Η ταμπέλα

    Ο κ.Αλέξης  ήταν  κρεοπώλης  20  χρόνια στη  Θεσσαλονίκη, όμως  εκείνο  το  βράδυ  γύρισε  σπίτι  πολύ  στεναχωρημένος  και  αφού  χαιρέτησε  στεγνά  την  γυναίκα  και  τα  τρία  του  παιδιά  πήγε  στο  δωμάτιό  του. Τώρα  τελευταία, λίγο  η  οικονομική  κρίση  και  κυρίως  το   νέο  μεγάλο  κρεοπωλείο  που  είχε  ανοίξει  δύο  γωνίες  πιο  κάτω  τον  είχαν  τσακίσει. 
    Το  καινούργιο  μαγαζί  είχε  σήμερα  Σάββατο  πινακίδα: Αύριο  είναι  Κυριακή  θα  είμαστε  ανοιχτοί  και  θα  σας  περιμένουμε.

     Ξημέρωσε  η  επόμενη  μέρα, η  Κυριακή ,   όλοι  πήγαν  στην  εκκλησία  και  στη  συνέχεια  βρίσκοντας  ο  πατέρας  μια  δικαιολογία  τους  έστειλε  όλους  στο  σπίτι  και  ο  ίδιος  τράβηξε  για  το  μαγαζί  του με  βαριά καρδιά. Άνοιξε  δειλά  την  πόρτα, αλλά  καθώς  γύριζε  την  πινακίδα  από κλειστό  σε  ανοιχτό  είδε  κάποιον  να  μπαίνει  στο  κατάστημα  και  με  έκπληξη  είδε  τον  μικρό  του   γιο, τον  10χρονο  Ηλία   να  μπαίνει  κρατώντας  ένα  χρωματιστό  χαρτόνι.. Ξέρεις  μπαμπά  είπε  το  παιδί, το  κατάλαβα  ότι  θα  ερχόσουν  εδώ  και  ήρθα  με  αυτό  το  χαρτόνι. Ο  πατέρας  με  κομμένη  την  αναπνοή  κοίταξε  την  επιγραφή: Σήμερα  είναι  Κυριακή  και  σαν  ορθόδοξοι  χριστιανοί  είμαστε  κλειστοί, θα  σας  περιμένουμε  αύριο.Ο  πατέρας  γύρισε  στο  παιδί  και  με φανερή συγκίνηση   είπε: Ναι  παιδί  μου, βοήθησέ  με  να  κρεμάσουμε  την  πινακίδα  και  στη  συνέχεια  θα  πάμε  στο  σπίτι, δεν  έχουμε  καμιά  δουλειά  στο  μαγαζί  σήμερα  Κυριακή!