Όταν ο Θεός αποσύρεται...

Όταν ο Χριστός μας αρνείται και μας διώχνει, είναι γιατί πραγματικά μας θέλει κοντά Του. Αληθινά κοντά σε κάποιον είναι εκείνος, του οποίου η ελευθερία δοκιμάστηκε στον πόνο, στην άρνηση και στον πειρασμό.

Ο ιερός Χρυσόστομος λέει πως ακόμη και αν ο Θεός βγάλει απορριπτική απόφαση για τον άνθρωπο και σε αυτήν την περίπτωση ο άνθρωπος να μην απελπίζεται, αλλά να  επιμένει στο αίτημά του… σ’ αυτό όμως που είναι θεοφιλές και κατεργάζεται την σωτηρία του.

Η πνευματική ενηλικίωση, ο πνευματικός τοκετός του ανθρώπου συμβαίνει όταν μας αρνείται ο Θεός τα δώρα Του, αλλά εμείς επιμένουμε να Τον ζητούμε.

Ο άνθρωπος θέλει τα πράγματα έτοιμα, θέλει τα δώρα του Θεού εξασφαλισμένα και μετρά την αγάπη του Θεού και των άλλων κατά το βαθμό που του ικανοποιούνται τα μεταπτωτικά αιτήματα και χατήρια.

Αυτό όμως δεν είναι αληθινή σχέση!

Μετάνοια συντελείται, εάν αισθανθούμε ότι χάσαμε τον Χριστό από την καρδιά μας.

Η μετάνοια δεν είναι για να μας δει ο κόσμος αλλά για να ενσωματωθούμε στο Χριστό.

Όταν πορεύεσαι με άνεση στη Βασιλεία των Ουρανών, χωρίς την αίσθηση του Σταυρού, και τον Παράδεισο να σου χαρίσουν, δεν θα τον υποψιαστείς, δεν θα τον αναγνωρίσεις.