«Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ;» - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (28 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024) 

«Τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ' ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε» (Ἰωάν. ΙΒ΄ 8).

 

Τὸ μῦρον τῆς … εὐγνωμοσύνης!

Ἕνα πανάκριβο ἄρωμα, φίλοι μου ἀναγνῶσται, τὸ ὁποῖον φέρει μία ἐκ τῶν ἀδελφῶν τοῦ Λαζάρου, ἡ Μαρία, ὡς ἔκφρασιν εὐγνωμοσύνης πρὸς τὸν Ἰησοῦν, γίνεται αἰτία συζητήσεως καὶ ἀντιπαραθέσεως … Πρὶν ἀπὸ ὀλίγας ἡμέρας, ὁ Κύριος ἀνέστησε τὸν ἀδελφόν της τὸν Λάζαρον καὶ θεωρεῖ αὕτη, ὅτι ὀφείλει εἰς τὸν Εὐεργέτην της ἓν δῶρον … ὅσον ἀκριβώτερον καὶ ὅσον πολυτιμώτερον! Ὁ Ἰούδας ὁ Ἰσκαριώτης, ὅμως, ἐνίσταται καὶ διαμαρτύρεται, διότι ἡ ἀξία τοῦ μύρου εἶναι τοσαύτη, ὥστε θὰ ἀρκοῦσαν τὰ δαπανηθέντα χρήματα διὰ τὴν ἀγοράν του, νὰ δοθοῦν καὶ συντηρήσωσι κάποιους πτωχούς! Βεβαίως, ὁ συγκεκριμμένος μαθητής, δὲν διακρίνεται διὰ τὰ φιλάνθρωπα αἰσθήματά του, καθ’ ὅσον … ἀντιθέτως, διακρίνεται διὰ τὴν φιλαργυρίαν του, ἥτις πολλάκις τὸν ὡδήγει εἰς τὸ νὰ κλέπτει ἀπ’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἐβάλλοντο εἰς τὸ ταμεῖον (γλωσσόκομον) τῶν μαθητῶν, διὰ τὴν συντήρησίν των! Ἂς ἴδωμεν ὅμως λεπτομερέστερον … τοῦτο τὸ γεγονός!

Ὁ Κύριος εὑρίσκεται εἰς τὴν Βηθανίαν, εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ Λαζάρου καὶ τῶν ἀδελφῶν του, τὸν ὁποῖον (Λάζαρον) πρὶν ἀπὸ ὀλίγας ἡμέρας, ἀνέστησεν ἐκ τῶν νεκρῶν! Ἡ Μαρία, θέλουσα ἵνα ἐκφράσῃ τὴν εὐγνωμοσύνην της πρὸς τὸν Κύριον, - ὡς προείπωμεν, - ἔχει ἀγοράσει πολύτιμον «μῦρον νάρδου πιστικῆς πολυτίμου», καὶ ἐνώπιον ἁπάντων τῶν παρισταμένων, ἐκχέει τοῦτο εἰς τοὺς παναχράντους πόδας τοῦ Ἰησοῦ καὶ διὰ τῶν τριχῶν τῆς κεφαλῆς της ἐσφόγγιζε τούτους! Εἰς ἐλάχιστον χρόνον, ἠπλώθῃ ἡ εὐωδία τοῦ μύρου εἰς ἅπασαν τὴν οἰκίαν!

Τὴν στιγμὴν ἐκείνην, καὶ ἐνῶ ἅπαντες θεωροῦσι τὴν εὐγνώμονα ταύτην «κίνησιν» τῆς Μαρίας, ἠκούσθη ἡ φωνὴ τοῦ Ἰούδα, ὅστις διεμαρτύρετο διὰ τὴν … «ἀλόγιστον ταύτην σπατάλην», καὶ θέλων ἵνα δείξῃ ὅτι … συμπορεύεται μὲ τάς, περὶ ἐλεημοσύνης, διδαχὰς τοῦ Χριστοῦ, «λέγει … διατί τοῦτο τὸ μύρον οὐκ ἐπράθη τριακοσίων δηναρίων καὶ ἐδόθη πτωχοῖς;» Βεβαίως, - ὡς καὶ πάλιν προείπωμεν, - ἄλλο εἶναι τὸ … κίνητρον τῆς τοιαύτης διαμαρτυρίας - ὡς διευκρινίζει ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης! «Εἶπε δὲ τοῦτο οὐχ ὅτι περὶ τῶν πτωχῶν ἔμελεν αὐτῷ, ἀλλ' ὅτι κλέπτης ἦν, καὶ τὸ γλωσσόκομον εἶχε καὶ τὰ βαλλόμενα ἐβάσταζεν» (Ἰωάν. ΙΒ΄ 6)! Γνωρίζουσιν ἅπαντες οἱ μαθηταί, ὅτι οὗτος δὲν διακρίνεται διὰ τὰς … ἐλεήμονας διαθέσεις του˙ ἀντιθέτως δέ, ἦτο κλέπτης καὶ ἔκλεπτεν ἐκ τοῦ γλωσσοκόμου τὸ ὁποῖον ὑπῆρχεν διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ Κυρίου καὶ τῶν μαθητῶν Του!

Εἰς τὴν «διαμαρτυρίαν», ὅμως, ταύτην τοῦ Ἰούδα, παρενέβη ὁ Ἴδιος ὁ Διδάσκαλος καὶ χωρὶς νὰ καταφερθῇ καὶ κατηγορήσῃ τὸν Ἰσκαριώτην, δικαιώνει τὴν Μαρίαν καὶ δέχεται τὸ «πολύτιμον δῶρον» της! «Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς· ἄφες αὐτήν, εἰς τὴν ἡμέραν τοῦ ἐνταφιασμοῦ μου τετήρηκεν αὐτό. Τοὺς πτωχοὺς γὰρ πάντοτε ἔχετε μεθ' ἑαυτῶν, ἐμὲ δὲ οὐ πάντοτε ἔχετε»! Ὁ Διδάσκαλος, δὲν βλέπει τοῦτο τὸ πανάκριβο μῦρον, ὡς «ἀλόγιστον σπατάλην», ἀλλὰ ὡς … δῶρον καρδίας, τὸ ὁποῖον καὶ δέχεται ὡς μῦρον τοῦ ἐπερχομένου … ἐνταφιασμοῦ Του! Τοὺς πτωχοὺς θὰ τοὺς … εὑρίσκουν ὅποτε τοὺς ἀναζητήσωσι˙ Τὸν Χριστόν, ὅμως, δὲν θὰ ἔχουσι πάντοτε τὴν εὐκαιρίαν ἵνα τοῦ … προσφέρουσι!

 

Ὁ πτωχὸς καὶ ὁ … Χριστός!

Ἴσως, ἐν προκειμένῳ, νὰ ὑπάρχουσι πολλαὶ ἐνστάσεις! Ἴσως πολλοὶ νὰ ἀναγνωρίζουσιν εἰς τὸν Ἰούδα, ὅτι δικαίως διεμαρτυρήθη, ἔστω καὶ ἂν ὄντως … ἦτο φιλάργυρος καὶ κλέπτης! Ὄντως, ὁ Κύριος ἐδίδασκεν καὶ ἐφήρμοζεν τὴν ἄκραν ἁπλότητα καὶ πτωχείαν, καὶ … ἕνα τόσον «βαρὺ» καὶ πολύτιμον ἄρωμα, νὰ ἦτο ἀντίθετον καὶ ἐναντίον, εἰς τὴν … περὶ πτωχείας διδασκαλίαν Του! Ὄντως ὁ Διδάσκαλος συνεβούλευεν καὶ ἐδίδασκεν ὅτι, «ὁ ἔχων δύο χιτῶνας μεταδότω τῷ μὴ ἔχοντι», καί, «εἰ θέλεις τέλειος εἶναι, ὕπαγε πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι»! Ὄντως, συνέστησεν εἰς τοὺς μαθητάς Του, «μὴ κτήσησθε χρυσὸν μηδὲ ἄργυρον μηδὲ χαλκὸν εἰς τὰς ζώνας ὑμῶν» καὶ ἀπαιτοῦσεν ἀπ’ ἐκείνους ἵνα κινοῦνται ἀνὰ μέσον τῶν ἀνθρώπων, ὡς πτωχοὶ καὶ … ἄποροι!

Ὅμως, ὁ Ἰησοῦς, ὅταν ἐδίδασκεν τὰ περὶ τῆς δευτέρας Αὐτοῦ παρουσίας, «ἔδειξε» τὸν ἑαυτόν Του … ὄπισθεν τῶν πτωχῶν καὶ τῶν «ἐλαχίστων ἀδελφῶν» Του! Ἐταύτιζεν ἑαυτόν, μὲ ἐκείνους τοὺς … περιθωριοποιημένους, οἵτινες συνήντησαν ἡμᾶς ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ καὶ τοὺς ὁποίους ἐθεωρήσαμεν ὡς … δευτερεύοντας καὶ ἀναξίους οἵασδήποτε βοηθείας καὶ συμπαραστάσεως! Συνεπῶς, τὸ δῶρον τῆς Μαρίας, δὲν ἀντίκειται εἰς τὰς Θείας διδασκαλίας, ἀλλ’ ὄντως εἶναι δῶρον πρὸς τὸν πτωχὸν Ἰησοῦν, ὅστις «οὐκ εἶχε ποῦ τὴν κεφαλήν κλίνει»! Βεβαίως, τὸ τοιοῦτον δῶρον, δὲν τὸ εἶχεν ἀνάγκην ὁ … ἀπροσδεὴς Κύριος, οὔτε θὰ ἐκάλυπτε τοῦτο, οἵανδήποτε ἀνάγκην Του. Ὅμως τὸ θέλει καὶ τὸ ἐκτιμᾷ ὁ Θεάνθρωπος, ὡς δῶρον καρδίας καὶ ἀγάπης καὶ ἐπαινεῖ διὰ τοῦτο, τὴν εὐγνώμονα καὶ προσφέρουσαν …!

Θὰ ἐτολμούσαμεν δὲ ἵνα εἴπωμεν, ὅτι … τοιαῦτα δῶρα καρδίας καὶ εὐγνωμοσύνης, τὰ θέλει καὶ τὰ … ἀναζητεῖ ὁ Θεός, εἴτε αὐτὰ εἶναι … ἓν «εὐχαριστῶ» ἀπὸ τοὺς ἑννέα ἀχαρίστους λεπρούς, εἴτε «μῦρον … πολύτιμον» καὶ ἀπὸ τὴν ἀδελφὴν τοῦ Λαζάρου, - ἐν προκειμένῳ, - ἀλλά, ἀκόμη, καὶ ἀπὸ τὴν πόρνην τῆς … Μεγ. Τετάρτης, ἥτις, κρατήσασα καὶ ἀλείψασα διὰ τῶν μεμιαμμένων χειρῶν της, τήν τε Θείαν κεφαλὴν καὶ τοὺς παναχράντους Θείους πόδας, … «τὴν λύσιν τῶν ἁμαρτημάτων ἐκομίσατο»!

 

«Τί σοι προσενέγκωμεν Χριστέ;»

Ἓν «βῆμα», πρὸ τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Ἑβδομάδος, εὑρισκώμεθα, ἀγαπητοί μου, καὶ οἱ ὡς ἄνω λόγοι τοῦ ὕμνου τῶν … Χριστουγέννων, ἔρχονται εἰς τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν μου! Τότε, ἀναρωτᾶται ὁ ὑμνογράφος, … ποῖον δῶρον ἁρμόζει καὶ πρέπει ἵνα προσφέρῃ οὗτος, εἰς τὸν τεχθέντα Βασιλέα! Ἡ αὐτή, ὅμως, ἐρώτησις καὶ ἀπορία, ἀναφύεται ἐκ τῆς ταλαιπώρου καρδίας μου, τώρα ποὺ ὁ Ἴδιος αὐτὸς Βασιλεύς, ὁδηγεῖται εἰς τὸν Σταυρὸν καὶ τὸν θάνατον, ὑπὸ τῶν ἀντιχρίστων καὶ ἀντιθέων Ἑβραίων!

Ὁ Κύριός μας, ὡς ἴδωμεν ἀνωτέρω, οὐχὶ μόνον δέχεται τὰ δῶρα τῆς ἀγάπης καὶ τῆς εὐγνωμοσύνης, ἀλλὰ καὶ τὰ … ἐπιζητεῖ! Θὰ ἴδωμεν καὶ θὰ ἀκούσωμεν τὴν Μεγάλην Πέμπτην, ὅτι ἐζήτησεν ἀπὸ τοὺς τρεῖς ἐκ τῶν μαθητῶν Του, ἵνα τοῦ συμπαρασταθῶσιν διὰ τῆς ἀγρυπνίας καὶ προσευχῆς των, εἰς τὰς δυσκόλους ἐκείνας ὥρας τῆς ἀγωνίας Του! Βεβαίως, ἐκεῖνοι, ὡς εἶναι γνωστόν, δὲν ἠδυνήθησαν ἵνα ἀνταποκριθῶσιν εἰς τὴν τοιαύτην πρόσκλησιν τοῦ Διδασκάλου των, καὶ ὁ σωματικὸς κόπος καὶ ἡ ψυχική των ἀγωνία, τοὺς κατέβαλον!

Τοιαῦτα, ὅμως, δῶρα ἀγάπης καὶ εὐγνωμοσύνης, ὀφείλομεν καὶ ἡμεῖς εἰς τὸν Εὐεργέτην μας! Ναί, τὰ θέλει καὶ τὰ ἀναζητεῖ! Καὶ ταῦτα, ἂς μὴ νομίσωμεν ὅτι ἔχουσιν ἀντίστοιχον κόστος ὡς τὸ μῦρον τῆς Μαρίας, καὶ κρύπτουσι φόβους καὶ κινδύνους, ὡς ἐκεῖνοι οὓς διῆλθον οἱ μαθηταὶ ἀδικαιολογήτως, καὶ οἱ ὁποῖοι (φόβοι) … ἀπεμάκρυναν τούτους ἐκ τοῦ Διδασκάλου των! Ἐκεῖνα, πλέον, τὰ δῶρα ἅτινα ζητεῖ ἀπὸ ἡμᾶς ὁ Κύριος, εἶναι ἡ ἀποκλειστικὴ καὶ ὁλοκληρωτικὴ ἀγάπη μας πρὸς Αὐτόν, ἥντινα ἐπέδειξαν, ἀνέκαθεν, … ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, - καὶ διὰ τοῦτο ἡγιάσθησαν, - θυσιάζοντες διὰ Τοῦτον, ἅπαντα … ἕως καὶ αὐτῆς ταύτης τῆς βιολογικῆς ζωῆς των!   

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Οἱ προπορευόμενοι καὶ οἱ … ἀκολουθοῦντες! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024) 

«Διδάσκαλε, θέλομεν ἵνα ὃ ἐὰν αἰτήσωμεν ποιήσῃς ἡμῖν» (Μάρκ. Ι΄ 35)

 

Ἕνα … «ἄστοχον» αἴτημα!

Ἐνῶ ὁ Διδάσκαλος ἔχει ἀρχίσει ἵνα «προετοιμάζῃ» τοὺς μαθητάς Του, διὰ τὰ ἐπερχόμενα φοβερὰ γεγονότα τοῦ Θείου Του πάθους, καὶ ἐνῶ θὰ … ἐπερίμενε κανείς, οἱ μαθηταὶ νὰ πιστεύσωσιν εἰς τὰς θείας ἀποκαλύψεις καὶ νὰ σπεύσωσιν ἵνα στηρίξωσι τὸν Κύριον εἰς τὴν θλῖψιν ἥτις συνέχει Αὐτὸν ὡς ἄνθρωπον, συνέβη κάτι τὸ ὁποῖον … ἐξέπληξε τοὺς πάντας! Δύο ἐκ τῶν δώδεκα μαθητῶν, ἢ μᾶλλον, … δύο ἐκ τῶν τριῶν μαθητῶν, οἵτινες ἠκολούθουν τὸν Κύριον εἰς κάθε Του «βῆμα», πλησιάζουσι τὸν Χριστόν, καὶ ζητοῦσιν ἵνα … «δὸς ἡμῖν ἵνα εἷς ἐκ δεξιῶν σου καὶ εἷς ἐξ εὐωνύμων σου καθίσωμεν ἐν τῇ δόξῃ σου»! Ἐνῶ ὁ Κύριος … «ἑτοιμάζεται» διὰ τὸ πάθος Του καὶ προετοιμάζει καὶ τοὺς μαθητάς Του, προκειμένου ἵνα σταθῶσι πλησίον Του τὰς δυσκόλους ἐκείνας ὥρας, … οἱ δύο οὗτοι μαθηταί, σκέπτονται πρωτοκαθεδρίας καὶ δὲν ἀντιλαμβάνονται τὴν σοβαρότητα καὶ κρισιμότητα τῶν ἐπερχομένων καταστάσεων!

Ἡ τοιαύτη … «διεκδίκησις», πέραν τοῦ γεγονότος ὅτι ἐσκανδάλισε καὶ ἠνώχλησε τοὺς ὑπολοίπους μαθητάς, ἠνάγκασεν ὅμως καὶ τὸν Διδάσκαλον ἵνα «ἐπαναφέρῃ εἰς τὴν τάξιν» τοὺς δύο τούτους μαθητάς …! «Οὐκ οἴδατε τί αἰτεῖσθε. Δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι;» Ἡ ἀπάντησις τοῦ Χριστοῦ εἶναι καταλυτική …! «Δὲν ξέρετε τί ζητεῖτε!», ἢ … «δὲν ξέρετε τί λέτε», θὰ ἑρμηνεύομεν κατὰ τὸ ἁπλούστερον καὶ κατὰ τὴν ἁπλῆν λαϊκὴν ἔκφρασιν! Ὁ Διδάσκαλος, δίδει εἰς τοὺς δύο τούτους μαθητάς Του ἵνα ἀντιληφθῶσιν, ὅτι ἡ τοιαύτη ἀπαίτησίς των, πέραν τοῦ ὅτι εἶναι - ὡς προείπωμεν – «ἄστοχος» καὶ ἐντελῶς … ἄκαιρος σχετικῶς μὲ τὰ γεγονότα ἅτινα ἐπέρχονται, εἶναι, ὅμως, καὶ ἐγωϊστικὴ καὶ προκλητικὴ πρὸς τοὺς ὑπολοίπους … συμμαθητάς των! Ζητοῦσι τὰς τοιαύτας ὑπερόχους θέσεις, νομίζοντες ὅτι ὁ Κύριος προορίζεται διὰ νὰ γίνῃ … ἐπίγειος βασιλεὺς τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ! Ἔχουσι μέσα εἰς τὰς καρδίας των, τὴν ἐγωϊστικὴν πρόθεσιν διὰ διακρίσεις καὶ τιμάς, αἵτινες εἶναι … ἄγνωστοι εἰς τὴν … «ἄκραν ταπείνωσιν» τοῦ Χριστοῦ!

Ὁ Κύριος, «οὐκ ἦλθε διακονηθῆναι, ἀλλὰ διακονῆσαι», δὲν ἦλθε ἵνα βασιλεύσῃ καὶ καταδυναστεύῃ ἐπὶ τῶν ἀνθρώπων, ὡς ἔπραττον καὶ πράττουσιν οἱ ἑκάστοτε καὶ ἑκασταχοῦ ἄρχοντες καὶ βασιλεῖς, ἀλλὰ ἦλθεν ἵνα … πλύνῃ τοὺς πόδας τῶν μαθητῶν, καὶ ἵνα ταπεινώσῃ ἑαυτόν! Καί, ὣς λέγει ὁ θεῖος Παῦλος, «ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος ἐταπείνωσεν ἑαυτὸν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δὲ σταυροῦ» (Φιλιπ. Β΄ 7-8)! Τοῦτο, ὅμως, δὲν κατενόησαν οἱ μαθηταί Του καὶ ἐν προκειμένῳ, οἱ δύο οὗτοι αὐτάδελφοι …!

 

Οἱ προπορευόμενοι καὶ οἱ … ἀκολουθοῦντες!

«Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Μάρκ. Η΄ 34)! Οὗτος ὁ λόγος τοῦ Κυρίου, εἶναι, θὰ ἐλέγωμεν, ἡ ἀπάντησις εἰς τὸ ἀνοίκειον αἴτημα τῶν μαθητῶν! Ἀφ’ ἑνὸς ὁ Διδάσκαλος, διὰ τούτου τοῦ λόγου, παρουσιάζει ἑαυτόν, ὡς πρωτεύοντα, ἀλλὰ καὶ ὁδεύοντα … δρόμον τραχὺν καὶ δύσκολον! Ἡγεῖται μέν, ὡς ὁ ἀλάνθαστος ὁδηγὸς καὶ ἡγούμενος, ἀλλὰ καὶ ὑποδεικνύει … ὄχι τὴν δόξαν του καὶ τὴν φιλοπρωτείαν του, ἀλλὰ τὴν θυσιαστικήν Του διάθεσιν καὶ τὴν παράθεσιν ταύτης, ὡς ἀξίας μιμήσεως! Βαδίζει πρῶτος, οὐχὶ διεκδικῶν θρόνους καὶ βασιλείας, ἀλλὰ ὁδεύων πρὸς τὸν Γολγοθᾶ! Συνεπῶς, ὅστις ἐπιθυμεῖ ἵνα ἀκολουθῇ τὸν Χριστόν, θὰ πρέπῃ νὰ γνωρίζῃ τοῦτο ὅπερ ἐζήτησεν ἀπὸ τοὺς δύο μαθητάς Του: «Δύνασθε πιεῖν τὸ ποτήριον ὃ ἐγὼ πίνω, καὶ τὸ βάπτισμα ὃ ἐγὼ βαπτίζομαι βαπτισθῆναι;» Αὕτη εἶναι ἡ βασικὴ προϋπόθεσις, διὰ νὰ σταθῇ τις … πλησίον τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ! Βεβαίως, οἱ δύο μαθηταί, συγκατένευσαν καὶ συνεφώνησαν καὶ ἐδέχθησαν τοῦτον τὸν … ὅρον ποὺ ἔθεσεν ὁ Κύριος, ἔστω καὶ ἂν τότε, δὲν ἐκατάλαβαν πλήρως, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐζήτει ὁ Χριστός! Ἀργότερον, βεβαίως, καὶ ὡς γνωρίζομεν ἐκ τῆς ζωῆς των, … καὶ τὸ ποτήριον τοῦ σωματικοῦ πάθους ἔπιον, ἀλλὰ καὶ τὸ … ὀδυνηρὸν βάπτισμα τοῦ πόνου καὶ τῶν θλίψεων καὶ τοῦ αἵματος ἐβαπτίσθησαν! Ἀσφαλῶς δε, καὶ πλησίον τοῦ Διδασκάλου των εὑρίσκονται καὶ ἀπολαμβάνουσι τὴν δόξαν καὶ εὐφροσύνην τοῦ Παραδείσου!

Τὰ τοιαῦτα, ὅμως, … ἀπαιτούμενα, βλέπομεν ἵνα ἰσχύωσι καὶ δι’ ἅπαντας ἐκείνους, οἵτινες ἠθέλησαν ἵνα πορευθῶσι κατὰ τὰς Θείας ὑποδείξεις καὶ ἐντολάς, οἵτινες καὶ ἠγωνίσθησαν καὶ ἐπάλαισαν εἰς τὴν ὅλην πορείαν καὶ ζωήν των, ἵνα κερδίσωσιν … ἀντιστοίχους προνομιούχους θέσεις καὶ καθέδρας! Εἶναι ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, οἵτινες καὶ περιεφρόνησαν πᾶσαν ἠδυπάθειαν καὶ ἀπόλαυσιν τῆς προσκαίρου ταύτης καὶ ματαίας ζωῆς, καὶ ἀντήλλαξαν ταύτας, μὲ ὀνειδισμοὺς καὶ ὕβρεις καὶ κακοπαθείας προκειμένου ἵνα τύχωσιν … ἀθανάτου δόξης καὶ Βασιλείας! Οὐδεὶς ἐκ τούτων τῶν Ἁγίων ἐδοξάσθῃ ὑπὸ τῶν ἀνθρώπων, καὶ οὐδεὶς ἀνῆλθεν εἰς θρόνους, προκειμένου ἵνα καθήσῃ … ἐκ δεξιῶν τοῦ Σωτῆρος! Ἀκόμη καὶ βασιλεῖς καὶ βασίλισσαι καὶ ἄρχοντες καὶ μονάρχαι, … ἔπρεπεν ἵνα … κατέλθωσιν ἐκ τῶν θρόνων των καὶ ταπεινωθῶσιν, προκειμένου ἵνα γίνωσι … παρακαθήμενοι τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ! Ἐξετίμησαν καὶ ἐπέλεξαν καί, … τέλος,  ἐπέτυχον, τὰ ἄφθαρτα καὶ αἰώνια, ἔναντι τῶν φθαρτῶν καὶ ματαίων καὶ ἀσημάντων …

 

«Θησαυρίζετε … θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ»!

Παρ’ ὅτι οἱ δύο αὐτάδελφοι μαθηταί, ἐμαθήτευον πλησίον τοῦ, κατ’ ἄκραν πτωχείαν καὶ ταπείνωσιν, βιοῦντος Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἔκαναν τὸ … λάθος, ἵνα ἐπηρεασθῶσιν ἐκ τῶν φθαρτῶν καὶ γηΐνων πραγμάτων, καὶ ζητήσωσι ταῦτα, παρὰ τοῦ μὴ ἔχοντος … «ποῦ τὴν κεφαλὴν κλίνῃ» (Λουκ. Θ΄ 58)! Εἶχον, οὗτοι, ἀκούσει παρὰ τοῦ Ραββί, ἐκεῖ εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν», τοῦτο ὅπερ ἐπεγράψαμεν ὡς τίτλον, εἰς ταύτην τὴν τελευταίαν παράγραφον τοῦ παρόντος! Οὗτοι, ὅμως, εἶχον  καὶ ἓν ἐλαφρυντικόν! Δὲν ἔχουσι λάβει ἀκόμη, … Πνεῦμα Ἅγιον! Παρ’ ὅτι, ὡς εἴπωμεν, μαθητεύουσι «παρὰ τοὺς πόδας» τοῦ … ἑνὸς καὶ μοναδικοῦ Διδασκάλου, ἡ καρδία των, ὅμως, εἶναι βεβαρυμμένη καὶ πεπωρωμένη, ὡς εἶπεν εἰς αὐτοὺς ὁ Κύριος εἰς προηγουμένην περίπτωσιν! Δὲν δύνανται ἵνα ἐννοήσωσι καὶ καταλάβωσι τὰ … τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν! Ὁ νοῦς καὶ ἡ καρδία των εἶναι … δυσκίνητοι, ἢ μᾶλλον ἀκίνητοι, πρὸς ὑψηλὰς καὶ πνευματικὰς ἐννοίας!

Ἡμεῖς, ὅμως, δικαιολογούμεθα, ἆραγε, ἵνα σκεπτώμεθα καὶ ἀναζητῶμεν τὰς ἰδίας ἀναζητήσεις μὲ ἐκείνας τὰς τῶν μαθητῶν; Λέγομεν τοῦτο, διότι, δυστυχῶς, … παρ’ ὅτι ἔχομεν Πνεῦμα Ἅγιον, καὶ παρ’ ὅτι ἡ καρδία μας δὲν δικαιολογεῖται νὰ εἶναι … πεπωρωμένη, τὴν θέλομεν ὅμως, ἵνα σκέπτεται καὶ ἐπιθυμεῖ καὶ προτιμᾷ … «ἀντὶ τῶν ἐπουρανίων τὰ ἐπίγεια, ἀντὶ τῶν ἀφθάρτων τὰ φθαρτὰ καὶ μάταια καὶ ἀντὶ τῶν αἰωνίων τὰ πρόσκαιρα»! (Ἀλλάξαμεν, ἐν προκειμένῳ, σκοπίμως, τὴν εὐχὴν τῆς Θ. Λειτουγίας τοῦ Μ. Βασιλείου)! Ἂς ἀντιληφθῶμεν, ἀγαπητοί μου, ὅτι ὁ καιρὸς καὶ οἱ χρόνοι μας ὀλιγοστεύουσι καὶ ἴσως περαιοῦνται, καὶ κινδυνεύομεν, ἵνα προσκεκολημμένοι εἰς τὴν ζωὴν ταύτην, ἀπωλέσομεν τὴν αἰωνίαν καὶ ἄφθαρτον τοιαύτην! «Ὁ καιρὸς ἐγγύς ἐστί …»!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος  Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Τὸ θαῦμα! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΤΩΝ ΝΗΣΤΕΙΩΝ (14 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024)

«εἶπον τοῖς μαθηταῖς σου ἵνα αὐτὸ ἐκβάλωσι, καὶ οὐκ ἴσχυσαν» (Μάρκ. Θ΄ 18). 

Ἡ δύναμις τοῦ … θαυματουργεῖν!

Ἐνόμιζεν ὁ ταλαίπωρος καὶ δυστυχὴς πατέρας τοῦ δαιμονιζομένου νέου, ὅτι ἡ δύναμις τοῦ θαυματουργεῖν εἶναι ζήτημα … ἐκμαθήσεως! Ἐνόμιζεν, ὅτι … οἱ μαθηταὶ πλησίον τοῦ Θαυματουργοῦ Διδασκάλου των, θὰ εἶχον διδαχθῇ τὰ «μυστικὰ τῆς τέχνης» τοῦ νὰ κάνουν καὶ οὗτοι … θαύματα! Ἐπίστευεν μὲ τὴν … ἀφελότητά του, ὅτι ὅσον εὐκόλως καὶ ἀκόπως ἐθαυματούργει ὁ Παντοδύναμος Θεός, θὰ ἠδύναντο καὶ οὗτοι οἱ ἀκόλουθοί Του, ἵνα … τιθασεύωσι τοὺς δαίμονας, καὶ θεραπεύουσι τὰς νόσους, καὶ κατορθώνουσι, γενικῶς, ἐκεῖνα ἅτινα ἐνήργει ἀπολύτως φυσιολογικῶς ὁ Κύριος διὰ τῆς ἀπείρου θείας δυνάμεώς Του!

Δυστυχῶς, βεβαίως, τὸ ἴδιο ἐνόμιζον καὶ οἱ μαθηταὶ τοῦ Κυρίου! Τοῦτο δὲ ἐφάνη χαρακτηριστικῶς, ὅταν ὁ πατέρας ἐκεῖνος, - ἀφοῦ ἐπληροφορήθη ὅτι ὁ Κύριος δὲν ἦτο ἐκεῖ, τὴν στιγμὴν ἐκείνην, - ἔσπευσεν πρὸς τοὺς ἑννέα μαθητάς Του, οἵτινες Τὸν ἀνέμενον ἐκ τοῦ Θαβωρίου ὄρους! Οἱ ἑννέα οὗτοι μαθηταί, ἔσπευσαν πρὸς τὸν δαιμονιζόμενον νεανίαν, καὶ προσεπάθουν ἵνα μιμηθῶσι τὸν Διδάσκαλόν των, εἰς τὰς … ἐξωτερικὰς κινήσεις καὶ τὰ λόγια, ἅτινα ἤκουον ἐκ τῶν Θείων χειλέων, ὅταν Οὗτος ὁ Ραββὶ ἐθαυματούργῃ! Ἐπετίμων τὸν δαίμονα, ἐξόρκιζον καὶ κατηρῶντο τοῦτον, ἐπανελάμβανον λόγια καὶ λέξεις, θεωροῦντες καὶ πιστεύοντες ὅτι ταῦτα ἦσαν ἱκανὰ καὶ ἀρκετά, ἵνα «τρομάξωσι» τὸν … κατηραμμένον! Εἰς μάτην, ὅμως …

Ἐν συνεχείᾳ, καὶ ὅταν πλέον ἐπέστρεψεν ὁ Κύριος ἐκ τῆς … Μεταμορφώσεώς Του, καὶ ὅταν ἔσπευσεν ὁ πατὴρ σύρων καὶ τὸν δαιμονιῶντα υἱόν του, παρακαλῶν καὶ ἐκλιπαρῶν τὸν Θεάνθρωπον, ἵνα θεραπεύσῃ τοῦτον, ὁ Κύριος, - κατόπιν μικρᾶς συνομιλίας μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἀφοῦ τοῦ ζητεῖ … «τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι», ἐξεδίωξε τὸν πειρασμόν, καὶ ἔδωκεν τὴν ὑγείαν εἰς τὸν νεανίσκον! Ὅμως οἱ μαθηταὶ ἀποροῦσι καὶ ἐκφράζουσι τὴν ἀπορίαν των εἰς τὸ Διδάσκαλόν των˙ «καὶ εἰσελθόντα αὐτὸν εἰς οἶκον οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπηρώτων αὐτὸν κατ᾿ ἰδίαν, ὅτι ἡμεῖς οὐκ ἠδυνήθημεν ἐκβαλεῖν αὐτό»! «Διατί ἡμεῖς δὲν ἠδυνήθημεν ἵνα ἐκβάλωμεν τὸν δαίμονα ἐκ τοῦ νεανίσκου;», ἐρωτῶσι τὸν Ἰησοῦν! Καὶ ὁ Χριστὸς δίδει εἰς τούτους, κάθετον καὶ καταλυτικὴν τὴν ἀπάντησιν˙ «τοῦτο τὸ γένος ἐν οὐδενὶ δύναται ἐξελθεῖν εἰ μὴ ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ»! Τὰ ἀκάθαρτα ταῦτα πνεύματα, πέραν τοῦ Παντοδυνάμου Κυρίου, ὑποτάσσονται μόνον … μὲ τὰ παντοδύναμα πνευματικὰ ὅπλα τῆς προσευχῆς καὶ τῆς νηστείας!

 

Τὸ θαῦμα!

Τὸ θαῦμα, φίλοι μου ἀναγνῶσται, εἶναι … ἡ ἀνατροπὴ τῶν νόμων τῆς φύσεως! Εἶναι ἡ Θεία ἐκείνη ἐνέργεια ἥτις ἐνεργεῖται διὰ τοῦ Παντοδυνάμου Κυρίου, εἴτε διὰ Τούτου τοῦ ἰδίου, εἴτε δι’ Ἁγίων ἀνθρώπων, εἴτε δι’ οὗτινος ἄλλου τρόπου ἤθελεν ἐνεργήσει ὁ Πανάγαθος Θεός! Οὕτω, … θαύματα ἐνήργησεν καὶ ἐνεργεῖ, Αὐτὸς οὗτος ὁ Κύριος, ἀλλὰ καὶ … ἐν τῷ Παντοδυνάμῳ Αὐτοῦ ὀνόματι, πολλοὶ Ἅγιοι ἔν τε τῇ Παλαιᾷ ἀλλὰ καὶ ἐν τῇ Καινῇ Διαθήκῃ, καὶ ἔως τῶν ἡμερῶν ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ ἔως τοῦ τέλους τοῦ κόσμου τούτου! Ἐφ’ ὅσον … ὑπάρχει ὁ Αἰώνιος Θεός, πάντοτε καὶ θὰ ἐνεργῇ … ἀκαταλήπτως καὶ θαυμαστῶς δι’ ἡμᾶς!

Ταῦτα, βεβαίως, τὰ θαύματα, γίνονται καὶ φαίνονται εἰς ἐκείνους οἵτινες ἔχουσιν ἀντιστοίχους πνευματικοὺς ὀφθαλμούς, καὶ δύνανται ἵνα διακρίνωσι ταῦτα! Τὸ λέγομεν δὲ τοῦτο, διότι … ἄθεοι καὶ ἄπιστοι, ἀποστρέφουσι τὰ πρόσωπά των ἀπὸ τὰ θαύματα καὶ διατείνονται ὅτι, … δὲν γίνονται θαύματα! Ἀκόμη καὶ εἰς … πολὺ ἔντονα θαύματα καὶ … ἐξώφθαλμα, - θὰ ἐλέγωμεν, - προσπαθοῦσιν οὗτοι ἵνα ἐπικαλεσθῶσιν ἀπιθάνους συγκυρίας καὶ ἀδυνάτους συνειρμούς, προκειμένου ἵνα ἐπιστηρίζωσι καὶ … ἐπιστηρίζωνται εἰς τὴν ἀπιστίαν των! Οὕτω, ἐνῶ ἀσθενεῖς ὁμολογοῦσιν ὅτι ἐθεραπεύθησαν, ἐπικαλούμενοι τὴν ἰαματικὴν χάριν καὶ βοήθειαν, τοῦ Κυρίου ἢ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἢ Ἁγίου τινος, οὗτοι, … οὐχὶ μόνον ἀρνοῦνται τὸ … γενόμενον καὶ φαινόμενον, ἀλλὰ καὶ περιπαίζουσι καὶ λοιδοροῦσι τὰ Ἅγια πρόσωπα καὶ τὴν πίστιν τῶν … πιστῶν!

Ὅμως, θαύματα καὶ ἔγιναν καὶ γίνονται, καὶ ἡ Χάρις τοῦ Παναγάθου Κυρίου δὲν μᾶς ἐγκατέλειψε! Παρὰ τὴν ἰδικὴν μας νωθρότητα καὶ ἀμέλειαν καὶ ἀσέβειαν καὶ … ἐμμονὴν εἰς τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰ πάθη μας, ὁ Γλυκὺς Πατὴρ καὶ Θεὸς ἡμῶν, πάντοτε θὰ εἶναι … ὁ προστρέχων εἰς τὰς αἰτήσεις καὶ ἐπικλήσεις, τῶν ἐπικαλουμένων καὶ δεομένων εἰς Αὐτόν! «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν, ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε, κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν· πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται» (Ματθ. Ζ΄ 7-8), μᾶς διεβεβαίωσεν, καὶ πάντοτε Οὗτος ὑπάρχει, … «πιστὸς ἐν τοῖς λόγοις αὐτοῦ καὶ ὅσιος ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ» (Ψαλμ. ΡΜΔ΄ 13α)!

 

Ἡ συμμετοχή μας εἰς τὸ … θαῦμα!

Θαύματα, καὶ ἔγιναν καὶ γίνονται καὶ θὰ γίνωνται! Ὅσον ὑπάρχει ὁ Κύριος, θὰ ἐνεργῇ διὰ τούτων τῶν θαυμάτων εἰς τὴν σωτηρίαν ἡμῶν! Ὑπάρχει, ὅμως καὶ ἕνας … παράγων, ὅστις καὶ ἀπαιτεῖται ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἐζήτησεν ἀπὸ τὸν πατέρα τοῦ δαιμονιζομένου! «Τὸ εἰ δύνασαι πιστεῦσαι, πάντα δυνατὰ τῷ πιστεύοντι»! Ὄχι, ἀσφαλῶς, διότι δὲν δύναται ὁ Παντοδύναμος Κύριος ἵνα ἐνεργήσῃ ἄνευ τῆς ἰδικῆς μας … πίστεως! Ἄλλωστε, … ἐν μέσῳ θαυμάτων ζῶμεν καὶ κινούμεθα! Ὅμως ὁ φιλάνθρωπος Χριστός, ζητεῖ τὴν πίστιν ἡμῶν, ἵνα καταλογίσῃ τὸ θαῦμά Του εἰς ἡμᾶς …! Οὕτω, παρατηροῦμεν ἐκεῖ εἰς τό, κατὰ Μᾶρκον, Εὐαγγέλιον, ὅτι ὅταν ὁ Διδάσκαλος ἐπεσκέπτετο τὴν «πατρίδα Του» τὴν Ναζαρέτ, καὶ ἐδίδασκεν τοὺς … πατριώτας Του, οὗτοι δὲν ἐπίστευον εἰς τὴν Θεότητά Του! Ἔλεγον δὲ κάπως εἰρωνικῶς, … «οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τέκτων, ὁ υἱὸς τῆς Μαρίας, ἀδελφὸς δὲ Ἰακώβου καὶ Ἰωσῆ καὶ Ἰούδα καὶ Σίμωνος; καὶ οὐκ εἰσὶν αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ ὧδε πρὸς ἡμᾶς; καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ» (Μάρκ. ΣΤ΄ 3)! Ἡ τοιαύτη, ὅμως, ἀπιστία, ἐνεργοῦσεν ἀρνητικῶς εἰς ἐκείνους, καὶ εἶναι ἐντυπωσιακὸν τὸ γεγονός, ὅτι … «οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε»! (Μάρκ. ΣΤ΄ 5)!

Βεβαίως, ὁ Κύριος δὲν … ἀδυνατεῖ! Ὅμως, αἱ χαρακτηριστικαὶ αὗται λέξεις καταδεικνύουσι τὴν ἀπαραίτητον παρουσίαν τῆς … πίστεως, εἰς τὴν διενέργειαν τοῦ θαύματος! Οὐχὶ δὲ μόνον εἰς τὸ παρὸν θαῦμα, ἀλλὰ καὶ εἰς πολλὰ ἀκόμη, ὁ Παντοδύναμος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ζητεῖ τὴν πίστιν τῶν … αἰτουμένων!

Ἅπαντες, φίλοι μου καὶ ἀδελφοί μου, ζητοῦμεν … θαύματα! Ἀκόμη καὶ ἐκεῖνοι οἵτινες … ἀπιστοῦσιν εἰς ταῦτα! Καὶ ἐκεῖνοι, πολλάκις, παρακαλοῦσιν εἰς δυσκόλους στιγμὰς τῆς ζωῆς των, τὴν … ἄνωθεν παρέμβασιν, ἔστω καὶ ἂν δὲν τὸ … παραδέχονται! Ἡμεῖς δὲ οἱ «πιστεύοντες» εἰς τὴν Θείαν δύναμιν, … ἔτι περισσότερον ἀναζητοῦμεν καὶ ἀπαιτοῦμεν πολλάκις τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου μας! Ἴσως διότι ἔχομεν τὴν βεβαιότητα καὶ τὴν πεῖρα τῶν θαυμάτων! Ἴσως διότι γευόμεθα καὶ ἀπολαμβάνομεν τὴν … συγχώρησιν τῶν ἁμαρτιῶν μας εἰς τὸ μυστήριον τῆς Ἐξομολογήσεως, ἴσως διότι γευόμεθα … Αὐτὸν τὸν Ἴδιον τὸν Σωτῆρα μας, κατὰ τὴν Θείαν Κοινωνίαν, … θέλομεν πάντοτε τὴν Θείαν παρέμβασιν!

Ἂς πιστεύωμεν, ὅτι … ὅσον πιστεύομεν, τόσον καὶ θὰ ζῶμεν τὸν … «Χριστὸν ἐνεργοῦντα εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν»!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

     Χριστὸν ἐνεργοῦντα εἰς τὰς καρδίας ἡμῶν Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Ἡ … «πώλησις» τῆς ψυχῆς μας! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (7 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2024) 

«Τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Μάρκ. Η΄ 34 – Θ΄ 1). 

Τὸ πλέον … ἀνεκτίμητον !!!

Ὁ ἄνθρωπος, φίλοι μου ἀναγνῶσται, «κινεῖται» εἰς τὴν ζωὴν ταύτην … συγκρίνων, ἀνταλλάσσων, πωλῶν καὶ ἀγοράζων! «Κινεῖται» ὡς ἔμπορος, καὶ ἐκτιμᾷ καὶ διαχειρίζεται τὰ ἄπειρα ἀγαθά, - ὑλικά τε καὶ πνευματικά, - τὰ ὁποῖα μᾶς παρέχει ὁ Κύριος καὶ Θεός! Ἀγαθά, πρωτίστως μέν, ἀνώτερα καὶ πνευματικά, ὣς ἡ πνευματικότης του, ἡ σωτηρία τῆς ψυχῆς του, ὁ Παράδεισος, ἡ αἰωνία ζωὴ καὶ μακαριότης, ἡ Ἐκκλησία καὶ τὰ σωτηριώδη Μυστήριά της!  Δευτερευόντως δὲ τὰ ὑλικὰ ἐκεῖνα ἀγαθὰ καὶ αἱ πρόσκαιροι ἐκεῖναι ἀπασχολήσεις, αἵτινες διευκολύνουσι τοῦτον τὸν ἄνθρωπον, ὥστε, ἵνα ἀνταποκρίνηται εἰς τὰς ὑλικὰς ἀνάγκας καὶ ἀπαιτήσεις τοῦ παρόντος βίου, καὶ «διαπλεύσῃ τὸ πέλαγος» τῆς παρούσης ζωῆς, ἕως ὅτου ὁ Κύριος καλέσει τοῦτον, εἰς τήν, μετὰ θάνατον, πορείαν τῆς αἰωνιότητος!

Ἅπαντα ταῦτα τὰ δῶρα τῆς Θείας ἀγάπης, εἶναι εἰς τὴν ἀπόλυτον διαχείρισίν του! Βεβαίως, ὁ Κύριος, μᾶς ἐδίδαξε, - ὅταν … «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους», - τὴν ἀξίαν τὴν ὁποίαν πρέπει νὰ δίδῃ εἰς ἕνα ἕκαστον ἐξ αὐτῶν! Οὕτω, πρώτιστα καὶ ἀναντικατάστατα, εἶναι ἐκεῖνα τὰ ἀφορῶντα εἰς τὴν αἰωνίαν, μετὰ θάνατον ζωήν, τοὐτέστιν … ἡ Ἁγία ἡμῶν Πίστις καὶ κατὰ Χριστὸν ζωή, καθὼς καὶ ἅπαντα ἐκεῖνα τὰ … μέσα (μυστήρια) διὰ τῶν ὁποίων, πορευόμεθα ἐκ τοῦ ἀσφαλοῦς, εἰς τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν! Ὅμως, … ὑπεράνω τούτων τῶν μέσων, κυριαρχεῖ ἡ αἰώνιος καὶ ἀθάνατος ψυχή μας, τὴν ὁποίαν ὁ Ἴδιος ὁ Δημιουργός της, ὁ Κύριος Ἰησοῦς, θεωρεῖ ὡς … ἀναντικατάστατον! Εἶναι ἡ ἰδία ἡμῶν πνευματικὴ ὕπαρξις καὶ ὀντότης, ἥτις ἤρχισεν διὰ τῆς ἡμῶν συλλήψεως, καὶ θὰ ζήσῃ αἰωνίως! Εἶναι ὁ πραγματικὸς «ἑαυτός» μας, ὅστις κινεῖται καὶ ἐνεργεῖ διὰ τῶν … μελῶν τοῦ σώματος, καὶ … ὅστις ἀναχωρῶν ἐκ τῆς προσκαίρου ταύτης ζωῆς, ἀφήνει τὸ χοϊκὸν τοῦτο σκῆνος, ἵνα τοῦτο ἐπανέλθῃ εἰς τὰ … ἐξ ὧν συνετέθῃ!

Ἐξ ἁπάντων, συνεπῶς, τῶν Θείων δώρων, ἡ ψυχὴ ἡμῶν δὲν ἀνταλάσσεται, καὶ δὲν ὑπάρχει … τίποτε τὸ ὁποῖον θὰ ἀποτελοῦσε ἀντάξιον ἀντίτιμόν της! «Τί γὰρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήσῃ τὸν κόσμον ὅλον, καὶ ζημιωθῇ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ;» (Μάρκ. Η΄ 36)! Οὔτε ὁ κόσμος ὅλος, - καὶ ὅσα οὗτος ἔχει καὶ παρουσιάζει ὡς δελεάσματα, προκειμένου ἵνα μᾶς ἀπατήσῃ, - οὔτε, ἀσφαλῶς, οἷαδήποτε πρόσωπα τοῦ κόσμου τούτου! Μόνον ἓν˙ … τὸ Πανάγιον Πρόσωπον τοῦ γλυκυτάτου Κυρίου μας, χάριν τοῦ ὁποίου θὰ πρέπῃ ἵνα θυσιάζωμεν τὰ πάντα! «Ὅς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου, οὗτος σώσει αὐτήν», διασαφίζει ἀμέσως εἰς τὴν συνέχειαν, ὁ Διδάσκαλος! Τοῦτο, δηλαδή, τὸ ὁποῖον ἔπραξαν ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, - μηδὲ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἐξαιρουμένης, - οἵτινες ἀφιέρωσαν ἑαυτούς, ἀπολύτως, εἰς τὸ θέλημα καὶ τὴν ἀγάπη τοῦ Κυρίου! Εἴτε Ἀπόστολοι, εἴτε πατέρες καὶ διδάσκαλοι, εἴτε ὅσιοι καὶ ἀσκηταί, εἴτε μάρτυρες καὶ ὁμολογηταί, … καὶ εἴτε οἷοσδήποτε «ὅμιλος» ἁγίων, ἀνδρῶν τε καὶ γυναικῶν, τοιουτοτρόπως ἐπορεύθησαν ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ … «ὅλως ἀφιερωμένοι Θεῷ»!

 

Ἡ … «πώλησις» τῆς ψυχῆς μας!

Παρ’ ὅλα ταῦτα, ὅσα προανεφέραμεν περὶ τῆς ἀνεκτιμήτου ψυχῆς ἡμῶν, ὁ ἄνθρωπος, περιφρονῶν τὰς Θείας ὑποδείξεις, «διαπραγματεύεται» καὶ ἀνταλλάσσει τὴν ἀθάνατον ψυχήν του, μὲ καθημερινὰς καὶ ἐπιπολαίους ἡδονὰς καὶ ἀπολαύσεις! Ὥς, πάλαι ποτέ, ὁ ἀπερίσκεπτος Ἠσαῦ, ἐπώλησε καὶ ἀντήλλαξεν τὰ ἀνεκτίμητα … πρωτοτόκια, ἔναντι «πινακίου φακῆς», οὕτω, διὰ τῆς αὐτῆς ἐπιπολαιότητος, ὑπῆρξαν καὶ ὑπάρχουσιν ἄνθρωποι, οἵτινες ἀνταλλάσσουσι καὶ πωλοῦσι τὴν ἀθάνατον ψυχήν των! Οὕτω, χάριν τῆς ἀπολαύσεως τοῦ ἀπαγορευμένου … φαγητοῦ, καταλύουσι τὸν ἱερώτατον θεσμὸν τῆς Θεοσδότου νηστείας! Χάριν μιᾶς, δῆθεν, σωματικῆς ἀναπαύσεως, ἀπέχουσι τοῦ ἐκκλησιασμοῦ καὶ τῆς προσευχῆς! Χάριν μιᾶς, καὶ πάλιν … δῆθεν, δικαιώσεως, προστρέχουσιν εἰς δίκας καὶ καταπατοῦσι τάς, περὶ ὅρκου, ἀπαγορεύσεις τοῦ Κυρίου, τοὺς ὁποίους, πολλάκις, ἐπιβαρύνουσι μὲ ψεύδη καὶ ὕβρεις! Χάριν, - λυπηρὸν νὰ τὸ εἴπωμεν! – τοῦ παραμικροῦ οἰκονομικοῦ ὀφέλους, ἀκυρώνουσι τὴν ἀργίαν τῆς Ἁγίας Κυριακῆς, καὶ ἐργάζονται … ἀπαγορευμένας ἐργασίας!

Ἅπαντα ταῦτα, καὶ ἀκόμη πολὺ περισσότερα, ἔφερον τὸν δυστυχῆ ἄνθρωπον εἰς τοιοῦτον πνευματικὸν «ἐπίπεδον», ὥστε νὰ μὴν θεωρεῖ τίποτε πλέον ἀντάξιον τῶν βιοτικῶν καὶ ἐφημέρων ἀγαθῶν! Ἄλλοις λόγοις, … ἀνήγαγεν εἰς θέσιν προτεραιότητος τὰ … σκύβαλα καὶ φθαρτά, ἐνῶ, τὰ αἰώνια καὶ ἄφθαρτα, τὰ παρεμέρισεν καὶ τὰ ἔθεσεν … ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ! Ἀντήλλαξε τὴν αἰωνίαν καὶ ἀθάνατον ψυχήν του, μὲ τὰ «κόπρια» καὶ τὴν δυσωδίαν τῶν βρωμερῶν καὶ αἰσχίστων σαρκικῶν ἀπολαύσεων, καὶ ἤδη, ἀνήγαγε ταῦτα τὰ βδελυρὰ καὶ ἀκατονόμαστα, εἰς πρώτιστα καὶ ἀπαραίτητα …! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ θηρίον τὸ … ἐστεφανωμένον, ὅπερ εἶδεν ὁ Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης εἰς τὴν Ἀποκάλυψιν! Τὸ θηρίον ἐκεῖνο, τὸ ὁποῖον ἐν συνεχείᾳ, θὰ προσκυνήσουν καὶ θὰ δοξάσουν οἱ ἀσεβεῖς! «Καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας» (Ἀποκ. ΙΓ΄ 1)!

 

Τὰ παραδείγματα τῶν Ἁγίων μας!

Οἱ Ἅγιοί μας, εἶναι ἐκεῖνοι οἱ … ἀδιάλλακτοι! Εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες παρέμειναν πιστοὶ καὶ ἀφοσιωμένοι εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ! Ἐκεῖνοι οἵτινες δὲν ἀντήλλαξαν, ἀλλ’ οὔτε κἂν διεπραγματεύθησαν τὴν … ἀθάνατον ψυχήν των! Ἐκεῖνοι, οἵτινες, ἐθυσίασαν … οὔ μόνον δόξας καὶ ἀπολαύσεις τοῦ παρόντος αἰῶνος τοῦ … «ἀπαταιῶνος», ἀλλὰ καὶ τῆς βιολογικῆς των ζωῆς! Δὲν διενοήθησαν οὐδὲ κἄν, ἵνα προτιμήσωσι τῶν παρόντων «ἀγαθῶν» καὶ περιφρονήσωσι τῶν ἀθανάτων τοιούτων, ἔτι δὲ καὶ κυρίως, … τῆς ἀθανάτου ψυχῆς των!

Λέγουσι πολλοί, ὅτι … «καλὸν τὸ Εὐαγγέλιον, καὶ καλαὶ αἱ διδαχαὶ τοῦ Κυρίου, … ἀλλὰ ποιὸς εἶναι ἐκεῖνος ποὺ μπορεῖ νὰ τὰ ἐφαρμώσῃ»; Ἀπαντῶμεν, λοιπόν, ἀπεριφράστως καὶ ἀνενδοιάστως, εἰς τούτους: Οὐχὶ ἕνας καὶ δύο καὶ τρεῖς, ἀλλὰ ἑκατομμύρια, εἶναι ἐκεῖνοι οἵτινες ἐφήρμοσαν τὸ Εὐαγγέλιον καὶ ἠγάπησαν τὸν γλυκύτατον … Ναζωραῖον, ἕως θανάτου! Εἶναι … δεκάδες ἑκατομμύρια ἐκεῖνοι οἵτινες, προετίμησαν ἵνα ζήσωσιν αἰωνίως αἱ ἀθάνατοι ψυχαί των, παρ’ ἵνα ἀπολαύσωσιν ἡδονὰς προσκαίρους καὶ ἀπατηλάς! Μόνον κατὰ τοὺς τρεῖς πρώτους αἰώνας, καθ’ οὗς ἐκυριάρχησεν ἡ εἰδωλολατρεία, καὶ τὸ αἷμα τῶν χριστιανῶν ἔρρευσε, κατὰ κυριολεξίαν … ποταμηδόν, ἀριθμοῦνται περίπου, περισσότεροι τῶν ἕνδεκα ἑκατομμυρίων … ἐπωνύμων Ἁγίων! Οὗτοι οἱ μακάριοι, δὲν ἔδωκαν … «ἀντάλλαγμα τῶν ψυχῶν αὐτῶν»!

Τούτους τοὺς Ἁγίους μας, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, ἂς ἔχωμεν ὡς πρότυπα εἰς τὸν ἀγῶνά μας, προκειμένου ἵανα φθάσωμεν καὶ ἀπολαύσωμεν τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν τὴν ἀπόλαυσιν! Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Ὁ Θησαυρὸς καὶ οἱ … «θησαυροί»! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ (24 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024) 

«Εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ» (Ἰωάν. Α΄ 45). 

Ὁ Θησαυρὸς καὶ οἱ … «θησαυροί»!

Εἰς τὸ σημερινὸν Εὐαγγελικὸν ἀνάγνωσμα, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, ἠκούσαμεν τὴν συνάντησιν ποὺ εἶχον … δύο ἐκ τῶν πρώτων μαθητῶν, μετὰ τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ! Εἶναι ἡ πρώτη ἐπαφὴ μετὰ τοῦ Διδασκάλου, εὐθὺς μετὰ τὴν Βάπτισίν Του καὶ τὴν τεσσαρακονθήμερον νηστείαν Του! Ὁ Ἰησοῦς συναντᾷ τὸν Φίλιππον ἐκεῖ εἰς τὰ μέρη τῆς Γαλιλαίας καὶ τὸν προσκαλεῖ νὰ Τὸν ἀκολουθήσῃ … Ὁ Φίλιππος, αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκην, ἵνα τρέξῃ πρὸς τὸν φίλον του τὸν Ναθαναὴλ καὶ τὸν ἐνημερώσῃ ὅτι … «ὃν ἔγραψε Μωυσῆς ἐν τῷ νόμῳ καὶ οἱ προφῆται, εὑρήκαμεν, Ἰησοῦν τὸν υἱὸν τοῦ Ἰωσὴφ τὸν ἀπὸ Ναζαρέτ» (Ἰωάν. Α΄ 45)! Ὁ Ναθαναὴλ ἐκπλήσσεται ὅταν ἀκούῃ ὅτι ὁ ἀναμενόμενος Μεσσίας κατάγεται ἀπὸ τὴν περιβόητον διὰ τὰς ἁμαρτίας της, πόλιν τῆς Ναζαρέτ! Μετά, ὅμως, τὴν ἐπιμονὴ τοῦ Φιλίππου, … τὸν ἀκολουθεῖ καὶ ἔρχονται πρὸς τὸν Χριστόν!

Ὅταν ὁ Κύριος βλέπει τὸν Ναθαναήλ, τὸν ὑποδέχεται μὲ μίαν ἄκρως «κολακευτικὴν» ὑποδοχήν, καὶ δεικνύει εἰς τοῦτον ὅτι, ὄντως … καὶ «ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι», ἀλλὰ καὶ ὅτι ἐκείνην τὴν χαρακτηριστικὴν στιγμήν, εὑρίσκεται … πρόσωπον πρὸς πρόσωπον μετὰ τοῦ ἰδίου τοῦ Θεοῦ! Καὶ εἰς τήν, ἐκ νέου ἀπορίαν τοῦ Ναθαναήλ, «πόθεν με γινώσκεις;», ὁ Κύριος ἀποκαλύπτει εἰς τοῦτον μίαν εἰσέτι προσωπικὴν στιγμήν, ἥτις ἐπεβεβαίωσεν εἰς τὴν καρδίαν του, ὅτι … «ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ»! Βεβαίως, ὁ Διδάσκαλος, διὰ τῶν τοιούτων ἀποκαλύψεων, δὲν προβάλει τὸν ἑαυτόν Του, ἀλλὰ … δίδει εἰς τὸν μέλλοντα μαθητήν Του ἵνα κατανοήσῃ, ὅτι ὄντως ἀνεκάλυψε τὸν ἕνα καὶ μοναδικὸ … Θησαυρόν! Ἐὰν οἱ πολλοὶ ἄνθρωποι θεωροῦσιν ὡς θησαυρούς, … πρόσωπα μὲ ποικίλα κοσμικὰ «προσόντα», ἀλλὰ καὶ σπάνια γήϊνα εὑρήματα καὶ πετρώματα, ἅτινα καὶ ἀξιολογοῦσιν ὡς … ἀμυθήτου ἀξίας, οἱ δύο οὗτοι μαθηταὶ διδάσκουσιν ἡμᾶς, ὅτι … εἷς ἐστὶν ὁ «Θησαυρός», ἐν οὐρανοῖς καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός!

 

«Μείζω τούτων ὄψει»!

Μετὰ τὴν πρώτην θαυμαστὴν ἐνέργειαν τοῦ Διδασκάλου πρὸς τὸν Ναθαναήλ, καὶ μετὰ τὴν ἔκπληξιν αὐτοῦ, ὁ Κύριος «συνεφέρει» τοῦτον, ἀλλὰ καὶ τὸν διαβεβαιοῖ, ὅτι εἰς τὴν συνέχειαν … καὶ ἐν ὅσῳ θὰ εὑρίσκεται πλησίον τοῦ Θεανθρώπου, θὰ «ζήσῃ» ἀκόμη περισσότερα καὶ ἐντονώτερα καὶ μεγαλύτερα, θαυμαστὰ γεγονότα! Λέγει δὲ τοῦτο, ὁ Διδάσκαλος, διὰ νὰ ἐνισχύσῃ τὴν πίστιν καὶ τῶν δύο τούτων μαθητῶν, διότι … παραλλήλως πρὸς τὰς θαυμαστὰς ταύτας ἐνεργείας τοῦ Ἰησοῦ, θὰ ἤκουον καὶ τὰς … ἐχθρικὰς κατηγορίας τῶν φανατικῶν Ἑβραίων, ἰδίᾳ δὲ τῶν Γραμματέων καὶ Φαρισαίων!

Θέλει ὁ Ραββί, ἵνα προετοιμάσῃ τοὺς δύο ἐκείνους εὐλογημένους … φίλους, ὅτι τὸ ἕν τοῦτο Θαῦμα τὸ ὁποῖον «ἔζησαν» τὴν στιγμὴν ἐκείνην, εἶναι ἓν μικρὸν καὶ ἐλάχιστον, ἐν συγκρίσει πρὸς ὅσα ἀκόμη μεγαλύτερα καὶ τεράστια, ἐπρόκειτο ἵνα ἴδωσι πλησίον τοῦ Κυρίου! Εἶχον ἵνα ἴδωσι … θεραπείας νόσων … ἀνιάτων, ἐπεμβάσεις τοῦ Κυρίου εἰς τὴν … φύσιν, θεραπείας δαιμονιζομένων, ἀναστάσεις νεκρῶν, ψυχικὰς «διαγνώσεις» καὶ παρεμβάσεις τὰς ὁποίας … μόνον ὁ Ἀληθινὸς Θεός, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, θὰ ἠδύνατο ἵνα κατορθώσῃ! Εἰς τὴν πρώτην ἐκείνην ἀμφισβήτησιν τοῦ Ναθαναήλ, – «ἐκ Ναζαρὲτ δύναταί τι ἀγαθὸν εἶναι;» - ἠκολούθησεν ἡ ἔρευνα, - «ἔρχου καὶ ἴδε»˙ - καὶ ταύτης … πάλιν, ἀκολουθεῖ ἡ πίστις … - «ραββί, σὺ εἶ ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ, σὺ εἶ ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραήλ»!

 

«Ὀρθοδοξία»!

Σήμερον, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, ἑορτάζει ἡ Ἁγία Πίστις ἡμῶν! Ἑορτάζομεν ἅπαντες ἡμεῖς, οἱ … «προνομιοῦχοι», οἱ ἀξιωθέντες ἵνα ἀνήκωμεν εἰς τὴν μίαν καὶ μόνην Ἀληθινὴν Ἐκκλησίαν, ἣν ᾠκοδόμησεν αὐτὸς Οὗτος, ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, ἐπὶ τοῦ ἰδίου Αὐτοῦ Ζωοποιοῦ Αἵματος! Ἀσφαλέστατα, ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή, σχετίζεται μὲ τὴν Ἁγίαν ἡμῶν Πίστιν! Ἡ ἐμπειρία τῆς Θείας παρουσίας εἰς τοὺς δύο ἐκείνους μαθητάς, θὰ ἔλεγον, ὅτι εἰς οὐδὲν ὑπερέχει, τῆς ἐμπειρίας καὶ πίστεως ἁπάντων ἐκείνων τῶν, ἀνὰ τοὺς αἰώνας, πιστῶν καὶ ἀφοσιωμένων εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Κυρίου! Οἱ δύο ἐκεῖνοι μαθηταί, οὐδὲν περισσότερον ἔζησαν καὶ ἐβίωσαν … ἐκ τῶν ὅσων ζῶσι καὶ ἔζησαν, ἅπαντες οἱ ἐξαρτηθέντες ἐκ τῆς Θείας Ἀγάπης, οἵτινες «ἐδοκίμασαν» καὶ «ἐγεύθησαν … ὅτι Χριστὸς ὁ Κύριος»! Ἐκεῖνοι μέν, εἶχον τὴν μεγάλην εὐτυχίαν καὶ ἀπόλαυσιν, ἵνα συζήσωσι μετὰ τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἴδωσιν ἐκ τοῦ σύνεγγυς τὰ ὑπερθαύμαστα θαύματά Του, καὶ ἀκούσωσιν … «ἰδίοις ὠσίν» ἐκ τῶν Θείων χειλέων τήν, ὄντως, μοναδικὴν καὶ ἀνυπέρβλητον Θείαν Διδασκαλίαν! Καὶ οὗτοι, ὅμως, οἱ μεταγενέστεροι, καὶ ἔζησαν ἐμπειρικῶς τὴν Θείαν μεγαλειότητα, καὶ ἤκουσαν διὰ τῶν πνευματικῶν των ὤτων τὴν Θείαν φωνὴν καὶ λαλιάν, ἠχοῦσαν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν! Καὶ οὗτοι ἔζησαν τὰ Θεῖα θαύματα, - καὶ ἔτι μείζονα καὶ θαυμαστότερα, - ἐνεργούμενα, μάλιστα, διὰ τῶν ἰδίων χειρῶν των, ὡς τοὺς εἶχεν ὑποσχεθεῖ Αὐτὸς οὗτος ὁ Κύριος˙ … «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ἰωάν. ΙΔ΄ 12)!

Οὐχὶ δὲ μόνον οὗτοι οἱ … παλαιότεροι, ἀλλὰ καὶ οἱ, ἕως τῶν ἡμερῶν ἡμῶν, ζήσαντες, καὶ ἀναδειχθέντες ὑπὸ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Μητρὸς Ἐκκλησίας, Ἅγιοι, οἵτινες, … καὶ θαύματα ἐποίησαν, καὶ Θεοπτίας ἐβίωσαν, καί, ὡς ἐγράφη, πολλοὶ ἐκ τούτων, ὑπερέβησαν τοὺς παλαιοτέρους, … προκειμένου ἵνα ὑμνῇται καὶ δοξάζῃται τὸ Πάντιμον καὶ Μεγαλοπρεπὲς Θεῖον Ὄνομα, εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων!

Ἡμεῖς, ὅμως, ἔχομεν, ἆραγε, ἀντιληφθῇ τὴν θέσιν ἡμῶν ἔναντι τῆς … Ὀρθοδόξου Πίστεως ἡμῶν; Ἔχομεν καταλάβει τὴν βαρυτάτην ταύτην παρακαταθήκην τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας καὶ … ἡμῶν; Διὰ νὰ ὁμιλοῦμεν, σήμερον, περὶ Ὀρθοδοξίας, καὶ νὰ ἀνήκωμεν εἰς ταύτην τὴν Μίαν καὶ Ἁγίαν Πίστιν, πολλὰ αἵματα ἐχύθησαν, καὶ πολλοὶ ἐκ τῶν Ἁγίων ἐθυσιάσθησαν, καὶ πολλοὶ ἀγῶνες διεξήχθησαν …! Δυστυχῶς, ἡ πορεία μας καὶ ἡ βιοτή μας εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, καταμαρτυρεῖ ἐν πολλοῖς, ὅτι ὡς φορεῖς τηλικαύτης παρακαταθήκης, μᾶλλον ἀποδεικνυόμεθα … ἀνάξιοι τῶν Ἁγίων προγόνων ἡμῶν! Μία ἁπλουστάτη «ματιὰ» εἰς τὴν πνευματικὴν κατάστασιν ἥτις ἐπικρατεῖ σήμερον εἰς τὴν Ἁγίαν ἡμῶν Πατρίδα, … ἀρκεῖ διὰ νὰ ἀποδείξῃ τὴν μεγάλην … ἀποστασίαν ἡμῶν! Λίγοι, ἴσως ἐλάχιστοι, παραμένουσι πιστοὶ καὶ ἀγωνίζονται, διὰ νὰ πιστοποιῇται εἰς τοὺς αἰώνας, ὅτι … ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξος ἡμῶν Πίστις καὶ Ἐκκλησία … «πολεμουμένη νικᾷ, ὑβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται, … κλυδωνίζεται, ἀλλ’ οὐ καταποντίζεται» (Ἱερὸς Χρυσόστομος)!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Η πρώτη εντολή - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024) 

«Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε 

ὥσπερ οἱ ὑποκριταί». (Ματθ. ΣΤ΄ 16)

 

Ἡ πρώτη ἐντολή!

Ἀφ’ ἧς στιγμῆς, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὁ Φιλάνθρωπος Θεὸς ἐδημιούργησε τὸν πρῶτον ἄνθρωπον, τὸν Ἀδάμ, … «ἔλαβε Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ λέγων· ἀπὸ παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε» (Γέν. Β΄ 15-17)! Ἡ πρώτη ἐντολὴ ποὺ δίδει ὁ Κύριος εἰς τοῦτον, εἶναι ἡ ἐντολὴ τῆς … νηστείας! Ἐνῶ τὸν ἀναγορεύει ὡς φύλακα καὶ ἐργάτην τοῦ Παραδείσου ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου, … ἄρχοντα ἐπὶ πάσης τῆς κτίσεως, τὸν ὑποβάλει εἰς τὸν μικρὸν περιορισμὸν τῆς νηστείας! Τὰ πάντα εἶναι εἰς τὴν διάθεσίν του, μὲ ἐξαίρεσιν, ὅμως, «τὸ ξύλον τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν»!

Βεβαίως, παρ’ ὅτι ὁ περιορισμὸς οὗτος, προϋπέθετε ἐλάχιστον κόπον διὰ τὸν κατὰ πάντα τέλειον ἐκεῖνον προπάτορα ἡμῶν, καὶ παρ’ ὅτι ἡ συνέπεια τῆς οἷασδήποτε ἐκτροπῆς καὶ παραβάσεως τῆς τοιαύτης ἐντολῆς, ἦτο ἰδιαιτέρως σκληρά, ἐν τούτοις ὁ ἄνθρωπος, ὑποκινούμενος ἐκ τοῦ διαβόλου, «ἔπεσε» καὶ … ἐξεβλήθῃ τοῦ Παραδείσου! Συνεπῶς, θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι … ἡ πρώτη ἐκείνη ἁμαρτία τῶν πρωτοπλάστων, κατὰ κυριολεξίαν μὲν ἦτο ἡ κατάλυσις τῆς νηστείας, καὶ κατ’ ἐπέκτασιν, … ἡ παρακοὴ καὶ ἀσέβεια εἰς τὴν Θείαν ἐκείνην ἀπαγόρευσιν!

Ἡ νηστεία, ἑπομένως, δὲν εἶναι «ἔμπνευσις» καὶ «ἐφεύρημα» τῶν ἐπισκόπων, καὶ τῶν πνευματικῶν, καὶ τῶν μοναχῶν, … ὡς συνήθως διατείνονται κάποιοι, ἀλλὰ εἶναι ἡ πρώτη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ εἰς τοὺς πρωτοπλάστους!

 

«Νηστεύσας (ὁ Κύριος) ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα» (Ματθ. Δ΄ 2).

Ἐὰν ρίψωμεν ἓν σύντομον βλέμμα εἰς τὴν πρὸ Χριστοῦ ἐποχήν, θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι ἡ νηστεία ἦτο … τρόπος πορείας καὶ ζωῆς, εἰς τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ! Ἐνήστευεν ὁ λαὸς καὶ κατὰ καιρούς, ἀλλὰ καὶ ἐκτάκτως! Κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, ἐνήστευον οἱ Ἰσραηλῖται κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα, δηλαδή, ὅταν ἑόρταζον τὴν ἀπόδρασίν των ἀπὸ τὴν δουλείαν τῆς Αἰγύπτου καὶ τὴν θαυμαστὴν διάβασιν τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης! Ἐνήστευον ὅμως, - καὶ κατ’ ἐξοχήν, - προκειμένου ἵνα δείξωσιν εἰς τὸν Θεόν, ἔμπρακτον τὴν μετάνοιάν των, ἀλλὰ καὶ πρὸς κάθαρσιν καὶ ἐπιστροφὴν εἰς τὸν Θεόν! Οὕτω, τοιαύτην νηστείαν, βλέπομεν εἰς τὴν μετάνοιαν τῶν Νινευιτῶν, εἰς τὴν προετοιμασίαν τοῦ Μωϋσέως προκειμένου ἵνα παραλάβῃ τὸ Θεῖον Νόμον ἐκ χειρὸς Κυρίου! Τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα νύκτας, ἄρτον οὐκ ἔφαγεν καὶ ὕδωρ οὔκ ἔπιεν, καὶ τὰς δύο φορὰς κατὰ τὰς ὁποίας ἀνῆλθεν εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ, διὰ νὰ παραλάβῃ τὰς Θεογράφους πλάκας τοῦ Νόμου!

Τὴν νηστείαν δὲ ταύτην, διδάσκει καὶ τηρεῖ καὶ ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ὅταν «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους …»! Εὐθὺς μετὰ τὴν Βάπτισίν Του εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, ἀνέρχεται εἰς τὸ ὄρος, τό, ἕως τῆς σήμερον, ἐπωνομαζόμενον … Σαραντάριον, εἰς τὸ ὁποῖον παραμένει ὁ Θεάνθρωπος, «νηστεύων ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα»! Μετὰ δὲ τὸ πέρας τούτου τοῦ τεσσαρακονθημέρου ὅτε ἐπέστρεψεν ἐν τῷ κόσμῳ, διδάσκει ἀφ’ ἑνὸς τὴν νηστείαν ὡς ἀπολύτως ἀπαραίτητον διὰ τὸν ἀγωνιζόμενον χριστιανόν, ἀλλὰ καὶ ὑποδεικνύει τὸν τρόπον διὰ τοῦ ὁποίου θὰ πρέπῃ αὕτη νὰ ἐφαρμώζεται …! Οὕτω, εὐθὺς μετὰ τὴν νηστείαν Του, ἐπιστρέφει εἰς τὴν Καπερναούμ, καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος τῶν «μακαρισμῶν»! Ἐδῶ, διδάσκει καὶ κηρύττει πρὸς τοὺς μαθητάς Του καὶ τὸν λαόν, … πέραν τῶν μακαρισμῶν καὶ ἄλλων διδαχῶν, καὶ περὶ τῆς νηστείας, ἥτις πρέπει νὰ γίνεται, οὐχὶ μόνον ὡς ἀποχὴ ἔκ τινων τροφῶν, ἀλλὰ καὶ διὰ τοιούτου τρόπου, ὥστε νὰ «φυλάσσεται» αὕτη, … εἰς ἡμέραν Κρίσεως καὶ ἀνταποδόσεως! (Ματθ. ΣΤ΄ 16-18)!

Ἐπίσης, μετὰ τὴν Μεταμόρφωσίν Του, καὶ θεραπεύων τὸν δαιμονιζόμενον νεανίσκον, ἀπευθύνεται πρὸς τοὺς μαθητάς Του, καὶ τοὺς διδάσκει τὴν ἀναγκαιότητα τῆς νηστείας, ἥτις μετὰ τῆς προσευχῆς, καθιστοῦν τὸν ἄνθρωπον … διώκτην τῶν καταράτων δαιμονίων! Θὰ ἠδυνάμεθα, ἀσφαλῶς, ἵνα ἀναφέρωμεν ἀκόμη περισσοτέρας ἀναφορὰς καὶ διδαχὰς τοῦ Κυρίου μας, διὰ ταύτην τὴν Θεόσδοτον ἐντολὴν τῆς νηστείας, ὅμως, ὁ χῶρος ἐν προκειμένῳ εἶναι κατ’ ἐξοχὴν περιορισμένος!

 

Αἱ … «δυσκολίαι»!

Εἶναι γνωστὸν εἰς τοὺς περισσοτέρους, ὅτι ἡ νηστεία, παρ’ ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἰδιαιτέρως ἠγαπημένη, καὶ μετὰ προθυμίας νὰ τηρῇται, … ἐν τούτοις συμβαίνει, - περισσότερον κατὰ τὴν σημερινὴν ἐποχήν, - νὰ ἀποφεύγεται καὶ νὰ χρησιμοποιοῦνται ποικίλαι δικαιολογίες, προκειμένου οἱ ἄνθρωποι ἵνα ζῶσι εἰς μίαν ἀτελείωτον εὐωχίαν καὶ ἀπόλαυσιν τῶν ποικίλων εὐγεύστων τροφῶν! Ἐπικαλούμενοι, συνήθως, ἐπιπολαίας δικαιολογίας, καὶ «λόγους ὑγείας», καὶ σωματικὴν κόπωσιν, καὶ ἡλικίαν, καὶ οἵουσδήποτε ἄλλους … δῆθεν λόγους, καταλύουσι πᾶσαν τροφὴν ἀκόμη καὶ αὐτὰς τὰς ἱερωτάτας ἡμέρας τῶν μεγίστων ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας! Χωρὶς τὸν παραμικρὸν δισταγμὸν καὶ τὴν παραμικρὰν ἐπιφύλαξιν, … τρώγουσιν ἀσυστόλως ὡς οἱ εἰδωλολάτραι καὶ οἱ … ἐκτὸς Ἐκκλησίας! Διὰ τῆς τοιαύτης ἀσεβείας καὶ τοῦ τοιούτου ἐνδοτισμοῦ, ἡ «νηστεία» τῶν πλείστων, - θλιβερὸν τὸ νὰ εἴπωμεν, ὅτι πολλοὶ ἐκ τῶν τοιούτων, εἶναι καὶ πρόσωπα «ἐκκλησιαστικά», ἢ καὶ πολλοὶ αὐτοφημιζόμενοι ὡς ἐνεργὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας, - εἶναι μᾶλλον διεσκευασμένη κατὰ τὸ … δοκοῦν ἑκάστου, καὶ οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει πρὸς τὴν καθιερωμένην ὑπὸ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας!

Προέχει, δυστυχῶς, ἡ μαλθακότης καὶ ὁ «ὠχαδελφισμός», καὶ ἡ ἁγία αὕτη καὶ θεία ἐντολή, ρίπτεται ἐκ τούτων τῶν … ἀποβλήτων, εἰς τὰ … ἀπόβλητα!

 

Ἡ νηστεία εἶναι Θεία ἐντολή!

Εἴχομεν τὸ μέγα δῶρον, ἵνα μαθητεύσωμεν πλησίον εἰς θεοσεβεῖς γονεῖς καὶ ἁγίους διδασκάλους, οἵτινες εἰργάσθησαν εἰς τὴν νηστείαν … «μετὰ φόβου Θεοῦ», καὶ ἐφήρμοσαν ταύτην εἰς τὴν ζωήν των, χωρὶς τὴν παραμικρὰν ὑποχώρησιν, ἀκόμη καὶ εἰς τὰ βαθέα γήρατά των! Μᾶς ἐδίδαξαν οὗτοι οἱ χαριτωμένοι, ὅτι … α΄ οὐδεὶς ἐξαιρεῖται τῆς νηστείας! β΄ Οἱ ἱεροὶ κανόνες ὁρίζουσι βαρυτάτας «ποινὰς» διὰ τοὺς ἐκτρεπομένους! γ΄ Οὐδεὶς ὑπέστη τὸ παραμικρὸν ἐκ τῆς εὐλαβοῦς τηρήσεως τῆς Θείας ταύτης ἐντολῆς! Καὶ ἐὰν ἀκόμη προβλέπονται ἐκ τῶν ἱερῶν κανόνων ἐξαιρέσεις τινες, τὰς τοιαύτας ἐξαιρέσεις «ρυθμίζομεν» μετὰ τῶν πνευματικῶν των πατέρων, καὶ οὐχὶ αὐθερέτως! Ἡ ἀσύδοτος συμπεριφορά μας πρὸς τὴν νηστείαν τὴν προσευχὴν καὶ τὴν ἀγάπην, ὡς ταύτας τὰς διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, ἔφερεν ὡς τραγικὸν ἀποτέλεσμα, τὴν πλήρη ἄγνοιαν τῶν νεωτέρων, καὶ τήν, κατ’ οὐσίαν ἀπομάκρυνσίν των ἐκ τῆς Ἐκκλησίας!

Ἀδελφοί μου, ἂς ἐπανέλθωμεν ἐμπράκτως εἰς τὰς θεμελιώδεις βάσεις καὶ ἀρχὰς τῆς πίστεώς μας, προκειμένου ἵνα δυνηθῶμεν νὰ ἴδωμεν «καλυτέρας ἡμέρας», καὶ ὡς ἄτομα, καὶ ὡς οἰκογένειαι, καὶ ὡς κοινωνία, καὶ ὡς ἔθνος! Ἀμήν!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Παπασταύρου

    Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Ἡ Δευτέρα Παρουσία! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (10 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024)

«Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ» (Ματθ. ΚΕ΄ 31).

 

Ἡ Δευτέρα Παρουσία!

Ὅταν, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς Ἀνελήφθῃ εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ μαθηταί Του ἐκοιτοῦσαν ἐκστατικοί, τὴν ὑπέροχον ἐκείνην θεωρίαν, … νὰ ἀνέρχεται, δηλαδή, ἐν μέσῳ μυριάδων ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, … τότε, δύο ἐκ τῶν ἀγγέλων, ὡμίλησαν πρὸς τοὺς ἐκπλήκτους μαθητάς, … καί, ὡς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς εἰς τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, … εἶπον: «Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; Οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν» (Πράξ. Α΄ 11)!

Διὰ τούτου τοῦ λόγου, οἱ δύο οὗτοι Ἀρχάγγελοι, ἐπισημαίνουσιν εἰς ἐκείνους ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπαντας, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, ὁ Διδάσκαλος, εἶχε διακηρύξει ὀλίγον πρὸ τοῦ σωτηρίου πάθους Του! Εἴς τινα, δηλαδή, ἄγνωστον στιγμήν, θὰ ἐπέλθῃ ἡ καταστροφὴ καὶ διάλυσις τοῦ Σύμπαντος καθὼς καὶ παντὸς ὑλικοῦ στοιχείου! Ἐν συνεχείᾳ θὰ ἀναστηθῶσιν οἱ ἀπ’ αἰῶνος κεκοιμημένοι, οἵτινες ἐν πνευματικοῖς σώμασι, - κατὰ τὸν λόγον τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, - θὰ παρασταθῶμεν πρὸ τοῦ «Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου», … τοῦ Χριστοῦ, ὅστις καὶ θὰ ἔλθῃ ἵνα κρίνῃ τοὺς πάντας «κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν»! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ὁμολογοῦμεν εἰς τὸ «Σύμβολον τῆς Πίστεως» ἡμῶν …, «καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης, κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς Βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος»!

Θὰ ἔλθῃ καὶ πάλιν ὁ Κύριος, οὐχὶ πλέον ὡς ἁπλοῦς καὶ ταπεινὸς καὶ ἀφανής … ὡς εἰς τὴν πρώτην Του ἔλευσιν εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, ἀλλὰ ἐν δόξῃ καὶ τιμῇ! Θὰ ἔλθῃ καὶ … «ὄψεται αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς καὶ οἵτινες αὐτὸν ἐξεκέντησαν, καὶ κόψονται ἐπ᾿ αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς» (Ἀποκ. Α΄ 7)! Ἡ Δευτέρα ἐκείνη ἔλευσίς Του, συμφώνως πρὸς τὴν διδασκαλίαν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, θὰ γίνῃ, διὰ νὰ ἀποδοθῇ δικαιοσύνη! Ἀφ’ ἑνὸς εἰς ἐκείνους τοὺς ἠδικημένους, οἵτινες, διὰ τὴν ἀγάπην των πρὸς τὸν Κύριον, ἐδέχθησαν πᾶσαν προσβολὴν καὶ πάντα ὀνειδισμὸν καὶ πᾶσαν θλῖψιν καὶ πόνον καὶ θάνατον καὶ … «ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 37-38)!

Ἀφ’ ἑτέρου δέ, εἰς ἐκείνους τοὺς ἀδικήσαντας! Ἐκείνους, οἵτινες ἐφάνησαν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ὅτι «ἐνίκησαν» καὶ ἐκυριάρχησαν διὰ τῆς … ἀδικίας καὶ τοῦ μίσους πρὸς τὴν Πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ἐκείνους, οἵτινες ἐπολέμησαν μετὰ μανίας, ἐν πρώτοις τὸν Ἴδιον τὸν Κύριον, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, τοὺς πιστεύοντας εἰς Αὐτόν, … καὶ ἐνόμισαν ὅτι ἐθριάμβευσαν κατὰ τῆς Ἐκκλησίας! Ἐκείνους τοὺς βλασφήμους καὶ ὑβριστάς, οἵτινες διὰ τῆς ἀδικίας καὶ τοῦ μίσους, ἀπέκτειναν ἁγίους καὶ δικαίους, καὶ ἐδίωξαν πᾶν ὅ,τι ἐθέσπισεν καὶ ἐνομοθέτησεν ὁ Κύριος, καὶ ἀνέδειξαν … νόμους – παρανόμους, προκειμένου ἵνα καταργήσωσι τὸν Θεῖον καὶ Αἰώνιον Νόμον! Κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, «τὴν μεγάλη καὶ ἐπιφανῆ», θὰ ἀκουσθῇ ἡ φωνὴ τοῦ Δικαίου Κριτοῦ, ἥτις καὶ θὰ ἀποκαταστήσῃ … πᾶσαν ἀδικίαν!

 

«Καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων».

Τοῦτο θὰ συμβῇ ὀλίγον πρὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς Δίκης! Καὶ εἰς τὸ … «στήσιμο» τοῦτο, δὲν θὰ ὑπάρξῃ οὐδεμία διαφωνία! Ἅπαντες θὰ συμφωνήσωμεν μὲ τὴν θέσιν εἰς τὴν ὁποίαν θὰ … εὑρεθῶμεν! Εἶναι ἡ θέσις ἐκείνη τὴν ὁποίαν … ἠθελήσαμεν, καὶ τὴν ὁποίαν ἠγαπήσαμεν, καὶ διὰ τὴν ὁποίαν ἠγωνίσθημεν καὶ εἰργάσθημεν εἰς τὴν ἐπίγειον ταύτην ζωήν! Δὲν πρόκειται ἵνα σπεύσῃ κάποιος καὶ διεκδικήσῃ τὴν θέσιν τινὸς ἄλλου …! Θὰ εὑρισκώμεθα εἰς τὴν θέσιν ἐκείνην, … ἀλλὰ καὶ εἰς ἀπόστασιν τοιαύτην, … ἐκ τοῦ Κυρίου, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ ἠρκούμεθα καὶ ἀρεσκώμεθα καὶ ἐπαναπαυώμεθα, ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ! Οὐδεὶς θὰ ἀδικηθῇ καὶ ἅπαντες θὰ ἀντιληφθῶμεν, ὅτι τὴν συγκεκριμμένην θέσιν περιεποιήθημεν διὰ τῶν ἔργων μας!

Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον διακηρύσσουσι κάποιοι … «ἀγαπολόγοι», οἵτινες … ἀπατῶνται ἐξαπατῶντες,  ἰσχυριζόμενοι ὅτι ἡ ἄπειρος ἀγάπη τοῦ Θεοῦ θὰ κυριαρχήσῃ τότε, καὶ θὰ σώσῃ δικαίους τε καὶ ἀδίκους, διαψεύδει τὰ Θεῖα Λόγια ἅτινα ἠκούσθησαν σήμερον ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου! Οὔτε ἡ διάθεσις τῶν … «ἐξ εὐωνύμων» θὰ ἀλλάξῃ, καὶ ἄφνω θὰ ζητήσωσι τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν ἥντινα οὐδέποτε ἠγάπησαν, οὔτε, ἀσφαλῶς, θὰ ζητήσωσιν οἱ σεσωσμένοι καὶ δίκαιοι, ἔλεος διὰ τούτους! «Καὶ ἀπελεύσονται οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον» (Ματθ. ΚΕ΄ 46), διεβεβαίωσεν ὁ … Κριτὴς καὶ Δικαστής! Θὰ συμβῇ δὲ τοῦτο, διότι, ὡς εἴπωμεν, ἡ κατάστασις τῶν τε σεσωσμένων ἀλλὰ καὶ τῶν κατακεκριμμένων θὰ ἔχῃ πλέον … παγιωθῇ καὶ ὁριστικοποιηθῇ!

 

Ἡ ἀγάπη …!

Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν πλησίον θὰ εἶναι τὸ κριτήριον εἰς τὴν Δίκην ἐκείνην! Οὔτε αἱ προσευχαὶ καὶ τὰ κομβοσχοίνια, οὔτε αἱ ἀγρυπνίαι καὶ αἱ σωματικαὶ ἀσκήσεις, οὔτε αἱ νηστεῖαι καὶ αἱ ἄλλαι ἀρεταί! - ἀσφαλῶς καὶ ταῦτα ἀπαιτοῦνται καὶ βοηθοῦν εἰς τὴν ἀπόκτησιν τῆς διπλῆς ταύτης ἀγάπης! - Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πεινῶντα, τὸν διψῶντα, τὸν ξένον, τὸν γυμνόν, τὸν ἀσθενῆ καὶ τὸν ἐν φυλακῇ καὶ στενοχωρίᾳ! Αὕτη εἶναι ἡ ἀγάπη ἐκείνη ποὺ δέχεται ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος! «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. ΚΕ΄ 40)! Εἶναι ἡ ἀγάπη ἐκείνη τὴν ὁποίαν συνέστησεν εἰς ἡμᾶς, κατὰ τὴν περίφημον «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του! «Ἐγὼ δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων ὑμᾶς»! Εἶναι ἡ ἀγάπη ἐκείνη τοῦ «καλοῦ σαμαρείτου» ποὺ μᾶς ἐξεθείασε εἰς τὴν ὁμώνυμον παραβολήν! Εἶναι, τέλος, ἐκείνη ἥντινα μᾶς ἐδίδαξεν διὰ τοῦ ἰδίου Αὐτοῦ ὑποδείγματος, πρὸς τοὺς σταυρωτὰς καὶ διώκτας Αὐτοῦ, κατὰ τὴν σταύρωσίν Του!

Εἶναι, τέλος, ἐκείνη ἡ ἀγάπη τὴν ὁποίαν θὰ δείξῃ εἰς ἅπαντας, καὶ τότε ἀκόμη κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Κρίσεως! Ναί! Ἂς μὴν ἀκούεται παράξενον τοῦτο! Ὁ Κύριος, πάντοτε … «θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμόθ. Β΄ 4)! Ἐκεῖνοι ποὺ δὲν θὰ θέλουν, καὶ θὰ τὸν ἀποστραφοῦν, θὰ εἶναι, ἀφ’ ἑνὸς οἱ δαίμονες, οἵτινες οὐδέποτε ἐπεθύμησαν τὴν σωτηρίαν των, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου, … ἅπαντες ἐκεῖνοι οἵτινες τὸν ἀπηρνήθησαν καὶ δὲν πρόκειται νὰ τὸν ἐπιποθήσουν καὶ ἀγαπήσουν! Δικαίως ἐγράφη ὑπό τινος συγχρόνου ἱεροκήρυκος, ὅτι … «Μεταξὺ τῶν χαιρόντων δικαίων, κατὰ τὴν ἡμέραν ἐκείνην, ἴσως … Κάποιος νὰ εἶναι … ὁ τεθλιμμένος, καὶ οὗτος θὰ εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Κριτής, ὅστις ἔχυσεν τὸ πανακήρατον Αὐτοῦ αἷμα καὶ διὰ τούτους τοὺς … ἐπιλέξαντας τὴν ἀποστασίαν καὶ Αἰωνίαν κόλασιν»! Θεὸς φυλάξοι …!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν  

Ὁ, ἐκ τῆς ἁμαρτίας, θάνατος! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ (3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024) 

«οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε,

καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη» (Λουκ. ΙΕ΄ 24).

 

Ὁ … «ἀδάμας»!

Ὁ Κύριος, φίλοι μου ἀναγνῶσται, κατὰ τὴν διάρκεια τῶν τριῶν ἐτῶν ποὺ ἠργάσθη καὶ ἐθαυματούργησε καὶ ὡμίλησε καὶ ἐκινήθη ἀναμέσον τῶν ἀνθρώπων, «ἐποίησεν» τόσα πολλά, ὥστε, κατὰ τὴν Ἁγιογραφικὴν ἄποψιν ἥντινα διατυπώνει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, … «ἐὰν γράφηται καθ' ἕν, οὐδὲ αὐτὸν οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία» (Ἰωάν. ΚΑ΄ 25)! Ἂς μὴ θεωρηθεῖ δέ, ὅτι ὁ λόγος οὗτος περιέχει τινὰ ὑπερβολήν, διότι ὁ Θεῖος Λόγος εἶναι πάντοτε ἀκριβὴς καὶ ἀληθής, καὶ ὅσα γράφονται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, εἶναι ἡ … ἀπόλυτος Ἀλήθεια! Ὄντως˙ ἦσαν τόσα τὰ θαύματα, τόσαι αἱ διδαχαὶ καὶ ὁμιλίαι, τοιαύτη ἡ συμπεριφορὰ καὶ τὸ παράδειγμα, ὥστε θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, «ἐκάλυψε» πάσας τὰς ἀνάγκας καὶ τὰς ἀπορίας καὶ τὰς ἀναζητήσεις τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἔδωκεν … διέξοδον εἰς τὰ «ἀδιέξοδα» ποὺ εἶχεν δημιουργήσει ἡ ἁμαρτία εἰς αὐτούς!

Οἱ θεῖοι καὶ ἱεροὶ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, θεωροῦσιν ὅτι, διὰ τῆς παρουσίας Του ἐδῶ εἰς τὴν γῆν, ὁ Κύριος, ἐνήργησεν … πρωτίστως μέν, εἰς τὴν ἀπελευθέρωσιν ἐκ τῆς ἁμαρτίας, τοῦ «ὑποδούλου» ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου, κατὰ δεύτερον δέ, εἰς τὴν νίκην κατὰ τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ καὶ τρίτον εἰς τὴν δυνατότητα τούτου τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα ἐπανέλθῃ εἰς τὸ … «ἀρχαῖον κάλλος» τοῦ Παραδείσου καὶ τῆς Οὐρανίου Βασιλείας!

Οἱ θεῖοι λόγοι Του, ὑπῆρξαν καταλυτικοί, κυρίως πρὸς τοὺς ἁμαρτωλούς, καὶ ἐπαρρηγόρουν τούτους, καὶ ἔδιδον εἰς αὐτοὺς τὴν αἰσιόδοξον προοπτικὴν τῆς σωτηρίας! Ἐκ τούτων ὅλων τῶν Θείων λόγων οἵτινες ἠκούσθησαν ἐκ τῶν Θείων χειλέων, - θεωροῦσιν οἱ θεῖοι Πατέρες καὶ ἑρμηνεῖς τῆς Ἁγίας Γραφῆς, - ὅτι πρωτίστην θέσιν ἔχει ἡ σημερινὴ Παραβολὴ τοῦ «Ἀσώτου υἱοῦ», ὡς ἀποκαλεῖται, ἥτις καὶ μεταφορικῶς ὀνομάζεται … «ἀδάμας», μέσα εἰς τὸ ἀπέραντον «πνευματικὸν χρυσωρυχεῖον» τοῦ Θείου Λόγου! Μάλιστα, ὡς οὗτοι οἱ θεῖοι Πατέρες ὑπογραμμίζουσι, … θὰ ἠδύνατο ἡ παραβολὴ αὕτη, ἵνα καλύψῃ πᾶσαν σωτήριον ἀνάγκην, καὶ θὰ ἤρκῃ ἵνα αὕτη … ἀντικαταστήσῃ τὴν ὅλην Ἁγίαν Γραφήν!

 

Ὁ Πατὴρ καὶ οἱ … υἱοί!

Ὁ πατὴρ τῆς παραβολῆς, εἶπεν ὁ Κύριος, εἶχε δύο υἱούς! Ὁ εἷς καὶ μεγαλύτερος, εἶναι ὁ ὑπάκουος καὶ «πειθαρχημένος» εἰς τὸν πατέρα του! Ἐργάζεται κατὰ τὸ θέλημά του καὶ … χαίρει ὁ πατὴρ διὰ τὸν τοιοῦτον υἱόν …! Ὁ ἕτερος, ὅμως, καὶ δεύτερος κατὰ τὴν τάξιν, εἶναι ἐκεῖνος ὅστις ἀσεβεῖ πρὸς τὸν πατέρα του καὶ παρακούει, καὶ παρασύρρεται  ἀπὸ «φίλους», … καὶ κάποια δεδομένη στιγμή, ἀποφασίζει ἵνα φύγῃ ἀπὸ τὴν πατρικὴν στέγην καὶ ζήσῃ κατὰ τὰς ἁμαρτωλὰς ἐπιθυμίας του! Μακρὰν τοῦ πατρός του καὶ τῶν … συμβουλῶν του, θεωρεῖ ὅτι θὰ … ἀπολαύσῃ τὴ ζωή του καὶ θὰ εὐτυχίσῃ, ἔχων καὶ διαχειριζόμενος τὴν περιουσίαν ποὺ «ἐδικαιοῦτο»!

Ὁ πατήρ, παρ’ ὅτι θλίβεται καὶ πικραίνεται, ἀκούων τὴν ὁριστικὴν ταύτην ἀπόφασιν τοῦ ἀσεβοῦς υἱοῦ του, «ὑποτάσσεται» εἰς τὴν ἀπαίτησίν του ἵνα δώσῃ εἰς τοῦτον ὅσα ἐκεῖνος ἀπήτει καὶ βλέπει, ἐν συνεχείᾳ, τὸν υἱόν του νὰ ἀποδρᾷ ἐκ τῆς πατρικῆς στέγης, πρὸς ἄγνωστον προορισμόν …! Ἐκεῖ, «διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως», - συμφώνως πρὸς τὸ ἱερὸν κείμενον, - καὶ χωρὶς νὰ ἀναφέρωνται λεπτομερεῖς ἀναφοραὶ εἰς τὸν ἄσωτον τρόπον κατὰ τὸν ὁποῖον ἔζῃ! Ἐκεῖνο, ὅμως, τὸ ὁποῖον τονίζει ἰδιαιτέρως ὁ Διδάσκαλος, εἶναι τὸ γεγονός, ὅτι ἡ κακὴ διαχείρισις τῶν χρημάτων ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἡ συγκυρία τοῦ λιμοῦ, ἔφερον τὸν … ἄσωτον εἰς τραγικὸν ἀδιέξοδον!

Τώρα πλέον, ὁ νεαρός … ἀποστάτης, καλεῖται ἵνα ἐπιλέξῃ ἐκ τῶν δύο … Ἢ νὰ παραμείνῃ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον τῆς ταλαιπωρίας καὶ τῆς ὀδύνης, τρεφόμενος καὶ συντηρούμενος «ἐκ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι», ἢ νὰ ἐπανέλθῃ τεταπεινωμένος καὶ μετανοῶν εἰς τὰς ἀγκάλας τοῦ γλυκυτάτου πατρός του καὶ τῆς πατρικῆς στέγης! Βεβαίως, ἐπέλεξε τὸ … αὐτονόητον! Ἐπῆρε τὴν σωτήριον ἀπόφασιν, ἵνα ἀφήσῃ ὄπισθέν του τὸν τόπον τῆς ἁμαρτίας, καὶ ἐπιστρέψῃ εἰς τὴν πατρικήν του οἰκίαν ἔστω καὶ ὡς … δοῦλος! Ἐπιστρέφει, διότι θέλει νὰ … ζήσῃ καὶ ὄχι νὰ ἀποθάνῃ!

Ὁ ἀδελφός του, - δικαίως ἢ ὄχι! – διαμαρτύρεται εἰς τὸν πατέρα του καὶ δὲν αἰσθάνεται τὴν χαρὰ τοῦ γέροντος πατρός του! Θεωρεῖ, ὅτι … δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ γίνῃ δεκτὸς ... αὐτός, ὁ «καταφαγών σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν», καὶ οὔτε – πολὺ περισσότερον! - … «ἔθυσας αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν»! Αἰσθάνεται ὅτι ἀδικεῖται, καὶ δὲν προτίθεται ἵνα κατανοήσῃ τὴν ὑπερβολικὴν ταύτην πατρικήν ἀγάπην …! «Ἰδοὺ τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ»! Δὲν θέλει ἵνα «δεχθῇ» τὴν μετάνοιαν τοῦ ἀδελφοῦ του καὶ συγχαρῇ καὶ οὗτος μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἀντιθέτως θὰ προετίμα τὴν τιμωρίαν καὶ ἐκδίωξίν του …!

 

Ὄχι, ὅμως …

Ὁ εὐλογημένος ἐκεῖνος πατήρ, δὲν πρόκειται ἵνα συγκατανεύσῃ εἰς τὴν τοιαύτην … «παιδαγωγίαν»! Τοῦ ἀρκοῦσι τὰ δάκρυα καὶ ἡ μετάνοια τοῦ ἀσώτου! Δὲν ἀντέχει ἡ πατρικὴ καρδία του εἰς τὴν … ἐκδικητικὴν συμπεριφοράν, ἥντινα προτείνει ὁ … μεγάλος! Τοιαῦται «παιδαγωγικαὶ» μέθοδοι, εἶναι ἄγνωστοι εἰς ἐκεῖνον, ὅσον καὶ ἂν ὑπέφερεν ἐκ τῆς ἀπρεποῦς συμπεριφορᾶς τοῦ ἀπερισκέπτου … μικροῦ! Οὗτος, θέλει καὶ τοὺς δύο! Ἐκτὸς καὶ ἂν …, τώρα πλέον, προτίθεται ὁ πρῶτος ἵνα ἐπαναλάβῃ τὰς ἀσεβείας καὶ «πτώσεις» τοῦ δευτέρου!

 

Ὁ, ἐκ τῆς ἁμαρτίας, θάνατος!

Ἰδιαιτέραν σημασίαν, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ἔχει ὁ συγκινητικὸς λόγος τοῦ εὐλογημένου πατρὸς τῆς παραβολῆς, πρὸς τὸν πρωτότοκο υἱόν του! Λόγος ὅστις καταδεικνύει, ἀφ’ ἑνὸς μὲν τὴν χαρὰν τοῦ Παναγάθου Κυρίου … ὅταν κάποιος ἁμαρτωλὸς μετανοεῖ καὶ ἐπιστρέφει εἰς τὴν Θείαν «ἀγκάλην», καὶ ἀφ’ ἑτέρου, … ὁποία εἶναι ἡ πραγματικὴ κατάστασις τὴν ὁποίαν ἐπιφέρει ἡ οἵαδήποτε ἁμαρτία! «Ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη». Δὲν εἶναι δὲ τυχαῖον, ὅτι τὸν λόγον τοῦτον, τὸν ἐπαναλαμβάνει καὶ πάλιν ὀλίγον πρίν, ὅτε παραγγέλει εἰς τοὺς δούλους του, ἵνα περιποιηθῶσι τὸν ἐπιστρέψαντα … ἄσωτον, καὶ σφάξωσι τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν, καὶ εὐφρανθῶσιν, … «ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη»!

Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ὡς ὁ φιλόστοργος πατὴρ τῆς παραβολῆς, καὶ - κατὰ τὴν ἑρμηνείαν, - … ἀληθινὸς Θεός, δεικνύει τὴν ἁμαρτίαν, ὡς ἀποστασίαν ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀλλὰ καὶ ὡς … θάνατον πνευματικόν! Τὴν ὅλην εἰκόνα τοῦ ἀποστάτου, ὡς τὴν ἐξεικονίζει … ἐκεῖ εἰς τὴν χώραν τῆς ἁμαρτίας ποὺ ἀπέδρασεν οὗτος, ταύτην διδάσκει εἰς ἡμᾶς, ἵνα κατανοήσωμεν ὅτι … ναὶ μὲν εἴμεθα ἐλεύθεροι ἵνα φύγωμεν ἐκ τῆς Θείας προστασίας καὶ ἀγάπης, ὅμως, τὸ ἀποτέλεσμα τῆς τοιαύτης φυγῆς, εἶναι … θάνατος καὶ κόλασις αἰώνιος!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

Ἡ «ἐνοχλητικὴ» ἐπιμονή! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2024) 

«Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις» (Ματθ. ΙΕ΄ 28). 

Ἡ «ἐνοχλητικὴ» ἐπιμονή!

Ὁ Κύριος μετὰ τῶν μαθητῶν Του, διέρχεται «τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ» … μία γυνὴ ταλαίπωρος καὶ «βασανισμένη», κατέφθασεν πλησίον τοῦ Χριστοῦ, κραυγάζουσα καὶ ζητοῦσα τὴν Θείαν ἀρωγὴν καὶ βοήθειαν! Τὸ πρόβλημά της ἦτο φοβερὸν καὶ ἀνήκουστον! Ἡ θυγάτηρ της βασανίζεται ὑπὸ φοβεροῦ δαιμονίου, καὶ διακρίνεται εἰς τὴν ὅλην συμπεριφοράν της, ἡ ἀπελπισία καὶ ἡ ἀπογοήτευσις … Αἱ κραυγαὶ καὶ ἐπικλήσεις της εἶναι τόσον ἔντονοι καὶ ἠχηραί, ὥστε, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἵτινες ἠκολούθουν τὸν Διδάσκαλον, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οὗτοι οἱ μαθηταί, νὰ ἐνοχλοῦνται καὶ νὰ δυσφοροῦσι …!

Ὁ Κύριος, ὅμως, φαίνεται ὅτι … δὲν ἐνοχλεῖται, ἀλλ’ οὔτε καὶ ἐνδιαφέρεται διὰ ταύτην! Οἱ μαθηταί Του, τὸν πλησιάζουν καὶ τὸν παρακαλοῦσιν … ἢ νὰ τὴν βοηθήσῃ καὶ ἐπιλύσῃ τὸ «πρόβλημα» τὸ ὁποῖον τὴν ταλαιπωρεῖ, ἢ νὰ τὴν «ἀπολύσῃ» καὶ τῆς εἴπῃ, ὅτι δὲν προτίθεται ἵνα τὴν βοηθήσῃ! - «καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν»! - Ὁμως, ὁ Κύριος, συνεχίζει ἵνα «ἀδιαφορῇ» καὶ εἰς ταύτας τὰς ἐπικλήσεις τῶν μαθητῶν Του! «Σκληρύνει» δὲ τὴν στᾶσιν Του καὶ τὸν λόγον Του, λέγων: «οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ»! Ἀκόμη καὶ ὅταν ἡ ταλαίπωρος ἐκείνη μητέρα, πίπτει προσκυνοῦσα εἰς τοὺς πόδας Του καὶ μετὰ δακρύων τὸν ἱκετεύει, … «Κύριε, βοήθει μοι», ὁ, πάντοτε, φιλάνθρωπος καὶ συμπαθούμενος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, τὴν … «ἀπελπίζει» ἔτι περισσότερον, λέγων πρὸς αὐτήν: «οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις»! Τρὶς … ἀπεπειράθη ἵνα λάβῃ τὴν ἀγάπην καὶ συμπάθειαν τοῦ Διδασκάλου, καὶ τρὶς … ὁ Κύριος δεικνύει εἰς ταύτην, μίαν ἀσυνήθη «ψυχρότητα»!

Ὅμως αὕτη ἐπιμένει καὶ συνεχίζει ἵνα ἐνοχλῇ, καὶ ἀπαντᾷ εἰς τὸν λόγον τοῦτον τοῦ Σωτῆρος μὲ ἕνα λόγον ἰδιαιτέρως συγκινητικόν: «ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν»! Ναί, δέχεται ὡς δικαιολογημένην τὴν «ἀπόρριψίν» της ἀπὸ τὸν Κύριον, δεχομένη τὸν «προσβλητικὸν» χαρακτηρισμόν της ὡς … «κυναρίου», ἀλλὰ ἐπιμένει καὶ παρακαλεῖ δι’ ὀλίγα … «ψυχία» τοῦ Θείου ἐλέους!

 

«Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις!»

Καὶ αἱ πέτραι θὰ συνεκλονίζοντο πρὸ τῆς ὑπομονῆς καὶ ἐπιμονῆς τῆς Χαναναίας ἐκείνης! Πόσῳ μᾶλλον ἡ Θεία Καρδία τοῦ Πανοικτίρμονος καὶ Πολυευσπλάχνου Κυρίου, Ὅστις ἐδοκίμαζε καὶ «ἐχαίρετο», - ὡς ἐπισημαίνει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἑρμηνεύων τὴν στᾶσιν τοῦ Χριστοῦ, καὶ χρησιμοποιῶν τὸ παράδειγμα ἑκάστης μητρός, ἥτις «χαίρεται, ἀκούουσα τὰ κλάμματα τοῦ βρέφους αὐτῆς, ὅταν τοῦτο τὴν ἀναζητῇ», - βλέπων τὴν ἐπιμονὴν αὐτῆς, ἥτις (ἐπιμονὴ) καὶ κατεδείκνυεν τὴν μεγάλην αὐτῆς πίστιν! Δὲν «ἐκάμφθη» πρὸ τῶν ἐπανειλημμένων «ἀρνήσεων» τοῦ Κυρίου, ἀλλ’ ἀντιθέτως ἐπίστευεν ὅτι ἡ καρδία τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἦτο τόσον «σκληρὰ» ὅσον ἐφαίνετο!

Ὁ Κύριος, διὰ τῆς ὡς ἄνω μνημειώδους καὶ μοναδικῆς φράσεως, ὄχι μόνον ἐπαινεῖ τὴν εὐλογημένην ἐκείνη γυναίκα, … οὐχὶ μόνον, ἐπὶ πλέον, θεραπεύει τὴν δαιμονιῶσαν θυγατέρα της, ἀλλὰ καὶ τὴν διαβεβαιώνει, - καὶ τοῦτο ἰσχύει διὰ κάθε πιστὸν καὶ ἀφοσιωμένον εἰς τὸν Κύριον, - ὅτι διὰ τῆς τοιαύτης πίστεως, θὰ δύναται ἵνα ἐπιτυγχάνῃ … ὅ,τι θέλει καὶ ὅπως θέλει! Τοῦτο, ἄλλωστε, τὸ ἐτόνισεν καὶ ὀλίγον πρὸ τοῦ Θείου πάθους Του ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς μαθητάς Του, ὅταν τοὺς ἐβεβαίωνεν, «καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε» (Ματθ. ΚΑ΄ 22)!

 

Ἡ δύναμις τῆς πίστεως!

Πολλάκις ἠσχολήθημεν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, ἀπὸ τῆς στήλης ταύτης, μὲ τὸ φλέγον καὶ ζωτικὸν τοῦτο θέμα τῆς Πίστεως! Ὁμολογῶ καὶ ὀφείλω ἵνα καταθέσω μίαν πικρὰν ἀλήθειαν! Ἐλαχίστας φορὰς, εἰς τὴν ζωήν μου, ἐσυνήντησα ἀνθρώπους οἵτινες ἐδήλουν διὰ τὸν ἑαυτόν των ὅτι … εἰσὶν ἄπιστοι! Οἱ περισσότεροι ἐδήλουν καὶ δηλοῦσι, ὅτι πιστεύουσιν εἰς τὸν Θεόν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν! Ὡς εἶπον, ὅμως, εἶναι «πικρὰ» αὕτη ἡ ἀλήθεια, διότι, οἱ μὲν ὀλιγώτεροι ἄπιστοι, παραμένουσι μὲ συνέπειαν εἰς τὴν ἀπιστίαν των, οἱ δὲ περισσότεροι «πιστοί», εἶναι πιστοὶ … μόνον κατὰ τὴν δήλωσίν των! Κατὰ τὸ πλεῖστον, οὐδὲν διαφέρουσι τῶν ἀπίστων καὶ πολιτεύονται ὣς καὶ ἐκεῖνοι, μὲ ἐλαχίστας μόνον καὶ ἐπουσιώδεις διαφορὰς ὡς πρὸς τὴν … πίστιν! Ἴσως, ἐπισκέπτονται σπανίως τὸν ἱερὸν Ναόν, κυρίως διὰ κοινωνικὰς ἐκδηλώσεις, ἴσως καὶ … παρεμπιπτώντως, ἵνα ἐπιχειρίσωσι νὰ κάμνωσιν … «ἕνα σταυρόν», ἢ νὰ νηστεύσωσι μίαν Μεγ. Παρασκευήν, καὶ πέραν τούτων … σπανίως κάτι περισσότερον!

Ὅμως, ταύτην τὴν … ἐπιπολαίαν «πίστιν» ἐπήνεσεν ὁ Διδάσκαλος εἰς τὴν Χαναναίαν; Ταύτην τήν, κατ’ οὐσίαν, ἀνύπαρκτον καὶ οὔτε κἂν στοιχειώδη, ἐκθείασεν καὶ συνέστησεν διὰ τοῦ τοιούτου θαύματος; Ὄχι, βεβαίως, φίλοι μου ἀναγνῶσται! Ἅπαντες ἐννοοῦμεν καὶ ἀντιλαμβανόμεθα, ὅτι … ἐκείνη ἡ ταλαίπωρος μήτηρ, μέσα ἀπὸ τὸ μικρὸ ἐκεῖνο διάλογο μετὰ τοῦ Κυρίου, δεικνύει τὴν ἀπόλυτον ἐξάρτησίν της καὶ ἐμπιστοσύνην της εἰς Αὐτόν! Θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι εἰς τὴν περίπτωσίν της, ἔχει ἀπόλυτον ἐφαρμογὴν ὁ λόγος ἐκεῖνος ὁ ἰδιαιτέρως γλυκύς … τοῦ Ἁγίου τῆς ἐποχῆς μας, τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου! «Χριστέ μου, χωρὶς ἐσένα … δὲν ἀντέχω»! Ὄντως˙ χωρὶς τὴν θεραπευτικὴν παρέμβασιν τοῦ Σωτῆρος, δὲν ἐπρόκειτο νὰ παύσῃ ἵνα Τὸν παρακαλῇ καὶ ἱκετεύῃ …! Ἀκριβῶς δὲ αὐτὴν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονήν της ἐπεβράβευσεν καὶ ἐκθείασεν ὁ Χριστός!

 

Ἡ πίστις τῶν Ἁγίων καὶ … ἡμεῖς!

Ταύτην τὴν πίστιν τῆς Χαναναίας, εὑρίσκομεν ἀδελφοί μου, εἰς τὴν βιοτὴν καὶ πολιτείαν, ἁπάντων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας! Ἀπὸ τοῦ πλέον «ἐπωνύμου», ἕως καὶ τοῦ ἐσχάτου «ἀνωνύμου», οἱ … πάντες εἶχον αὐτὴν τὴν ὁλοκληρωτικὴν ἀναφορὰν καὶ ἐξάρτησιν ἐκ τοῦ Θεοῦ! Τὰ πάντα ἐθυσίασαν διὰ τὴν ἀγάπην Του, ἕως καὶ αὐτῆς ταύτης τῆς ἐσχάτης ρανίδος τοῦ αἵματός των! Οὐχὶ δὲ μόνον οἱ Ἅγιοι μάρτυρες … ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι οἵτινες ἔζησαν καὶ ἔτι ζῶσιν … «ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς», ὡς λέγει ὁ θεῖος Παῦλος, ἐκεῖ εἰς τήν, πρὸς Ἑβραίους, ἐπιστολήν˙ «ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 37-38)!

Ταύτην τὴν πίστιν, ἐζήτησε καὶ ζητεῖ, ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ ἀπὸ ἡμᾶς …! «Ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ΙΗ΄ 3), εἶπε, καὶ δὲν ἐννοεῖ, βεβαίως, νὰ ἀποκτήσωμεν τὰς μικρότητας καὶ ἀδυναμίας τῶν νηπίων! Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον … ἐννοεῖ, - καὶ εἶναι τοῦτο αὐτονόητον! -εἶναι ἡ ἐξάρτησις καὶ ἐμπιστοσύνη τούτων εἰς τοὺς γονεῖς των!

Ἂς παύσωμεν, ἐπὶ τέλους, ἵνα ζῶμεν κατὰ τὰ θελήματα τοῦ κόσμου καὶ τοῦ πονηροῦ, καὶ ἂς ὑποταγῶμεν καὶ ἂς … πιστεύσωμεν κατὰ κυριολεξίαν, εἰς τὸν Πανάγαθον Θεὸν καὶ εἰς τὸ Πανάγιον θέλημά Του!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Ο Χριστός ξανασταυρώνεται!

 «Ἄρχοντες λαοῦ συνήχθησαν κατά τοῦ Κυρίου

καί κατά τοῦ Χριστοῦ αὐτοῦ» (Ὄρθρος Μεγ. Παρασκευῆς)

Στήν Βουλή τῶν Ἑλλήνων ὁ Χριστός ξανασταυρώνεται.

Ὁ Κυβερνῶν τά σύμπαντα ὑβρίζεται ὑπό κριτῶν ἀνόμων, πλήν τῶν ἀξιεπαίνων.

Ὁ «χριστός Κυρίου», ὁ βαπτισμένος λαός μας, στό στόχαστρο. Οἱ δυνάμεις τοῦ σκότους, ξένες καί ἐγχώριες, συνένοχοι στό ἐγχείρημα.

«Ὁ δράκων ὠργίσθη» κατά τῶν «ἐχόντων τήν μαρτυρίαν Ἰησοῦ» (Ἀποκ. 12, 17).

Ὅσοι δέν συμβιβάζονται μέ τίς ἐντολές τῶν παγκοσμιοποιητῶν εἰσέρχονται σέ μεγάλο πειρασμό. Ἀρχαί ὠδίνων ταῦτα.

Ἡ Ἐκκλησία, ἡ Σύνοδος, ὁ Κλῆρος καί λαός, ὡμίλησαν, ὕψωσαν φωνήν οὐρανομήκη: «εἶναι ἔγκλημα»! Ἀλλ΄ εἰς ὦτα ἀρχόντων μή ἀκουόντων.

Ἡμέρα ἀποφράς. Ὠχριᾷ ἡ Ἅλωσις· καί τῶν Πατρίδων, ἀκόμη, ἡ ἀποστέρησις. Πλήν, ἔστι δίκης ὀφθαλμός.

Οἱ βαρειές συνέπειες πέφτουν πλέον ἐπάνω στούς δικούς μας ὤμους, καί τῶν παιδιῶν μας. Καί ὁ ἡλικιωμένος, καί ὁ νεαρός, καί ὁ ἀγέννητος, ὅλοι θά τίς ὑποστοῦμε. Ἰδιαίτερα τά ἀθῶα παιδιά, γιά τά ὁποῖα ἑτοιμάζεται τό πιό ἐπαίσχυντο παιδομάζωμα.

Ὅ,τι ἀντίθεο νομοθετήθηκε, ἑδραιώθηκε ὡς κοινωνική δῆθεν πρόοδος. Καί ἡ μοιχεία, καί ἡ ἔκτρωση, καί τό αὐτόματο διαζύγιο.

Τώρα ὁ “ὁμοφυλοφιλικός γάμος” θά ἐπιταχύνει τήν “πρόοδο”. Πέφτουμε ὅλο καί πιό χαμηλά. Παρασυρόμαστε στόν ἀνθρωποκεντρισμό, στήν εἰδωλολατρεία.

Γιά εὐκολία, καί μέ εὐκολία. Εἶχε ἀπόλυτο δίκαιο ὁ Ἰονέσκο. Στό Παρίσι ὁ ἕνας μετά τόν ἄλλον γίνονταν ρινόκεροι. Ἕνας μόνο ἀντιστάθηκε λέγοντας: «Ἐγώ θά μείνω ἄνθρωπος».

Γνωρίσαμε καί ζήσαμε τά δεινά τῆς σοβιετικῆς ἀθεΐας. Τώρα ὑφιστάμεθα τά φρικτά τῆς «λευκῆς Δαιμονίας» (ἅγιος Νικόλαος Ἀχρίδος).

Ὅμως, ἄς ἔχουμε θάρρος. Ὁ Χριστός εἶπε: «Ἐγώ νενίκηκα τόν κόσμον». Ἡ Ἐκκλησία μένει εἰς τόν αἰῶνα.

Ἀπομένει νά ἀκυρώσουμε τόν νόμο στήν πράξη. Νά στηρίξουμε τά παιδιά μας στήν ἀρετή καί τήν σωφροσύνη. Καί αὐτό θά εἶναι κάτι μεγαλειῶδες.

Νά μείνουμε μέ τόν Χριστό. «Οὗτοι ἐν ἄρμασι καί οὗτοι ἐν ἵπποις, ἡμεῖς δέ ἐν ὀνόματι Κυρίου ἐπικαλεσόμεθα» (Ψαλμ. 19, 8). Δύναμή μας ἡ προσευχή.

Ἡ Ἐκκλησία ἄλλωστε ὀφείλει νά καταφεύγει στήν «ἔρημο». Ὅποια καί ἄν εἶναι αὐτή ἡ προφητική ἔρημος. Μακρυά πάντως ἀπό τήν σύμπλευση μέ ἁμαρτωλά νομοθετήματα καί ἄνομους νομοθέτες.

Ἄς μή μᾶς ἐπηρεάσει ὁ φόβος τῆς φτώχειας, τῆς κοινωνικῆς καί ψυχολογικῆς ἀπομόνωσης. Μᾶς συνοδεύει τό Φῶς τῆς Ἀναστάσεως.

Σέ παρόμοιες περιπτώσεις οἱ ἅγιοι Πατέρες μας νίκησαν μέ τήν ἀνδρεία τους. Προτίμησαν τόν κόπο τῆς ἀρετῆς, καί, ὅταν χρειάσθηκε, τήν ἐξορία, τήν θλίψη, τήν στέρηση.

Εἴτε ἐπρόκειτο γιά αἱρετικά δόγματα, εἴτε γιά ἀντιευαγγελικά ἤθη.

Στήν Βαβυλώνα ἡ καλοπέραση δέν ἦταν τό φρόνημα τῶν Τριῶν Παίδων, ἀλλά ἡ ὑπομονή στήν Κάμινο.

Ὁ πατριάρχης στήν Κων/πολη, ἐπί Ἰουλιανοῦ τοῦ Παραβάτου, συνέστησε κόλλυβα ἀντί γιά τά ἐπιβεβλημένα στήν ἀγορά εἰδωλόθυτα.

Σύμβολο τῆς ἑκούσιας πτωχείας, χάριν τοῦ Χριστοῦ. Γιά νά μείνει καθαρή ἡ συνείδησή μας, ἀνεπηρέαστη ἀπό δελεάσματα.

Ἡ νίκη ἀνήκει στό ἐσφαγμένο Ἀρνίο. Τελικά θά νικήσῃ ὁ Χριστός, ὁ Ἐσταυρωμένος, καί ὅσοι θά εἴμαστε τοῦ Χριστοῦ, συνεσταυρωμένοι μαζί Του.

Ἀπό ἐμᾶς περιμένει νά Τόν ἀκολουθοῦμε. «Ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καί ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καί ἀκαθάρτου μή ἅπτεσθε» (Β΄ Κορ. 6, 17). Γιά νά μείνει στήν ζωή μας.

Ἀνοίγει σέ λίγες μέρες τό Τριώδιο, πλησιάζει ἡ Μεγάλη Τεσσαρακοστή. Ἡ ζωή τῆς μετανοίας δέν εἶναι φολκλόρ, οὔτε εὐσεβοφάνεια.

Εἶναι ἡ ἔμπρακτη καί ἔμπονη ἀποστασιοποίηση ἀπό κάθε ἀνομία. Γιατί μᾶς περιμένει ἡ Ανάσταση!

Ἱερά Μονή Ὁσίου Γρηγορίου