Ο κυρ-Γιώργης, γέροντας άνω των 80 ετών, είχε πάει στη χριστουγεννιάτικη θεία λειτουργία φορώντας το μοναδικό καλά σιδερωμένο σακάκι του. Τελειώνοντας, γύρισε προς το σπίτι του, αφού αν και έκανε νεύμα για να χαιρετήσει σε καναδυό από τους ανθρώπους που παρακολούθησαν οι τελευταίοι έκαναν πως δεν τον είδαν.
Αφού μπήκε στο φτωχικό του σπίτι, μια και η γριά του είχε συγχωρεθεί πριν χρόνια, κοίταζε γύρω και τελικά αποφάσισε να κατεβάσει ένα παλιό τεντζέρη για να φτιάξει κάτι να φάει. Λίγες στιγμές μετά, ούτε που κατάλαβε πώς, ζαλίστηκε, το καυτό λάδι έτρεξε στο χέρι του και βγάζοντας μια κραυγή δυνατού πόνου λιποθύμησε. Όταν συνήλθε, βρέθηκε στο νοσοκομείο, το χέρι του ήταν δεμένο και περιποιημένο και δίπλα του ήταν γελαστοί άνθρωποι που τον περιποιούνταν με ευχαρίστηση. Γύρισε το βλέμμα του στον απέναντι τοίχο και είδε την φωτογραφία του δεσπότη. Κατάλαβε ότι βρισκόταν στο γηροκομείο της μητροπόλεως. Ήταν αυτά, τα πιο όμορφα Χριστούγεννα που πέρασε μετά από κάμποσα χρόνια ανυπόφορης μοναξιάς.
(Διασκευή από το περιοδικό της μητροπόλεως Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Δεκέμβριος 2013)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου