Σάββατο 25 Ιουλίου 2020
Υπόδειγμα διδασκάλου - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΣΤ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ - ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ (19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020)
"Οὕτω λαμψάτω τὸ φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων,
ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα" (Ματθ. Ε΄ 16)
Τὰ καλὰ ἔργα.
Εἶναι γνωστὸν τὸ τί σημαίνει, "καλὰ ἔργα"! Εἶναι τὰ ἔργα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα πραγματοποιοῦν τὶς ἐντολὲς τοῦ Κυρίου. Εἶναι ἐκεῖναι αἱ πράξεις τοῦ ἀνθρώπου διὰ τῶν ὁποίων ἐνεργοῦνται οἱ Θεῖοι Νόμοι. Καλὴ πρᾶξις, εἶναι ἡ τήρησις τῆς ἐντολῆς ... Ἐπὶ παραδείγματι˙ εἶπεν ὁ Κύριος, "ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν" (Ματθ. Ε΄ 44)! Τὸ καλὸν ἔργον, εἶναι νὰ πράξω τοῦτο τὸ ὁποῖον διατάσσει ἐν προκειμένῳ ὁ Θεός. Ἐὰν περιορισθῶ μόνον εἰς τὸ νὰ ἀποδέχωμαι καὶ ἀρέσκωμαι εἰς τὴν ἐντολήν, καὶ τὴν συνιστῶ εἰς τοὺς ἄλλους, ἀλλὰ δὲν τὴν ἐφαρμόζω, τότε ... κατὰ τὸν Θεῖον Λόγον, "ὁ δοῦλος, ὁ γνοὺς τὸ θέλημα τοῦ κυρίου ἑαυτοῦ καὶ μὴ ἑτοιμάσας μηδὲ ποιήσας πρὸς τὸ θέλημα αὐτοῦ, δαρήσεται πολλάς"(Λουκ. ΙΒ΄ 47). Ἀντιθέτως δὲ ... "ὃς δ᾿ ἂν ποιήσῃ καὶ διδάξῃ, οὗτος μέγας κληθήσεται ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν" (Ματθ. Ε΄ 19).
Εἰς αὐτὴν τὴν ἀποστολήν, λοιπόν, ἀποστέλλει ὁ Κύριος τοὺς μαθητάς Του. Εἰς τὸ νὰ ἐφαρμώσουν τὰς Θείας ἐντολάς. Αὐτὸ τὸ ἔργον εἶναι ἀποτελεσματικὸν καὶ καταλυτικὸν εἰς τὴν ἀνθρωπίνην καρδίαν. Τοῦτο ἀναπαύει τοὺς ἀνθρώπους ..., τοῦτο ἐπιζητοῦμεν καὶ ἡμεῖς οἱ ἴδιοι ὅταν καθήμεθα εἰς τὸ ἕδρανον τοῦ μαθητοῦ καὶ δεχώμεθα τὴν κατήχησιν ..., τοῦτο ἐνεργεῖ εἰς τὴν καρδίαν τὴν καθοριστικὴν ἀλλοίωσιν καὶ ὁδηγεῖ εἰς τὴν σωτηρίαν!
Τὸ ὑπόδειγμα τοῦ Διδασκάλου.
Πρῶτος Διδάσκαλος καὶ ... ὄντως Διδάσκαλος, ὑπῆρξεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός! Διδάσκαλος μοναδικὸς καὶ ἀνεπανάληπτος διὰ τοῦ Λόγου Του! Διδάσκαλος, ὅμως, καὶ διὰ τοῦ παραδείγματός Του καὶ τῆς ὅλης βιοτῆς Του. Εἶναι ἐκεῖνος ὅστις, δημοσίᾳ προεκάλεσεν τοὺς Γραμματεῖς καὶ Φαρισαίους μὲ τὸν μοναδικὸν ἐκεῖνον Λόγον, "Τίς ἐξ ὑμῶν ἐλέγχει με περὶ ἁμαρτίας;" (Ἰωάν. Η΄ 46). Εἶναι Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος, ὅταν ἐσύρθη εἰς τὸ ἄνομον συνέδριον τῶν Ἰουδαίων, καὶ ὅταν προεκλήθη, καὶ ὅταν ἐπεστρατεύθησαν ψευδομάρτυρες διὰ νὰ τὸν κατηγορήσουν ψευδῶς, εἶπεν ἐνώπιον πάντων, "ἐγὼ παρρησίᾳ ἐλάλησα τῷ κόσμῳ· ἐγὼ πάντοτε ἐδίδαξα ἐν συναγωγῇ καὶ ἐν τῷ ἱερῷ, ὅπου πάντοτε οἱ Ἰουδαῖοι συνέρχονται, καὶ ἐν κρυπτῷ ἐλάλησα οὐδέν. Τί με ἐπερωτᾷς; ἐπερώτησον τοὺς ἀκηκοότας τί ἐλάλησα αὐτοῖς· ἴδε οὗτοι οἴδασιν ἃ εἶπον ἐγώ" (Ἰωάν. ΙΗ΄ 20-21). Εἶναι ὁ Διδάσκαλος ἐκεῖνος, ὅστις, ἐπὶ τρία ἔτη ἔζη μετὰ τῶν μαθητῶν Του καὶ ἔδειξεν εἰς τούτους τὸν ἀνεπίληπτον τρόπον τῆς βιοτῆς Του καὶ συνδέων ἀρρήκτως τὴν ὁμιλίαν μετὰ τοῦ ἑαυτοῦ ὑποδείγματος.
Τοιοῦτοι, διδάσκαλοι, ὅμως, ὑπῆρξαν - κατὰ τὴν ἀνωτέρω ὑπόδειξιν τοῦ Κυρίου - καὶ οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι. Οὗτοι, βεβαίως, δὲν φθάνουν εἰς τὴν τελειότητα καὶ τὴν ἀναμαρτησίαν τὸν Χριστόν, ἀλλὰ τὸ παράδειγμά των εἶναι καταλυτικόν. Ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς Κορινθίους, παρουσιάζει τήν, σχεδόν, ἄψογον συμπεριφορὰν τῶν Ἀποστόλων ἀπέναντι τοῦ κόσμου μὲ πολὺ ἔντονα καὶ χαρακτηριστικὰ λόγια˙ "μηδεμίαν ἐν μηδενὶ διδόντες προσκοπήν, ἵνα μὴ μωμηθῇ ἡ διακονία, ἀλλ᾿ ἐν παντὶ συνιστῶντες ἑαυτοὺς ὡς Θεοῦ διάκονοι" (Β΄ Κορινθ. ΣΤ΄ 3-4). Παραμένει δέ, μνημειώδης καὶ συγκινητικὴ ἡ ἀπολογία του πρὸς τοὺς ἰδίους τοὺς Κορινθίους (ΙΑ΄ καὶ ΙΒ΄ κεφ. τῆς Β΄ Κορινθ.) κατὰ τὴν ὁποίαν περιγράφει τοὺς κινδύνους καὶ τὰς διώξεις καὶ τὰς φυλακίσεις, ἀλλὰ καὶ τὰς ἀγρυπνίας καὶ τὴν ἀγάπην καὶ τὴν μέριμναν ποὺ ἐπέδειξεν διὰ τοὺς πρώτους ἐκείνους χριστιανούς! "Χωρὶς τῶν παρεκτὸς ἡ ἐπισύστασίς μου ἡ καθ᾿ ἡμέραν, ἡ μέριμνα πασῶν τῶν ἐκκλησιῶν. Τίς ἀσθενεῖ, καὶ οὐκ ἀσθενῶ; τίς σκανδαλίζεται, καὶ οὐκ ἐγὼ πυροῦμαι;" (Β΄ Κορινθ. ΙΑ΄ 28-29).
Διαχρονικὴ ἡ Θεία σύστασις.
Μετὰ δὲ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους, καὶ οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, - πρωτίστως δέ, οἱ Πατέρες καὶ Διδάσκαλοι - κινοῦνται εἰς τὴν ὡς ἄνω σύστασιν καὶ ὑπόδειξιν τοῦ Κυρίου. Ἅπαντες, ἔχοντες ὡς πρότυπον ... τὸν Μέγαν Ἀρχιερέα, φωτίζουν τὸν κόσμον! Γνωρίζουν ὅτι οἱ ἄνθρωποι, πέραν τῶν διδασκαλιῶν καὶ πέραν τῶν θαυμασίων Εὐαγγελικῶν Λόγων, ἀπαιτοῦν νὰ ἴδουν τὴν ἐφαρμογὴν τοῦ ... Εὐαγγελίου εἰς τοὺς ἰδίους τοὺς ... κήρυκας καὶ ποιμένας καὶ πρὶν διδάξουν οὗτοι, νὰ ... τηροῦν καὶ νὰ ἐφαρμώζουν ὅσα ἐπαγγέλλονται! Ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τὰ Συναξάρια καὶ τὰ Γεροντικὰ καὶ τοὺς βίους τῶν Ἁγίων, θὰ ἴδωμεν καὶ θὰ διαπιστώσωμεν, ὅτι τὸ πλέον ἀποτελεσματικὸν "κήρυγμα", ἦτο ἡ ἰδία ἡ ζωὴ τῶν Ἁγίων. "Οὐ δύναται πόλις κρυβῆναι ἐπάνω ὄρους κειμένη", εἶπεν ὁ Κύριος πρὸς τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους. Διὰ νὰ τὸ ἑρμηνεύσωμεν δὲ δι᾿ ἁπλῶν λόγων, τοῦτο σημαίνει ὅτι οἱ μαθηταί, ἀλλὰ καὶ ὁ κάθε ἐπίδοξος κῆρυξ τῆς Ἀληθείας εὑρίσκεται ὑπὸ διαρκῆ παρακολούθησιν ... Οἱ ἀκροαταί, ὡς εἴπωμεν, δὲν ἐνδιαφέρονται τόσον διὰ νὰ ἀκούσωσι τὴν ἀλήθειαν - τὴν ὁποίαν, ἐν πολλοῖς, γνωρίζουσι, - ἀλλὰ νὰ ἴδωσι ταύτην πραττομένην καὶ ἐφαρμοζομένην ὑπὸ τῶν ἰδίων τῶν ... κηρύκων!
Διὰ τούτου τοῦ ὄντως ἀποτελεσματικοῦ τρόπου ... ἐκήρυξαν πάντες οἱ Ἅγιοι˙ καὶ ... Ἅγιοι ἀνεδείχθησαν, ὄχι διότι ἐγνώριζον τὸν Θεῖον Νόμον, οὔτε διότι ... ἐσαγήνευον τὰ πλήθη μὲ τὴν ρητορίαν των καὶ τὸν ἐπιτήδιον χειρισμὸν τοῦ λόγου των ... ! Ἀνεδείχθησαν Ἅγιοι, διότι ἔζησαν καὶ ἐβίωσαν τὸν Θεῖον Λόγον!
Σύγχρονοι κήρυκες.
Πολλοὶ ἔχουσι τὴν ἄποψιν, ὅτι ... κήρυκες, εἶναι οἱ ὁμιλοῦντες τὸν Θεῖον Λόγον καὶ ... κατὰ μεγάλο μέρος ἔχουσι δίκαιον! Ὅμως, ἐὰν προσέξωμεν εἰς τὸν Λόγον τοῦτον τοῦ Κυρίου, θὰ διαπιστώσωμεν ὅτι ὁ Χριστός, δὲν ἀπευθύνεται μόνον εἰς τοὺς Μαθητάς Του, ἀλλὰ εἰς ὅλον τὸν λαόν. Καὶ τοῦτο, διότι ὅλοι ... κηρύττομεν! Ἄλλοι εἰς τοὺς φίλους των, ἄλλοι εἰς τὰ τέκνα των, ἄλλοι εἰς τοὺς μαθητάς των, κ.λ.π.! Συνεπῶς, ὁ ἀνωτέρω λόγος τοῦ Κυρίου, ἰσχύει δι᾿ ... ὅλους! Ἂς ἐπιδιώκωμεν, ἑπομένως, νὰ λάμπῃ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, μέσα ἀπὸ τὸ παράδειγμά μας καὶ τοῦτο (τὸ παράδειγμα) νὰ καθοδηγῇ ... ψυχὰς εἰς τὴν σωτηρίαν! Ἀμήν.
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Σάββατο 18 Ιουλίου 2020
Η δύναμη το κακού - π. Τιμόθεος Παπασταύρου
ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΕΜΠΤΗ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2020)
"ἐπίτρεψον ἡμῖν ἀπελθεῖν εἰς τὴν ἀγέλην τῶν χοίρων" (Ματθ. Η΄ 31)
Ἡ Θεία ἐξουσία.
Δύο ταλαίπωροι ἄνθρωποι "ὑποδέχονται" τὸν Κύριο, ὅταν Αὐτὸς ἔρχεται εἰς τὴν "χώραν τῶν Γεργεσηνῶν"! Δύο ἄνθρωποι κατεχόμενοι ὑπὸ ἀκαθάρτων πνευμάτων, οἱ ὁποῖοι κατοικοῦν εἰς τὰ μνήματα καί, ὡς τοὺς ὀνομάζει τὸ ἱερὸν κείμενον, εἶναι "χαλεποὶ λίαν". Δηλαδή, μὲ τὴν δύναμιν τῶν δαιμόνων, εἶναι πολὺ ἐπικίνδυνοι διὰ τοὺς ἀνθρώπους! Ἦτο ἀδύνατον εἰς τὸν οἷονδήποτε, νὰ πλησιάσῃ εἰς τὸ μέρος ἐκεῖνο εἰς τὸ ὁποῖον διέμενον καὶ ἦσαν, ... "ὁ φόβος καὶ τρόμος" διὰ τοὺς ... πάντας! Ὁ Κύριος τοὺς πλησιάζει καὶ οἱ δαίμονες αἰσθανόμενοι τὴν ἀδυναμία τους πρὸ τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ Χριστοῦ, ... τρέμουν εἰς τὴν παρουσίαν Του! "Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ; ἦλθες ὧδε πρὸ καιροῦ βασανίσαι ἡμᾶς;" Δηλαδή, "Τὶ ἔχεις μαζί μας Ἰησοῦ, Υἱὲ τοῦ Θεοῦ; Ἦλθες ἐδῶ πρὶν ἀπὸ τὴν κρίσιν καὶ ὁριστικὴν καταδίκην μας διὰ νὰ μᾶς βασανίσῃς;»
Ἐδῶ, πρὸ τοῦ Κυρίου ... τελειώνει ἡ δύναμίς των! Παύουν νὰ ἀπειλοῦν ...! Ἀδυνατοῦν νὰ ἐπιτεθοῦν καὶ νὰ κακοποιήσουν ...! Δὲν τολμοῦν νὰ κάνουν τὸ ... παραμικρό, καὶ ἀντιθέτως τρέμουν ... ὅπως προείπωμεν! Παρακαλοῦν καὶ ἱκετεύουν τὸν Κύριο νὰ τοὺς ἐπιτρέψῃ νὰ ἔμβουν εἰς τοὺς βόσκοντας χοίρους καὶ ... περιμένουν νὰ ἀκούσουν τὸ τί θὰ τοὺς ὁρίσῃ ὁ Χριστός! Ἡ δαιμονικὴ ἐξουσία ἐκμηδενίζεται καὶ τὰ ἀποτρόπαια αὐτὰ καὶ πονηρὰ πνεύματα, ... περιμένουν, ἁπλῶς, τὴν ἐπιτίμησιν καὶ τιμωρίαν των ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Λέγομεν ταῦτα, διότι ἀκούεται συχνῶς, ὅτι ὑπάρχουν (δῆθεν) αἱ δύο συγκρουόμεναι δυνάμεις (τοῦ καλοῦ καὶ τοῦ κακοῦ) καὶ ἄλλοτε ὑπερισχύει τὸ καλὸν καὶ ἄλλοτε τὸ κακόν. Ὡς θεωρία, ἡ ἀνωτέρω διατύπωσις, εἶναι ἀπολύτως λανθασμένη καὶ οὐδέποτε δύναται τὸ κακόν - ὡς διάβολος - νὰ ὑπερνικήσῃ τὸ καλόν (Θεόν). Ἐν προκειμένῳ δέ, βλέπομεν τοῦτο ... ἐμφανέστατα!
Ἡ δύναμις τοῦ κακοῦ.
Ἴσως ἐρωτήσουν τινές˙ "ὁ δαίμων εἶναι ἀνίσχυρος;" Κατὰ τὸν Λόγον τοῦ Κυρίου, ἡ δύναμις τοῦ κακοῦ, - ἐν ὅσῳ ὁ ἄνθρωπος παραμένει εἰς τὴν προστασίαν καὶ ἀγάπην τοῦ Κυρίου, - δὲν δύναται νὰ τὸν ἀπειλήσῃ καὶ νὰ τοῦ προξενήσῃ τὸ παραμικρὸν κακόν! Ὅταν, ὅμως, ὁ ἄνθρωπος ἀπομακρύνεται ἀπὸ τὴν ἀγάπην καὶ προστασίαν τῆς Θείας Χάριτος, τότε ἡ δαιμονικὴ δύναμις ἐπιτίθεται κατὰ τοῦ ἀδυνάμου ἀνθρώπου καὶ ... ἐξαφανίζει τοῦτον! Ὅταν "ὑπέστρεψαν ... οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου", ὁ Κύριος, ἐνισχύει τοὺς μαθητάς Του καὶ τοὺς ἰσχυροποιεῖ ἀπέναντι τῶν δαιμονίων, μὲ λόγους ... μοναδικούς! "Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ" (Λουκ. Ι΄ 17-20). Εἰς ἐκεῖνον ποὺ ζητεῖ καὶ παρακαλεῖ τὸν Θεόν, τὸ κακὸν δὲν δύναται νὰ τὸν ἐνοχλήσῃ.
Τοῦτο, βλέπομεν, κατ᾿ ἐπανάληψιν καὶ εἰς τὴν ζωὴν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ καὶ πολλῶν ἄλλων Ἁγίων. Ἡ θεραπεία τῶν δαιμονιζομένων - μετὰ τὴν Ἀνάληψιν τοῦ Κυρίου - συνεχίζεται ὑπὸ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἀλλὰ μὲ τὴν Δύναμιν καὶ ὑπὸ τὸ Παντοδύναμον Ὄνομα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ὅταν δέ, τοῦτο ἐγένετο κάποτε ἐπιπολαίως καὶ χωρὶς τὴν δέουσαν σοβαρότητα καὶ ὑπὸ ἀναρμοδίων προσώπων, τότε ὁ δαίμων προέβη εἰς βαρείας βιαιοπραγίας. Τοῦτο βλέπομεν εἰς τὰς Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ὅταν "ἐπεχείρησαν ... τινες υἱοὶ Σκευᾶ Ἰουδαίου ἀρχιερέως ἑπτὰ", οἱ ὁποῖοι ἐθεώρησαν ... ἁπλῆν τὴν ὑπόθεσιν τοῦ ἐξορκισμοῦ τῶν ἀκαθάρτων πνευμάτων καὶ τότε, "ἀποκριθὲν ... τὸ πνεῦμα τὸ πονηρὸν εἶπε· τὸν Ἰησοῦν γινώσκω καὶ τὸν Παῦλον ἐπίσταμαι· ὑμεῖς δὲ τίνες ἐστέ; Καὶ ἐφαλλόμενος ἐπ᾿ αὐτοὺς ὁ ἄνθρωπος, ἐν ᾧ ἦν τὸ πνεῦμα τὸ πονηρόν, καὶ κατακυριεύσας αὐτῶν ἴσχυσε κατ᾿ αὐτῶν, ὥστε γυμνοὺς καὶ τετραυματισμένους ἐκφυγεῖν ἐκ τοῦ οἴκου ἐκείνου" (Πράξ. ΙΘ΄ 13-16).
Συνεπῶς, ὁ δαίμων δὲν εἶναι ἀνίσχυρος, ὥστε νὰ δύναται ὁ καθεὶς νὰ ... ἀστειεύεται μετ’ αὐτοῦ, ἀλλά, τοὐναντίον, εἶναι ἐπικίνδυνον καὶ "μυσαρὸν καὶ ἐβδελυγμένον καὶ ἀλλότριον καὶ μισάνθρωπον πνεῦμα" (Εὐχὴ κατηχήσεως), τὸ ὁποῖον ἐὰν λάβῃ ἐξουσίαν παρὰ τοῦ Κυρίου, δύναται νὰ καταστρέψῃ τὰ ... πάντα! Ἐὰν ἀνατρέξωμεν εἰς τὸ διδακτικὸν βιβλίον τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, τὸ ἐπωνομαζόμενον ... "Ἰώβ", θὰ ἐννοήσωμεν καλῶς τὴν δύναμιν τοῦ διαβόλου, ὅταν οὗτος - ἔχων ἐξουσίαν παρὰ τοῦ Θεοῦ - ἐπιτίθεται κατὰ τοῦ δικαίου Ἰώβ! Ἐκίνησεν κλέπτας καὶ δολοφόνους κατὰ τῶν ὑποστατικῶν ἀλλὰ καὶ κατὰ τῶν ὑπηρετῶν τοῦ δικαίου, ἤγειρεν ἄνεμον καταστρεπτικὸν ὁ ὁποῖος ἰσοπέδωσεν τὴν οἰκίαν εἰς τὴν ὁποίαν εὐφραίνονταν τὰ τέκνα του καὶ κατεδαφίζων αὐτὴν ἐθανάτωσε καὶ τὰ δέκα παιδιά του, καί, τέλος, "ἔπαισε τὸν ᾿Ιὼβ ἕλκει πονηρῷ ἀπὸ ποδῶν ἕως κεφαλῆς" (Ἰὼβ Β΄ 7).
Ἡμεῖς ἀποφασίζομεν ...!
Ἐκ τῶν ὅσων προείπομεν, ἀγαπητοί μου, εὐκόλως συνάγεται τὸ συμπέρασμα, ὅτι, ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἐβαπτίσθημεν καὶ ἐχρίσθημεν εἰς τὸ Ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, εἴμεθα ὑπὸ τὴν σκέπην καὶ προστασίαν τοῦ Κυρίου μας. Ἀφ’ ἧς στιγμῆς ἀπετάχθημεν "τὸν σατανᾶν καὶ πᾶσι τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ καὶ πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ λατρείᾳ αὐτοῦ καὶ πάσῃ τῇ πομπῇ αὐτοῦ" (Ἀπόταξις κατηχουμένου) καὶ συνετάχθημεν τῷ Χριστῷ, ὁ Κύριος ἔδωκεν εἰς ἡμᾶς τὴν δύναμιν - ἐν τῷ Ὀνόματι Αὐτοῦ - νὰ εἴμεθα ἰσχυρότεροι τοῦ ... πονηροῦ καὶ οὗτος νὰ ... τρέμῃ ἡμᾶς καὶ ὄχι ἡμεῖς αὐτόν! Ἀλλὰ προσοχή ...! Αὕτη ἡ ὑπερίσχυσις ἡμῶν ἰσχύει ἐν ὅσῳ εὑρισκόμεθα ἀγωνιζόμενοι πλησίον τοῦ Κυρίου καὶ ὑπὸ τὴν προστασίαν Του! Ἐὰν ἀρνηθῶμεν τὸν Κύριον καὶ τὰς ἐντολὰς Του ..., ἐὰν παραβιάσωμεν τὰς ὑποσχέσεις ποὺ τοῦ ἐδώσαμεν ..., ἐὰν ὑποταχθῶμεν εἰς τὸν πειρασμὸν καὶ ἐπιλέξωμεν τὰς ἁμαρτίας καὶ τὰς παραβιάσεις τοῦ Θείου Νόμου, τότε ... σκληρὸν μέν, ἀλλὰ πρέπει νὰ τὸ εἴπωμεν, ... δίδομεν μόνοι μας τὴν ἐξουσίαν εἰς τοῦτο τὸν κατηραμμένον νὰ μᾶς ἐξουσιάζῃ ...! Συνεπῶς ... ἡμεῖς ἀποφασίζομεν!
Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν
Πέμπτη 16 Ιουλίου 2020
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)