Ὁ πλούσιος καὶ … ἡ ἐξάρτησίς του! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΛΟΥΚΑ (27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022) 

«Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ 

τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. ΙΗ΄ 27).

 

Ὁ πλούσιος καὶ … ἡ ἐξάρτησίς του!

 

Γνωστὸ εἶναι τὸ περιστατικό, τὸ ὁποῖον ἠκούσαμεν νὰ μᾶς ἀφηγῇται, σήμερον, τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον, φίλοι μου ἀναγνῶσται. Παρ’ ὅτι, ὅμως, εἶναι γνωστόν, καὶ παρ’ ὅτι ἡ ἀφήγησις τοῦ περιστατικοῦ γίνεται μὲ πολὺ λιτὸ καὶ ἁπλὸ τρόπο, ἐν τούτοις, … ἔντονα καὶ χαρακτηριστικὰ εἶναι ἐκεῖνα τὰ διδακτικὰ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα θὰ πρέπῃ νὰ προσέξωμεν, προκειμένου ἵνα διδαχθῶμεν καὶ ὠφεληθῶμεν ἐκ τούτων!

Εἷς ἄρχων προσέρχεται πρὸς τὸν Διδάσκαλον καὶ ἔχων τὴν ἀνησυχίαν διὰ τήν, μετὰ θάνατον, αἰώνιον ζωήν, ἐρωτᾷ τὸν Ἰησοῦν: «διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» Ὁ Κύριος, θέλων, ἐν προκειμένῳ νὰ δείξῃ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν Του, συγκαταλέγει τὸν ἑαυτόν Του μετὰ τῶν συνήθων ἀνθρώπων, καὶ ἀρνούμενος τήν, … κατ’ ἄνθρωπον, ἀγαθότητά Του, διαβεβαιοῖ ὅτι αὕτη εἶναι ἰδίωμα καὶ ἰδιότης … Αὐτοῦ καὶ μόνου τοῦ Θεοῦ! Ἀμέσως δὲ εἰς τὴν συνέχειαν, ἀπαντᾷ εἰς τὴν ἐρώτησιν τοῦ ἄρχοντος, καὶ παραπέμπει τοῦτον, εἰς τὰς δέκα ἐντολὰς τοῦ Νόμου τοῦ Μωϋσέως ἀναφέρων ἐπιγραμματικῶς τινὰς ἐξ αὐτῶν˙ «μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου»!

Ὁ ἄρχων, ὅμως, φαίνεται, οὐχὶ μόνον γνώστης τοῦ Θείου Νόμου, ἀλλὰ καὶ ἀκριβὴς τηρητὴς τούτου, … καὶ διὰ τοῦτο διαβεβαιοῖ τὸν Χριστόν, ὅτι ἀπὸ τὴν νεανικήν του ἡλικίαν, φυλάσσει τὰς Θείας ἐντολάς! Ὄντως, ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας, ὡς ὑπογραμμίζει ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ἐπιβεβαιώνει τὴν εἰλικρίνειαν τοῦ ἄρχοντος, ἀφοῦ, «ὁ … Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτόν» (Μάρκ. Ι΄ 21)! Ὅμως, «ὁ γινώσκων καρδίας καὶ νεφρούς» Κύριος, διακρίνει ὅτι, εἰς τὴν καρδίαν τοῦ νεαροῦ τούτου ἄρχοντος ὑπάρχει μία σοβαρὰ … νόσος! Μία νόσος ἥτις οὐσιαστικῶς … ἀκυροῖ, τὴν τοσαύτην καὶ ἀκριβῆ … ἐφαρμογὴν τῶν Θείων ἐντολῶν, ἥντινα ἤδη ἐπεκαλέσθῃ! Ἀνησυχεῖ ὁ ἄρχων, καὶ ἀναμένει ἵνα ἀκούσῃ ἐκ τῶν Θείων χειλέων, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον θὰ τὸν ὁδηγήσῃ εἰς τὴν τελειότητα. Ἡ ἀπάντησις, ὅμως, τοῦ Θείου Διδασκάλου, … τὸν πικραίνει καὶ τὸν ἀπελπίζει …! «Πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι»! Ἡ προσκόλησίς του εἰς τὴν τεραστίαν περιουσίαν του, εἶναι ἐκεῖνο τὸ σοβαρότατον ἐμπόδιον τὸ ὁποῖον, οὔτε εἰς τὴν τελειότητα τοῦ ἐπιτρέπει ἵνα φθάσῃ, ἀλλ’ οὔτε καὶ πλησίον τοῦ Σωτῆρος ἵνα μαθητεύσῃ! Ἀδυνατεῖ νὰ συμβιβασθῇ μὲ τὴν ὑπόδειξιν τοῦ Χριστοῦ, καὶ λυπούμενος σφόδρα, ἐπιλέγει τήν, μετὰ τῆς περιουσίας καὶ τοῦ πλούτου του … συμβίωσίν του!

 

Δύναμις καὶ ἀδυναμία!

 

Εἰς τὴν συνέχειαν, ὁ Διδάσκαλος, βλέπων τὴν πικρίαν καὶ λύπην του καὶ ἀπευθυνόμενος εἰς τοὺς … παρόντας, καταδεικνύει τὸν κίνδυνον ὅστις ἐλλοχεύει … παρὰ τὸν πλοῦτον! Εἶναι δὲ ὁ τοιοῦτος κίνδυνος τόσον ἔντονος, ὥστε καθιστᾷ πολὺ δύσκολον τὴν πρόσβασιν εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! «Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν»! Ἐν προκειμένῳ δέ, ὁ πλούσιος οὗτος εἶναι ὄντως ἐνάρετος ἄνθρωπος, καί, ὡς προείπωμεν, ὁ Κύριος, βλέπων τὰς ἀγαθὰς διαθέσεις του, τὸν … ἠγάπησεν! Ὅμως, ἐὰν ἐμμείνωμεν ὀλίγον εἰς τὴν … ἐπιλογήν του, θὰ ἀντιληφθῶμεν τὸ … λάθος του! Ὁ Κύριος τοῦ ὑποδεικνύει ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, μπορεῖ, διὰ τὴν πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων, νὰ εἶναι ἀσύλληπτον, ἀδιανόητον, ἀλλὰ καὶ ἀδύνατον, δι’ ἐκεῖνον, ὅμως, ὅστις ζεῖ καὶ κινεῖται μὲ τὴν ἀγάπην καὶ ἀφοσίωσίν του εἰς τὸν Χριστόν, τοῦτο εἶναι τὸ … αὐτονόητον!

Ὅμως, καὶ οἱ παρόντες εἰς τὸ ἐπεισόδιον τοῦτο, καὶ ἀκούσαντες τοὺ Θείους τούτους Λόγους, ἀνερωτήθησαν … «καὶ τίς δύναται σωθῆναι;», θεωροῦντες ὅτι αὕτη ἡ ἀξίωσις τοῦ Κυρίου, εἶναι ἀδύνατον νὰ πραγματοποιηθῇ! Ζῶντες καὶ οἱ ἴδιοι, κατὰ τὸν γνωστὸν … ὑπολογιστικὸν τρόπον, βλέπουσι ὅτι, ὑπὸ τοιαύτας συνθήκας, ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀδύνατος καὶ … οὐδεὶς πρόκειται ἵνα ἐπιτύχῃ ταύτην! Ὅμως ὁ Διδάσκαλος τοὺς καθησυχάζει καὶ τοὺς βεβαιώνει ὅτι, … ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα φαίνονται … ἀδύνατα εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ὁ Κύριος δύναται νὰ τὰ κάνῃ … εὔκολα καὶ δυνατά!

Καὶ πράγματι˙ ἐὰν ρίψωμεν μίαν σύντομον «ματιά» εἰς τὴν ζωὴν ἐκείνων τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεως ἡμῶν, θὰ διαπιστώσωμεν, ὅτι ἡ ὅλη ζωή των καὶ κυρίως … τὰ μαρτύριά των, ἀλλὰ καὶ αἱ ὑπερβολικαὶ σωματικαὶ ἀσκήσεις, καὶ αἱ νηστεῖαι, καὶ αἱ ἀδιάλειπτοι προσευχαί, … ὑπερβαίνουσι καὶ τὴν κοινὴν ἀνθρωπίνην λογικήν, ἀλλὰ καὶ αὐτὰς ταύτας τὰς σωματικὰς δυνάμεις καὶ ἀντοχάς! Πῶς, λοιπόν, ἐκατόρθωσαν πάντα ταῦτα; Ποῖος ἦτο Ἐκεῖνος, ὅστις … ἐνίσχυε τούτους καὶ τὰ … ἀδύνατα ἐπραγματοποιοῦντο; Ποῖος παρενέβαινεν καὶ … ἔβλεπον οὗτοι τὸ πῦρ καὶ τοὺς τροχοὺς καὶ τὰ μαστίγια καὶ τὰς μαχαίρας, … ὡσεὶ παίγνια παιδίων; Ποῖος καθίστα τοὺς ἀφορήτους πόνους, … ἐλαφρεῖς καὶ ὑποφερτούς, καὶ ἔδιδεν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονὴν εἰς τοὺς τοιούτους ἀγώνας; Τὴν ἀπάντησιν εἰς ταῦτα τὰ ἐρωτήματα, δίδουν οἱ ἴδιοι οἱ Ἅγιοί μας … ἀλλὰ καὶ ἡ κοινὴ λογική! Μόνον ὁ Θεός, ὅστις δύναται νὰ μετατρέπῃ τὰ ἀδύνατα εἰς … ἁπλᾶ καὶ εὔκολα καὶ δυνατά …!

 

Ὁ Κύριος ἀπαιτεῖ τὴν … πίστιν μας!

     

Ὅταν, κάποτε, ἐπλησίασαν τὸν Ἰησοῦν … μητέρες μὲ τὰ μικρὰ παιδία καὶ βρέφη των, διὰ νὰ τὰ εὐλογήσῃ, Ἐκεῖνος ἀφοῦ τὰ ηὐλόγησεν, ἐστράφη πρὸς τοὺς μαθητάς Του καὶ τοὺς ἐξέπληξε λέγων: «Ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ΙΗ΄ 3). Ἠπόρησαν οὗτοι, ἀλλὰ σύντομα κατενόησαν τὸ Θεῖον τοῦτον Λόγον! Βεβαίως, δὲν καλεῖ τούτους, ἵνα συμπεριφέρωνται … ὡς τὰ ἀνόητα παιδία καὶ βρέφη, ἀλλὰ … μὲ τὴν ἁπλότητα καὶ ἐμπιστοσύνην ποὺ δεικνύουσι ταῦτα πρὸς τοὺς προστάτας καὶ γονεῖς των! Εἶναι δὲ χαρακτηριστικόν, ὅτι ταύτην ἀκριβῶς τὴν ἐμπιστοσύνην καὶ ἁπλότητα, ἐδίδαξεν, καὶ εἰς πάντα τὸν λαόν, ἐκεῖ εἰς τήν, «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του, ὅταν προέτρεψεν τοὺς ἀκροατάς, ἵνα ἀφίωσι πᾶσαν μέριμναν εἰς Ἐκεῖνον, ὅστις, «τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, … τρέφει αὐτά» καὶ … «τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν», ἔτι δὲ περισσότερον, … «μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα, … οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων» (Ματθ. ΣΤ΄ 25-34)!

Αὕτη εἶναι ἡ πίστις τὴν ὁποίαν ζητεῖ ὁ Θεὸς ἀπὸ ἡμᾶς! Ἐκείνη ἡ ἀπόλυτος ἐμπιστοσύνη, τὴν ὁποίαν παρεκάμψαμεν καὶ παρακάμπτωμεν, προκειμένου νὰ κυριαρχῇ ὁ ἐγωϊσμός μας καὶ τὰ … «θέλω» μας! Ἐκείνη ἡ Πίστις τὴν ὁποίαν συνιστᾷ εἰς τὸν πλούσιον, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε ἕναν, ὅστις νομίζει ὅτι θὰ εὕρῃ … Βασιλείαν Οὐρανῶν, διὰ μόνης τῆς ἐφαρμογῆς … τινῶν ἐντολῶν …!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν