Παράκληση για την Αγιά Σοφιά - Μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος

Αυτό το πράγμα... δεν θα σου το στερήσουν ποτέ!

Κυριακή 12 Ιουλίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Α.Ο. ΓΑΛΗΝΗ ομάδα Μπάσκετ 2020

Την Πέμπτη 9 Ιουλίου 2020 στις 9:00 η ομάδα Μπάσκετ έκανε τραπέζι στο Πνευματικό Κέντρο του Αγ. Ιωάννη στην Παραλία Πατρών, για να γιορτάσουμε την καλή μας πορεία της πρώτης χρονιάς στην Α1 και να καλωσορίσουμε τα καινούργια μέλη στην ομάδας μας.

Πως ένας ιερέας της ορεινής Αρκαδίας βλέπει τον ιό

 

Δημοσίευση στην τοπική εφημερίδας "Ο ΜΠΑΛΤΣΑΚΟΣ" σσ. 1-2, του Συλλόγου των Απανταχού Παναγιτσιωτών "Η Ανάληψη". Το άρθρο του π. Νεκταρίου Ν. Πέττα, με τίτλο: «Μεγάλη Σαρακοστή μέχρι την Ανάληψη του Χριστού».

Στον ιερό ενοριακό Ναό της Αναλήψεως του Κυρίου, στο χωριό Παναγίτσα Αρκαδίας, πειθαρχώντας στις οδηγίες της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπως μας τις κοινοποιούσε η Ιερά Μητρόπολη Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως, στην δικαιοδοσία της οποίας υπαγόμαστε, τελέσαμε τις ιερές ακολουθίες την περίοδο της αγίας Σαρακοστής του 2020. Ακόμη με τις ίδιες κατευθυντήριες οδηγίες, εξαιτίας της πανδημίας, τελέσαμε την λαμπροφόρο Ανάσταση τού Κυρίου.

Με την μεγάλη εορτή της ορισμένης ενορίας της Ανάληψης, ολοκληρώθηκε η αναστάσιμη περίοδος. Κατά την απόδοση της Ανάστασης, απολαύσαμε ακόμη μία φορά την χαρούμενη θριαμβευτική ψαλμωδία. Την θέα του αδειανού μνημείου του Θεανθρώπου, αφού έγινε η σωματική έγερση, ακολούθησαν οι απαστράπτουσες εμφανίσεις Του για να μας στηρίξει, ανεξάρτητα εάν ο Κύριος ανέβηκε στους ουρανούς, κατά το μέγα μυστήριο της Ανάληψής Του. Για τον λόγο αυτόν και αυτή η δεσποτική εορτή είναι μία μυστηριώδης εορτή, αφού ανέβηκε συνοδευόμενος με ουράνια δόξα. Μας υποσχέθηκε όμως ότι θα εμφανιστεί εκ νέου κατά την δεύτερή Του έλευση.

Τώρα ο Χριστός ανεβαίνει στον Πατέρα, για να καθίσει στα δεξιά της τριαδικής δόξας. Με λίγα λόγια, με την Ανάσταση και την Ανάληψη του Κυρίου το ανθρώπινο γένος έχει εισέλθει στο ίδιο μυστήριο της Αγίας Τριάδας. Ο άνθρωπος Ιησούς είναι και Θεός μας. Όμως, για να παρηγορήσει το ανθρώπινο γένος, ο Θεός μας έστειλε το τρίτο Του πρόσωπο, το Άγιο Πνεύμα για να μας καθοδηγεί στην θέωση. Γι’ αυτό προσέχουμε για να έχουμε τις προϋποθέσεις, ώστε να κατέχουμε την επισκίαση του Πνεύματος του Αγίου. Πολλά μπορούμε να πούμε ακόμη για αυτές τις δύο μεγάλες εορτές, η εικονογράφηση των οποίων είναι απαραίτητη κατά την ιστόρηση του ιερού Δωδεκαόρτου.

Πραγματικά όμως χρειάζεται να καλλιεργήσουμε τον εαυτό μας, ώστε να μας επισκιάσει το Άγιο Πνεύμα, διότι μέσα από αυτήν την δοκιμασία του ιού διαπιστώθηκαν πολλά κενά στην πραγματική βίωση της ανατολικής ημών πίστεως. Στην πλάση ενέσκηψε αυτή η φοβερή δοκιμασία. Οι πραγματικά καλλιεργημένοι πιστοί υπάκουσαν στην φωνή του Γενάρχη μας Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου, στην φωνή του φιλοσοφημένου Αρχιεπισκόπου μας Ιερωνύμου και εν γένει η περιοχή μας στην θεόπνευστη φωνή του ποιμενάρχη μας Σεβασμιωτάτου Ιερεμίου. Φωνές που συμφωνούσαν για την σωστή και πνευματική αντιμετώπιση αυτής της θεομηνίας, που ευδοκία Θεού συμφωνούσε και η κρατική μας κυβέρνηση. Στην ορισμένη ενορία ευτυχώς δεν υπήρχαν ακρότητες και με σεβασμό δέχτηκαν οι ακολουθίες να γίνονται κεκλεισμένων των θυρών. Όμως γνωρίζουν ότι τα ονόματά τους είναι καταγεγραμμένα στα δίπτυχα και τα καλλιεργούσα στην ιερά Πρόθεση.

Αυτό που είναι απογοητευτικό είναι η ισοπέδωση και η αμφισβήτηση των πάντων. Ακούσαμε αλλού: ποιός είσαι βρε παπά, που θα με εμποδίσεις να μπω στον Ναό; Ακόμη λαβαίναμε στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο προκλητικά κείμενα, όπως: τώρα θα δούμε ποιοί είναι οι αληθινοί ποιμένες, είστε κρατικοί υπάλληλοι, ακόμη και σκίτσα  στα οποία δήθεν ο Χριστός ράπιζε τους Βαρθολομαίο και Ιερώνυμο και κατ’ επέκταση όλο το ιερατείο! Μάλιστα αυτά τα λαβαίναμε από δήθεν ζηλωτές και συντηρητικούς χριστιανούς. Όταν τους ρωτούσα τι είναι αυτά που στέλνετε, είχαν το θράσος να βρίζουν το ιερατείο και να επικαλούνται σαν πραγματικούς ρασοφόρους τους Γέροντες: Πορφύριο, Παΐσιο, Ιάκωβο, Νικηφόρο, Δανιήλ, Γεώργιο, Εφραίμ, Ιερώνυμο και άλλους. Όταν τους ρωτούσα: καλά επικαλείστε τους νέους αγίους Γέροντες, δεν έχετε διαβάσει τι έλεγαν για την ιεροκατηγορία; Εκείνοι όμως πάλι τα δικά τους. Και πρόσθετα πως, αν δεν ήταν η δική μας εν Ελλάδι Σύνοδος και του Οικουμενικού Πατριάρχη, με την ευλογημένη κορυφαία υπογραφή του, αυτοί οι σύγχρονοι οσιοθέντες Πατέρες δεν θα είχαν αγιοκαταταχθεί!

Έπειτα άρχιζαν να βρίζουν τον σοβαρό λοιμωξιολόγο Σωτήρη Τσιόδρα και την Κυβέρνηση. Τους έλεγα ότι έπρεπε να δοξάζουν τον Θεό που είχαμε αυτή την καλή συγκυρία της αρμονικής συνεργασίας ανάμεσα σε κοσμική και πνευματική εξουσία, με αποτέλεσμα να έχουμε πολύ λίγα θύματα. Να δοξάζουμε τον Θεό, τους έλεγα, που με την πρεσβεία της Παναγίας μας και του οσίου Νικηφόρου περάσαμε αυτήν την λαίλαπα με τον πιο ανώδυνο τρόπο.

Σε μία περίοδο που δοκιμαζόμαστε και στα εθνικά θέματα, όπως στον Έβρο, λάβαινα μηνύματα από αδελφούς της Κύπρου τα οποία διαλαλούσαν: κάτω η ελληνική Κυβέρνηση! Έλεος! Όποια και να είναι η Κυβέρνηση και ας μην είναι αρεστή σε αυτούς που για χρόνια σας είχαν κάτω από την εξουσία τους, δεν λες σε περίοδο που χτυπιέται η μητέρα Ελλάδα ποικιλοτρόπως, κάτω η εξουσία της! Άλλωστε αυτές οι καταστροφικές απόψεις φαίνεται να είναι σύμφωνες και με τους κατακτητές του μισού νησιού της μαρτυρικής Κύπρου. Μετά τα έβαζαν με τον πνευματοφόρο Μητροπολίτη Ναυπάκτου Ιερόθεο, άψογο εκπρόσωπο της Ιεράς Συνόδου για το θέμα του ιού, λέγοντας ότι είναι φερέφωνο της Κυβέρνησης…

Καλά, τόση κατωτερότητα έχει ο νεοέλληνας, που έναν ανώτερό του και ιδιαίτερα μορφωμένο, όπως ο Μητροπολίτης Ιερόθεος και ο λοιμωξιολόγος Τσιόδρας, να τον ισοπεδώνουν τόσο εύκολα; Μέχρι και φωτοστέφανο είχαν βάλει σε φωτογραφία του ιατρού και τον ειρωνευόντουσαν. Μάλιστα, αυτήν την κακόγουστη ιδέα μου την έστειλαν και αδελφοί μου ιερείς. Τους έλεγα ότι η μάζα μπορεί να παρασύρθηκε και παράγει αυτά, εμείς όμως ως πνευματικοί πατέρες αλλοίμονο, εάν παρασυρθούμε από τις σειρήνες! Με ρωτούσαν αρκετοί πως θα αντιδρούσαν οι γονείς μου. Απαντούσα ότι οι αείμνηστοι γονείς μου σεβόντουσαν τις αρχές και τις εξουσίες και έλεγαν ότι η τάξη και η αρμονία είναι μία μικρογραφία του Ουρανίου στερεώματος. Ναι, έλεγαν να είμαστε σε εγρήγορση και ανησυχία, αλλά πρέπει να μένουμε μέσα στην επίσημη Εκκλησία και να γίνουμε ως καλοί στρατιώτες της παρανάλωμα πνευματικότητας για αυτήν.

Ορισμένοι δήθεν σούπερ χριστιανοί βλέπουν σε εμάς τους πατέρες το χαμόγελο και την αισιοδοξία, ακόμη και στην περίοδο του κορονοϊού, και φρονούν ότι είμαστε εκτός πραγματικότητας. Ταπεινά τους λέγω ότι, όσο και να είμαστε χοϊκοί (κυρίως για εμένα το σημειώνω) η χάρις της ιεροσύνης μας αγγίζει. Άλλωστε ο Χριστός είναι χαρά και αισιοδοξία, είναι ελπίδα και ανάσταση.

Χρόνια ακούω: ξέρεις, πάτερ, θα πάρουμε την Πόλη και την Μικρά Ασία, διότι το είπε ο τάδε Γέροντας. Ναι, είναι και δικός μου πόθος να το ζήσουμε αυτό, διότι μεγάλωσα σε μία λευϊτική οικογένεια και γαλουχηθήκαμε να είμαστε μεγαλοϊδεάτες και να λέμε ότι η πρωτεύουσα της καρδιάς μας είναι η Πόλη των πόλεων, η Κωνσταντινούπολη (και θαυμάζουμε την δύναμη του Θεού που έχει βάλει την υπερδύναμη για να διαφυλάττει το «Φανάρι» αναμμένο στην θέση του). Όμως, πως θα γίνει αυτό; επειδή σλαβικός δάχτυλος αλλοιώνει τα λεγόμενα των ρωμιών φωτισμένων, και εισαγάγουν ότι ένα ξανθό γένος θα σας δώσει την Κωνσταντινούπολη… υπονοώντας εσείς μην κάνετε τίποτα, θα έρθουμε εμείς από τον βορρά, για να πολεμήσουμε για εσάς!

Αυτά και άλλα πολλά κακά, όπως η απιστία μας, η έννοια της πίστης που την έχουμε συνδυάσει με ένα κράμα παγανισμού, η αμετανοησία μας ως λαού, η έλλειψη πνευματικότητας, η απουσία μελέτης βιβλίων και πολλά άλλα, είναι η αιτία του λανθασμένου δρόμου που ακολουθούμε, που όχι μόνο δεν θα κερδίσουμε εδάφη, αλλά φοβούμαι ότι θα χάσουμε.

Είδαμε αυτήν την περίοδο «όλοι για όλα». Δηλαδή οι πάντες έγιναν ειδικοί στα θεολογικά θέματα, στα λειτουργικά, στα δογματικά και σε άλλα. Εμείς που σπουδάσαμε θεολογία και κάναμε μεταπτυχιακά, σιωπούμε και με φρόνηση φέρουμε την θέση της Εκκλησίας, όταν μας ρωτούν. Και πάλι λέμε, θεολογία δεν κατέχουμε… και ιατροί, δικηγόροι, δάσκαλοι και άλλοι βγάζουν συμπεράσματα για σοβαρά θεολογικά ζητήματα. Εδώ ενθυμούμαι την αγαπητή μου Ήβη Γόντικα που με έμαθε με επιστημονική μέθοδο τι σημαίνει όριο.

Κλείνοντας θα ήθελα να τονίσω πως διαπιστώθηκε έντονα ότι ο πονεμένος λαός μας είναι ακατήχητος, και από την άλλη θα  πρέπει οι χριστιανοί να έχουν εμπιστοσύνη στους ταγούς της πίστεώς μας.

Ένα πεντάωρο! βίντεο - αφιέρωμα στον γέροντα Άγιο Παΐσιο

Μία μοναδική, ταινία ρωσικής παραγωγής. διαρκείας 5 ωρών, σε HD, με 6 ενότητες, που περιδιαβαίνει τα μέρη όπου γεννήθηκε, έζησε, ασκήτεψε και δίδαξε ο Άγιος Γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης  και εις την συνείδηση του χριστεπώνυμου λαού Μέγας Παΐσιος. Η ταινία στηρίχτηκε στα κεφάλαια και το εν γένει περιεχόμενο του τόμου "Βίος Γέροντος Παΐσιου Αγιορείτου" του Ιερομονάχου Ισαάκ, μαθητού του Αγίου. Γυρίστηκε από την ΠΟΚΡΟΒ, με προτροπή του Γέροντος Ευθυμίου (Ιερόν Κελλίον Αναστάσεως - Καψάλα Αγίου Όρους), μαθητού του Ιερομονάχου Ισαάκ. 

Διαπραγματεύεται τα κεφάλαια της επιγείου ζωής του μεγάλου Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου (του Νέου) : 

Η Γέννηση και τα Παιδικά Χρόνια 

Η Αρχή της Μοναστικής Ζωής 

Ο Αναχωρητής του Σινά 

Η Επιστροφή στο Άγιο ΄Ορος Παναγούδα 

Τα Τελευταία Χρόνια της Επίγειας Ζωής.

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α ́. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῶν Φαράσων τὸν γόνον, καὶ τοῦ Ἄθωνος κλέϊσμα, καὶ τῶν ἀπ᾿ αἰῶνος ὁσίων, μιμητὴν καὶ ἰσότιμον, Παΐσιον τιμήσωμεν πιστοί, τὸ σκεῦος χαρισμάτων τὸ μεστόν, ὡς φυλάσσοντα ἐκ πάντων τῶν λυπηρῶν, τοὺς πίστει ἀνακράζοντας, δόξα τῷ δεδωκότι σοι ἰσχύν, δόξα τῷ σὲ στεφανώσαντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι διὰ σοῦ, πᾶσιν ἰάματα.

Η πίστη (απόλυτη εμπιστοσύνη) στο Θεό - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΡΙΤΗ  ΜΑΤΘΑΙΟΥ  (28  ΙΟΥΝΙΟΥ  2020)

"μὴ μεριμνᾶτε ... " (Ματθ. ΣΤ΄ 25)

Ἡ πίστις (ἀπόλυτος ἐμπιστοσύνη), εἰς τὸν Θεόν.

Πολὺ συχνά, καὶ ἴσως ἐπὶ καθημερινῆς βάσεως, ἀκούομεν τὴν λέξιν "πίστις" καί, εἴτε τὴν θέλομε ὡς ἀρετὴ δική μας καὶ τὴν ... οἰκειοποιούμεθα, εἴτε τὴν διδάσκουμε ποικιλοτρόπως εἰς τοὺς ἄλλους! Κατ᾿ ἐπανάληψιν ἀνεφέρθημεν εἰς τὴν μεγίστην ταύτην ἀρετὴν ἐκ τοῦ "βήματος" τούτου καὶ ὡς εἶναι φυσικόν, καὶ πάλιν θὰ ἐπανέλθωμεν - τοῦ Κυρίου ἐπιτρέποντος - διότι τὸ θέμα τῆς "πίστεως" εἶναι πάντοτε ἐπίκαιρον καὶ ἄμεσον ἀλλὰ καὶ ... ἀτελείωτον.
Μᾶς τιμᾷ βεβαίως ἡ πρόθεσις, νὰ θέλωμεν νὰ ἀνήκωμεν εἰς τοὺς "πιστούς"! Εἶναι αὐτονόητον νὰ προσπαθῶμεν ἀνὰ πᾶσαν στιγμὴν νὰ ἐπιδεικνύωμεν τὰς "ἀποδείξεις" τῆς πίστεώς μας! Μᾶς "κολακεύει" νὰ πιστεύωμεν, καὶ νὰ διαφημίζωμεν τὴν πίστιν μας κυρίως πρὸς ἐκείνους οἱ ὁποῖοι θὰ μᾶς ... συγχαροῦν δι᾿ αὐτήν! Ὅμως ὁ σημερινὸς Εὐαγγελικὸς Λόγος, θὰ πρέπῃ ἴσως νὰ μᾶς ἀνησυχήσῃ λίγο, διότι, θὰ τολμοῦσα νὰ εἴπω, εἶναι κάθετος καὶ ... ἀνατρεπτικός. Κυρίως δέ, αἱ δύο αὗται λέξεις τὰς ὁποίας ἐπελέξαμεν ὡς θέμα τοῦ παρόντος, μᾶς δίδουν ἀπολύτως καθαρά, τὴν ἔννοιαν τῆς πίστεως!
Πίστις εἶναι, ἡ ἀπόλυτος ἐμπιστοσύνη ... ! Εἶναι ἡ ἐξάρτησις τοῦ βρέφους ... ἀπὸ τοὺς γονεῖς του! Εἶναι ἡ αἴσθησις τῆς ἀδυναμίας μας ἀπέναντι στὸν Παντοδύναμο Θεὸ καὶ ἡ βεβαιότης ἡμῶν ὅτι ... "ἔχει ὁ Θεός"! (Ἡ κλασσικὴ φρᾶσις τῶν πιστῶν ἀνθρώπων ποὺ δείχνει τὴν ἀπόλυτον ἐξαρτησίν των ἐκ τοῦ Θεοῦ!) Πίστις, δὲν εἶναι τόσον ἡ ἀποδοχὴ τῆς ὑπάρξεως τοῦ Θεοῦ, ὅσον ἡ ἐμπιστοσύνη μας εἰς τὴν δύναμίν Του! Εἶναι ἐκεῖνο τὸ ὁποῖον λέγει ὁ Ἅγιος Ἰάκωβος ὁ Ἀδελφόθεος εἰς τὴν Καθολικήν του Ἐπιστολήν, "Σὺ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς εἷς ἐστι· καλῶς ποιεῖς· καὶ τὰ δαιμόνια πιστεύουσι καὶ φρίσσουσι" καὶ τονίζει χαρακτηριστικῶς, διὰ νὰ μᾶς δείξῃ ὅτι ἡ πίστις φαίνεται ἐκ τῶν ἔργων μας, "Οὕτω καὶ ἡ πίστις, ἐὰν μὴ ἔργα ἔχῃ, νεκρά ἐστι καθ' ἑαυτήν" (Ἰακ. Β΄ 19).

Τὰ ἔργα μας.

Συνεπῶς, φίλε μου ἀναγνῶστα, ἐκ τῶν ἔργων μας θὰ ἴδωμεν καὶ θὰ ἐκτιμήσωμεν τὴν πίστιν μας. Εὐκόλως τὴν προβάλλομεν ἀλλὰ δυσκόλως αὕτη φαίνεται καὶ ὑπάρχει. Τὴν θέλομεν, ὡς προείπωμεν! Ὅμως, ἡ τοιαύτη, ἀπαιτεῖ κόπον καὶ θυσίας καὶ πράξεις αἱ ὁποῖαι, δυστυχῶς, πολλάκις δὲν ὑπάρχουν! Ὁ Κύριος, κάποτε, ὅταν τὸν ἐπλησίασαν μικρὰ παιδάκια καὶ ἀφοῦ τὰ ηὐλόγησε, εἶπεν εἰς τοὺς μαθητάς Του: "ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ στραφῆτε καὶ γένησθε ὡς τὰ παιδία, οὐ μὴ εἰσέλθητε εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν"˙ καὶ ἐπειδὴ κάποιοι δὲν ἐννόησαν τί ἀκριβῶς ἐννοοῦσε ὁ Διδάσκαλος μὲ αὐτὰ τὰ λόγια, προσέθεσεν: "Ὅστις οὖν ταπεινώσει ἑαυτὸν ὡς τὸ παιδίον τοῦτο, οὗτός ἐστιν ὁ μείζων ἐν τῇ βασιλείᾳ τῶν οὐρανῶν. Καὶ ὃς ἐὰν δέξηται παιδίον τοιοῦτον ἓν ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου, ἐμὲ δέχεται"! Ἔχει ἕνα μικρὸν παιδίον, ἴδιον θέλημα; Δύναται τοῦτο νὰ ἀποφασίζῃ διὰ τὸ οἷονδήποτε θέμα; Δύναται νὰ ἐκφέρῃ κρίσεις καὶ ἀποφάσεις; Ἀσφαλῶς, ὄχι! Ποῖος, ἆραγε, θὰ ἠδύνατο νὰ ἰσχυρισθῇ τὸ ἀντίθετον; Οὐδεὶς φυσικά! Καὶ ὅμως, ἐνῶ συμφωνοῦμεν εἰς τὸν ὡς ἄνω ἰσχυρισμόν, ἀντιθέτως, θέλομεν νὰ ἔχομεν τὴν πρώτην κρίσιν εἰς ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα ἀνέλαβεν νὰ διεκπεραιώνῃ δι᾿ ἡμᾶς ὁ Κύριος!
"Ἐμβλέψατε εἰς τὰ πετεινὰ τοῦ οὐρανοῦ, ὅτι οὐ σπείρουσιν οὐδὲ θερίζουσιν οὐδὲ συνάγουσιν εἰς ἀποθήκας, καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος τρέφει αὐτά· οὐχ ὑμεῖς μᾶλλον διαφέρετε αὐτῶν;" (Ματθ. ΣΤ΄ 26). Διὰ τούτου τοῦ λόγου ὁ Οὐράνιος Πατήρ μας, ἀφ᾿ ἑνὸς μὲν ζητεῖ ἀπὸ ἡμᾶς νὰ ἐμπιστευθοῦμε εἰς Αὐτὸν κάθε καθημερινὴ μέριμνα καὶ ἀνησυχία καὶ ἀφ᾿ ἑτέρου, μᾶς ἐγγυᾶται τὴν ... κάλυψιν κάθε εἴδους ἀνάγκης καὶ διαβιώσεως! Ἴσως κάποιοι θεωρήσουν ὅτι οἱ ἀνωτέρω Θεῖοι Λόγοι εἶναι ... ὑπερβολικοὶ καὶ μεταφορικοί! Ὅμως, θὰ ἦτο ἴσως ἀπαραίτητον καὶ χρήσιμον, νὰ ἀνατρέξωμεν εἰς τὴν ἱστορίαν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ, διὰ νὰ διαπιστώσωμεν τοῦτο ἀκριβῶς ...! Πῶς, δηλαδή, ἀλλὰ καὶ μέχρι τίνος βαθμοῦ, μερίμνησεν ὁ Παντοδύναμος Θεὸς διὰ τοῦτον τὸν λαόν, ἐν ὅσῳ οὗτος ἐπλανᾶτο ἐπὶ τεσσαράκοντα καὶ δύο ἔτη εἰς τὴν ἀφιλόξενον ἔρημον τοῦ Σινᾶ! Οἱ ἐνδιαφερόμενοι, ἂς ἀναγνώσουν μετ᾿ ἐπιμελείας τὰ βιβλία τῆς Πεντατεύχου τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης καὶ θὰ λάβωσι πλήρη γνῶσιν τῆς Θείας μερίμνης ...!
Τὰ ἔργα ἡμῶν, συνεπῶς, δεικνύουν τὴν τοιαύτην πίστιν τὴν ὁποίαν ζητεῖ ἐν προκειμένῳ ὁ Κύριος; Καί, ναὶ μέν, ὑπάρχουν πάντοτε ἐκεῖνοι οἱ ... λίγοι, οἱ ἀφοσιωμένοι εἰς τὸν Θεὸν καὶ τὸ θέλημά Του. Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι κινοῦνται μὲ τὴν ἀπόλυτον ἐμπιστοσύνην πρὸς τὰς Θείας ἐντολὰς καὶ οἱ ὁποῖοι, δὲν προβάλλουν τὴν ἰδικήν των λογικὴν ἀπέναντι εἰς τὰς Θεϊκὰς ἐντολάς! Εἶναι οἱ Ἅγιοι καὶ Οὐράνιοι ἐκεῖνοι ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι "ἐκινοῦντο καὶ ... κινοῦνται" μὲ τὴν φρᾶσιν ἐκείνην τῶν προφητῶν "λάλει, Κύριε, ὅτι ἀκούει ὁ δοῦλός σου" (Α΄ Βασιλ. Γ΄ 9)! Ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι εἶχον ἀφήσει κάθε βιοτικὴν μέριμναν εἰς τὴν φροντίδα τοῦ Κυρίου καὶ ἡ μόνη ἀνησυχία των ἦτο, ἡ κληρονομία τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ!
Δυστυχῶς, ὅμως, ὑπάρχουν καὶ οἱ ... ἄλλοι! Ἐκεῖνοι (οἱ πολὺ περισσότεροι) οἱ ὁποῖοι δὲν ἠθέλησαν νὰ ὑποταγοῦν εἰς τὸ Θεῖον Θέλημα! Ἐκεῖνοι ποὺ ἐμπιστεύονται τὴν ἰδίαν των ἀσθενῆ καὶ λανθάνουσαν κρίσιν καὶ παρ᾿ ὅτι σχεδὸν πάντοτε ... ἀστοχοῦν, ἐπιμένουν εἰς τὸ ἴδιον θέλημά των! Εἶναι ἐκεῖνοι, ποὺ ζοῦν διὰ νὰ ἀπολαμβάνουν τὰς ἐπιγείους ἀπολαύσεις καὶ θεωροῦν ὅτι ... μετὰ τὸν θάνατον, δὲν ὑπάρχει τίποτε ...! Εἶναι, ὄχι ἁπλῶς ... οἱ περισσότεροι, ὡς προείπωμεν, ἀλλὰ ἡ συντριπτικὴ πλειονότης ἡ ὁποία ὡς εἶναι φυσικόν, ὀλίγον κατ᾿ ὀλίγον, ἠρνήθη καὶ ἀπεστράφη τὸν Κύριον καὶ ἀναμένει ἁπλῶς ... τὸ τέλος!

Ἡ ἀλήθεια!

Καὶ ὅμως! Ἐὰν θελήσωμεν νὰ ἴδωμεν τὴν ἀλήθειαν - ὄχι μόνον ἁγιογραφικῶς, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ... καθημερινότητά μας -  θὰ διαπιστώσωμεν, ὅτι οἱ ἐμπιστευθέντες καὶ ἐμπιστευόμενοι τὰς χεῖρας τοῦ Παντοδυνάμου Κυρίου, οὐδέποτε διεψεύσθησαν! Πάντοτε ὁ, "πιστὸς Κύριος ἐν πᾶσι τοῖς λόγοις αὐτοῦ καὶ ὅσιος ἐν πᾶσι τοῖς ἔργοις αὐτοῦ" (Ψαλμ. ΡΜΔ΄ 13α), ἔδιδεν εἰς αὐτοὺς κατὰ τὰς βιοτικὰς αὐτῶν ἀπαιτήσεις καὶ ἐκάλυπτεν κατὰ τοὺς μυστηριώδεις καὶ ἀνεξιχνιάστους τρόπους Αὐτοῦ, πᾶσαν ἀνάγκην των! Ἐπιρρίπτοντες ἐπὶ Κύριον τὴν μέριμνάν των, Ἐκεῖνος - κατὰ τὴν ὑποσχεσίν Του - διέτρεφεν καὶ διατρέφει αὐτούς! Ἀς μὴν μεριμνῶμεν, συνεπῶς, καὶ ἂς μὴν ἀνησυχῶμεν διὰ ... τὸ μέλλον μας καὶ ἂς ἐμπιστευώμεθα τὰς φιλανθρώπους χεῖρας τοῦ Θεοῦ, διότι, "αὐτὸς ... εἴρηκεν· οὐ μή σε ἀνῶ οὐδ' οὐ μή σε ἐγκαταλίπω" (Ἑβρ. ΙΓ΄5)! 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 5 Ιουλίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Πρόγραμμα ΙΟΥΛΙΟΥ Ακολουθιών Ιερού Ναού Γενεσίου Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

"Δεύτε οπίσω μου" - π. Τιμόθεου Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ (21 ΙΟΥΝΙΟΥ 2020)

"δεῦτε ὀπίσω μου καὶ ποιήσω ὑμᾶς ἁλιεῖς ἀνθρώπων" (Ματθ. Δ΄ 19)

Ἡ πρόσκλησις καὶ ἡ ἐπιλογή.

"Δεῦτε ὀπίσω μου", σημαίνει, "ἀκολουθεῖστε με". Σημαίνει - κατ’ ἐπέκτασιν - "ἐγὼ θὰ προηγοῦμαι καὶ ἐσεῖς θὰ μὲ ἀκολουθῆτε"! Σημαίνει δέ, τέλος, σὲ ἐκτεταμένη παράφραση, "θὰ κάνετε ὅ,τι σᾶς λέγω καὶ θὰ κινῆσθε ὅπως σᾶς ὑποδεικνύω, διότι ... ἐγὼ γνωρίζω ἐνῶ ἐσεῖς ... ὄχι"! Μὲ αὐτὰ τὰ λόγια, ἐκάλεσεν ὁ Κύριος τοὺς τέσσαρες ἐκείνους ἐκ τῶν μαθητῶν Του (τὸν Πέτρο, τὸν Ἀνδρέα, τὸν Ἰάκωβο καὶ τὸν Ἰωάννη) νὰ τὸν ἀκολουθήσουν καὶ νὰ γίνουν συνοδοιπόροι Του εἰς τὴν τριετῆ ἐπίσημον παρουσίαν Του ἀνὰ μέσον τῶν ἀνθρώπων.
Ἡ κλῆσις (πρόσκλησις), εἶναι, ἀσφαλῶς, τιμητική ... Ὅμως, οἱ ὅροι καὶ οἱ περιορισμοὶ τοὺς ὁποίους θέτει ὁ Ραββί, εἶναι δύσκολοι καὶ ἴσως διὰ κάποιους ἀκατόρθωτοι! Ἐὰν ἀναλογισθῶμεν τὴν αὐτοπεποίθησιν καὶ ὑπερηφάνειαν τοῦ ἀνθρώπου, - ὄχι μόνον τοῦ πλουσίου καὶ δυνατοῦ, ἀλλά, ἀκόμη καὶ ἐκείνου τοῦ εὐτελοῦς καὶ πτωχοῦ καὶ ἀδυνάτου, - τότε θὰ καταλάβωμεν τὴν σημασίαν τοῦ Θείου τούτου λόγου.
Βεβαίως, ἴσως κάποιοι σκεφθοῦν, ὅτι εἶναι αὐτονόητον, ὁ κάθε ἄνθρωπος, ὅση σοφίαν καὶ ἂν διαθέτῃ καὶ ὅση δύναμιν καὶ ἄν ἐλέγχῃ, νὰ μὴ δύναται νὰ ἀντιπαρατεθῇ εἰς τὴν Παντοδυναμίαν καὶ Πανγνωσίαν τοῦ Θεοῦ! Θεωρητικῶς καὶ λογικῶς σκεπτόμενος, εἶναι βέβαιον ὅτι θὰ σκεφθῇ κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον ... Ὅμως, ὁ ἐγωϊσμός του, σχεδὸν πάντοτε, δὲν τοῦ ἐπιτρέπει νὰ πράξῃ τὰ ... αὐτονόητα καὶ δυστυχῶς ἐκτρέπεται! Θέλει τὸν Θεὸν εἰς τὴν ζωήν του, ἀλλὰ μὲ τοὺς περιορισμοὺς ποὺ θὰ Τοῦ θέσῃ ... Συμφωνεῖ καὶ δέχεται τὴν Θείαν βοήθειαν, ἀλλά, ὄχι πάντοτε ...! Ζητεῖ καί, πολλάκις μάλιστα, ἐναγωνίως τὸ "χέρι τοῦ Θεοῦ", ἀλλὰ ... ὅσον συμφωνεῖ καὶ ὁ ἴδιος ...! Μὲ ἄλλα λόγια, ... θέλουμε τὸν Θεόν, ἀλλὰ ὑπὸ ἔλεγχον καὶ τὴν αὐστηρὰν ... ἐπιτήρησίν μας !!!
Ὁ Κύριος, ὅμως, δὲν ἐδέχθη ποτὲ συμβουλὰς καὶ ὑποδείξεις! Μαθητὰς εἶχεν καὶ ὄχι ... συμβούλους! Ἀκόμη καὶ εἰς τὰς ὧρας τοῦ Τιμίου Πάθους Του, δέχεται προσβολὰς καὶ βλασφημίας καὶ χυδαιότητας καὶ βαναύσους χειροδικίας καὶ ἐξευτελισμούς ... ἀλλὰ ὄχι διδασκαλίας καὶ μαθήματα καὶ ὑποδείξεις ...! Αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος Ραββὶ καὶ Διδάσκαλος, ὡς ὁ Ἴδιος εἶχεν εἴπει εἰς τοὺς μαθητάς Του: "Ὑμεῖς δὲ μὴ κληθῆτε ραββί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ διδάσκαλος, ὁ Χριστός· πάντες δὲ ὑμεῖς ἀδελφοί ἐστε. ... Μηδὲ κληθῆτε καθηγηταί· εἷς γὰρ ὑμῶν ἐστιν ὁ καθηγητής, ὁ Χριστός" (Ματθ. ΚΓ΄ 8-10).

Ἡ ἀποδοχή ... !

Θὰ ἠδύναντο οἱ τέσσαρες ἐκεῖνοι μαθηταί, καθὼς καὶ οἱ ὑπόλοιποι, νὰ ἀρνηθοῦν τὴν προσχώρησίν των εἰς τὴν εὐλογημένην ἐκείνην ὁμάδα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ! Ἦσαν ἐλεύθεροι νὰ ἐπιλέξουν τὰς ἐργασίας των καὶ τὴν διαβίωσίν των μετὰ τῶν οἰκογενειῶν των καὶ νὰ στραφοῦν εἰς ἄλλα κοσμικὰ ἐνδιαφέροντα ... Ὅμως ἐπιλέγουν τὴν μάθησιν καὶ συμβίωσιν μετὰ τοῦ Διδασκάλου! Ὡς ἤδη ἀνεφέραμεν, ... ἐπιλέγουν τὸ δύσκολον καὶ κατὰ τὴν κοινὴν λογικήν, ἀκατόρθωτον καὶ ἀκολουθοῦν τὸν Κύριο, ἐπιλέγοντες ἕναν ἀνώτερο τρόπο ζωῆς ... Δὲν τοὺς ἐνδιαφέρουν αἱ κοσμικαὶ ἀνέσεις καὶ ἡδοναί, ἀλλὰ ἀναπαύονται εἰς τὴν αὐθεντίαν τοῦ Χριστοῦ καὶ ἡ γλυκύτης τὴν ὁποίαν βιώνουν, τοὺς κάνουν νὰ ξεχνοῦν ἀκόμη καὶ τὴν θαλπωρὴν τῶν ἰδίων οἰκογενῶν των! Εἶναι χαρακτηριστικὸς ἐκεῖνος ὁ λόγος τὸν ὁποῖον ἀπήντησεν ὁ Πέτρος, ὅταν ὁ Κύριος ἐκάλεσε δημοσίως τοὺς μαθητάς Του, ἐὰν θέλουν ... νὰ φύγουν ἀπὸ κοντά Του. "Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ρήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις· καὶ ἡμεῖς πεπιστεύκαμεν καὶ ἐγνώκαμεν ὅτι σὺ εἶ ὁ Χριστὸς ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος" (Ἰωάν. ΣΤ΄ 68-69).
Αὕτη ἡ ἀλήθεια, εἶναι ἐκείνη ἡ ὁποία θέλγει καὶ σαγηνεύει τοὺς Ἀποστόλους νὰ χαίρονται καὶ νὰ παραμένουν πλησίον τοῦ Διδασκάλου των. Καὶ δὲν εἶναι μόνον ... ἡ Ἀλήθεια! Εἶναι τὸ ἀκόμη σπουδαιότερον, κατὰ πόσον ... θέλουσι τὴν Ἀλήθειαν! Λέγομεν δὲ καὶ διευκρινίζομεν τοῦτο, διότι, ἅπαντες σχεδόν, ὁμιλοῦσι καὶ ... ὀμνύουσιν ὑπὲρ τῆς Ἀληθείας, ἀλλὰ ἐλάχιστοι τὴν ἐπιθυμοῦσιν ὡς τρόπον ζωῆς! Ἂς ἐνθυμηθῶμεν τὴν ἀπάντησιν  ἐκείνην τοῦ Πιλάτου εἰς τὸν Χριστὸν ὅταν Ἐκεῖνος τοῦ εἶπεν, "Ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ ... Λέγει αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· τί ἐστιν ἀλήθεια;" (Ἰωάν. ΙΗ΄ 37-38). Δὲν ἐρωτᾷ διὰ νὰ μάθῃ, ἀλλὰ ... εἰρωνεύεται καὶ περιφρονεῖ τὴν Ἀλήθεια! Θὰ τὸ ἑρμηνεύομεν, "δὲν βαρυέσαι! Μὲ τὴν ἀλήθεια θὰ ἀσχολούμεθα τώρα; Δὲν κοιτᾶς νὰ γλυτώσῃς τὸ θάνατο;"
Τοῦτο, θὰ ἐλέγομεν, ὅτι ἦτο ἓν ἐκ τῶν κατορθωμάτων τῶν Μαθητῶν ..., ὅτι προετίμησαν τὴν Ἀλήθειαν ἔναντι οἵουδήποτε ἄλλου ἀνταλλάγματος. Ἀπεδέχθησαν τὴν κλῆσιν ... διὰ νὰ εὑρίσκονται πλησίον τῆς ... Ἀληθείας! Καὶ τὸ νὰ εὑρίσκεται κανεὶς συνεχῶς πλησίον τῆς ... Ἀληθείας, εἶναι ἀκατόρθωτον διὰ τὰς ἀνθρωπίνας δυνατότητας! Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι ἀκολουθοῦν τὸν Κύριο μὲ ζῆλο καὶ αὐταπάρνησιν καὶ ὡς ἄνθρωποι καὶ αὐτοί, στεροῦνται ὅλα ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα, ὁ κόσμος καὶ αἱ ἀνάγκαι τῆς ζωῆς αὐτῆς τῆς προσκαίρου, ἀπαιτοῦν! Ὅμως αὐτὴ ἡ ἐπιλογή τους καὶ ἡ προσαρμογή τους στὶς Θεῖες ἀπαιτήσεις, ... ἀνέδειξαν τούτους ... Ἁγίους Ἀποστόλους! Ἀξίζει, ἐν προκειμένῳ, νὰ θυμηθοῦμε μία ἐρωταπόκριση, μεταξὺ τοῦ Πέτρου καὶ τοῦ Χριστοῦ μας: "Εἶπε δὲ ὁ Πέτρος· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι. Ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδείς ἐστιν ὃς ἀφῆκεν οἰκίαν ἢ γονεῖς ἢ ἀδελφοὺς ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἕνεκεν τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, ὃς οὐ μὴ ἀπολάβῃ πολλαπλασίονα ἐν τῷ καιρῷ τούτῳ καὶ ἐν τῷ αἰῶνι τῷ ἐρχομένῳ ζωὴν αἰώνιον" (Λουκ. ΙΗ΄ 28-30).

"Δεῦτε ὀπίσω μου" .

Ἡ τιμητικὴ ἐκείνη πρόσκλησις τοῦ Χριστοῦ μας πρὸς τοὺς μαθητάς Του, δὲν ἔπαυσε νὰ ἰσχύῃ, καὶ νὰ ἀπευθύνεται πλέον πρὸς κάθε ἄνθρωπον! Τὴν ἐπανέλαβε, ἄλλωστε, ὁ Ἴδιος καὶ δύο καὶ τρεῖς φοράς, διὰ νὰ μᾶς βεβαιώσῃ ὅτι ὁ ἀριθμὸς τῶν μαθητῶν Του, ... δὲν εἶναι πλέον περιορισμένος! "ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτὸν καὶ ἀράτω τὸν σταυρὸν αὐτοῦ, καὶ ἀκολουθείτω μοι" (Μάρκ. Η΄ 34). Ὅποιος ἐπιθυμεῖ καὶ νοσταλγεῖ τὴν ἐν Χριστῷ ζωήν, εἶναι ἐλεύθερος νὰ ἀκολουθήσῃ καὶ νὰ βαδίσῃ εἰς τὰ ἴχνη τοῦ Διδασκάλου! Ἡ προϋπόθεσις, ὅμως, ... πάντοτε θὰ ἰσχύῃ! Θὰ Τὸν ἀκολουθοῦμε καὶ δὲν θὰ Τὸν ... προσπερνοῦμε!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Τι είναι τελικά αδίκημα;

Κυριακή 28 Ιουνίου 2020

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.