Κυριακή 6 Αυγούστου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ένα μελτέμι από την Παναγιά της Τήνου ζητά ο μεγάλος ποιητής Ελύτης. Γιατί;

 

Κυριακή 30 Ιουλίου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ο ελαφρόμυαλος Νεωκόρος (του αγίου Παϊσίου)

 

Ποιους να μην ξεχνάς!!!

 

Εγκύκλιος Μητροπολίτου Πατρών κ. Χρυσοστόμου για την εορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου

Κυριακή 23 Ιουλίου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΟΥΝΙΟΣ 2023

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Ιούνιος 2023

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Ιουνίου. 

Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου.

Ὁ Ἐπίσκοπος κατά τόν Γέροντα π. Ἐπιφάνιον

 Ο Επίσκοπος κατά τον Γέροντα Επιφάνιο

Γράφει ὁ Ἀρχιμανδρίτης π. Ἱερόθεος Ἀργύρης

«Δεμένο μ’ ἔφεραν ἐνώπιόν σας, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ὅμως μὲ τὴ θέλησί μου. Μ’ ἔδεσαν τὰ γηρατειὰ τοῦ Σεβαστοῦ πατέρα καὶ ἡ φιλία τοῦ ἀγαπητοῦ Βασιλείου… Εἶναι τρομερὸ ποὺ τὸ σκέπτομαι… ὁ ἴδιος ἐγὼ βρίσκομαι στὸ θυσιαστήριο, ἕτοιμος νὰ μὲ θυσιάσουν πατέρας καὶ φίλος»1.

Ἄρνησις τοῦ π. Ἐπιφανίου νὰ δεχθῆ τὸ ἀξίωμα: Τὰ ἀνωτέρω συγκινητικὰ ρήματα ἐνέπνεαν ὅλους τοὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ φυσικὰ καὶ τὸν π. Ἐπιφάνιο. Εἶναι γνωστὸν ὅτι αὐτὸς ἀρνήθηκε νὰ δεχθῆ τὸ ἀρχιερατικὸ ἀξίωμα, παρὰ τὶς πιέσεις καὶ τὰ ἐπιχειρήματα εὐλαβῶν Ἐπισκόπων. Καὶ παρέμεινε ἀμετάβλητος ἕως τέλους σ’ αὐτή του τὴν ἀπόφασι:

«Ἡ στάσις Σας μὲ συνθλίβει, σημειώνει μὲ ἔμφασι, ἀλλὰ δὲν δύναμαι νὰ εἰπῶ τὸ ναί. «Τί ποιεῖτε κλαίοντες καὶ συνθρύπτοντές μου τὴν καρδίαν;» ’Ἐὰν ὅπως λέγετε, εἶνε θέλημα Θεοῦ, διατὶ ὁ Θεὸς δὲν λαλεῖ καὶ εἰς τὴν καρδίαν μου, διατὶ δὲν μοῦ δίδει ἐσωτερικὴν πληροφορίαν, διατὶ δὲν ἀλλάσσει τὰ ἐντός μου;… Παρακαλέσατε τὸν Θεόν, ἀφοῦ πιστεύετε ὅτι τὸ νὰ γίνω Ἐπίσκοπος εἶνε θέλημά Του, νὰ μὲ ἀλλοιώση. «Ἀδυνατεῖ Αὐτῷ οὐδέν». Δὲν βλέπω ἄλλην διέξοδον…»2.

Πραγματικὰ αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος δὲν ἦτο μόνον μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἐποχή του, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό του!

Τὸ ὕψος τῆς Ἀρχιερωσύνης: Ὅλοι μέσα στὸν ἐκκλησιαστικὸ χῶρο γνωρίζουμε τὴν σημασία καὶ τὸ ὕψος τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος. Τὸ νὰ εἶναι κανεὶς διάδοχος τῶν Ἀποστόλων καὶ εἰς τόπον καὶ τύπον Χριστοῦ ἀποτελεῖ τὸ ὕψιστο τῆς εὐθύνης ποὺ δύναται νὰ ἀναλάβη ὁ ἄνθρωπος.

Γι’ αὐτὸ τὸν λόγο, δὲν ἐπιτρέπεται ποτὲ κανεὶς νὰ ἀναζητῆ μόνος του τὴν ἀνάληψι αὐτοῦ τοῦ ἀξιώματος παρὰ μόνον ἐπιλεγόμενος καὶ ἐκλεγόμενος ἀπὸ τὸν Θεό, μέσα στὸν θεανθρώπινο ὀργανισμὸ τῆς Ἐκκλησίας. «Καὶ οὐχ ἑαυτῷ τις λαμβάνει τὴν τιμήν, ἀλλὰ ὁ καλούμενος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ, καθάπερ καὶ ὁ Ἀαρών»3. Ἐννοεῖται, καὶ τότε μετὰ φόβου καὶ τρόμου καὶ ἐὰν ὑπάρχη ἐσωτερικὴ πληροφορία. Πολλοὶ Ἅγιοι (ἐκτὸς τοῦ π. Ἐπιφανίου) ἐκλήθησαν καὶ διὰ νὰ ἀποφύγουν, ἔφυγαν εἰς τὰς ἐρήμους!

Ὅποιος ἐπιδιώκει ἤ μεθοδεύει, χάνει τὴν Χάρι: Ὁ Γέρων Ἐπιφάνιος ἔλεγε πάντοτε ὅτι «ὅποιος ἐπιδιώκει ἤ μεθοδεύει νὰ καταστῆ Ἐπίσκοπος, αὐτὸς χάνει τὴν Θεία Χάρι».

Ἐπιδίωξις μὲ ἀνθρώπινα μέσα καὶ μεθόδους: Καὶ νὰ τί ἀναφέρει αὐστηρὰ ἡ πατερικὴ σοφία: «Χωρὶς νὰ κληθῆς ἀπὸ τὸν Θεό, μὴ ἐπιδιώκης ποτὲ νὰ καταλάβης ἐκκλησιαστικὸ ἀξίωμα μὲ χρήματα, ἢ μὲ βοήθεια ἀνθρώπων ἤ μὲ δική σου ἀπαίτησι, καὶ ἂν ἀκόμη βλέπης τὸν ἑαυτό σου ἱκανὸ νὰ ὠφελήση ψυχές. Γιατί ὑπάρχουν τρία ἐνδεχόμενα, καὶ θὰ συμβῆ ἕνα ἀπὸ αὐτά. Ἤ θὰ ἔλθη ἐπάνω σου ἡ ἀγανάκτηση καὶ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ, μὲ ποικίλους πειρασμοὺς καὶ συμφορὲς καὶ θὰ σὲ πολεμήσουν ὄχι μόνον ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, ἀλλὰ καὶ ὅλη ἡ κτίσις σχεδὸν καὶ θὰ γεμίση στεναγμοὺς ἡ ζωή σου. Ἤ θὰ ὑπερ­­ισχύσουν οἱ ἀντίπαλοί σου καὶ θὰ καθαιρεθῆς μὲ μεγάλη ντροπὴ ἀπὸ τὴ θέση σου. Ἤ θὰ πεθάνης πρόωρα καὶ θὰ χωρισθῆς ἀπὸ αὐτὴ τὴ ζωή»4.

Πολεμικὴ κατὰ τοῦ μεταθετοῦ: Ἡ ἐπιδίωξις τῆς ἀναλήψεως τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος γίνεται, συνήθως, ἀπὸ ταπεινὰ καὶ ἁμαρτωλὰ ἐλατήρια. Ἔτσι πολλοὶ ἀναζητοῦν ὄχι τὴν διακονίαν, ἀλλὰ τὴν δόξα, τὶς τιμὲς καὶ τὸ χρῆμα. Γι’ αὐτὸ τὸ λόγο καὶ πολλοὶ Μητροπολίτες ἐπιδιώκουν νὰ πάρουν μετάθεσι σὲ μεγαλύτερες μητροπολιτικὲς περιφέρειες. Ὁ π. Ἐπιφάνιος ἐπολέμησε αὐτὴ τὴν ἀσθένεια μέσα στὴν Ἐκκλησία μὲ μεγάλο ζῆλο καὶ διεξάγοντας νικηφόρους πολέμους. Ἔγραψε πολλὰ κείμενα καὶ ἠγωνίσθη, ὥστε στὸν Καταστατικὸ Χάρτη τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος τοῦ 1977 νὰ μὴ περάση διάταξις ἐπιτρέπουσα τὸ μεταθετό. Δυστυχῶς, δὲν ἐπέτυχε τὸ ἀπόλυτο, ἀλλὰ νὰ γίνεται μεταθετὸ πολὺ δύσκολα καὶ μὲ αὐξημένη πλειοψηφία τῆς Ἱεραρχίας.

Τὸ κυνήγι κατὰ τῶν μοιχεπιβατῶν: Ἕτερο μεγάλο θέμα ποὺ ἐχαρακτήριζε τὴν στάσι τοῦ π. Ἐπιφανίου γιὰ τὸ ἐπισκοπικὸ ἀξίωμα, ὑπῆρξε ὁ πόλεμος κατὰ τῶν Ἀρχιερέων ποὺ κατέλαβον Μητροπόλεις ζώντων εὐλαβῶν Ἐπισκόπων ἐκδιωχθέντων βιαίως, ἀντικανονικῶς καὶ ἀδίκως, διὰ τῆς κρατικῆς ἐξουσίας. Διεξήγαγε ἀνένδοτο πόλεμο ἐναντίον τῶν μοιχεπιβατῶν. Μὲ αὐτοὺς διέκοψε κάθε ἐπικοινωνία, ἀκόμη καὶ ὅταν ἦσαν πρόσωπα προσφιλῆ εἰς αὐτόν.

– «Τὰ χέρια σου στάζουν αἷμα, τὸ αἷμα τῶν ἀδελφῶν σου», ἔλεγε πρὸς κάποιον ἔνοχο γι’ αὐτὸ τὸ ζήτημα.

Ἀπουσία συνοδικοῦ συστήματος: Ἕνα ἀπὸ τὰ οὐσιαστικὰ προβλήματα ποὺ στεναχωροῦσαν τὸν π. Ἐπιφάνιο ἦτο ἡ ἀπουσία  οὐσιαστικῆς  καὶ  πρα­γματικῆς λειτουργίας τοῦ συνοδικοῦ συστήματος. Καὶ τοῦτο διότι, πολλοὶ Ἐπίσκοποι καθίστανται ἄβουλοι στὰ χέρια τῶν Προκαθημένων τῶν Αὐτοκεφάλων Ἐκκλησιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας. Καὶ δυστυχῶς, κάποιοι ἔχουν δώσει «ὅρκους ὑποταγῆς» πρὸς αὐτοὺς ποὺ τοὺς προώθησαν…!

Βαθὺς πόνος γιὰ τὴν κατάστασι τῆς Ἐκκλησίας μας: Πολλὲς φορὲς βλέπουμε τὰ βαθειὰ προβλήματα καὶ τὰ καρκινώματα ποὺ δημιουργοῦν μέσα στὸ σῶμα τῆς Ἐκκλησίας ἀνάξιοι καὶ ἐπίορκοι κληρικοί, κάθε βαθμοῦ καὶ τάξεως, καὶ κυρίως οἱ Ἐπίσκοποι. Αὐτὰ ἀποτελοῦσαν ὀδυνηρὸ βίωμα γιὰ τὸν π. Ἐπιφάνιο, καὶ γι’ αὐτὸ τὸ λόγο συχνὰ ἀπήγγειλε μὲ βαθὺ πόνο ψυχῆς, πάντοτε ἀπὸ στήθους, τὰ διαπιστωτικὰ λόγια τοῦ ἀετοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας, Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου: «…τὰ τῶν φίλων ἄπιστα, τὰ τῆς Ἐκκλησίας ἀποίμαντα. Ἔρρει τὰ καλά, γυμνὰ τὰ κακά, ὁ πλοῦς ἐν νυκτί, πυρσὸς οὐδαμοῦ, Χριστὸς καθεύδει. Τί χρὴ παθεῖν; Μία μοι τῶν κακῶν λύσις, ὁ θάνατος»5.

Σκάνδαλα τῶν ἀναξίων καὶ ἐπιόρκων: Ἡ πορεία πολλῶν Ἀρχιερέων καὶ ἡ κατάπτωσις ὀφείλεται στὸ κακὸ ξεκίνημά τους, στὰ κωλύματά τους καὶ στὶς ἐσφαλμένες ἐπιλογές τους. Αὐτοὶ βασανίζουν τὴν Ἐκκλησία καὶ τραυματίζουν βαθύτατα τὴν Πατρίδα.

Εἶναι λίαν χαρακτηριστικὰ τὰ φοβερὰ λόγια τοῦ κοσμοκαλόγερου, τοῦ ἁγίου τῶν Ἑλληνικῶν γραμμάτων, Ἀλεξάνδρου Παπαδιαμάντη, ποὺ ἐντάσσει μὲ γλαφυρότητα μέσα στὶς πληγὲς τῆς πονεμένης Ἑλλάδος, μετὰ τὴν Ἐθνικὴ Παλιγγενεσία, τοὺς πολιτικοὺς καὶ τοὺς ἀναξίους Ἀρχιερεῖς (καὶ ὄχι μόνον τότε!): «Πολλοὶ πολιτικοὶ εἶναι γόνοι λῃστῶν». Καί, «Στὸ κλῖμα τῆς ἠθικῆς καταπτώσεως, μετὰ τὴν ἀπελευθέρωσι τοῦ 1821, προβάλλουν οἱ διεφθαρμένοι ὡς φαντάσματα!».

Ἡγέτες εἰς Ἐκκλησίαν αἰώνιον: Ὁ Γέρων Ἐπιφάνιος ἤθελε Ἀρχιερεῖς δυνατοὺς στὸ λόγο καὶ στὸ ἔργο. Μᾶς ἀνέφερε περιστατικὰ Ἐπισκόπων, ποὺ μὲ σθένος ἀντέδρασαν στὶς ἀπαιτήσεις πανισχύρων πολιτικῶν παραγόντων. Ἡ στάσις τους ὑπῆρξε ὄντως μεγαλειώδης καὶ ἀντάξια τῶν παλαιῶν ἀδούλωτων Πατέρων. Καὶ σήμερα ἀναζητοῦμε μορφές, ποὺ νὰ μὴ σκύβουν στῆς ἐξουσίας τὰ κελεύσματα, στὶς κολακεῖες τῶν ἰσχυρῶν καὶ στὰ δῶρα τῶν πλουσίων.

Σχέδιο ἀντιδράσεως: Ἡ Ἐκκλησία ἐν διωγμῷ: Ὅταν ἡ Ἐκκλησία εὑρέθη εἰς δύσκολη θέσι κατὰ τὸ 1987, ὁ π. Ἐπιφάνιος ἐβοήθησε τὴν ἡγετικὴ ὁμάδα τῆς Ἐκκλησίας, ὥστε νὰ διεξάγουν πόλεμο νικηφόρο. Τότε λοιπόν, ἐπρότεινε ἕνα ἔξυπνο σχέδιο νίκης: Νὰ κηρύξουν τὴν Ἐκκλησία εἰς κατάστασι διωγμοῦ, δηλ. νὰ κλείσουν τοὺς Ἱ. Ναούς, νὰ σταματήσουν κάθε τελετουργία, ἐκτὸς τῶν ἀναγκαίων (π.χ. κηδειῶν), νὰ ἀποσυρθῆ ὁ Ἀρχιεπίσκοπος καὶ νὰ ἀναλάβη ἐπιτροπὴ Ἀρχιερέων τὴν διοίκησι, ὥστε νὰ μὴ δύναται ἡ ἐξουσία νὰ πιέζη ἕνα πρόσωπο. Καὶ μόνον ἡ ἔξυπνη ἀπειλὴ ἐφαρμογῆς τοῦ σχεδίου ἐπέφερε τὸ νικητήριο ἀποτέλεσμά του. Παρὰ ταῦτα, ἐν συνεχείᾳ, ὁ «πρωτεργάτης» τοῦ δημιουργηθέντος ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος, μὲ τὶς ἐκθρονίσεις τῶν Ἀρχιερέων καὶ τὶς μοιχεπιβασίες, Ἀρχιεπίσκοπος Σεραφείμ, ὑπέστειλε τὴν σημαία καὶ ἐπρόδωσε τοὺς ἀγῶνες..!

Ἡ ἐξουσία μπορεῖ νὰ διαφθείρη καὶ ἡ ἀπόλυτος ἐξουσία διαφθείρει ἀπόλυτα: Ὁ κίνδυνος ἐκ τῆς δόξης τῆς ἀρχιερατικῆς ἐξουσίας εἶναι τεράστιος. Ὁ π. Ἐπιφάνιος μᾶς ἀνέφερε ἕνα λίαν χαρακτηριστικὸ περιστατικό: Ἕνας νεαρὸς χαρισματικὸς κληρικὸς μὲ ἀγγελόμορφο πρόσωπο ἐχειροτονήθη Ἐπίσκοπος εἰς νεαρὴ ἡλικία. Γρήγορα ἡ δόξα τοῦ πῆρε τὰ μυαλά. Ἐνεπλάκη μὲ τὰ πολιτικὰ καὶ ἐξετράπη στὰ ἠθικὰ ζητήματα. Τέλος κατέληξε, νὰ λάβη τὸν τίτλο «ματωμένος…» καὶ ἔφυγε ἀπὸ τὴν ζωὴ καθηρημένος καὶ περιφρονημένος.

Βασικὴ ἀρχή του ὅτι, οἱ Μητροπολίτες ἐκπροσωποῦν τὴν Ἐκκλησία: Τέλος νὰ σημειώσουμε ὅτι, ὅπως καὶ ὁ Βουλευτής, σύμφωνα μὲ τὸ Σύνταγμα, δὲν ἐκπροσωπεῖ οὔτε τοὺς ψηφοφόρους του, οὔτε τὴν περιοχή του, οὔτε τὸ κόμμα του, ἀλλὰ τὸ Ἔθνος, τὸ ἴδιο συμβαίνει, κατὰ τοὺς Ἱ. Κανόνες καὶ γιὰ τὸν Ἐπίσκοπο καὶ γενικῶς καὶ γιὰ τὸν κάθε κληρικό. Δὲν ἐκπροσωπεῖ καὶ δὲν πρέπει νὰ ἐργάζεται μόνον γιὰ τὴν ἐπαρχία του, ἀλλὰ κυρίως γιὰ ὁλόκληρο τὴν Ἐκκλησία.

Αὐτὸ ἀποτελοῦσε βασικὴ καὶ κυρίαρχο θέσι τοῦ π. Ἐπιφανίου γιὰ τὶς ἐκκλησιαστικὲς εὐθύνες τῶν Ἐπισκόπων. Αὐτοὶ ὀφείλουν νὰ ἐργάζωνται γιὰ τὴν καθόλου Ἐκκλησία καὶ νὰ πολεμοῦν τὴν «ἀντι-Ἐκκλησία», ποὺ σὲ ἐποχὲς καταπτώσεως ὑφέρπει διὰ τῶν ἀνηθίκων καὶ ἀναξίων ρασοφόρων ἐκ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν Ἀρχιερέων. Νὰ πολεμοῦν ἐκείνους ποὺ μέσα στὴν Ὀρθοδοξία δημιουργοῦν ὑποδορίως τὴν «ἀντ-Ὀρθοδοξία»· ἐκείνους ποὺ εἶναι πραγματικὰ κλέπτες καὶ ληστές, κατὰ τὰ ἀδιάψευστα λόγια τοῦ Κυρίου μας:

«Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ μὴ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας εἰς τὴν αὐλὴν τῶν προβάτων, ἀλλὰ ἀναβαίνων ἀλλαχόθεν, ἐκεῖνος κλέπτης ἐστὶν καὶ λῃστής· ὁ δὲ εἰσερχόμενος διὰ τῆς θύρας ποιμήν ἐστιν τῶν προβάτων»6.

Σημειώσεις:

1. Λόγος Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου, κατὰ τὴν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία του ἀπὸ τὸν Ἐπίσκοπο πατέρα του καὶ ἀπὸ τὸν Ἅγιο Βασίλειο. 2. Γέροντος Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου, «Ἐξομολόγησις καὶ ἀπολογία», περὶ ἀποφυγῆς τῆς Ἀρχιερωσύνης, Ἀρχιμ. Ἀθανασίου Παπασταύρου, ἐκδόσεις «Τροχαλία», πρώτη ἔκδοσις 1999, σελ. 42-43. 3. Ἑβρ. ε΄ 4. 4. Φιλοκαλία τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν Πατέρων, Μετάφρασις Ἀντ. Γαλίτη, ἐκδόσεις «τὸ Περιβόλι τῆς Παναγίας», τόμος Δ’, Ὅσιος Νικήτας Στηθάτος, Β΄ Ἑκατοντάς, σελ. 95. 5. Tlg. Epistulae 80.2-3, Ἁγ. Γρηγορίου Θεολόγου. 6. Ἰωάν. ι΄ 1-2.

Πηγή: «Ὀρθόδοξη Μαρτυρία» ἀρ. 106 Ἄνοιξη – Καλοκαίρι 2015

Ορθόδοξος Τύπος

Διὰ τῆς καρδίας …! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  (9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023) 

«καρδίᾳ γὰρ πιστεύεται εἰς δικαιοσύνην, στόματι δὲ 

ὁμολογεῖται εἰς σωτηρίαν» (Ρωμ. Ι΄ 10). 

Ἡ Πίστις ποὺ … σώζει!

Πολλάκις, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ὡμιλήσαμεν ἀπὸ τούτου τοῦ «βήματος», διὰ τὴν Πίστιν εἰς τὸν Θεόν, καὶ πολλάκις ἀνεφέρθημεν, - λεπτομερῶς μάλιστα, - εἰς τὴν σώζουσαν, ἀλλὰ καὶ μὴ σώζουσαν … πίστιν! Πολλάκις εἴδομεν καὶ εὐφράνθημεν, … Ἁγίους καὶ ὁμολογητὰς καὶ Πατέρας καὶ μάρτυρας, οἵτινες διὰ ταύτην τὴν πίστιν των, ἠρνήθησαν δόξας καὶ τιμὰς καὶ θρόνους καὶ οἰκονομικὰς ἀπολαβὰς ὡς καὶ αὐτὴν τὴν ἰδίαν ζωήν των, ἀλλ’ ἐπίσης εἴδομεν καὶ ἐκείνους οἵτινες, … κρυπτόμενοι ὄπισθεν τῆς ψευδοῦς καὶ ἀνυπάρκτου «πίστεως», καὶ προβάλλοντες ταύτην ὡς προπέτασμα καπνοῦ, κατ’ οὐσίαν ἠρνήθησαν ταύτην, διὰ νὰ κερδίσωσι προσκαίρους τιμὰς καὶ δόξας! Διὰ τῆς Πίστεως, ἡγιάσθησαν καὶ ἔτι ἁγιάζονται, ἅπαντες οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς … εἰκονικῆς καὶ ψευδοῦς «πίστεως», ἠστόχησαν καὶ ἐπλανήθησαν καὶ ἐκολάσθησαν, πολλοί, περισσότεροι τῶν πρώτων …!

Ὁ θεῖος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος, ἐκεῖνος ὅστις ὡμίλησε καὶ ἔγραψε διὰ τὴν Πίστιν, χωρὶς περιστροφάς, καὶ μὲ ἰδιαιτέρως «καυστικὸν» τρόπον, ἔδειξε καὶ δεικνύει εἰς τὴν Καθολικὴν ἐπιστολήν του, τὴν ὀρθὴν καὶ ἀσφαλῆ Πίστιν, ἀλλὰ καὶ τὴν πλαστὴν καὶ νενοθευμένην τοιαύτην! Πιστός, δὲν εἶναι ἐκεῖνος ποὺ φαίνεται ἢ καὶ διαθέτει τινὰ στοιχεῖα καὶ δῆθεν ἀρετάς, καὶ διατυμπανίζει ἐπαιρόμενος διά ταῦτα, ὡς οἱ Φαρισαῖοι ἐκεῖνοι …! Πιστὸς εἶναι, - ἀντιθέτως! - ἐκεῖνος ὅστις, παραλλήλως πρὸς τὰς ὀρθοδόξους πεποιθήσεις του, ἀγωνίζεται καὶ διὰ τῶν ἔργων! Κυρίως ὅμως καὶ πρωτίστως, ἀγαπᾷ τὸν Θεὸν καὶ ζεῖ δι’ Αὐτόν! Τοῦτο ἄλλωστε, συνέστησεν καὶ μᾶς ὑπέδειξεν ὁ Κύριος˙ «ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου» (Μάρκ. ΙΒ΄ 30)! Ἡ τοιαύτη Ἀγάπη, συνιστᾷ τὸν Πιστὸ καὶ τὸν Ἅγιον! Ὅσα δὲ ἔργα καὶ ἀγῶνας καὶ ἐὰν καταβάλῃ καὶ κοπιάσῃ, θὰ εἶναι ἁπλῶς τὰ στοιχεῖα αὐτῆς ταύτης τῆς … Ἀγάπης του πρὸς τὸν Θεόν!

 

Διὰ τῆς καρδίας …!

Ἡ Πίστις εἶναι … ἔκφρασις τῆς καρδίας! Τοῦτο, εὐκόλως τὸ ἀντιλαμβάνεται ἕκαστος! Ἐκείνη ἡ δῆθεν «πίστις» ἥτις προφέρεται διὰ τῶν χειλέων ἢ «πλάθεται» καὶ προσποιεῖται, δὲν πείθει οὐδὲ κἂν ἐκεῖνον ὅστις τὴν … ἐπικαλεῖται καὶ τὴν διαφημίζει! Ἡ Πίστις δὲν λέγεται, ἀλλὰ καὶ δὲν δύναται νὰ κρυβῇ! Τοῦτο ἀκριβῶς διδάσκει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, εἰς τοῦτον τὸν στίχον τὸν ὁποῖον καὶ ἐπεξηγοῦμεν! Ἡ πίστις μαρτυρεῖ εἰς τὸν ἴδιον τὸν πιστόν, ὅτι εἶναι … δεδικαιωμένος! Ἡ ἀγάπη καὶ ἡ πίστις εἰς τὸν Θεόν, ὡς λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς καὶ Θεολόγος Ἰωάννης, … δὲν φοβεῖται! Ἡ ἀγαπῶσα καὶ πιστεύουσα καρδία, βεβαιοῖ, ὅτι … «φόβος οὐκ ἔστιν ἐν τῇ ἀγάπῃ, ἀλλ᾿ ἡ τελεία ἀγάπη ἔξω βάλλει τὸν φόβον» (Α΄ Ἰωάν. Δ΄ 18)!

Ταύτην τὴν πίστιν, τὴν ἐκφραζομένην ἀπὸ τὴν καρδίαν καὶ οὐχὶ ἀπὸ τὰς … ἐξωτερικὰς κινήσεις, βλέπομεν εἰς τὴν ζωὴν τῶν Ἁγίων!  Ἡ πίστις διὰ τὴν ὁποίαν ὁμιλοῦμε καὶ τὴν ὁποίαν προβάλλει σήμερον ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, εἶναι ἐκείνη διὰ τῆς ὁποίας, διεξῆλθον τὴν παροῦσαν ζωήν, οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας. Ὅλες ἐκεῖνες οἱ καταξιωμένες καὶ ἅγιες μορφὲς τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης, ποὺ κοσμοῦν τὸ «νοητὸν στερέωμα» τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἐκεῖνα τὰ «μυρίπνοα ἄνθη τοῦ Παραδείσου» τὰ ὁποῖα … «διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ...». Ἐκείνη ἡ «Θεία παρεμβολή», οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, οἱ Μάρτυρες, οἱ Ὅσιοι, οἱ Δίκαιοι, οἱ Ἀσκηταί, οἱ Πατέρες καὶ Διδάσκαλοι, οἱ παλαιότεροι καὶ οἱ νεώτεροι, οἱ ἄνδρες καὶ αἱ γυναῖκες, οἱ, κάθε ἐθνικότητος, φυλῆς καὶ χρώματος, οἱ ὁποῖοι «ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν». Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἔθεσαν τοὺς ἑαυτούς των εἰς τὴν ὑπηρεσίαν τοῦ Θείου θελήματος, ἔστω καὶ ἂν ἠπειλήθησαν, ἔστω καὶ ἂν ἐδιώχθησαν, ἔστω καὶ ἂν ὑβρίσθησαν καὶ προπηλακίσθησαν˙ ἔστω καὶ ἂν ὡδηγήθησαν εἰς τὰ φρικτὰ καὶ ἀνήκουστα μαρτύρια.

Εἶναι ἐκεῖνοι καὶ ἐκεῖνες, πού, διὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν πίστιν εἰς ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ὁ Θεὸς ὑπεσχέθη, θυσίασαν τοὺς ἑαυτούς των, τὴν ἀγάπη τῶν οἰκείων τους, τὴν ἀποδοχὴ τοῦ κόσμου, τὸ θέλημά τους, ἀκόμη καὶ τὶς πιὸ στοιχειώδεις ἀνέσεις τους. Τέλος εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι … «ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι, ἐν ὑπομονῇ πολλῇ, ἐν θλίψεσιν, ἐν ἀνάγκαις, ἐν στενοχωρίαις, ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ... ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, ἐν ἁγνότητι, ... διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ... ὡς ἀποθνήσκοντες» (Β΄ Κορινθ. ΣΤ΄ 4-10), μᾶς ἔδωσαν καὶ μᾶς δίδουν νὰ καταλάβωμεν, ποία εἶναι ἐκείνη ἡ πίστις τὴν ὁποίαν ζητεῖ ὁ Κύριος ἀπὸ ἡμᾶς.

 

Ἐκ τῆς τοιαύτης πίστεως … ἡ σωτηρία!

Ὁ Θεῖος Νόμος, ἀγαπητοί μου, καὶ ἡ ἐφαρμογή του, εἶναι ἀσφαλῶς ἀπαιτούμενα διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν. Ὅταν ἠρώτησεν ὁ πλούσιος νεανίσκος τὸν Κύριον, «διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» (Λουκ. ΙΗ΄ 18), ὁ Κύριος τοῦ ἀπήντησεν ἀρχικῶς ὅτι πρέπει νὰ τηρῇ τὸν Νόμον καὶ τὰς ἐντολάς. Ὅταν δέ, οὗτος ὁ νεανίσκος ἐπαρρησίασεν ἑαυτὸν ὡς πιστὸν τηρητὴν τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου, ὁ Κύριος προεχώρησεν εἰς τὴν ... Πίστιν! «ἔτι ἕν σοι λείπει· πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι» (Λουκ. ΙΗ΄ 22). Ζητεῖ, δηλαδή, ἀπ’ αὐτόν, νὰ παύσῃ νὰ ἐμπιστεύεται ἑαυτὸν εἰς τὴν τεραστίαν περιουσίαν του, ἀλλὰ διανέμων ταύτην εἰς τοὺς πτωχούς, νὰ ἀφήσῃ ἑαυτὸν εἰς τὰς παντοδυνάμους χείρας τοῦ Θεοῦ. Τοῦτο εἶναι τό, μετὰ τὸν Νόμον, σωτήριον "βῆμα". Ἡ πίστις, κατὰ τὴν ὁποίαν, ὁ ἄνθρωπος ἀφήνει ὁλοκλήρως ἑαυτόν, εἰς τὴν μέριμναν τοῦ Θεοῦ.

«Ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ΙΗ΄ 3). Ὡς τὰ μικρὰ παιδία καὶ βρέφη, οὒκ ἔχουσιν ἴδιον θέλημα καὶ ἐμπιστεύουσιν ἑαυτὰ εἰς τὴν θέλησιν καὶ ἐπιλογὰς τῶν ἑαυτῶν γονέων, οὕτω καὶ ἡμεῖς ὀφείλομεν ἵνα ἐμπιστευθῶμεν ἑαυτοὺς εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρὸς ἡμῶν, ἵνα ἐπιτύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τῆς ἀπολαύσεως. Ἀμήν.

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν   

 

Κυριακή 16 Ιουλίου 2023

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἡ Θεοτόκος, οἱ Ἅγιοι καὶ … ἡμεῖς! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ – ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΟΣ (2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023)

«εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς» (Ἑβρ. Θ΄ 7).

Τὰ … «Ἅγια τῶν ἁγίων»! 

Ἦτο τὸ «ἱερὸν βῆμα», θὰ ἐλέγωμεν, τῆς πρώτης σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐν συνεχείᾳ τοῦ Ναοῦ τοῦ Σολομῶντος! Ἀκόμη καὶ τότε ποὺ ἐπέτρεψεν ὁ Θεός, διὰ τὴν ἀσέβειαν καὶ σκληροκαρδίαν τῶν Ἰουδαίων, νὰ καταστραφῇ τὸ ἱερόν τους τέμενος, - καὶ τοῦτο ἔγινε κατ’ ἐπανάληψιν, - ἡ εὐλάβεια τοῦ λαοῦ ἐκείνου πρὸς τοῦτον τὸν Ναόν, τοὺς ἠνάγκαζεν ἵνα τὸν ἐπανοικοδομοῦν καὶ ἔχουσι πάντοτε ἐντὸς αὐτοῦ, τὰ «ἅγια τῶν ἁγίων»! Εἰς τὸν χῶρον τοῦτον τὸν πανάγιον, ἀπηγορεύετο εἰς ἅπαντας ἵνα, οὐχὶ μόνον … εἰσέρχονται καὶ πλησιάζουσιν, ἀλλὰ καὶ … ἀτενίζουσιν ἁπλῶς˙ καὶ μόνον ὁ Ἀρχιερεὺς ἑκάστου ἐνιαυτοῦ, εἰσήρχετο κατὰ μίαν καὶ μόνην φορὰν εἰς ταῦτα τὰ «ἄδυτα» τῶν «ἁγίων τῶν ἁγίων», ἵνα θυμιάσῃ ταῦτα! Τοῦτον τὸ ἱερὸν χῶρον, ἐχώριζεν ἐκ τοῦ λοιποῦ Ναοῦ τὸ τεράστιον καὶ βαρύτιμον … «καταπέτασμα», καὶ πρὸ τούτου τοῦ καταπετάσματος ὑπῆρχον οἱ δύο φοβεροὶ … «χερούβ»  (ἄγγελοι), οἵτινες ἐτρόμαζον καὶ ἠπείλουν τὸν οἷονδήποτε τολμητίαν, ὅστις θὰ περιεφρόνῃ τὴν ἱερότητα τοῦ ἁγίου τούτου σκηνώματος!  

Οὕτω, ὡς μελετῶμεν εἰς τὸ τρίτον βιβλίον τῶν Μακκαβαίων, ὅτε ἀπεπειράθη ὁ ὑπερφίαλος βασιλεὺς τῆς Αἰγύπτου, Πτολεμαῖος Δ΄ ὁ Φιλοπάτωρ, ἵνα παραβιάσῃ τὸ ἄβατον τούτου τοῦ Παναγίου τόπου, … «ὁ πάντων ἐπόπτης Θεὸς καὶ πρὸ πάντων ἅγιος ἐν ἁγίοις … τὸν ὕβρει καὶ θράσει μεγάλως ἐπῃρμένον ἐμάστιξεν αὐτόν, ἔνθεν καὶ ἔνθεν κραδάνας αὐτὸν ὡς κάλαμον ὑπὸ ἀνέμου, ὥστε κατ' ἐδάφους ἄπρακτον, ἔτι καὶ τοῖς μέλεσι παραλελυμένον μηδὲ φωνῆσαι δύνασθαι δικαίᾳ περιπεπλεγμένον κρίσει» (Γ΄ Μακ. Β΄ 21-22)! 

Εἰς ταῦτα δὲ τὰ «ἅγια τῶν ἁγίων», Θείᾳ ἐπινεύσει, εἰσῆλθεν ἡ … τριετίζουσα παιδίσκη, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἥτις καὶ παρέμεινεν ἐκεῖ ἕως τοῦ δωδεκάτου ἔτους τῆς ἡλικίας της, ὁπότε ἐξῆλθε, καὶ οἱ ἱερεῖς τὴν ἠρραβώνισαν μετὰ τοῦ δικαίου Ἰωσήφ! Εἰς ταῦτα δὲ τὰ Ἅγια τῶν Ἁγίων, ἐπίσης, ἐνεφανίσθῃ ὁ Ἀρχάγγελος Γαβριὴλ εἰς τὸν ἀρχιερέα Ζαχαρίαν καὶ τοῦ ἀνήγγειλεν ὅτι, … «εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου Ἐλισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰωάννην» (Λουκ. Α΄ 13)! 

Ἡ σκηνὴ τοῦ … Θεοῦ Λόγου! 

Ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία , ἀγαπητοί μου ἀναγνῶσται, ἔχει ὁρίσει ὅπως, τὸ Ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα τὸ ὁποῖον ἠκούσαμεν σήμερον, νὰ ἀναγινώσκεται ὅταν ἔχωμεν κάποια Θεομητορικὴν ἑορτήν! Σήμερον δέ, ἑορτάζομεν τὴν «κατάθεσιν τῆς Τιμίας Ἐσθῆτος τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου»! Εἶναι δὲ προφανές, ὅτι ἡ ἀναφορὰ εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, μᾶς παραπέμπει εἰς τὴν καθαρότητα καὶ τελειότητα τῆς Παναγίας μας! Αὕτη εἶναι τὸ καθαρώτατον σκεῦος καὶ τέμενος, ὡς τὴν ἀποκαλοῦν οἱ ἅγιοι Πατέρες, διότι ἐν ἀντιδιαστολῇ καὶ κατὰ πολὺ περισσότερον τῆς παλαιᾶς ἐκείνης σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου, αὕτη ἐδέχθῃ ἐν τῇ κοιλίᾳ της, τὸν Ἀχώρητον Θεόν! Ἐὰν τότε, εἰς ἐκεῖνον τὸν ἡγιασμένον χῶρον, «συνωμίλει» ὁ Ἄπειρος Θεὸς μετὰ τοῦ «θεράποντός» Του, προφήτου Μωϋσέως, ἐδῶ εἰς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ὄχι ἁπλῶς ὁμιλεῖ ὁ Κύριος, ἀλλὰ ἐσκήνωσεν ἐν τῇ παναγίᾳ γαστρὶ Αὐτῆς!   

Καὶ ἐὰν τότε ὁ Ἅγιος ἐκεῖνος χῶρος, ἦτο ὁ καθ’ αὐτὸ χῶρος τοῦ Θεοῦ καὶ οὐδεὶς ἐπετρέπετο ἵνα πλησιάσῃ εἰς τοῦτον, ὡς ἤδη εἴπωμεν, καὶ οὔτε κἂν νὰ βλέψῃ πρὸς τοῦτον, οὕτω καὶ - μυριάκις ἀνώτερον, - ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ὑπῆρξεν ὁ ζωντανὸς οἶκος τοῦ Θεοῦ, «τὸ καθαρώτατον ἁγίασμα», εἰς τὴν ὁποίαν κατεσκήνωσεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός σωματικῶς, ὅτε ἦλθεν εἰς τὴν γῆν ὡς ἄνθρωπος διὰ νὰ σώσῃ τὸ ἀνθρώπινον γένος ἐκ τοῦ θανάτου τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς κολάσεως! Καὶ ἐὰν εἰς ἐκείνην τὴν σκηνήν, εἰσήρχετο «ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ Ἀρχιερεύς», ἐν ταύτῃ τῇ Παναχράντῳ Θεοτόκῳ, … μόνος ὁ Ἀρχιερεὺς τῶν ἀρχιερέων ὁ Ἀληθινὸς Θεός, εἰσῆλθεν, καὶ οὐδεὶς πλέον ἐπλησίασεν οὐδὲ ἤγγισεν εἰς ταύτην τὴν Πανάχραντον Θεοτόκον! Ἐνταῦθα, θεωροῦμεν ἀπολύτως ἀπαραίτητον, ἵνα στηλιτεύσωμεν μετ’ ἀποστροφῆς καὶ βδελυγμίας, μίαν, βυζαντινῆς τεχνοτροπίας, «εἰκόνα» τῆς «Ἁγίας Οἰκογενείας», εἰς ἣν εἰκονίζεται ὁ Ἰωσὴφ ὁ μνήστωρ … ἐναγκαλιζόμενος τὴν «ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν καὶ καθαρωτέραν λαμπηδόνων ἡλιακῶν»! Ἀσφαλῶς καὶ ἡ τοιαύτη βλάσφημος ἀπεικόνισις, εἶναι … «νεωτέρας ἐμπνεύσεως» καὶ οὐδαμοῦ συναντᾶται εἰς τὴν ἱστορίαν τῆς Ἐκκλησίας, καθὼς καὶ εἰς τὰς ἀπείρους ἀπεικονίσεις τῆς «Κυρίας τῶν ἀγγέλων»! Μόνον ὁ Πανάγιος Θεὸς ἤγγισεν καὶ προσήγγισεν εἰς Αὐτήν, καὶ οὐδεὶς ἕτερος! 

Ἡ Θεοτόκος, οἱ Ἅγιοι καὶ … ἡμεῖς! 

Ἅπαντες οἱ Ἅγιοι ἐδοξάσθησαν καὶ δοξάζονται ὑπὸ τοῦ Τρισαγίου Θεοῦ ἡμῶν, καὶ ἀπολαμβάνουσι τὰς χάριτας τοῦ Παραδείσου! Καὶ τοῦτο, διότι ἠγωνίσθησαν καὶ ἠγάπησαν τὸν Θεόν, περισσότερον οἵουδήποτε ἄλλου τινος προσώπου τε καὶ πράγματος! Διότι, οὗτός ἐστιν ὁ Ἅγιος˙ ὄχι, ἀσφαλῶς, … ὁ ἀναμάρτητος, ἐφ’ ὅσον τοιοῦτος μόνος ὑπῆρξεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ἀλλ’ ὅστις ἠγάπησε τὸν Θεὸν ὑπὲρ τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τὰ τέκνα καὶ πᾶν ὅ,τι ἄλλο …! Ὅστις ἠγάπησε τὸν Κύριον «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας … καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς … καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας … καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος … » (Μάρκ. ΙΒ΄ 30)! Ἐκεῖνος ὅστις, προετίμησε Τοῦτον, καὶ ἐθυσίασεν ἀκόμη καὶ τὴν ἰδίαν τὴν ζωήν του, προκειμένου … εἶναι μετ’ Αὐτοῦ ἐν τῇ αἰωνιότητι! 

Ὅμως, πάντας τούτους τοὺς Ἁγίους, ὑπερέβαλεν ἡ Θεοτόκος, οὐχὶ μόνον διότι καὶ αὕτη ὑπερηγάπησεν τὸν υἱὸν αὐτῆς καὶ Θεόν, ἀλλὰ καὶ διότι ἐχαριτώθη καὶ ὑπερυψώθῃ ὑπ’ Αὐτοῦ, γενομένη Μήτηρ Αὐτοῦ! Ὑπερυψώθη, … καὶ κατὰ τοὺς θεοφόρους πατέρας, «κατέχει τὰ δευτερεῖα τῆς Θεότητος» καὶ εἶναι ἡ, «τιμιωτέρα τῶν Χερουβεὶμ καὶ ἐνδοξωτέρα ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ»! 

Ταῦτα πάντα σημειοῦμεν ἐν προκειμένῳ, διὰ νὰ ἐννοήσωμεν ὅτι ἡ ὑψίστη θέσις τὴν ὁποία κατέχει ἡ Παντάνασσα, δίδει εἰς ἡμᾶς τοὺς μικροὺς καὶ ἀναξίους καὶ εὐτελεῖς, τό, ἐξ ἴσου, ὕψιστον προνόμιον, μέσῳ Αὐτῆς ἵνα ἐπικοινωνῶμεν … ἀνετώτερον, μετὰ τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Τό, «Ὑπεραγία Θεοτόκε σῶσον ἡμᾶς», τὸ ὁποῖον μᾶς συνιστοῦν οἱ ἡγιασμένοι πατέρες, παλαιότεροι καὶ σύγχρονοι, ὡς ἀδιάλειπτον προσευχήν,… ἴσως δὲν εἶναι κυριολεκτικόν, - ἐφ’ ὅσον, Εἷς εἶναι ὁ Σωτὴρ ἡμῶν, ὁ Χριστός, - ἰσχύει ὅμως, ἐὰν ἀναλογισθῶμεν, τὴν παρρησίαν τὴν ὁποίαν ἔχει Αὕτη, εἰς τὸν Θρόνον τῆς μεγαλωσύνης τοῦ Υἱοῦ Της! Βεβαίως, ὁ Κύριος, μᾶς ἔχει δώσει τὸ δικαίωμα νὰ τὸν παρακαλοῦμε … ἀπ’ εὐθείας …! Ὅμως, ποίαν ἀνταπόκρισιν δύναται νὰ ἔχῃ ἡ ἰδική μας πρεσβεία, καὶ ἀντιστοίχως ἡ, τῆς Κυρίας Θεοτόκου! 

Διὰ τοῦτο, ἀδελφοί μου, ἂς μὴν παύωμεν, παρακαλοῦντες καὶ δεόμενοι Ταύτην, … καὶ νὰ ἔχωμεν βαθεῖαν τὴν πεποίθησιν καὶ βεβαιότητα, ὅτι ἡ ἀγάπη Της δι’ ἡμᾶς δὲν θὰ ἐκλείψῃ εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὅσοι τὴν ἐπικαλοῦνται, θὰ ἔχωσι, … καὶ τὴν ἰσχυρὰν προστασίαν Αὐτῆς, ἀλλὰ καὶ τήν, μετὰ παρρησίας πρεσβείαν Της! Ἀμήν! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν