«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2021
Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2021
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Η αγία Φιλοθέη των Αθηνών - Ταινία
Ο Δήμος Φιλοθέης-Ψυχικού οργανώνει διαδικτυακή προβολή της ταινίας της Μαρίας Χατζημιχάλη-Παπαλιού "Φιλοθέη, η Aγία των Αθηνών" ανήμερα της εορτής της Αγίας Φιλοθέης στις 19 Φεβρουαρίου, τιμώντας την γυναίκα της οποίας το όνομα φέρει ο Δήμος. Πρόκειται για ένα ιστορικό ντοκιμαντέρ γύρω από μια μεγάλη μορφή που έδρασε στην τότε Αθήνα της Τουρκοκρατίας και ιδιαίτερα στην περιοχή που σήμερα είναι ο Δήμος Φιλοθέης Ψυχικού.
Η ταινία, της οποίας τα γυρίσματα έγιναν στην Κωνσταντινούπολη, τη Βενετία, την Αττική και σε νησιά, έχει συμμετάσχει σε διεθνή φεστιβάλ κι έχει συγκεντρώσει εξαιρετικές κριτικές. Η Αγία Φιλοθέη θεωρείται προδρομική μορφή για την Επανάσταση του 1821. Τον 16ο αιώνα, στην κορύφωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μια γυναίκα ορθώνει το ανάστημα της. Αναπτύσσει έντονη δραστηριότητα, ελευθερώνει άνδρες και γυναίκες από τα σκλαβοπάζαρα, ιδρύει το πρώτο στην Ελλάδα και την Ευρώπη σχολείο γυναικών, χτίζει νοσοκομείο όπου νοσηλεύονται Έλληνες, Τούρκοι και Φράγκοι, προσφέρει καταφύγιο σε κακοποιημένες γυναίκες ασχέτως φυλής και θρησκεύματος. Μέρος της δραστηριότητας αυτής λαμβάνει χώρα στην ευρύτερη περιοχή της Φιλοθέης και του Ψυχικού, όπου ήταν τα οικογενειακά της χτήματα. Για το έργο της και την πίστη της στην ελευθερία του ανθρώπου βασανίστηκε και είχε μαρτυρικό θάνατο το 1589. Το πρωτοπόρο κοινωνικό της έργο, συνεχίστηκε από άλλους και άνοιξε το δρόμο για την Ελληνική Επανάσταση. Η δράση της Αγ. Φιλοθέης αποτελεί έμπνευση και ο αγώνας της για ν’ αλλάξει ο κόσμος είναι αυτό που τη συνδέει με το σήμερα. Έτσι, πέρα από την ταινία, στο πλαίσιο της εκδήλωσης θα παρακολουθήσουμε μεταξύ άλλων σε βίντεο την νεαρή αγωνίστρια για τα δικαιώματα των κοριτσιών στην εκπαίδευση Μαλάλα Γιουσαφζάι (Νόμπελ Ειρήνης και βραβείο από τη Διεθνή Αμνηστία)
Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2021
Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2020
Δ Ι Ψ Ω
Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2021
Το γνώρισμα του... Αγίου! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗ ΠΡΩΤΗ (24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021)
«Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς
σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ» (Α΄ Τιμ. Α΄ 15).
Τὸ γνώρισμα τοῦ … Ἁγίου!
Ποιός, ἀλήθεια, εἶναι ὁ Ἅγιος; Κατ’ ἐπανάληψιν ἀκούομεν τὴν συγκεκριμμένην αὐτὴ λέξιν, ἀλλ’ ὅμως, ἴσως δὲν γνωρίζομεν … περὶ τίνος πρόκειται! Πολλοὶ θεωροῦν, ὅτι ὁ Ἅγιος εἶναι ὁ … ἀναμάρτητος καὶ ἀμέτοχος τῆς ἁμαρτίας, ἐνῶ ἄλλοι πιστεύουν ὅτι Ἅγιος εἶναι ἐκεῖνος ποὺ προσεύχεται, ποὺ ἐκκλησιάζεται, ποὺ νηστεύει, ποὺ ἐλεεῖ καὶ ἀγαπᾷ τὸν συνάνθρωπό του, καὶ … γενικῶς ζεῖ κατὰ τρόπον εὐάρεστον εἰς τὸν Θεόν! Ὑπάρχει, δὲ τέλος, καὶ ἡ μερίδα τῶν … ἐκτιμώντων, ὅτι Ἅγιος εἶναι ὁ … καλὸς ἄνθρωπος - ὅπως, βεβαίως, ἐκτιμοῦν οἱ τοιοῦτοι τὸν … καλόν!
Καὶ ὅμως, χωρὶς περιστροφάς, θὰ εἴπωμεν καὶ θὰ τονίσωμεν, ὅτι Ἅγιος εἶναι ὁ … πρῶτος καὶ χειρότερος ἁμαρτωλός! Διὰ νὰ προλάβωμεν δε, τὴν οἵανδήποτε παρεξήγησιν, προσθέτομεν εἰς τὴν ἀνωτέρω διαπίστωσιν, … ἐκεῖνος ποὺ θεωρεῖ τὸν ἑαυτόν του, πρῶτον καὶ χειρότερον ἁμαρτωλόν! Ἐκεῖνος ποὺ πιστεύει τὴν … ἐνοχὴν καὶ τὴν ἁμαρτωλότητά του, καὶ δέχεται τὴν προσβολὴν καὶ τὴν ἀποστροφὴν τῶν ἄλλων …! Δηλαδή, κατὰ τὸ Εὐαγγέλιον, Ἅγιος εἶναι ὁ τελώνης ἐκεῖνος τῆς γνωστῆς παραβολῆς «τοῦ τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου» τὸν ὁποῖον … ἐδικαίωσεν ὁ Κύριος, ἀλλὰ καὶ ἐκεῖνος ὁ κακοῦργος καὶ ληστής, ποὺ συνεσταυρώθη μετὰ τοῦ Κυρίου καὶ ἀφοῦ ὡμολόγησε καὶ τὴν Θεότητα τοῦ Χριστοῦ ἀλλὰ καὶ τὴν … δική του ἐνοχήν, ἠξιώθη τοῦ Παραδείσου, κατὰ τὴν Θείαν βεβαίωσιν!
Αὐτὸ ἦταν τὸ κοινὸ χαρακτηριστικὸ γνώρισμα ὅλων τῶν Ἁγίων˙ νὰ βλέπουν καὶ νὰ θεωροῦν ὡς τὸν χειρότερο ἁμαρτωλό … τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό τους καὶ νὰ μετανοοῦν συνεχῶς διὰ τὰ ἁμαρτίας των! Οὐδεὶς ἐκ τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας, ἐθεώρησε τὸν ἑαυτόν του ὡς … κάτι περισσότερον τοῦ … μηδενός, ἀντιθέτως δε, μελετῶντες τοὺς βίους των, διαπιστοῦμεν αὐτὸν τὸν … «κοινὸν παρονομαστὴν» εἰς ὅλους! Τὴν ἀπαξίωσιν μὲ τὴν ὁποίαν ἔβλεπον τὴν ἀξίαν μὲ τὴν ὁποίαν τοὺς περιέβαλεν ὁ κόσμος!
Ὁ πρῶτος ἁμαρτωλός.
Μὲ αὐτὰς τὰς δύο λέξεις, χαρακτηρίζει σήμερον εἰς τὴν ἀποστολικὴν περικοπήν, ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτόν του, καὶ μάλιστα εἰς ἀνθρώπους οἱ ὁποῖοι τὸν θεωροῦν Πνευματικὸν ἡγέτην καὶ … Ἅγιον ἄνθρωπον καὶ διδάσκαλον τῆς Θείας διδασκαλίας …! Ἔχων ὑπ’ ὄψιν του, ὄχι μόνον τὸ βεβαρυμμένον παρελθόν του, ἀλλὰ καὶ τὰς καθημερινὰς ἁμαρτίας του, θεωρεῖ ὅτι ἔχει ὑπερβεῖ τοὺς … πάντας εἰς τὴν ἁμαρτωλότητα! Ἔστω καὶ ἂν ὁ Κύριος διὰ τοῦ Βαπτίσματος τὸν ἀπήλλαξεν ἀπὸ τὸ ἁμαρτωλὸ παρελθόν του, ἔστω καὶ ἂν ἠξιώθη νὰ διδαχθῇ τὰς Οὐρανίους ἀληθείας διὰ ἀποκαλύψεως ὑπὸ τοῦ ἰδίου τοῦ Κυρίου - ὅπως ὁ ἴδιος διαβεβαιώνει ἐκεῖ εἰς τοὺς Γαλάτας Α΄ 12 - ἔστω καὶ ἂν ἠξιώθη νὰ φθάσῃ εἰς τὸν Παράδεισον ἐνῶ ἀκόμη εὑρίσκετο εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, - «ἁρπαγέντα τὸν τοιοῦτον ἕως τρίτου οὐρανοῦ. … εἴτε ἐν σώματι εἴτε ἐκτὸς τοῦ σώματος οὐκ οἶδα, ὁ Θεὸς οἶδεν· ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ρήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι» (Β΄ Κορ. ΙΒ΄ 2-4) - ἔστω καὶ ἂν τὸν ἠξίωσεν ὁ Κύριος, κατ’ ἐπανάληψιν νὰ θαυματουργῇ, … ἡ ἰδέα περὶ τοῦ ἑαυτοῦ του ἦτο ἡ, ἐν προκειμένῳ, ἐπιγραφομένη˙ «Χριστὸς Ἰησοῦς ἦλθεν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ» (Α΄ Τιμ. Α΄ 15)!
Μά, τί ἁμαρτίες θὰ μποροῦσε νὰ ἔχῃ ἕνας … Ἀπόστολος Παῦλος; Εἶναι τὸ ἐρώτημα ποὺ αὐτομάτως γεννᾶται στὸ λογισμὸ τοῦ κάθε λογικοῦ Χριστιανοῦ. Καὶ ὅμως … ἐὰν ἀναλογισθῶμεν τὸν «γενικὸν κανόνα» ὁ ὁποῖος ἰσχύει γιὰ κάθε ἄνθρωπο, θὰ παραδεχθῷμεν ὅτι ὄντως καὶ ὁ Θεῖος Παῦλος ἦτο ἕνας … ἁμαρτωλός! Βεβαίως, δὲν ἔχει τὰς ἁμαρτίας τῶν πολλῶν ἁμαρτωλῶν ἀνθρώπων˙ ὅμως, ὁ ἴδιος αἰσθάνεται, πολὺ βεβαρυμμένος ἀκόμα καὶ δι’ ἐκεῖνα διὰ τὰ ὁποῖα … οἱ ἄλλοι δὲν ἔχουν τὴν παραμικρὰν ἐνόχλησιν! Ἡ εὐαίσθητος συνείδησίς του, τὸν ἐλέγχει ἀκόμη καὶ διὰ τὸν παραμικρὸν λογισμὸν καὶ τὴν ἐλαχίστην περιττὴν «κουβέντα», ποὺ διὰ τὸν πολὺν κόσμον εἶναι … αὐτονόητος ἢ καὶ ἀπαραίτητος! Αὐτὴ ἡ αὐστηρὰ αὐτοκριτική, διογκώνει τὰ ἁμαρτήματά του καὶ τὸν ὑποχρεώνει νὰ βλέπῃ τὸν ἑαυτόν του ὡς ἐλεεινότερον ὅλων τῶν ἀνθρώπων!
Τὴν τοιαύτην αὐτοκριτικήν, τὴν βλέπομεν εἰς ὅλους τοὺς Ἁγίους τοῦ Θεοῦ, καὶ διαπιστοῦμεν ὅτι … ἀναλόγως τῆς πνευματικῆς μας καταστάσεως, βλέπομεν - ἢ δὲν βλέπομεν - ὅλα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα μᾶς ἀπομακρύνουν ἀπὸ τὸν Θεόν! Συνήθως, ἡμεῖς οἱ ἁπλοὶ καὶ ἁμαρτωλοὶ ἄνθρωποι, ἀρεσκόμεθα νὰ βλέπωμεν τὰ ἐλάχιστα ἢ καὶ ἀνύπαρκτα, καλά μας «ἔργα», τὰ ὁποῖα – εἰρήσθω ἐν παρόδῳ - μᾶς δίδονται ἀπὸ τὴν εὐσπλαχνίαν καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Κυρίου, καὶ … παρρηγορούμεθα! Οἱ Ἅγιοι, ὅμως, ἔβλεπον καὶ βλέπουσι, τὴν … παραμικρὰν ἁμαρτίαν των, ὡς ἀπαράδεκτον καὶ ἀδικαιολόγητον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ! Ἔβλεπον ὅτι καὶ ἡ ἐλαχίστη ἁμαρτία των τοὺς ἀπέκοπτε καὶ τοὺς ἀπεμάκρυνε ἀπὸ τὸ Θεῖον Ἔλεος! Διὰ τοῦτο καὶ βλέπομεν – μελετῶντες τοὺς βίους τῶν ἁγίων μας - ὅτι … οὐδέποτε ἔβλεπον ὅ,τιδήποτε καλὸν εἰς τὸν ἑαυτόν τους, καὶ κάθε ἀρετήν των ἀλλὰ καὶ κάθε … πνευματικήν των πρόοδον, τὴν ἐθεώρουν … δῶρον Θεοῦ!
Ἡμεῖς … ποῖοι εἴμεθα;
Ἂν θὰ ἦτο δυνατόν, νὰ καλέσωμεν ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, νὰ καταθέσουν τὴν γνώμην των περὶ τοῦ ἑαυτοῦ των, … ἕνα τεράστιον ποσοστὸν ἐγγίζον τὸ ἀπόλυτον 100% θὰ ὡμίλῃ διὰ τὸν ἑαυτόν των μὲ τὰ κολακευτικότερα λόγια! Ἐλάχιστοι θὰ ἦσαν ἐκεῖνοι, οἱ ὁποῖοι ἐμφορούμενοι ἀπὸ πνεῦμα εἰλικρινείας καὶ ταπεινώσεως, θὰ κατεδίκαζον ἑαυτούς, … καὶ ἀκόμη ὀλιγώτεροι θὰ ἔβλεπον τοὺς … πάντας ἀνωτέρους των ὡς πρὸς τὴν πνευματικὴν ἀξίαν καὶ ἀρετήν! Καὶ οὗτοι εἶναι οἱ … ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ!
Εἰς συναντήσεις καὶ συζητήσεις καὶ αὐτοκριτικὰς καὶ περιαυτολογίας, δυσφοροῦμεν καὶ δυσανασχετοῦμεν ἀκούοντες τοὺς … πολλούς, νὰ ἀναβιβάζουν ἑαυτοὺς εἰς δυσθεώρητα ὕψη ἀρετῆς, καὶ νὰ καταβιβάζουν ἀντιστοίχως τοὺς λοιπούς, τοὐλάχιστον … κάτω τῶν ποδῶν των! Τί κι’ ἂν δὲν διαθέτουν ἴχνος πνευματικότητος, τί κι’ ἂν ζοῦν τὴν πλέον κοσμικὴν καὶ ἁμαρτωλὸν ζωήν, τί κι’ ἂν δὲν γνωρίζουν τί θὰ ’πῇ … μυστηριακὴ ζωὴ ἢ νηστεία ἢ προσευχὴ ἢ ἐκκλησιασμὸς ἢ ἠθικὴ ζωή, … θεωροῦσιν ὅτι οἱ … ἄλλοι εἶναι ἀσυγκρίτως κατώτεροί των! Πολὺ φοβοῦμαι δε, ὅτι μεταξὺ τούτων, προέχουσαν θέσιν κατέχομεν καὶ ἡμεῖς οἱ θεωροῦντες ἑαυτούς, … ἀνθρώπους τῆς Ἐκκλησίας!
Ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, μᾶς δίδει τὸ τέλειον παράδειγμα τῆς εἰλικρινοῦς αὐτοκριτικῆς καὶ ταπεινώσεως! Ἀκολουθῶν μὲ ἀκρίβειαν τὸν Θεῖον Λόγον, «εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος» (Μάρκ. Θ΄ 35), μᾶς καθοδηγεῖ εἰς τὴν Βασιλείαν τοῦ Κυρίου. Διότι ἐκεῖ θὰ φθάσωμεν, μόνον ὡς … ταπεινοὶ ἁμαρτωλοί, καὶ ὄχι ὡς … ὑπερήφανοι «ἅγιοι»!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου 2021
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2021
Άγιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης
Ο όσιος Iσίδωρος ο Πηλουσιώτης (περ.370 – περ.435 ή 450 μ.Χ.) ήταν μοναχός, εκκλησιαστικός πατέρας και συγγραφέας από την Αίγυπτο. Ονομάζεται Πηλουσιώτης επειδή πιθανώς ασκήτευσε και ήταν ηγούμενος μονής κοντά στο αρχαίο Πηλούσιο στο σημερινό Πόρτ Σάιντ.
Ασχολήθηκε με τη μελέτη των Γραφών και την υπεράσπιση της Ορθοξίας (εναντίον του Νεστορίου)
Κατά το λεξικό του Σούδα, ο Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης συνέγραψε τρεις χιλιάδες επιστολές, που είναι αφιερωμένες στην ερμηνεία της Αγία Γραφής.
Η μνήμη του εορτάζεται στις 4 Φεβρουαρίου.
Όταν κατέκτησαν την Αίγυπτο οι Άραβες, κυνηγημένοι μοναχοί από το μοναστήρι του Αγίου Ισιδώρου κατέφυγαν στον Ανατολικό άκρο της Κρήτης και ίδρυσαν νέα μονή. Από αυτό το μοναστήρι πήρε το όνομά του όλο το ακρωτήρι το Κάβο Σίδερο (Ακρωτήριο Ισίδωρος).
Η ύπαρξη ναού του Αγίου Ισιδώρου στην περιοχή (ναός με δυο μοναχούς), αναφέρεται από τον Φλωρεντινό ιερέα Μπουοντελμόντι που περιηγήθηκε το νησί κατά το 1415. Η ανασκαφική έρευνα που έγινε το 1985, απεκάλυψε πράγματι ερείπια εκκλησίας που τα ευρήματα της δείχνουν πως η διάρκεια της ζωής της ήταν από τα μέσα του 14ου μέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα οπότε προφανώς καταστράφηκε από τις τούρκικες επιδρομές.
Κοντά στα ερείπια της είναι το νεότερο ταπεινό εκκλησάκι που φαίνεται πως ανοικοδομήθηκε την εποχή της θρησκευτικής ανοχής.
Κάποια στοιχεία άντλησα από την Βικιπέντια και από το άρθρο του Μιχ. Πατεράκη στην εφημερίδα Μεσόγειο για το μοναστήρι από όπου και η πιο κάτω φωτογραφία
Η πρόσβαση από τη στεριά απαγορεύεται, καθώς είναι στρατιωτική ζώνη. Οι πύλες της ναυτικής βάσης ανοίγουν μόνο κατά την εορτή του Αγίου Ισιδώρου στις 4 του Φλεβάρη. Επισκέπτες από όλη την Κρήτη έρχονται τη μέρα αυτή στο Κάβο Σίδερο, όχι μόνο να προσκυνήσουν αλλά και για να μαζέψουν αγριαγκινάρες που φύονται στην περιοχή. Δίπλα στην εκκλησία, υπάρχει μια πολύ όμορφη μικρή παραλία
Κατά την εποχή της αραβικής κατάκτησης της Αιγύπτου από τους Άραβες μοναχοί της μονής κατέφυγαν στο ανατολικό άκρο της Κρήτης .
Σύμφωνα με τον κο Αντώνη Βασιλάκη, Αναγνώστης, μεταφραστής, Πελασγικών, μινωικών γραφών, ( βλ.επόμενη φωτο) Το ακρωτήρι λέγεται Σίδερο, από το όνομα του Αγίου. Λέγεται και Σαμώνιον , από τον ναό της Σαμωνιας Αθηνάς, ο οποίος βρίσκεται στο σημείο που δείχνω με το Βέλος. Ακόμα παλαιότερα , σύμφωνα με την επιγραφή PRA 1, της Πραισού, εδώ ήταν, ο ξακουστός ναός, της Μεγάλης μητέρας.
Παντού αναφέρεται ότι , Σαμωνία, ήταν το επίθετο της Αθηνάς στην Κρήτη. Κανένας όμως δεν γνωρίζει, γιατί έχει αυτό το όνομα στην Κρήτη. Δεν έδωσε η Αθηνά το επώνυμο Σαμώνιον στο ακρωτήρι, αλλά έγινε το αντίστροφο. Το τοπωνύμιο Σαμώνιον, προϋπήρχε του ναού της Αθηνάς. Μετά από αποψινή έρευνα μου, βρήκα ότι, Σαμώνιον, θα πει, το ακρωτήρι του Ποσειδώνα. Ήταν προσωνύμιο του Ποσειδώνα η λέξη Σάμιος.
Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2021
Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2021
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
«Κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα». - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΤΡΙΑΚΟΣΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ (31 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2021)
«Εἰς τοῦτο γὰρ καὶ κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα, ὅτι
ἠλπίκαμεν ἐπὶ Θεῷ ζῶντι» (Α΄ Τιμ. Δ΄ 10).
Τὸ διπλοῦν «φορτίον».
Ὁ ἀγὼν τοῦ Ὀρθοδόξου χριστιανοῦ, ἀγαπητοί μου ἀδελφοί, εἶναι πάντοτε ἐπώδυνος ἀλλὰ καὶ … διπλοῦς! Εἶναι ἀφ’ ἑνός, ἀγὼν ἀρνήσεως ὅλων τῶν ἐγκοσμίων ἡδονῶν καὶ ἀπολαύσεων εἰς τὰς ὁποίας κυλίεται καὶ ἀρέσκεται ὁ κοσμικὸς ἄνθρωπος, καὶ ἀφ’ ἑτέρου … καὶ ἐν συνεχείᾳ, εἶναι ἀγών μαρτυρικός, ἐφ’ ὅσον ἡ ἄρνησις τῶν ἐγκοσμίων, φέρει τὸν ἀγωνιστὴν χριστιανόν, εἰς μίαν διαρκῆ ἀλλὰ καὶ ὀδυνηρὰν ἀντιπαράθεσιν μὲ τὸ κοσμικὸν τοῦτο πνεῦμα. Συνεπῶς … κόπος καὶ ὕβρις, εἶναι τὸ διπλοῦν «φορτίον» τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ αἴρει ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ! Κόπος, … διότι δὲν εἶναι ἁπλοῦν καὶ εὔκολον, νὰ ἀποστασιοποιῇται καὶ νὰ χωρίζεται κάποιος ἐκ τῶν κοσμικῶν ἀπολαύσεων καὶ ἡδονῶν, ἀλλὰ καὶ … ὕβρις καὶ περιφρόνησις καὶ ἀποστροφή, ἀκόμη καὶ ἐκ τῶν ἰδίων … οἰκογενῶν ἡμῶν, διὰ νὰ ἐπαληθεύεται διαχρονικῶς ὁ Θεῖος Λόγος, «παραδοθήσεσθε δὲ καὶ ὑπὸ γονέων καὶ συγγενῶν καὶ φίλων καὶ ἀδελφῶν, καὶ θανατώσουσιν ἐξ ὑμῶν, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» (Λουκ. ΚΑ΄ 16-17).
Τὸ διπλοῦν τοῦτο «φορτίον» εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον ἀξιολογεῖται ὑπὸ τοῦ Κυρίου καὶ τὸ ὁποῖον καταξιώνει τὸν ἀγωνιστὴν εἰς τὴν κοπιώδη πορείαν του πρὸς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν! Καὶ τοῦτο τὸ «φορτίον», ἐσήκωσαν ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ ὁποῖοι ἀπολαμβάνουσι σήμερον τῶν Οὐρανίων ἀγαθῶν τὴν ἀπόλαυσιν, καὶ τοὺς ὁποίους καθιέρωσεν ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία ἵνα τιμῶνται καὶ παραδειγματίζουσιν ὅλους ἡμᾶς οἵτινες εἴμεθα τὰ μέλη τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ.
«Κοπιῶμεν καὶ ὀνειδιζόμεθα».
Εἰς τὰς δύο ταύτας λέξεις, περικλείει ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, τὸν ἀγῶνα του τὸν ὁποῖον ἤδη ἀνωτέρω, περιεγράψαμεν. Δίδει, ὅμως, οὗτος, ἰδιαιτέραν σημασίαν καὶ ἀξίαν εἰς τοῦτον τὸν ἀγῶνα, ἐφ’ ὅσον τονίζει ὅτι οὗτος γίνεται μὲ τὴν ἐλπίδα εἰς τὸν … «ζῶντα Θεόν»! Δὲν εἶναι ἀγὼν κοσμικός! Δὲν εἶναι ἀγὼν διὰ τὴν ἐξασφάλισιν τῶν … πρὸς τὸ ζῆν! Δὲν εἶναι ἀγὼν διὰ τὴν ἐπίτευξιν «ὑψηλῶν» κοσμικῶν στόχων καὶ σκοπῶν! Δὲν εἶναι ἀγὼν διὰ τὴν ἀπόκτησιν χρημάτων καὶ ἄλλων ὑλικῶν στοιχείων! Δὲν εἶναι, τέλος, ἀγὼν διὰ ἀπολαύσεις γηΐνας καὶ φθαρτάς! Εἶναι ἀγὼν πνευματικὸς καὶ ἱερός! Ἀφ’ ἑνός, μὲ σκοπὸν τὴν μετὰ τοῦ Θεοῦ πορείαν εἰς τὴν ζωὴν ταύτην καὶ μετὰ θάνατον, πλησίον Αὐτοῦ εἰς τὴν Οὐράνιον δόξαν καὶ Βασιλείαν, καὶ ἀφ’ ἑτέρου, ἀγὼν ἐναντίον τοῦ ἀρχεκάκου ἐχθροῦ καὶ τῆς, κάθε μορφῆς, ἁμαρτίας. «Ὅτι οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρὸς αἷμα καὶ σάρκα, ἀλλὰ πρὸς τὰς ἀρχάς, πρὸς τὰς ἐξουσίας, πρὸς τοὺς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρὸς τὰ πνευματικὰ τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις» (Ἐφεσ. ΣΤ΄ 12).
Ὁ ἀγὼν τοῦ Θείου Παύλου εἶναι ἡ προσπάθειά του διὰ τὴν ἐπίτευξιν τῶν ὅσων ἐπίστευσεν καὶ εἰς τὰ ὁποῖα ἤλπισεν! Ὁ ἀγὼν ὅμως οὗτος, προϋποθέτει κόπον καὶ ταλαιπωρίαν. Ὅπως εἰς κάθε ἀγῶνα, πρέπει νὰ καταβάλλεται καὶ ὁ ἀντίστοιχος κόπος, πολὺ περισσότερον δε, … εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα! «Σὺ οὖν κακοπάθησον», λέγει εἰς τὸν μαθητήν του τὸν Τιμόθεον, «ὡς καλὸς στρατιώτης Ἰησοῦ Χριστοῦ. Οὐδεὶς στρατευόμενος ἐμπλέκεται ταῖς τοῦ βίου πραγματείαις, ἵνα τῷ στρατολογήσαντι ἀρέσῃ. Ἐὰν δὲ καὶ ἀθλῇ τις, οὐ στεφανοῦται, ἐὰν μὴ νομίμως ἀθλήσῃ» (Β΄ Τιμ. Β΄ 3-5).
Πολλοὶ ἀναρωτῶνται, διατί εἰς τὴν Ἐκκλησίαν μας νὰ ὑπάρχουν τόσαι ἀπαγορεύσεις καὶ τόσαι στερήσεις καί, - ὡς ἀκούομεν συχνάκις εἰς τὰς βιογραφίας τῶν Ἁγίων, - καὶ σωματικαὶ ταλαιπωρίαι καὶ νηστεῖαι καὶ στερήσεις καὶ κάθε εἶδος κακοπαθείας; Ἡ ἀπάντησις εἰς τοῦτο τὸ ἐρώτημα εἶναι αὐτονόητος καὶ ἤδη … τὴν εἴπομεν. Ἐὰν, διὰ μικρὰς προόδους καὶ ἐπιτυχίας τῆς παρούσης ζωῆς, ὑπομένομεν καὶ θλίψεις καὶ ταλαιπωρίας καὶ στερήσεις καὶ πολλάκις στερούμεθα ἀκόμη καὶ τῶν ἀπολύτως ἀναγκαίων, πόσον περισσότερον πρέπει νὰ δεχόμεθα καὶ νὰ … χαιρόμεθα διὰ … στερήσεις καὶ ταλαιπωρίας αἱ ὁποῖαι καὶ μᾶς ἐγγυῶνται, τήν, παρὰ τοῦ ζῶντος Θεοῦ, αἰωνίαν ζωὴν καὶ ἀπόλαυσιν; Ἄλλωστε, τὴν τοιαύτην δύσκολον καὶ κοπιώδη πορείαν, μᾶς συνέστησεν καὶ μᾶς ὑπέδειξεν ὁ ἴδιος ὁ Ἀρχηγὸς τῆς Πίστεώς μας, καὶ διὰ τοῦ ἰδίου παραδείγματος, ἀλλὰ καὶ διὰ τὴς Θείας Αὐτοῦ διδασκαλίας! «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι» (Μάρκ. Η΄ 34) καὶ «Ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν βιάζεται, καὶ βιασταὶ ἁρπάζουσιν αὐτήν» (Ματθ. ΙΑ΄12), εἶναι δύο μόνον ἀπὸ τοὺς ἀπείρους λόγους Του, διὰ τῶν ὁποίων δεικνύει τὴν σκληρότητα τῆς πορείας ταύτης.
Ἡ ἐλπὶς δημιουργεῖ τὴν ἀγωνιστικὴν διάθεσιν.
Εἶναι αὐτονόητον, ὅτι διὰ νὰ διεξαχθῇ ἕνας ἀγῶνας, θὰ πρέπῃ νὰ ὑπάρχουν αἱ κατάλληλοι προϋποθέσεις καὶ αἱ ἐξ ἴσου κατάλληλοι συνθῆκαι, άλλὰ καὶ ἀντιστοίχως αἱ ἀφορμαὶ καὶ αἱ αἰτίαι …! Πρῶτος δὲ παράγων διὰ τὸν ἀγῶνα τὸν πνευματικὸν εἶναι, τὸ … ποῖος μᾶς καλεῖ εἰς τοῦτον καὶ τὰ κέρδη τὰ ὁποῖα θὰ ἀποφέρῃ! Τὰ ἴδια κριτήρια ἰσχύουν καὶ εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα! Ἐδῶ, ὁ Κύριος καλεῖ καὶ προσκαλεῖ καὶ … «ὅστις θέλει» εἰσέρχεται εἰς τὸν «στίβον»! Ὅσοι ἐμπιστεύονται τὸν Θεόν, ἀναλαμβάνουν τὰ ὅπλα τῆς πίστεως καὶ «ἀντιμάχονται εἰς τὸν ἐχθρόν»! Ἀντιπαραθέτοντας, ὁ Θεῖος Παῦλος τοῦτον τὸν ἀγῶνα πρὸς τοὺς … ἀντιστοίχους, κοσμικούς, λέγει: «Οὐκ οἴδατε ὅτι οἱ ἐν σταδίῳ τρέχοντες πάντες μὲν τρέχουσιν, εἷς δὲ λαμβάνει τὸ βραβεῖον; Οὕτω τρέχετε, ἵνα καταλάβητε. … ἐκεῖνοι μὲν οὖν ἵνα φθαρτὸν στέφανον λάβωσιν, ἡμεῖς δὲ ἄφθαρτον» (Α΄ Κορ. Θ΄ 24-25).
Ἕνας δεύτερος παράγων διὰ τὴν ἐπιτυχίαν εἰς τοῦτον τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα, εἶναι ἡ ἐκτίμησις τῶν «οὐρανίων στεφάνων» καὶ Θείων ἐπαίνων, τὰ ὁποῖα ἀναμένουσι τοὺς … νικητάς! Πάντοτε, ὁ κάθε ἀθλητής, πρὶν εἰσέλθει εἰς τὸν στίβον, ἐκτιμᾶ - πέραν τῆς νίκης – καὶ τὸ βραβεῖον, τὸ ὁποῖον θὰ παρουσιάζῃ ἔκτοτε, ὡς ἀπόδειξιν τῆς … «πρωτιᾶς» του! Ἐὰν τοῦτος ὁ στέφανος εἶναι ἀσημάντου ἀξίας, δὲν διεγείρει τὴν ἐπιθυμίαν τοῦ ἀγωνιστοῦ διὰ τὴν συμμετοχήν του εἰς τὸν ἀγῶνα!
Ἐπειδή, λοιπόν, αἱ ἐγγυήσεις εἰς τὸν πνευματικὸν ἀγῶνα εἶναι ἡ ἐλπὶς ἡμῶν «ἐπὶ Θεὸν ζῶντα», ἀς σπεύδωμεν κοπιῶντες καὶ ὀνειδιζόμενοι ἀλλὰ καὶ «ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν» (Ἑβρ. ΙΒ΄ 2)
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Το πνευματικό "μπάζωμα" κατά τον άγιο Παΐσιο τον αγιορείτη.
Εἶναι δύσκολο νά γράψει
κανείς, σήμερα, γιά θέματα Πίστεως. Ὅσοι Ἕλληνες
Χριστιανοί ἔχουμε ἀπομείνει ἀπό τήν μανιώδη τάση αὐτοκαταστροφής μας, τόσες ἀπόψεις
ὑπάρχουν καί περί τῆς ὀρθοδόξου
Πίστεώς μας. Το πνευματικό μας «μπάζωμα», κατά τον ἅγιο
Παΐσιο τόν ἁγιορείτη, δέν μᾶς ἀφήνει
νά δοῦμε καθαρά τά γεγονότα, ἀφοῦ,
ἕνεκα τῶν πολλῶν μας ἁμαρτιῶν, ὑπάρχει πλήρης σύγχυση στόν νοῦ μας.
Το μαγιό, το εσώρουχο και το κολάν!!!
Ἕνα χαρακτηριστικό, ἁπλό παράδειγμα, εἶναι
ἀρκετό, γιά νά καταλάβουμε τό μέγεθος τῆς
συγχύσεώς μας. Ἕνας φυσιολογικός ἄνθρωπος, ἄνδρας
ἤ γυναῖκα, θά ντρέπονταν νά κυκλοφορήσει στήν ἀκροθαλασσιά
μέ τά ἐσώρουχά του. Ἡ Μόδα ὅμως, ἐφηῦρε τά μαγιό. Τώρα, μέ τά μαγιό, μποροῦμε
νά ἀπολαμβάνουμε ἄνετα τά μπάνια μας στήν θάλασσα, χωρίς ντροπή. Τα μαγιό, ὅμως,
ὅπως ἔλεγε ὁ μακαριστός ἱεροκήρυκας Δημήτριος Παναγόπουλος, δέν εἶναι
τίποτε ἄλλο, παρά ἐσώρουχα μέ ἄλλο ὕφασμα! Τό εἶδος τοῦ ὑφάσματος εἶναι αὐτό πού προκαλεῖ τήν ἀνάσχεση τῆς ντροπῆς ἤ ἡ κάλυψη τοῦ σώματός μας; Μέ χοντρό ἀδιαφανές καλσόν, καμιά
κοπέλα δέν θά τολμοῦσε νά κυκλοφορεῖ στούς δρόμους· τά πράγματα
ἀλλάζουν, ὅταν αὐτό τό ὀνομάσουμε κολάν! Εἶναι πραγματικά ἀδιανόητο,
ὅταν κάποιος προσπαθεῖ νά τό ἀναλογισθεῖ.
Ἐάν δέν πέσουν τά λέπια ἀπό τούς πνευματικούς ὀφθαλμούς,
δέν θά εἶναι δυνατόν νά ἔχουμε σαφῆ
καί κριτική ματιά σέ ὅλα αὐτά πού μᾶς προστάζει ἡ Μόδα καί ὁ Πονηρός δημιουργός της. Δέν θά μπορέσουμε νά καταλάβουμε, ὅτι
ὁ «βασιλιάς εἶναι γυμνός» καί τά ταγκαλάκια γελοῦν
μαζί μας!
Ἀπό τά μικρά, αὐτά πού κάποιοι ἀποκαλοῦν
λεπτομέρειες καί δέν ἀσχολοῦνται μέ αὐτές (ὄχι ὅτι ἀσχολοῦνται μέ τά μεγάλα), ἔρχονται καί τά μεγάλα, καί
ἐάν, ὅπως λένε οἱ ἅγιοι Πατέρες, δέν μποροῦμε νά ποῦμε
«ὄχι» ἤ νά διορθώσουμε τά μικρά, πῶς θά ποῦμε
«ὄχι» ἤ θά διορθώσουμε τά μεγάλα;
Αλλοίωση λίγο-λίγο
Ἐξάλλου, εἶναι παρατηρημένο ὅτι ἡ
τεράστια πνευματική ἀλλοίωση πραγματοποιήθηκε στήν πατρίδα μας ὅλα
αὐτά τά χρόνια, σιγά-σιγά καί λίγο-λίγο, μέ μικρές δόσεις κάθε
φορά, μέχρι πού παγιώθηκε αὐτή ἡ κατάσταση καί ἔγινε, πάλι σύμφωνα μέ τόν ἀγαπημένο
μας ἅγιο Παΐσιο, «ἡ ἁμαρτία μόδα».
Φθάσαμε στό σημεῖο
νά ἀπαιτούμε νά προσαρμοστεῖ ἡ
Πίστη μας στίς ἁμαρτωλές καί πονηρές μας ἐπιθυμίες.
Αλλαγή ημερομηνία γιορτής για να... φάμε!
Πῶς νά ξεχάσουμε τήν ἀπαίτηση
κάποιων συμπατριωτῶν μας χριστιανῶν ἀπό τόν Μητροπολίτη τους, καί νά τελεστεῖ
ἡ Θεία Λειτουργία ἀνήμερα τῆς
Παναγίας, καί νά πανηγυρίσουν τήν παραμονή μέ γλέντια, τραγούδια καί κρέατα;
Ναι στο σεξ με την ευλογία Ιερέων; Κι όμως...
Οἱ δέ προγαμιαῖες
σχέσεις, ἀντί νά στηλιτεύονται, ἔχουν καί τήν εὐλογία
ἱερέων, οἱ ὁποῖοι ἐπιτρέπουν στό ζευγάρι
νά κοινωνεῖ τόν Κύριο!
Πῶς θά φύγουν τά δαιμόνια
πού μᾶς κατέλαβαν, χωρίς προσευχή, νηστεία καί ἐγκράτεια;
Ἡ Πίστη μας εἶναι ἐλεύθερη καί ὄχι διά ράβδου.
Αὐτά ἄς
ποῦμε ὅτι εἶναι τά μικρά, διότι ὑπάρχουν καί τά μεγάλα πού
τά κάναμε καί νόμους τοῦ κράτους! Λόγου χάριν,
τίς ἐκτρώσεις, πόσο ἀλήθεια, ἀθῶο
ἑλληνικό αἷμα χύνεται ἄφθονο κάθε μέρα; Τήν νομιμοποίηση τοῦ
σοδομισμοῦ καί ἄλλα πολλά!
Σ.Λ.