συνεπῶς, ἵνα ἀγαπήσωμεν τὸν Σωτῆρα καὶ Λυτρωτὴν ἡμῶν˙ ἵνα ἀγαπήσωμεν τὰς ψυχὰς ἡμῶν˙ ἵνα, τέλος, ἀγαπήσωμεν τὴν σωτηρίαν καὶ αἰώνιον ἀνάπαυσίν μας, καὶ ἡ ἀγάπη αὕτη θὰ μᾶς … ἐνισχύῃ εἰς τὴν ἀπόφασίν μας καὶ εἰς τὸν ἀγῶνα μας …! Ταύτην τὴν ἀγάπην ἀπέκτησαν, καὶ διὰ ταύτης ἔζησαν καὶ ἐπορεύθησαν εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ πάντες ὅσοι εὑρίσκονται σήμερον καὶ ἀπολαμβάνουσι τὴν χαρὰν τοῦ Παραδείσου! Αὕτη ἡ ἀγάπη, θὰ … ὑπερισχύσῃ! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

     Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν  

Νέκρωσις … ! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΕΝΑΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023) 

«Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς» (Κολοσ. Γ΄ 5). 

Νέκρωσις … !

Δὲν εἶναι δύσκολο, ἀδελφοί μου, νὰ καταλάβωμεν καὶ ἐννοήσωμεν τὴν ἔννοιαν καὶ σημασίαν τῆς ὡς ἄνω λέξεως! «Νέκρωσις», σημαίνει, … θανάτωσις! Καὶ ὄντως, τοῦτο ἀκριβῶς ἐννοεῖ, ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, εἰς τὸ ὡς ἄνω λόγιον τὸ ὁποῖον ἠκούσαμεν σήμερον εἰς τὴν ἀποστολικὴν περικοπήν! Βεβαίως, ἡ συγκεκριμμένη ὑπόδειξις καὶ σύστασις, δὲν ἀποβλέπει εἰς τὸν θάνατον κάποιων ἀνθρώπων, ἀλλὰ εἰς τὴν νέκρωσιν καὶ … ἐξαφάνισιν ἐκείνων τῶν  παθῶν καὶ ἀδυναμιῶν ἡμῶν, τὰ ὁποῖα εἶναι θανατηφόρα διὰ τὴν ψυχὴν ἡμῶν, καὶ ἀποβλέπουσιν εἰς τὸν αἰώνιον πνευματικὸν θάνατον αὐτῆς! Θάνατος … εἰς τὰ πάθη μας! Τοῦτο εἶναι τὸ σύνθημα τὸ ὁποῖον διατυμπανίζει ὁ Ἀπόστολος, καὶ καλεῖ τοὺς … προτιθεμένους, ἵνα ἐπιβληθῶσιν εἰς τὰς ἀρνητικὰς ταύτας καὶ «θανατηφόρους» πνευματικὰς καταστάσεις, καὶ νεκρώσωσι, τὰ ἀπειλοῦντα μὲ νέκρωσιν τῆς ψυχῆς, πάθη καὶ ἁμαρτίας!

Ὅμως, - θὰ εἴπῃ τις, - τί εἶναι τὰ πάθη τὰ ὁποῖα καλούμεθα ἵνα θανατώσωμεν; Συνήθως, ὡς προείπωμεν, ὁ θάνατος ἀφορᾷ ζώντας ὀργανισμοὺς καὶ πρόσωπα, ἐπὶ τῶν ὁποίων καὶ ἐπέρχεται καὶ διακόπτει τὴν περαιτέρω ζωήν των! Διὰ τὰ πάθη καὶ τὰς ἁμαρτίας μας, ἐφαρμόζομεν … θεραπευτικὰς καὶ ἰαματικὰς μεθόδους, ὡς γίνεται τοῦτο πάντοτε, εἰς τὰς οἵασδήποτε ἐμφανιζομένας ἀσθενείας! Θὰ συμφωνήσωμεν μὲ τὴν ἀνωτέρω ἔνστασιν, ἀλλά, ἐν προκειμένῳ, ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος θεωρεῖ τὰ θανατηφόρα ταῦτα πάθη, - ὡς κινούμενα διὰ δαιμονικῆς δυνάμεως, - ὡς … «λογικά», καὶ «πρόσωπα» ἐχθρικά, ἅτινα βάλουσι καὶ ἐνεργοῦσι κατὰ τοῦ ἀθανάτου πνευματικοῦ ἀνθρώπου!

 

«Τὰ μέλη ἡμῶν …»!

Εἶναι τὰ πάθη καὶ αἱ ἁμαρτίαι ἡμῶν, ἅτινα, λόγῳ τῆς ἐφαμάρτου ἡμῶν φύσεως, ἔχουσι γίνει ὡς καὶ τὰ … μέλη τοῦ σώματος ἡμῶν! Ὡς εἶναι αἱ χεῖρες καὶ οἱ πόδες καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ καὶ τὰ ὦτα, καὶ ὡς ταῦτα χρησιμεύουσιν εἰς τὸ ἀνθρώπινον σῶμα, οὕτω, σχεδόν, καὶ ταῦτα τὰ ἀρνητικά, … πνευματικὰ μέλη! Λόγῳ τῆς … συχνῆς καὶ ἐπιπολαίου «ἐργασίας», δουλείας καὶ ὑποταγῆς ἡμῶν εἰς ταῦτα, ἀπέκτησαν … «κυριαρχικὰ δικαιώματα» ἐπὶ τῆς ψυχῆς ἡμῶν. Πολλάκις ἀκούομεν, - εἰδικῶς ἡμεῖς οἱ πνευματικοὶ πατέρες, κατὰ τὰς ἐξομολογήσεις, - ὅτι τὸ δεῖνα ἢ ἐκεῖνο ἢ τὸ ἕτερον πάθος, ἔχει ἐπιβληθεῖ εἰς ἡμᾶς, καὶ ἀδυνατῶμεν ἵνα τὸ … «νικήσωμεν»! Ὅταν ὁ Θεῖος Ἀπόστολος, εἰς ἑτέραν περίπτωσιν βλέπει … «ἕτερον νόμον ἐν τοῖς μέλεσί μου ἀντιστρατευόμενον τῷ νόμῳ τοῦ νοός μου καὶ αἰχμαλωτίζοντά με ἐν τῷ νόμῳ τῆς ἁμαρτίας τῷ ὄντι ἐν τοῖς μέλεσί μου» (Ρωμ. Ζ΄ 23), τί ἕτερον καταδεικνύει οὗτος ὁ λόγος, παρὰ … τοῦτο ἀκριβῶς ὅπερ καὶ προείπωμεν! Ἀκόμη δε, τί νὰ εἴπωμεν ἡμεῖς, οἵτινες, «ἐργαζώμεθα» … δουλικῶς, ἄνευ τῆς οἷασδήποτε πνευματικῆς ἀντιστάσεως καὶ ἀντιδράσεως, εἰς τοὺς τοιούτους «πνευματικοὺς … δυνάστας» ἡμῶν!

Ὡς, θὰ «πολεμήσωμεν» κατὰ  τῶν θανατηφόρων παθῶν τοῦ σώματος ἡμῶν, καὶ θὰ ἀνησυχήσωμεν, καὶ θὰ ἀναζητήσωμεν ἱατρούς, καὶ θὰ «ὑποταγῶμεν» εἰς ποικίλας θεραπείας, καὶ θὰ λάβωμεν τὰ ἀπαραίτητα ἱάματα, προκειμένου ἵνα ἐλευθερωθῶμεν ἐκ τούτων, τοσοῦτον μᾶλλον ὀφείλομεν ἵνα περιποιούμεθα τὰς ψυχὰς ἡμῶν, αἵτινες εἶναι αἰώνιοι καὶ ἀθάνατοι, καὶ μέλλουσιν αὗται ἵνα παραστῶσιν εἰς τὸ φοβερὸν βῆμα τοῦ Κριτοῦ καὶ ἀπολογηθῶσιν … ἀπολογίαν ὀδυνηράν, δι’ ὅσα, ἐπλημέλησαν ἢ καὶ ἀμέλησαν διὰ τὴν ἱατρείαν καὶ θεραπείαν αὐτῶν!

 

Ὁ Ἱατρὸς καὶ Σωτὴρ ἡμῶν!

Ταῦτα πάντα, ὅσα παραγγέλει ὁ θεῖος Ἀπόστολος, εἶναι «καλὰ καὶ ἅγια», … ἀλλὰ αἱ ἀνθρώπιναι δυνάμεις καὶ δυνατότητες, δὲν δύνανται ἵνα ἀνταποκριθῶσιν εἰς ταῦτα τὰ … ἀπαιτούμενα! Τοῦτο ἀκριβῶς, ἔχων ὑπ’ ὄψιν ὁ Κύριος καὶ Λυτρωτὴς ἡμῶν, κατῆλθεν ἐκ τῶν «οὐρανίων σκηνωμάτων» Αὐτοῦ, καὶ διὰ τῆς μεθ’ ἡμῶν συμβιώσεως καὶ συναναστροφῆς, ἀλλὰ καὶ διὰ τοῦ ἑκουσίου Πάθους Του καὶ τῆς Ἀναστάσεως, … ἤνοιξεν ἡμῖν τὸν πάλαι κεκλεισμένον Παράδεισον, καὶ ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς τὸ δικαίωμα τῆς σωτηρίας! Ἀσφαλῶς, μόνοι ἡμεῖς καὶ διὰ τῶν ἐλαχίστων δυνάμεων ἡμῶν, θὰ ἦτο ἀδύνατον ἵνα δυνηθῶμεν καὶ ἐπιτύχωμεν τὴν … ἐπιστροφήν μας εἰς τὸν Παράδεισον! Ὅμως, ἐκεῖ εἰς τὸν λόφον τοῦ Γολγοθᾶ, ὁ Χριστὸς ἐπλήρωσε … «τὰ χρέη τῆς ἀνθρωπίνης ἀδυναμίας καὶ ἁμαρτίας» καὶ δίδει εἰς ἡμᾶς τὸ δικαίωμα, ἵνα δι’ ἐλαχίστου ἀγῶνος καὶ διὰ τῆς ἰσχυρᾶς … θελήσεως ἡμῶν, ἐπανακτήσωμεν καὶ «ἀναμορφωθῶμεν εἰς τὸ ἀρχαῖον κάλλος»!

Διὰ τῶν θείων καὶ ἀθανάτων Μυστηρίων, κυρίως δε, διὰ τῆς μετανοίας καὶ ἐξομολογήσεως, ἀλλὰ καὶ τῆς Θείας Μεταλήψεως τοῦ ζωοποιοῦ Σώματος καὶ τοῦ Πανακηράτου Αἵματός Του, … - «οἷς ζωοῦται καὶ θεοῦται πᾶς ὁ τρώγων … καὶ πίνων ἐξ εἰλικρινοῦς καρδίας καὶ ψυχῆς συντετριμμένης» (Εὐχὴ Θ. Μεταλήψεως), - ὁ Κύριος, ἀφ’ ἑνὸς μᾶς θεραπεύει καὶ συνεργεῖ εἰς τὴν νέκρωσιν τῶν «μελῶν ἡμῶν τῶν ἐπὶ τῆς γῆς», ἀφ’ ἑτέρου δέ, καταξιοῖ ἡμᾶς τῆς αἰωνίου ζωῆς καὶ ἀθανάτου Οὐρανίου Βασιλείας!

 

Μέτοχοι καὶ … ἀπολαμβάνοντες τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν!

Ποῖοι εἶναι οὗτοι; Ἅπαντες οἱ πιστοὶ καὶ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, πιστεύομεν καὶ αἰσθανόμεθα, ὅτι … ὁμιλοῦμεν περὶ τῶν Ἁγίων! Οὗτοι εἶναι οἱ μέτοχοι τῶν Οὐρανίων τούτων δωρεῶν, - ἔστω καὶ ἂν … δὲν ἔχει γίνει ἀκόμη ἡ τελικὴ Κρίσις …! Εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες «ἀνταπεκρίθησαν» εἰς τὸ ὡς ἄνω «κάλεσμα» τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, καὶ ἠγωνίσθησαν …, καὶ ἐνέκρωσαν τά, ἐπὶ τῆς γῆς, μέλη των …, καὶ παρέδωκαν ἑαυτοὺς … θύματα Ἅγια καὶ εὐώδη εἰς τὸν Κύριον διὰ τὴν δόξαν Του, καὶ ἐθανατώθησαν διὰ ὀδυνηρῶν καὶ φρικτῶν θανάτων, ἕνεκεν τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ! Ἐνέκρωσαν καὶ … ἐνεκρώθησαν, ἵνα … «Θεῷ ζήσωσι»! Ὑπέστησαν τὴν φρίκην καὶ τὴν ὀδύνην τῶν βασάνων καί, ἀναμένοντες τὴν δικαίωσίν των, ἀδημονοῦσιν διὰ τὴν δικαίαν Κρίσιν τοῦ Κριτοῦ! … «ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου … ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;» (Ἀποκ. ΣΤ΄ 9-10)!

Εἴθε, φίλοι μου ἀγαπητοί, ἵνα καὶ ἡμεῖς ὑποβάλλωμεν ἑαυτοὺς εἰς τὴν τοιαύτην … «νέκρωσιν», καὶ … «ἀρνησάμενοι τὴν ἀσέβειαν καὶ τὰς κοσμικὰς ἐπιθυμίας σωφρόνως καὶ δικαίως καὶ εὐσεβῶς ζήσωμεν ἐν τῷ νῦν αἰῶνι, προσδεχόμενοι τὴν μακαρίαν ἐλπίδα καὶ ἐπιφάνειαν τῆς δόξης τοῦ μεγάλου Θεοῦ καὶ σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Τίτ. Β΄ 12-13). Ἀμήν!

      

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

«Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα» - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΕΒΔΟΜΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023) 

«Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα» (Ἐφεσ. ΣΤ΄ 12). 

Ὁ, … «ὑπὲρ πάντων», ἀγών!

Εἰς τὸ σημερινὸν Ἀποστολικὸν Ἀνάγνωσμα, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁ δεδιδαγμένος τὴν Ἁγίαν Πίστιν τοῦ Χριστοῦ, ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν Χριστόν, θυμίζει καὶ ὑπερτονίζει εἰς τὴν ἀνωτέρω φρᾶσιν, … τὴν διαρκῆ καὶ ἀκατάπαυστον πάλην, καὶ τὸν σκληρότατον καὶ ἄνισον ἀγῶνα, τὸν ὁποῖον καλεῖται νὰ διεξάγῃ ὁ χριστιανός, καθ’ ὅλην τὴν διάρκειαν τῆς παρούσης ζωῆς του! Ἕναν ἀγῶνα, ὅστις δὲν διεξάγεται μὲ τὰ κοσμικὰ δεδομένα˙ δὲν διεξάγεται εἰς ἀγωνιστικοὺς στίβους καὶ γήπεδα˙ δὲν γίνεται, οὗτος ὁ ἀγών, διὰ τὴν κατάκτησιν … ἐφημέρου δόξης καὶ γηΐνων τροπαίων καὶ μεταλλίων˙ δὲν ἀντιπαλαίει ὁ χριστιανὸς ἀγωνιστὴς ἀπέναντι σὲ σωματώδη καὶ … ἐμφανῆ ἀντίπαλο καὶ ἐχθρό˙ καί, τέλος, τὸ ἔπαθλον δὲν εἶναι, ὡς εἴπωμεν, φθαρτὸν καὶ μικρὸν καὶ μὲ περιορισμένην ἀντοχὴν εἰς τὸν χρόνον˙ ἀλλὰ τὸ ἔπαθλον καὶ ἡ ἀμοιβή, εἶναι αἰώνια καὶ ἄφθαρτα, καὶ ἡ ἀξία τῶν ἐπάθλων εἶναι ἀνεκτίμητος  καὶ ἀνυπέρβλητος ἔναντι οἵουδήποτε φθαρτοῦ καὶ κοσμικοῦ … ἀνταλλάγματος!

Ὁ ἀγὼν περὶ τοῦ ὁποίου ὁμιλεῖ ὁ θεῖος Ἀπόστολος, δὲν ἀφορᾷ εἰς … θέσεις καὶ δόξας καὶ μεγαλεῖα τὰ ὁποῖα ξεχνοῦνται, καὶ ὁ πανδαμάτωρ χρόνος τὰ «κατατρώγει» καὶ τὰ ἐξαφανίζει εἰς τὸ πέρασμά του, ἀλλὰ ἀφορᾷ εἰς τὴν ἄφθαρτον δόξαν καὶ τὰ αἰώνια … μεγαλεῖα καὶ κάλη τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν! Εἶναι τὰ ἀνεκτίμητα ἐκεῖνα δῶρα τῆς αἰωνιότητος, διὰ τὰ ὁποῖα ὁ Διδάσκαλος καὶ ἀλάθητος Κύριος καὶ Θεός μας, μᾶς διεβεβαίωσεν, ὅτι … ἀξίζει κάποιος, ἵνα θυσιάσῃ καὶ αὐτὴν ταύτην τὴν βιολογικὴν καὶ μικρὰν ζωήν του, προκειμένου ἵνα κερδίσῃ καὶ ἀπολαύσῃ τὰ μέλλοντα ταῦτα καὶ αἰώνια καὶ ἄφθαρτα θεῖα δῶρα …! Ὁ ἀγὼν οὗτος, εἶναι ἡ πάλη πρὸς τὸν πανίσχυρον ἐχθρὸν τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου, πρὸς τὸν μισάνθρωπον πονηρὸν δαίμονα, ὅστις, εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ὅτε ἐδημιουργήθῃ ὁ ἄνθρωπος ἐκ τοῦ Θεοῦ, καταφέρεται κατ’ αὐτοῦ παντοιοτρόπως, μὲ ἀπώτερον σκοπόν του, … τὴν αἰωνίαν κόλασιν, ἥτις διὰ τοῦτον τὸν παμμίαρον, εἶναι … βεβαία!

Εἶναι, τέλος, ὁ ἀγὼν οὗτος, - παρ’ ὅτι φαίνεται … ἄνισος καὶ καταστροφικός, δι’ ἡμᾶς, - εἶναι, λέγω, εὐχάριστος καὶ γλυκύς, καθ’ ὅτι … ἔχομεν συναγωνιστὴν καὶ βοηθὸν εἰς τοῦτον, τὸν Παντοδύναμον καὶ ἀκαταγώνιστον Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, πρὸ τοῦ ὁποίου ὠχριοῦν καὶ τρέπονται εἰς ἄτακτον φυγήν, οἱ βδελυροὶ πειρασμοί! Συνεπῶς, διὰ τοῦτον τὸν λόγον, ἐθεώρει ἡ Ἁγία ἡμῶν Μήτηρ Ἐκκλησία καὶ μετ’ Αὐτῆς οἱ θεοφόροι Πατέρες καὶ διδάσκαλοι, τοῦτον τὸν ἀγῶνα περὶ τοῦ ὁποίου προείπομεν, ὡς τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸν καὶ ἀκατάπαυστον, ὅστις καὶ θὰ λήξῃ, - εὐχόμεθα ἀπὸ καρδίας, δι’ ἅπαντας τοὺς ἀνθρώπους, - νικηφόρος καὶ ἀποτελεσματικός!

 

«Ἐνδύσασθε τὴν πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ»!

Ὅπως εἰς κάθε ἀγῶνα καὶ εἰς κάθε ἀντιπαράθεσιν καὶ ἀντεκδίκησιν, οἱ ἀντιπαλαίοντες ἔχουσι τὸν … «ὁπλισμόν» των, οὕτω καὶ ἐν προκειμένῳ, προτείνει ὁ Παῦλος εἰς τὸν κάθε ἀγωνιστήν, τὴν … «πανοπλίαν τοῦ Θεοῦ»! Μόνον διὰ τούτου τοῦ ὁπλισμοῦ δύναται ὁ χριστιανὸς μαχητής, ἵνα ἀντιπαρατεθῇ πρὸς τὸν … ἀόρατον καὶ ὕπουλον ἐχθρὸν τὸν διάβολον! Λέγομεν δὲ τοῦτον … ὕπουλον, καθ’ ὅτι προσπαθεῖ ἵνα δελεάσῃ ἡμᾶς καὶ ἐξαπατήσῃ ὡς ἐνήργησε τότε ἐκεῖ εἰς τὸν Παράδεισον, ὅτε ἐπέτυχεν ἵνα ἐξαπατήσῃ καὶ ὁδηγήσῃ τοὺς προπάτορας ἡμῶν εἰς τὴν πρώτην ἐκείνην ἁμαρτίαν! Βεβαίως, δὲν προτιθέμεθα ἵνα «ἀθωώσωμεν» καὶ ἀπαλλάξωμεν τῶν εὐθυνῶν των, τὸ προπατορικὸν ζεῦγος! Ὅμως, ὁ τρόπος διὰ τοῦ ὁποίου ἐνήργησεν ὁ … μισάνθρωπος, καταδεικνύει τὸ μῖσος καὶ τὴν ἔχθραν του ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου!

Εἰς ταύτας τὰς βρωμερὰς μεθοδείας τούτου, ἡ Ἁγία ἡμῶν Μήτηρ, ἡ Ἐκκλησία, ἐξοπλίζει ἡμᾶς, εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς, ἀπὸ τὴν ὥραν τῆς Βαπτίσεως καὶ τοῦ Χρίσματός μας, ὅτε ἐπισήμως ἐνδυόμεθα ταύτην τὴν πνευματικὴν … πανοπλίαν! Διὰ τῆς τριτῆς καταδύσεως καὶ ἀναδύσεως εἰς τὸ ὕδωρ τοῦ Βαπτίσματος, ὅτε ὁ ἄνθρωπος καθαίρεται ἀπὸ πάσης ἁμαρτίας, … ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν δωρεῶν τοῦ Παναγίου Πνεύματος αἵτινες εἰσέρχονται εἰς τὴν καρδίαν τοῦ νεοφωτίστου διὰ τοῦ Μυστηρίου τοῦ Χρίσματος, ὁ χριστιανὸς ἀναλαμβάνει τὸν διαρκῆ πλέον ἀγῶνα κατὰ τοῦ … μισοκάλου! Αὕτη εἶναι ἡ … πανοπλία! Ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἀναφέρει εἰς τὴν σημερινὴν περικοπήν, ταῦτα τὰ πνευματικὰ ὅπλα ἀλλὰ καὶ τὴν χρῆσιν ἑκάστου, προκειμένου ἵνα εἴμεθα πάντοτε ἐν ἐγρηγόρσει … εἰς πᾶσαν ἐπίθεσιν τοῦ ἐχθροῦ! «Στῆτε οὖν περιζωσάμενοι τὴν ὀσφὺν ὑμῶν ἐν ἀληθείᾳ, καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν θώρακα τῆς δικαιοσύνης, καὶ ὑποδησάμενοι τοὺς πόδας ἐν ἑτοιμασίᾳ τοῦ εὐαγγελίου τῆς εἰρήνης, ἐπὶ πᾶσιν ἀναλαβόντες τὸν θυρεὸν τῆς πίστεως, ἐν ᾧ δυνήσεσθε πάντα τὰ βέλη τοῦ πονηροῦ τὰ πεπυρωμένα σβέσαι· καὶ τὴν περικεφαλαίαν τοῦ σωτηρίου δέξασθε, καὶ τὴν μάχαιραν τοῦ Πνεύματος, ὅ ἐστι ρῆμα Θεοῦ» (Ἐφες. ΣΤ΄ 14-17)! 

 

Καί … «ὁ πρᾳΰς ἔστω μαχητής» (Ἰωήλ Δ΄ 11)!

Οὐδεὶς ἐξαιρεῖται, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ἐκ τούτου τοῦ ἀγῶνος˙ εἴτε ὡς ἐπιτιθέμενος, εἴτε ὡς ἀμυνόμενος! Ἐὰν εἰς τοῦτον τὸν ἀγῶνα συμμετεῖχεν ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος καὶ ἐπάλαισεν μετὰ τοῦ παμπονήρου ἐκεῖ εἰς τὸ Σαραντάριον ὄρος, πόσον περισσότερον θὰ πρέπῃ ἵνα παλαίωμεν καὶ πολεμῶμεν ἡμεῖς οἱ … εὐάλωτοι, προκειμένου ἵνα, διὰ τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ, φέρωμεν εἰς πέρας ἐπιτυχῶς τὸν ὑπὲρ πάντων … τοῦτον ἀγῶνα! Ὅταν, μετὰ τὸν Κύριον, καὶ ἅπαντες οἱ Ἅγιοι, - μηδὲ ἐξαιρουμένης καὶ αὐτῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, - «ἐπέρασαν» ἐκ τοῦ κλύδωνος τῶν πειρασμῶν καὶ τοῦ «πολέμου», καὶ οὐδεὶς ἡγιάσθῃ … ἀτραυμάτιστος ἐκ τῶν «βελῶν τοῦ ὑπεναντίου», … πῶς ἡμεῖς οἱ θέλοντες ἵνα κερδίσωμεν τὸ «βραβεῖον τῆς ἄνω κλήσεως», εἶναι δυνατὸν ἵνα εὑρεθῶμεν ἐκεῖ … «ἀβρόχοις ποσίν»;

Εἰς τοῦτον τὸν … «ὑπὲρ πάντων» ἀγῶνα, ἂς μὴν ξεχνῶμεν, ὅτι δὲν εἴμεθα μόνοι … Τὸ εἴπομεν ἤδη, καὶ ἀποτελεῖ δι’ ἡμᾶς τοῦτο, … ἰδιαίτερον κίνητρον, ὥστε νὰ ἀποφασίσωμεν ἵνα ἀγωνισθῶμεν! Ἐὰν διὰ φθαρτὰ καὶ μάταια καὶ ἀσήμαντα ἔπαθλα, ἀγωνίζονται τινές, καὶ ὑποβάλονται εἰς ἀτελειώτους στερήσεις, καὶ κοπιώδεις προπονήσεις καὶ γυμνασίας, καὶ ἀδημονοῦσι καὶ πικραίνονται ἕως ὅτου ἐπιτύχωσι τὸ ἀπώτερον σκοπόν των, δηλαδὴ τὴν νίκην καὶ τὸ πρωτεῖον, … πόσον περισσότερον θὰ πρέπῃ ἵνα ὑποβάλλωμεν ἑαυτούς, εἰς κόπους καὶ στερήσεις, ἵνα διὰ τῆς ἀητήτου δυνάμεως τοῦ Παντοδυνάμου Χριστοῦ, ἐπιτύχωμεν τῶν στεφάνων τῆς Οὐρανίου Βασιλείας, πρὸ τῶν ὁποίων τὰ πάντα … ὠχριοῦσι καὶ ἐκμηδενίζονται!

Τέλος δέ, ἂς σκεφθῶμεν καὶ ἀντιθέτως …! Πόσον, δηλαδή, θὰ μετανοήσωμεν καὶ θὰ στενάξωμεν, ὅταν θὰ διαπιστώσωμεν - ὁ Θεὸς … φυλάξοι! - ὅτι διὰ μίαν μικρὰν καὶ ὀλίγην στέρησιν τὴν ὁποίαν … ἠρνήθημεν εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, ἀπωλέσαμεν τὴν ἀτελεύτητον καὶ αἰωνίαν μακαριότητα! Ἂς μὴν κάνωμεν, ἑπομένως τὸ τοιοῦτον … ἐγκληματικὸν λάθος, καὶ ἔχοντες πάντοτε κατὰ νοῦν, τὰ αἰώνια καὶ ἄφθαρτα ἀγαθὰ … «ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν» (Α΄ Κορ. Β΄ 9), νὰ πορευώμεθα ἀγωνιζόμενοι, πρὸς τὴν αἰωνίαν δόξαν καὶ μακαριότητα!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

     Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Τὰ ἔργα … «τοῦ σκότους»! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

 ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΕΚΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2023)

«μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους» (Ἐφεσ. Ε΄ 11).

 

Ἡ ἀξία τῶν ἔργων.

Εἶναι, ἀδελφοί μου, ἀπαίτησις, ὅλων τῶν ἀνθρώπων, ἵνα κρίνωσι τοὺς … πάντας, ὄχι τόσον ἀπὸ τὰς θεωρίας καὶ τὰ … «πιστεύω» των, ἀλλὰ ἐκ τῶν ὅσων πράττουσι καὶ ἐφαρμόζουσιν εἰς τὴν «καθημερινότητά» των! Καὶ τοῦτο, βεβαίως, ἅπαντες τὸ ἐκτιμῶσι, ἔστω καὶ ἐὰν διαφωνῶσι … θεωρητικῶς! Καλὴ ἡ διδασκαλία καὶ ἡ, ἀπὸ καθέδρας ἀγόρευσις καὶ πολλάκις καὶ … ἐπίπληξις, ἀλλὰ ὁ ἀκροατὴς ἐπιθυμεῖ ἵνα ἴδῃ τὸν διδάσκαλον «ὑποταττόμενον» εἰς τὰς ἑαυτοῦ διδαχὰς καὶ παρωτρύνσεις! Καλὸν καὶ εὔκολον εἶναι, ὁ γονεὺς ἵνα διδάσκῃ τὰ τέκνα του … οἵανδήποτε διδασκαλίαν! Τὰ τέκνα, ὅμως, ἀπαιτοῦσιν ὅπως οἱ διδάσκοντες γονεῖς, … πρῶτοι, οὗτοι, ἀκολουθοῦσι τὴν ἰδανικήν, ἐν πολλοῖς, διδασκαλίαν των! Πολὺ δὲ περισσότερον, ταῦτα ἰσχύουσιν, εἰς τοὺς κήρυκας καὶ διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας! «Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. Ε΄ 16), διεκήρυξεν ὁ Θεάνθρωπος Κύριος ἐκεῖ εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους» ὁμιλίαν Του. Ἐπέστησε δὲ καὶ τὴν σημαντικότητα τοῦ ἐμπράκτου παραδείγματος, προσθέτων ὅτι, … «ὃς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. Ε΄ 19). Ὁ δὲ Ἀπόστολος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος, ὑπερτονίζει, θὰ ἐλέγωμεν, τὴν ἀξίαν τῶν ἀγαθῶν ἔργων ὡς ἀπαραίτητον «συμπλήρωμα» τῆς ἐπιπολαίου καὶ θεωρητικῆς … πίστεως! «Ὥσπερ γὰρ τὸ σῶμα χωρὶς πνεύματος νεκρόν ἐστιν, οὕτω καὶ ἡ πίστις χωρὶς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι» (Ἰακ. Β΄ 26)!

 

Τὰ ἔργα … «τοῦ σκότους»!

Εἰς τὸ σημερινὸν Ἀποστολικὸν Ἀνάγνωσμα, ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, μᾶς ἐφιστᾷ τὴν προσοχήν, εἰς τὰ … «ἔργα τοῦ σκότους»! Συγκεκριμμένως, μᾶς καταδεικνύει τὸν κίνδυνον ὅστις καιροφυλακτεῖ, ὅταν, ταῦτα τὰ ἔργα … τὰ δεχόμεθα μὲ ἐλαφρότητα καὶ ἐπιπολαιότητα, καὶ «συγκοινωνοῦμεν» μετὰ τούτων, ὡς νὰ μὴν κινδυνεύωμεν καὶ ἀπειλούμεθα, καὶ ἀποδεχώμεθα ταῦτα, καὶ πολλάκις συμφωνοῦμεν καὶ τὰ πράττωμεν …! Ποῖα, ὅμως, εἶναι ταῦτα; Ὁ Παῦλος δὲν τὰ κατονομάζει, διότι θεωρεῖ τοῦτο περιττόν, ἀλλὰ καὶ γνωρίζει ὅτι οἱ χριστιανοὶ οἵτινες ζῶσι μεταξὺ τῶν εἰδωλολατρῶν, γνωρίζουσι καὶ οὗτοι τὰ ἔργα ταῦτα! Βεβαίως, εἰς ἄλλην ἐπιστολήν του, τὰ ἐπισημαίνει ἓν πρὸς ἕν, ὡς ἐκεῖ εἰς τὴν «πρὸς Κολασσαεῖς»: «Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι’ ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Κολασ. Γ΄ 5-6)! Ἀσφαλῶς δέ, οὐδεὶς δύναται ἵνα ἀρνηθῇ, ὅτι, ὄντως, τὰ ὡς ἄνω ἀπαριθμούμενα … εἶναι τὰ κατ’ ἐξοχὴν ἔργα τοῦ σκότους!

Λέγονται δὲ … «ἔργα τοῦ σκότους», πρῶτον μέν, διότι, διὰ τούτων τῶν ἔργων, ἡ ψυχὴ ἡμῶν ἥτις προορίζεται ὑπὸ τοῦ Δημιουργοῦ της διὰ τὴν αἰώνιον ζωὴν καὶ μακαριότητα, καὶ ἵνα φωτίζεται καὶ ἀπολαμβάνῃ τοῦ αἰωνίου καὶ ἀτελευτήτου φωτός τῆς Οὐρανίου Βασιλείας, ἐκπίπτει αὕτη εἰς τὸ … «σκότος τὸ ἐξώτερον˙ ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων» (Ματθ. Ε΄ 12, ΚΒ΄ 13)! Κατὰ δεύτερον, ὅμως, λέγονται «ἔργα τοῦ σκότους», διότι εἶναι ταῦτα τόσον ἀπεχθῆ καὶ δυσώδη πνευματικῶς, ὥστε οἱ πράσσοντες καὶ ἐνεργοῦντες ταῦτα, νὰ κινοῦνται εἰς τὸ σκότος καὶ τὴν ἀνυποψίαν, προκειμένου ἵνα ἀποφεύγωσι τὴν δυσαρέσκειαν καὶ ἀποστροφήν, ἀλλὰ καὶ τὸν στιγματισμόν των, ἐκ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου καὶ δὴ τῶν χριστιανῶν! Βεβαίως, σήμερον, ἐφθάσαμεν εἰς τὰς ἐποχὰς ἐκείνας, τὰς προφητευθείσας ὑπὸ τοῦ Κυρίου, ἀλλὰ καὶ πολλῶν Ἁγίων, παλαιοτέρων τε καὶ νεωτέρων, κατὰ τὰς ὁποίας ἡ ἁμαρτία, ἀκόμη καὶ ἡ πλέον αἰσχρὰ καὶ ἀπεχθής, «περιβάλεται» μανδύαν ἐπίσημον καὶ «πομπώδη», καὶ θεωρεῖται αὕτη «νόμιμος καὶ ἀπαραίτητος», ἀλλὰ  καὶ οὐδόλως ἐπιπλήττεται καὶ ἐπιτιμᾶται πᾶς ὁ ποιῶν ταύτην καὶ μάλιστα κατὰ τὸν πλέον ἐμφανῆ καὶ ἀναιδῆ τρόπον! Τοῦτο, ἀκριβῶς, προφητεύεται ἀποκαλυπτικότατα, ἐκεῖ εἰς τὸ προφητικὸν ἁγιογραφικὸν βιβλίον τῆς «Ἀποκαλύψεως τοῦ Ἰωάννου», ὅπου ἡ ἁμαρτία ἀπεικονίζεται ὡς … βασίλισσα, καθήμενη ἐπὶ θρόνου δόξης καὶ τιμωμένη καὶ προσκυνουμένη ὑπὸ πλήθους βασιλέων καὶ λαῶν ἀνόμων, καὶ κυριαρχοῦσα ἐπὶ τοῦ κόσμου τῆς … ἁμαρτίας! (Ἀποκάλ. Ἰωάννου ΙΖ΄)!

 

«Υἱοὶ φωτός …»!

Ἀδελφοί μου, ἤδη ἀνεφέραμεν εἰς τὴν ἀρχὴν τοῦ παρόντος, ὅτι ὁ Διδάσκαλος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἐκάλεσε τοὺς μαθητάς Του εἰς τὸ ὕψιστον ἀποστολικὸν ἔργον, τοὺς κατέστησεν ἰδιαιτέρως προσεκτικούς εἰς τὴν «εἰκόνα» τὴν ὁποίαν θὰ ἔδιδον εἰς τὸν κόσμον τὸν ὁποῖον ἐκαλοῦντο ἵνα διδάξωσι … «Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη» (Ματθ. Ε΄ 14), ἦταν τὰ χαρακτηριστικὰ λόγια Του! Ἐφ’ ὅσον ἐκαλοῦντο ἵνα κηρύξωσι τὸ φῶς καὶ τὴν Ἀλήθειαν, ὤφειλον ἵνα … πρῶτοι οὗτοι φωτίζουσι διὰ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ παραδείγματός των, … «τοὺς ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένους»!

Τοῦτο, ὅμως, ἀκριβῶς, εἶναι τὸ ζητούμενον, καὶ εἰς ἐκείνους οἵτινες εἶναι ἐπιφορτισμένοι μὲ τὸ ἔργον τοῦ «εὐαγγελισμοῦ» καὶ τῆς κατηχήσεως, ἀλλὰ καὶ εἰς ἐκείνους οἵτινες ἔθεσαν ἑαυτούς, εἰς τὴν μαθητείαν καὶ πορείαν, τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ ζωῆς! Ἅπαντες, ἡμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, πρέπει νὰ αἰσθανώμεθα τὴν ἱερὰν «δέσμευσιν», ὅπως κηρύσσωμεν πρωτίστως διὰ τοῦ τρόπου τῆς ζωῆς ἡμῶν καὶ ἐν συνεχείᾳ διὰ τῆς διδασκαλίας! «         

 

Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου. Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη·

15 οὐδὲ καίουσι λύχνον καὶ τιθέασι αὐτὸν ὑπὸ τὸν μόδιον, ἀλλ᾿ ἐπὶ τὴν λυχνίαν, καὶ λάμπει πᾶσι τοῖς ἐν τῇ οἰκίᾳ.

16 Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς.

 πάντες ὑμεῖς υἱοὶ φωτός ἐστε καὶ υἱοὶ ἡμέρας. οὐκ ἐσμὲν νυκτὸς οὐδὲ σκότους.

17 Μὴ νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλῦσαι τὸν νόμον ἢ τοὺς προφήτας· οὐκ ἦλθον καταλῦσαι, ἀλλὰ πληρῶσαι.

18 Ἀμὴν γὰρ λέγω ὑμῖν, ἕως ἂν παρέλθῃ ὁ οὐρανὸς καὶ ἡ γῆ, ἰῶτα ἓν ἢ μία κεραία οὐ μὴ παρέλθῃ ἀπὸ τοῦ νόμου ἕως ἂν πάντα γένηται.

19 Ὅς ἐὰν οὖν λύσῃ μίαν τῶν ἐντολῶν τούτων τῶν ἐλαχίστων καὶ διδάξῃ οὕτω τοὺς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν· ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν.

  

 

8 Ἦτε γάρ ποτε σκότος, νῦν δὲ φῶς ἐν Κυρίῳ· ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε·

9 ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ καὶ ἀληθείᾳ·

10 δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ.

11 Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε·

12 τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ' αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν·

13 τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι.

14 Διὸ λέγει· ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός.

15 Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ' ὡς σοφοί,

16 ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι.

17 Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.

18 Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι,

19 λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ,

 

«Κατοικητήρια» τῆς Θεότητος! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (19 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2023) 

«ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ» (Ἐφεσ. Β΄ 22).

 

Ἡ ὑψίστη τιμή.

Πολλάκις, ἀδελφοί μου, ὑπήρξαμεν τὰ … «τιμώμενα πρόσωπα»! Κάποτε, μᾶς ἐτίμησαν οἱ γονεῖς μας, διά τινα ἐπιτυχίαν μας! Ἄλλοτε ὡς ἀριστεύσαντας εἰς τὰς σπουδάς μας εἰς οἵανδήποτε ἐκπαιδευτικὴν βαθμίδα˙ ἄλλοτε ὡς δημιουργήσαντες οἰκογενείας˙ ἄλλοτε ὡς ἀποκτήσαντες τὰ τέκνα ἡμῶν˙ καὶ ἵνά μὴ μακρηγορήσω, εἰς σπουδαίας στιγμὰς τῆς ἐπιγείου ζωῆς μας, ἐβιώσαμεν τὴν τιμὴν καὶ τὴν ἀποδοχὴν τῶν … περὶ ἡμᾶς! Ἐλάχιστοι, ἴσως, εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες δὲν ἐγεύθησαν τοιαύτας τιμὰς καὶ χαράς! Κάποιοι ἄλλοι, ἐπίσης, ἀπήλαυσαν ἀκόμη μεγαλυτέρας τιμάς, καὶ «προωθήθησαν» εἰς ὑψηλὰ, ἢ καὶ ὕψιστα ὕψη … ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐτιμήθησαν ἢ καὶ τιμῶνται … ἐπειδὴ διεκρίθησαν εἰς τήν, καλῶς ἢ κακῶς νοουμένην τέχνην, ἢ εἰς τὰ διάφορα ἀθλήματα ὡς πρωτεύσαντες καὶ διακριθέντες˙ ἐνῶ ἄλλοι, ἐτιμήθησαν, ἐπειδὴ «διεκρίθησαν» … ἴσως καὶ δι’ ἀναρμόστους καὶ βλασφήμους συμπεριφοράς, καὶ «ἔμειναν εἰς τὴν ἱστορίαν» ὡς ἀπαταιῶνες καὶ ὑβρισταὶ καὶ διῶκται … τῶν ἱερῶν καὶ τῶν ὁσίων!

Ἴσως ἐκπλήσσονται τινὲς δι’ ὅσων ἤδη προανεφέραμεν, ἀλλὰ δὲν παύει ἵνα ἰσχύῃ πάντοτε, ὅτι … ὅταν κρίνουσιν οἱ ἀτελεῖς ἄνθρωποι, περισσότερον εἶναι πιθανόν, ἵνα κάμωσι λάθος, παρὰ ἵνα κρίνωσι τὴν καλὴν καὶ τελείαν κρίσιν! Ἀποτέλεσμα δὲ τῶν ὡς ἄνω ἀνθρωπίνων … τιμῶν, εἶναι ὅτι αἱ πλεῖσται τούτων, ἐξεχάσθησαν καί, ἐκ τῶν ὑστέρων, «ἀνεκλήθησαν» καὶ ἀπεδοκιμάσθησαν …!!!

Ὅμως, ὅταν τιμᾷ ὁ Θεὸς διὰ τῆς Ἐκκλησίας Του, αἱ τιμαὶ αὗται … ὡς Θεῖαι καὶ Οὐράνιοι, μένουσιν εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων! Τὸ πλέον δὲ ἐντυπωσιακόν, εἶναι, ὅτι ὅσον … «περνοῦν τὰ χρόνια», ἀντὶ νὰ φθείρωνται καὶ ξεχνῶνται, - ὡς συμβαίνει μὲ τὰς κοσμικὰς τιμάς! – συμβαίνει τὸ ἐντελῶς ἀντίθετον! Αἱ μνῆμαι, ἐπὶ παραδείγματι, τῶν Ἁγίων, ἀφ’ ὅτου ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία τοὺς κατηξίωσεν καὶ τοὺς ἀνέδειξεν καὶ κατέγραψε τούτους εἰς τὸ Ἁγιολόγιόν της, μένουσιν εἰς τοὺς αἰῶνας, καὶ οἱ ἄνθρωποι τοὺς τιμοῦν καὶ τοὺς δοξάζουν … ὡς νὰ ἦσαν φίλοι καὶ συγγενεῖς των! Τιμᾶται ὁ Ἅγιος Δημήτριος καὶ ὁ Ἅγιος Γεώργιος καὶ ἡ Ἁγία Αἰκατερίνη καὶ … τόσοι ἄλλοι Ἅγιοι, οἵτινες ἔζησαν πρὶν χίλια καὶ … πλέον χρόνια, καὶ οἱ χριστιανοὶ θέλουσιν ἵνα ὀνομάζωνται μὲ τὰ ἰδικά των ὀνόματα, ὡς νὰ ἐγνώριζον καὶ ἠγάπων τούτους!

Συνεπῶς, ὅταν τιμᾷ … ὁ Κύριος, ἡ τιμὴ εἶναι ἄφθαρτος καὶ αἰωνία, καὶ ταύτην τὴν τιμὴν ἐπεζήτησαν ἢ καὶ ἐπιζητοῦσιν, ἅπαντες οἱ ἀγωνιοῦντες καὶ ἀγωνιζόμενοι, ἵνα κληρονομήσωσι τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν!

 

«Κατοικητήρια» τῆς Θεότητος!

Ἐάν, ὅμως, ὁμιλοῦμεν διὰ … τιμὰς καὶ διὰ τιμώμενα πρόσωπα, ὁποίαν τιμὴν ἔχει ἐκεῖνος ὅστις παρέχει … τὸν ἴδιον τὸν ἑαυτόν του, ὡς κατοικητήριον τοῦ Ἀπείρου Θεοῦ! Ἴσως, ἄνθρωποι κοσμικοὶ καὶ … μακρὰν τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Κυρίου, ἀδυνατοῦσιν ἵνα κατανοήσωσι τὸ … σκεπτικὸν ἡμῶν! Ἴσως, ἀπομεμακρυσμένοι ἀπὸ τὴν Θείαν Χάριν, δὲν δύνανται ἵνα ἐκτιμήσωσι τὰς ὡς ἄνω τιμὰς τῆς Θείας Ἀγάπης …! Τοὺς κατανοοῦμεν, ἀσφαλῶς! Ὅμως, ἡμεῖς οἱ θέλοντες ἵνα ζῶμεν … ἐν τῷ Θεῷ, δὲν δυνάμεθα ἵνα ἔμβωμεν εἰς τὴν λογικήν των …! Μόνον ἐκεῖνοι, οἵτινες ἠξιώθησαν, ἵνα ἐνοικήσῃ εἰς τὰς καρδίας των ὁ Χριστός, καὶ γένωνται οὕτω … ναοὶ τῆς Θεότητος, … μόνον ἐκεῖνοι, ἐπαναλαμβάνω, δύνανται νὰ μᾶς εἴπωσι καὶ περιγράψωσι τὴν Θείαν ταύτην ἐμπειρίαν! Ὅταν ὁ Χριστὸς ἐνοικῇ εἰς τὴν καρδίαν, τότε ἡ τιμὴ εἶναι ἀπερίγραπτος! Ὅταν τινὲς αἰσθάνωνται τιμὴν καὶ ὑπεροχήν, διότι κάποιος ἐπώνυμος καὶ «ἀκουστός», φιλοξενεῖται εἰς τὴν οἰκίαν του, πόσον περισσότερον θὰ πρέπῃ ἵνα ζῶσι τὴν τοιαύτην ὑπεροχότητα, ἐκεῖνοι οἵτινες ἔγιναν … δοχεῖα τῆς Θεότητος!

Κατοικητήριον τῆς Θεότητος ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἥτις ἐκυοφόρησε τὸν … «ἀχώρητον παντί», καὶ δι’ Αὐτῆς … «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν»! Κατοικητήριον, ὅμως, καὶ πάντες οἱ Ἅγιοι, οἵτινες ἔζων μετὰ τοῦ Θεοῦ καὶ ἠγάπησαν τὸν Κύριον, «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καὶ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας» καὶ ἐθυσίασαν ἑαυτοὺς διὰ τὴν δόξαν τοῦ Χριστοῦ! Κατοικητήριον, ὅμως, τῆς Θεότητος, - τολμηρὸν νὰ τὸ εἴπωμεν! – κάθε συνειδητὸς καὶ πιστὸς χριστιανός, ὅστις ζεῖ διὰ τῶν Μυστηρίων τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, κυρίως δὲ διὰ τοῦ φρικωδεστάτου Μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας! Διὰ τούτου τοῦ ὑπερόχου Μυστηρίου, καθίσταται … «σύσσωμος καὶ σύναιμος» τοῦ Χριστοῦ! Κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ, τέλος, πᾶς ὅστις ζεῖ καὶ κινεῖται ἐν τῇ ὑπακοῇ τοῦ Χριστοῦ καὶ ἐργάζεται ἀόκνως καὶ ἐπιμελῶς, τὸ Ἅγιον Αὐτοῦ θέλημα!

 

«… εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω» (Β΄ Κορ. ΣΤ΄ 16).

 

Ἂν ἦτο δυνατόν, ἵνα διερευνήσωμεν τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου καὶ διαπιστώσωμεν … τί θὰ ἦτο ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, θὰ ηὐχαρίστῃ περισσότερον τὸν Οὐράνιον Πατέρα μας, θὰ κατελήγωμεν εἰς τὴν ὡς ἄνω ρῆσιν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου! Ἡ ἀπόλυτος, ἴσως, χαρὰ καὶ ἱκανοποίησις, τοῦ Κυρίου μας, εἶναι ἐκεῖνο τό, «δός μοι, υἱέ, σὴν καρδίαν» (Παροιμ. ΚΓ΄ 26), καὶ εἰς τὸ ὁποῖον θὰ προσέθετεν ὁ Θεῖος Παῦλος, … «ἵνα ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός» (Β΄ Κορ. ΣΤ΄ 16)! Ὁ Οὐράνιος Πατήρ, δὲν ἐπιδιώκει διὰ τούτου τοῦ λόγου, ἵνα καταστῇ ὁ δυνάστης καὶ κυρίαρχος καὶ ἀφέντης ἡμῶν! Ἐὰν ἤθελε τοῦτο … θὰ τὸ εἶχε! Ἀφ’ ἧς στιγμῆς, ὅμως, ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς τὴν ἀπόλυτον ἐλευθερίαν εἰς τὰς προτιμήσεις καὶ ἐπιλογάς μας, ζητεῖ ἀπὸ ἡμᾶς, ἵνα θελήσωμεν καὶ ἐπιλέξωμεν τὴν συνοίκησιν μετ’ Αὐτοῦ, ἵνα ἡμεῖς ἔχωμεν ἀσφαλῆ καὶ ἐγγυημένην … καὶ τὴν ἐπὶ τῆς γῆς πορείαν μας, ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ Βασιλείᾳ Αὐτοῦ, αἰώνιον ἀνάπαυσιν καὶ εὐδαιμονίαν!

Ἅπαντες ἐκεῖνοι οἵτινες παρέδωκαν ἑαυτοὺς εἰς τὴν ἐργασίαν τοῦ Θείου θελήματος, καὶ ἐδέχθησαν τὸν Χριστόν, «ἐνοικοῦντα καὶ μένοντα ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν», οὗτοι εἶναι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας! Οὗτοι ἐπεζήτησαν τὸν Θεόν, καὶ ὑπέταξαν ἑαυτοὺς εἰς τὸ πανάγιον Αὐτοῦ θέλημα! Οὗτοι οἵτινες κατέστησαν ἑαυτούς … «ἀληθινοὺς οἴκους Θεοῦ, λογικούς, δι’ ἔργων ἀγαθῶν καὶ δογμάτων ὀρθῶν, συνισταμένους», κατὰ τὸν ὁρισμὸν τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου, περὶ τοῦ Ὀρθοδόξου χριστιανοῦ!

Ταύτην τὴν ὑψίστην πνευματικὴν κατάστασιν, ἂς ἐπιδιώκωμεν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, καὶ ἂς καταστήσωμεν ἑαυτοὺς … ἄξια κατοικητήρια τοῦ Παναγίου Πνεύματος, ἵνα λάβωμεν παρὰ Κυρίου τὴν μεγίστην ἀνταπόδοσιν, καὶ ἀκούσωμεν τῆς μακαρίας Αὐτοῦ φωνῆς … «εἴσελθε δοῦλε εἰς τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου σου»! Γένοιτο!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Τὰ «πάθη» τῶν … Ἁγίων! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2023) 

«Ἴδετε πηλίκοις ὑμῖν γράμμασιν ἔγραψα τῇ ἐμῇ χειρί» (Γαλ. ΣΤ΄ 11). 

Τὸ «πάθος» τοῦ … Παύλου!

Συνήθως, ὅταν ἀκούωμεν τὴν λέξιν «πάθος», ἡ σκέψις ἡμῶν … λογίζεται κάτι τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀρνητικόν! Πάθη, εἶναι ἐκεῖναι αἱ ἁμαρτίαι, τὰς ὁποίας «ἠγαπήσαμεν» καὶ συνεβιώσαμεν μετ’ αὐτῶν, καὶ αὗται, δυστυχῶς, ἀπέκτησαν κυριαρχικὰ δικαιώματα εἰς τὴν ταλαίπωρον ψυχήν μας! Πάθη, εἶναι ἐκεῖναι αἱ ἁμαρτωλαὶ καταστάσεις, τὰς ὁποίας … ἀρχικῶς τὰς ἀντιμετωπίζομεν ὡς ἐλαφρὰς καὶ ἀσημάντους καὶ ἐπιπολαίους πτώσεις, καὶ αἱ ὁποῖαι ἐν συνεχείᾳ, γιγαντώνονται καὶ κυριεύουσιν ἡμῶν, καὶ μᾶς καθιστῶσιν … ὑποχείριά των! Πόσας φορὰς δὲν ἀκούομεν, - ὄχι μόνον ἡμεῖς οἱ πνευματικοὶ πατέρες, ἀλλὰ καὶ ἅπαντες … κατὰ τὰς ἀναστροφὰς ἡμῶν μετὰ τῶν συνανθρώπων ἡμῶν, - ὅτι, … «τοῦτο τὸ κακόν, δὲν δύναμαι ἵνα τὸ ἀποβάλω καὶ τὸ νικήσω»! Ἤ, ἀκόμη, πόσον δύσκολον μᾶς φαίνεται, τὸ νὰ ἀποκόψωμεν τὰς καθημερινὰς ἀτελείας, αἵτινες ἐν τέλει … κατακυριεύουσιν ἡμῶν! Τὰ πάθη, εἶναι φοβερώτερα καὶ πλέον ἐπικίνδυνα, πάσης ἄλλης ἁμαρτίας, καὶ τοῦτο διότι … ἐκ τῆς ἁμαρτίας φεύγομεν ἐὰν θέλωμεν, ἐκ τῶν παθῶν ἡμῶν, ὅμως, ἡ φυγὴ εἶναι σχεδὸν ἀδύνατος, ἔστω καὶ ἐὰν … τὸ θέλωμεν!

Εἰς τὸ σημερινὸν Ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα, καὶ εἰς τὴν φρᾶσιν τὴν ὁποίαν ἐθέσαμεν ὡς τίτλον τοῦ παρόντος, διακρίνεται … ἓν πάθος τοῦ Παύλου! Ὄχι, βεβαίως, πάθος ἐφάμαρτον, ἀλλὰ πάθος Ἅγιον καὶ σωτήριον! Εἰς τὴν λέξιν «πηλίκοις», - διεκρίναμεν κατὰ τὴν πτωχὴν κρίσιν ἡμῶν, - τὸ πάθος καὶ τὴν ἀγωνίαν του, διὰ τὴν σωστὴν διαπαιδαγώγησιν καὶ πνευματικὴν κατάρτισιν τῶν Γαλατῶν! Ἡ ἀνωτέρω λέξις, σημαίνει, ὅτι τὰ γραμματικὰ στοιχεῖα διὰ τῶν ὁποίων γράφεται ἡ ἐπιστολή, δὲν εἶναι τὰ συνήθη διὰ τῶν ὁποίων ἔγραφεν ὁ Θεῖος Ἀπόστολος, ἀλλὰ μεγαλύτερα καὶ ἐμφαντικώτερα, … προκειμένου ἵνα διεγείρῃ τὴν προσοχὴν τῶν παραληπτῶν, ἀλλὰ καὶ ἵνα ἐκφράσῃ τὸ … πάθος καὶ τὴν ἀγωνίαν του, διὰ τὴν «ἐπιτυχῆ πορείαν» τῆς ἐπιστολῆς, ἀλλὰ καὶ διὰ τὰ θετικώτερα ἀποτελέσματά της!

Πάθος μὲν καὶ τοῦτο τοῦ Παύλου, ἀλλὰ πάθος ἅγιον, πλῆρες ἀγωνίας καὶ πόνου διὰ τὴν σωτηρίαν τῶν «πνευματικῶν» τούτων «μαθητῶν» του! Προσπαθεῖ ἵνα τοὺς πείσῃ - καὶ τοῦτο «φαίνεται» καὶ εἰς ἄλλα σημεῖα τῆς ἐν λόγῳ ἐπιστολῆς – εἴτε δι’ ἐντόνων γραπτῶν ἐπισημάνσεων καὶ γραμματικῶν στοιχείων, εἴτε δι’ ἐκφράσεων, ὡς ἐκείνη ἡ, … «ὤ ἀνόητοι Γαλάται, τίς ὑμᾶς ἐβάσκανε τῇ ἀληθείᾳ μὴ πείθεσθαι» (Γαλ. Γ΄ 1), ἀλλά, ἐπίσης, καὶ ἡ, ἐν ἀθυμίᾳ καὶ δυσφορίᾳ, φρᾶσις, ἥντινα ἠκούσαμεν σήμερον, δεικνύουσαν τὴν πνευματικήν του κόπωσιν˙ «τοῦ λοιποῦ κόπους μοι μηδεὶς παρεχέτω», δηλαδή, «μὲ ἐκουράσατε ἀρκετά˙ μὴν μὲ κουράσει κανείς σας πλέον»!

 

Τὰ «πάθη» τῶν … Ἁγίων!

Τοιαῦτα «πάθη», ὡς τοῦτο, τὸ τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, βλέπομεν, φίλοι μου ἀναγνῶσται, σχεδὸν εἰς πάντας τοὺς Ἁγίους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀπὸ τοὺς θείους καὶ Ἁγίους Ἀποστόλους, ἕως καὶ ἐκείνους, … τοὺς ἐσχάτως ἀναδειχθέντας καὶ λάμψαντας κατὰ τὰς ἡμέρας ἡμῶν! Ἔχουσι τοῦτο τὸ ἱερὸν πάθος, προκειμένου ἵνα, … ἀφ’ ἑνὸς μέν, διατηροῦσι τὴν ἰσχυρὰν ἐξάρτησίν των ἐκ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἀφ’ ἑτέρου δέ,  διδάξωσι καὶ καταρτίσωσι τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὴν Ἀλήθειαν! Βλέπομεν, ἄλλος, νὰ ἀψηφᾷ ἀπειλὰς καὶ κινδύνους, ἄλλος νὰ ἀδιαφορῇ ἀκόμη καὶ διὰ τὴν σωματικήν του κακοποίησιν καὶ τὴν φυλάκισίν του, οὐ μὴν δὲ καὶ δι’ αὐτόν τοῦτον τὸν σωματικὸν θάνατον, ἄλλος ἵνα παρρησιάζεται πρὸ βασιλέων καὶ ἡγεμόνων, ἀδιαφορῶν διὰ τὰς ἐπακολουθούσας σκληρὰς συνεπείας, καὶ … «συνελόντι εἰπεῖν», ἅπαντες οὗτοι νὰ ἔχωσι καὶ διατηροῦσι … τὸ πάθος τοῦτο τῆς ἀγάπης!

Τὰ «πάθη» ταῦτα τῶν Ἁγίων, εἶναι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα θὰ προσμετρήσῃ καὶ θὰ ἐκτιμήσῃ ὁ Δίκαιος Κριτής! Εἶναι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα καταμαρτυροῦσιν, τὴν ἀγάπην των … πρῶτον πρὸς τὸ Κύριον καὶ Θεόν, ἀλλὰ καὶ δεύτερον πρὸς τὸν συνάνθρωπον καὶ ἀδελφὸν ἐν Κυρίῳ! Τοῦτο, ὅπερ ὑπερετόνισεν ὁ Ἰησοῦς, ἐν ὅσῳ εὑρίσκετο ἀναμέσον ἡμῶν: «ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου. … Καὶ … ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς ἑαυτόν» (Μάρκ. ΙΒ΄ 30-31)! Τὰ «πάθη» ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα … δὲν στρέφονται κατὰ τοῦ Θεοῦ, οὔτε, ἀσφαλῶς κατὰ τοῦ πλησίον ἡμῶν, ἀλλά, τοὐναντίον, γλυκαίνουσι τὴν καρδίαν τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ καὶ παρρηγοροῦσι τὸν … ἄλλον!

 

«Τὰ πάθη μας»!

Ἀναμφιβόλως, … εἴμεθα ἄνθρωποι ἐμπαθεῖς! Ἐκτὸς ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, τοὺς ὁποίους ὁ Κύριος ἠξίωσεν ἵνα ἀπαλλαγῶσιν ἐξ ἐκείνων τῶν παθῶν τὰ ὁποῖα – κατὰ κοινὴν ἐκτίμησιν καὶ ὁμολογίαν, - ταλαιπωροῦσι τοὺς ἀνθρώπους, … ἅπαντες ἔχομεν τὰ πάθη μας ἅτινα καὶ καλούμεθα ἵνα «πολεμῶμεν» καὶ ἀγωνιζώμεθα ἵνα τὰ ἐκκριζώσωμεν … Καὶ τὰ τοιαῦτα ἐπικίνδυνα πάθη, εἶναι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα καὶ ἀνεφέραμεν ἐν τῇ ἀρχῇ τοῦ παρόντος! Εἶναι ἐκεῖνα, … «τὰ μέλη ἡμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς», διὰ τὰ ὁποῖα συμβουλεύει ὁ Παῦλος τοὺς Κολασσαεῖς … «Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας» (Κολασ. Γ΄ 5-6)! Εἶναι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα, … ὅσον ὁ χρόνος παρέρχεται, ταῦτα αὐξάνονται καὶ κυριαρχοῦσι καὶ … «ἐνομιμοποιήθησαν», καὶ ἤδη προσυπογράφουσι τὴν … ἐπερχομένην Θείαν ὀργήν!

Πάθη ἅγια, σὰν ἐκεῖνα τῶν Ἁγίων, ἀλλὰ καὶ ὡς τό, ἐν προκειμένῳ, τοῦ Ἀποστόλου, ἴσως ὑπάρχουσι καὶ εἰς τοὺς σημερινοὺς καιροὺς τῆς … ἀποστασίας! Ἴσως, εἴς τινας ἁγίας καὶ ἐναρέτους ψυχάς˙ εἴς τινας ἀγωνιστὰς ἐν τῷ κόσμω τούτῳ, … «οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῷ Βάαλ» (Ρωμ. ΙΑ΄ 4, Γ΄ Βασιλ. ΙΘ΄ 18)! Εἴς τινας κληρικούς, ἀνωτέρους τε καὶ κατωτέρους, ἀλλὰ καὶ εἰς μοναχοὺς καὶ μοναχὰς καὶ λαϊκούς, οἵτινες ζῶσι καὶ ἀγωνίζονται, πειθαρχοῦντες καὶ ἐξηρτημένοι ἐκ τῆς δυνάμεως καὶ ἀγάπης τοῦ Κυρίου! Εἰς τούτους καὶ εἰς πολὺ περισσοτέρους, ὡς θέλωμεν νὰ πιστεύωμεν, ἐμβλέπει ὁ Ἐλεήμων Κύριος, καὶ χάριν τῶν ὁποίων, … μακροθυμεῖ καὶ παρατείνει «τὸ ἔλεός Του»!

Εἴθε, διὰ τῶν τοιούτων … «παθῶν», δεικνύομεν τὴν ἀφοσίωσιν καὶ ἀγάπην μας πρὸς τὸν Πανοικτίρμονα Κύριον, καὶ τότε … «πιστὸς Κύριος ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις αὐτοῦ καὶ ὅσιος ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. ΡΜΔ΄ 13^α)! «Αὐτὸς γὰρ εἴρηκεν· οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ' οὐ μή σε ἐγκαταλίπω» (Ἑβρ. ΙΓ΄ 5)!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

«Ἐὰν πεθάνω, δὲν θὰ πεθάνω»! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ (29 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023) 

«Ἐγὼ γὰρ … νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω» (Γαλ. Β΄ 19).

Ἡ ζωὴ καὶ ὁ θάνατος!

Κάποτε ἐπισκεπτόμενος μίαν ἐκ τῶν ἑκατοντάδων ἱερῶν μονῶν τῆς εὐλογημένης Πατρίδος ἡμῶν, εἶδον, εἴς τινα περίοπτον θέσιν, ἀνηρτημένην μίαν πινακίδα, ἐπὶ τῆς ὁποίας ἦτο ἀναγεγραμμένον ἓν «εὐφυολόγημα», τὸ ὁποῖον «ἔκρυπτεν» … ὑπερόχους ἀληθείας! Τὸ ἀναγεγραμμένον κείμενον ἔγραφεν οὕτω: «Ἐὰν πεθάνῃς πρὶν πεθάνεις, δὲν θὰ πεθάνῃς ὅταν πεθάνῃς»! Δὲν ἦτο δύσκολον ἵνα κατανοήσω τὴν ἔννοιαν τούτου τοῦ … «φιλοσοφημένου» λογίου! Ὑπάρχουσι πολλοὶ … θάνατοι! Ὑπάρχει ὁ θάνατος τοῦ σώματος, ὁ λεγόμενος βιολογικός˙ ὑπάρχει ἐπίσης ὁ «θάνατος», - δηλαδὴ ἡ ἀπεξάρτησις τοῦ ἀνθρώπου ἐκ τῶν κοσμικῶν ἡδονῶν καὶ ἀπολαύσεων, - τὸν ὁποῖον «συναντῶμεν» κατ’ ἐπανάληψιν, μελετῶντες τὴν Ἁγίαν Γραφήν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ζωὴν τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας! Ἀναφέρομεν χαρακτηριστικῶς τὴν γνωστὴν ἀποστολικὴν περικοπὴν τοῦ μυστηρίου τοῦ Βαπτίσματος, εἰς τὴν ὁποίαν, κατ’ ἐπανάληψιν ἀναφέρεται οὗτος ὁ «θάνατος» … διὰ τὸν κόσμον! «Ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάνατον αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν. Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, … Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα … ὃ γὰρ ἀπέθανε, τῇ ἁμαρτίᾳ ἀπέθανεν ἐφάπαξ, ὃ δὲ ζῇ, ζῇ τῷ Θεῷ. Οὕτω καὶ ὑμεῖς λογίζεσθε ἑαυτοὺς νεκροὺς μὲν εἶναι τῇ ἁμαρτίᾳ, ζῶντας δὲ τῷ Θεῷ ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ τῷ Κυρίῳ ἡμῶν» (Ρωμ. ΣΤ΄ 3-13)! Ὑπάρχει, ἀκόμη, ὁ, ἐκ τῆς ἁμαρτίας, θάνατος, κατὰ τὸν ὁποῖον, ὁ ἄνθρωπος διὰ τῆς ἁμαρτίας, «ἀποκόπτεται» ἀπὸ τὸν Χριστόν ὅστις εἶναι ἡ Ζωή, καὶ ἀποθνήσκει! Θὰ ἦτο δὲ μακρὺς ὁ κατάλογος τῶν … «θανάτων», ἐὰν ἀποπειρώμεθα ἵνα ἐκτενῶς ἀπαριθμήσωμεν τούτους!

 

Ὁ … «θάνατος» τοῦ Παύλου!

Εἰς τὴν σημερινὴν ἀποστολικὴν περικοπήν, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὁμιλεῖ καὶ ἀναφέρεται εἰς τὸν ἰδικόν του … «θάνατον»! Εἶναι ὁ θάνατος ἐκεῖνος τὸν ὁποῖον … ἔζησεν, ὅταν ἀπηρνήθῃ τὴν ἐξάρτησίν του ἐκ τοῦ Μωσαϊκοῦ νόμου, διὰ νὰ ζήσῃ καὶ βιώσῃ τὴν Ἀληθινὴν καὶ Αἰωνίαν, ἐν Χριστῷ ζωήν! Ὅσον ἦτο καὶ ἔζῃ εἰς τὴν ὀμιχλώδη κατάστασιν τοῦ Νόμου τοῦ Μωϋσέως, καὶ ὅσον ἐμάχετο καὶ ἠγωνίζετο δι’ αὐτήν, τὸ «κέρδος» καὶ ἡ οὐσία ἦτο μηδαμινὴ καὶ ἀνύπαρκτος! Ἦτο, πνευματικῶς καὶ ψυχικῶς, … νεκρός! Ἀφ’ ἧς στιγμῆς, ὅμως, τὸν ἐπεσκέφθη ἡ Θεία Χάρις καὶ ἐφωτίσθη, καὶ ἐδιδάχθη τὰς ἀληθείας τῆς, ἐν Χριστῷ, πίστεως παρὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου, - «οὐδὲ γὰρ ἐγὼ παρὰ ἀνθρώπου παρέλαβον αὐτὸ οὔτε ἐδιδάχθην, ἀλλὰ δι' ἀποκαλύψεως Ἰησοῦ Χριστοῦ» (Γαλ. Α΄ 12), - ἠσθάνθῃ νὰ ἀναγεννᾶται … «εἰς ἄνδρα τέλειον»! Τοῦτο δηλώνει καὶ ἐπαναλαμβάνει εἰς τὰς ἐπιστολάς του, καὶ … ὡς καὶ ἄλλοτε εἴπωμεν, ταπεινοῖ ἑαυτόν, ἀποδεχόμενος τὸ βάρος τῆς, «πρὸ Χριστοῦ», ζωῆς του! «Ἠκούσατε γὰρ τὴν ἐμὴν ἀναστροφήν ποτε ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, ὅτι καθ' ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν, …» (Γαλ. Α΄ 13-18)!

«Ἀποθνήσκει» ὁ Παῦλος, τὸν θάνατον ἐκεῖνον … ἀπὸ τὴν πλάνην καὶ τὸ σκότος, διὰ νὰ «ζήσῃ» τὴν ὄντως ζωήν, ὡς κῆρυξ καὶ Ἀπόστολος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ! Εἶναι ὁ «θάνατος» ἐκεῖνος, τὸν ὁποῖον ὁ … ἴδιος ἐπιλέγει διὰ τὸν ἑαυτόν του, διότι ἡ ὑποτιθεμένη … βιολογικὴ ζωὴ τὴν ὁποίαν ἔζῃ ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ, προεμήνυεν τὸν αἰώνιον πνευματικόν του θάνατον! Χαίρει καὶ ἀγάλλεται καὶ … διακηρύττει πρὸς πᾶσαν κατεύθυνσιν, ὅτι … «Ἐγὼ γὰρ διὰ νόμου νόμῳ ἀπέθανον, ἵνα Θεῷ ζήσω. Χριστῷ συνεσταύρωμαι· ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγώ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός» (Γαλ. Β΄ 19-20)!

 

«Ἐὰν πεθάνω, δὲν θὰ πεθάνω»!

Εἶναι βέβαιον, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὅτι, ἀκόμη καὶ μεγάλοι ἐκ τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀνησύχουν καὶ ἐδειλίαζον, βλέποντες τὸν θάνατον ἵνα ἐγγίζῃ πρὸς αὐτούς! Τοῦτό δε, ὄχι μόνον ἐξ αἰτίας τῶν ἀνθρωπίνων σφαλμάτων καὶ ἀδυναμιῶν των, ἀλλὰ διὰ … τὸ ἄγνωστον τῆς μετὰ θάνατον ζωῆς! «Ὄντως φοβερώτατον τὸ τοῦ θανάτου μυστήριον», ψάλλει ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία κατὰ τὴν ἐπικήδειον ἀκολουθίαν, καί, ὡς ἤδη εἴπωμεν, ἐπιβεβαιοῖ διὰ τούτων τῶν λόγων, τὰ ὅσα θὰ βιώσωμεν ἅπαντες κατὰ τὴν «ἀναχώρησίν» μας ἐκ τοῦ ματαίου τούτου κόσμου!

Μελετῶντες τὰ Θεῖα Λόγια τῆς Ἁγίας Γραφῆς, οὐδεμίαν ἀμφιβολίαν ἔχομεν διὰ τὴν μέλλουσαν καὶ αἰωνίαν ζωὴν! Ὁ Κύριος, καὶ διὰ τῶν ἀθανάτων λόγων Του, ἀλλὰ καὶ διὰ τῶν θαυμάτων ἐκείνων, διὰ τῶν ὁποίων ἐπανέφερεν … κεκοιμημένους, «ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν», ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς ἰδίας, ἐκ νεκρῶν ἀναστάσεως Αὐτοῦ, ἔδειξεν καὶ ἐδίδαξεν ἡμᾶς, διὰ τὴν αἰωνίαν ζωήν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὰς δύο καταστάσεις ταύτης, … τὴν κόλασιν καὶ τὸν Παράδεισον! Ὅσον καὶ ἐὰν ἐπιμένωσι κάποιοι ἀρνηταὶ καὶ ἄθεοι, ὅτι … μετὰ τὸν σωματικὸν θάνατον θὰ ὑπάρξῃ ἡ … ἀνυπαρξία καὶ τὸ μηδέν, ἡμεῖς ὀφείλομεν ἵνα ἀκολουθήσωμεν τὴν φωνὴν τῆς … ΖΩΗΣ, δηλαδὴ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ὅσον καὶ ἐὰν ἀγωνίζωνται οἱ τοιοῦτοι ἵνα πείσωσι, - κυρίως τοὺς … ἑαυτούς των, - περὶ τοῦ ὅτι, … εἰς τὸν τάφον «καταλήγωσι» τὰ πάντα, … ἡμεῖς, μὴ ἔχοντες ἀνάγκην τοιαύτης βλασφήμου διδασκαλίας, ἀρκούμεθα καὶ ἐμπιστευόμεθα τὴν … Ἀνάστασιν! Σημειοῦμεν δὲ καὶ τοῦτο ἐπιπλέον, ὅτι ἀκόμη καὶ οἱ πλεῖστοι ἐκ τούτων τῶν κοσμικῶν καὶ ἀρνητῶν, ἔχοντες ἐνδόμυχον τὴν τοιαύτην ἀνησυχίαν, παρακαλοῦσι τοὺς οἰκείους των ἵνα μεριμνήσωσι περὶ … τῆς κηδείας καὶ τῶν μνημοσύνων των! Μπορεῖ, … οἱ γάμοι καὶ αἱ βαπτίσεις νὰ ὀλιγοστεύωσι καὶ μειοῦνται εἰς ἀνησυχητικὸν βαθμόν, αἱ κηδεῖαι, ὅμως, καὶ τὰ μνημόσυνα, αὐξάνονται καὶ πληθύνονται …!

Οἱ παλαιοὶ χριστιανοί, … περισσότερον δὲ καὶ ἐντονώτερον, οἱ παλαιοὶ μοναχοί, «ἐκινοῦντο» εἰς τοὺς ρυθμοὺς τοῦ … θανάτου καὶ τῆς ἀπολογίας των! Βεβαίως, ἐνδιεφέροντο καὶ διὰ τὰς οἰκογενείας των καὶ διὰ τὰς ἐργασίας των καὶ διὰ τὴν παροῦσαν ζωήν των, … ταῦτα ὅμως ἦσαν δευτερεύοντα καὶ τριτεύοντα! Περισσότερον καὶ πρωτίστως, ἔστρεφον τὴν προσοχήν των εἰς τὴν … «ἀναχώρησίν» των! Τοῦτο τὸ ὁποῖον, σήμερον ἡμεῖς θεωροῦμεν … μακάβριον, καὶ «χτυποῦμε ξύλο» καὶ «κινούμεθα ἀπὸ τὴ θέση μας», οἱ εὐλαβεῖς πρόγονοι καὶ πάπποι μας, εἶχον ὡς καθημερινὴν ἐνασχόλησίν των!

«Οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. ΙΓ΄14)! Οὐδεὶς δύναται ἵνα ἐγγυηθῇ εἰς ἡμᾶς, ὅτι, ἀκόμη καὶ τὸ ἑπόμενο «βῆμα» μας, εἰς τοῦτον τὸν κόσμον … εἶναι βέβαιον! Ἂς σπεύσωμεν, συνεπῶς, ἵνα ἀποβάλλωμεν τὸν παλαιὸν καὶ ἁμαρτωλὸν ἑαυτόν μας, καὶ «νεκρώσωμεν τὰ μέλη ἡμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς», … καὶ «ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν» Κολ. Γ΄ 5-10), «ὁδεύομεν» πρὸς τὴν ζωὴν τὴν αἰώνιον τὴν ὁποίαν, εἴθε νὰ ἀξιώσῃ ἡμᾶς ὁ Θεός. Ἀμήν!

 Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

    

 

 

Η αυτοκριτική και ο αυτοέλεγχος - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΕΙΚΟΣΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (22 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023)

«καθ' ὑπερβολὴν ἐδίωκον τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐπόρθουν αὐτήν» (Γαλ. Α΄ 13).

 

Ἡ αὐτοκριτικὴ καὶ ὁ αὐτοέλεγχος.

Ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, μέμφεται τὸν ἑαυτόν του καὶ ὁμιλεῖ, μετὰ παρρησίας, πρὸς τοὺς παραλήπτας τῆς ἐπιστολῆς του, τοὺς Γαλάτας, διὰ τὸ παρελθόν του …! Ταύτην τὴν αὐτομεμψίαν καὶ τὸν αὐτοέλεγχον, τὸν ἔχει κάνει κατ’ ἐπανάληψιν, καὶ εἰς τοὺς χριστιανοὺς ἄλλων ἐκκλησιῶν πρὸς τοὺς ὁποίους ἀποστέλλει ἐπιστολάς, ἀλλὰ καὶ ἐνώπιον τοῦ Ἑβραϊκοῦ συνεδρίου, καί, - κατ’ ἐπανάληψιν, μάλιστα, - πρὸς τοὺς κοσμικοὺς ἄρχοντας! Λυπεῖται καὶ μετανοεῖ διὰ τοῦτο τὸ παρελθόν του, καὶ χωρὶς νὰ σκέπτεται τὸ ὅτι ὁ Κύριος τὸν ἔχει ἤδη ἀναγάγει εἰς … Ἀπόστολον τῶν ἐθνῶν, θέλει ἵνα ἐνθυμῇται τὴν κατάστασίν του ἐκείνην, καὶ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον, ἵνα ταπεινώνῃ τὸν ἑαυτόν του!

Αἱ λέξεις τὰς ὁποίας χρησιμοποιεῖ, ἐν τῇ σημερινῇ ἀποστολικῇ περικοπῇ, εἶναι ἰδιαιτέρως ἔντονοι καὶ χαρακτηριστικαί, καὶ «στιγματίζουσι», - θὰ ἐλέγωμεν, -  καὶ αὐτὸν τὸν ἴδιον, ἀλλὰ καὶ τὴν νέαν ἐν Χριστῷ πορείαν του! Καὶ αἱ λέξεις … «καθ’ ὑπερβολήν», ἀλλὰ καὶ αὐτή, … «ἐδίωκον», καθὼς καὶ ἐκείνη, … «ἐπόρθουν», καταμαρτυροῦσι τὴν ἔντονον ἐπιθυμίαν του, ἵνα παραδέχεται, ἀλλὰ καὶ ἐν ταὐτῷ … ἀποπτύσσεται τὸ ἀρνητικὸν παρελθόν του! Χαίρει καὶ παρρησιάζεται διὰ τὴν «καινὴν» ἐν Χριστῷ πορείαν του, ἀλλὰ καὶ μετανοεῖ διὰ τὴν σκοτεινὴν βιοτήν του … «ἐν τῷ Ἰουδαϊσμῷ»! Ἐνῶ, πολλοὶ ἐκ τῶν ἀνθρώπων, θέλουσι συνήθως ἵνα ξεχνῶσι θλιβερὰς καὶ πικρὰς στιγμὰς τῆς ζωῆς των, ὁ Παῦλος, ἀντιθέτως, … θέλει καὶ ἐπιδιώκει, ἵνα «συνδέῃ» ἑαυτὸν, μὲ ἐκεῖνον τὸν στυγνὸν δολοφόνον καὶ ἀρνητήν, ὁποῖος ὑπῆρξεν πρὸ τοῦ καθοριστικοῦ ἐκείνου ὁράματος, εἰσερχομένου τούτου εἰς Δαμασκόν! Θέλει ἵνα ἐνθυμῇται, … διὰ νὰ μὴν «ὑπεραίρεται», λόγῳ τοῦ Ἀποστολικοῦ ἀξιώματός του ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ διὰ νὰ κινῇται μετὰ προσοχῆς, ἔχων κατὰ νοῦν, τὸν … «ἐφιάλτην» τοῦ παρελθόντος!

 

Ἡ ἁγία … ταπείνωσις!

Πολλάκις ὁ Διδάσκαλος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ὁμίλησε καὶ ἐδίδαξε διὰ τὴν «κορυφὴν τῶν ἀρετῶν», τὴν ὑψοποιὸν ταπείνωσιν! Καὶ εἰς τήν, «ἐπὶ τοῦ ὄρους» ὁμιλίαν Του, ἀλλὰ καὶ κατ’ ἄλλας στιγμὰς τῆς ἐπὶ τῆς γῆς παρουσίας του, καὶ διὰ τῶν περιφήμων παραβολῶν, … ἔδειξεν καὶ δεικνύει καὶ θὰ δεικνύῃ εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων, ὅτι … εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν, θὰ εἰσέλθωσιν … μόνον, «οἱ ταπεινοὶ τῇ καρδίᾳ», οἵτινες καὶ «τὸν Θεὸν ὄψονται»! Κυρίως, ὅμως, καὶ πρωτίστως, τὴν ὑψίστην ταύτην τῶν ἀρετῶν, ἐδίδαξεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ ἰδίου παραδείγματος! Ἀφ’ ἧς στιγμῆς … «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους ὁ Σωτὴρ ἡμῶν», ἔζη κατὰ ἄκραν καὶ μοναδικὴν ταπείνωσιν! Πέραν τῶν θαυμάτων Του εἰς τὰ ὁποῖα διεκρίνετο ἡ Θεία ὑπόστασίς Του, οὐδεὶς ἠδύνατο νὰ διακρίνῃ, ὅτι Οὗτος ὁ … ἄσημος καὶ εὐτελὴς Διδάσκαλος τοῦ Ἰσραήλ, ἦτο Αὐτὸς Οὗτος ὁ Ἀληθινὸς Θεός! Πέραν τῶν ἀποκαλύψεων αἵτινες ἐμαρτύρουν τὴν Θείαν Του προέλευσιν, ὁ Ἴδιος «ἐκάλυπτεν» ἑαυτόν, ὥστε καὶ αὐτὸς οὗτος ὁ … πονηρὸς νὰ μὴν δύναται νὰ βεβαιωθῇ περὶ τῆς Θεότητός Του!

Ἤκουσε μὲν οὗτος ὁ … κατηραμένος ἐκεῖ εἰς τὸν Ἰορδάνην, ὅτι … «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα» (Ματθ. Γ΄ 17), ἀλλὰ δὲν δύναται νὰ … ἐννοήσῃ! Δὲν γνωρίζει ἀπὸ ταπείνωσιν οὗτος ὁ πεπτωκὼς ἐκ τοῦ ἐγωισμοῦ αὐτοῦ! Δὲν δύναται ἵνα φαντασθῇ ὅτι … «ὁ Θεὸς ἄνθρωπος ἐγένετο ἵνα τὸν ἄνθρωπον θεὸν ἀπεργάσηται» (Μ. Ἀθανάσιος), καὶ διὰ τοῦτο, κατ’ ἐπανάληψιν προσπαθεῖ ἵνα κατανοήσῃ, … ἐκεῖ εἰς τὸ σαραντάριον ὄρος! «Εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ» (Λουκ. Δ΄ 3, 9), πειράζει ὁ πονηρός, περιμένοντας τὴν «λάθος ἀπάντησιν»˙ ὅμως ὁ Ραββὶ δὲν προτίθεται νὰ τοῦ «ἱκανοποιήσῃ» τὴν ἀπορίαν του!

Ὁ Κύριος ταπεινώνει ἑαυτόν, καὶ διδάσκει ἅπαντας τὴν ἁγίαν ἀρετὴν τῆς ταπεινοφροσύνης! «Πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται» (Λουκ. ΙΗ΄ 14), τονίζει καὶ ὑπερτονίζει, προκειμένου ἵνα κατανοήσωμεν ἅπαντες, ὅτι εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, δὲν χωροῦσιν οἱ ὑπερήφανοι καὶ ἀλαζόνες! Τοῦτο, ἀκριβῶς, ἔχων κατὰ νοῦν καὶ ὁ Παῦλος, ἐπιδιώκει ἵνα παρακάμπτῃ τὴν ὑψίστην Ἀποστολικὴν θέσιν του, καὶ ταπεινώνῃ τὸν ἑαυτόν του, ὡς ἤδη εἴπωμεν, ἀναφερόμενος εἰς τὸ παρελθόν του καὶ στιγματίζων … ἑαυτόν!

 

Ποῖοι εἴμεθα;

Εἶναι σπάνιον εὕρημα, ἵνα εὕρωμεν … τὸν ἑαυτόν μας! Κοιμούμεθα καὶ ἐξυπνοῦμεν καὶ κινούμεθα καὶ πορευόμεθα εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, ὣς νὰ μὴν ὑπάρχωσιν … ἕτεροι ἀνώτεροι ἡμῶν! Ὁ κόσμος ἅπας, νομίζομεν ὅτι ἀξίζει καὶ ὑπάρχει ἐπειδὴ … ὑπάρχωμεν ἡμεῖς! Πολλάκις, βεβαίως, ἐπιδιώκομεν ἵνα ταπεινώνωμεν καὶ εὐτελίζωμεν ἑαυτούς, ἀλλὰ ἐλάχιστοι (ὄντως ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ), πιστεύομεν ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα λέγομεν, θέλοντες ἵνα ἐντυπωσιάζωμεν! «Εἶμαι ἁμαρτωλὸς καὶ ἀνάξιος», τὸ λέγουν, ἴσως πολλοί, χριστιανοὶ καὶ μή …! Τί θὰ συμβῇ, ὅμως, ἐὰν ταῦτα τὰ λόγια, τὰ εἴπωσιν ἄλλοι ἐναντίον ἡμῶν; Θὰ τὰ ἀποδεχθῶμεν καὶ θὰ ὑποχωρήσωμεν πρὸ ταύτης … τῆς ἀληθείας; Λέγεται, ὅτι κάποτε, ἐπεσκέφθη τὸν Ἅγιον Παῒσιον τὸν … δικό μας, κάποιος ὅστις ἤρχισε νὰ τὸν ὑβρίζῃ καὶ νὰ τοῦ προσάπτῃ κατηγορίας βαρυτάτας …! Τί πονηρὸν καὶ ψεύτην, τὸν ἀπεκάλεσε˙ τί ὑποκριτὴν καὶ ἀπαταιῶνα …˙ τὶ ἀνήθικον καὶ διεφθαρμένον …! Τί κλέπτην καὶ αἰσχροκερδῆ …, καὶ πᾶν ὅ,τι ἄλλο τὸν συνεβούλευε ἡ διεφθαρμένη φαντασία του! Ὁ ὄντως, Ἅγιος Παΐσιος, ἤκουε τὰς φοβερὰς ταύτας κατηγορίας καὶ ἐκουνοῦσε καταφατικῶς τὴν κεφαλήν του, συμφωνῶν μετὰ τοῦ … συκοφάντου του! Μάλιστά δε, ἐδείκνυε καὶ συνεφώνει ὅτι, … καὶ ἄλλα ἀκόμη χειρότερα εἶχε διαπράξει …! Ὅταν, λοιπόν, κάποιος ἄλλος ἐπισκέπτης, τὸν ἠρώτησε, πῶς ἠνέχθῃ ὅλας τὰς προειρηθήσας κατηγορίας καὶ δὲν διεμαρτυρήθῃ, ὁ Ἅγιος οὗτος, - ἂς ἔχωμεν τὴν ἁγίαν του εὐχήν! – εἶπεν: «Γιατί νὰ διαμαρτυρηθῶ; ὁ ἄνθρωπος … ἔχει δίκηο»!

Ποῖος ἐξ ἡμῶν θὰ ἀντέδρα κατὰ τὸν τοιοῦτον τρόπον; Καὶ ὅμως, … «εἴτε μᾶς ἀρέσει, εἴτε δὲν μᾶς ἀρέσει» τοιοῦτοι εἴμεθα, οἵους περιέγραψεν ὁ κατήγορος ἐκεῖνος τοῦ Ἁγίου Παϊσίου, «ρίπτων, ὅμως, δυστυχῶς, τὰ δηλητηριώδη βέλη του», … ἀστόχως πρὸς τὸν Ἅγιον! Μόνον ΕΝΑΣ, - καὶ οὗτος εἶναι ὁ ἀναμάρτητος Κύριος, - ἠδυνήθη ἵνα προκαλέσῃ τοὺς κατηγόρους Του μὲ τὴν μνημειώδη ἐρώτησιν … «τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;» (Ἰωάν. Η΄ 46)! Ἅπαντες οἱ ὑπόλοιποι, εἴμεθα βαρύτατα ἁμαρτωλοί! Ὡς δὲ καὶ … «πάλιν καὶ πολλάκις» ἔχομεν εἴπει, ἡ διαφορὰ καὶ ἡ ὑπεροχὴ τῶν Ἁγίων, δὲν εἶναι αἱ ὑπάρχουσαι ἁμαρτίαι, - καὶ τοῦτο εἶναι ἀναμφισβήτητον! - ἀλλὰ ἡ ἐνυπάρχουσα συναίσθησις τῆς ἁμαρτωλότητος, ὡς καὶ ἡ ἀγάπη καὶ ἀφοσίωσις πρὸς τὸν Θεόν!

Τὴν τοιαύτην συναίσθησιν, καὶ τὸ τοιοῦτον ταπεινὸν φρόνημα, ἂς ἀποκτήσωμεν ἀδελφοί μου, καὶ νὰ εἴμεθα βέβαιοι ὅτι, … ὡς τὸν Ἄσωτον υἱόν, θὰ ὑποδεχθῇ καὶ ἡμᾶς ὁ Πολυεύσπλαγχνος Κύριος εἰς τὴν Βασιλείαν Του τὴν Ἐπουράνιον! Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

     Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Τὸ «μυστήριον» τῆς Ἐλεημοσύνης! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΔΕΚΑΤΗΣ ΟΓΔΟΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (8 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2023)

«ἡ δικαιοσύνη αὐτοῦ μένει εἰς τὸν αἰῶνα» (Β΄ Κορ. Θ΄ 9).

 

Τὸ «μυστήριον» τῆς Ἐλεημοσύνης!

Ναί, εἶναι γνωστὸν τοῖς πᾶσι, καὶ ἀσφαλῶς δὲν κάνουμε λάθος! Ναί! Τὰ Μυστήρια τῆς Ἁγίας Ἐκκλησίας μας εἶναι ἑπτά, καὶ μεταξὺ τούτων δὲν συγκαταλέγεται … ἡ ἐλεημοσύνη! Ὅμως ἀποκαλοῦμε ταύτην … μυστήριον, διότι ἡ πνευματικὴ δύναμις καὶ ἐπιρροὴ αὐτῆς εἰς τὸν ἐλεοῦντα, εἶναι τοσαύτη καὶ τοιαύτη, τὴν ὁποίαν ἤδη μᾶς περιέγραψεν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος εἰς τὴν σημερινὴν ἀποστολικὴν περικοπήν! Ἡ ἀρετὴ αὕτη, δὲν βοηθεῖ καὶ στηρίζει μόνον τὸν ἐλεούμενον, ἀλλὰ ἔτι περισσότερον βοηθεῖ καὶ ἐνισχύει τὸν ἔχοντα τὴν τοιαύτην χάριν, τοῦ ἐλέους καὶ τῆς ἀγάπης! Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ἀναλαμβάνει καὶ ὑποστηρίζει τὸν ἐλεήμονα, καθότι ἡ τοιαύτη ὑποστήριξις, εἶναι ὑπόσχεσις Τούτου …! «Δανείζει Θεῷ ὁ ἐλεῶν πτωχόν, κατὰ δὲ τὸ δόμα αὐτοῦ ἀνταποδώσει αὐτῷ» (Παροιμ. ΙΘ΄ 17)! Ἐκεῖνο τὸ ἔλεος τὸ ὁποῖον ζητοῦμε … καὶ θὰ ζητήσωμεν κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Κρίσεως ἀπὸ τὸν δίκαιον Κριτήν, καλούμεθα εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, νὰ δώσωμεν καὶ ἡμεῖς εἰς τὸν οἷονδήποτε συνάνθρωπόν μας τὸ ἔχει ἀνάγκην, ἐφ’ ὅσον, βεβαίως, εἴμεθα εἰς θέσιν … νὰ τὸ δώσωμεν!

Εἰς τὴν θεοσύστατον ταύτην ἀρετήν, πολλάκις, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ἔχομεν ἀναφερθεῖ ἀπὸ τὸ τοιοῦτον «βῆμα»! Κατ’ ἐπανάληψιν μᾶς ἐδόθη ἡ εὐκαιρία, διεξοδικῶς νὰ παρουσιάσωμεν ταύτην, ἀλλὰ καὶ νὰ ἴδωμεν τὰ πνευματικά, ἀλλὰ καὶ ὑλικὰ ὀφέλη τὰ ὁποῖα αὕτη μᾶς ἐγγυᾶται! Ἤδη καὶ εἰς τὴν σημερινὴν περικοπήν, ὁ Θεῖος Ἀπόστολος, τονίζει καὶ ὑπογραμμίζει ταῦτα …˙ «Δυνατὸς δὲ ὁ Θεὸς πᾶσαν χάριν περισσεῦσαι εἰς ὑμᾶς, ἵνα ἐν παντὶ πάντοτε πᾶσαν αὐτάρκειαν ἔχοντες περισσεύητε εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν» (Β΄ Κορ. Θ΄ 8)! Δι’ ἐκείνους οἵτινες … «ὀπισθοχωροῦν» καὶ αἰθάνονται ὅτι, … ἐλεοῦντες θὰ στερήσωσι τὰς οἰκογενείας των, ἢ τὰ τέκνα των, ἢ τοὺς ἑαυτούς των, ἐκ τῶν ἀναγκαίων καὶ θὰ ὀλιγοστεύσῃ ὁ πλοῦτος των, … ὁ Παῦλος τοὺς βεβαιώνει καὶ τοὺς ἐγγυᾶται, πολλαπλᾶ ὀφέλη καὶ πολλὰ περισσότερα … «κέρδη», ἐφ’ ὅσον οὗτοι ἐνσκύψωσιν ἐν ἀγάπῃ εἰς τὸν πλησίον! Τοῦτο δὲ ἐν τέλει εἶναι καὶ τὸ μυστηριακὸν στοιχεῖον, εἰς τὴν ἐλεημοσύνην! Ἐνῶ νομίζομεν ὅτι … ὑστερούμεθα, κατὰ μυστήριον καὶ θαυμαστὸν τρόπον … περισσεύομεν!

 

Ἡ «δικαιοσύνη» … εἶναι ἀθάνατος!

Εἶναι γνωστὸν καὶ αὐτονόητον, ἀλλὰ καὶ τὸ βιώνομεν … πορευόμενοι τὸν χρόνον τῆς ζωῆς μας, ὅτι ἅπαντα τὰ ὑλικὰ πρόσωπα καὶ πράγματα, ὑπόκεινται εἰς τὸν νόμον τῆς φθορᾶς! Ἅπαντα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα κατεσκεύασεν ὁ Δημιουργὸς διὰ μόνου τοῦ Λόγου Του καὶ τὰ ὁποῖα ἀναφέρονται εἰς τὰ πρῶτα κεφάλαια τῆς Ἁγίας Γραφῆς˙ ἐκεῖνα ποὺ … «εἶπε καὶ ἐγενήθησαν» εἰς τὰς πρώτας ἕξ ἡμέρας τῆς δημιουργίας, διὰ νὰ χαροποιοῦν καὶ εὐχαριστοῦν τὸν ἄνθρωπον˙ ἅπαντα ἐκεῖνα ποὺ ὡς εἴπωμεν ἔχουσιν ὑλικὴν ὑπόστασιν … θὰ ἐξαφανισθῶσι κατὰ τὴν τελευταίαν ἡμέραν πρὶν τὴν … Κρίσιν τοῦ Θεοῦ!

Ἐκεῖνα ὅμως, ἅτινα παραμένουσι καὶ θὰ παραμείνουσιν ἀθάνατα, εἶναι τὰ πνευματικά! Εἶναι ἐκεῖνα διὰ τὰ ὁποῖα μᾶς ἐβεβαίωσεν ὁ Κύριος, ὅτι θὰ ζήσωσιν αἰωνίως καὶ θὰ ἀκολουθήσωσι τὴν ἀθάνατον ψυχήν μας, εἰς τὸ τελευταῖον ἐκεῖνο «ταξείδιόν» της, ὅταν ὁ Κύριος δώσῃ ἐντολήν, ἵνα χωρισθῇ αὕτη ἐκ τοῦ σαρκίνου καὶ φθαρτοῦ σώματος! Ἅπαντα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐνήργησεν ὁ ἄνθρωπος, κατὰ τὴν διαμονήν του καὶ πορείαν του εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν, … «πράξεις, ἔργα, λόγους, ἐνθυμίσεις», … ἅπασαν τὴν κατὰ Χριστόν, ἢ …. ἄνευ Χριστοῦ ζωήν του, θὰ μεταφέρῃ οὗτος πορευόμενος εἰς τὸ κριτήριον τῆς αἰωνίου ζωῆς! Ὁ Διδάσκαλος, κατ’ ἐπανάληψιν ἐδίδαξε καὶ ὑπεγράμμισε ταύτην τὴν ἀλήθειαν, καθιστῶν ἕκαστον ἄνθρωπον ὑπεύθυνον διὰ τὰ ἔργα του!

Εἰδικῶς, ἀναφερόμενος εἰς τὴν Μέλλουσαν Κρίσιν, … εἰς τὸ δικαστήριον ἐκεῖνο εἰς τὸ ὁποῖον ἅπαντες θὰ παρακαθίσωμεν κρινόμενοι ὑπὸ τοῦ Ἀδεκάστου Κριτοῦ, τὰ κριτήρια κινοῦνται περισσότερον, κατὰ τὴν ἐλεημοσύνην ἑκάστου … Ἀγάπην καὶ ἔλεος πρὸς τοὺς … ἐλαχίστους ἀδελφούς, καὶ διὰ τούτων πρὸς τὸν ἴδιον τὸν Χριστόν! «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε (ἢ … οὐκ ἐποιήσατε,) ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. ΚΕ΄ 40)! Ἀγάπην καὶ ἔλεος αἰτεῖται παρ’ ἡμῶν ὁ Δίκαιος Κριτής, καὶ ταῦτα μᾶς ὑπόσχεται … κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν!

 

Ἡ δικαιοσύνη τοῦ Κυρίου.

Δὲν πρόκειται νὰ … ἀποπειραθῶ καὶ νὰ «ἐξιχνιάσω» τὴν δικαιοσύνην τοῦ Κυρίου! Εἶμαι ὁ πλέον ἀναρμόδιος, ἐφ’ ὅσον … καὶ ὡς ἄνθρωπος, ἀλλὰ καὶ ὡς ἁμαρτωλός, μοῦ εἶναι ἀδύνατον νὰ διερευνήσω ταύτην! Τοῦτο βεβαίως ἰσχύει δι’ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τοῦτο, Ὁ Ἴδιος μᾶς συνέστησε νὰ μὴν σπεύδωμεν καὶ κρίνωμεν οὐδένα εἰ μὴ μόνον τὸν ἑαυτόν μας! Ἐκεῖνος - ὁ «γινώσκων καρδίας καὶ νεφρούς», - ἀπηγόρευσεν εἰς ἡμᾶς, … καὶ μάλιστα μὲ πολὺ «δελεαστικὸν» ἀντάλλαγμα, νὰ ἀσχολούμεθα μὲ … «τὰ κάρφη τὰ ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν», καὶ νὰ «κατανοοῦμεν τὰς δοκοὺς τὰς ἐν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν» (Ματθ. Ζ΄ 3)! «Μὴ κρίνετε ἵνα μὴ κριθῇτε», μᾶς ὑπεσχέθη, καὶ εἶναι αὕτη ἡ ὑπόσχεσις, ὄντως … ὅ,τι δελεαστικώτερον δι’ ἐκείνους οἵτινες θὰ τηρήσωσι τὴν τοιαύτην Θείαν ὑπόδειξιν! Ἡ δικαιοσύνη Αὐτοῦ, κινεῖται εἰς ἀκατανόητα … ἐπίπεδα, διὰ τὴν ἰδικήν μας κρίσιν καὶ «δικαιοσύνην» καὶ … ἀρκεῖ εἰς ἡμᾶς, μόνον, νὰ κατακρίνωμεν καὶ δικάζωμεν τὸν ἑαυτόν μας, καθὼς … αὐτὴν καὶ μόνην τὴν ἁμαρτίαν καὶ οὐχί, βεβαίως, τὸν ἁμαρτωλόν!

«Ὅταν θὰ εὑρεθῶμεν εἰς τὴν μετὰ θάνατον ζωήν, θὰ ἴδωμεν ἐκπληκτικὰ πράγματα καὶ θὰ ἀνατραποῦν τότε ἅπασαι αἱ … «προβλέψεις» ἡμῶν, περὶ σωτηρίας ἢ ἀντιστοίχως περὶ καταδίκης συγκεκριμμένων ἀνθρώπων», ἔλεγεν ὁ ἀείμνηστος σοφὸς γέρων τῆς ἐποχῆς μας, π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος! Θὰ διαψευσθῶμεν τότε, διὰ τὰς κρίσεις καὶ κατακρίσεις ἡμῶν, καὶ θὰ διαπιστώσωμεν, ὅτι τὴν σωτηρίαν τοῦ καθενός, τὴν κατεργάζεται καὶ διαχειρίζεται ΜΟΝΟΝ ΕΚΕΙΝΟΣ !!!

Ἡμεῖς, ἂς σπεύδομεν ἵνα ἐργαζώμεθα,  «καλλιεργοῦντες» τὰς ψυχὰς ἡμῶν, καὶ ἂς ἔχωμεν τὴν συνείδησιν, ὅτι … «Τὸ … καλὸν ποιοῦντες μὴ ἐκκακῶμεν (ἂς μὴ διαμαρτυρώμεθα)· καιρῷ γὰρ ἰδίῳ θερίσομεν μὴ ἐκλυόμενοι (ἂς μὴν ἀποκάμνωμεν). Ἄρα οὖν ὡς καιρὸν ἔχομεν, ἐργαζώμεθα τὸ ἀγαθὸν πρὸς πάντας» (Γαλ. ΣΤ΄ 9-10)! Ὁ Κύριος τοῦ ἐλέους καὶ τῆς ἀγάπης, θὰ ἐκτιμήσῃ τὴν ἀγάπην καὶ τὸ ἔλεος καὶ τὸν ἀγῶνα ἑκάστου, καὶ εἴθε νὰ τύχωμεν τοῦ τοιούτου Θείου ἐλέους εἰς τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν. Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν