Η Καρολίνα είναι
μουσικός και μητέρα
δύο παιδιών. Λέει: Οργάνωσα
έτσι την ζωή
μου έτσι ώστε
να είμαι στο
σπίτι μετά την δουλειά
μου, όταν γυρίζουν και τα παιδιά
μου από το
σχολείο. Θέλω πολύ να
τα υποδεχθώ και
να τα κάνω
να νιώσουν όμορφα. Ε! λοιπόν βρίσκομαι
στη δυσάρεστη θέση
να πω ότι
τα παιδιά μου, μόλις μπουν
στο σπίτι, τρέχουν αμέσως
στην τηλεόραση, πριν προλάβω
καν να τα
χαιρετήσω. Μόλις και μετά
βίας προλαβαίνουν να
πουν δυο λόγια
πριν βυθιστούν στην
παρακολούθηση. Από εκεί και ύστερα
δεν τους βγάζω
λέξη, ετοιμάζω κάτι να
φάνε και τους
πάω εκεί που κάθονται, ενώ
ταυτόχρονα νιώθω γελοία, γιατί είναι αρκετά
μεγάλα για να
σερβιριστούν μόνα τους.’’.
Μήπως, όταν ως γονείς
πηγαίνουμε ακόμα και
νερό στα παιδιά
μας για να
μην χάσουν το
πρόγραμμα στην τηλεόραση
ή σήμερα στον
υπολογιστή κάτι δεν
πάει καλά με
μας;
(Μαρί Γουίν: "τηλεόραση ένας
ξένος στο σπίτι" σ.140)
