Πέμπτη 14 Ιανουαρίου 2021
8 Ιανουαρίου: Άγιος Άμπο ο αρωματοποιός (βίος)
Διαβάστε ποιος ήταν ο Άγιος Άμπο της Τιφλίδας, ο αρωματοποιός, η μνήμη του οποίου τιμάται σήμερα, 8 Ιανουαρίου.
Αρωματοποιός είναι ο παρασκευαστής αρωμάτων και μύρου. Τα αρώματα είναι χημικές αρωματικές ουσίες που χρησιμοποιούνται στη βιομηχανία των τροφίμων, των καλλυντικών και γενικότερα πλήθους άλλων χημικών προϊόντων. Τα αρώματα στο παρελθόν παρασκευάζονταν από φυτικές ουσίες που υποβάλλονταν σε κατάλληλη επεξεργασία. Σήμερα παρασκευάζονται με συνθετικό τρόπο στα εργαστήρια μεγάλων χημικών βιομηχανιών.
Στην αρχαιότητα η αρωματοποιΐα δεν ήταν γνωστή στην Ευρώπη, γι’ αυτό αγόραζαν αρώματα από τις χώρες της Ανατολής. Η τέχνη του αρωματοποιού απέδιδε πολλά χρήματα καθώς τα αρώματα, το μύρο και οι αλοιφές, χρησιμοποιούνταν για πολλούς σκοπούς. Τα αγαπούσαν και τα επιζητούσαν πολύ οι πλούσιοι της εποχής, όπως αναφέρεται και στο βιβλίο του Προφήτου Αμώς στην Παλαιά Διαθήκη (Αμώς 6,6), εκτός από την ευχάριστη οσμή τους και για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες. Οι Ιουδαίοι τα χρησιμοποιούσαν στον ενταφιασμό των νεκρών, καθώς άλειφαν τα νεκρά σώματα με αρώματα. Να θυμηθούμε ότι ο Νικόδημος άλειψε το σώμα του Ιησού με μίγμα σμύρνης και αλόης (Ιωάν. ιθ 39). Με πολύτιμο επίσης μύρο άλειψε τα πόδια του Ιησού η αμαρτωλή γυναίκα στο σπίτι του Φαρισαίου (Λουκ. ζ 37). Μύρο έχυσε και η Μαρία, η αδερφή του Λαζάρου, στα πόδια του Ιησού (Ιωάν. ιβ 3). Αρώματα χρησιμοποιούσαν επίσης στις τελετουργίες, στην παρασκευή θυμιάματος, αυτού που χρησιμοποιούσαν στο θυσιαστήριο και στο λάδι του χρίσματος, καθώς και από τον Αρχιερέα, για τη Σκηνή του Μαρτυρίου και για τα σκεύη λατρείας (Εξοδ. 30, 23-38).
Στην Αγία Γραφή αναφέρονται διάφορα είδη αρωματικών φυτών που χρησιμοποιούσαν στην παρασκευή αρωμάτων, όπως, λίβανος, σμύρνα, αλόη, κιννάμωμος, θυμίαμα και άλλα, καθώς ανεφέρεται στο βιβλίο του Άσματος Ασμάτων (Άσμα Ασμάτων 4, 14). Από τα παλιά χρόνια, γίνονταν εξαγωγές αρωμάτων από την Παλαιστίνη στην Αίγυπτο (Γεν. 37,25). Στην κατασκευή, τέλος, του τείχους της Ιερουσαλήμ, αναφέρεται ότι πήραν μέρος και αρωματοποιοί (Νεεμίας 3, 8).
Ένας τέτοιος αρωματοποιός – χημικός της εποχής του ήταν και ο Άραβας την καταγωγή, από τη Βαγδάτη, Μάρτυρας του Χριστού Άμπο, ο πολιούχος της Τιφλίδας, της πρωτεύουσας της Γεωργίας. Ο Συναξαριστής περιγράφει το βίο του ως εξής:
Η πόλη της Τιφλίδας, η οποία για ένα μικρό χρονικό διάστημα βρισκόταν υπό βυζαντινό έλεγχο παραδόθηκε το 655 στα χέρια των μουσουλμάνων, όπου και παρέμεινε για περισσότερο από ένα αιώνα. Το μαρτύριο του Αγίου Άμπο το 786 κατέγραψε ένας παρατηρητής ονομαζόμενος John of Saban. Στον πρόλογό του αυτός περιγράφει την οικτρή κατάσταση στην οποία είχε περιέλθει το γεωργιανό έθνος από την αραβική κατοχή και την πίεση του εξισλαμισμού του. Η δύναμη του καταναγκασμού και η πονηριά του δυνάστη κατακτητή έκανε τους Γεωργιανούς να αισθάνονται σαν τα καλάμια στις ριπές του ανέμου. Ο καταναγκασμός αυτός ώθησε και τον Άραβα Άγιο Άμπο να αρνηθεί την πατρώα απάτη και να ασπασθεί το Χριστιανισμό, για τον οποίο και μαρτύρησε.
Το έτος 772 ο πρίγκιπας Νέρσης, γιος του Κουροπαλάτη, που διοικούσε τη Γεωργία, σε χρόνους υποτέλειας της χώρας στους Άραβες μουσουλμάνους συκοφαντήθηκε από εχθρούς του στον επικυρίαρχο Αμπντουλά Χαλίφη και προσκλήθηκε να δώσει εξηγήσεις στην έδρα του, τη Βαγδάτη, τότε πρωτεύουσα του αραβικού χαλιφάτου των Αββασιδών. Εκεί θεωρήθηκε επικίνδυνος για τα συμφέροντά του δυνάστη και ακολούθησε μακροχρόνια κράτησή του στις φυλακές, μέχρι που ο Χαλίφης Αμντουλά πέθανε και τον διαδέχθηκε ο γιος του Μαχντί. Αυτός απελευθέρωσε το Νέρση και τον απέστειλε πίσω στην πατρίδα του. Στην επιστροφή του αυτή τον ακολούθησε και ο δεκαοκταετής τότε και αργότερα Μάρτυρας του Χριστού, Άγιος Άμπο. Αυτός ήταν γνήσιος απόγονος του Ισμαήλ, Σαρακηνός το γένος, και ζούσε με τους γονείς και τα αδέλφια του στη Βαγδάτη. Θέλοντας να ακολουθήσει το Δούκα Νέρση στη Γεωργία μπήκε στην υπηρεσία του ως καλός αρωματοποιός και παρασκευαστής αλοιφών, δηλαδή χημικός. Ο ερχομός του στη Γεωργία θεωρούσε ότι ήταν θεϊκή απόφαση, αφού ήταν πολύ πιστός, και ως απόγονος του Αβραάμ θυμόταν τα λόγια που είχε πει σ’ αυτόν ο Θεός, «Έξελθε εκ της γης σου και εκ της συγγενείας σου και εκ του οίκου του πατρός σου εις την γην, ην αν σοι δείξω» (Γενεσ. 12, 1).
Όταν έφθασε στη Γεωργία ζούσε μαζί με το Δούκα Νέρση και οι αρετές του τον έκαναν πολύ δημοφιλή. Σύντομα έμαθε τα συνομιλεί, να γράφει και να διαβάζει στα γεωργιανά. Άρχισε να διαβάζει την Αγία Γραφή και συνήθιζε τακτικά να εκκλησιάζεται. Μάλιστα στα πειράγματα πολλών απαντούσε με θεολογική κατάρτηση και σοφή απολογητική γνώση, που έδειχνε ότι ήταν απόλυτα εξοικειωμένος με την Ορθόδοξη πίστη. Έτσι αποξενώθηκε από το μωαμεθανισμό και εγκατέλειψε τα έθιμα και τις πεποιθήσεις του. Θείος έρωτας γενήθηκε μέσα του προσευχόταν κρυφά και νήστευε κατά τις χριστιανικές παραδόσεις. Επιθυμούσε πολύ να βαπτισθεί και να γίνει Χριστιανός, αλλά φοβόταν τους συμπατριώτες του Σαρακηνούς, που είχαν καταλάβει και κυριαρχούσαν τότε στη Γεωργία.
Κατά το έτος 779 οι Σαρακηνοί εισβολείς εξόργισαν το Νέρση, που δεν άντεχε άλλο τη δυναστεία τους, και αποφάσισε να τους πολεμήσει. Στη μάχη που ακολούθησε περικυκλώθηκε από τους εχθρούς, αλλά με τη βοήθεια του Σωτήρος Χριστού ξέφυγε από τα χέρια τους και κατευθύνθηκε μέσα από τα βουνά του Καυκάσου, προς την Αμπχαζία. Μαζί του έφυγε και ο πιστός υπηρέτης του Άμπο. Μακριά από το φόβο των Σαρακηνών, πρώην συμπατριωτών του, ο Άμπο ζήτησε εκεί να βαπτισθεί στο όνομα της Αγίας μας Τριάδος και έκτοτε ζούσε με τη χάρη του Θεού μας νηστεύοντας και προσευχόμενος.
Με την επιστροφή του Νέρση στην Τιφλίδα, όταν ο χαλίφης Λάγντα ανέθεσε τη διοίκησή της στον ανεψιό του Στέφανο, για περίπου τρία χρόνια ο Άμπο ομολογούσε ανοιχτά τη χριστιανική πίστη του στους δρόμους της πόλεως και συγκινούσε τα χριστιανικά πλήθη που υπέφεραν από τη μουσουλμανική καταπίεση, με το παράδειγμα και την ευσέβειά του. Οι απειλές των Αράβων συμπατριωτών του δεν τον επηρέαζαν, ούτε μείωναν τον ζήλο του. Το 786 καταγγέλθηκε ως Χριστιανός και λιποτάκτης της πίστεως από τους συμπατριώτες του. Στη δίκη που ακολούθησε ομολόγησε με παρρησία τη χριστιανική του ιδιότητα και κλείσθηκε στις φυλακές, Μαρτύρησε για το όνομα του Χριστού στις 6 Ιανουαρίου του 786. Συρόμενος προς τον τόπο της εκτελέσεώς του ευχαριστούσε το Θεό που τον αξίωνε να εγκαταλείψει το επάγγελμα του αρωματοποιού για το γλυκύτατο άρωμα των εντολών Του και για το μυροβόλο Παράδεισο. Το ξίφος του δήμιου κτύπησε τρεις φορές τον ευλογημένο αυχένα του Μάρτυρα Άμπο, μέχρι που το τίμιο αίμα του πορφύρωσε τη γης της Τιφλίδας και έρρευσε και κοκκίνισε τα νερά του ποταμού Κούρου, που τη διατρέχει. Αργότερα το πάνσεπτο σκήνωμα του Αγίου οι αντίχριστοι συμπατριώτες του άναψαν φωτιά, για να εξαφανίσουν κάθε του ίχνος. Οι Χριστιανοί τότε έσπευσαν με κεριά και θυμιάματα να τίμησουν τον αρωματοποιό Άγιο τρέχοντας όλοι, νέοι και γέροι, άνδρες και γυναίκες με δάκρυα στα μάτια προς τον τόπο του μαρτυρίου και της καύσεως του σκηνώματός του. Μάλιστα πολλοί ασθενείς θεραπεύθηκαν αμέσως με τη χάρη του Θεού μας που δοξάζει αυτούς που στη γη τον δοξάζουν με λόγια και πράξεις. Το ίδιο βράδυ του μαρτυρίου ένα λαμπερό αστέρι φώτιζε το σημείο εκείνο σαν στήλη πυρός δεικνύοντας την ευαρέσκεια του Φωτοδότου Θεού μας στον ωραίο αγώνα του νεαρού αρωματοποιού. Στο σημείο του μαρτυρίου του, κάτω από το Ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στην τοποθεσία Metekhi, όπου ο τάφος της Αγίας Σουσανίκ, βρίσκεται Ναός στο όνομά του, θυμίζοντας σ’ όλες τις Ορθόδοξες γενιές το ηρωϊκό φρόνημα και το μαρτύριο του Αγίου Άμπο, του οποίου η Εκκλησία μας εορτάζει τη μνήμη στις 8 Ιανουαρίου.
Ο Άγιος Άμπο τιμάται από τους Χημικούς μαζί με τον Αγιο Μένιγνο τον Κναφέα.
Κυριακή 10 Ιανουαρίου 2021
«Για τους Γονείς της Ενορίας»
Δευτέρα 11 Ιανουαρίου 2021
"Μυστικοί επιβάτες" ... για όσους καταλαβαίνουν τι σημαίνουν αυτές οι προσλήψεις στον δημόσιο τομέα!!!
«Μυστικοί επιβάτες», οι οποίοι θα καταγράφουν προβλήματα ή τυχόν παράπονα επιβατών στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς αναμένεται να μπουν σε ΟΑΣΑ, Ο.ΣΥ. και ΣΤΑ.ΣΥ. προς βελτίωση των συγκοινωνιών.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Ελεύθερου Τύπου, οι «μυστικοί επιβάτες» δεν θα θυμίζουν ελεγκτές, απλώς θα βρίσκονται σε οχήματα και συρμούς παρατηρώντας τι συμβαίνει εντός και σημειώνοντας όσα χρειάζεται να αλλάξουν αναφορικά με τις παρεχόμενες υπηρεσίες.
Παράλληλα, θα καλούν στο κέντρο εξυπηρέτησης προκειμένου να πιστοποιούν αν πράγματι οι επικοινωνίες γίνονται όπως προβλέπεται και δεν υπάρχουν δυσαρεστημένοι επιβάτες.
«Από την έναρξη της πανδημίας του Covid-19 οι συγκοινωνίες της Αθήνας βρίσκονται σε μια διαρκή προσπάθεια διασφάλισης της απρόσκοπτης και ασφαλούς εξυπηρέτησης του επιβατικού κοινού, με την ενίσχυση του συγκοινωνιακού έργου, την αύξηση των δρομολογίων και τη μείωση των χρονοαποστάσεων», αναφέρουν πηγές του οργανισμού.
Παρασκευή 8 Ιανουαρίου 2021
Η γενεαλογία του Ιησού Χριστού. Ο "Υιός του ανθρώπου" - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΗΣΕΩΣ (20 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020)
«Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν» (Ματθ. Α΄ 23)
Ἡ γενεαλογία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ σημερινὴ Εὐαγγελικὴ περικοπή, φίλοι μου ἀναγνῶσται, εἶναι καὶ τὸ πρῶτο κεφάλαιο τῆς Καινῆς Διαθήκης. Εἶναι μία σειρὰ πολλῶν ὀνομάτων – προσώπων, τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὰ ὁποῖα ἀποτελοῦν τὸ … γενεαλογικὸ «δένδρο» ἐκ τοῦ ὁποίου προῆλθεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὡς ἄνθρωπος. Εἶναι ἀπαραίτητος διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν, ἡ ὕπαρξις τούτου τοῦ καταλόγου, διὰ νὰ βεβαιούμεθα ὅτι ὁ Κύριος καὶ Θεὸς ἡμῶν, δὲν ὑπῆρξε μόνον ἓν πρόσωπον … ἀόρατον καὶ ἀκατάληπτον εἰς τοὺς ἀνθρώπους. Ἔγινεν, Οὗτος, ἄνθρωπος, καὶ ἐσαρκώθη, καὶ ἐγεννήθη ὑπὸ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, καὶ Τὸν ἐγνώρισε … «κατ’ ὄψιν» ἡ ἀνθρωπότης, καὶ συνωμίλησε μεθ’ ἡμῶν, καὶ συνέφαγε, καὶ ἐδίδαξε, καὶ ἐθαυματούργησεν, …˙ ἔδειξε δε εἰς ἡμᾶς καὶ τὴν Θείαν Αὐτοῦ φύσιν κατ’ ἐπανάληψιν! Καὶ εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, κατὰ τὴν Βάπτισίν Του, καὶ εἰς τὸ ὄρος Θαβὼρ κατὰ τὴν Θείαν Αὐτοῦ Μεταμόρφωσιν, καὶ εἰς πολλὰς ἄλλας «εὐκαιρίας», εἴτε διδάσκων, εἴτε θαυματουργών, εἴτε …, εἴτε …! Κυρίως δε, εἴδομεν τὴν Θεότητά Του, κατὰ τὴν Ἁγίαν Αὐτοῦ ἐκ νεκρῶν Ἀνάστασιν, διὰ τῆς ὁποίας ἀνέστησε καὶ πᾶσαν τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν καὶ οὐσίαν!
Εἰς τὴν ὡς ἄνω περικοπὴν ὅμως, ὑπάρχουν καὶ καταγράφονται κάποιες «λεπτομέρειες», αἱ ὁποῖαι ἔχουσιν ἰδιαιτέραν σημασίαν καὶ τονίζουσι τὴν Θείαν καταγωγὴν τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ! Τεσσαράκοντα καὶ εἷς, ἄνδρες, καὶ μόνον πέντε ὀνόματα γυναικῶν, ἐκ τῶν ὁποίων μία ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, - «ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός». Μία γενεαλογία ἀνθρωπίνη καὶ … συνεπῶς ἁμαρτωλός˙ ἀπαρτιζομένη ἀπὸ πρόσωπα, ἴσως καὶ πολὺ ἁμαρτωλά, τὰ ὁποῖα, ὅμως, δὲν «ἠμπόδισαν», οὔτε τὴν προέλευσιν τοῦ πανευόσμου καὶ «ἀμαράντου ρόδου», δηλαδὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἀλλ’ οὔτε καί, ἕνεκα τῆς τοιαύτης καὶ τοσαύτης ἁμαρτωλότητος, «παρηνωχλήθη» ἡ Θεότης καὶ δή, τὸ δεύτερον πρόσωπον τῆς Παναγίας Τριάδος - ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, - νὰ ἐνανθρωπήσῃ διὰ νὰ σώσῃ τὸ γένος τῶν ἀνθρώπων!
Ἓν ἀκόμη χαρακτηριστικὸν στοιχεῖον εἰς τοῦτον τὸν γενεαλογικὸν κατάλογον, εἶναι τὸ γεγονός, ὅτι … ὡς γεννήτορες ἀναφέρονται, - καὶ εἶναι … ἀσφαλῶς, - οἱ ἄνδρες! Ὅταν, ὅμως, ἡ γενεαλογία … φθάνει εἰς τὸ πρόσωπον τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, κατ’ ἐξαίρεσιν … ἀναγράφεται ὅτι … «ἐξ ἧς ἐγεννήθη Ἰησοῦς ὁ λεγόμενος Χριστός»! Τοῦτο δε, … ὄχι τυχαίως, ἀφοῦ, ὄντως, ὁ Κύριος, - ὡς ὁμολογοῦμεν καὶ εἰς τὸ «Σύμβολον τῆς Πίστεως», - ἐγεννήθη ἐκ τῆς Θεοτόκου καὶ Ἀειπαρθένου Μαρίας, κατὰ τρόπον … Θεοειδῆ καὶ ὑπερφυῆ! «Τὸν δι’ ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντα ἐκ τῶν οὐρανῶν, καὶ σαρκωθέντα ἐκ Πνεύματος Ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς Παρθένου καὶ ἐνανθρωπήσαντα». Τοῦτο, ἄλλωστε, τονίζεται ἐν συνεχείᾳ εἰς τό, ὑπὸ ἀνάλυσιν καὶ ἑρμηνείαν, χωρίον, «Ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει καὶ τέξεται υἱόν»!
Ὁ … «υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου»!
Πολλάκις, μελετῶντες τὴν Ἁγίαν Γραφὴν καὶ δὴ τὴν Καινὴν Διαθήκην, εὑρίσκομεν τὰς τρεῖς ταύτας λέξεις διὰ τῶν ὁποίων αὐτο-προβάλλεται ὁ Κύριος εἰς τοὺς ἀνθρώπους …! Ὁ «υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου», - Λουκ. Ζ΄ 34, Μάρκ. Β΄ 10, Ἰωάν. ΙΒ΄ 23, Ματθ. ΚΣΤ΄ 24, Ματθ. ΚΕ΄ 31, καὶ εἰς πολλὰ ἀκόμη – καὶ τοῦτο γίνεται διὰ νὰ ἀντιληφθῶμεν καὶ ἐννοήσωμεν, ὅτι ἡ σάρκωσις τοῦ Θεοῦ - Λόγου, ἦτο καὶ εἶναι πραγματικὴ καὶ οὐχὶ φανταστικὴ καὶ εἰκονική, καὶ … ἐνεδύθη τοῦτο τὸ ἀνθρώπινον σαρκίον, ὁ Κύριος, ἀφ’ ἑνὸς ἵνα προσεγγίσῃ Τοῦτον ὁ ἄνθρωπος καὶ διὰ τῆς τοιαύτης «γνωριμίας» αἰσθανθῇ τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ περισσότερον ἔντονον καὶ ἐνεργῆ, ἀλλὰ καὶ ἀφ’ ἑτέρου, ἵνα «ἐξαπατήσῃ» τὸν ἀρχέκακον διάβολον, ὅστις - ὡς καὶ ἔγινεν! – βλέπων Τοῦτον, ἄνθρωπον, καὶ δὲν ἠδύνατο, ἀλλὰ καὶ δὲ τοῦ ἐπέτρεπεν ὁ Κύριος νὰ διακρίνῃ τήν, ὄπισθεν τῆς ἀνθρωπίνης σαρκός, «κρυπτομένην» Θεότητα! Ὡς ἐκεῖνος (ὁ πονηρός), ἐξηπάτησε τοὺς πρωτοπλάστους εἰς τὸν Παράδεισον τῆς τρυφῆς, «κρυπτόμενος» ὄπισθεν τοῦ ὄφεως, οὕτω καὶ ἐν προκειμένῳ θὰ … ἐξαπατηθῇ ὑπὸ τοῦ Κυρίου, βλέπων Τοῦτον ὡς … ἁπλοῦν ἄνθρωπον!
Τοῦτον, λοιπόν, τὸν «υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου», μᾶς δεικνύει σήμερον τὸ ἱερὸν κείμενον, τὸν … «Ἐμμανουήλ, ὅ ἐστι μεθερμηνευόμενον μεθ᾿ ἡμῶν ὁ Θεός»! Μᾶς τὸν παρουσιάζει ἀλλὰ καὶ μᾶς τὸν συνιστᾷ, διότι, δὲν ἦλθε μόνον τότε – πρὶν ἀπὸ δύο χιλιᾶδες χρόνια, περίπου, - ἀλλ’ ὡς ὑπεσχέθῃ εἰς τοὺς μαθητάς Του, ὀλίγον πρὸς τῆς Ἀναλήψεως Αὐτοῦ, - «καὶ ἰδοὺ ἐγὼ μεθ᾿ ὑμῶν εἰμι πάσας τὰς ἡμέρας ἕως τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος» (Ματθ. ΚΗ΄ 20) – εὑρίσκεται συνεχῶς μεθ’ ὑμῶν, ἕως τὸ τέλος τῶν αἰώνων!
«Δι᾿ ὑμᾶς ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν, ἵνα ὑμεῖς τῇ ἐκείνου πτωχείᾳ πλουτήσητε» (Β΄ Κορ. Η΄ 9).
Ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου, γράφων πρὸς τοὺς Κορινθίους τὴν δευτέραν ἐπιστολήν του καὶ ἀναφερόμενος εἰς τὴν σάρκωσιν τοῦ Θεοῦ Λόγου, γράφει τὴν ὡς ἄνω φρᾶσιν διὰ νὰ δείξῃ τὴν Θείαν Ἀγάπην ἡ ὁποία καὶ προέχει κατὰ τὴν ἑορτὴν τῶν Χριστουγέννων. Ὁ Κύριος, θέλων νὰ σώσῃ τὸν ἄνθρωπον ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῆς ἁμαρτίας εἰς τὰ ὁποῖα εὑρίσκετο περιπεπλεγμένος ἀπὸ τῆς καταράτου πτώσεως τῶν Πρωτοπλάστων, γίνεται ἄνθρωπος, «ἵνα τὸν ἄνθρωπον Θεὸν ἀπεργάσηται», κατὰ τὸν Μέγα Ἀθανάσιον. Οὗτος ἦτο ὁ σκοπὸς τῆς ἐνανθρωπήσεώς Του καὶ τοιουτοτρόπως ἐπραγματοποιήθῃ, καὶ δύναται πλέον σήμερον ὁ ἄνθρωπος νὰ ἀτενίζῃ μὲ αἰσιοδοξίαν τήν, μετὰ θάνατον, σωτηρίαν του!
Ὅμως, αὕτη ἡ σωτηρία, δὲν ἐπιτυγχάνεται αὐτομάτως …! Οὔτε θαυματουργικῶς, ἀλλ’ οὔτε καὶ … δυναστικῶς καὶ ὑποχρεωτικῶς …! Αὕτη ἡ σωτηρία, - ὡς καὶ ἄλλοτε ἐγράψαμεν, – προσφέρεται μὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου … δωρεὰν εἰς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους, πλὴν ὅμως, θὰ τὴν κερδίσωσι … ὅσοι τὴν ἐπιθυμοῦν καὶ τὴν νοσταλγοῦν καὶ ἀγωνίζονται δι’ αὐτήν! Αὕτη ἡ σωτηρία, δὲν εἶναι ὑποχρεωτική, ἀλλὰ … δυνητικὴ καὶ ἀπαιτεῖ τὴν ἰδικήν μας ἐπιθυμίαν! «Ὅστις θέλει …», εἶπεν ὁ Κύριος, «ὀπίσω μου ἐλθεῖν»! Ταύτην τὴν θέλησιν καὶ ἐπιθυμίαν ἐπέδειξαν ὅλοι οἱ, μετὰ Χριστόν, Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας καὶ … ὅταν θέλομεν κάτι, τότε … κοπιῶμεν διὰ νὰ τὸ ἀποκτήσωμεν!
Ἂς «ἐκμεταλευθῶμεν», συνεπῶς, ταύτην τὴν Θείαν Ἀγάπην καὶ … ἂς γίνῃ ἡ Θεία Σάρκωσις τοῦ Κυρίου, ἡ ἀπαρχὴ τῆς ἡμῶν σωτηρίας. Ἀμήν.
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Ποντιακά Κάλαντα Θεοφανείων
Εξανεμισμός των ελευθεριών κάτι που δυστυχώς πολλοί Έλληνες δεν το βλέπουν ... ακόμα!
Ο Δ. Καζάκης σε μια σύντομη συνέντευξη εφ΄όλης της ύλης αναφορικά με όλα τα ζητήματα επικαιρότητας, όπως ο ολοκληρωτικός εξανεμισμός ελευθεριών, η στέρηση δικαιωμάτων, οι εξαιρετικά σοβαρές ευρύτερες παρενέργειες του καθεστώτος καραντίνας, ο ανασχηματισμός-φιάσκο, ο οικονομικός μαρασμός κι άλλα κρίσιμα ζητήματα.
Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2021
Το μεγάλο δείπνο - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΝΔΕΚΑΤΗ ΛΟΥΚΑ (13 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2020)
«Ἄνθρωπός τις ἐποίησε δεῖπνον μέγα καὶ ἐκάλεσε πολλούς» (Λουκ. ΙΔ΄ 16)
Τὸ «δεῖπνον» καὶ οἱ … ἐπίτιμοι συνδαιτημόνες.
Ἕνα ὑπέρλαμπρο καὶ ἔξοχο δεῖπνον, παρουσιάζει σήμερον ὁ Κύριος, μέσῳ τῆς παραβολῆς τὴν ὁποίαν ἠκούσαμεν σήμερον εἰς τὸ ἱερὸν Εὐαγγελικὸν ἀνάγνωσμα. Βεβαίως, αἱ παραβολαὶ εἶναι, ἱστορίαι δημιουργηθεῖσαι εἰς τὸν Πάνσοφον καὶ Προορατικὸν Θεῖον Νοῦν, αἱ ὁποῖαι … δὲν εἶναι … πραγματικαὶ ὡς γεγονότα, ἀλλὰ … δύνανται νὰ πραγματοποιηθοῦν! Μετὰ τὴν διευκρίνησιν ταύτην, καὶ ἐπανερχόμενοι εἰς τὸ ἱστορικὸν τῆς παραβολῆς, ὁ Ἄρχων ὅστις «ἐποίησε τὸ μέγα τοῦτο δεῖπνον», ὡς ἦτο φυσικόν, προσεκάλεσεν ὡς συνδαιτημόνας, πολλοὺς καὶ ἐκλεκτούς …, ὡς συμβαίνει συνήθως!
Ὅταν, ὅμως, ἔφθασεν ἡ ὥρα τοῦ δείπνου, καὶ ἐνῶ ἀπέστειλε δοῦλον ἵνα ὑπενθυμίσῃ εἰς τοὺς προσκεκλημένους ὅτι ἦσαν τὰ … πάντα ἕτοιμα, ὅλοι οἱ … ἐπίτιμοι προσκεκλημένοι, ἤρχισαν νὰ παραιτοῦνται καὶ νὰ ἀρνοῦνται τὴν συμμετοχήν των εἰς τὴν πολυτελεστάτην ταύτην τράπεζαν, προφασιζόμενοι, ὅμως, λόγους ἀσημάντους καὶ … πεζούς, μὴ δυναμένους νὰ δικαιολογήσουν τὴν συγκεκριμένην … ἀπουσίαν των! Ἄλλος προεφασίσθη ὅτι ἐπείγετο ἵνα ὑπάγῃ εἰς τὸν νεοαποκτηθέντα ἀγρόν του, ἕτερος … ἵνα δοκιμάσῃ τὰ πέντε ζεύγη βοῶν τὰ ὁποῖα προσφάτως ἠγόρασεν, ἐνῶ ἕτερος … νεόνυμφος, θέλων νὰ εὑρίσκεται μετὰ τῆς συζύγου του τὰς πρώτας ἡμέρας τοῦ ἐγγάμου βίου του, ἀποστασιοποιεῖται καὶ οὗτος ἐκ τοῦ λαμπροῦ τούτου συμποσίου!
Ὠργίσθη – καὶ δικαίως, - ὁ εὐγενὴς ἐκεῖνος οἰκοδεσπότης καὶ θέλων νὰ … παραθέσῃ τὴν τράπεζαν ἐκείνην, ὄχι πλέον εἰς τοὺς ἀγενεῖς ἐκείνους προσκεκλημένους, σπεύδει τὸν δοῦλον του, … «ἔξελθε ταχέως εἰς τὰς πλατείας καὶ ρύμας τῆς πόλεως, καὶ τοὺς πτωχοὺς καὶ ἀναπήρους καὶ χωλοὺς καὶ τυφλοὺς εἰσάγαγε ὧδε»! Καὶ ὅταν, ἐν συνεχείᾳ, βλέπει ὅτι, … «ἔτι τόπος ἐστί, … εἶπεν ὁ κύριος πρὸς τὸν δοῦλον· ἔξελθε εἰς τὰς ὁδοὺς καὶ φραγμοὺς καὶ ἀνάγκασον εἰσελθεῖν, ἵνα γεμισθῇ ὁ οἶκος μου»! Κλείει δὲ τὴν παραβολὴν ὁ Κύριος μὲ τὴν βεβαίωσιν, ἀλλὰ ἐν ταὐτῷ καὶ ἀπειλήν, ὅτι … «οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου»!
Τὸ δεῖπνον.
Ἑρμηνεύοντες τὴν συγκεκριμμένην παραβολήν, καὶ κατὰ τὴν σύμφωνον γνώμην τῶν ἑρμηνευτῶν Ἁγίων Πατέρων, ὁ Εὐγενὴς οἰκοδεσπότης εἶναι ὁ γλυκύτατος Κύριος, ὅστις ἐκάλεσεν πλησίον Του καὶ ἠγάπησεν τὸν περιούσιον λαόν Του, τὸν Ἰσραήλ. Τὸν λαὸν ἐκεῖνον, ὅστις, κατ’ ἐπανάληψιν προσέβαλε καὶ ἠρνήθη τὸν Εὐεργέτην του καὶ ἐν τέλει ὡδήγησε Τοῦτον εἰς τὸν φρικτὸν Σταυρικὸν θάνατον! Κατ’ ἐπέκτασιν, ὅμως, εἰς τὴν κατηγορίαν τῶν πρώτων τούτων προσκεκλημένων, συγκαταλλέγονται καὶ ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ βεβαπτισμένοι εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Θεοῦ, προσκεκλημμένοι καὶ οὗτοι εἰς τὸ Οὐράνιον συμπόσιον, τῆς εἰς τὸν κόσμον τοῦτον, πλὴν Οὐρανίας τραπέζης τῆς Θείας Μεταλήψεως τῶν φρικτῶν καὶ Ἀχράντων Μυστηρίων, καὶ οἱ ὁποῖοι ἀποστασιοποιοῦνται συστηματικῶς, ἐκ τῆς τοιαύτης ἐν Χριστῷ ζωῆς καὶ μάλιστα, προφασιζόμενοι λόγους καὶ δικαιολογίας, ἐξ ἴσου ἀστηρίκτους καὶ ἀστείας ὡς αἱ προαναφερθεῖσαι!
Ὁ δοῦλος ὅστις ἀποστέλλεται διὰ νὰ ὑπενθυμίσῃ, … εἶναι, ἐν πρώτοις μὲν οἱ προφῆται, οἵτινες οὐδὲν ἄλλον ἐποίουν, παρὰ νὰ καλοῦν τοὺς Ἑβραίους εἰς μετάνοιαν καὶ συναίσθησιν τῆς ὑψίστης ἀγάπης τὴν ὁποίαν ἀπελάμβανον ἐκ τοῦ Θεοῦ! Κατ’ ἐπέκτασιν, ὅμως καὶ ἐν τοῖς … σήμερον, εἶναι οἱ κήρυκες τοῦ Θείου Λόγου, οἵτινες κηρύττουν καὶ προσπαθοῦν νὰ … ὑπενθυμίζουν τὸν … Μυστικὸν Δεῖπνον τῆς Θείας Εὐχαριστίας, διὰ τοῦ ὁποίου γινόμεθα … «μέτοχοι ζωῆς αἰωνίου»!
Τέλος δε, «οἱ πτωχοὶ καὶ ἀνάπηροι καὶ χωλοὶ καὶ τυφλοί», οἵτινες εἰσῆλθον διὰ νὰ ἀντικαταστήσωσι τοὺς ἀποστασιοποιηθέντας, εἶναι ἐκεῖνοι διὰ τοὺς ὁποίους εἶπεν ὁ Κύριος ἐκείνην τὴν προφητικὴν φρᾶσιν … «Καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν» (Ἰωάν. Ι΄ 16). Εἶναι ἐκεῖνοι, οἱ μετὰ τοὺς Ἑβραίους, οἱ, διὰ τοῦ Ἁγίου Βαπτίσματος πιστεύοντες καὶ ἀκολουθοῦντες τὸν Κύριον καὶ τὴν Ἐκκλησίαν Του! Εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες συγκαταλέγονται ἤδη εἰς τὰς τάξεις τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας, καὶ οἱ ὁποῖοι προσῆλθον καὶ παντοιοτρόπως ἔδειξαν, ἀγάπην καὶ ἀφοσίωσιν εἰς τὸν καλέσαντα αὐτούς, Κύριον Ἰησοῦν Χριστόν!
«Οὐδεὶς τῶν ἀνδρῶν ἐκείνων τῶν κεκλημένων γεύσεταί μου τοῦ δείπνου».
Κατά τινας ἑρμηνευτάς, διὰ τούτου τοῦ Λόγου ὁ Κύριος, ὁμιλεῖ καὶ δι’ ἓν ἄλλο δεῖπνον τὸ ὁποῖον … πρόκειται νὰ γίνῃ! Καὶ τοῦτο διότι, … ἤδη ἐκ τοῦ, ἐν προκειμένῳ, δείπνου, οἱ πρῶτοι ἐκεῖνοι κεκλημένοι, ἤδη αὐτο-ἀπεκλείσθησαν. Ὁ Κύριος δε, ἀπειλεῖ τούτους, ὅτι δὲν θὰ … παρακαθήσουν οὗτοι εἰς τὸ Δεῖπνον Του …! Τοῦτο ἀκούεται … περιττόν, διότι ἤδη ἐκεῖνο τὸ δεῖπνον … τελείωσεν καὶ συνεπῶς ἡ ἀπειλὴ ἀναφέρεται εἰς ἄλλο … δεύτερον, τὸ … Οὐράνιον! Ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον προανήγγειλεν εἰς τοὺς μαθητάς Του κατὰ τὴν διάρκειαν τοῦ Μυστικοῦ Δείπνου˙ «Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι οὐ μὴ πίω ἀπ᾿ ἄρτι ἐκ τούτου τοῦ γενήματος τῆς ἀμπέλου ἕως τῆς ἡμέρας ἐκείνης ὅταν αὐτὸ πίνω μεθ᾿ ὑμῶν καινὸν ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρός μου» (Ματθ. ΚΣΤ΄ 29)!
Ἐὰν θεωρῶμεν, φίλοι μου, τιμήν μας, νὰ συμμετέχωμεν προσκεκλημμένοι εἰς κοσμικὰ συμπόσια καὶ συνεστιάσεις, πόσῳ μᾶλλον θὰ πρέπῃ νὰ θέλγῃ τὴν ψυχήν μας ἡ συμμετοχή μας εἰς ἐκεῖνο τὸ Οὐράνιον Δεῖπνον τὸ ὁποῖον, ὡς εἴδομεν, ὑπεσχέθη ὁ Διδάσκαλος! Ὅμως, ὡς ἀντελήφθημεν ἑρμηνεύοντες τὴν σημερινὴν παραβολήν, ὁ Κύριος προσκαλεῖ ἡμᾶς … πρῶτον, εἰς τὸ Δεῖπνον τῆς Θείας Εὐχαριστίας! Ἡ ἀνταπόκρισις ἡμῶν εἰς τοῦτο, τὸ ἐπὶ τῆς γῆς μέν, Οὐράνιον δε, … ἀλλὰ καὶ ἡ συμμετοχὴ ἡμῶν … εἶναι καθοριστικῆς σημασίας διὰ τὴν … αἰωνίαν Τράπεζαν! Ἂς σκεφθῶμεν, ὅτι … αὐτο-ἀποκλειώμεθα τῆς Οὐρανίου Τραπέζης, ἐν ὅσῳ θέλομεν νὰ παραμένωμεν ἔξω τῆς Ἐκκλησίας ἡμῶν καὶ μακρὰν τῶν Ἁγίων Μυστηρίων! Εἴθε νὰ ἐννοήσωμεν, ὅτι προφασιζόμενοι ποικίλας δικαιολογίας, ὅσον δικαιολογημένας καὶ ἂν θέλωμεν νὰ τὰς παρουσιάζωμεν, θὰ εἶναι μάταιοι καὶ ἀστήρικτοι κατὰ τὴν Θείαν κρίσιν!
Δὲν εἶναι τυχαῖον, ἢ καὶ ἄστοχον τὸ γεγονός, ὅτι ἡ Ἁγία ἡμῶν μήτηρ, ἡ Ἐκκλησία, ἔθεσε τὴν συγκεκριμμένην παραβολὴν ὀλίγας ἡμέρας πρὸ τῆς μεγίστης Δεσποτικῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων, ἀκριβῶς διὰ νὰ συμμετάσχωμεν εἰς τὴν Θείαν Εὐχαριστίαν, ἀλλὰ καὶ νὰ … «κλείσωμεν θέσιν» εἰς τὸ Οὐράνιον Δείπνον! «Μὴ μείνωμεν», λοιπόν, «ἔξω τοῦ νυμφώνος Χριστοῦ»!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2021
«Για τους Γονείς της Ενορίας»