Οι άγιοι της Εκκλησίας μας - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΕΚΤΗ (7 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2021) 

«ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι» (Β΄ Κορ. ΣΤ΄ 4) 

Αἱ … αὐτοσυστάσεις!

Εἶναι μία ἔκφρασις κοινωνικῆς εὐγενείας! Εἶναι ἕνας ὄμορφος τρόπος γνωριμίας καὶ συνεργασίας! Εἶναι, τέλος ἡ … παρουσίασις τοῦ ἑαυτοῦ μας, τῆς ταυτότητός μας. Ὅταν εὑρισκόμεθα μεταξὺ ἄλλων ἀνθρώπων καὶ ὀφείλομεν νὰ τοὺς πλησιάσωμεν, … θὰ πρέπῃ καὶ νὰ αὐτοσυστηθῶμεν. Ποῖοι εἴμεθα, τί ἐπαγγελώμεθα, καὶ ἄλλα τινα στοιχεῖα τὰ ὁποῖα συνήθως μᾶς ζητοῦνται, προκειμένου νὰ γνωρισθῶμεν … Ἡ αὐτοσύστασις εἶναι ὁ τρόπος διὰ τοῦ ὁποίου … ἐρχόμεθα … πλησίον τῶν ἀνθρώπων!

Ὅμως αἱ συστάσεις τὰς ὁποίας δίδομεν, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖναι ποὺ μᾶς δίδονται ἀπὸ τοὺς ἄλλους, δὲν εἶναι πάντοτε … ἀρεσταὶ καὶ ἀποδεκταί! Ὅταν προσδιορίζομεν τὸν ἑαυτόν μας, ὡς ἀσχολούμενον μὲ καθημερινὰς καὶ συνήθεις ἐργασίας, καὶ ζῶντας τὸν συνήθη καθημερινὸν βίον, διακρίνομεν ἀπὸ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀποτελοῦν τὴν «εὐγενῆ» τάξιν, (πλουσίους, ἐπιχειρηματίας, πολιτικούς, καθηγητὰς Πανεπιστημίων κ. ἄ.), ἕναν δισταγμὸν καὶ μίαν τυπικὴν προσέγγισιν (τὴν ἀπολύτως ἀπαραίτητον). Ἀντιθέτως δε, αἱ προσεγγίσεις μεταξὺ προσώπων τῆς ἰδίας … κατηγορίας, ἔχουσι περισσοτέρας … διαχύσεις καὶ … περισσεύοντας λόγους!

Αἱ «ἀποστάσεις», ὅμως αὐξάνονται ἀκόμη περισσότερον, ὅταν εἰς τὰς τοιαύτας κοινωνικὰς συναντήσεις, εὑρεθῶσι καὶ ἄνθρωποι οἱ ὁποῖοι θέλουσι νὰ παρουσιάσωσι τὸν τρόπον ζωῆς των, ἢ τὰς πνευματικάς των ἀναζητήσεις, ἢ τὴν Ὀρθόδοξον πίστιν των, ἢ ἄλλας τινας θρησκευτικὰς κινήσεις των, διὰ τῶν ὁποίων ἐκφαίνεται ἡ σχέσις των μετὰ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τοῦ Κυρίου. Τότε … τοιαῦται συστάσεις ἀπαγορεύονται! Καὶ ἂν ἀκόμη, ἐξαιρέτως, ἐπιτραποῦν, τότε … ἡ ἀποστροφὴ πρὸς τὰ τοιαῦτα ἄτομα γίνεται περισσότερον ἔντονος καὶ … θρασεῖα καὶ ἐνδεχομένως «ἐμπλουτίζεται» καὶ μὲ λόγους περιφρονητικοὺς ἢ καὶ προσβλητικούς! Οἱ τοιοῦτοι ἄνθρωποι, δὲν ἔχουσι «θέσιν» ἀναμέσον τῶν λοιπῶν ἀνθρώπων καὶ ἐπιδιώκεται ἡ ἀπομάκρυνσις αὐτῶν ἐκ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου.

 

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι.

Ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ὁμιλῶν καὶ ἐκ μέρους ὅλων τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, παρουσιάζει καὶ συνιστᾷ τὸν ἑαυτόν του χωρὶς τὰ κοινωνικὰ … ἀπαιτούμενα τὰ ὁποῖα προανεφέραμεν! Δὲν ὁμιλεῖ διὰ τὴν καταγωγήν του ἢ διὰ τὴν εὑρυτάτην μόρφωσίν του, ἀλλὰ διὰ τὴν Ἀποστολικήν του διακονίαν! «ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι»! Αὐτὴ εἶναι ἡ «ταυτότητά» του! Δὲν διστάζει νὰ παρουσιάζῃ τὸν ἑαυτόν του μὲ τὰ συγκεκριμμένα στοιχεῖα, ἔστω καὶ ἂν γνωρίζει ὅτι, ἀφ’ ἑνός μεν, τὰ τοιαῦτα στοιχεῖα ἐδημιούργουν γύρω του, ἐν πολλοῖς, ἐχθροὺς καὶ ἀντιπάλους, ἀφ’ ἑτέρου δε, ὡς προείπωμεν, εἶχεν ἀρκετὰς «περγαμηνὰς» κοσμικῆς καὶ πνευματικῆς μορφώσεως, εὐγενοῦς καταγωγῆς, ἀλλὰ καὶ τῆς Ρωμαϊκῆς προελεύσεώς του, στοιχεῖον τὸ ὁποῖον τοῦ προσέδιδε, ἰδιαίτερον κῦρος! Ταύτην τὴν Ρωμαϊκὴν του καταγωγήν, δύο μόνον φορὰς «ἐξεμεταλεύθη», καὶ ὄχι διὰ νὰ … προβληθῆ, ἀλλὰ διὰ τὴν ἀτομικήν του προστασίαν ἀπὸ τὴν Ρωμαϊκὴν σκληρότητα καὶ βίαν, ὡς ἀναγινώσκομεν εἰς τὰς Ἀποστολικὰς Πράξεις (Πράξ. ΙΣΤ΄ 37, ΚΒ΄ 25).

Χαίρει, ὅμως, καὶ καυχᾶται, … ὡς διάκονος Χριστοῦ! «Χάριν» δὲ ταύτης τῆς ἰδιότητός του, ὡς ὁ ἴδιος περιγράφῃ, … «ἐν κόποις περισσοτέρως, ἐν πληγαῖς ὑπερβαλλόντως, ἐν φυλακαῖς περισσοτέρως, ἐν θανάτοις πολλάκις· ὑπὸ Ἰουδαίων πεντάκις τεσσαράκοντα παρὰ μίαν ἔλαβον, τρὶς ἐρραβδίσθην, ἅπαξ ἐλιθάσθην, τρὶς ἐναυάγησα, νυχθημερὸν ἐν τῷ βυθῷ πεποίηκα· ὁδοιπορίαις πολλάκις, κινδύνοις ποταμῶν, κινδύνοις λῃστῶν, κινδύνοις ἐκ γένους, κινδύνοις ἐξ ἐθνῶν, κινδύνοις ἐν πόλει, κινδύνοις ἐν ἐρημίᾳ, κινδύνοις ἐν θαλάσσῃ, κινδύνοις ἐν ψευδαδέλφοις· ἐν κόπῳ καὶ μόχθῳ, ἐν ἀγρυπνίαις πολλάκις, ἐν λιμῷ καὶ δίψει, ἐν νηστείαις πολλάκις, ἐν ψύχει καὶ γυμνότητι» (Α΄ Κοριν. ΙΑ΄ 23-27).

 

Οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας.

Ἦλθεν εἰς τὴν μνήμην μου, ἐν προκειμένῳ, μία περίπτωσις ἑνὸς Ἁγίου Μάρτυρος ὅστις καὶ ἔμεινεν εἰς τὴν ἱστορίαν … ἀνώνυμος, - εἷς ἐκ τῶν ἑκατομμυρίων ἀνωνύμων Ἁγίων, - ὅστις, ὅταν προσήχθῃ εἰς τὸν εἰδωλολάτρην ἡγεμόνα διὰ νὰ ἀνακριθῇ καὶ ἐν συνεχείᾳ ὁδηγηθῇ εἰς τὸν μαρτυρικὸν θάνατον, ἠρωτήθη παρὰ τοῦ ἡγεμόνος, ποῖον ἦτο τὸ ὄνομά του, ποία ἡ καταγωγή του, ποία ἡ ἡλικία του, ποῖαι αἱ γνώσεις του, ποῖα, ἐν γένει, τὰ προσόντα του … καὶ ἐκεῖνος εἰς κάθε μίαν ἐκ τούτων τῶν ἐρωτήσεων, ἀπήντα μὲ μίαν μόνον δίλεκτον ἀπάντησιν! «Χριστιανὸς εἰμί»! Ἀνέφερα τοῦτο τὸ μοναδικὸν καταγεγραμμένον περιστατικόν, ὄχι, διότι ἐνδεχομένως δὲν ὑπῆρξαν καὶ ἄλλα παρόμοια, οὔτε, ἀσφαλῶς, διὰ νὰ δείξω, τὰ λεκτικὰ λογοπαίγνια, τὰ ὁποῖα, ἴσως κάποιοι θεωρήσουν, ὅτι ἔκανε ὁ συγκεκριμμένος μάρτυς τοῦ Χριστοῦ! Δὲν ἦσαν ἐκεῖναι αἱ φρικώδεις στιγμαὶ τοῦ μαρτυρίου, … εὐκαιρίαι διὰ ἐπίδειξιν … εὐφυΐας καὶ λογοπαιγνίων. Ἀντιθέτως, μέσα εἰς τὰς δύο ταύτας λέξεις, ἐκρύπτετο ἡ … ὅλη ζωή του καὶ ἅπαν … τὸ καύχημά του!

Παρομοίαν δὲ στᾶσιν καὶ ὁμολογίαν, ἐπέδειξαν – διὰ ποικίλων τρόπων – καὶ ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Πίστεως ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ συνεχίζουν νὰ ἐπιδεικνύουν, ὅσοι ἔταξαν ἑαυτοὺς εἰς τὴν πρὸς Κύριον στρατείαν καὶ μαθητείαν. Οὗτοι, ἀνὰ πᾶσαν στιγμήν, ζῶσι καὶ ἀναπνέουσι μὲ τὸ … Θεῖον Ὄνομα καὶ Τοῦτο ἐπιδεικνύουσι, καὶ ἐν τούτῳ καυχῶνται, καὶ τοῦτο ἔχουσι «γραπτὸν ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν» (Ρωμ. Β΄ 15).

 

Περὶ τίνων … καυχώμεθα καὶ αὐτοσυνιστώμεθα;

Δὲν προτίθεμαι ἐν προκειμένῳ νὰ προσπαθήσω νὰ ἐκθέσω τὰ … καυχήματα τῶν ἀνθρώπων, οὔτε ἐπίσης νὰ κατηγορήσω δι’ αὐτὰ τοὺς … καυχωμένους! Πιστεύω ὅτι ἅπαντες ὅσοι ἐκαυχήθησαν καὶ καυχῶνται διὰ κοσμικά, καὶ μικρά, καὶ ἀσήμαντα, καὶ φθαρτά, καὶ ἁμαρτωλὰ πράγματα καὶ κατορθώματα, «ἀργὰ ἢ γρήγορα» … μετενόησαν καὶ ἤλλαξαν τὰς πεποιθήσεις των! Περισσότερον … ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι «ἐπεποίθησαν» εἰς τὸν πλοῦτον καὶ τὰ ἀξιώματα καὶ τὴν εὐμορφίαν, ἀλλὰ καὶ τὰς κοσμικὰς καὶ ἁμαρτωλὰς ἀγάπας … ἦλθεν ἡ στιγμὴ κατὰ τὴν ὁποίαν … ἔκλαυσαν καὶ ἀνεστέναξαν καὶ ἐνδομύχως «ηὐχήθησαν» μετανοημένοι, τὴν γνωστὴν παροιμιακὴν φράσιν, «στερνή μου γνώση … νὰ σ’ εἶχα … πρῶτα»!

 Ὅσοι ὅμως ἐκαυχήθησαν διὰ τὴν Ἐκκλησίαν τὴν Ὀρθόδοξον, διὰ τὴν Ἁγίαν ἡμῶν Πίστιν, διὰ τὸν Τίμιον Σταυρόν, διὰ τὴν φύλαξιν τῶν Θείων ἐντολῶν καὶ θεσμίων, διὰ τὴν Μυστηριακήν των ζωήν, ἔτι δε περισσότερον διὰ τὴν ἀγάπην των καὶ τὰ μαρτύρια καὶ τὸ αἷμα των ὑπὲρ τῆς Οὐρανῶν Βασιλείας, οὗτοι - ὡς διδασκώμεθα ἐκ τῆς ἱστορίας - ἔστω καὶ ἂν ὑβρίσθησαν, ἢ ἐλοιδωρήθησαν, ἢ ἐσυκοφαντήθησαν, ἢ …, ἢ …, ἢ …, τὰ καυχήματά τους τοὺς ἐδικαίωσαν καὶ σήμερον ἀπολαμβάνουσι τὰ ἀγαθὰ καὶ τὰ οὐρανίους ἀπολαύσεις τοῦ Παραδείσου! «καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου» (Λουκ. ΣΤ΄ 35), ὑπεσχέθη ὁ Κύριος, καὶ εἶναι Οὗτος, … «πιστὸς ἐν τοῖς λόγοις Αὐτοῦ»!

 

                                                                                                Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

                                                                                          Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν