Δ Ι Ψ Ω
Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2024
Κυριακή 24 Μαρτίου 2024
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Η πρώτη εντολή - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ (17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024)
«Ὅταν δὲ νηστεύητε, μὴ γίνεσθε
ὥσπερ οἱ ὑποκριταί». (Ματθ. ΣΤ΄ 16)
Ἡ πρώτη ἐντολή!
Ἀφ’ ἧς στιγμῆς, φίλοι μου ἀναγνῶσται,
ὁ Φιλάνθρωπος Θεὸς ἐδημιούργησε τὸν πρῶτον ἄνθρωπον, τὸν Ἀδάμ, … «ἔλαβε
Κύριος ὁ Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς,
ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ φυλάσσειν. καὶ ἐνετείλατο Κύριος ὁ Θεὸς τῷ ᾿Αδὰμ λέγων· ἀπὸ
παντὸς ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει φαγῇ, ἀπὸ δὲ τοῦ ξύλου τοῦ γινώσκειν
καλὸν καὶ πονηρόν, οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ
ἀποθανεῖσθε» (Γέν. Β΄ 15-17)! Ἡ πρώτη ἐντολὴ ποὺ δίδει ὁ Κύριος εἰς
τοῦτον, εἶναι ἡ ἐντολὴ τῆς … νηστείας! Ἐνῶ τὸν ἀναγορεύει ὡς φύλακα καὶ ἐργάτην
τοῦ Παραδείσου ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου, … ἄρχοντα ἐπὶ πάσης τῆς κτίσεως,
τὸν ὑποβάλει εἰς τὸν μικρὸν περιορισμὸν τῆς νηστείας! Τὰ πάντα εἶναι εἰς τὴν
διάθεσίν του, μὲ ἐξαίρεσιν, ὅμως, «τὸ ξύλον τοῦ γινώσκειν καλὸν καὶ πονηρόν»!
Βεβαίως, παρ’ ὅτι ὁ περιορισμὸς οὗτος,
προϋπέθετε ἐλάχιστον κόπον διὰ τὸν κατὰ πάντα τέλειον ἐκεῖνον προπάτορα ἡμῶν,
καὶ παρ’ ὅτι ἡ συνέπεια τῆς οἷασδήποτε ἐκτροπῆς καὶ παραβάσεως τῆς τοιαύτης ἐντολῆς,
ἦτο ἰδιαιτέρως σκληρά, ἐν τούτοις ὁ ἄνθρωπος, ὑποκινούμενος ἐκ τοῦ διαβόλου, «ἔπεσε»
καὶ … ἐξεβλήθῃ τοῦ Παραδείσου! Συνεπῶς, θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι … ἡ πρώτη ἐκείνη ἁμαρτία
τῶν πρωτοπλάστων, κατὰ κυριολεξίαν μὲν ἦτο ἡ κατάλυσις τῆς νηστείας, καὶ κατ’ ἐπέκτασιν,
… ἡ παρακοὴ καὶ ἀσέβεια εἰς τὴν Θείαν ἐκείνην ἀπαγόρευσιν!
Ἡ νηστεία, ἑπομένως, δὲν εἶναι «ἔμπνευσις»
καὶ «ἐφεύρημα» τῶν ἐπισκόπων, καὶ τῶν πνευματικῶν, καὶ τῶν μοναχῶν, … ὡς
συνήθως διατείνονται κάποιοι, ἀλλὰ εἶναι ἡ πρώτη ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ εἰς τοὺς
πρωτοπλάστους!
«Νηστεύσας (ὁ Κύριος) ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα» (Ματθ. Δ΄ 2).
Ἐὰν ρίψωμεν ἓν σύντομον βλέμμα εἰς
τὴν πρὸ Χριστοῦ ἐποχήν, θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι ἡ νηστεία ἦτο … τρόπος πορείας καὶ
ζωῆς, εἰς τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ! Ἐνήστευεν ὁ λαὸς καὶ κατὰ καιρούς, ἀλλὰ καὶ ἐκτάκτως!
Κατ’ ἐντολὴν τοῦ Θεοῦ, ἐνήστευον οἱ Ἰσραηλῖται κατὰ τὴν ἑορτὴν τοῦ Πάσχα,
δηλαδή, ὅταν ἑόρταζον τὴν ἀπόδρασίν των ἀπὸ τὴν δουλείαν τῆς Αἰγύπτου καὶ τὴν
θαυμαστὴν διάβασιν τῆς Ἐρυθρᾶς θαλάσσης! Ἐνήστευον ὅμως, - καὶ κατ’ ἐξοχήν, -
προκειμένου ἵνα δείξωσιν εἰς τὸν Θεόν, ἔμπρακτον τὴν μετάνοιάν των, ἀλλὰ καὶ πρὸς
κάθαρσιν καὶ ἐπιστροφὴν εἰς τὸν Θεόν! Οὕτω, τοιαύτην νηστείαν, βλέπομεν εἰς τὴν
μετάνοιαν τῶν Νινευιτῶν, εἰς τὴν προετοιμασίαν τοῦ Μωϋσέως προκειμένου ἵνα
παραλάβῃ τὸ Θεῖον Νόμον ἐκ χειρὸς Κυρίου! Τεσσαράκοντα ἡμέρας καὶ τεσσαράκοντα
νύκτας, ἄρτον οὐκ ἔφαγεν καὶ ὕδωρ οὔκ ἔπιεν, καὶ τὰς δύο φορὰς κατὰ τὰς ὁποίας ἀνῆλθεν
εἰς τὸ ὄρος Σινᾶ, διὰ νὰ παραλάβῃ τὰς Θεογράφους πλάκας τοῦ Νόμου!
Τὴν νηστείαν δὲ ταύτην, διδάσκει
καὶ τηρεῖ καὶ ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ὅταν «ἐπεσκέψατο ἡμᾶς ἐξ ὕψους …»! Εὐθὺς
μετὰ τὴν Βάπτισίν Του εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, ἀνέρχεται εἰς τὸ ὄρος, τό, ἕως
τῆς σήμερον, ἐπωνομαζόμενον … Σαραντάριον, εἰς τὸ ὁποῖον παραμένει ὁ
Θεάνθρωπος, «νηστεύων ἡμέρας τεσσαράκοντα καὶ νύκτας τεσσαράκοντα»! Μετὰ δὲ
τὸ πέρας τούτου τοῦ τεσσαρακονθημέρου ὅτε ἐπέστρεψεν ἐν τῷ κόσμῳ, διδάσκει ἀφ’ ἑνὸς
τὴν νηστείαν ὡς ἀπολύτως ἀπαραίτητον διὰ τὸν ἀγωνιζόμενον χριστιανόν, ἀλλὰ καὶ ὑποδεικνύει
τὸν τρόπον διὰ τοῦ ὁποίου θὰ πρέπῃ αὕτη νὰ ἐφαρμώζεται …! Οὕτω, εὐθὺς μετὰ τὴν
νηστείαν Του, ἐπιστρέφει εἰς τὴν Καπερναούμ, καὶ ἀναβαίνει εἰς τὸ ὄρος τῶν «μακαρισμῶν»!
Ἐδῶ, διδάσκει καὶ κηρύττει πρὸς τοὺς μαθητάς Του καὶ τὸν λαόν, … πέραν τῶν
μακαρισμῶν καὶ ἄλλων διδαχῶν, καὶ περὶ τῆς νηστείας, ἥτις πρέπει νὰ γίνεται, οὐχὶ
μόνον ὡς ἀποχὴ ἔκ τινων τροφῶν, ἀλλὰ καὶ διὰ τοιούτου τρόπου, ὥστε νὰ
«φυλάσσεται» αὕτη, … εἰς ἡμέραν Κρίσεως καὶ ἀνταποδόσεως! (Ματθ. ΣΤ΄ 16-18)!
Ἐπίσης, μετὰ τὴν Μεταμόρφωσίν
Του, καὶ θεραπεύων τὸν δαιμονιζόμενον νεανίσκον, ἀπευθύνεται πρὸς τοὺς μαθητάς
Του, καὶ τοὺς διδάσκει τὴν ἀναγκαιότητα τῆς νηστείας, ἥτις μετὰ τῆς προσευχῆς,
καθιστοῦν τὸν ἄνθρωπον … διώκτην τῶν καταράτων δαιμονίων! Θὰ ἠδυνάμεθα, ἀσφαλῶς,
ἵνα ἀναφέρωμεν ἀκόμη περισσοτέρας ἀναφορὰς καὶ διδαχὰς τοῦ Κυρίου μας, διὰ ταύτην
τὴν Θεόσδοτον ἐντολὴν τῆς νηστείας, ὅμως, ὁ χῶρος ἐν προκειμένῳ εἶναι κατ’ ἐξοχὴν
περιορισμένος!
Αἱ … «δυσκολίαι»!
Εἶναι γνωστὸν εἰς τοὺς
περισσοτέρους, ὅτι ἡ νηστεία, παρ’ ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ εἶναι ἰδιαιτέρως ἠγαπημένη,
καὶ μετὰ προθυμίας νὰ τηρῇται, … ἐν τούτοις συμβαίνει, - περισσότερον κατὰ τὴν
σημερινὴν ἐποχήν, - νὰ ἀποφεύγεται καὶ νὰ χρησιμοποιοῦνται ποικίλαι
δικαιολογίες, προκειμένου οἱ ἄνθρωποι ἵνα ζῶσι εἰς μίαν ἀτελείωτον εὐωχίαν καὶ ἀπόλαυσιν
τῶν ποικίλων εὐγεύστων τροφῶν! Ἐπικαλούμενοι, συνήθως, ἐπιπολαίας δικαιολογίας,
καὶ «λόγους ὑγείας», καὶ σωματικὴν κόπωσιν, καὶ ἡλικίαν, καὶ οἵουσδήποτε ἄλλους
… δῆθεν λόγους, καταλύουσι πᾶσαν τροφὴν ἀκόμη καὶ αὐτὰς τὰς ἱερωτάτας ἡμέρας τῶν
μεγίστων ἑορτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας! Χωρὶς τὸν παραμικρὸν δισταγμὸν καὶ τὴν
παραμικρὰν ἐπιφύλαξιν, … τρώγουσιν ἀσυστόλως ὡς οἱ εἰδωλολάτραι καὶ οἱ … ἐκτὸς Ἐκκλησίας!
Διὰ τῆς τοιαύτης ἀσεβείας καὶ τοῦ τοιούτου ἐνδοτισμοῦ, ἡ «νηστεία» τῶν
πλείστων, - θλιβερὸν τὸ νὰ εἴπωμεν, ὅτι πολλοὶ ἐκ τῶν τοιούτων, εἶναι καὶ
πρόσωπα «ἐκκλησιαστικά», ἢ καὶ πολλοὶ αὐτοφημιζόμενοι ὡς ἐνεργὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας,
- εἶναι μᾶλλον διεσκευασμένη κατὰ τὸ … δοκοῦν ἑκάστου, καὶ οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει
πρὸς τὴν καθιερωμένην ὑπὸ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας!
Προέχει, δυστυχῶς, ἡ μαλθακότης
καὶ ὁ «ὠχαδελφισμός», καὶ ἡ ἁγία αὕτη καὶ θεία ἐντολή, ρίπτεται ἐκ τούτων τῶν …
ἀποβλήτων, εἰς τὰ … ἀπόβλητα!
Ἡ νηστεία εἶναι Θεία ἐντολή!
Εἴχομεν τὸ μέγα δῶρον, ἵνα
μαθητεύσωμεν πλησίον εἰς θεοσεβεῖς γονεῖς καὶ ἁγίους διδασκάλους, οἵτινες εἰργάσθησαν
εἰς τὴν νηστείαν … «μετὰ φόβου Θεοῦ», καὶ ἐφήρμοσαν ταύτην εἰς τὴν ζωήν των, χωρὶς
τὴν παραμικρὰν ὑποχώρησιν, ἀκόμη καὶ εἰς τὰ βαθέα γήρατά των! Μᾶς ἐδίδαξαν οὗτοι
οἱ χαριτωμένοι, ὅτι … α΄ οὐδεὶς
ἐξαιρεῖται τῆς νηστείας!
β΄ Οἱ ἱεροὶ κανόνες ὁρίζουσι
βαρυτάτας «ποινὰς» διὰ τοὺς ἐκτρεπομένους! γ΄
Οὐδεὶς ὑπέστη τὸ παραμικρὸν ἐκ τῆς εὐλαβοῦς τηρήσεως τῆς Θείας ταύτης ἐντολῆς!
Καὶ ἐὰν ἀκόμη προβλέπονται ἐκ τῶν ἱερῶν κανόνων ἐξαιρέσεις τινες, τὰς τοιαύτας ἐξαιρέσεις
«ρυθμίζομεν» μετὰ τῶν πνευματικῶν των πατέρων, καὶ οὐχὶ αὐθερέτως! Ἡ ἀσύδοτος
συμπεριφορά μας πρὸς τὴν νηστείαν τὴν προσευχὴν καὶ τὴν ἀγάπην, ὡς ταύτας τὰς
διδάσκει ἡ Ἐκκλησία μας, ἔφερεν ὡς
τραγικὸν ἀποτέλεσμα, τὴν πλήρη ἄγνοιαν τῶν νεωτέρων, καὶ τήν, κατ’ οὐσίαν ἀπομάκρυνσίν
των ἐκ τῆς Ἐκκλησίας!
Ἀδελφοί μου, ἂς ἐπανέλθωμεν ἐμπράκτως
εἰς τὰς θεμελιώδεις βάσεις καὶ ἀρχὰς τῆς πίστεώς μας, προκειμένου ἵνα δυνηθῶμεν
νὰ ἴδωμεν «καλυτέρας ἡμέρας», καὶ ὡς ἄτομα, καὶ ὡς οἰκογένειαι, καὶ ὡς
κοινωνία, καὶ ὡς ἔθνος! Ἀμήν!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Τρίτη 19 Μαρτίου 2024
Κυριακή 17 Μαρτίου 2024
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Αφιερωμένο σε αυτούς που ασχολούνται με τα σκάνδαλα!
Πέμπτη 14 Μαρτίου 2024
Ἡ Δευτέρα Παρουσία! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΡΕΩ (10 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024)
«Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ» (Ματθ. ΚΕ΄ 31).
Ἡ Δευτέρα Παρουσία!
Ὅταν, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὁ
Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς Ἀνελήφθῃ εἰς τὸν οὐρανόν, καὶ οἱ μαθηταί Του ἐκοιτοῦσαν
ἐκστατικοί, τὴν ὑπέροχον ἐκείνην θεωρίαν, … νὰ ἀνέρχεται, δηλαδή, ἐν μέσῳ
μυριάδων ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων, … τότε, δύο ἐκ τῶν ἀγγέλων, ὡμίλησαν πρὸς τοὺς
ἐκπλήκτους μαθητάς, … καί, ὡς γράφει ὁ Εὐαγγελιστὴς εἰς τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων,
… εἶπον: «Ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; Οὗτος ὁ Ἰησοῦς
ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε
αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν» (Πράξ. Α΄ 11)!
Διὰ τούτου τοῦ λόγου, οἱ δύο οὗτοι
Ἀρχάγγελοι, ἐπισημαίνουσιν εἰς ἐκείνους ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπαντας, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον,
ὁ Διδάσκαλος, εἶχε διακηρύξει ὀλίγον πρὸ τοῦ σωτηρίου πάθους Του! Εἴς τινα,
δηλαδή, ἄγνωστον στιγμήν, θὰ ἐπέλθῃ ἡ καταστροφὴ καὶ διάλυσις τοῦ Σύμπαντος καθὼς
καὶ παντὸς ὑλικοῦ στοιχείου! Ἐν συνεχείᾳ θὰ ἀναστηθῶσιν οἱ ἀπ’ αἰῶνος
κεκοιμημένοι, οἵτινες ἐν πνευματικοῖς σώμασι, - κατὰ τὸν λόγον τοῦ Ἀποστόλου
Παύλου, - θὰ παρασταθῶμεν πρὸ τοῦ «Υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου», … τοῦ Χριστοῦ, ὅστις
καὶ θὰ ἔλθῃ ἵνα κρίνῃ τοὺς πάντας «κατὰ τὰ ἔργα αὐτῶν»! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ
ὁποῖον ὁμολογοῦμεν εἰς τὸ «Σύμβολον τῆς Πίστεως» ἡμῶν …, «καὶ πάλιν ἐρχόμενον μετὰ δόξης,
κρῖναι ζῶντας καὶ νεκρούς, οὗ τῆς Βασιλείας οὐκ ἔσται τέλος»!
Θὰ ἔλθῃ καὶ πάλιν ὁ Κύριος, οὐχὶ
πλέον ὡς ἁπλοῦς καὶ ταπεινὸς καὶ ἀφανής … ὡς εἰς τὴν πρώτην Του ἔλευσιν εἰς τοῦτον
τὸν κόσμον, ἀλλὰ ἐν δόξῃ καὶ τιμῇ! Θὰ ἔλθῃ καὶ … «ὄψεται αὐτὸν πᾶς ὀφθαλμὸς καὶ οἵτινες
αὐτὸν ἐξεκέντησαν, καὶ κόψονται ἐπ᾿ αὐτὸν πᾶσαι αἱ φυλαὶ τῆς γῆς» (Ἀποκ. Α΄ 7)!
Ἡ Δευτέρα ἐκείνη ἔλευσίς Του, συμφώνως πρὸς τὴν διδασκαλίαν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας,
θὰ γίνῃ, διὰ νὰ ἀποδοθῇ δικαιοσύνη! Ἀφ’ ἑνὸς εἰς ἐκείνους τοὺς ἠδικημένους, οἵτινες,
διὰ τὴν ἀγάπην των πρὸς τὸν Κύριον, ἐδέχθησαν πᾶσαν προσβολὴν καὶ πάντα ὀνειδισμὸν
καὶ πᾶσαν θλῖψιν καὶ πόνον καὶ θάνατον καὶ … «ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν,
ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι,
θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ
ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 37-38)!
Ἀφ’ ἑτέρου δέ, εἰς ἐκείνους τοὺς ἀδικήσαντας!
Ἐκείνους, οἵτινες ἐφάνησαν ἐνώπιον τῶν ἀνθρώπων, ὅτι «ἐνίκησαν» καὶ ἐκυριάρχησαν
διὰ τῆς … ἀδικίας καὶ τοῦ μίσους πρὸς τὴν Πίστιν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ!
Ἐκείνους, οἵτινες ἐπολέμησαν μετὰ μανίας, ἐν πρώτοις τὸν Ἴδιον τὸν Κύριον, καὶ ἀφ’
ἑτέρου, τοὺς πιστεύοντας εἰς Αὐτόν, … καὶ ἐνόμισαν ὅτι ἐθριάμβευσαν κατὰ τῆς Ἐκκλησίας!
Ἐκείνους τοὺς βλασφήμους καὶ ὑβριστάς, οἵτινες διὰ τῆς ἀδικίας καὶ τοῦ μίσους, ἀπέκτειναν
ἁγίους καὶ δικαίους, καὶ ἐδίωξαν πᾶν ὅ,τι ἐθέσπισεν καὶ ἐνομοθέτησεν ὁ Κύριος,
καὶ ἀνέδειξαν … νόμους – παρανόμους, προκειμένου ἵνα καταργήσωσι τὸν Θεῖον καὶ
Αἰώνιον Νόμον! Κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, «τὴν μεγάλη καὶ ἐπιφανῆ», θὰ ἀκουσθῇ
ἡ φωνὴ τοῦ Δικαίου Κριτοῦ, ἥτις καὶ θὰ ἀποκαταστήσῃ … πᾶσαν ἀδικίαν!
«Καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων».
Τοῦτο θὰ συμβῇ ὀλίγον πρὸ τῆς ἐνάρξεως
τῆς Δίκης! Καὶ εἰς τὸ … «στήσιμο» τοῦτο, δὲν θὰ ὑπάρξῃ οὐδεμία διαφωνία! Ἅπαντες
θὰ συμφωνήσωμεν μὲ τὴν θέσιν εἰς τὴν ὁποίαν θὰ … εὑρεθῶμεν! Εἶναι ἡ θέσις ἐκείνη
τὴν ὁποίαν … ἠθελήσαμεν, καὶ τὴν ὁποίαν ἠγαπήσαμεν, καὶ διὰ τὴν ὁποίαν ἠγωνίσθημεν
καὶ εἰργάσθημεν εἰς τὴν ἐπίγειον ταύτην ζωήν! Δὲν πρόκειται ἵνα σπεύσῃ κάποιος
καὶ διεκδικήσῃ τὴν θέσιν τινὸς ἄλλου …! Θὰ εὑρισκώμεθα εἰς τὴν θέσιν ἐκείνην, …
ἀλλὰ καὶ εἰς ἀπόστασιν τοιαύτην, … ἐκ τοῦ Κυρίου, εἰς τὴν ὁποίαν καὶ ἠρκούμεθα
καὶ ἀρεσκώμεθα καὶ ἐπαναπαυώμεθα, ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ! Οὐδεὶς θὰ ἀδικηθῇ καὶ ἅπαντες
θὰ ἀντιληφθῶμεν, ὅτι τὴν συγκεκριμμένην θέσιν περιεποιήθημεν διὰ τῶν ἔργων μας!
Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον διακηρύσσουσι
κάποιοι … «ἀγαπολόγοι», οἵτινες … ἀπατῶνται ἐξαπατῶντες, ἰσχυριζόμενοι ὅτι ἡ ἄπειρος ἀγάπη τοῦ Θεοῦ θὰ
κυριαρχήσῃ τότε, καὶ θὰ σώσῃ δικαίους τε καὶ ἀδίκους, διαψεύδει τὰ Θεῖα Λόγια ἅτινα
ἠκούσθησαν σήμερον ἐκ τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου! Οὔτε ἡ διάθεσις τῶν … «ἐξ εὐωνύμων»
θὰ ἀλλάξῃ, καὶ ἄφνω θὰ ζητήσωσι τὴν Οὐράνιον Βασιλείαν ἥντινα οὐδέποτε ἠγάπησαν,
οὔτε, ἀσφαλῶς, θὰ ζητήσωσιν οἱ σεσωσμένοι καὶ δίκαιοι, ἔλεος διὰ τούτους! «Καὶ ἀπελεύσονται
οὗτοι εἰς κόλασιν αἰώνιον, οἱ δὲ δίκαιοι εἰς ζωὴν αἰώνιον» (Ματθ. ΚΕ΄ 46),
διεβεβαίωσεν ὁ … Κριτὴς καὶ Δικαστής! Θὰ συμβῇ δὲ τοῦτο, διότι, ὡς εἴπωμεν, ἡ
κατάστασις τῶν τε σεσωσμένων ἀλλὰ καὶ τῶν κατακεκριμμένων θὰ ἔχῃ πλέον … παγιωθῇ
καὶ ὁριστικοποιηθῇ!
Ἡ ἀγάπη …!
Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν
πλησίον θὰ εἶναι τὸ κριτήριον εἰς τὴν Δίκην ἐκείνην! Οὔτε αἱ προσευχαὶ καὶ τὰ
κομβοσχοίνια, οὔτε αἱ ἀγρυπνίαι καὶ αἱ σωματικαὶ ἀσκήσεις, οὔτε αἱ νηστεῖαι καὶ
αἱ ἄλλαι ἀρεταί! - ἀσφαλῶς καὶ ταῦτα ἀπαιτοῦνται καὶ βοηθοῦν εἰς τὴν ἀπόκτησιν
τῆς διπλῆς ταύτης ἀγάπης! - Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πεινῶντα, τὸν διψῶντα, τὸν ξένον,
τὸν γυμνόν, τὸν ἀσθενῆ καὶ τὸν ἐν φυλακῇ καὶ στενοχωρίᾳ! Αὕτη εἶναι ἡ ἀγάπη ἐκείνη
ποὺ δέχεται ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος! «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν
μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε» (Ματθ. ΚΕ΄ 40)! Εἶναι ἡ ἀγάπη ἐκείνη
τὴν ὁποίαν συνέστησεν εἰς ἡμᾶς, κατὰ τὴν περίφημον «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του!
«Ἐγὼ
δὲ λέγω ὑμῖν, ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν, εὐλογεῖτε τοὺς καταρωμένους ὑμᾶς, καλῶς
ποιεῖτε τοῖς μισοῦσιν ὑμᾶς καὶ προσεύχεσθε ὑπὲρ τῶν ἐπηρεαζόντων ὑμᾶς καὶ διωκόντων
ὑμᾶς»! Εἶναι ἡ ἀγάπη ἐκείνη τοῦ «καλοῦ σαμαρείτου» ποὺ μᾶς ἐξεθείασε εἰς
τὴν ὁμώνυμον παραβολήν! Εἶναι, τέλος, ἐκείνη ἥντινα μᾶς ἐδίδαξεν διὰ τοῦ ἰδίου
Αὐτοῦ ὑποδείγματος, πρὸς τοὺς σταυρωτὰς καὶ διώκτας Αὐτοῦ, κατὰ τὴν σταύρωσίν
Του!
Εἶναι, τέλος, ἐκείνη ἡ ἀγάπη τὴν ὁποίαν
θὰ δείξῃ εἰς ἅπαντας, καὶ τότε ἀκόμη κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Κρίσεως! Ναί! Ἂς μὴν ἀκούεται
παράξενον τοῦτο! Ὁ Κύριος, πάντοτε … «θέλει πάντας ἀνθρώπους σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν
ἀληθείας ἐλθεῖν» (Α΄ Τιμόθ. Β΄ 4)! Ἐκεῖνοι ποὺ δὲν θὰ θέλουν, καὶ θὰ τὸν
ἀποστραφοῦν, θὰ εἶναι, ἀφ’ ἑνὸς οἱ δαίμονες, οἵτινες οὐδέποτε ἐπεθύμησαν τὴν
σωτηρίαν των, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου, … ἅπαντες ἐκεῖνοι οἵτινες τὸν ἀπηρνήθησαν καὶ
δὲν πρόκειται νὰ τὸν ἐπιποθήσουν καὶ ἀγαπήσουν! Δικαίως ἐγράφη ὑπό τινος
συγχρόνου ἱεροκήρυκος, ὅτι … «Μεταξὺ τῶν χαιρόντων δικαίων, κατὰ τὴν ἡμέραν
ἐκείνην, ἴσως … Κάποιος νὰ εἶναι … ὁ τεθλιμμένος, καὶ οὗτος θὰ εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ
Κριτής, ὅστις ἔχυσεν τὸ πανακήρατον Αὐτοῦ αἷμα καὶ διὰ τούτους τοὺς … ἐπιλέξαντας
τὴν ἀποστασίαν καὶ Αἰωνίαν κόλασιν»! Θεὸς φυλάξοι …!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Κυριακή 10 Μαρτίου 2024
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Τρίτη 12 Μαρτίου 2024
Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2024
Δ Ι Ψ Ω
Ὁ, ἐκ τῆς ἁμαρτίας, θάνατος! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ (3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2024)
«οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε,
καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη» (Λουκ. ΙΕ΄ 24).
Ὁ … «ἀδάμας»!
Ὁ Κύριος, φίλοι μου ἀναγνῶσται,
κατὰ τὴν διάρκεια τῶν τριῶν ἐτῶν ποὺ ἠργάσθη καὶ ἐθαυματούργησε καὶ ὡμίλησε καὶ
ἐκινήθη ἀναμέσον τῶν ἀνθρώπων, «ἐποίησεν» τόσα πολλά, ὥστε, κατὰ τὴν Ἁγιογραφικὴν
ἄποψιν ἥντινα διατυπώνει ὁ ἱερὸς Εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης, … «ἐὰν γράφηται καθ' ἕν, οὐδὲ αὐτὸν
οἶμαι τὸν κόσμον χωρῆσαι τὰ γραφόμενα βιβλία» (Ἰωάν. ΚΑ΄ 25)! Ἂς μὴ θεωρηθεῖ
δέ, ὅτι ὁ λόγος οὗτος περιέχει τινὰ ὑπερβολήν, διότι ὁ Θεῖος Λόγος εἶναι
πάντοτε ἀκριβὴς καὶ ἀληθής, καὶ ὅσα γράφονται εἰς τὴν Ἁγίαν Γραφήν, εἶναι ἡ … ἀπόλυτος
Ἀλήθεια! Ὄντως˙ ἦσαν
τόσα τὰ θαύματα, τόσαι αἱ διδαχαὶ καὶ ὁμιλίαι, τοιαύτη ἡ συμπεριφορὰ καὶ τὸ
παράδειγμα, ὥστε θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, «ἐκάλυψε» πάσας
τὰς ἀνάγκας καὶ τὰς ἀπορίας καὶ τὰς ἀναζητήσεις τῶν ἀνθρώπων, καὶ ἔδωκεν …
διέξοδον εἰς τὰ «ἀδιέξοδα» ποὺ εἶχεν δημιουργήσει ἡ ἁμαρτία εἰς αὐτούς!
Οἱ θεῖοι καὶ ἱεροὶ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας
μας, θεωροῦσιν ὅτι, διὰ τῆς παρουσίας Του ἐδῶ εἰς τὴν γῆν, ὁ Κύριος, ἐνήργησεν
… πρωτίστως μέν, εἰς τὴν ἀπελευθέρωσιν ἐκ τῆς ἁμαρτίας, τοῦ «ὑποδούλου» ἁμαρτωλοῦ
ἀνθρώπου, κατὰ δεύτερον δέ, εἰς τὴν νίκην κατὰ τοῦ θανάτου καὶ τῆς ἁμαρτίας, ἀλλὰ
καὶ τρίτον εἰς τὴν δυνατότητα τούτου τοῦ ἀνθρώπου, ἵνα ἐπανέλθῃ εἰς τὸ … «ἀρχαῖον
κάλλος» τοῦ Παραδείσου καὶ τῆς Οὐρανίου Βασιλείας!
Οἱ θεῖοι λόγοι Του, ὑπῆρξαν
καταλυτικοί, κυρίως πρὸς τοὺς ἁμαρτωλούς, καὶ ἐπαρρηγόρουν τούτους, καὶ ἔδιδον
εἰς αὐτοὺς τὴν αἰσιόδοξον προοπτικὴν τῆς σωτηρίας! Ἐκ τούτων ὅλων τῶν Θείων
λόγων οἵτινες ἠκούσθησαν ἐκ τῶν Θείων χειλέων, - θεωροῦσιν οἱ θεῖοι Πατέρες καὶ
ἑρμηνεῖς τῆς Ἁγίας Γραφῆς, - ὅτι πρωτίστην θέσιν ἔχει ἡ σημερινὴ Παραβολὴ τοῦ «Ἀσώτου
υἱοῦ», ὡς ἀποκαλεῖται, ἥτις καὶ μεταφορικῶς ὀνομάζεται … «ἀδάμας», μέσα εἰς τὸ ἀπέραντον
«πνευματικὸν χρυσωρυχεῖον» τοῦ Θείου Λόγου! Μάλιστα, ὡς οὗτοι οἱ θεῖοι Πατέρες ὑπογραμμίζουσι,
… θὰ ἠδύνατο ἡ παραβολὴ αὕτη, ἵνα καλύψῃ πᾶσαν σωτήριον ἀνάγκην, καὶ θὰ ἤρκῃ ἵνα
αὕτη … ἀντικαταστήσῃ τὴν ὅλην Ἁγίαν Γραφήν!
Ὁ Πατὴρ καὶ οἱ … υἱοί!
Ὁ πατὴρ τῆς παραβολῆς, εἶπεν ὁ
Κύριος, εἶχε δύο υἱούς! Ὁ εἷς καὶ μεγαλύτερος, εἶναι ὁ ὑπάκουος καὶ
«πειθαρχημένος» εἰς τὸν πατέρα του! Ἐργάζεται κατὰ τὸ θέλημά του καὶ … χαίρει ὁ
πατὴρ διὰ τὸν τοιοῦτον υἱόν …! Ὁ ἕτερος, ὅμως, καὶ δεύτερος κατὰ τὴν τάξιν, εἶναι
ἐκεῖνος ὅστις ἀσεβεῖ πρὸς τὸν πατέρα του καὶ παρακούει, καὶ παρασύρρεται ἀπὸ «φίλους», … καὶ κάποια δεδομένη στιγμή, ἀποφασίζει
ἵνα φύγῃ ἀπὸ τὴν πατρικὴν στέγην καὶ ζήσῃ κατὰ τὰς ἁμαρτωλὰς ἐπιθυμίας του!
Μακρὰν τοῦ πατρός του καὶ τῶν … συμβουλῶν του, θεωρεῖ ὅτι θὰ … ἀπολαύσῃ τὴ ζωή
του καὶ θὰ εὐτυχίσῃ, ἔχων καὶ διαχειριζόμενος τὴν περιουσίαν ποὺ «ἐδικαιοῦτο»!
Ὁ πατήρ, παρ’ ὅτι θλίβεται καὶ
πικραίνεται, ἀκούων τὴν ὁριστικὴν ταύτην ἀπόφασιν τοῦ ἀσεβοῦς υἱοῦ του, «ὑποτάσσεται»
εἰς τὴν ἀπαίτησίν του ἵνα δώσῃ εἰς τοῦτον ὅσα ἐκεῖνος ἀπήτει καὶ βλέπει, ἐν
συνεχείᾳ, τὸν υἱόν του νὰ ἀποδρᾷ ἐκ τῆς πατρικῆς στέγης, πρὸς ἄγνωστον
προορισμόν …! Ἐκεῖ, «διεσκόρπισε τὴν οὐσίαν αὐτοῦ ζῶν ἀσώτως», - συμφώνως πρὸς τὸ ἱερὸν
κείμενον, - καὶ χωρὶς νὰ ἀναφέρωνται λεπτομερεῖς ἀναφοραὶ εἰς τὸν ἄσωτον τρόπον
κατὰ τὸν ὁποῖον ἔζῃ! Ἐκεῖνο, ὅμως, τὸ ὁποῖον τονίζει ἰδιαιτέρως ὁ Διδάσκαλος, εἶναι
τὸ γεγονός, ὅτι ἡ κακὴ διαχείρισις τῶν χρημάτων ἀφ’ ἑνός, ἀλλὰ καὶ ἡ συγκυρία
τοῦ λιμοῦ, ἔφερον τὸν … ἄσωτον εἰς τραγικὸν ἀδιέξοδον!
Τώρα πλέον, ὁ νεαρός … ἀποστάτης,
καλεῖται ἵνα ἐπιλέξῃ ἐκ τῶν δύο … Ἢ νὰ παραμείνῃ εἰς τὸν τόπον ἐκεῖνον τῆς
ταλαιπωρίας καὶ τῆς ὀδύνης, τρεφόμενος καὶ συντηρούμενος «ἐκ τῶν κερατίων ὧν ἤσθιον οἱ χοῖροι»,
ἢ νὰ ἐπανέλθῃ τεταπεινωμένος καὶ μετανοῶν εἰς τὰς ἀγκάλας τοῦ γλυκυτάτου πατρός
του καὶ τῆς πατρικῆς στέγης! Βεβαίως, ἐπέλεξε τὸ … αὐτονόητον! Ἐπῆρε τὴν
σωτήριον ἀπόφασιν, ἵνα ἀφήσῃ ὄπισθέν του τὸν τόπον τῆς ἁμαρτίας, καὶ ἐπιστρέψῃ
εἰς τὴν πατρικήν του οἰκίαν ἔστω καὶ ὡς … δοῦλος! Ἐπιστρέφει, διότι θέλει νὰ …
ζήσῃ καὶ ὄχι νὰ ἀποθάνῃ!
Ὁ ἀδελφός του, - δικαίως ἢ ὄχι! –
διαμαρτύρεται εἰς τὸν πατέρα του καὶ δὲν αἰσθάνεται τὴν χαρὰ τοῦ γέροντος
πατρός του! Θεωρεῖ, ὅτι … δὲν θὰ ἔπρεπε νὰ γίνῃ δεκτὸς ... αὐτός, ὁ «καταφαγών
σου τὸν βίον μετὰ πορνῶν», καὶ οὔτε – πολὺ περισσότερον! - … «ἔθυσας
αὐτῷ τὸν μόσχον τὸν σιτευτόν»! Αἰσθάνεται ὅτι ἀδικεῖται, καὶ δὲν
προτίθεται ἵνα κατανοήσῃ τὴν ὑπερβολικὴν ταύτην πατρικήν ἀγάπην …! «Ἰδοὺ
τοσαῦτα ἔτη δουλεύω σοι καὶ οὐδέποτε ἐντολήν σου παρῆλθον, καὶ ἐμοὶ οὐδέποτε ἔδωκας
ἔριφον ἵνα μετὰ τῶν φίλων μου εὐφρανθῶ»! Δὲν θέλει ἵνα «δεχθῇ» τὴν
μετάνοιαν τοῦ ἀδελφοῦ του καὶ συγχαρῇ καὶ οὗτος μετ’ αὐτοῦ, καὶ ἀντιθέτως θὰ
προετίμα τὴν τιμωρίαν καὶ ἐκδίωξίν του …!
Ὄχι, ὅμως …
Ὁ εὐλογημένος ἐκεῖνος πατήρ, δὲν
πρόκειται ἵνα συγκατανεύσῃ εἰς τὴν τοιαύτην … «παιδαγωγίαν»! Τοῦ ἀρκοῦσι τὰ
δάκρυα καὶ ἡ μετάνοια τοῦ ἀσώτου! Δὲν ἀντέχει ἡ πατρικὴ καρδία του εἰς τὴν … ἐκδικητικὴν
συμπεριφοράν, ἥντινα προτείνει ὁ … μεγάλος! Τοιαῦται «παιδαγωγικαὶ» μέθοδοι, εἶναι
ἄγνωστοι εἰς ἐκεῖνον, ὅσον καὶ ἂν ὑπέφερεν ἐκ τῆς ἀπρεποῦς συμπεριφορᾶς τοῦ ἀπερισκέπτου
… μικροῦ! Οὗτος, θέλει καὶ τοὺς δύο! Ἐκτὸς καὶ ἂν …, τώρα πλέον, προτίθεται ὁ πρῶτος
ἵνα ἐπαναλάβῃ τὰς ἀσεβείας καὶ «πτώσεις» τοῦ δευτέρου!
Ὁ, ἐκ τῆς ἁμαρτίας, θάνατος!
Ἰδιαιτέραν σημασίαν, φίλοι μου ἀναγνῶσται,
ἔχει ὁ συγκινητικὸς λόγος τοῦ εὐλογημένου πατρὸς τῆς παραβολῆς, πρὸς τὸν
πρωτότοκο υἱόν του! Λόγος ὅστις καταδεικνύει, ἀφ’ ἑνὸς μὲν τὴν χαρὰν τοῦ
Παναγάθου Κυρίου … ὅταν κάποιος ἁμαρτωλὸς μετανοεῖ καὶ ἐπιστρέφει εἰς τὴν Θείαν
«ἀγκάλην», καὶ ἀφ’ ἑτέρου, … ὁποία εἶναι ἡ πραγματικὴ κατάστασις τὴν ὁποίαν ἐπιφέρει
ἡ οἵαδήποτε ἁμαρτία! «Ὁ ἀδελφός σου οὗτος νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε,
καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη». Δὲν εἶναι δὲ τυχαῖον, ὅτι τὸν
λόγον τοῦτον, τὸν ἐπαναλαμβάνει καὶ πάλιν ὀλίγον πρίν, ὅτε παραγγέλει εἰς τοὺς
δούλους του, ἵνα περιποιηθῶσι τὸν ἐπιστρέψαντα … ἄσωτον, καὶ σφάξωσι τὸν μόσχον
τὸν σιτευτόν, καὶ εὐφρανθῶσιν, … «ὅτι οὗτος ὁ υἱός μου νεκρὸς ἦν
καὶ ἀνέζησε, καὶ ἀπολωλὼς ἦν καὶ εὑρέθη»!
Ὁ Ἴδιος ὁ Κύριος, ὡς ὁ
φιλόστοργος πατὴρ τῆς παραβολῆς, καὶ - κατὰ τὴν ἑρμηνείαν, - … ἀληθινὸς Θεός,
δεικνύει τὴν ἁμαρτίαν, ὡς ἀποστασίαν ἀπὸ τὸν Θεόν, ἀλλὰ καὶ ὡς … θάνατον
πνευματικόν! Τὴν ὅλην εἰκόνα τοῦ ἀποστάτου, ὡς τὴν ἐξεικονίζει … ἐκεῖ εἰς τὴν
χώραν τῆς ἁμαρτίας ποὺ ἀπέδρασεν οὗτος, ταύτην διδάσκει εἰς ἡμᾶς, ἵνα
κατανοήσωμεν ὅτι … ναὶ μὲν εἴμεθα ἐλεύθεροι ἵνα φύγωμεν ἐκ τῆς Θείας προστασίας
καὶ ἀγάπης, ὅμως, τὸ ἀποτέλεσμα τῆς τοιαύτης φυγῆς, εἶναι … θάνατος καὶ κόλασις
αἰώνιος!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Κυριακή 3 Μαρτίου 2024
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Το νομοσχέδιο για τον πολιτικό "γάμο"...
Του Μητροπολίτου Ναυπάκτου & Ἁγίου Βλασίου Ἱεροθέου
Τό νομοσχέδιο γιά τόν πολιτικό γάμο τῶν ὁμοφυλοφίλων ψηφίσθηκε ἀπό τήν πλειοψηφία τῶν Βουλευτῶν τῆς Βουλῆς τῶν Ἑλλήνων καί εἶναι ὁ νόμος 5089/16-2-2024 μέ τίτλο «ἰσότητα στόν πολιτικό γάμο, τροποποίηση τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα σέ ἄλλες διατάξεις». Τά ἐπιχειρήματα καί ἀπό τίς δύο πλευρές διατυπώθηκαν καί ὁ ἱστορικός τοῦ μέλλοντος θά ἐξετάση τό θέμα αὐτό μέ εὐθυκρισία καί ἀντικειμενικότητα.
Ἡ Ἐκκλησία, ὅπως ἔπρεπε νά κάνη, διά τῆς Ἱεραρχίας ὁμολόγησε τήν πίστη της γιά τόν ἄνθρωπο, τόν γάμο καί τήν οἰκογένεια, ἀλλά καί διετύπωσε τήν γνώμη της στούς Βουλευτές μέ ἰσχυρά νομικά ἐπιχειρήματα. Οἱ ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας ἦταν συγκεκριμένες, νηφάλιες, προσεκτικές, χωρίς ἀπειλές, ἔδειξαν τόν συδυασμό ἀγάπης καί ἀλήθειας. Ὅμως, δέν εἰσακούσθηκε ἀπό τήν πλειοψηφία τοῦ Ἑλληνικοῦ Κοινοβουλίου, γιά διαφόρους λόγους. Παρά ταῦτα, πολλοί Βουλευτές ὅλων τῶν πολιτικῶν παρατάξεων συντονίσθηκαν, γιά διαφόρους λόγους, μέ τήν ἀπόφαση τῆς Ἱεραρχίας, παρά τήν ψυχολογική πίεση πού δέχθηκαν.
Αὐτό σημαίνει ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἐκφράσθηκε συνοδικῶς, ἀλλά καί συνοδικῶς πρέπει νά ἀντιμετωπίση τήν ὅλη κατάσταση πού δημιουργεῖται μετά τήν ψήφιση τοῦ νέου νόμου 5089/2024.
Τό ζητούμενο εἶναι πῶς ἡ Ἐκκλησία θά διαχειρισθῆ τήν κατάσταση πού προῆλθε ἀπό τήν ψήφιση τοῦ νόμου αὐτοῦ καί ὅπως ψηφίσθηκε. Θά διατυπώσω μερικές σκέψεις γιά τό θέμα αὐτό.
Κατ’ ἀρχάς ἡ Ἐκκλησία δέν πρέπει νά θεωρήση ὅτι ἠττήθηκε στόν ἀγώνα αὐτόν. Ἡ ἀλήθεια ποτέ δέν ἠττᾶται, ἀμφισβητεῖται πρός τό παρόν, ἀλλά παραμένει ἄφθαρτη στούς αἰῶνες. «Μεγάλη ἡ ἀλήθεια καί ὑπερισχύει». Ἡ λέξη ἀλήθεια ἀποτελεῖται ἀπό τό στερητικό α καί τήν λήθη πού δηλώνει κάτι πού βγαίνει ἀπό τήν ἀφάνεια, τήν λήθη. Αὐτό πολύ περισσότερο ἰσχύει γιά τήν ἀλήθεια περί Θεοῦ, ἀνθρώπου, γάμου, οἰκογένειας, κοινωνίας.
Ἡ Ἐκκλησία ἔχει πείρα εἰκοσιένα αἰώνων καί κεφαλή της εἶναι ὁ Χριστός. Ὅσοι πολέμησαν ἤ ἀμφισβήτησαν τήν Ἐκκλησία περιῆλθαν στήν ἀφάνεια, ὅμως ἡ Ἐκκλησία καί ὡς θεσμός παραμένει καί θά παραμείνη στούς αἰῶνες. Ἔτσι, ἐπ’ οὐδενί λόγῳ πρέπει νά ἐπικρατήση ἀπογοήτευση, οὔτε νά παρατηρηθοῦν σπασμωδικές κινήσεις ἀπό Κληρικούς, μοναχούς καί λαϊκούς, γιατί τέτοιες κινήσεις δείχνουν ἀδυναμία.
Ὅμως, στήν παροῦσα φάση πρέπει μέ τήν πεῖρα πού διαθέτει ἡ Ἐκκλησία νά διαχειρισθῆ κατά τόν καλύτερο τρόπο τήν κατάσταση πού δημιουργήθηκε μέ τήν ἀλλαγή τοῦ θεσμικοῦ ρόλου τῆς οἰκογένειας, ὕστερα ἀπό τήν τροποποίηση τοῦ Ἀστικοῦ Κώδικα.
Προφανῶς, ἀπαιτεῖται ἑνότητα στήν Ἱεραρχία καί τήν Ἐκκλησία, ὥστε νά μή ἐπιχειρηθοῦν διασπάσεις, πράγμα πού θά εὐχαριστήση τούς «ἐχθρούς» της. Αὐτό σημαίνει ὅτι δέν πρέπει νά γίνονται διασπαστικές ἐνέργειες, μεμονωμένες ἐνέργειες καί ἐπιβολές διαφόρων δημοσίων ἐπιτιμίων σέ ὅσους ψήφισαν τόν νόμο. Ὁ τρόπος μέ τόν ὁποῖο θά διαχειρισθῆ ἡ Ἐκκλησία τό πρόβλημα αὐτό πρέπει νά εἶναι ἀποτέλεσμα συζήτησης καί ἀπόφασης τῶν Συνοδικῶν Ὀργάνων της. Ἡ Ἐκκλησία πρέπει νά ἐνεργῆ συντεταγμένα.
Νά θυμίσω ὅτι ἡ Ἀνώτατη Ἀρχή τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ Ἱεραρχία, ἐνῶ ἡ Συνοδική ἀρχή πού ὑλοποιεῖ τίς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας καί εἰσηγεῖται σέ αὐτήν εἶναι ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος• καί οἱ Συνοδικές Ἐπιτροπές εἰσηγοῦνται τά δέοντα στήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο, γιά νά καταλήξουν στήν Ἱεραρχία.
Ἑπομένως, σέ πρώτη φάση ἡ διαχείριση τοῦ θέματος αὐτοῦ πρέπει νά γίνη ἀπό τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο, πού συνέρχεται κάθε μήνα, στήν ὁποία αὐτήν τήν περίοδο συμετέχουν Ἀρχιερεῖς μέ πεῖρα, κρίση καί σοφία. Θά πρέπει νά τήν ἐμπιστευθοῦμε καί ὅταν ὡριμάση ὁ χρόνος νά ἑτοιμασθῆ εἰδική ἐμπεριστατωμένη καί νηφάλια εἰσήγηση στήν Ἱεραρχία. Προφανῶς, ἀπαιτεῖται ψυχραιμία, διάκριση, νηφαλιότητα, πού εἶναι γνωρίσματα ὥριμου ἐκκλησιαστικοῦ καί θεολογικοῦ λόγου καί ὄχι ἀποσπασματικοῦ, σπασμωδικοῦ καί μεμονωμένου λόγου. Πάντοτε εἶναι ἐπικίνδυνα τά δύο ἄκρα, ἤτοι ὁ ζηλωτισμός καί ὁ ἐνδοτισμός.
Πάνω ἀπό ὅλα πρέπει νά γίνη κατανοητό ὅτι δέν ἔχουμε ἀπέναντί μας ἐχθρούς, ἀλλά μέλη τῆς Ἐκκλησίας μας, τά ὁποῖα ἔχουν τίς δικές τους ἀπόψεις, οἱ ὁποῖες διαμορφώθηκαν μέ τήν ἐπίδραση διαφόρων ἰδεολογικῶν φιλοσοφικῶν καί κοινωνικῶν ρευμάτων καί χρειάζονται εἰδική ἀντιμετώπιση. Δέν μποροῦμε νά διδάσκουμε ὅτι ἡ Ἐκκλησία εἶναι πνευματικό θεραπευτήριο, ὅτι ὁ Χριστός ἦλθε στόν κόσμο ὡς ἰατρός καί ὄχι ὡς δικαστής καί ἐμεῖς νά ἐνεργοῦμε εἰσαγγελικά. Ἑπομένως, δέν ἔχουμε ἀπέναντί μας ἐχθρούς, ἀλλά μέλη μέ τίς δικές τους ἀπόψεις καί μάλιστα «ἐντός τῶν πυλῶν», δηλαδή μπορεῖ νά εἶναι θεολόγοι καί κληρικοί.
Αὐτό σημαίνει ὅτι εἶναι ἀνάγκη νά μελετηθῆ ἀπό τά Συνοδικά Ὄργανα τῆς Ἐκκλησίας τό μεγάλο πρόβλημα τῆς ἐκκοσμίκευσης, πού ἀπασχολεῖ ὅλα τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ἐκκοσμίκευση παρατηρεῖται στήν Θεολογία, τήν ἐκκλησιαστική ζωή, τήν λατρεία καί τήν ποιμαντική. Ἀκόμη πρέπει νά μελετηθῆ τό πρόβλημα τῆς ἐκκοσμίκευσης τῆς πνευματικῆς ζωῆς τόσο ἡ ἐκκοσμίκευση ὅσο καί ἡ ἐκνομίκευση, ἀποτελοῦν σύγχρονα ἐκκλησιαστικά προβλήματα. Ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἀνοικτή σέ ὅλους, ἀλλά χρειάζονται ἀπαραίτητες προϋποθέσεις γιά νά ζῆ κανείς στόν χῶρο της.
Ἐπίσης, πρέπει νά μελετηθῆ τό μεγάλο θέμα τοῦ «δικαιωματισμοῦ», δηλαδή τί εἶναι τό δικαίωμα καί τί ὄχι, τί σημαίνει ἰσότητα ὅλων τῶν ἀνθρώπων στό δικαίωμα καί ἐάν ὅλα τά δικαιώματα μποροῦν νά ἱκανοποιηθοῦν, καί τί εἶναι ὁ «δικαιωματισμός». Ὁ π. Ἰωάννης Ρωμανίδης πρίν μισό σχεδόν αἰώνα ἔλεγε ὅτι, ἡ Ἐκκλησία στό μέλλον καί ἐννοοῦσε τήν ἐποχή μας, θά ἀντιμετωπίση σοβαρά προβλήματα πού προέρχονται ἀπό τόν οἰκουμενισμό-σχετικισμό, τήν ἀνάπτυξη τῆς ἐπιστήμης καί τήν ἀπαίτηση τῶν δικαιωμάτων. Ἀκριβῶς αὐτά εἶναι τά σύγχρονα προβλήματα.
Ἐξειδικευμένες ἀποφάσεις γιά τόν τρόπο τοῦ Βαπτίσματος τῶν παιδιῶν, γιά τόν τρόπο συμμετοχῆς τῶν ἀρχόντων στήν θεία Λειτουργία, γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν ὁμοφυλοφίλων πού κάνουν «πολιτικό γάμο» κλπ. πρέπει νά ληφθοῦν ἀπό τήν Διαρκῆ Ἱερά Σύνοδο ἄμεσα καί ἀργότερα ἀπό τήν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, ὅταν ὡριμάσουν οἱ συνθῆκες, ὕστερα ἀπό ὥριμη καί τεκμηριωμένη εἰσήγηση. Δέν εἶναι δυνατόν αὐτό τό μεγάλο θέμα πού ἔχει σημαντικές διαστάσεις νά ἀφήνεται στήν πρωτοβουλία καί στίς ἀπόψεις τοῦ κάθε μέλους τῆς Ἐκκλησίας, Κληρικοῦ, μοναχοῦ καί λαϊκοῦ.
Ἡ Ἀποστολική Σύνοδος τοῦ 48 μ.Χ. καί ὅλες οἱ Τοπικές καί Οἰκουμενικές Σύνοδοι μᾶς ἔδειξαν τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἀντιμετωπίζει τά προβλήματα ἡ Ἐκκλησία. Δέν χρειάζεται οὔτε ἐφησυχασμός, οὔτε προχειρότητα, ἀλλά φωτισμός ἀπό τόν Θεό καί νοῦς νηφάλιος καί φωτισμένος ἀπό τό Ἅγιον Πνεῦμα.
Τελικά, πρέπει νά γίνη ἀντιληπτό ὅτι ἡ Ἐκκλησία, ὅπως ἔχει δείξει ἡ ἐκκλησιαστική ἱστορία, συζητᾶ ἐπαρκῶς τά θέματα, δέν ἐνεργεῖ βεβιασμένα, κάτω ἀπό τήν πίεση τοῦ χρόνου, ἀλλά ἀναμένει νά ὡριμάσουν τά πράγματα, ὥστε οἱ ἀποφάσεις της νά μή μεταβάλλονται εὔκολα, καί νά εἶναι διαχρονικές καί πρό παντός σωτήριες γιά τούς ἀνθρώπους.
Σεξουαλικῶς μεταδιδόμενα νοσήματα: Καλπάζουν (ἄνοδος 120%) ἀλλὰ ἡ λύση ἀποκρύπτεται σκοπίμως
Ἀπὸ τὸ "Μαμὰ Μπαμπᾶς καὶ Παιδιά"
Ἡ ἐγκράτεια ἕως τὸ γάμο καὶ ἡ σταθερὴ μονογαμικὴ σχέση μὲ τόν/τὴν σύζυγο εἶναι οἱ μόνες ἀσφαλεῖς λύσεις.
Τὸ Ὑπουργεῖο Παιδείας, στοχεύοντας στὴν πρόληψη τῶν Σεξουαλικῶς μεταδιδόμενων νοσημάτων, (1) πληροφορεῖ τοὺς ἐφήβους πώς:
«οἱ λοιμώξεις αὐτὲς συνήθως δὲν ἔχουν συμπτώματα.... γι’ αὐτὸ εἶναι συχνὴ ἡ μετάδοσή τους».
«Ἂν οἱ λοιμώξεις δὲν θεραπευτοῦν, μπορεῖ νὰ προκαλέσουν ἐπιπλοκὲς καὶ βλάβες στὸν ὀργανισμό».
«...στὶς λοιμώξεις ποὺ ὀφείλονται σὲ ἰοῦς, καθὼς δὲν ὑπάρχει δυνατότητα ἴασης, ....μπορεῖ νὰ βελτιωθεῖ ἡ ποιότητα ζωῆς».
«τὸ καλύτερο μέτρο πρόληψης εἶναι ἡ ἀσφαλὴς σεξουαλικὴ ἐπαφή.... δίνεται ἔμφαση στὸ ἀσφαλὲς σὲξ μὲ τὴ σωστὴ χρήση τοῦ προφυλακτικοῦ».
Ὡστόσο, σύμφωνα μὲ τὰ στοιχεῖα ποὺ παρέχονται στὴν ἱστοσελίδα, (1) «τὰ ΣΜΝ δὲν ἀφοροῦν μόνο ὁρισμένη γεννητικὴ περιοχή, ἀλλὰ ὅλη τὴν περιοχή... τοῦ περινέου, τὸ δέρμα καὶ τοὺς βλεννογόνους συνολικά, τὰ ἐκκρίματα, τὰ κλινοσκεπάσματα, ροῦχα...».
Συνεπῶς, ἡ ὑποτιθέμενη «πρόληψη» διὰ τῆς χρήσης προφυλακτικοῦ, ἐφόσον αὐτὸ ἐφαρμόζεται σὲ συγκεκριμένη μόνο περιοχὴ εἶναι ἀναποτελεσματικὴ καὶ «ἀσφαλὴς» σεξουαλικὴ ἐπαφὴ ΔΕΝ ὑπάρχει.
Αὐτὲς οἱ διδασκαλίες δημιουργοῦν ψεύτικο καὶ καταστρεπτικὸ τελικὰ αἴσθημα ἀσφάλειας στοὺς νέους, σύμφωνα μὲ τὰ πρόσφατα ἐπιστημονικὰ στοιχεῖα.(2,3) Παίρνουν ἀνακριβῆ θέση περὶ «προφύλαξης», ἀποκρύπτουν τὸν αὐξημένο κίνδυνο τῆς ὁμοφυλοφιλικῆς ἐπαφῆς,(3) τὴν ἀδυναμία ἴασης τῶν ἰογενῶν λοιμώξεων, (ἕρπητα, ἡπατίτιδας, κονδυλωμάτων, HIV κ.α.), καὶ δὲν λαμβάνουν ὑπόψη τὴ μὴ συμμόρφωσητου ἐφήβου λόγῳ τῆς ἀνωριμότητας τοῦ ἐγκεφάλου του. Ὅλα τὰ παραπάνω σὲ συνδυασμὸ μὲ τὴν σκόπιμη παράλειψη νὰ τονισθεῖ ἡ ἀπόλυτη ἀξία τῆς σεξουαλικῆς ἐγκράτειας μέχρι τὸν γάμο καὶ τῆς σταθερῆς μονογαμικῆς σχέσης μὲ τόν/τὴν σύζυγο (4), θυσιάζουν τὴν ὑγεία τῶν παιδιῶν μας στὸν βωμὸ μιᾶς ἰδεολογικὰ κατευθυνόμενης σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης.
Ἀκολουθεῖ ἄρθρο ποὺ καταγράφει τὴν κατάσταση ποὺ ἐπικρατεῖ:
Ἄνοδος 120% σὲ κρούσματα σύφιλης καὶ γονόρροιας – Ἐξαρση τῶν σεξουαλικῶς μεταδιδόμενων νοσημάτων.
Ραγδαία αὔξηση κρουσμάτων ΣΜΝ καταγράφηκε τὸ 2020-2022 - Ποιά εἶναι τὰ 4 συχνότερα - Ἕνα ἑκατομμύριο ἄτομα μολύνονται ἡμερησίως, σύμφωνα μὲ τὸν ΠΟΥ.
Τὰ Σεξουαλικῶς Μεταδιδόμενα Νοσήματα (ΣΜΝ) ἀποτελοῦν σημαντικὸ πρόβλημα γιὰ τὴ Δημόσια Ὑγεία, καθὼς μπορεῖ νὰ ἔχουν μείζονες ἐπιπτώσεις τόσο στὴν γενικότερη ὑγεία τῶν ἀτόμων, ὅσο καὶ στὴν ἀναπαραγωγική, σεξουαλικὴ καὶ ψυχική τους ὑγεία.
Ραγδαία ἡ αὔξηση μολύνσεων ἀπὸ ΣΜΝ στὴν Ἑλλάδα – Τὰ στατιστικὰ «μιλοῦν» καὶ ἀνησυχοῦν.
Σύμφωνα μὲ τὸν ΠΟΥ, ὑπολογίζεται ὅτι καθημερινὰ μολύνονται μὲ κάποιο ΣΜΝ περὶ τὸ 1 ἑκατομμύριο ἄτομα, τὰ ὁποῖα εἶναι ἀσυμπτωματικὰ στὴν πλειονότητά τους. Ἐκτιμᾶται ὅτι περισσότεροι ἀπὸ 500 ἑκατομμύρια ἄνθρωποι ἔχουν ἐκδηλώσει ἕρπητα γεννητικῶν ὀργάνων, ἐνῷ ἡ λοίμωξη ἀπὸ HPV συνδέεται μὲ πάνω ἀπὸ 311.000 θανάτους ἀπὸ καρκίνο τοῦ τραχήλου τῆς μήτρας ἐτησίως.
Περισσότερα ἀπὸ 30 διαφορετικὰ βακτήρια, ἰοὶ καὶ παράσιτα μεταδίδονται σεξουαλικὰ (κολπική, πρωκτικὴ ἢ στοματικὴ ἐπαφὴ) καὶ κάποια μποροῦν νὰ μεταδοθοῦν ἀπὸ τὴ μητέρα στὸ παιδὶ κατὰ τὴ διάρκεια τῆς κύησης, τῆς γέννησης ἢ τοῦ θηλασμοῦ. Στὰ 4 συχνότερα ΣΜΝ συγκαταλέγονται ἡ γονόρροια, ἡ σύφιλη καὶ οἱ λοιμώξεις ἀπὸ χλαμύδια καὶ τριχομονάδα, γιὰ τὰ ὁποῖα ὑπάρχει κατάλληλη φαρμακευτικὴ ἀγωγὴ καὶ μποροῦν νὰ θεραπευτοῦν πλήρως.
Στὴν Ἑλλάδα τὰ κρούσματα πρώιμης σύφιλης καὶ γονόρροιας αὐξήθηκαν ἕως καὶ κατὰ 120% – Στὶς ΗΠΑ τὰ ἀντίστοιχα νούμερα δείχνουν ἄνοδο σχεδὸν κατὰ 30%.
Τὰ τελευταῖα χρόνια παρατηρεῖται σημαντικὴ αὔξηση τῶν ΣΜΝ τόσο σὲ παγκόσμιο καὶ εὐρωπαϊκὸ ἐπίπεδο ὅσο καὶ στὴν χώρα μας, ἀναφέρει ὁ ΕΟΔΥ. Μὲ βάση δεδομένα τοῦ CDC στὶς ΗΠΑ τὸ χρονικὸ διάστημα 2017-2021 παρατηρήθηκε αὔξηση συνολικὰ στὰ ΣΜΝ τῆς τάξης τοῦ 7%. Εἰδικότερα, τὰ κρούσματα σύφιλης αὐξήθηκαν κατὰ 28,6% καὶ τὰ κρούσματα γονόρροιας κατὰ 4,6%, κατὰ τὴ διετία 2020-2021. Ἀνάλογα εἶναι τὰ δεδομένα ποὺ προκύπτουν ἀπὸ τὶς ἀντίστοιχες ἐκθέσεις τοῦ Εὐρωπαϊκοῦ Κέντρου Ἐλέγχου καὶ Πρόληψης Νοσημάτων (ECDC) γιὰ τὸ 2021, βάσει τῶν ὁποίων παρατηρεῖται σημαντικὴ αὔξηση τῶν κρουσμάτων σύφιλης καὶ γονόρροιας, τῆς τάξης τῶν 7 καὶ 13,7 νέων διαγνώσεων ἀνὰ 100.000 πληθυσμοῦ, ἀντίστοιχα.
Στὴν χώρα μας, ὅπως ἀποτυπώνεται ἀπὸ τὶς Ἐτήσιες Ἐπιδημιολογικὲς Ἐκθέσεις τοῦ Τμήματος ΣΜΝ τοῦ ΕΟΔΥ, στὸ χρονικὸ διάστημα 2020-2022, ἔχει καταγραφεῖ αὔξηση τῆς τάξης τοῦ 113,36% γιὰ τὰ κρούσματα πρώιμης σύφιλης καὶ τῆς τάξης τοῦ 120,73% γιὰ τὰ κρούσματα γονόρροιας.
Συγκεκριμένα, τὸ ἔτος 2022 καταγράφηκαν 8,26 νέες διαγνώσεις σύφιλης ἀνὰ 100.000 πληθυσμοῦ καὶ 3,45 νέες διαγνώσεις γονόρροιας ἀνὰ 100.000 πληθυσμοῦ.
Ἄνδρες εἶναι ἡ πλειοψηφία τῶν κρουσμάτων.
Ὅσον ἀφορᾶ τὴ σύφιλη, τὸ 93,04% τῶν κρουσμάτων ἦταν ἄνδρες, ἡλικίας κυρίως μεταξὺ 25-64 ἐτῶν καὶ σὲ ποσοστὸ 72,16% ὁ τρόπος μετάδοσης ἀφοροῦσε σεξουαλικὲς ἐπαφὲς ἀνδρῶν μὲ ἄλλους ἄνδρες. Γιὰ τὴν γονόρροια, τὸ 95,86% τῶν κρουσμάτων ἦταν ἐπίσης ἄνδρες, ἡλικίας κυρίως μεταξὺ 25-44 ἐτῶν, ἐνῷ ὁ τρόπος μετάδοσης φαίνεται νὰ μοιράστηκε ἀνάμεσα στὶς σεξουαλικὲς ἐπαφὲς ἀνδρῶν μὲ ἄλλους ἄνδρες (47,24%) καὶ μὲ γυναῖκες (46,41%).
Ἡ σύφιλη καὶ ἡ γονόρροια ἀποτελοῦν ἀξιόπιστους δεῖκτες τῆς τάσης καὶ τῶν ὑπόλοιπων ΣΜΝ, καθὼς καὶ τῶν σεξουαλικῶν συμπεριφορῶν τοῦ πληθυσμοῦ.
Φαίνεται, ἑπομένως, πὼς οἱ σεξουαλικὲς συμπεριφορὲς ὑψηλοῦ κινδύνου πολλαπλασιάζονται καὶ ἀφοροῦν ὅλο καὶ εὐρύτερο μέρος τοῦ γενικοῦ πληθυσμοῦ. Αὐτὸ καθιστᾶ τὰ ΣΜΝ προτεραιότητα γιὰ τὴ διασφάλιση τῆς Δημόσιας Ὑγείας καὶ ἐπιτακτικὴ τὴν ἀνάγκη γιὰ ἔλεγχο τῆς διασπορᾶς καὶ πρόληψη τῆς μετάδοσης.
(Πηγή: https://www.in.gr/2024/02/27/health/anisyxia-gia-tin-eksarsi-ton-smn-stin-ellada-anodos-120-sta-krousmata-syfilis-kai-gonorroias/)
Παραπομπές:
(1) https://www.moh.gov.gr/articles/health/dieythynsh-prwtobathmias-frontidas-ygeias/draseis-kai-programmata-agwghs-ygeias/agwgh-ygeias/draseis-kai-parembaseis-eyaisthhtopoihshs-kai-enhmerwshs-toy-mathhtikoy-plhthysmoy/draseis-kai-parembaseis-eyaisthhtopoihshs-kai-enhmerwshs-gia-thn-seksoyalikh-kai-anaparagwgikh-ygeia/5078-seksoyalikh-agwgh-gia-koritsia
(2) https://www.in.gr/2024/02/27/health/anisyxia-gia-tin-eksarsi-ton-smn-stin-ellada-anodos-120-sta-krousmata-syfilis-kai-gonorroias/
(3) https://www.news247.gr/ygeia/hiv-aids-rekor-tetraetias-to-2023-sta-nea-krousmata-stin-ellada-posoi-molinthikan/
(4) https://www.plannedparenthood.org/learn/teens/stds-birth-control-pregnancy/what-do-i-need-know-about-stds
Σχετικὸ ἄρθρο (στὸ ὁποῖο περιλαμβάνονται καὶ ἀπεικονίσεις ΣΜΝ) : Σεξουαλικῶς Μεταδιδόμενα Νοσήματα
Αυτή είναι η πραγματικότητα!!! Χριστιανοί υπό διωγμόν και Ευρώπη που αδιαφορεί
Του Ραφαήλ Α. Καλυβιώτη
Την ίδια ώρα που η Ευρωπαϊκή Ένωση συνεχίζει να υπογράφει κάθε είδους συμφωνίες με το Πακιστάν, ο Χριστιανικός πληθυσμός στην χώρα αυτή συνεχίζει να είναι «υπό διωγμόν».
Στο Πακιστάν οι Χριστιανοί είναι μειονότητα με ποσοστά που αγγίζουν το 2% του συνολικού πληθυσμού. Συχνά πυκνά βρίσκονται στο στόχαστρο κάθε είδους φανατικών ιμάμηδων και μουσουλμανικών εξαγριωμένων όχλων που υποκινούνται από το ίδιο το πακιστανικό κράτος που τους αντιμετωπίζει ως εχθρούς. Ζουν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας και αντιμετωπίζουν απειλές βίας, φυλάκισης, ακόμη και θανάτου για τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις.
Σύμφωνα με την έκθεση για τα δικαιώματα των Χριστιανών, που κατέγραψε ο Πακιστανός Faraiz Pervaz οι Χριστιανοί υφίστανται συστηματικές διακρίσεις, αντιμετωπίζονται ως πολίτες δεύτερης κατηγορίας και περιορίζονται σε χαμηλόμισθες και «δευτέρας διαλογής» θέσεις εργασίας. Ταυτόχρονα όμως, όπως τονίζεται, οι ψευδείς κατηγορίες για βλασφημία έχουν καταστεί ανεξέλεγκτες, με άτομα συχνά να στοχοποιούνται για προσωπικές βεντέτες ή με απώτερα κίνητρα. Οι κατηγορίες οδηγούν σε παρατεταμένη φυλάκιση, βίαιες επιθέσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, σε εξωδικαστικές δολοφονίες από τον όχλο.
Το Πακιστάν όμως δεν είναι το μοναδικό κράτος στο οποίο οι Χριστιανοί είναι υπό διωγμόν. Τους τελευταίους μήνες στην Νιγηρία ο Χριστιανικός πληθυσμός της χώρας θρηνεί εκατοντάδες νεκρούς, χωριά καμένα και ερειπωμένα, από τις επιθέσεις φανατικών ισλαμιστών με το κράτος να αρνείται να τους προστατεύσει.
Το 2023 το υψηλότερο ποσοστό διώξεων κατά Χριστιανών καταγράφηκε στην Ασία (δύο στους πέντε Χριστιανούς) και στην Αφρική (ένας στους πέντε), ενώ ακολουθεί με διαφορά η Λατινική Αμερική (ένας στους δεκαέξι), συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων χωρών: Κούβα, Νικαράγουα, Κολομβία και Μεξικό.
Το πραγματικά σκαναδαλώδες όμως είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, που απαρτίζεται από κατά κύριο λόγο Χριστιανικές χώρες αρνείται να πράξει το παραμικρό για να προστατεύσει τους Χριστιανούς σε όλο τον κόσμο, την ίδια στιγμή που αφειδώς μοιράζει χρήματα για να προωθήσει κάθε άλλου είδους «ατζέντες».
Γιατί συμβαίνει όμως αυτό; Για ποιον λόγο στους αρμούς της εξουσίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιδεικνύεται τέτοια αδιαφορία για τους Χριστιανούς στον υπόλοιπο κόσμο; Είναι άραγε πρόβλημα που συνδέεται με την ανύπαρκτη «εξωτερική πολιτική της»; Η αλήθεια είναι πώς όχι. Δεν είναι ζήτημα «εργαλείων», δεν είναι ζήτημα «μοχλών πίεσης». Είναι ξεκάθαρα ζήτημα θέλησης. Ο Χριστιανισμός για το μεγαλύτερο μέρος των ευρωπαϊκών θεσμών δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα ενοχλητικό υπόλειμμα κάποιας άλλης εποχής, το οποίο αντιμάχονται μέσα στα ίδια τα κράτη – μέλη, διότι αποτελεί εμπόδιο στον σχεδιασμό τους για την επιβολή μιας νέας εκκοσμικευμένης θρησκείας, αυτής της woke.
Οι Ευρωπαίοι γραφειοκράτες αδιαφορούν για τους Χριστιανούς ανά τον κόσμο, διότι δεν αισθάνονται ότι έχουν κάτι κοινό μαζί τους, καθώς έχουν κόψει στο όνομα της «προόδου» τις χριστιανικές ρίζες του ευρωπαϊκού πολιτισμού.
Ευτυχώς όμως οι πολιτικές αυτές δυνάμεις βρίσκονται αντιμέτωπες με μια ιστορική ήττα στις επερχόμενες ευρω-εκλογές. Παγιδευμένες στο ολισθηρό μονοπάτι που επέλεξαν δεν δύνανται να αντιστρέψουν τις πολιτικές που τις αποξενώνουν από τους Ευρωπαίους πολίτες.
Και αυτό θα το πληρώσουν στην κάλπη. Φυσικά αυτή τους η ήττα δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά συντριβής, καθότι ο μηχανισμός που έχουν οικοδομήσει επί τόσα έτη διαθέτει την δυνατότητα να απορροφά κραδασμούς. Είναι δυνατόν όμως αυτή να είναι η άκρη της κλωστής από την οποία θα ξηλωθεί όλο αυτό το πουλόβερ που προστατεύει τις ακραίες αντιχριστιανικές και αντιδυτικές δυνάμεις που κυβερνούν;
*Συντονιστής της Δεξαμενής Σκέψης «Δίκτυο Ελλήνων Συντηρητικών», Υπ. Δρ. Γεωπολιτικής
Πέμπτη 7 Μαρτίου 2024
Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2023
Δ Ι Ψ Ω
Συζήτηση με τον Γέροντα Αμβρόσιο περί Παραδείσου!
- Γέροντα, πως είναι ο Παράδεισος;
- Είναι ένα ευλογημένο μέρος, χαρούμενο, έχει ποτάμια με νερά μέσα. Τόπος απέραντος, χωρίς κόπο, χωρίς στενοχώρια. Ανάπαυση ψυχής, ελευθερία πνεύματος. Και θα χαίρεσαι εκεί, δεν θα κλαις, δεν θα πονάς. Χαρά, αγαλλίαση, ευφροσύνη ψυχών. Εκεί μέσα μπαίνουν όσοι φύλαξαν εδώ τη ζωή τους στην καθαρότητα.
- Και τί είναι η Χάρις του Θεού;
- Δύναμις! Απέραντος δύναμις! Είναι εδώ στη γη και καλύπτει τον Ουρανό. Η Χάρις του Θεού μπορεί να χτίσει τη γη και εν ριπή οφθαλμού να την γκρεμίσει, να χαθεί. Γιατί η Χάρις είναι δύναμις και αλλάζει το Σύμπαν.
- Γι’ αυτό βλέπουμε τις μεγάλες καταστροφές από τη μία στιγμή στην άλλη;
- Αυτά να τα προσέχετε, γιατί, όταν ο Κύριος τραβήξει το βλέμμα Του από μία περιοχή, αλλάζει λειτουργία.
- Και θα γίνουν και άλλα κακά;
- Και άλλα ακόμα...
- Γιατί, Γέροντα;
- Γιατί αυτό είναι θεϊκό πράγμα. Γι' αυτό πρέπει να προσέχουμε τη ζωή μας να μη πέφτουμε σε λάθη απρόσεκτα, ακανόνιστα.
- Δηλαδή;
- Να μη φεύγει ο άνθρωπος από τον εαυτό του του και πέφτει στη σάρκα.
- Μα γέροντα σάρκα είμαστε.
- Σάρκα είσαι μα πρέπει αν κανονίσεις ποιος θα μπει σε αυτή τη σάρκα.
- Δηλαδή για την μοιχεία και τη πορνεία μου λες;
- Ναι στα παράλογα.
- Εκεί έρχεται ο θυμός του Θεού;
- Ακριβώς! Ακριβώς εκεί έρχεται ό θυμός του θεού.
- Αν κάποιος δεν πέφτει στα σαρκικά, αλλά τα κάνει με το μυαλό του, τί γίνεται;
- Είναι πιο ελαφρύ και τον συγχωρεί ό Θεός. Αλλά, αν μπει στο μυαλό, τότε σίγουρο είναι ότι θα κατεβεί στην καρδιά και τότε θα κάνουμε την πράξη. Είναι πολύ δύσκολο να μη γίνει, αν κάτσει στο μυαλό. Γι’ αυτό πρέπει να προσέχουμε τους φεγγίτες της ψυχής [τα μάτια], γιατί από εκεί μπαίνει ή αμαρτία.
- Γέροντα, τώρα τί συμβαίνει;
- Τώρα είναι κρίση, δεν ακούνε οι άνθρωποι. Κλίνουν περισσότερο στην κακία, είναι δύσκολο να συμμαζευτούμε πάλι, να έχουμε ένα παράθυρο, μια πόρτα στην καλοσύνη, στην Αγάπη. Βλέπεις, είναι πρόβλημα σοβαρό.
- Έρχεται κανένα μεγάλο κακό;
-Οπωσδήποτε θα φανούν καί ουαί καί αλίμονο.
-Και σε μας, στην Ελλάδα;
- Ναι, στην Ελλάδα, θα ’χουμε συμφορά. Αρρώστιες. Μέσα στις πόλεις θα σαρώσουν αρρώστιες.
- Μόνο; Τίποτε άλλο;
- Προς το παρόν. Δεν θέλεις άλλο χειρότερο από αρρώστια.
- Πες μου κάτι ακόμη, σε παρακαλώ. Αυτή η διάθεση, να συγχωράμε τους εχθρούς, έρχεται σιγά-σιγά, με την προσευχή;
- Έρχεται. Πρέπει να λες: «Αφού ο Κύριος το βάζει μέσα στην καρδιά μας και μας διατάσσει, πρέπει να το εφαρμόζουμε εμείς ανάλογα, δηλαδή να το θεωρούμε κτήμα της καρδιάς μας».
Ότι απρόοπτο και να συμβεί, εσύ να μην πάρεις ποτέ απόφαση να κάνεις του άλλου κακό, ούτε κουβέντα ούτε βρισιά να μην του πεις, γιατί πέφτει «ξύλο» μετά την απόφαση αυτή και ηρεμία δεν βρίσκεις. Και Εκείνος τότε θα θεραπεύσει.
- Αν δεν του κάνουμε κακό, αλλά το κρατάμε μέσα μας και ας μάς πικραίνει, δεν είναι συγχωρητικότητα αυτό;
- Όχι, πρέπει να βγει από μέσα μας. Να πούμε: «Θεέ μου, συγχώρησε εμένα πρώτα, γιατί και εγώ έχω κάτι και φταίω, και συγχώρησε και τον Αμβρόσιο, που μου έκανε κακό. Μην τον πονέσεις και συγχώρησε τις αμαρτίες του. Αν το πεις αυτό με την ψυχή σου, τότε συντελείται ένα Μυστήριο. Μυστήριο ολόκληρο! Γιατί αυτό θέλει ο Θεός, να καθαρίσει η δική σου καρδιά και να συγχωρεθεί και ο άλλος.
- Δηλαδή, ή συγχώρεση πρέπει να είναι από καρδιάς;
- Ακριβώς! Με επίγνωση. Αν το καταλάβεις και το κάνεις, σώθηκες. Γιατί μπορεί να λες «εγώ δεν θέλω να του κάνω κακό», αλλά μέσα σου να μένει το μίσος και η κακία να λες ότι συγχωρείς, αλλά μέσα σου να τον μισείς τον άλλον. Αυτό είναι το χειρότερο. Κατάλαβες; θα πεις: «Θεέ μου, βγάλε από μέσα μου το μίσος». Τέρμα.
- Αυτή η κατάσταση είναι το πιο καλό που μπορεί να γίνει στον άνθρωπο;
- Βεβαίως! Μέσα στη ζωή οπωσδήποτε θα έρθουν τέτοια πράγματα κακίας. Αλλά εμείς αμέσως θα τα ρυθμίζουμε αλλιώς.
- Γέροντα, αν κάποια στιγμή κάποιος μάς κάνει ένα κακό, δεν είναι ανθρώπινο για κάποιο διάστημα -μία ώρα ή μία εβδομάδα- να νιώθουμε άσχημα απέναντι του;
- Μπορεί εκείνη την ώρα να μην έχεις τη δύναμη να τον συγχωρέσεις, αλλά, άμα περάσει η μπόρα του θυμού, θα βρεις τον δρόμο και θα πεις: «Ο Κύριος τι λέει; Να αγαπήσεις τον συνάνθρωπό σου που σου έκανε κακό και να τον συγχωρήσεις». Αυτό είναι εντολή, παράγγελμα από τον Ουρανό.
Να συγχωρήσουμε! Δεν σου λέω, εκείνη την ώρα είσαι εξαγριωμένος από θυμό, αλλά, άμα περάσει μία μέρα, περάσουν δύο μέρες και ειρηνεύσει μέσα το πράγμα και έρθεις και δεις τον εαυτό σου, τότε θα πεις:
«Αφού ό Κύριος παραγγέλλει καλοσύνη και Αγάπη, αυτό θα βαδίσω». Όχι στην εκδίκηση! Όχι, άμα σου κάνει ένα κακό, να πας να του κάνεις δέκα κακά. Όχι! Συγγνώμη και συγχώρεση, και εμείς θα βρεθούμε μέσα στην ανάπαυση της ψυχής, θα μας δικαιώσει ο Θεός. Δεν είναι δύσκολο αυτό, αλλά δεν μπορούμε να το συλλάβουμε. Δεν είναι δύσκολο. Επειδή είμαστε μπλεγμένοι μέσα στα πράγματα της γης, δεν συγχωρούμε εύκολα. Κατάλαβες; Αν μαλώνεις, παιδάκι μου, πας το βράδυ και λες: «Συγχώρεσε με, πού σου έκανα κακό, πού σέ έβρισα, είπα λόγια για σένα». Εκεί είναι το μυστικό, αυτό να καταλάβεις. Αν δεις που θα πας, θα τρίβεις τα μάτια σου από εδώ και πέρα. Εσύ δεν θα κλαις καθόλου μετά. Ανάπαυση τής ψυχής σου από εδώ, και μέσα στον Παράδεισο τραβάει η ψυχούλα σου.
- Όταν γίνεται κάτι βαρύ και δεν αντέχω, είναι καλό να πω: «Θεέ μου, δεν μπορώ, βοήθα με»;
- Ναι, αυτό θα πεις: «Θεέ μου, βοήθησέ με». Και θα σε βοηθήσει ή Χάρις του θεού και θα βρεις τον δρόμο. Μόνος σου δεν μπορείς να κάνεις τίποτα χωρίς τη Χάρη του Θεού. Πες: «Έλα, Κύριε, γιατί έχω αυτή την ώρα τρικυμία μέσα στα πάθη μου». Άμα είναι σοβαρό το θέμα, ο εχθρός, πού είναι εκεί, σου λέει στον λογισμό: «Πήγαινε, κάνε του κακό! Σκότωσέ τον!» Άμα τον ακούσεις, καταστράφηκες. Έχασες τον στόχο σου.
- Πες μου κάτι για την φιλανθρωπία.
Πας κάτω στην Αθήνα σε κάποιον και του προσφέρεις ένα φύλλο από το δέντρο. Και του λες: «Πάρε αυτό το φύλλο». Τούτο να είναι βγαλμένο μέσα από την καρδιά σου, γιατί αλλιώς δεν έχει άξια. Κατάλαβες; Σου λέει να εκτελείς την εντολή του Θεού, που είναι η εντολή της αγάπης. Δεν έχει άξια αν είναι μία δεκάρα, αλλά η διάθεση εκείνου που κάνει την κίνηση, η διάθεση της καρδιάς.
- Δηλαδή, όλα έχουν ουσία, όταν γίνονται καρδιακά;
- Ναι, από την καρδιά, δηλαδή από τον Θεό ξεκινά. Και να, γι’ αυτό το πορτοκάλι που μας έφερε αυτός, ο Θεός θα του δώσει εκατό πορτοκάλια. Για σκέψου, παιδί μου!
- Πάτερ μου, να σου δώσω με την καρδιά μου ένα εκατομμύριο, να βρω εκατό;
- Ακριβώς, εκατό θα σου δώσει ο Κύριος, αν δώσεις ένα με την καρδιά σου. Όμως χωρίς την αίσθηση συμφέροντος, να το θυμάσαι. Δεν είναι ψέματα, ούτε παραμύθια. Όχι! Όχι!
- Η Γερόντισσα Παρθενία αυτά τα ήξερε;
- Τί ήταν αυτή! Είχε τόση επίγνωση, για να βοηθήσει τον συνάνθρωπό της, πού δεν λέγεται. Εγώ δεν την έφτανα ούτε στα νύχια της. Αλλά αυτή είχε έργο. Την ήξερα την πορεία της.
- Γέροντα, ποιός άκουγε πιο πολύ τον άλλο και έκανε υπακοή, εσύ ή εκείνη;
- Εγώ πιο πολύ, τις περισσότερες φορές. Είχε ένα πνεύμα σοφίας, πού σπάνια μέσα στους χριστιανούς να βρεις τέτοια κατάσταση, να ταιριάζει η Θεότης με τον άνθρωπο. Δεν είχε δεκάρα στην τσέπη της, αλλά δεν πέρασε φτωχός πού να μην του δώσει. Και να σου πω ένα πράγμα μυστήριο; Ποτέ δεν της έλειψαν τα λεφτά. Τα σκορπούσε, αλλά είχε καλοσύνη, φιλανθρωπία, ελεημοσύνη. Έτσι ήταν από παιδί ή ψυχή της. Αυτά είναι γεγονότα, την έχω ζήσει σαράντα χρόνια! Ποτέ δεν είχε λεφτά, αλλά κάθε μέρα ήταν φορτωμένη. Πίστευε τόσο πολύ, πού δεν λέγεται ή πίστη της στον Χριστό και στη χριστιανική πορεία.
- Γέροντα, υπάρχουν σήμερα Άγιοι;
- Ναι, παιδί μου, και βέβαια υπάρχουν. Υπάρχουν λίγοι. Αυτοί μόνο μας κρατάνε με τις προσευχές τους.
- Και ποιος είναι Άγιος;
- Άγιος είναι αυτός που συγχωρεί από καρδιάς. Γιατί οι Άγιοι, που τους έχουμε μέσα στην εκκλησία και τους προσκυνούμε, ξέρεις αυτό το έργο της συγχώρεσης πώς το μεταχειρίζονταν; Δεν λέγεται. Αυτοί συγχωρούσανε και αγωνίζονταν κιόλας, κάνανε προσευχή και αγώνα συμφιλίωσης με επίγνωση θεϊκή, όχι ανθρώπινα πράγματα. Άμα ξέρεις γιατί γίνεται η διόρθωση, απαλλάσσεσαι εσύ από όλα τα γήινα πράγματα της κακίας και έρχεται η Χάρις και αγιάζει.
- Αν σκοτώσουν τον αδελφό σου, πώς γίνεται να συγχωρείς τον φονιά από καρδιάς;
- Είναι πολύ δύσκολο. Αλλά έχουμε παραδείγματα στην εκκλησία προς μίμηση: τον Άγιο Διονύσιο.
- Ναι, αλλά αυτός ήταν Άγιος. Εμείς;
- Ναι, αυτός ήταν προχωρημένος πνευματικά. Αλλά και εμείς εκεί πρέπει να βλέπουμε. Όχι, επειδή είμαστε σέ πιο κάτω επίπεδο, αν ένας έκανε κακό, εμείς να μη θέλουμε να συγχωρήσουμε και να θέλουμε εκδίκηση. Όχι εκδίκηση! Ακούς; Θέλεις να εκδικηθείς; Άσε στον Θεό το έργο αυτό. Χωρίς όμως να του το ζητήσεις, γιατί τότε περιέχει την κακία. Απλά, άσε τον Θεό. Ο Κύριος θα το τακτοποιήσει και θα σέ βγάλει εσένα κύριο της κατάστασης. Και σου λέει: «Άστο εσύ και εγώ είμαι εδώ». Αν πιστεύεις, βέβαια, γιατί, αν δεν πιστεύεις… Έ! Τόσο είναι λεπτά τα πράγματα αυτά. Βέβαια, ταράσσεσαι εσύ από το μίσος, όμως όχι, θα το βγάλεις από μέσα σου, γιατί εσύ κανονίζεις αυτό για την ψυχή σου. Κατάλαβες; Να δεις πόση είναι ή διαφορά μεταξύ καλοσύνης και μίσους.
- Εκείνος πού συγχωρεί πραγματικά τί αισθάνεται μέσα στην καρδιά του;
- Αγαλλίαση ψυχική. Δεν λέγεται η ικανοποίηση. Σαν να του δώσανε πεντακόσια εκατομμύρια και τον Παράδεισο να μπει. Εκείνος πού συγχωρεί τον πταίοντα, αυτό γίνεται. Ακούς; Δοκίμασέ το και θα το δεις. Αλλά με την καρδιά σου. Γιατί ό Κύριος είναι μες στην ψυχή μας, ό Δημιουργός ό ίδιος πού μάς έπλασε και ξέρει αν είναι αλήθεια ότι θέλεις να συγχωρήσεις. Άμα έχεις κρυφό εγωισμό και λες «θέλω να τον συγχωρέσω, αλλά δεν μπορώ», εκεί είσαι μπερδεμένος ακόμα μέσα σου, κατάλαβες; Θέλει καθαρά να συγχωρήσεις τον εχθρό σου. Ο άγιος Νεκτάριος ήταν ένας. Συγχωρούσε τους πάντες. Αυτός έτσι ήταν. Συγχωρούσε πραγματικά τους πάντες!
Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης
Ἡ «ἐνοχλητικὴ» ἐπιμονή! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΙΖ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (18 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2024)
«Γενηθήτω σοι ὡς θέλεις» (Ματθ. ΙΕ΄ 28).
Ἡ «ἐνοχλητικὴ» ἐπιμονή!
Ὁ Κύριος μετὰ τῶν μαθητῶν Του,
διέρχεται «τὰ μέρη Τύρου καὶ Σιδῶνος. Καὶ ἰδοὺ» … μία γυνὴ ταλαίπωρος καὶ
«βασανισμένη», κατέφθασεν πλησίον τοῦ Χριστοῦ, κραυγάζουσα καὶ ζητοῦσα τὴν
Θείαν ἀρωγὴν καὶ βοήθειαν! Τὸ πρόβλημά της ἦτο φοβερὸν καὶ ἀνήκουστον! Ἡ
θυγάτηρ της βασανίζεται ὑπὸ φοβεροῦ δαιμονίου, καὶ διακρίνεται εἰς τὴν ὅλην
συμπεριφοράν της, ἡ ἀπελπισία καὶ ἡ ἀπογοήτευσις … Αἱ κραυγαὶ καὶ ἐπικλήσεις
της εἶναι τόσον ἔντονοι καὶ ἠχηραί, ὥστε, καὶ οἱ ἄνθρωποι οἵτινες ἠκολούθουν τὸν
Διδάσκαλον, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ οὗτοι οἱ μαθηταί, νὰ ἐνοχλοῦνται καὶ νὰ δυσφοροῦσι
…!
Ὁ Κύριος, ὅμως, φαίνεται ὅτι … δὲν
ἐνοχλεῖται, ἀλλ’ οὔτε καὶ ἐνδιαφέρεται διὰ ταύτην! Οἱ μαθηταί Του, τὸν
πλησιάζουν καὶ τὸν παρακαλοῦσιν … ἢ νὰ τὴν βοηθήσῃ καὶ ἐπιλύσῃ τὸ «πρόβλημα» τὸ
ὁποῖον τὴν ταλαιπωρεῖ, ἢ νὰ τὴν «ἀπολύσῃ» καὶ τῆς εἴπῃ, ὅτι δὲν προτίθεται ἵνα
τὴν βοηθήσῃ! - «καὶ προσελθόντες οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἠρώτων αὐτὸν λέγοντες· ἀπόλυσον
αὐτήν, ὅτι κράζει ὄπισθεν ἡμῶν»! - Ὁμως, ὁ Κύριος,
συνεχίζει ἵνα «ἀδιαφορῇ» καὶ εἰς ταύτας τὰς ἐπικλήσεις τῶν μαθητῶν Του! «Σκληρύνει»
δὲ τὴν στᾶσιν Του καὶ τὸν λόγον Του, λέγων: «οὐκ ἀπεστάλην εἰ μὴ εἰς
τὰ πρόβατα τὰ ἀπολωλότα οἴκου Ἰσραήλ»! Ἀκόμη καὶ ὅταν ἡ
ταλαίπωρος ἐκείνη μητέρα, πίπτει προσκυνοῦσα εἰς τοὺς πόδας Του καὶ μετὰ
δακρύων τὸν ἱκετεύει, … «Κύριε, βοήθει μοι», ὁ, πάντοτε,
φιλάνθρωπος καὶ συμπαθούμενος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός, τὴν … «ἀπελπίζει» ἔτι
περισσότερον, λέγων πρὸς αὐτήν: «οὐκ ἔστι καλὸν λαβεῖν τὸν ἄρτον τῶν
τέκνων καὶ βαλεῖν τοῖς κυναρίοις»! Τρὶς … ἀπεπειράθη ἵνα λάβῃ τὴν ἀγάπην
καὶ συμπάθειαν τοῦ Διδασκάλου, καὶ τρὶς … ὁ Κύριος δεικνύει εἰς ταύτην, μίαν ἀσυνήθη
«ψυχρότητα»!
Ὅμως αὕτη ἐπιμένει καὶ συνεχίζει ἵνα
ἐνοχλῇ, καὶ ἀπαντᾷ εἰς τὸν λόγον τοῦτον τοῦ Σωτῆρος μὲ ἕνα λόγον ἰδιαιτέρως
συγκινητικόν: «ναί, Κύριε· καὶ γὰρ τὰ κυνάρια ἐσθίει ἀπὸ τῶν ψυχίων τῶν πιπτόντων ἀπὸ
τῆς τραπέζης τῶν κυρίων αὐτῶν»! Ναί, δέχεται ὡς δικαιολογημένην τὴν «ἀπόρριψίν»
της ἀπὸ τὸν Κύριον, δεχομένη τὸν «προσβλητικὸν» χαρακτηρισμόν της ὡς …
«κυναρίου», ἀλλὰ ἐπιμένει καὶ παρακαλεῖ δι’ ὀλίγα … «ψυχία» τοῦ Θείου ἐλέους!
«Ὦ γύναι, μεγάλη σου ἡ πίστις!»
Καὶ αἱ πέτραι θὰ συνεκλονίζοντο
πρὸ τῆς ὑπομονῆς καὶ ἐπιμονῆς τῆς Χαναναίας ἐκείνης! Πόσῳ μᾶλλον ἡ Θεία Καρδία
τοῦ Πανοικτίρμονος καὶ Πολυευσπλάχνου Κυρίου, Ὅστις ἐδοκίμαζε καὶ «ἐχαίρετο», -
ὡς ἐπισημαίνει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ἑρμηνεύων τὴν στᾶσιν τοῦ Χριστοῦ, καὶ χρησιμοποιῶν τὸ
παράδειγμα ἑκάστης μητρός, ἥτις «χαίρεται,
ἀκούουσα τὰ κλάμματα τοῦ βρέφους αὐτῆς, ὅταν τοῦτο τὴν ἀναζητῇ», - βλέπων τὴν
ἐπιμονὴν αὐτῆς, ἥτις (ἐπιμονὴ) καὶ κατεδείκνυεν τὴν μεγάλην αὐτῆς πίστιν! Δὲν «ἐκάμφθη» πρὸ τῶν ἐπανειλημμένων «ἀρνήσεων»
τοῦ Κυρίου, ἀλλ’ ἀντιθέτως ἐπίστευεν ὅτι ἡ καρδία τοῦ Χριστοῦ, δὲν ἦτο τόσον «σκληρὰ»
ὅσον ἐφαίνετο!
Ὁ Κύριος, διὰ τῆς ὡς ἄνω
μνημειώδους καὶ μοναδικῆς φράσεως, ὄχι μόνον ἐπαινεῖ τὴν εὐλογημένην ἐκείνη
γυναίκα, … οὐχὶ μόνον, ἐπὶ πλέον, θεραπεύει τὴν δαιμονιῶσαν θυγατέρα της, ἀλλὰ
καὶ τὴν διαβεβαιώνει, - καὶ τοῦτο ἰσχύει διὰ κάθε πιστὸν καὶ ἀφοσιωμένον εἰς τὸν
Κύριον, - ὅτι διὰ τῆς τοιαύτης πίστεως, θὰ δύναται ἵνα ἐπιτυγχάνῃ … ὅ,τι θέλει
καὶ ὅπως θέλει! Τοῦτο, ἄλλωστε, τὸ ἐτόνισεν καὶ ὀλίγον πρὸ τοῦ Θείου πάθους Του
ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς μαθητάς Του, ὅταν τοὺς ἐβεβαίωνεν, «καὶ πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ
προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε» (Ματθ. ΚΑ΄ 22)!
Ἡ δύναμις τῆς πίστεως!
Πολλάκις ἠσχολήθημεν, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί
μου, ἀπὸ τῆς στήλης ταύτης, μὲ τὸ φλέγον καὶ ζωτικὸν τοῦτο θέμα τῆς Πίστεως! Ὁμολογῶ
καὶ ὀφείλω ἵνα καταθέσω μίαν πικρὰν ἀλήθειαν! Ἐλαχίστας φορὰς, εἰς τὴν ζωήν
μου, ἐσυνήντησα ἀνθρώπους οἵτινες ἐδήλουν διὰ τὸν ἑαυτόν των ὅτι … εἰσὶν ἄπιστοι!
Οἱ περισσότεροι ἐδήλουν καὶ δηλοῦσι, ὅτι πιστεύουσιν εἰς τὸν Θεόν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν!
Ὡς εἶπον, ὅμως, εἶναι «πικρὰ» αὕτη ἡ ἀλήθεια, διότι, οἱ μὲν ὀλιγώτεροι ἄπιστοι,
παραμένουσι μὲ συνέπειαν εἰς τὴν ἀπιστίαν των, οἱ δὲ περισσότεροι «πιστοί», εἶναι
πιστοὶ … μόνον κατὰ τὴν δήλωσίν των! Κατὰ τὸ πλεῖστον, οὐδὲν διαφέρουσι τῶν ἀπίστων
καὶ πολιτεύονται ὣς καὶ ἐκεῖνοι, μὲ ἐλαχίστας μόνον καὶ ἐπουσιώδεις διαφορὰς ὡς
πρὸς τὴν … πίστιν! Ἴσως, ἐπισκέπτονται σπανίως τὸν ἱερὸν Ναόν, κυρίως διὰ
κοινωνικὰς ἐκδηλώσεις, ἴσως καὶ … παρεμπιπτώντως, ἵνα ἐπιχειρίσωσι νὰ κάμνωσιν
… «ἕνα σταυρόν», ἢ νὰ νηστεύσωσι μίαν Μεγ. Παρασκευήν, καὶ πέραν τούτων … σπανίως
κάτι περισσότερον!
Ὅμως, ταύτην τὴν … ἐπιπολαίαν
«πίστιν» ἐπήνεσεν ὁ Διδάσκαλος εἰς τὴν Χαναναίαν; Ταύτην τήν, κατ’ οὐσίαν, ἀνύπαρκτον
καὶ οὔτε κἂν στοιχειώδη, ἐκθείασεν καὶ συνέστησεν διὰ τοῦ τοιούτου θαύματος; Ὄχι,
βεβαίως, φίλοι μου ἀναγνῶσται! Ἅπαντες ἐννοοῦμεν καὶ ἀντιλαμβανόμεθα, ὅτι … ἐκείνη
ἡ ταλαίπωρος μήτηρ, μέσα ἀπὸ τὸ μικρὸ ἐκεῖνο διάλογο μετὰ τοῦ Κυρίου, δεικνύει
τὴν ἀπόλυτον ἐξάρτησίν της καὶ ἐμπιστοσύνην της εἰς Αὐτόν! Θὰ ἐλέγωμεν, ὅτι εἰς
τὴν περίπτωσίν της, ἔχει ἀπόλυτον ἐφαρμογὴν ὁ λόγος ἐκεῖνος ὁ ἰδιαιτέρως γλυκύς
… τοῦ Ἁγίου τῆς ἐποχῆς μας, τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου τοῦ Καυσοκαλυβίτου! «Χριστέ μου, χωρὶς ἐσένα … δὲν ἀντέχω»! Ὄντως˙ χωρὶς τὴν θεραπευτικὴν
παρέμβασιν τοῦ Σωτῆρος, δὲν ἐπρόκειτο νὰ παύσῃ ἵνα Τὸν παρακαλῇ καὶ ἱκετεύῃ …! Ἀκριβῶς
δὲ αὐτὴν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονήν της ἐπεβράβευσεν καὶ ἐκθείασεν ὁ Χριστός!
Ἡ πίστις τῶν Ἁγίων καὶ … ἡμεῖς!
Ταύτην τὴν πίστιν τῆς Χαναναίας,
εὑρίσκομεν ἀδελφοί μου, εἰς τὴν βιοτὴν καὶ πολιτείαν, ἁπάντων τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας
μας! Ἀπὸ τοῦ πλέον «ἐπωνύμου», ἕως καὶ τοῦ ἐσχάτου «ἀνωνύμου», οἱ … πάντες εἶχον
αὐτὴν τὴν ὁλοκληρωτικὴν ἀναφορὰν καὶ ἐξάρτησιν ἐκ τοῦ Θεοῦ! Τὰ πάντα ἐθυσίασαν
διὰ τὴν ἀγάπην Του, ἕως καὶ αὐτῆς ταύτης τῆς ἐσχάτης ρανίδος τοῦ αἵματός των! Οὐχὶ
δὲ μόνον οἱ Ἅγιοι μάρτυρες … ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνοι οἵτινες ἔζησαν καὶ ἔτι ζῶσιν … «ἐν ἐρημίαις
πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς», ὡς λέγει ὁ
θεῖος Παῦλος, ἐκεῖ εἰς τήν, πρὸς Ἑβραίους, ἐπιστολήν˙ «ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, ὧν
οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος» (Ἑβρ. ΙΑ΄ 37-38)!
Ταύτην τὴν πίστιν, ἐζήτησε καὶ
ζητεῖ, ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ ἀπὸ ἡμᾶς …! «Ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ
μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ΙΗ΄ 3), εἶπε, καὶ δὲν
ἐννοεῖ, βεβαίως, νὰ ἀποκτήσωμεν τὰς μικρότητας καὶ ἀδυναμίας τῶν νηπίων! Ἐκεῖνο
τὸ ὁποῖον … ἐννοεῖ, - καὶ εἶναι τοῦτο αὐτονόητον! -εἶναι ἡ ἐξάρτησις καὶ ἐμπιστοσύνη
τούτων εἰς τοὺς γονεῖς των!
Ἂς παύσωμεν, ἐπὶ τέλους, ἵνα ζῶμεν
κατὰ τὰ θελήματα τοῦ κόσμου καὶ τοῦ πονηροῦ, καὶ ἂς ὑποταγῶμεν καὶ ἂς …
πιστεύσωμεν κατὰ κυριολεξίαν, εἰς τὸν Πανάγαθον Θεὸν καὶ εἰς τὸ Πανάγιον θέλημά
Του!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν