Τι σημαίνει ήρωας στην εποχή μας;

 

Ὁ πλούσιος καὶ … ἡ ἐξάρτησίς του! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΤΡΙΤΗ ΛΟΥΚΑ (27 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022) 

«Τὰ ἀδύνατα παρὰ ἀνθρώποις δυνατὰ παρὰ 

τῷ Θεῷ ἐστιν» (Λουκ. ΙΗ΄ 27).

 

Ὁ πλούσιος καὶ … ἡ ἐξάρτησίς του!

 

Γνωστὸ εἶναι τὸ περιστατικό, τὸ ὁποῖον ἠκούσαμεν νὰ μᾶς ἀφηγῇται, σήμερον, τὸ Ἱερὸν Εὐαγγέλιον, φίλοι μου ἀναγνῶσται. Παρ’ ὅτι, ὅμως, εἶναι γνωστόν, καὶ παρ’ ὅτι ἡ ἀφήγησις τοῦ περιστατικοῦ γίνεται μὲ πολὺ λιτὸ καὶ ἁπλὸ τρόπο, ἐν τούτοις, … ἔντονα καὶ χαρακτηριστικὰ εἶναι ἐκεῖνα τὰ διδακτικὰ στοιχεῖα, τὰ ὁποῖα θὰ πρέπῃ νὰ προσέξωμεν, προκειμένου ἵνα διδαχθῶμεν καὶ ὠφεληθῶμεν ἐκ τούτων!

Εἷς ἄρχων προσέρχεται πρὸς τὸν Διδάσκαλον καὶ ἔχων τὴν ἀνησυχίαν διὰ τήν, μετὰ θάνατον, αἰώνιον ζωήν, ἐρωτᾷ τὸν Ἰησοῦν: «διδάσκαλε ἀγαθέ, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» Ὁ Κύριος, θέλων, ἐν προκειμένῳ νὰ δείξῃ καὶ τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν Του, συγκαταλέγει τὸν ἑαυτόν Του μετὰ τῶν συνήθων ἀνθρώπων, καὶ ἀρνούμενος τήν, … κατ’ ἄνθρωπον, ἀγαθότητά Του, διαβεβαιοῖ ὅτι αὕτη εἶναι ἰδίωμα καὶ ἰδιότης … Αὐτοῦ καὶ μόνου τοῦ Θεοῦ! Ἀμέσως δὲ εἰς τὴν συνέχειαν, ἀπαντᾷ εἰς τὴν ἐρώτησιν τοῦ ἄρχοντος, καὶ παραπέμπει τοῦτον, εἰς τὰς δέκα ἐντολὰς τοῦ Νόμου τοῦ Μωϋσέως ἀναφέρων ἐπιγραμματικῶς τινὰς ἐξ αὐτῶν˙ «μὴ μοιχεύσῃς, μὴ φονεύσῃς, μὴ κλέψῃς, μὴ ψευδομαρτυρήσῃς, τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου»!

Ὁ ἄρχων, ὅμως, φαίνεται, οὐχὶ μόνον γνώστης τοῦ Θείου Νόμου, ἀλλὰ καὶ ἀκριβὴς τηρητὴς τούτου, … καὶ διὰ τοῦτο διαβεβαιοῖ τὸν Χριστόν, ὅτι ἀπὸ τὴν νεανικήν του ἡλικίαν, φυλάσσει τὰς Θείας ἐντολάς! Ὄντως, ὁ Θεάνθρωπος Κύριός μας, ὡς ὑπογραμμίζει ὁ θεῖος Εὐαγγελιστὴς Μᾶρκος, ἐπιβεβαιώνει τὴν εἰλικρίνειαν τοῦ ἄρχοντος, ἀφοῦ, «ὁ … Ἰησοῦς ἐμβλέψας αὐτῷ ἠγάπησεν αὐτόν» (Μάρκ. Ι΄ 21)! Ὅμως, «ὁ γινώσκων καρδίας καὶ νεφρούς» Κύριος, διακρίνει ὅτι, εἰς τὴν καρδίαν τοῦ νεαροῦ τούτου ἄρχοντος ὑπάρχει μία σοβαρὰ … νόσος! Μία νόσος ἥτις οὐσιαστικῶς … ἀκυροῖ, τὴν τοσαύτην καὶ ἀκριβῆ … ἐφαρμογὴν τῶν Θείων ἐντολῶν, ἥντινα ἤδη ἐπεκαλέσθῃ! Ἀνησυχεῖ ὁ ἄρχων, καὶ ἀναμένει ἵνα ἀκούσῃ ἐκ τῶν Θείων χειλέων, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον θὰ τὸν ὁδηγήσῃ εἰς τὴν τελειότητα. Ἡ ἀπάντησις, ὅμως, τοῦ Θείου Διδασκάλου, … τὸν πικραίνει καὶ τὸν ἀπελπίζει …! «Πάντα ὅσα ἔχεις πώλησον καὶ διάδος πτωχοῖς, καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῷ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοι»! Ἡ προσκόλησίς του εἰς τὴν τεραστίαν περιουσίαν του, εἶναι ἐκεῖνο τὸ σοβαρότατον ἐμπόδιον τὸ ὁποῖον, οὔτε εἰς τὴν τελειότητα τοῦ ἐπιτρέπει ἵνα φθάσῃ, ἀλλ’ οὔτε καὶ πλησίον τοῦ Σωτῆρος ἵνα μαθητεύσῃ! Ἀδυνατεῖ νὰ συμβιβασθῇ μὲ τὴν ὑπόδειξιν τοῦ Χριστοῦ, καὶ λυπούμενος σφόδρα, ἐπιλέγει τήν, μετὰ τῆς περιουσίας καὶ τοῦ πλούτου του … συμβίωσίν του!

 

Δύναμις καὶ ἀδυναμία!

 

Εἰς τὴν συνέχειαν, ὁ Διδάσκαλος, βλέπων τὴν πικρίαν καὶ λύπην του καὶ ἀπευθυνόμενος εἰς τοὺς … παρόντας, καταδεικνύει τὸν κίνδυνον ὅστις ἐλλοχεύει … παρὰ τὸν πλοῦτον! Εἶναι δὲ ὁ τοιοῦτος κίνδυνος τόσον ἔντονος, ὥστε καθιστᾷ πολὺ δύσκολον τὴν πρόσβασιν εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ! «Εὐκοπώτερον γάρ ἐστι κάμηλον διὰ τρυμαλιᾶς ραφίδος εἰσελθεῖν ἢ πλούσιον εἰς τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ εἰσελθεῖν»! Ἐν προκειμένῳ δέ, ὁ πλούσιος οὗτος εἶναι ὄντως ἐνάρετος ἄνθρωπος, καί, ὡς προείπωμεν, ὁ Κύριος, βλέπων τὰς ἀγαθὰς διαθέσεις του, τὸν … ἠγάπησεν! Ὅμως, ἐὰν ἐμμείνωμεν ὀλίγον εἰς τὴν … ἐπιλογήν του, θὰ ἀντιληφθῶμεν τὸ … λάθος του! Ὁ Κύριος τοῦ ὑποδεικνύει ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, μπορεῖ, διὰ τὴν πλειονότητα τῶν ἀνθρώπων, νὰ εἶναι ἀσύλληπτον, ἀδιανόητον, ἀλλὰ καὶ ἀδύνατον, δι’ ἐκεῖνον, ὅμως, ὅστις ζεῖ καὶ κινεῖται μὲ τὴν ἀγάπην καὶ ἀφοσίωσίν του εἰς τὸν Χριστόν, τοῦτο εἶναι τὸ … αὐτονόητον!

Ὅμως, καὶ οἱ παρόντες εἰς τὸ ἐπεισόδιον τοῦτο, καὶ ἀκούσαντες τοὺ Θείους τούτους Λόγους, ἀνερωτήθησαν … «καὶ τίς δύναται σωθῆναι;», θεωροῦντες ὅτι αὕτη ἡ ἀξίωσις τοῦ Κυρίου, εἶναι ἀδύνατον νὰ πραγματοποιηθῇ! Ζῶντες καὶ οἱ ἴδιοι, κατὰ τὸν γνωστὸν … ὑπολογιστικὸν τρόπον, βλέπουσι ὅτι, ὑπὸ τοιαύτας συνθήκας, ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀδύνατος καὶ … οὐδεὶς πρόκειται ἵνα ἐπιτύχῃ ταύτην! Ὅμως ὁ Διδάσκαλος τοὺς καθησυχάζει καὶ τοὺς βεβαιώνει ὅτι, … ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα φαίνονται … ἀδύνατα εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ὁ Κύριος δύναται νὰ τὰ κάνῃ … εὔκολα καὶ δυνατά!

Καὶ πράγματι˙ ἐὰν ρίψωμεν μίαν σύντομον «ματιά» εἰς τὴν ζωὴν ἐκείνων τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεως ἡμῶν, θὰ διαπιστώσωμεν, ὅτι ἡ ὅλη ζωή των καὶ κυρίως … τὰ μαρτύριά των, ἀλλὰ καὶ αἱ ὑπερβολικαὶ σωματικαὶ ἀσκήσεις, καὶ αἱ νηστεῖαι, καὶ αἱ ἀδιάλειπτοι προσευχαί, … ὑπερβαίνουσι καὶ τὴν κοινὴν ἀνθρωπίνην λογικήν, ἀλλὰ καὶ αὐτὰς ταύτας τὰς σωματικὰς δυνάμεις καὶ ἀντοχάς! Πῶς, λοιπόν, ἐκατόρθωσαν πάντα ταῦτα; Ποῖος ἦτο Ἐκεῖνος, ὅστις … ἐνίσχυε τούτους καὶ τὰ … ἀδύνατα ἐπραγματοποιοῦντο; Ποῖος παρενέβαινεν καὶ … ἔβλεπον οὗτοι τὸ πῦρ καὶ τοὺς τροχοὺς καὶ τὰ μαστίγια καὶ τὰς μαχαίρας, … ὡσεὶ παίγνια παιδίων; Ποῖος καθίστα τοὺς ἀφορήτους πόνους, … ἐλαφρεῖς καὶ ὑποφερτούς, καὶ ἔδιδεν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονὴν εἰς τοὺς τοιούτους ἀγώνας; Τὴν ἀπάντησιν εἰς ταῦτα τὰ ἐρωτήματα, δίδουν οἱ ἴδιοι οἱ Ἅγιοί μας … ἀλλὰ καὶ ἡ κοινὴ λογική! Μόνον ὁ Θεός, ὅστις δύναται νὰ μετατρέπῃ τὰ ἀδύνατα εἰς … ἁπλᾶ καὶ εὔκολα καὶ δυνατά …!

 

Ὁ Κύριος ἀπαιτεῖ τὴν … πίστιν μας!

     

Ὅταν, κάποτε, ἐπλησίασαν τὸν Ἰησοῦν … μητέρες μὲ τὰ μικρὰ παιδία καὶ βρέφη των, διὰ νὰ τὰ εὐλογήσῃ, Ἐκεῖνος ἀφοῦ τὰ ηὐλόγησεν, ἐστράφη πρὸς τοὺς μαθητάς Του καὶ τοὺς ἐξέπληξε λέγων: «Ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν» (Ματθ. ΙΗ΄ 3). Ἠπόρησαν οὗτοι, ἀλλὰ σύντομα κατενόησαν τὸ Θεῖον τοῦτον Λόγον! Βεβαίως, δὲν καλεῖ τούτους, ἵνα συμπεριφέρωνται … ὡς τὰ ἀνόητα παιδία καὶ βρέφη, ἀλλὰ … μὲ τὴν ἁπλότητα καὶ ἐμπιστοσύνην ποὺ δεικνύουσι ταῦτα πρὸς τοὺς προστάτας καὶ γονεῖς των! Εἶναι δὲ χαρακτηριστικόν, ὅτι ταύτην ἀκριβῶς τὴν ἐμπιστοσύνην καὶ ἁπλότητα, ἐδίδαξεν, καὶ εἰς πάντα τὸν λαόν, ἐκεῖ εἰς τήν, «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του, ὅταν προέτρεψεν τοὺς ἀκροατάς, ἵνα ἀφίωσι πᾶσαν μέριμναν εἰς Ἐκεῖνον, ὅστις, «τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, … τρέφει αὐτά» καὶ … «τὸν χόρτον τοῦ ἀγροῦ, σήμερον ὄντα καὶ αὔριον εἰς κλίβανον βαλλόμενον, ὁ Θεὸς οὕτως ἀμφιέννυσιν», ἔτι δὲ περισσότερον, … «μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα, … οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων» (Ματθ. ΣΤ΄ 25-34)!

Αὕτη εἶναι ἡ πίστις τὴν ὁποίαν ζητεῖ ὁ Θεὸς ἀπὸ ἡμᾶς! Ἐκείνη ἡ ἀπόλυτος ἐμπιστοσύνη, τὴν ὁποίαν παρεκάμψαμεν καὶ παρακάμπτωμεν, προκειμένου νὰ κυριαρχῇ ὁ ἐγωϊσμός μας καὶ τὰ … «θέλω» μας! Ἐκείνη ἡ Πίστις τὴν ὁποίαν συνιστᾷ εἰς τὸν πλούσιον, ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε ἕναν, ὅστις νομίζει ὅτι θὰ εὕρῃ … Βασιλείαν Οὐρανῶν, διὰ μόνης τῆς ἐφαρμογῆς … τινῶν ἐντολῶν …!

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν     

 

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Προσπαθώ να βγω από το ψυχολογικό μου αδιέξοδο (ανέκδοτο)

 

Η αβεβαιότητα του μέλλοντος - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΑΤΗ ΛΟΥΚΑ (20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022)

«ἄφρον, ταύτῃ τῇ νυκτὶ τὴν ψυχήν σου ἀπαιτοῦσιν 

ἀπὸ σοῦ» (Λουκ. ΙΒ΄ 20). 

Ἡ ἀβεβαιότης τοῦ μέλλοντος. 

Εἰς τὴν σημερινὴν Εὐαγγελικὴν περικοπήν, ὁ Κύριος καὶ Διδάσκαλος, μᾶς διδάσκει καὶ μᾶς συγκρατεῖ, - θὰ ἔλεγον, - ἀπὸ τοὺς ρυθμοὺς μὲ τοὺς ὁποίους κινούμεθα εἰς τὴν ζωὴν ταύτην. Ἅπαντες σχεδὸν, - πλὴν ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων, – παρασυρρόμεθα ἀπὸ τὰ μάταια «κάλη» τοῦ ἐπίσης φθαρτοῦ καὶ ματαίου τούτου κόσμου, καὶ ἀποσυντονιζόμεθα πνευματικῶς! Σκεπτόμεθα, ἀπερισκέπτως, τὰ ὅσα ὑπολογίζομεν ἵνα συναντήσωμεν εἰς τὴν μέλλουσαν πορείαν καὶ ζωήν μας, καὶ ἀδιαφοροῦμεν ἢ καὶ σκοπίμως παρακάμπτομεν, ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀνατρέπουν ἐν πολλοῖς, ταύτην τὴν φανταζομένην πορείαν. Ἀντὶ νὰ ζῶμεν ὡς πάροικοι καὶ παρεπίδημοι καὶ ἔχοντες ὡς βασικὸν προορισμόν, τὴν μέλλουσαν ζωὴν καὶ μακαριότητα, καὶ ἁπλῶς νὰ ἐπιβιώνωμεν μὲ τὰς ἀπολύτως ἀπαραιτήτους ἀνησυχίας, … ἀνησυχοῦμεν δι’ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα … οὔτε ἦλθον, οὔτε γνωρίζομεν ἐὰν ἔλθωσι, καὶ τὰ ὁποῖα, ὅταν καὶ ἐὰν ἔλθωσι, … ἴσως νὰ μὴν μᾶς προλάβωσι! Ὡς χαρακτηριστικῶς λέγει ὁ Θεῖος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος, «ἄγε νῦν οἱ λέγοντες· σήμερον καὶ αὔριον πορευσόμεθα εἰς τήν δε τὴν πόλιν καὶ ποιήσομεν ἐκεῖ ἐνιαυτὸν ἕνα καὶ ἐμπορευσόμεθα καὶ κερδήσομεν· οἵτινες οὐκ ἐπίστασθε τὸ τῆς αὔριον· ποία γὰρ ἡ ζωὴ ὑμῶν; ἀτμὶς γὰρ ἔσται ἡ πρὸς ὀλίγον φαινομένη, ἔπειτα δὲ καὶ ἀφανιζομένη· ἀντὶ τοῦ λέγειν ὑμᾶς, ἐὰν ὁ Κύριος θελήσῃ, καὶ ζήσομεν καὶ ποιήσομεν τοῦτο ἢ ἐκεῖνο» (Ἰακ. Δ΄ 13-15). 

Ταύτην τὴν ματαιότητα τῶν ἐγκοσμίων πραγμάτων καὶ «θησαυρῶν», ἀλλὰ καὶ τὴν προσκόλλησίν μας εἰς αὐτά, θέλων ὁ Διδάσκαλος ἵνα κατακρίνῃ, μᾶς δεικνύει διὰ τῆς τοιαύτης παραβολῆς, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον οἱ πάντες βιοῦμεν, ἀλλὰ δὲν ἐπιθυμοῦμεν, οὔτε νὰ τὸ βλέπωμεν, ἀλλ’ οὔτε κἂν καὶ νὰ τὸ ἐνθυμούμεθα! 

Ὁ ἄφρων πλούσιος τῆς παραβολῆς. 

Εἰς πολλὰς κακὰς καὶ ἀνοήτους ἐπιλογὰς καὶ κινήσεις προβαίνει ὁ ἐν λόγῳ πλούσιος! Ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἐπέτρεψεν ὁ Θεός, ἵνα καρποφορήσωσιν οἱ σιτοβολῶνες του, καὶ τὰ εἰσοδήματά του πολλαπλασιασθῶσιν  εἰς ἀμυθήτους τόνους, καὶ τὰ ἔσοδά του … πλημμυρίσωσι τὰ ταμεῖα του, … θεωρεῖ ὅτι τὸ πρόβλημά του εἶναι … ἕν! Πῶς, δηλαδή, θὰ ἀποθηκεύσῃ πᾶσαν ταύτην τὴν ἐσοδείαν καὶ οὕτω νὰ ἐξασφαλίσῃ ἕνα μέλλον … ἀτελείωτον, μέσα εἰς τὴν χλιδὴν καὶ τὴν εὐμάρειαν! 

Καὶ ἐν πρώτοις, αἰσθάνεται τρισευτυχισμένος μὲ τὴν τοιαύτην ὑπέρογκον συγκομιδήν! Ἕως ἐδῶ, ἴσως, θὰ ἠδυνάμεθα ἵνα κατανοήσωμεν τὸν ἐνθουσιασμὸν καὶ τὴν χαράν του! Τοιαύτας χαράς, πολλοὶ ἔχομεν δοκιμάσει καὶ ἀσφαλῶς δὲν θὰ ἠδυνάμεθα ἵνα κατηγορήσωμεν διὰ ταύτην, τὸν ἐν λόγῳ πλούσιον. Ὅμως, ἐν συνεχείᾳ, προβαίνει εἰς μίαν ἀπερίσκεπτον καὶ ἀνόητον … κίνησιν! «Καθελῶ μου τὰς ἀποθήκας καὶ μείζονας οἰκοδομήσω»! Ὡς προείπωμεν, θεωρεῖ ὅτι τὸ μέλλον τοῦ … ἀνήκει καὶ ὅτι δύναται ἵνά το … καθορίζῃ! Βλέπει τὸν ἑαυτόν του, ἀπολαμβάνοντα τὰ ἀτελείωτα εἰσοδήματά του καὶ δὲν ἐπιτρέπει εἰς οὐδένα ἕτερον ἵνα γευθῇ καὶ ἀγγίξῃ ταῦτα! 

Ἓν ἀκόμη τεράστιον λάθος του εἶναι ὅτι … οἰκειοποιεῖται ταῦτα τὰ ὑλικὰ στοιχεῖα καὶ θεωρεῖ ὅτι ταῦτα τοῦ ἐξασφαλίζουν … ἰσχυρὸ μέλλον καὶ τὸν καθιστοῦν πανίσχυρον: «ψυχή, ἔχεις πολλὰ ἀγαθὰ κείμενα εἰς ἔτη πολλά· ἀναπαύου, φάγε, πίε, εὐφραίνου»! Δὲν θέλει ἵνα σκέπτεται τὸν αὐτονόητον … θάνατον, ἢ καὶ πολλὰς ἀκόμη ἀγνώστους καὶ ἀφαντάστους καὶ … ἀνατρεπτικὰς συγκυρίας, αἵτινες δημιουργοῦσι τὴν πλήρη ἀνατροπήν, τῶν ὅσων, συνήθως, σχεδιάζομεν διὰ τὸ μέλλον! 

Ποῖος, ἀληθῶς, ἄνθρωπος, ἠθέλησεν ἵνα ἐντάξῃ εἰς τὰ ἐπερχόμενα δι’ αὐτόν, ἀρνητικὰς καταστάσεις καὶ συντριβάς, καὶ ἀσθενείας, καὶ θανάτους, καὶ ἀτυχήματα, καὶ σεισμούς καὶ καταποντισμούς, καὶ ἄλλα ἀκόμη χειρότερα καὶ θλιβερότερα;;; Ποῖος ἠθέλησεν ἔστω καὶ νὰ φαντασθῇ, ὅτι ἡ ἑπομένη ἡμέρα, δὲν θὰ εἶναι αὐτὴ τὴν ὁποίαν ἐπιθυμεῖ καὶ προσδοκᾷ, ἀλλὰ πιθανῶς νὰ ἐπιφυλάσσῃ εἰς αὐτόν, θλιβερὰς ἐξελίξεις καὶ ὀδυνηρὰς καταστάσεις αἱ ὁποῖαι ἴσως ἀνατρέψωσι πλήρως τὴν ἐπιθυμητὴν … διαβίωσίν του;;; Ποῖος τολμᾷ ἵνα διανοηθῇ ἔστω, ὅτι πιθανόν, ἀντὶ νὰ εὑρεθῇ εἰς τὴν ἐργασίαν του, εὑρεθῇ εἰς κάποιο νοσοκομεῖον, ἢ καὶ ἀκόμη χειρότερα …;;; 

Ἡμεῖς εἴμεθα οἱ … «ἄφρονες»! 

Δὲν εἶναι ἡ μόνη παραβολὴ καὶ ἡ μόνη ἀναφορὰ τοῦ Κυρίου, εἰς τὸ … ἄδηλον τῆς αὔριον! Κατ’ ἐπανάληψιν ὁ Ραββί, ἐπεσήμανεν εἰς τοὺς μαθητάς Του καὶ εἰς τοὺς ἀκροατὰς τῶν Θείων Λόγων Του, ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπαντας ἡμᾶς, ἵνα … ἀνησυχῶμεν μόνον διὰ τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ ἐμπιστευώμεθα Τοῦτον διὰ τὴν καθημερινήν μας μέριμναν! Εἶναι ἰδιαιτέρως συγκινητικαὶ αἱ ἐπισημάνσεις τὰς ὁποίας ἐδίδαξεν ἐκεῖ εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους» ὁμιλίαν Του! «Μὴ μεριμνᾶτε τῇ ψυχῇ ὑμῶν τί φάγητε καὶ τί πίητε, μηδὲ τῷ σώματι ὑμῶν τί ἐνδύσησθε· … Μὴ οὖν μεριμνήσητε λέγοντες, τί φάγωμεν ἢ τί πίωμεν ἢ τί περιβαλώμεθα; … οἶδε γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. Ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν. Μὴ οὖν μεριμνήσητε εἰς τὴν αὔριον» (Ματθ. ΣΤ΄ 26-34)! 

Ὅμως θὰ πρέπῃ ἵνα προσέξωμεν ἰδιαιτέρως, διότι, συνήθως, ἀκούομεν εὐχαρίστως τοὺς τοιούτους Θείους Λόγους, πλὴν ὅμως περιοριζόμεθα, εἴτε νὰ τοὺς παραποιοῦμεν προκειμένου νὰ πλανῶμεν τοὺς ἑαυτούς μας, ἢ καὶ νὰ τοὺς συμβουλεύωμεν καὶ τοὺς διδάσκωμεν εἰς ἄλλους … ὑπερασπιζόμενοι τούτους! 

Οἱ ἄφρονες εἴμεθα ἡμεῖς! Ἡμεῖς προσκολώμεθα εἰς τοὺς γηΐνους καὶ ματαίους ὑλικοὺς «θησαυρούς»! Ἡμεῖς, χάριν τούτων τῶν «θησαυρῶν», ἐστρέψαμεν τὰ νῶτα εἰς τὴν ἀγάπην καὶ τὴν μέριμναν τὴν ὁποίαν μᾶς ὑπόσχεται ὁ Φιλάνθρωπος Κύριος! Ἡμεῖς κατελύσαμεν καὶ καταλύομεν, ἁπάσας σχεδὸν τὰς Θείας ἐντολάς, προκειμένου νὰ ἀπολαύσωμεν - ὡς οὗτος ὁ ἄφρων πλούσιος, - πᾶσαν κοσμικὴν καὶ γήϊνον καὶ ματαίαν ἀπόλαυσιν, καὶ οὕτω ἀπεμακρύνθημεν πλήρως, ἀπὸ τὴν ἐμπιστοσύνην τὴν ὁποίαν μᾶς ἐδίδαξεν ὁ Κύριος, τὴν ὁποίαν καὶ προανεφέραμεν! 

Βεβαίως, ὡς εἴπωμεν, «ἐξειδικεύθημεν» … εἰς τὴν παραποίησιν καὶ παραχάραξιν τῶν Κυριακῶν Διδασκαλιῶν, προκειμένου ἵνα θεωρῶμεν ἑαυτούς, … συμφώνους καὶ τηρητάς πρὸς ταύτας, καὶ τοιουτοτρόπως ζῶμεν ἐπαναπαυόμενοι εἰς τὰς ἰδικάς μας ἐπιλογάς! Ὅμως ἂς γνωρίζωμεν, ὅτι … ὡς εἰς ἐκεῖνον τὸν ἄφρονα πλούσιον, ἡ εἴδησις τοῦ θανάτου του, ἐπανέφερε τοῦτον εἰς τὴν στυγνὴν πραγματικότητα, οὕτω καὶ δι’ ἡμᾶς τοὺς φρονοῦντας τὰ μάταια καὶ ἐξαρτωμένους ἐκ τῶν ὑλικῶν καὶ γηΐνων καὶ φθαρτῶν καὶ ἁμαρτωλῶν, ἐν πολλοῖς, πραγμάτων, θὰ ἔλθῃ ἡ πληροφορία αὕτη, καὶ εἴθε … ἔστω καὶ τὴν τελευταίαν στιγμήν, ἐπιλέξωμεν καὶ κάμωμεν τὰς … σωστὰς κινήσεις! 

  Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν 

Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Γάμος και Παρθενία: Στοχεύοντας στην Αγνότητα

 

Πρόγραμμα Δεκεμβρίου 2022 Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Προδρόμου

 

Γέροντας Ισίδωρος ο τυφλός - Σήμερα Κυριακή 27 Νοεμβρίου είμαστε φτωχότεροι πνευματικά...

 

Γράφει ο  π. Γεώργιος Χριστοδούλου

 Θυμάμαι την πρώτη φορά που επισκέφθηκα το Άγιον Όρος σε ηλικία 18 ετών, παρέα με τις έντονες υπαρξιακές μου αναζητήσεις. 

Μου είπαν πως θα άξιζε να επισκεφθώ έναν τυφλό μοναχό στην Ιερά Μονή Φιλοθέου. 

Μα τι θα μπορούσε να μου πει ένας τυφλός άνθρωπος αν δεν με κοίταζε στα μάτια, στο σώμα, στις κινήσεις μου, έτσι ώστε να με χαρτογραφήσει, σκέφτηκα...

Μόλις τον συνάντησα, μου πρότεινε να πάμε μια βόλτα έξω από το μοναστήρι. 

Με κράτησε από το ένα χέρι και στο άλλο είχε τη μαγκουρίτσα του.

Καθίσαμε στο έδαφος κάτω από έναν μεγάλο πλάτανο. 

Άρχισε να μου μιλάει για τον Θεό και με ρωτούσε αν συμφωνώ. 

Εγώ τότε του εκμυστηρεύτηκα πως έχω πρόβλημα με την πίστη. 

Με την πίστη;;; 

Και μου δίνει τρία δυνατά χτυπήματα με τη μαγκούρα όπου έβρισκε. 

Θύμωσα και πληγώθηκε ο εγωισμός μου. 

Μετά μαλάκωσε η φωνή του και με ένα ζεστό γεμάτο γλυκύτατο ύφος μου λέει...

"Γιώργο...εμένα η Παναγία κάποια στιγμή μου έδωσε το φως μου, αλλά όταν είδα ότι δεν με συνέφερε, της ζήτησα να μου το πάρει πίσω. 

Και με άκουσε. 

Έλα το βράδυ μετά την τράπεζα στο κελί μου".

Τι μυστήριος παππούλης, σκέφτηκα.

Πήγα στο κελί του και το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να μου βάλει ένα παλιό χαλάκι στη μούρη. 

"Μύρισε καλά μου είπε". 

Ευωδίαζε. 

Ήταν το χαλάκι που έβρεχε με τα δάκρυά του ο γέροντάς του Εφραίμ της Αριζόνα. 

"Αυτό δεν είναι θαύμα";

Κάποια στιγμή περιεργαζόμουν το κελάκι του. Κοίταζα αριστερά δεξιά και δεν μου φαινόταν χώρος τυφλού ανθρώπου. 

Είχε ως διακονία να αντιγράφει κασέτες και να τις ταχυδρομεί σε ανθρώπους έξω στον κόσμο για πνευματική ενίσχυση.

Επίσης ταξίδευε μόνος και συχνά στην Αμερική, άλλαζε δύο αεροδρόμια, μόνο και μόνο για να εξομολογηθεί στον γέροντά του. 

Όταν μας μιλούσε για εκείνον, έκλαιγε, του έλειπε η αγία πατρική παρουσία του. 

Τον αγαπούσε πολύ. 

Όποτε ανέβαινα στο Άγιον Όρος επεδίωκα να τον συναντήσω και να γεμίσω την ψυχή μου με την γεμάτη χάρη παρουσία του και τον πνευματοφόρο λόγο του.

Πιστεύω πως σήμερα ξεκίνησε να τον βρει στην Ουράνια Βασιλεία και πως θα είναι για πάντα αχώριστοι μαζί και με τον Ουράνιο Πατέρα και Δημιουργό μας.

Αιωνία του η μνήμη! Άγιος!

«Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΟΓΔΟΗ ΛΟΥΚΑ (13 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2022)

 

«Ἀγαπήσεις … τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» (Λουκ. Ι΄ 25-37).

 

Ἡ ἀνησυχία …!

 

Κάποιος νομικός, ἀγαπητοί μου, πλησιάζει τὸν Κύριον καὶ Διδάσκαλον, καὶ ἔχων τὴν διάθεσιν ἵνα … πειράξῃ καὶ ὑποτιμήσῃ Τοῦτον, τοῦ ὑποβάλλει τοῦτο τό, ὄντως, ὅμως, διαχρονικὸν καὶ πάντοτε ἐπίκαιρον, ἐρώτημα: «διδάσκαλε, τί ποιήσας ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσω;» Ὁ Κύριος ἀσφαλῶς γνωρίζει τὴν … πειρακτική του διάθεσιν, ἀλλὰ σπεύδει καὶ ἀπαντᾷ εἰς τὸ ἐρώτημα. Μπορεῖ ὁ ἴδιος ὁ νομικὸς νὰ φέρεται μὲ ἐπιπολαιότητα καὶ νὰ ἐπιδεικνύῃ πειρακτικὴ διάθεσιν, ὅμως οἱ ἀκολουθοῦντες τὸν Διδάσκαλον, - πέραν τῶν δώδεκα μαθητῶν, - εἶναι, ὡς συνήθως, πλήθη λαοῦ … Κάποιοι, οἱ ὁποῖοι ἔχουσι τὴν τοιαύτην ἀνησυχίαν, … «χρειάζονται» τὴν ἀπάντησιν ἐπὶ τοῦ συγκεκριμμένου ἐρωτήματος,  καὶ μάλιστα ἀπὸ τὸν πλέον ἀρμόδιο … τὸν Ἀληθινὸν Θεόν, τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν!

Οὕτω, ὁ Διδάσκαλος ἀπαντᾷ … καλῶν τὸν ἴδιον τὸν νομικὸν ἵνα ἀπαντήσῃ! Ὀφείλει, ἄλλωστε νὰ γνωρίζῃ τὸν νόμον … ὡς νομικὸς ποὺ εἶναι! «Ἐν τῷ νόμῳ τί γέγραπται; πῶς ἀναγινώσκεις;» Ὁ νόμος, εἰς τὸ Θεοκρατικὸν καθεστὼς τοῦ Ἰσραήλ, ἦτο ὁ νόμος τοῦ Μωϋσέως, καὶ συνεπῶς, οὗτος ὁ νομικός, ὀφείλει ὡς ἐκ τῆς ἰδιότητός του, νὰ τὸν γνωρίζῃ! Σπεύδει, λοιπόν, καὶ ἀπαντᾷ εἰς τὸν Διδάσκαλον, ἐνδεχομένως καὶ μὲ κάποιαν ἐγωϊστικὴν διάθεσιν, διὰ νὰ μὴν … «φανῇ ἀδιάβαστος»! … «Ἀγαπήσεις Κύριον τὸν Θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ἰσχύος σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς διανοίας σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν»! Ὄντως ἔδωκε τὴν σωστὴν ἀπάντησιν˙ «ὀρθῶς ἀπεκρίθης· τοῦτο ποίει καὶ ζήσῃ», τὸν διαβεβαιοῖ ὁ Διδάσκαλος!

Οὗτος, ὅμως, δὲν ἀρκεῖται εἰς ταύτην τὴν … ἀπάντησίν του, ἀλλὰ ἐπιμένει˙ καὶ θέλων … «δικαιοῦν ἑαυτόν», ἐρωτᾷ τὸν  Κύριον: «καὶ τίς ἐστί μου πλησίον»; Τότε, ὁ Ἰησοῦς, λαβὼν τὴν ἀφορμὴν ἐκ ταύτης τῆς ἐρωτήσεως, διδάσκει τὰ πλήθη τοῦ λαοῦ, διὰ τῆς γνωστῆς παραβολῆς «τοῦ καλοῦ Σαμαρείτου»!

 

Ὁ πλησίον …!

 

Ἡ ἀφηγηθεῖσα ὑπὸ τοῦ Κυρίου, παραβολή, δὲν ἀφήνει … περιθώρια, προκειμένου ἵνα ἐντοπίσωμεν τὸν … πλησίον μας! Βεβαίως, «πλησίον μας» εἶναι οἱ κατὰ σάρκα συγγενεῖς μας, οἱ οἰκεῖοι μας, οἱ φίλοι καὶ γνωστοί μας, ἀλλὰ περισσότερον ὅλων τούτων, εἶναι ἐκεῖνοι τοὺς ὁποίους, ἀρεσκώμεθα ἵνα ἀφήνωμεν εἰς τὸ … περιθώριον! Εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι, - ἐξ αἰτίας ποικίλων, καθημερινῶν ἀντιπαραθέσεων καὶ ἐνοχλήσεων, - εὑρέθησαν καὶ εὑρίσκονται … ἀπέναντί μας καὶ διὰ τοὺς ὁποίους, πολλάκις, αἰσθανόμεθα … ἄρνησιν καὶ μῖσος καὶ κακίαν καὶ θὰ ἐπιθυμούσαμε, νὰ μὴν τοὺς ὁμιλήσουμε, ἀλλὰ καὶ οὔτε κἂν νὰ … ὑπάρχωσιν! Εἶναι ἐκεῖνοι διὰ τοὺς ὁποίους εὐχόμεθα τὴν … συμφοράν, καὶ τὸ κακόν, καὶ τὴν ἀσθένειαν, καὶ τὸν θάνατον ἀκόμη …!   

Ὁ πλησίον εἶναι, … οὐχὶ μόνον - ὡς ἠκούσαμεν ἐκ τοῦ ἱεροῦ Εὐαγγελικοῦ ἀναγνώσματος, - ὁ ἀλλοεθνής, ἐν προκειμένῳ, ἀλλὰ κυρίως ὁ … «πλησίον», εἶναι ὁ Σαμαρείτης, ὅστις, κατὰ τὰ ἰσχύοντα … «πατροπαράδοτα» θέσμια, πρέπει καὶ ὀφείλει, ἵνα διάκειται ἐχθρικῶς πρὸς τὸν οἷονδήποτε Ἑβραῖον! «Πλησίον» δὲ ἐπίσης, διὰ τὸν Κύριον, εἶναι ἀντιστοίχως, ὁ Ἑβραῖος, ὅστις καὶ οὗτος ὀφείλει κατὰ τὴν … ἐθνικήν του παράδοσιν, ἵνα μισῇ καὶ μάλιστα θανασίμως, τὸν κάθε … Σαμαρείτην!!!

Τοῦτον τὸν ἀλλοεθνῆ ἐχθρὸν, πλησιάζει καὶ περιποιεῖται ὁ καλὸς Σαμαρείτης! Αὐτὸν τὸν ὁποῖον ὀφείλει … ἵνα μισεῖ! Διὰ τοῦτον, παρακάμπτει τὰς οἷασδήποτε … ψυχρότητας, καὶ δεικνύει ἄκραν ἀγάπην! Οὐχὶ μόνον περιποιεῖται τοῦτον προχείρως καὶ … κατὰ τὸ δυνατόν, ἀλλὰ καὶ … «ἐπιβιβάσας … αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος ἤγαγεν αὐτὸν εἰς πανδοχεῖον καὶ ἐπεμελήθη αὐτοῦ» (Λουκ. Ι΄ 34)! Δὲν ἀρκεῖται δὲ μόνον εἰς τὰς ὡς ἄνω περιποιήσεις, ἀλλὰ ἀφοῦ διενυκτέρευσεν πλησίον τοῦ τραυματίου (ἐχθροῦ του!), … «ἐπὶ τὴν αὔριον ἐξελθών, ἐκβαλὼν δύο δηνάρια ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ· ἐπιμελήθητι αὐτοῦ, καὶ ὅτι ἂν προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι» (Λουκ. Ι΄ 35)!

 

«Ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν» (Ματθ. Ε΄ 44).

 

Ὅταν ὁ Κύριος, εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του, διδάσκει τὴν … ἀγάπην, δὲν ἐννοεῖ - τοῦτο δὲ καὶ τὸ διευκρινίζει, - τὴν ἀγάπην ἐκείνην τὴν αὐτονόητον καὶ ἔμφυτον, ἥτις ἀναπτύσσεται μεταξὺ τῶν συζύγων, τῶν γονέων καὶ τῶν τέκνων των, τῶν φίλων καὶ γενικῶς … τὴν συγγενικὴν! Δὲν ἐννοεῖ τὴν … «ἐμπορικὴν» ἐκείνην ἀγάπην, ἥτις προσφέρεται μὲ ἀνταλλάγματα καὶ περιμένει τὴν … ἀνταπόδοσιν! Ἐκείνη ἡ ἀγάπη ἥτις συνιστᾶται ὑπὸ τοῦ Διδασκάλου καὶ ἥτις προέχει καὶ θὰ ἀξιολογηθῇ ὑπ’ Αὐτοῦ κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Κρίσεως, εἶναι, ἐκείνη τὴν ὁποίαν καὶ ὁ Ἴδιος ἐδίδαξεν, καὶ εἰς τὴν παροῦσαν παραβολήν, καὶ εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του, καὶ εἰς πλεῖστας ὅσας ἄλλας περιπτώσεις! Εἶναι ἐκείνη τὴν ὁποίαν καὶ ὁ Ἴδιος ὁ Χριστός, ἐτήρησεν καὶ ἐφήρμοσεν κατὰ τὰς φρικτὰς ὥρας τοῦ σταυρικοῦ μαρτυρίου Του, ὅτε συνεχώρησεν τοὺς σταυρωτάς Του, ἀναφωνῶν ἐκείνην τὴν ἀνεπανάληπτον συγχώρησιν, «πάτερ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι» (Λουκ. ΚΓ΄ 34)!

Ἐν προκειμένῳ δὲ καὶ ὡς προανεφέραμεν, ὁ «πλησίον» τῆς σημερινῆς παραβολῆς, εἶναι ἐκεῖνος ὅστις παρακάμπτει οἵανδήποτε πικρίαν καὶ ἐχθρότητα καὶ μῖσος καὶ κακίαν, καὶ «βλέπει» τὸν ἄλλον ὡς … ἑαυτόν! Αὕτη εἶναι ἡ … ζητουμένη ἀγάπη! Ταύτην, τὴν ὁποίαν ἐπιθυμοῦμεν ἵνα δείξῃ εἰς ἡμᾶς ὁ Δίκαιος Κριτὴς κατ’ ἐκείνην τὴν ἡμέραν, ὁπότε, ἐὰν κρίνῃ κατὰ τὰ ἔργα μας, οὐδεὶς ἐλπίζει εἰς … Παράδεισον καὶ Οὐράνιον Βασιλείαν! Ἐκείνην ἥντινα ἔδειξεν οὐχὶ μόνον τότε ἐπὶ τοῦ Σταυροῦ, ἀλλὰ … πάντοτε, ὅτε «τὸν ἥλιον αὐτοῦ ἀνατέλλει ἐπὶ πονηροὺς καὶ ἀγαθοὺς καὶ βρέχει ἐπὶ δικαίους καὶ ἀδίκους» (Ματθ. Ε΄ 45)!

Ταύτην, ὅμως, τὴν «σαμαρειτικὴν» ἀγάπην, καλούμεθα καὶ ἡμεῖς, ἵνα ἐπιδεικνύωμεν πρὸς ἅπαντας τοὺς ἐχθραίνοντας καὶ ἀποστρεφομένους ἡμᾶς! Καὶ ἐφ’ ὅσον … χαρίζει εἰς ἡμᾶς ὁ Βασιλεὺς «μύρια τάλαντα», οὕτως ὀφείλομεν καὶ ἡμεῖς ἵνα χαρίζωμεν εἰς τὸν πλησίον ἡμῶν τὰ εὐτελῆ … «ἑκατὸν δηνάρια»!

 Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

 Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν       

 

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Θεία Λειτουργία στον Άγιο Ανδρέα Πατρών - Ιερούργησαν οι ιερείς του Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας