Το ερωτευμένο λιοντάρι!!... - Μύθος του Αισώπου

Το ερωτευμένο λιοντάρι κι ο γεωργός.

(Μύθος του Αισώπου).

     Ένας γεωργός είχε μία κόρη πολύ όμορφη, τόσο όμορφη ώστε, μία μέρα που είχε πάει στο δάσος για να μαζέψει χουρμάδες, την είδε ένα λιοντάρι και τα ’χασε από την ομορφιά της. Τα έχασε μάλιστα τόσο πολύ, ώστε αντί να πηδήσει πάνω της και να την φάει, έμεινε ακίνητο και την θαύμαζε.
     Την άλλη μέρα η πεντάμορφη κοπέλα ξαναπήγε στο δάσος για χουρμάδες, άφοβη, γιατί πρόσεξε πως το λιοντάρι δεν έδειχνε σκοπό να την πειράξει.
     Το λιοντάρι πάλι, όταν την ξαναείδε, στάθηκε να την κοιτάξει και κατάλαβε πως εκείνη η γυναίκα ήταν πιο όμορφη απ’ όλες τις λιονταρίνες του δάσους και πως, αν ήταν να παντρευτεί, μόνο αυτήν θα ’παιρνε γυναίκα του κι όχι καμιά λιονταρίνα.
     Μέρα με την ημέρα, η αγάπη του για την κόρη του γεωργού μεγάλωνε και, στο τέλος, μην μπορώντας πια να κρατηθεί, της το είπε:
     - Σ’ αγαπώ και θέλω να γίνεις γυναίκα μου!
Η κοπέλα, για να μη δείξει πως τρόμαξε και για να μη θυμώσει το λιοντάρι και την φάει, του είπε:
     - Αν με θέλεις για γυναίκα σου, πρέπει να με ζητήσεις από τον πατέρα μου!
     - Θα σε ζητήσω! Υποσχέθηκε το λιοντάρι.
Κι η κοπέλα, που είχε τρομοκρατηθεί, δεν ξαναπήγε στο δάσος, το ερωτευμένο λιοντάρι ξεκίνησε και πήγε να βρει το γεωργό.
      - Αγαπώ την κόρη σου και θέλω να την κάνω γυναίκα μου!
      Ο γεωργός τρόμαξε και δεν ήξερε τι να κάνει.
      Ούτε να δώσει την κόρη του στο λιοντάρι ήθελε, αλλά ούτε και να το διώξει τολμούσε.
     - Θα το πω της ίδιας, τραύλισε.
     - Της το είπα εγώ κι εκείνη με συμβούλεψε να την ζητήσω από σένα, του εξήγησε το λιοντάρι.
     - Ναι, έτσι γίνεται σ’ εμάς τους ανθρώπους, είπε ο γεωργός. Αλλά συνηθίζουμε να ρωτάμε τα κορίτσια μας πριν δώσουμε τον λόγο μας.
    - Καλά! Θα έρθω αύριο τέτοια ώρα να πάρω την απάντησή σου! Είπε το λιοντάρι.
Κι έφυγε, αφήνοντας έναν βροντερό βρυχηθμό, που έκανε το αίμα του γεωργού να παγώσει μέσα στις φλέβες του.
     Όλη εκείνη τη νύχτα, ο καημένος ο γεωργός δεν έκλεισε μάτι από την αγωνία του. Σκέφτηκε μάλιστα να πάρει την κόρη του και να φύγουν, αλλά φοβήθηκε μήπως τους παραφύλαγε το λιοντάρι και τότε πια δεν θα γλίτωναν από τα νύχια του και τα δόντια του.
Τέλος, πήρε μια απόφαση.
      Όταν την άλλη μέρα ήρθε το λιοντάρι να τον βρει, του είπε χαμογελώντας με καλοσύνη:
      - Η κόρη σου δέχεται να σε πάρει άντρα της, αλλά πρέπει να βγάλεις πρώτα τα δόντια σου και να κόψεις τα νύχια σου, γιατί έτσι όπως είσαι, σε φοβάται.
      - Κάνω ό, τι μου ζητάει! Υποσχέθηκε το λιοντάρι, που ήταν τόσο πολύ ερωτευμένο, ώστε είχε χάσει πια τα λογικά του.
Και πραγματικά, την άλλη μέρα, όταν ξαναπήγε στο σπίτι του γεωργού, δεν είχε ούτε νύχια, ούτε δόντια.
      Τότε ο γεωργός, που δεν το φοβήθηκε πια, έπεσε πάνω του κι άρχισε να το χτυπάει με ένα ξύλο τόσο δυνατά, ώστε το λιοντάρι, που δεν είχε δύναμη ν’ αντισταθεί, έφυγε τρέχοντας και χάθηκε για πάντα.

     Πολλοί ερωτεύονται όμως δεν γνωρίζουν αν αυτός ή αυτή που αγαπούν θα τους πάρει ό,τι πολυτιμότερο έχουν.
     Η υπεροχή της αξίας μας όπως του λιονταριού, μας κάνει να πιστεύουμε ότι μπορούμε να βιώσουμε αρμονικά με τον οποιονδήποτε.
     Όμως ο βασιλιάς του ζωικού βασιλείου μόνο με μία λιονταρίνα θα είναι πάντα βασιλιάς.
     Η ψυχή που αγαπάει τον Χριστό τον ρωτάει μυστικά στα βάθη της πώς να πορευθεί, αλλά αφήνει και χώρο για την απάντησή Του!