Τατσόπουλου... το ανάγνωσμα!

Γράφει ο Ανδρέας Λουδάρος δημοσιογράφος εκκλησιαστικός συντάκτης

 

Για μια ακόμη φορά στον τόπο που γέννησε το «μέτρον άριστον» αλλά μετατράπηκε στη χώρα «που ανθεί φαιδρά πορτοκαλέα», πιάσαμε ξανά την συζήτηση για το τι είναι προοδευτικό και τι σκοταδιστικό, για το αν η πίστη αποβλακώνει, για το αν χωρά στην κουλτούρα μιας σύγχρονης δυτικής κοινωνίας η θρησκεία… και άλλα παρόμοια.

Μετά τον διάσημο εκδότη της δεκαετίας του 90 που επαίρεται για το κατόρθωμα του να «ξεβλαχέψει» την ελληνική κοινωνία  έχουμε διάφορους «αφυπνιστές» όπως ο κ. Πέτρος Τατσόπουλος που παλεύει να μας σώσει από την αποβλάκωση.

Έχοντας προφανώς διαπιστώσει πως το πρόγραμμα που προβάλλεται στην ελληνική τηλεόραση είναι επιπέδου που αναβιβάζει τα ήθη, εξυψώνει το πνεύμα και προάγει την κριτική σκέψη, ο γνωστός συγγραφέας και άλλοτε βουλευτής εντόπισε την μοναδική παραφωνία στην σειρά που μεταφέρει στην μικρή οθόνη την ζωή ενός αγίου της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

«Αποβλάκωση» ήταν «διάγνωση» του κ. Τατσόπουλου.

Κι αίφνης οι καρύδες του «Survivor», τα νυφικά του «The Bachelor» κι οι κάμερες του «Big Brother» ξεφύσησαν από ανακούφιση γιατί επιτέλους κάποιος, έστω κι αυτός ο ένας, εκπρόσωπος της πνευματικής μας κοινότητας βγήκε να πει αυτό που κανείς άλλος δεν τολμούσε… η πίστη αποβλακώνει.

Αυτό που επικαλούνται συνήθως οι ακόλουθοι αυτής της ιδεολογίας που πρεσβεύει ο κ. Τατσόπουλος, γιατί προφανώς και δεν είναι ο μόνος, είναι πως στις σύγχρονες κοινωνίες, το κράτος πορεύεται μακράν της Εκκλησίας και από κάθε μορφή θρησκευτικότητας, η δημόσια σφαίρα είναι απελευθερωμένη από θρησκευτικές δοξασίες και η πίστη είναι μια καθαρά ιδιωτική υπόθεση την οποία οι πολίτες μπορούν ελεύθερα να εκφράζουν στα σπίτια τους, ή «μαντρωμένοι» στους τόπους προσευχής, χωρίς να ενοχλούν την υπόλοιπη προοδευτική κοινωνία.

Αναζητώντας λοιπόν να βρω μια τέτοια κοινωνία, ο νους μου ταξίδεψε μέχρι την μακρινή Αυστραλία. Μια χώρα χωρίς επικρατούσα θρησκεία, χωρίς επίσημη Εκκλησία, χωρίς το δικό μας «μεσαιωνικό» Σύνταγμα. Μια χώρα χαρά… ανθρώπου.

Θα έγραφα χαρά Θεού αλλά δεν θα ήθελα να με πουν αποβλακωμένο… καταλαβαίνετε.

Σε αυτήν λοιπόν, την πραγματικά προοδευτική χώρα, πριν από μια εβδομάδα το σύνολο των πολιτειακών και πολιτικών αρχών, δηλαδή, το Κοινοβούλιο, ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση, εκπρόσωποι της Γερουσίας και εκπρόσωποι των σημαντικότερων φορέων, ξέρετε τι έκαναν; Πήγαν σε μια Εκκλησία. Στον ελληνικό ορθόδοξο ναό του Άη Νικόλα στη Καμπέρα. Στάθηκαν κάτω από τον τρούλο της Εκκλησίας και ο Έλληνας Ορθόδοξος Αρχιεπίσκοπος Μακάριος έψαλλε ειδική τελετή και κήρυξε την έναρξη των εργασιών της Ομοσπονδιακής Βουλής.

Δεν πήγε ο Αρχιεπίσκοπος στη Βουλή, όπως γίνεται στην Ελλάδα αλλά η Βουλή πήγε στην Εκκλησία. Και ξέρετε τι είναι το πιο ωραίο; Αυτό δεν συμβαίνει χρόνια ώστε να πούμε πως είναι ένα έθιμο ή μια παράδοση, όπως εδώ καλή ώρα, και δεν μπορούν να την σταματήσουν. Αυτό που συνέβη την προηγούμενη εβδομάδα στην Αυστραλία, αυτό το εξόχως τιμητικό όχι μόνο για την Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά και για το σύνολο του Ελληνισμού στην πατρίδα αλλά και σε κάθε πατρίδα του εξωτερικού, συνέβη εφέτος για πρώτη φορά. Το έτος 2022!

Δοκιμάστε να το κάνετε εικόνα και φανταστείτε τι θα έλεγαν οι «προοδευτικές» δυνάμεις του τόπου μας, αν στην Ελλάδα δεν πήγαινε ο Αρχιεπίσκοπος στη Βουλή αλλά πήγαινε η Βουλή στη Μητρόπολη Αθηνών για να ευλογήσει η Εκκλησία την έναρξη των εργασιών της.

Φανταστείτε το προεδρείο της Βουλής, τον Πρωθυπουργό, την Κυβέρνηση και τους Βουλευτές να ίστανται απέναντι από τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο όπως οι Αυστραλοί ομόλογοι τους στάθηκαν απέναντι από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο για να συμμετάσχουν στην τελετή και να ακούσουν τον πανηγυρικό λόγο.

Η Μεταπολίτευση μπροστά στον πανικό της «προόδου» θα θύμιζε περίπατο στον εθνικό κήπο την άνοιξη.

Αλλά γιατί το έκαναν αυτό στην Αυστραλία; Εκεί δεν έχουν κάποιον να τους μάθει τι σημαίνει πρόοδος; Κάποιον να τους ξεβλαχέψει; Να τους μάθει τι είναι φως και τι σκοτάδι; Να τους σώσει από την αποβλάκωση τέλος πάντων!

Πολύ απλά, οι άνθρωποι εκεί, στην άλλη άκρη του ταλαίπωρου πλανήτη μας δεν έχουν τέτοια ανάγκη. Ξέρουν ότι η πρόοδος δεν είναι η απαξίωση και το «σνομπάρισμα» του άλλου. Δεν είναι η αποκαθήλωση των συμβόλων και των παραδόσεων που επί αιώνες και γενεές επί γενεών σφυρηλατεί και διαμορφώνει την ταυτότητα του κάθε λαού.

Ανάμεσα στους Αυστραλούς αξιωματούχους που στάθηκαν με σεβασμό απέναντι από τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο, υπήρχαν σίγουρα πολλοί χριστιανοί άλλων δογμάτων, γιατί στην Αυστραλία δεν είμαστε η πλειονότητα όπως εδώ. Υπήρχαν και ακόλουθοι άλλων θρησκειών αλλά και μη θρησκευόμενοι. Η διαφορά τους με τους εδώ κατ’ επάγγελμα προοδευτικούς είναι πως ξέρουν τι σημαίνει πραγματική πρόοδος και το βιώνουν.

Γιατί η άλλη ονομασία της προόδου ειναι ο σεβασμός.

Αν θέλουμε λοιπόν να μιλήσουμε για πρόοδο και στη χώρα μας ας ευχηθούμε μετά τους χριστιανούς που έμαθαν να ζουν αρμονικά με ανθρώπους όπως ο κ. Τατσόπουλος να μάθει και ο κ. Τατσόπουλος να ζει αρμονικά με τους χριστιανούς. Να αποδεχτεί κι εν τέλει να ανεχτεί την ύπαρξη τους. Πόσο δύσκολο μπορεί να είναι πια;

Κι αν θέλει να τον βοηθήσουμε κι εμείς σε αυτήν την αναζήτηση του να του αγοράσουμε ένα εισιτήριο να πάει στον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο να του εξηγήσει τι εστι τελικά πραγματική πρόοδος.

Κυριακή 13 Φεβρουαρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Το "σκότος" του κόσμου - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΛΟΥΚΑ (30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022, ΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ)

«Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» 

Τὸ Φῶς. 

Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ὑλικὰ «δῶρα» τοῦ Κυρίου εἰς τὸν ἄνθρωπον, εἶναι, φίλοι μου ἀναγνῶσται, τὸ φῶς! Εἶναι ἡ αἴσθησις τῆς ὁράσεως, διὰ τῆς ὁποίας ἔχομεν τὴν ἀπόλυτον, σχεδόν, γνῶσιν, διὰ τὸν κόσμον εἰς τὸν ὁποῖον κινούμεθα καὶ ὁ ὁποῖος μᾶς περιβάλει! Εἶναι οἱ ὀφθαλμοί μας, οἱ ὁποῖοι, εὐφυέστατα χαρακτηρίζονται ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρας, ὡς … ἡ «βασιλικὴ αἴσθησις», ἐφ’ ὅσον ἅπαντες δυνάμεθα νὰ μαρτυρήσωμεν διὰ τὴν ἀξίαν τούτων! Κυρίως, ὅμως, διὰ τὴν ἀξίαν τῆς ὁράσεως, δύνανται νὰ ὁμιλήσωσιν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐστερήθησαν τοῦ ὑψίστου τούτου ἀγαθοῦ καὶ … εἴτε «ἐκ γενετῆς», εἴτε ἐξ ἄλλης ἐξωγενοῦς τινος αἰτίας, ζῶσι τὴν παροῦσαν ζωήν, … εἰς τὸ … αἰσθητὸν καὶ φυσικὸν σκότος! 

Τὸ φῶς, εἶναι τὸ πρῶτον ἐκ τῶν δημιουργημάτων τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τῆς δημιουργίας! Εἶναι τὸ πρῶτον ἐκεῖνο δημιούργημα τὸ ὁποῖον ἐποίησεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ Παντοδυνάμου Λόγου Του καὶ τὸ ὁποῖον, - ὡς ὑπογραμμίζει τὸ ἱερὸν βιβλίον τῆς Γενέσεως, - «εἶδεν ὁ Θεὸς … ὅτι καλόν» (Γεν. Α΄ 4). Τοῦτο, βεβαίως, εἶναι φυσικόν, … ἐφ’ ὅσον εἶναι ἔργον τοῦ … ἰδίου τοῦ Θεοῦ! Ὅμως ἡ τελεία καὶ ἀλάνθαστος κρίσις τοῦ Δημιουργοῦ, χαρακτηρίζει … τὸ φῶς, «καλόν», καὶ τοῦτο ἴσως ἀκούεται … περιττὴ προσθήκη, ὅμως τοιαῦται προσθῆκαι καὶ ἐπαναλήψεις εἰς τὰ ἱερὰ κείμενα, οὐχὶ μόνον δὲν εἶναι … περιτταί, ἀλλὰ ἀπαιτοῦνται, ἵνα τονίζωσιν εἰς τὴν ἀδύναμον καὶ ἐπιπολαίαν ἀνθρωπίνην λογικήν, τὴν τελειότητα τῶν Θείων κινήσεων καὶ ἀποφάσεων! 

Τὸ φῶς μᾶς … καθοδηγεῖ! Δι’ αὐτοῦ διακρίνομεν τὸν δρόμον καὶ τὰς πορείας ἡμῶν καὶ διὰ τούτου κινούμεθα εἰς τὸν αἰσθητὸν τοῦτον κόσμον! Βεβαίως, … κίνησιν καὶ αἴσθησιν εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, ἔχουσι καὶ οἱ … ἀόμματοι˙ πλὴν ὅμως ἡ αἴσθησις τῶν τοιούτων, εἶναι … μειωμένη καὶ ἀξίζει εἰς τοῦτο τὸ σημεῖον, νὰ ἐνθυμηθῶμεν τὸ … παράπονον τοῦ «ἐκ γενετῆς τυφλοῦ», ὡς τοῦτο ἐκθέτει ὁ ὑμνογράφος … «οὐχ ἱκανῶ τοῦ ἐρωτᾶν· πότε νύξ, πότε ἡµέρα, οὐκ εὐτονοῦσί µου οἱ πόδες τὰ τῶν λίθων προσκρούσµατα· οὐ γὰρ εἶδον τὸν ἥλιον λάµποντα, οὐδὲ ἐν εἰκόνι τὸν ἐµὲ πλαστουργήσαντα» (Ἑσπέριον δοξαστικόν)! 

Τὸ «σκότος» τοῦ κόσμου. 

Εἰς τὴν φρᾶσιν τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῆς ὁποίας … ἐκτείνομεν τὸν λόγον, διαφαίνεται, ἢ μᾶλλον … καταφαίνεται μία πραγματικότης˙ καὶ ἡ πραγματικότης αὕτη εἶναι, … τὸ σκότος εἰς τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται καὶ κινεῖται ὁ, μακρὰν τοῦ Θεοῦ, εὑρισκόμενος κόσμος! Ὅταν ὁ Διδάσκαλος λέγει εἰς τοὺς μαθητάς Του ὅτι αὐτοὶ εἶναι τὸ «φῶς τοῦ κόσμου», γίνεται σαφές, ὅτι οἱ τοιοῦτοι μαθηταί Του, φωτιζόμενοι ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι τὸ … «φῶς τὸ ἀληθινόν», ἔχουσιν ὡς ἀποστολήν των, διὰ τῆς ἰδίας των βιοτῆς καὶ τοῦ παραδείγματός των, ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς διδασκαλίας τοῦ Ραββί, νὰ φωτίσωσι τοὺς «ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένους», καὶ νὰ καθοδηγήσωσι τούτους πρὸς τὴν Ἀλήθειαν! 

Ἑπομένως, πέραν τοῦ ὑλικοῦ φωτὸς καὶ τοῦ ὑλικοῦ καὶ αἰσθητοῦ σκότους, ὑπάρχουσιν ἀντιστοίχως, τὸ πνευματικὸν καὶ ψυχικὸν φῶς ὡς καὶ τὸ τοιοῦτον σκότος! Ὁ Κύριος, διὰ τοῦτον ἀκριβῶς τὸν λόγον, ἦλθεν ἐπὶ τῆς γῆς ὡς ἄνθρωπος, «ἵνα φωτίσῃ(ς) τοὺς ἐν σκότει καθημένους˙ Φιλάνθρωπε δόξα σοι» (Ὕμνος ἑσπερινοῦ τῶν Φώτων)! Τοῦτο δὲ τὸ σκότος τὸ πνευματικόν, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρὰ ἡ ἀπομάκρυνσις καὶ ἀποστροφὴ τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια καὶ τὸν Θεόν. Εἶναι ἡ κάθε ἁμαρτωλὸς κατάστασις τὴν ὁποίαν ὁ ἄνθρωπος ἐπιλέγει ὡς … «τρόπον ζωῆς»! Εἰς τὸ τοιοῦτον πνευματικὸν σκότος, εὑρίσκονται ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐπιλέγουσι τὴν ἀπομάκρυνσιν καὶ ἀποστροφὴν ἐκ τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν συμβίωσίν των μετὰ τῆς οἵασδήποτε μορφῆς ἁμαρτίας! 

Τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας εἶναι, ἀντιστοίχως … ἴσον, μὲ τὸ φυσικὸν καὶ αἰσθητὸν σκότος! Ὅπως ἐκεῖνος ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὸ φυσικὸν σκότος, δὲν γνωρίζει ποῦ εὑρίσκεται καὶ ποῦ πρέπει νὰ ὑπάγῃ καὶ χρειάζεται χειραγωγοὺς ἵνα τὸν κατευθύνωσι, τοιουτοτρόπως συμβαίνει καὶ μὲ ἐκείνους οἵτινες ζῶσι καὶ κινοῦνται εἰς τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας! Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ὀλίγον πρὸ τοῦ ἑκουσίου πάθους Του, καὶ θέλων νὰ δείξῃ εἰς τούτους ὅτι θὰ πρέπῃ νὰ … φεύγωσι ἀπὸ τὸ τοιοῦτον σκότος καὶ νὰ βαδίζωσι πρὸς τὸ φῶς τῆς Ἀληθείας, τοὺς λέγει, … «ἔτι μικρὸν χρόνον τὸ φῶς μεθ' ὑμῶν ἐστι· περιπατεῖτε ἕως τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτία ὑμᾶς καταλάβῃ· καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδε ποῦ ὑπάγει» (Ἰωάν. ΙΒ΄ 35)! 

Οἱ «χειραγωγοί»! 

Ὡς πρώτους φωτιστὰς τῆς οἰκουμένης, ὁ Κύριος ἐπέλεξεν τοὺς Ἁγίους μαθητὰς καὶ Ἀποστόλους Του. Ὡς καὶ ἐν τῷ παρόντι βλέπομεν, νὰ καθιστᾷ τούτους … «φῶς τοῦ κόσμου»! Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι … πρῶτοι φωταγωγήθηκαν ἀπὸ τὸν Χριστόν, καὶ ὁ Κύριος τοὺς καλεῖ νὰ φωτίσωσι τὰ ἔθνη πάντα! «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Ματθ. ΚΗ΄ 19-20)! Αὐτοὶ θὰ φέρωσι τὸ μήνυμα τῆς σωτηρίας εἰς ὅλον τὸν κόσμον! Αὐτοὶ θὰ φωτίσωσι τοὺς … «ἐσκοτισμένους τῇ διανοίᾳ», καὶ αὐτοὶ θὰ χειροθετήσωσι καὶ θὰ δημιουργήσωσι τοὺς διαδόχους των, οἵτινες καὶ θὰ συνεχίζωσιν εἰς τοὺς αἰώνας τὸ ἔργον τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων! 

Πρῶτον, διὰ τῆς ἰδίας βιοτῆς καὶ τοῦ παραδείγματός των, καὶ ἀκολούθως διὰ τῆς διδασκαλίας τοῦ … Θείου Λόγου! Ὁ Διδάσκαλος καὶ … Ραββί, εἶναι Μόνος ὁ Κύριος! Ἐκεῖνοι εἶναι οἱ φορεῖς καὶ … ἀγωγοὶ τοῦ Λόγου Του! Αὕτη εἶναι ἡ ἀποστολή των˙ νὰ φωτίσωσι τὰ ἔθνη διὰ τοῦ κηρύγματος τοῦ Χριστοῦ! Τοῦτο ἀκριβῶς εἶναι ἐκεῖνο τὸ στοιχεῖον ὅπερ χαρακτηρίζει τοὺς πρώτους τούτους … φωτιστὰς τοῦ κόσμου˙ τὸ ὅτι κηρύττουν τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι … ἰδικάς των θεωρίας! Τοῦτο, ἀκριβῶς, τὸ στοιχεῖον θὰ φέρῃ τὰ σωτήρια ἀποτελέσματα καὶ θὰ ἀνακαινίσῃ τὸν κόσμον! Διὰ τοῦτον τὸν λόγον, ὁ Κύριος, δὲν ἐπέλεξεν … συνεργάτας, ἀλλὰ … μαθητὰς καὶ ἀποστόλους! 

Οἱ … κήρυκες, σήμερον! 

Δὲν εἶναι μόνον, οἱ κληρικοί καὶ λαϊκοί, ἀνώτεροι καὶ κατώτεροι, οἱ ἐντεταλμένοι ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὴν τοιαύτην ἀποστολήν …! Δὲν εἶναι μόνον οἱ θεολόγοι καὶ οἱ λόγιοι οἱ ὁποῖοι, ὡς ἔχοντες περισσοτέραν γνῶσιν καὶ εὐρυμάθειαν ἀλλὰ καὶ τὴν ἱκανότητα τοῦ … λέγειν, εὑρίσκονται (καὶ δικαιολογημένως) εἰς τὴν θέσιν τοῦ κήρυκος! 

Εἶναι καὶ ἅπαντες ἐκεῖνοι … ὅλοι ἡμεῖς, ἐγγράμματοι καὶ … ἀγράμματοι, θεολόγοι (πτυχιοῦχοι καὶ μή …!), οἵτινες, διὰ τοῦ παραδείγματος ἡμῶν καὶ τῶν, καθημερινῶν λόγων καὶ συνομιλιῶν καὶ κινήσεων καὶ συμπεριφορῶν, καλούμεθα νὰ «διδάσκωμεν» τοὺς … γύρω μας, τὴν «ἐν Χριστῷ» ζωή! Εἴμεθα … ἡ «πόλις … (ἡ) ἐπάνω ὄρους κειμένη», τὴν ὁποίαν παρακολουθοῦσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ … διδάσκονται! Εἴθε νὰ εἴμεθα(!), ἐξ ἐκείνων

οἵτινες … «ἐπιστρέψα(ντε)ς ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσ(ωμεν)ει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψ(ωμεν)ει πλῆθος ἁμαρτιῶν» (Ἰακ. Ε΄ 19-20).   

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Θέλουμε να μας γνωρίσουν ή να μας κατανοήσουν;

 

Πρόγραμμα 13-28 Φεβρουαρίου Ιερού Ναού Γενέσιο Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

 

 

 

 

Ένας είναι πραγματικός φίλος!

 

Με τι σκοτώνεις την ψυχή σου;

 

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2022

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα

Ἡ … περίεργη ἐλεημοσύνη! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΤΕΤΑΡΤΗ ΛΟΥΚΑ (23 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022)

«ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42). 

Ἡ … περίεργη ἐλεημοσύνη! 

Ἕνας τυφλὸς στέκει στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου καὶ ἐπαιτεῖ τὴν ἐλεημοσύνη τῶν περαστικῶν! Ἡ εἰκὼν αὕτη, εἶναι συνήθης, ἐφ’ ὅσον τοῦτο συμβαίνει εἰς πᾶσαν ἐποχὴν ἀλλὰ καὶ εἰς κάθε τόπον καὶ σημεῖον τῆς ὑφηλίου! Ὅμως, εἰς τὴν περιγραφὴν ποὺ κάμνει ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπὴ σχετικῶς μὲ τὸν τυφλὸν τοῦτον τῆς Ἱεριχοῦς, παρατηροῦμεν, ὅτι ἐνῶ ἀρχικῶς ἡ «ἐλεημοσύνη» ποὺ ἐπαιτεῖ ἀπὸ τοὺς παρερχομένους, δὲν διαφέρει ἀπὸ τὴν γνωστὴν … ἐπαιτείαν διὰ κάποιαν οἰκονομικὴν ἐνίσχυσιν,  διὰ τὴν στοιχειώδη ἐπιβίωσίν του, … εἰς τὴν συνέχειαν – καὶ ὅταν πληροφορεῖται «ὅτι Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος παρέρχεται», ἤρχισε νὰ κραυγάζῃ καὶ νὰ ζητῇ, ὄχι πλέον τὴν οἰκονομικήν του ἐνίσχυσιν, ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον, ὁ οἷοσδήποτε ἄνθρωπος θὰ ἀδυνατοῦσε νὰ τοῦ προσφέρῃ! 

«Ἰησοῦ υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με»! Καὶ εἶναι αἱ κραυγαί του τόσον ἔντονοι καὶ ἠχηραί, ὥστε ὅλον ἐκεῖνο τὸ πλῆθος τὸ ὁποῖον εἶχεν συναχθεῖ διὰ νὰ ἴδῃ τὸν Ραββί, παρεμβαίνει καὶ ἐπιτιμᾷ τοῦτον τὸν τυφλόν, καὶ προσπαθεῖ νὰ τὸν κάνῃ νὰ σιωπήσῃ! Ἐκεῖνος ὅμως, αἰσθάνεται τόσον ἔντονα τὴν ἀνάγκην τῆς Θείας βοηθείας, ὥστε … ἀδιαφορεῖ διὰ τὰς παραινέσεις καὶ συστάσεις, καὶ ὑψώνει ἀκόμη περισσότερον τὴν φωνήν του … «υἱὲ Δαυίδ, ἐλέησόν με»! 

Ὁ Κύριος ἐστάθη καὶ ἔδωσεν ἐντολὴν νὰ τὸν φέρουν ἐμπρός Του. «Τί σοι θέλεις ποιήσω; Ὁ δὲ εἶπε· Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω»! Τώρα πλέον δὲν ἐπαιτεῖ χρήματα καὶ τροφάς … Δὲν θέλει οἰκονομικὴν καὶ ὑλικὴν ἐνίσχυσιν … Δὲν ἀπευθύνεται πρὸς ἀδυνάμους ἀνθρώπους, οἵτινες … μόνον λόγους συμπαθείας δύνανται νὰ τοῦ εἴπουν καὶ εὐτελῆ δῶρα νὰ τοῦ προσφέρουν, ἀλλὰ ἀπευθύνεται πρὸς τὸν Παντοδύναμον Θεόν! Πιστεύει ἀκραδάντως, ὅτι … Αὐτὸς ὁ ταπεινὸς φαινόμενος ἄνθρωπος, «κρύπτει» τὸν Ἀληθινὸν Θεόν, καὶ διὰ τοῦτο ζητεῖ ἀπὸ Αὐτόν, ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον … οὐδέποτε ἐζήτησεν, ὄχι μόνον παρὰ ἀνθρώπου τινός, ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν ἀρμοδίων ἱατρῶν, τῶν, περὶ τὴν θεραπείαν του! 

«Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42). 

Ποῖος δὲν δύναται νὰ διακρίνῃ τὴν «τοσαύτην» πίστιν τοῦ τυφλοῦ; Δὲν ἀμφισβητεῖ εἰς τὸ παραμικρόν, διὰ τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου! Δὲν θεωρεῖ ὅτι τὰ ὅσα ἔχει πληροφορηθεῖ διὰ τὸν Παντοδύναμον Τοῦτον ἱατρόν, εἶναι … λόγια τοῦ κόσμου, καὶ συνεπῶς … ἀνάξια προσοχῆς! Δὲν διατηρεῖ μέσα του τὴν παραμικρὰν ἀμφιβολίαν, ὅτι ὁ φιλάνθρωπος Διδάσκαλος, καὶ δύναται ἀλλὰ καὶ θέλει, νὰ τοῦ δώσῃ τὴν ὅρασίν του! Πιστεύει ἀκραδάντως, ὅτι ὁ … διερχόμενος Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, εἶναι ὁ Ἴδιος ὁ Ἀληθινὸς Θεός! 

Ἡ πίστις του εἶναι ἔκδηλος, ὄχι μόνον πρὸς τὸν «γινώσκοντα καὶ ἐρευνῶντα νεφροὺς καὶ καρδίας» Κύριον καὶ Θεόν, ἀλλὰ καὶ πρὸς πάντα νοήμονα ἄνθρωπον! Εἰδικῶς, ὅταν τὸν ἐρωτᾷ ὁ Χριστός μας, … «τί σοι θέλεις ποιήσω;», μέσα ἀπὸ τὴν ἀπάντησίν του καὶ ἀπὸ τὸ … αἰτούμενον, διακρίνεται καθαρώτατα ἡ πίστις του εἰς τὴν Θείαν Παντοδυναμίαν! «Κύριε, ἵνα ἀναβλέψω»! Αὐτὴ ἀκριβῶς εἶναι ἡ … Πίστις! Ὄχι νὰ ζητῶ τὸ … ἀναμενόμενον καὶ τὸ εὔκολον, ἀλλὰ ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον φαντάζει … ἀδύνατον καὶ ἀκατόρθωτον! Ὄχι, ἡ πεποίθησις εἰς τὸ φυσικὸν ἐπακόλουθον, ἀλλὰ ἡ ἀπόλυτος βεβαιότης εἰς τὴν ἀνατροπὴν τῆς … ἀνθρωπίνης λογικῆς! Τοῦτο ἀκριβῶς διδάσκει σήμερον ὁ τυφλὸς τῆς Ἱεριχοῦς καὶ τοῦτο … εἶδε καὶ ἐπεβράβευσεν ὁ Κύριος διὰ τῆς θεραπείας του! «Ἡ πίστις σου σέσωκέ σε» (Λουκ. ΙΗ΄ 42)˙ διότι ὁ Κύριος θαυματουργεῖ διὰ τῆς πίστεώς μας! 

Ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τό, «κατὰ Μᾶρκον» Εὐαγγέλιον, θὰ ἴδωμεν ἐκεῖ εἰς τὸ ἕκτον κεφάλαιον, κάτι τὸ ὁποῖον ἀδυνατεῖ νὰ συλλάβῃ ὁ νοῦς τοῦ πιστοῦ ἀνθρώπου! Συγκεκριμμένως, καὶ ἀναφερόμενος ὁ Θεῖος Εὐαγγελιστής, εἰς τὴν ἀπιστίαν τῶν Ναζαρηνῶν πρὸς τὸν Χριστόν, ἐπειδὴ τὸν ἐγνώριζον ἀπὸ τὴν παιδικήν Του ἡλικίαν, λέγει τοῦτο τὸ ἐντυπωσιακόν: «Καὶ οὐκ ἠδύνατο ἐκεῖ οὐδεμίαν δύναμιν ποιῆσαι, εἰ μὴ ὀλίγοις ἀρρώστοις ἐπιθεὶς τὰς χεῖρας ἐθεράπευσε. Καὶ ἐθαύμαζε διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν» (Μάρκ. ΣΤ΄ 5-6). Ὑπογραμμίσαμεν τὴν … ἀδιανόητον ταύτην φρᾶσιν, ἥτις καὶ καταδεικνύει τοῦτο τὸ ὁποῖον ἤδη προείπομεν … «Ἀδυνατεῖ» ὁ Παντοδύναμος Θεὸς νὰ θαυματουργήσῃ; Καὶ ὅμως … Καὶ τὸ λέγει τοῦτο ὁ Ἀλάνθαστος λόγος τῆς Ἁγίας Γραφῆς! Ἄνευ τῆς πίστεώς μας εἰς τὴν δύναμιν τοῦ Κυρίου, οὔτε καὶ Αὐτὸς ὁ Παντοδύναμος Θεός, «δὲν δύναται» νὰ μᾶς βοηθήσῃ! Τίποτε δὲν πρόκειται νὰ ἐπιτύχωμεν … οὔτε ἐν τῷ παρόντι αἰῶνι, οὔτε καὶ ἐν τῷ μέλλοντι …! 

Ἡ Πίστις τῶν Ἁγίων. 

Κατόπιν τῶν ὅσων προείπομεν, ἂς ἀνατρέξωμεν εἰς τὰς βιογραφίας ἁπάντων τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεως ἡμῶν, τῆς τε Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς μετὰ Χριστὸν ἐποχῆς! Ἴδιον καὶ κοινὸν χαρακτηριστικὸν τούτων ἁπάντων, δὲν εἶναι … οὔτε ὁ ἀσκητικός των βίος, οὔτε τὰ φρικτὰ μαρτύρια, οὔτε ἡ ἐνάρετος πολιτεία των, οὔτε ἀκόμη καὶ τὰ θαύματα τὰ ὁποῖα ἐπετέλουν διὰ τῆς Θείας Δυνάμεως! Καὶ ἀσκητικὸν βίον, καὶ μαρτύρια διὰ τὰς πεποιθήσεις καὶ ἰδέας, καὶ ἀρετὰς ποικίλας, καὶ νηστείας σκληροτέρας καὶ αὐτῶν τούτων τῶν μεγάλων Πατέρων καὶ Ἀσκητῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, ἀλλὰ καὶ θαύματα - ὅσον καὶ ἂν τοῦτο μᾶς ἐκπλήσσει, - βλέπομεν νὰ συμβαίνωσι, καὶ εἰς αἱρετικούς, καὶ εἰς ἀσεβεῖς, ἀλλὰ καὶ εἰς ἀρνητὰς καὶ ἀσχέτους πρὸς τὴν Πίστιν …! 

Ἂς σκεφθῶμεν …! Ἆραγε ὁ Ἰούδας ὁ προδότης, δὲν ἔκανε θαύματα; «Μὴ τοῦ χαρίσματος τῶν ἰαμάτων ἐστέρησε;», τὸν ἐρωτᾶ ἡ Ἐκκλησία, διὰ τῆς ὑμνολογίας τῆς Μ. Πέμπτης! Δὲν εἶδον καὶ δὲν ἔζησαν θαύματα … τεράστια, οἱ εἰδωλολάτραι καὶ τύραννοι καὶ διῶκται τῆς Χριστιανικῆς Πίστεως; Δὲν γίνονται θαύματα ἐξαίσια καὶ ἀκατάληπτα διὰ τῶν χειρῶν ἡμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν κληρικῶν; Δὲν συγχωρεῖ ὁ Κύριος τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν διὰ τῶν χειρῶν τῶν Πνευματικῶν Πατέρων; Δὲν μετατρέπεται ὁ ἄρτος καὶ ὁ οἶνος εἰς Σῶμα καὶ Αἷμα Χριστοῦ, καὶ ταῦτα … δὲν μεταλαμβάνομεν; 

Συνεπῶς, ἐκεῖνο τὸ στοιχεῖον τὸ ὁποῖον καταξιώνει τὸν ἄνθρωπον ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡ Πίστις του καὶ ἡ Ἀγάπη του πρὸς τὸν Θεόν! Πίστις, ὄχι εἰς τὰ «παχειὰ» λόγια τὰ ὁποῖα συνήθως λέγομεν, ἀλλὰ «πίστις δι’ ἀγάπης ἐνεργουμένη» (Γαλ. Ε΄ 6). 

Ἡ σώζουσα πίστις ! 

Ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος διὰ νὰ μᾶς διδάξῃ τὴν … σώζουσαν πίστιν, - ἐκεῖ εἰς τὴν Καθολικήν του ἐπιστολήν, - λέγει τοῦτα τὰ ἐκπληκτικά … «Σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι» (Ἰακ. Β΄ 19). Κατάλαβες, ἀδελφέ μου; Καυχώμεθα διὰ τὴν πίστιν μας εἰς τὸ ὅτι … «ὑπάρχει Θεός», μίαν πίστιν, δηλαδή, τὴν ὁποίαν ἔχουσι καὶ αὐτὰ τὰ βρωμερὰ πνεύματα! Ἀσφαλῶς καὶ … δὲν πρόκειται νὰ σωθῶμεν μὲ κριτήριον μίαν τοιαύτην … πίστιν! 

Ἐκείνη τὴν Πίστιν τὴν ὁποίαν ἐπεβράβευσεν σήμερον ὁ Κύριος εἰς τὸ τυφλόν, καὶ ἡ ὁποία … συνήργησεν εἰς τὴν Θαυμαστὴν θεραπείαν του, ἀλλὰ καὶ τὴν ὁποίαν ζητεῖ ἀπὸ ἡμᾶς ὁ Κύριος, εἶναι ἡ Πίστις καὶ ἀπόλυτος ἐμπιστοσύνη, εἰς τὴν Θείαν παντοδυναμίαν καὶ τὴν ἰδικήν μας ἀνθρωπίνην … ἀδυναμίαν! «Χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» (Ἰωάν. ΙΕ΄ 5)! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Πρόγραμμα Φεβρουαρίου Ιερού Ναού Αγίου Ιωάννου Παραλίας Πατρών

 

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 2021

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Νοέμβριος 2021

Διαβάστε ολόκληρη την Εφημερίδα του Νοεμβρίου. 

Θα την βρείτε ΕΔΩ σε μορφή ψηφιακού εντύπου, το οποίο μπορείτε να... ξεφυλλίσετε!