Τι είπαν στην εκδήλωση "ΤΟ ΚΛΕΙΔΙ"; (κ. Κατσιβαρδά Ψυχολόγος, κ. Σαμπαζιώτης Εκδότης, κ. Ρούβαλη Αντιδήμαρχος)

     Η ψυχολόγος κ. Καικιλία Κατσιβαρδά- Νικολάου παρουσίασε το βιβλίο "ΓΟΝΕΙΣ - ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΠΟΥ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ" και αναφέρθηκε στα εξής:

     Αρχικά είπε ότι θα χαιρετούσε πρώτα τα παιδιά που στην ουσία είμαστε όλοι μας παιδιά κάποιου… Αναφέρθηκε στην εποχή μας για την λέξη κρίση και της έδωσε την ερμηνεία από την αρχαία μας γλώσσα. Η λέξη κρίση διάβασε ότι σημαίνει: «Γνώμη, εκτίμηση, αποτίμηση, ορθή απόφαση, δεξιότητα, αγώνας,  το αποτέλεσμα και η έκβαση ενός προβλήματος. Είπε χαρακτηριστικά ότι είμαστε στην εποχή της λύσης των προβλημάτων, είμαστε στην εποχή μιας άλλης ορθής επιλογής. Αυτή είναι η εποχή μας!!  Πρότεινε το βιβλίο όχι μόνο γιατί της προτάθηκε αλλά γιατί την εκφράζει απόλυτα. Το βιβλίο δεν μπορεί να αντικατασταθεί με τίποτα. Πιστεύει ότι όταν μελετάει ο γονιός δίνει το παράδειγμα στο παιδί για να μελετά κι αυτό όχι με λόγια αλλά με πράξη.

    Πρότεινε αυτό το βιβλίο και όχι ένα βιβλίο ψυχολόγου γιατί θεώρησε ότι αυτό το βιβλίο ακουμπά τα προβλήματα του γάμου με ένα καινό τρόπο ενώ η πλειοψηφία των ανθρώπων τα προσεγγίζει με έναν παλιό και «γκρι» τρόπο. Την συγκίνησαν λέξεις όπως «το μυστήριο τούτο μέγα εστι» ή «μικρά Εκκλησία». Συνεχίζοντας είπε ότι το βιβλίο αυτό δίνει πολύ έμφαση στην συζυγία. «Μαζί στο ζυγό. Αν είμαστε σύζυγοι πρώτα μετά μπορούμε να γίνουμε και γονείς. Η συζυγία είναι το σκαλοπάτι που θα ακουμπήσει η γονεϊκότητα.»  Μίλησε για την ανάγκη όλων των γονιών για τέλεια παιδιά. Μίλησε για την πέτρινη τροφή που ταΐζουμε τα παιδιά μας. Αναφέρθηκε στην κακοποίηση των παιδιών όχι με την έννοια που νομίζουμε. Δηλαδή κακοποίηση είναι και το να αφήνουμε το παιδί μας ώρες στο ίντερνετ. Ή να μην επικοινωνούμε με αυτό. Εξήγησε την διαφορά ρόλου και ιδιότητας λέγοντας ότι δεν υπάρχει «ρόλος» της μάνας αλλά ιδιότητα!! Γιατί τον ρόλο τον ενδυόμαστε και τον απεκδυόμαστε όποτε θέλουμε. Η ιδιότητα όμως υπάρχει δεν φεύγει. Ρωτήθηκε αν υπάρχουν στιγμές που ο ρόλος της ως μητέρα διακόπτεται λόγω της εργασίας της ως ψυχολόγος. Απάντησε ότι δεν διακόπτεται ποτέ η ιδιότητα του γονέα. Είναι τόσο ισχυρή ακόμη και μετά θάνατον. Να αναρωτιόμαστε πρώτα αυτά που ζητάμε από τα παιδιά αν τα πράττουμε κι εμείς. Ευχαρίστησε όλο το κοινό εγκάρδια. Τέλος μας είπε ότι ρώτησε τα 4 παιδιά της και τον σύζυγό της αν έκριναν ότι μπορούσε να παρουσιάσει ένα τέτοιο βιβλίο όχι μόνο ως ειδικός αλλά και ως μητέρα γιατί αυτό άμεσα την εκθέτει σε κριτική και την ίδια. Και είπε χαμογελώντας ότι της έδωσαν την άδεια…

    Τέλος πρότεινε στο ακροατήριό της εκτός από όλες τις ανησυχίες και διδαχές και τις γνώσεις που παρέχουμε στα παιδιά να τα οδηγήσουμε και στον δρόμο της πίστης. Πολλοί γονείς ζητάνε να πιστέψει το παιδί στον εαυτό του, όμως πρέπει το παιδί να μάθει πρώτα για την πνευματική ζωή, να έχει πίστη για να μπορέσει να πατήσει στα πόδια του.

    Μετά το τέλος της παράστασης μίλησε ο κ. Νίκος Σαμπαζιώτης και είπε χαρακτηριστικά ότι «ζήσαμε ένα θαύμα».  Είπε ότι είμαστε σε ένα ευλογημένο τόπο και πρότεινε να ζούμε αυτές τις ευκαιρίες μικροί και μεγάλοι. Ευχαρίστησε την κ. Καικιλία από καρδιάς για την παρουσίαση του βιβλίου και θεώρησε τον τρόπο της μοναδικό και χαρισματικό αφού κατόρθωσε να μιλήσει σε βάθος για το βιβλίο σε μόλις 5 λεπτά. Είπε επίσης ότι χορούς βλέπουμε συνέχεια όμως αυτό το κλίμα ενθουσιασμού και χαράς  των παιδιών ήταν ανεπανάληπτο. Το χαμόγελό τους υπέροχο.  Τα μηνύματα που πήραμε ήταν πλούσια και με βάθος. Η διοργάνωση απίστευτη! Και πολύ προσεγμένη. Θεώρησε ότι αυτό που ζήσαμε θα έπρεπε να το δει όλος ο κόσμος.  Να χαιρόμαστε αυτό που ζούμε κοντά στον παππούλη όπως χαρακτηριστικά τον προσφώνησε δηλαδή τον π. Αντώνιο Ρουμελιώτη. 
    Ζήτησε το χειροκρότημα όλων μας για την «καρδιά» της βραδιάς δηλαδή, τον Πνευματικό που ξανασυνάντησε επιτέλους μετά από τόσα χρόνια που τον είχε ξαναδεί στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών όταν πρότεινε τρόπους εφαρμοσμένους επικοινωνίας με τους νέους. Όπως είπε μυαλό έχουν πολλοί καρδιά όμως λίγοι. Μας ευχήθηκε να είμαστε πάντα μονιασμένοι κι αγαπημένοι και να βάζουμε όλοι «ένα χεράκι» βοηθείας στο μεγάλο αυτό έργο.  Είπε ότι είναι πολύ συγκινημένος και ότι αυτά που ζούμε είναι πρωτόγνωρα για τους Αθηναίους.

    Τέλος όλων μίλησε και η Αντιδήμαρχος Εθελοντισμού κ. Μαρία Ρούβαλη – Ανδρικοπούλου και ευχαρίστησε για την παρουσίαση αυτής της υπέροχης εκδήλωσης στο Πατραϊκό κοινό. Είπε: « Μας θυμίσατε και μας δώσατε μαθήματα για το πόσο πολύ όμορφη παράδοση έχουμε και δεν πρέπει να την ξεχνάμε. Ευχαριστώ τον Θεό που στην θητεία μου γνώρισα τον π. Αντώνιο Ρουμελιώτη και υπόσχομαι όπως πάντα να συνεχίσω να βρίσκω τρόπους να  στηρίζω και βοηθάω όπου μπορώ να φανώ χρήσιμη. Θα είμαι πάντα κοντά σας.»