Κυριακή 25 Οκτωβρίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Για να διαβάσετε τα κείμενα πατήστε πάνω στις φωτογραφίες

Η αγία Χαριτίνη

     Δούλη η αγία Χαριτίνη!(5 Οκτωβρίου)Δούλη σε κάποιο άρχοντα, στον συγκλητικό Κλαύδιο, στα δύσκολα εκείνα χρόνια, που οι δούλοι είχαν τόση αξία, όση είχε ένα άψυχο αντικείμενο. Πάνω απ’ όλα όμως, η μικρή ΧΑΡΙΤΙΝΗ ήταν δούλη Κ υ ρ ί ο υ!!Δοσμένη ολοκληρωτικά στον Κύριό της. Αυτό την έκανε χαρούμενη και ξένοιαστη! Κι ας όριζε το πρόγραμμά της ένας άνθρωπος. Εκείνη ρύθμιζε την ζωή της σύμφωνα με τα προστάγματα του Α γ α π η μ έ ν ο υ  της. Χωρίς να προσβάλλει τις δουλειές της έπαυλης, χωρίς να έρχεται σε αντίθεση με τους συνδούλους της. Η επιμελής καλλιέργεια του πνεύματός της την έκανε να έχει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Η αγία Χαριτίνη ήταν ο εαυτός της!!!

       Είναι σήμερα της μόδας να λένε πολλοί: "να είσαι ο εαυτός σου!!".Πώς το εννοούν όμως αυτό; Να είσαι ο εαυτός σου, λέγοντας ανεξέλεγκτα ό,τι έρθει στον νου σου; Μιμούμενος πειθήνια ό,τι ακούσεις; Κάνοντας πράξη ό,τι σκεφτείς και ό,τι φανταστείς; Ακολουθώντας δουλικά τον σωρό των κοσμοθεωριών και των φιλοσοφιών; Υπακούοντας τυφλά στα πάθη σου;

      Είναι αλήθεια, πως όταν ταυτιστείς με τον Χριστό, τότε η βιοτή σου θα είναι αυτή που πραγματικά σου αρμόζει. Τότε θα έχεις ψυχική υγεία!! Τότε θα ανακαλύψεις μέσα σου έναν "εαυτό" όμορφο, αγγελικό, ά γ ι ο!!Μόνον τότε θα δεις στα βάθη της καρδιάς σου την μορφή του ΧΡΙΣΤΟΥ!!Να γιατί ο Απόστολος ΠΑΥΛΟΣ λέει στους Γαλάτες πως οδυνάται, μέχρι ότου μορφωθεί μέσα στις καρδιές, ψυχές τους ο Χριστός. (Γαλάτας δ.19).

       Και η Χαριτίνη, ζώντας τον Ίδιο τον ΘΕΌ μέσα της, ταύτισε ταπεινά το θέλημά της με το θέλημά Του. Συντόνισε τους χτύπους της καρδιάς της με την δική Του!!Αυτό πρέπει να κάνουμε κι εμείς, καλλιεργώντας τα βάθη της καρδιάς μας, γιατί σύμφωνα με τον Απόστολο ΠΕΤΡΟ, κόσμημα πραγματικό είναι "ο κρυπτός της καρδιάς άνθρωπος"(Α Πέτρου Γ,4).Και δεν είναι μακριά, βρίσκεται μέσα μας. Αρκεί να πετάξουμε το βαρύ παραπέτασμα του εγωισμού, για να παρουσιαστεί ο κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσιν πλασθείς εαυτός μας, με το "αρχαίον κάλλος"!!

       Και η Αγία μας αντικατόπτριζε στο πρόσωπο και στα λόγια της, ζωντανή την εικόνα του Θεού! Πώς να μην παραδειγματιστεί το αφεντικό της και πώς να μην ασπαστεί τον Χριστιανισμό, βλέποντας μια προσωπικότητα τόσο αυθεντική;

       Η ιεραποστολή της επέδρασε σε όλο το κοινωνικό της περιβάλλον, πλούσιους και φτωχούς, δούλους και ελεύθερους. Η δραστηριότητά της αυτή ενόχλησε τον διάβολο κι έβαλε έναν από τους συνεργούς του, τον ειδωλολάτρη κόμη Δομετιανό, να την καλέσει σε απολογία. Ο Δομετιανός έμαθε για την δράση της, αλλά κανείς δεν τον πληροφόρησε ότι η Χαριτίνη, αν και μικρή παιδούλα, είχε γενναίο πνεύμα!! Το αποτέλεσμα ήταν να αποτύχει παταγωδώς. Η Χαριτίνη κατήσχυνε τα είδωλα και καταντρόπιασε τους ειδωλολάτρες. Κι όπως όλοι οι θρασύδειλοι που δεν τα καταφέρνουν με την πείθω, χρησιμοποιούν βία για να πείσουν τον αντίπαλό τους, έτσι και ο Δομετιανός.

       Έθεσε άμεσα σε εφαρμογή τα απάνθρωπα μέσα που είχε στο δαιμονικό μυαλό του. Στην αρχή της ξύρισαν το κεφάλι, για να προσβάλουν την κοριτσίστικη φιλαρέσκεια. Δεν ήξεραν όμως ότι η Χαριτίνη είχε στραμμένο τον νου της στην εσωτερική ομορφιά κι αυτήν φύλαγε με ιδιαίτερη σπουδή. Κατά θαυμαστό τρόπο, το κεφάλι της ξαναγέμισε μαλλιά και οργισμένος ο δικαστής διατάζει να βάλουν κάρβουνα στο κεφάλι της και στην συνέχεια με αναμμένες λαμπάδες να κάψουν το σώμα της. Κι όταν είδε ότι δεν κάμπτεται ούτε από τις φωτιές- μάλιστα μένει κι ανέπαφη από τις φλόγες- δεν συγκινείται και δεν μαλακώνει η σκληρή καρδιά του, αντίθετα σκληραίνει ακόμη περισσότερο.

       Τώρα, εφευρίσκει άλλον τρόπο, με τον οποίο πιστεύει ότι θα απαλλαγεί από την παρουσία της. Δένουν έναν μεγάλο λίθο στον λαιμό της και την βυθίζουν στα ανοιχτά της θάλασσας. Η προσευχή της, όμως, μετέβαλε την πέτρα σε σωσίβιο, που την ανέβασε στην επιφάνεια και περπάτησε μέχρι την ακρογιαλιά. Οι  ειδωλολάτρες θαυμάζουν, ομολογούν τον ΘΕΟ της Χαριτίνης και δικό τους Μοναδικό κι Αληθινό ΘΕΟ και ο Δομετιανός φρίττει!.

       Τροχός και αναμμένα κάρβουνα περιμένουν την Αγία. Η  ζέουσα όμως αγάπη της στον Κ ύ ρ  ι ο  είναι ισχυρότερη κι από την φωτιά. Κατά θαυμαστό τρόπο σβήνουν τα κάρβουνα και εξασθενεί η δύναμη των δημίων που γύριζαν τον τροχό!! Κι όταν διαπίστωσαν ότι δεν κάμπτεται ούτε από τον φοβερό πόνο που της προκάλεσε η αφαίρεση των δοντιών, τότε ο Δομετιανός δίνει διαταγή σε όλους τους ανθρώπους που ήταν στην δικαιοδοσία του να ατιμάσουν το σώμα της.

       Η α γ ν ή δούλη υψώνει τα χέρια και δέεται να δεχθεί ο Κύριός της το πνεύμα της καθαρό, όπως και το σώμα της. Η φωνή της εισακούστηκε!!! Ο Κύριός της δεν επέτρεψε να την αγγίξουν οι βέβηλοι. Η ψυχή της πέταξε χαρούνενη κι ανέβηκε στα ουράνια ιερά και φωτεινά σκηνώματα. Εκεί που μπορεί κι απολαμβάνει το πρόσωπο του Αγαπημένου της στην ατελεύτητη χαρά!!Εκεί που η δούλη απολαμβάνει αιώνια την χαρά του  Κ υ ρ ί ο υ της!!!!!

Οι άνθρωποι του Θεού... ποιοι είναι;

     Οι άνθρωποι του Θεού στο βάθος είναι άχρονοι και αγενεαλόγητοι, κινούνται ελεύθεροι μέσα στην περιοχή του Θεού, ξεχωρισμένοι «εκ κοιλίας μητρός» στέκονται μεταξύ ουρανού και γης, στύλοι ακραιφνείς και ουράνιοι άνθρωποι. Στη ζωή των μεγάλων αναχωρητών δεν είναι ούτε ο σπείρων ούτε ο θερίζων, αλλά ο αυξάνων Θεός.

     Πολλές φορές τους βλέπουμε να περιφέρονται μέσα στον κόσμο, να βαστάζουν τα στίγματα του Κυρίου, κακουχούμενοι και συκοφαντούμενοι, κατά Χριστόν σαλοί, «εγενήθηκαν σαν πρόβατα σφαγής» όπως λέγει ο προφήτης. 

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2015

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Σεπτέμβριος 2015 

Διαβάστε Ε Δ Ω ! ολόκληρη την Εφημερίδα "ΔΙΨΩ"

Κυριακή 18 Οκτωβρίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Για να διαβάσετε τα κείμενα πατήστε πάνω στις φωτογραφίες

...μα σοβαρά πιστεύετε ότι είστε απόγονοι του Λεωνίδα και του Θεμιστοκλή;...

Γιώργος    Σεφέρης

Ο  παραπάνω  νομπελίστας  ποιητής   υπηρέτησε  κυρίως    στο    διπλωματικό     σώμα. Κάποτε  λοιπόν  που   ήταν  ο   Σεφέρης  πρέσβης    στην  Αγγλία, τον   ρώτησε   υποτιμητικά  κάποιος    επιφανής  ξένος:

Μα   σοβαρά  πιστεύετε   ότι   είστε    απόγονοι   του    Λεωνίδα  και   του   Θεμιστοκλή;

• Και  ο   Σεφέρης   του    απάντησε:

Όχι    είμαστε   απόγονοι  μόνο   της  μάνας  μας. Που  μας  μίλησε   Ελληνικά, που   προσευχήθηκε   Ελληνικά, που  μας  νανούρισε  με   ιστορίες  για    τα  κατορθώματα   του       Λεωνίδα   και    του   Θεμιστοκλή, και    είδαμε   την     ψυχή   της  να   βουρκώνει   την   Μεγάλη    Παρασκευή, μπροστά     στο  ξόδι    του  νεκρού   Θεανθρώπου.

(Μ.Σπυροπούλου: «5^η   εντολή»    σ.82-83)

Κάνοντας τον σταυρό του ξεκίνησε και... πέτυχε την πρωτιά!

Με θέα την πανέμορφη Σαντορίνη... πήρε το πρώτο βραβείο ο Δημήτρης Κυρσανίδης (Art of motion 2015).

Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Για να διαβάσετε τα κείμενα πατήστε πάνω στις φωτογραφίες 

"Κάντε λοιπόν κάτι για να ηρεμήσουν!..."

Προσοχή    στη   γλώσσα

Στο  μετρό   της   Νέας  Υόρκης  μπήκε  μια  μέρα   ένας   πατέρας   με   τα   δυο   του  παιδιά. Τα   παιδιά    χάλαγαν   τον  κόσμο   έπαιρναν   τα  πράγματα   των  άλλων   επιβατών  τα   πετούσαν  πέρα    δώθε. Ο  πατέρας  καθόταν   σκυφτός  και  πού  και  πού   έριχνε  καμιά ματιά   στα   άτακτα  παιδιά   του.

Οι  άλλοι   επιβάτες   διαμαρτυρήθηκαν  έντονα: Δεν  βλέπετε του   είπαν  ότι   τα  παιδιά   σας   είναι  πολύ   ανήσυχα; Κάντε  κάτι    για  να    ηρεμήσουν. Ο  πατέρας   τους  κοίταξε κάπως  περίεργα  και  με πόνο     ψυχής   είπε: Δίκιο  έχετε  θα  έπρεπε  κάτι  να  τους  πω. Τα    καημένα δεν  ξέρουν   τι  τους   γίνεται. Ξέρετε    γυρίζουμε   από   το  νοσοκομείο. Η  μάνα  τους   ήταν   βαριά   άρρωστη  και  πέθανε  πριν  μια    ώρα. Δεν  ξέρω  πώς  να  τους το  πω!

(Αρχιμ. Β. Μπακογιάννη: “Η  γλώσσα   είναι  μαχαίρι…!”)  

Με ξεχωρίζεις πιο πολύ από...

        Εάν κάποιους τους μισείς, άλλους ούτε τους αγαπάς ούτε τους μισείς, άλλους πάλι τους αγαπάς αλλά περιορισμένα, και άλλους τους αγαπάς υπερβολικά, εξαιτίας αυτής της ανισότητας γνώριζε ότι βρίσκεσαι μακριά από την τέλεια αγάπη, η οποία προϋποθέτει ν’ αγαπά κανείς εξ’ ίσου τον κάθε άνθρωπο. 

Μάξιμος ο Ομολογητής

ΠΟΣΟ ΛΥΠΑΜΑΙ (ποίημα)

Πόσο λυπάμαι Πατρίδα για σένα

Σαν βλέπω επάνω σου τα χέρια τα ξένα

Καρφιά να τρυπάνε ξανά το κορμί σου

Όμως φυλάξου μην πάθει η ψυχή σου.

Μην προσκυνήσεις, όχι και πάλι

Εσύ γεννήθηκες να είσαι μεγάλη

Εσύ τους έδωσες το φως και το πνεύμα

Και εκείνοι σ’ εφέραν εδώ στο τέρμα.

Συγχώρεσέ τους απ’ την καρδιά σου

Δείξτους και πάλι την αρχοντιά σου

Νομίζουν πως πέθανες όμως θα ζήσεις

Κι όλους τους άγριους θα τους νικήσεις.

Όχι με πόλεμο μόνο με πνεύμα

Εσύ δεν ήθελες ποτέ το αίμα

Έχεις μεγάλη αποστολή

Που απ’ τον Κύριο σου έχει δοθεί.

Δεν ήταν φίλοι σου, είναι εχθροί σου

Χρόνια πασχίζουνε να βγει η ψυχή σου

Γιατί σε θέλουνε να είσαι πτώμα

 Θέλουν να σέρνεσαι πάνω στο χώμα.

Όμως για πάντα εσύ θα φωτίζεις

πνεύμα και ήλιο ξανά θα σκορπίζεις

σ’ όλο τον κόσμο, την Οικουμένη

γι’ αυτό σε ζηλεύουνε πάντα οι ξένοι.

Στάσου ολόρθια σαν την λαμπάδα

Έτσι σου αξίζει, Χαίρε Ελλάδα

Χαίρε πατρίδα αγαπημένη

Μες την καρδιά μας είσαι κλεισμένη.

Όταν που εσείς και εμείς πονούμε

Έχουμε προγόνους να θυμηθούμε

Είσαι απ’ τα κόκκαλα εκείνων βγαλμένη

Και απ’ τον Θεό μας Ευλογημένη.

Πρέπει να ζήσεις, πρέπει να αντέξεις

Πάλι το χώμα με δάκρυ και αν βρέξεις

Όμως στο τέλος εσύ θα νικήσεις

Τον κόσμο με λάμψη ξανά θα στολίσεις.

ΜΗ ΦΟΒΟΥ ΕΛΛΑΣ

ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ!!!!

κ. Βούλα Χρυσοβιτσάνου

Απονομή βραβείων, στους εισαχθέντες στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, από τον εφημέριο, του Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών.

      Διοργανώθηκε μία λιτή αλλά ζεστή, οικογενειακή εκδήλωση στο πνευματικό κέντρο του ναού μετά το τέλος της κυριακάτικης θείας Λειτουργίας, όπου παρευρέθηκαν οι εισαχθέντες στις ανώτατες και ανώτερες σχολές μαζί με τα αγαπημένα τους πρόσωπα. 

     Ο εφημέριος του ναού πρωτοπρ. Αντ. Ρουμελιώτης τους καλωσόρισε και με απλά καρδιακά λόγια απευθύνθηκε και στα παιδιά και στους γονείς τους. Να προσέχουν και να τελειώσουν τις σπουδές τους στον καθορισμένο χρόνο, συμβούλεψε τους νέους και τις νέες. Να ανοίγουν την αγκαλιά τους στα παιδιά τους είτε περπατάνε στον ίσιο δρόμο είτε λοξοδρομούν από τις Σειρήνες που συναντούν στο δρόμο τους, είπε στους γονείς. 

     «Η αγκαλιά σας πρέπει να μοιάζει με την ανοιχτή αγκαλιά του Χριστού πάνω στο Σταυρό, που δεν κλείνει ποτέ και μας αγκαλιάζει όλους», ήταν τα λόγια του π. Αντωνίου.