Οι θλίψεις και ο πόνος - π. Τιμοθέου Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ΄ (22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019)

"Ἐγὼ δὲ μάρτυρα τὸν Θεὸν ἐπικαλοῦμαι ἐπὶ τὴν

ἐμὴν ψυχήν" (Β΄ Κορ. Α΄ 23).

Αἱ θλίψεις καὶ ὁ πόνος.

Πολλαί, ἀδελφοί μου, εἶναι αἱ θλίψεις καὶ αἱ πικρίαι τὰς ὁποίας ὑφίσταται ὁ ἄνθρωπος εἰς τὴν παροῦσαν ζωήν. Πικρίαι καὶ θλίψεις ... ὧν οὔκ ἐστιν ἀριθμός! Ἐκ ποικίλων αἰτίων καὶ ἀφορμῶν, ἐξ ἀνθρωπίνων περιστάσεων καὶ πειρασμῶν, ἐκ παραγόντων καὶ περιπτώσεων, αἱ ὁποῖαι δὲν δύνανται νὰ περιγραφῶσι ἢ ἀκόμη καὶ ἀπαριθμηθῶσι.  Θλίψεις καὶ στεναχωρίαι αἱ ὁποῖαι κατακλύζουσι τὴν ζωὴν ἡμῶν μὲ ἐλαχίστους μόνον, εὐχαρίστους καὶ χαρμοσύνους ... ἐξαιρέσεις! Θλίψεις αἱ ὁποῖαι ἀρχίζουσι νὰ ἐμφανίζονται εἰς τὴν ζωὴν ἡμῶν ἀπὸ τὰ πρῶτα βρεφικὰ ἔτη τῆς ἡλικίας ἡμῶν καὶ ἀκολουθοῦσι καὶ συνυπάρχουσι μεθ’ ἡμῶν, ἕως τῆς ... τελευταίας ἡμῶν πνοῆς, ἐπὶ τῆς γῆς. Δικαίως καὶ αὐτονοήτως, ἡ παροῦσα ζωὴ ἡμῶν, ἀπεκλήθη ... κοιλὰς τοῦ κλαυθμῶνος, ἐφ’ ὅσον κατακλύζουσι ταύτην, δάκρυα καὶ ὀδυρμοὶ καὶ ἀναστεναγμοί ...

Ὅμως, εἰς τὸ ἐνδεχόμενον ἐρώτημα, ποῖα δάκρυα ὑπῆρξαν περισσότερον ... καυτά, καὶ ποῖοι πόνοι ἦσαν οἱ περισσότερον ὀξύτεροι καὶ ὀδυνηρότεροι, κοινὴ θὰ ἦτο ἡ κατάθεσις καὶ μαρτυρία καὶ συμφωνία, ὅτι περισσότερον ἐπονέσαμεν καὶ ὑπεφέραμεν ἐκ τῆς σκληροτάτης καὶ ἀνυποφόρου, δεινῆς ... συκοφαντίας! Ἡ ἀπόδοσις εὐθυνῶν καὶ ὁ καταλογισμὸς εἰς ἡμᾶς, κακῶν καὶ ἐγκλημάτων καὶ ἁμαρτημάτων τὰ ὁποῖα δὲν ἐπράξαμεν καί, πολὺ περισσότερον, ἠγωνίσθημεν ἵνα ἀποφύγωμεν, δημιουργεῖ ἐντὸς ἡμῶν τὸν βαρύτερον καὶ σκληρότερον πόνον. Ἀκόμη καὶ εἰς τὴν ζωὴν κορυφαίων προσωπικοτήτων τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, Ἁγίων, τεραστίου διαμετρήματος, βλέπομεν, ὅτι ναὶ μὲν ὑπομένουσι τὸν ἐκ τῆς ἀδικίας φοβερὸν πόνον (σωματικόν τε καὶ ψυχικόν), ἀλλά, κατὰ τὸ ἀποκαλυπτικὸν βιβλίον τῆς Καινῆς Διαθήκης, τὴν Ἀποκάλυψιν τοῦ Ἰωάννου, τὸ παράπονόν των καὶ ἡ ἀπαίτησίς των διὰ ... δικαίωσιν, συνεχίζονται ἕως καὶ τῆς Δευτέρας τοῦ Κυρίου Παρουσίας. "Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν πέμπτην σφραγῖδα, εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ διὰ τὴν μαρτυρίαν τοῦ ἀρνίου ἣν εἶχον· καὶ ἔκραξαν φωνῇ μεγάλῃ λέγοντες· ἕως πότε, ὁ δεσπότης ὁ ἅγιος καὶ ὁ ἀληθινός, οὐ κρίνεις καὶ ἐκδικεῖς τὸ αἷμα ἡμῶν ἐκ τῶν κατοικούντων ἐπὶ τῆς γῆς;" (Ἀποκ. ΣΤ΄ 9-10).

Ἐκδίκησιν ἀλλὰ καὶ δικαίωσιν, συνεπῶς, ἀπαιτοῦσιν, ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ μάρτυρες καὶ δίκαιοι, οἵτινες "ἔφυγον" ἐκ τοῦ ματαίου τούτου κόσμου, "στιγματισμένοι" μὲ ἀδίκους κατηγορίας καὶ ὑβρίσθησαν καὶ προυπηλακίσθησαν καὶ ἐξεχύθη ἀδίκως τὸ τίμιον αἷμα των, διὰ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν.

Ὁ συνήγορος μάρτυς.

Κατὰ τὰς δυσκόλους ἐκείνας στιγμάς, κατὰ τὰς ὁποίας κατηγορούμεθα ἀδίκως, ἅπαντες θὰ ἠθέλομεν νὰ ἔχωμεν εἰς ὑπεράσπισίν μας, μάρτυρα δίκαιον καὶ ἀληθινόν ἵνα καταθέσῃ καὶ μαρτυρήσῃ ἐπὶ τῶν ... γεγονότων καὶ δείξῃ τὴν ἀθωότητα ἡμῶν. Τοῦτο, ἄλλωστε, βλέπομεν εἰς τοὺς χώρους ὅπου ἐκδικάζονται αἱ ποικίλαι ἀνθρώπινοι ὑποθέσεις, ὅταν ἐπιστρατεύονται μάρτυρες ἐκ τῶν καταθέσεων τῶν ὁποίων θὰ ἀποδειχθῇ ἡ ἀθωότης τοῦ δικαζομένου ὡς ἐνόχου. Ὅταν δέ, πρόκειται περὶ γεγονότων καὶ λόγων καὶ λογισμῶν, διὰ τὰ ὁποῖα οὐδεὶς δύναται νὰ εἴπῃ τι πρὸς τὴν δικαίωσιν ἡμῶν, ζητοῦμεν μάρτυρα, τὸν ἴδιον τὸν Θεόν. Ἐκεῖνον, τὸν γινώσκοντα "νεφροὺς καὶ καρδίας" καὶ πρὸ τοῦ ὁποίου, "οὐκ ἔστι κτίσις ἀφανὴς ..., πάντα δὲ γυμνὰ καὶ τετραχηλισμένα τοῖς ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ" (Ἑβρ. Δ΄ 13). Ἐκεῖνον, ὅστις γνωρίζει τὴν ἀλήθειαν τῶν γεγονότων μετὰ πάσης ἀκριβείας καὶ δὲν ἔχει τὴν διάθεσιν ἵνα μᾶς ἀδικήσῃ.

Τοῦτον τὸν ἀψευδῆ μάρτυρα, ἐν προκειμένῳ, ἐπικαλεῖται ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, διὰ νὰ βεβαιώσῃ τοὺς Κορινθίους, πρὸς τοὺς ὁποίους καὶ ἀπευθύνεται, περὶ τοῦ λόγου διὰ τὸν ὁποῖον ἀπέφυγεν ἵνα ὑπάγῃ εἰς τὴν Κόρινθον. Εἰς τὸ ἐνδεχόμενον, κάποιος ἐκ τῶν Κορινθίων νὰ παρεξήγησεν τὴν ἀρνητικὴν ταύτην κίνησιν τοῦ Ἀποστόλου καὶ νὰ τὴν ἡρμήνευσεν λανθασμένως, καὶ ἐπειδή, τὰ μύχια τῆς καρδίας ἡμῶν καὶ τὰ κρυπτὰ τῶν διανοιῶν, μόνον ὁ Θεὸς γνωρίζει, Τοῦτον ὁ Παῦλος ἐπικαλεῖται διὰ τὴν ἐπισφράγισιν τῶν λόγων του. Ἡ τοιαύτη, βεβαίως, "κίνησις" τοῦ Ἀποστόλου, παρ’ ὅτι περιβάλλεται τὴν Ἁγιογραφικὴν ἀσφάλειαν, δὲν συνιστᾶται ὑπὸ τῆς Ἐκλησίας ἡμῶν, ὡς ὁ ἐνδεδειγμένος τρόπος τῆς προστασίας τοῦ ... δικαίου. Μᾶς συνιστᾷ (ἡ Ἁγία ἡμῶν Ἐκκλησία), ἵνα λέγωμεν πάντοτε τὴν ἀλήθειαν καὶ ὑπερασπιζώμεθα ἑαυτοὺς μὲ μόνην ταύτην καὶ ἔχοντες ἔνδοθεν μάρτυρα τῆς ἀληθείας ἡμῶν ἀδιάψευστον, τὴν ἡμετέραν συνείδησιν, ἥτις κατὰ τὸν Θεῖον Χρυσόστομον εἶναι ὁ Κύριος - "ἔχω, ἔνδον καθήμενον τὸν ἀόρατον Δικαστήν" - ἀναμένῳμεν τὴν τελείαν καὶ τελικὴν κρίσιν τοῦ Ἀδεκάστου Κριτοῦ.

Μάρτυς ... ὁ Θεός!!!

Ἔστω καὶ ἂν διεκδικῶμεν, ὡς προεγράφη, τὴν Θείαν Δικαιοσύνην καὶ ἐπικαλούμεθα τὸν Θεὸν ὡς μάρτυρα, θὰ πρέπῃ νὰ μᾶς διακατέχῃ ὁ Θεῖος φόβος. Διότι εἰς τὴν τελειότητα τοῦ Κυρίου τίς δύναται προσεγγῖσαι; Ὅταν ὁ δίκαιος Ἰώβ, διαμαρτύρεται καὶ ὑπερασπίζεται τὴν ἀθωότητά του ἐνώπιον τῶν τριῶν φίλων του, καὶ ὅταν παρεμβαίνει ὁ Ἴδιος ὁ Θεὸς ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ δικαίου καὶ ἐκφράζων (ὁ Κύριος) τὸ τέλειον Αὐτοῦ σχέδιον, ὁ Ἰὼβ ταπεινοῦται καὶ ὑποκλίνεται εἰς τὴν Θείαν Δικαιοσύνην, ἀποδεχόμενος τὴν δικαίαν κρίσιν τοῦ Θεοῦ. "ὑπολαβὼν δὲ ᾿Ιὼβ λέγει τῷ Κυρίῳ· τί ἔτι ἐγὼ κρίνομαι, νουθετούμενος καὶ ἐλέγχων Κύριον, ἀκούων τοιαῦτα οὐθὲν ὤν; ἐγὼ δὲ τίνα ἀπόκρισιν δῶ πρὸς ταῦτα; χεῖρα θήσω ἐπὶ στόματί μου· ἅπαξ λελάληκα, ἐπὶ δὲ τῷ δευτέρῳ οὐ προσθήσω. ἔτι δὲ ὑπολαβὼν ὁ Κύριος εἶπε τῷ ᾿Ιὼβ ἐκ τοῦ νέφους· ... μὴ ἀποποιοῦ μου τὸ κρίμα. οἴει δέ με ἄλλως σοι κεχρηματικέναι ἢ ἵνα ἀναφανῇς δίκαιος;" (Ἰώβ Μ΄ 3-8). Ταῦτα καὶ μόνα, ἀρκοῦσιν ἵνα γνωρίζῳμεν ὅτι ἡ Δικαιοσύνη τοῦ Θεοῦ εἶναι ἀνεξιχνίαστος καὶ ὁ ἄνθρωπος, ἀκόμη καὶ ὁ δίκαιος, πρέπει νὰ δέχεται τὴν Θείαν Κρίσιν, ὁποία τίς ἐστιν.

                                                                                                                                Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

                                                                                                                      Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Γιορτή έναρξης για τη νέα Κατηχητική Χρονιά 2019 - 2020

Την Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου, το απόγευμα στον αύλειο χώρο του ναού πραγματοποιήθηκε άλλη μια γιορτή έναρξης του ιεραποστολικού έτους 2019 – 2020. Η γιορτή αυτή είχε μουσικοχορευτικό χρώμα αλλά δεν ήταν μόνο αυτό που απόλαυσαν οι παρευρισκόμενοι. Η Μαριάμ Ρουμελιώτη άνοιξε την γιορτή με μια στοχευμένη και όμορφα σκηνοθετημένη βιντεοπαρουσίαση όπου παρουσιαζόταν όλο το ποιμαντικό έργο της ενορίας του αγίου Ιωάννου Παραλίας. Κατόπιν, η παρουσιάστρια ερμήνευσε αγαπημένα τραγούδια του Ελληνικού ρεπερτορίου, ενώ ταυτόχρονα συμμετείχε το χορευτικό του Ιερού Ναού το οποίο απόδωσε με όμορφες χορογραφίες τα τραγούδια. Στο τέλος η ευχή για καρποφόρο ιεραποστολικό έτος 2019 – 2020 στην «Κιβωτό των Παιδιών» και σε όλες τις δράσεις του ενοριακού ποιμαντικού έργου του αγίου Ιωάννη έκλεισε την πανέμορφη φθινοπωρινή βραδιά.

Κάθε φορά που τους αφήνεις να σε φτάσουν στα όριά σου, σκέψου… τι κερδίζεις;

Εύκολα κάποιος μπορεί να πιστέψει ότι έχει τη δύναμη να σε φτάσει στα όριά σου. Ένα αδίστακτο, απαιτητικό αφεντικό, ένας χειριστικός συνάδελφος, μια ιδιαίτερα κτητική φίλη, ή μια απλά απίθανη προσωπικότητα που έχει όλα τα παραπάνω χαρακτηριστικά μαζί σε ένα. Βοήθειά μας και μακριά.

Συνήθως αυτός ο τύπος ανθρώπου, είναι ο κλασικός νάρκισσος που τον ενδιαφέρουν τρία βασικά πράγματα. Η αυλή του, το να τα έχει όλα υπό έλεγχο και φυσικά το να ακυρώνει πάντα με το γάντι οποιονδήποτε αποτελεί δυνητικά «εμπόδιο» στο δρόμο του, είτε σε προσωπικό, είτε σε επαγγελματικό επίπεδο. Θυμίστε μου όμως κάτι: Εμάς αυτό μας αφορά;

Για τους χ, ψ όποιους λόγους μικροί δυνάστες σαδιστές με γραβάτες, γόβες στιλέτο, ή πάντα στιλάτα σνίκερ, επιθυμούν να μας φτάσουν στα όριά μας, είτε βρισκόμαστε σε ένα γραφείο 2Χ3, είτε οπουδήποτε αλλού.

Είστε ευγενικοί, δοτικοί, ευχάριστοι, επικοινωνιακοί και πάντα ανοιχτοί για διάλογο και νομίζετε ότι φταίνε όλα αυτά για το γεγονός ότι σας «πατάνε» με το να σας αγχώνουν, να σας πιέζουν, να σας προσβάλλουν; Λάθος μέγα. Το πρόβλημα είναι δικό τους και μόνο. Δικό σας γίνεται μόνο όταν παίρνετε τις ενέργειες και τα λόγια τους προσωπικά.

Φυσικά σας επηρεάζουν, φυσικά έχουν άμεσο αντίκτυπο στη ψυχολογία σας. Προσοχή όμως: όσο και για όσο εσείς το επιτρέπετε. Δεν είναι τόσο κρίμα η ζωή και οι στιγμές μας να γίνονται έρμαια ανθρώπων που στην τελική δεν υπολογίζουμε και πολύ;

Γνωρίζετε καλά πως οικογένεια, «αφεντικά» και συνεργάτες (τουλάχιστον τις περισσότερες φορές) δεν είναι στο χέρι μας να επιλέξουμε. Μπορούμε όμως να επιλέξουμε – και μάλιστα με ακρίβεια – τον τρόπο που θα αντιδράσουμε και αν θα αντιδράσουμε σε όποια τους «πρόκληση».

Το «εισπνοή – εκπνοή» – και μιλάω πολύ σοβαρά -, η σωστή διαχείριση και σε πρώτο πλάνο ο εαυτός σας είναι η λύση. Είστε πολύ πιο σημαντικοί από τα καπρίτσια και τα γούστα των όποιων άλλων. Είστε πολύ πιο σημαντικοί από την έπαρση, το φούσκωμα του στήθους τους όταν «πετυχαίνουν» να σας μειώσουν. Είστε πολύ πιο σημαντικοί από οτιδήποτε και οποιονδήποτε προσπαθεί να σας δημιουργήσει πρόβλημα γιατί μαντέψτε… Αυτοί είναι το ίδιο το πρόβλημα, όμως αυτό και το τονίζω ξανά, δεν αφορά εσάς.

Η σωστή αναπνοή και μια αυτόματη ερώτηση στον εαυτό σας κάθε φορά που κάτι «στραβώνει» είναι ικανά να σας βοηθήσουν να αντιμετωπίσετε πάσης φύσεως ανθρώπους βαμπιράκια. «Τι κερδίζω με το να ασχοληθώ;». Ιδού η ερώτηση. Κλείσιμο ματιών, εισπνοή από τη μύτη, εκπνοή από το στόμα. «Τίποτα» σχεδόν πάντα η απάντηση.

Αγαπημένοι μου, μη σκάτε. Ειλικρινά, δεν ωφελεί. Αφήστε απλά τους ανόητους να φέρονται ανόητα. Συνεχίστε τη μέρα σας με σκέψεις όμορφες. Φέρτε την εικόνα του ανθρώπου σας στο μυαλό, προγραμματίστε έστω νοητά ένα ταξίδι που θέλετε να κάνετε, οραματιστείτε τον εαυτό σας στην πιο ήρεμη εκδοχή του και αναπνεύστε. Οι άνθρωποι και οι καταστάσεις «βαμπίρ» δεν έχουν θέση ούτε στη ζωή, ούτε στην καρδιά, ούτε στο μυαλό σας.

Εμμανουήλ Ρουμελιώτης

Κυριακή 22 Σεπτεμβρίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Όταν η μουσική τεχνολογία αγγίζει τα όρια του τέλειου! (ΕΝΥΑ - Μελωδία)

Η μουσική τεχνολογία στις ημέρες μας έχει φτάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Παρακολουθείστε το παρακάτω βίντεο ΜΟΝΟ ΜΕ ΑΚΟΥΣΤΙΚΑ και θα καταλάβετε!!!

Αν δεν χρησιμοποιήσετε ακουστικά δεν θα ακούσετε αυτή την ιδιαίτερη και εξαιρετική απόδοση της γνωστής μελωδίας "Only time".

Κυριακή 15 Σεπτεμβρίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Η καύχηση - π. Τιμοθέου Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΠΡΟ ΤΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ (8 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2019)

"Ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου

ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ" (Γαλ. ΣΤ΄ 14).

Ἡ ἁμαρτωλὸς καύχησις καὶ ἡ κατὰ Χριστὸν ... .

Καύχησις, σημαίνει ἐγωϊσμὸς καὶ ἀλαζονεία. Σημαίνει, ὑπεροψία καὶ ... ὅ,τι ἔχει σχέσιν μὲ τὸ τεράστιον καὶ κορυφαῖον τοῦτο ἁμάρτημα τῆς ὑπερηφανείας. Εἶναι τοῦτο τὸ ἁμάρτημα, τὸ ὁποῖον ἀποτελεῖ τὴν "ρίζαν" καὶ τὸ "θεμέλιον" ὅλων τῶν ἄλλων ἁμαρτημάτων καὶ τὸ ὁποῖον, ὁ Κύριος, ἐκεῖ εἰς τὴν παραβολὴν "τοῦ Τελώνου καὶ τοῦ Φαρισαίου", ἐχαρακτήρισεν ὡς τὸ μέγιστον ἐμπόδιον διὰ τὴν εἰσοδόν μας εἰς τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν διὰ τῶν ἀθανάτων λόγων, "πᾶς ὁ ὑψῶν ἑαυτὸν ταπεινωθήσεται, ὁ δὲ ταπεινῶν ἑαυτὸν ὑψωθήσεται" (Λουκ. ΙΗ΄ 14). Εἶναι τὸ πάθος ἐκεῖνο κατὰ τὸ ὁποῖον, ὁ ταλαίπωρος ἄνθρωπος, ὑπεραίρεται ἔναντι τῶν ἄλλων, διὰ τὴν ... καταγωγήν του, διὰ τὰς ἐπιδόσεις του, διὰ τὴν εὐμορφίαν του, διὰ τὸν πλοῦτον του, διὰ τὰ ἀξιώματά του, διὰ τὰς ἱκανότητάς του, πολλάκις δέ, διὰ τὴν δῆθεν ἀρετήν του ἢ καὶ διὰ τὰς ἁμαρτωλάς του κινήσεις καὶ δι᾿ ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα θὰ κατακριθῇ ὑπὸ τοῦ ἀδεκάστου Κριτοῦ. 

Εἰς τὴν σημερινὴν περικοπήν, ὅμως, ὁ θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, παρουσιάζει ἑαυτὸν ... καυχώμενον καὶ συνιστᾷ διὰ τῶν λόγων του, τὴν τοιαύτην καύχησιν καὶ εἰς τοὺς λαβόντας τὴν ἐπιστολήν του (Γαλάτας), ἀλλὰ καὶ εἰς ὅλους τοὺς μετ᾿ ἔπειτα Χριστιανοὺς τοὺς μελετῶντας τὴν ἐν λόγῳ ἐπιστολήν. Καυχᾶται, ὅμως, ὄχι διὰ εὐτελῆ καὶ ἀσήμαντα καὶ μικρὰ καὶ ἁμαρτωλὰ πράγματα. Καυχᾶται διὰ τὸν Σταυρὸν τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ κατ’ ἐπέκτασιν, διὰ τὴν πίστιν του εἰς τὸν Χριστὸν καὶ εἰς τὸ πάθος τὸ ὁποῖον συνεπάγεται ἡ πίστις αὕτη. Καυχᾶται ὁ θεῖος Ἀπόστολος, ὄχι διὰ τὴν τεραστίαν μόρφωσίν του, οὔτε διὰ τὴν κλῆσιν τὴν οὐράνιον διὰ τῆς ὁποίας ἔλαβεν τὸ Ἀποστολικὸν ἀξίωμα, οὔτε, ἀκόμη, διὰ τὴν μοναδικὴν ἐπιρροὴν τὴν ὁποίαν ἀσκοῦσεν εἰς τοὺς χριστιανοὺς τῆς ἐποχῆς του, ἀλλὰ διὰ τὸν Σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ διὰ τοῦ ὁποίου χαράσσεται, ὁ κόπος καὶ τὸ αἷμα ἐκείνου ποὺ ἐπιθυμεῖ νὰ τὸν ... ἀκολουθήσῃ˙ "δι' οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ" (Γαλ. ΣΤ΄ 14). Αὐτὴ εἶναι ἡ χαρὰ καὶ τὸ καύχημα τοῦ Παύλου˙ ἡ τριπλῆ ... σταύρωσις!!! Ἡ Σταύρωσις τοῦ Κυρίου, ἡ σταύρωσις καὶ ὁ θάνατος τοῦ κόσμου καὶ κάθε κοσμικῆς ἐπιθυμίας καὶ νοοτροπίας, καὶ ἡ δική του σταύρωσις. Δηλαδή, ἡ ἀναισθησία του διὰ τὸν κόσμον καὶ ἡ μίμησις τοῦ Χριστοῦ καὶ τοῦ πάθους Του.

Ἡ καύχησις τῶν κοσμικῶν ἀνθρώπων.

Γνωρίζομεν ἅπαντες, ποῖα εἶναι ἐκεῖνα τὰ στοιχεῖα τῆς παρούσης ζωῆς, διὰ τὰ ὁποῖα οἱ ἄνθρωποι ὑπεραίρονται καὶ συγκρίνονται μεταξύ των καὶ μισοῦνται καὶ μάχονται ... Ἀνεφέραμεν τινὰ ἐξ αὐτῶν, καὶ ἐπειδὴ ἴσως διεκρίναμεν νὰ εἴμεθα καὶ ἡμεῖς μετὰ τῶν τοιούτων ... καυχωμένων, ἴσως ἠσθάνθημεν καί τινα ἐντροπήν. Ἡ τοιαύτη καύχησις, ἡ δαιμονιώδης, ἡ δημιουργοῦσα ἔριδας καὶ σχίσματα, εἶναι, οὐχὶ μόνον ἡ ἁμαρτωλὸς ἀλλὰ καὶ ἡ ἀνόητος, διότι, ἐκεῖνα διὰ τὰ ὁποῖα καυχῶνται οἱ κοσμικοί, εἶναι τὰ ... ἀπορρίμματα. Εἶναι προσωρινὰ καὶ φθαρτά˙ εἶναι μικρὰ καὶ ἄσημα. Εἶναι ἐκεῖνα τὰ ὁποῖα μένουσι καὶ "συντροφεύουσι" τὸν ἄνθρωπον δι’ ὀλίγον καὶ ἐν συνεχείᾳ ἐγκαταλίπουσι τοῦτον δίχως νὰ παράσχουν εἰς αὐτόν, τὴν παραμικρὰν βοήθειαν, ἀκόμη δε, καὶ ἀγαθὴν μνήμην. Ποῦ εἶναι οἱ αὐτοκράτορες καὶ βασιλεῖς μὲ τὸν τόσον πλοῦτον καὶ τὴν τόσην δόξαν καὶ τὴν τόσην ἰσχὺν καὶ δύναμιν; Ποῦ εἶναι οἱ πλούσιοι μετὰ τῶν ἀμυθήτων ὑπαρχόντων των; Ποῦ αἱ τιμαὶ καὶ αἱ ἀλαζονεῖαι τῆς ἐξουσίας; ... "Πάντα κόνις, πάντα τέφρα, πάντα σκιά", κατὰ τὸν γνωστὸν νεκρώσιμον ὕμνον. Ἀναχωροῦντες οὗτοι ἐκ τῆς παρούσης ζωῆς, ἐξεχάσθησαν καὶ ... ἔμειναν ἐδῶ καὶ ἐφθάρησαν καὶ ἅπαντα τὰ ... κοσμήματα τοῦ παρόντος τούτου κόσμου.

Ἐπειδὴ δὲ ταῦτα, δημιουργοῦσιν εἰς τοὺς ἀνθρώπους, ἐγωϊσμοὺς καὶ ἀντιπαλότητας καὶ διχονοίας καὶ ἔριδας, κυρίως δέ, ἀποστασιοποιοῦσι τοῦτον ἐκ τῆς ἀφοσιωτικῆς εἰς Χριστὸν πίστεως, γίνονται, ὀλέθρια βάρη ἅτινα καταβιβάζουσι τὴν ψυχὴν "ἕως ἅδου κατωτάτου, ἐν σκοτεινοῖς καὶ ἐν σκιᾷ θανάτου", κατὰ τὰς χαρακτηριστικὰς παραβολὰς τοῦ Κυρίου, ("πλουσίου καὶ Λαζάρου", καὶ "ἄφρονος πλουσίου").

"Καυχῶνται ἐν δόξῃ οἱ Ἅγιοι".

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἠρνήθησαν καὶ ἐβδελύχθησαν, πάντα τὰ ἐπίγεια καὶ κοσμικὰ καὶ πρόσκαιρα καὶ ἔστρεψαν τὴν ἐπιθυμίαν καὶ ἀγάπην των εἰς ἐκεῖνα, "ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν" (Α΄ Κορ. Β΄ 9). Δι’ αὐτά, τὰ αἰώνια καὶ μένοντα τὰ ὁποῖα ὑπεσχέθη ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἠρνήθησαν ἀκόμην καὶ τὴν ἰδίαν βιολογικὴν ζωήν των καὶ ὑπέστησαν μυρίας βασάνους διὰ τὴν κληρονομίαν τῶν μελλόντων αὐτῶν ἀγαθῶν. Ταύτην τὴν ἐπιλογὴν προβάλλει εἰς ἡμᾶς ὁ Θεῖος Ἀπόστολος Παῦλος, ἐπιθυμῶν ἵνα καταδείξῃ τὴν ὑπεροχὴν τούτων ἔναντι τῶν κοσμικῶν καὶ φθαρτῶν τὰ ὁποῖα "σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει καὶ κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι" (Ματθ. ΣΤ΄ 19). Ὁ Ἅγιος, ἔχων ἐστραμμένην τὴν προσοχήν του εἰς τὴν δόξαν τῆς Οὐρανίου Βασιλείας, καυχᾶται καὶ χαίρει δι’ αὐτὴν καὶ ἀπορρίπτει καὶ περιφρονεῖ μετὰ βδελυγμίας ὅλα ἐκεῖνα τὰ ἐπίγεια καὶ φθαρτά, τῆς παρούσης ζωῆς. Τοῦτο διαπιστοῦμεν, ὅταν βλέψωμεν εἰς τοὺς βίους ὅλων τῶν Ἁγίων, κυρίως ὅμως, τῶν μαρτύρων καὶ ὁμολογητῶν. Πόσας κολακείας καὶ πόσα γήϊνα δῶρα καὶ πόσα ἀξιώματα καὶ πόσας τιμάς, δὲν ὑπεσχέθησαν οἱ εἰδωλολάτραι βασιλεῖς καὶ ἄρχοντες εἰς τοὺς ἀφοσιωμένους καὶ πιστοὺς τοῦ Θεοῦ; Ὅμως δι’ ἐκείνους τοὺς μακαρίους, ... "τὸ πολίτευμα ἐν οὐρανοῖς ὑπάρχει" (Φιλιπ. Γ΄ 20), καὶ ... "οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν" (Ἑβρ. ΙΓ΄ 14).

Ἡ καύχησις τοῦ ἀνθρώπου τοῦ Θεοῦ, δὲν ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν καταγωγὴν καὶ τὸν πλοῦτον καὶ τὰς κοσμικὰς ἀπολαύσεις, ἀλλὰ ἀπὸ τὰ οὐράνια ἐκεῖνα ἀγαθά, "ἃ ὀφθαλμὸς οὐκ εἶδε καὶ οὖς οὐκ ἤκουσε καὶ ἐπὶ καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη, ἃ ἡτοίμασεν ὁ Θεὸς τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν" (Α΄ Κορ. Β΄ 9). Ταύτην τὴν καύχησιν ἔχοντες καὶ ἡμεῖς, εἴθε νὰ τύχωμεν τῶν ἐπηγγελμένων ἀγαθῶν τῆς ἀπολαύσεως. Ἀμήν.

                                                                                    Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

                                                                              Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

Εφημερίδα "ΔΙΨΩ" ΙΟΥΛΙΟΣ 2019

Δ Ι Ψ Ω

Από την Ελληνορθόδοξη Κοινωνία Προσώπων «ΔΙΨΩ»

Ιούλιος 2019

Για να διαβάσετε ολόκληρη την εφημερίδα "ΔΙΨΩ" του Ιουλίου πατήστε ΕΔΩ.

Κυριακή 8 Σεπτεμβρίου 2019

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Για αυτούς που προσεγγίζουν τη μέση ηλικία (άνδρες και γυναίκες)

Αν προσεγγίζεις τη μέση ηλικία ή βρίσκεσαι α’ αυτήν, ίσως έχεις κι εσύ κάποιες ανησυχίες. Τι είναι βασικά η κρίση της μέσης ηλικίας; Τι την προκαλεί; Περνούν απ’ αυτή όλα τα μέσης ηλικίας άτομα;

Αν είσαι γυναίκα ξέρεις ότι, αν ζήσεις αρκετά, θα περάσεις από την εμμηνόπαυση και θα συμβούν σε σένα βιολογικές αλλαγές που δεν θα σου επιτρέπουν πια να συλλάβεις πάλι. Αν είσαι άνδρας θα έχεις ακούσει για την ανδρική κλιμακτήριο. Ο πατέρας σου πιθανότατα δεν γνώριζε αυτό τον όρο, μόλο που και σ’ αυτή την εποχή οι άνθρωποι βίωναν αυτό που τώρα αυτός περιγράφει. Στις μέρες μας μπορεί να δίνεται ίσως όλο και περισσότερη έμφαση στην ανδρική κλιμακτήριο.

Στην περίπτωση των γυναικών είναι προφανές ότι στην εμμηνόπαυση παίζουν ρόλο οι βιολογικοί παράγοντες. Κάποιοι έχουν ισχυρισθεί ότι υπάρχει επίσης βιολογικός παράγοντας στην περίπτωση της ανδρικής αλλαγής ζωής, ίσως μικρότερης σημασίας, αλλά αυτό δεν έχει διαπιστωθεί κλινικά.

Ωστόσο οι βιολογικοί παράγοντες δεν είναι το βασικό θέμα της κρίσης της μέσης ηλικίας. Π.χ. οι εξάψεις και όχι η κατάθλιψη αποτελούν μέρος της γυναικείας εμμηνόπαυσης. Ωστόσο η ψυχολογική αντίδραση μιας γυναίκας στις εξάψεις μπορεί να προκαλέσει μια κρίση. Παρά το ενδεχόμενο ορμονικών αλλαγών στους άνδρες τα μόνα συγκεκριμένα στοιχεία όσον αφορά στην κρίση της μέσης ηλικίας είναι ψυχολογικά και πνευματικά.

Οι σωματικές αλλαγές, όπως οι ρυτίδες της επιδερμίδας, η απώλεια των μαλλιών, η χαλάρωση του σώματος, που συνοδεύουν την απώλεια της νεότητας, αν και έχουν μια βιολογική βάση, έχουν κυρίως ψυχολογική επίδραση στον μεσήλικα η οποία καθορίζεται από το σύστημα αξιών του.

Ποια είναι η φύση της ψυχολογικής κρίσης; Είναι μια κρίση αξιών. Μια σωστή κατανόηση αυτής της κρίσης είναι η άποψη ότι η κρίση αυτή είναι μια άλλη εφηβεία. Ερωτήματα για το νόημα της ζωής που σε ταλαιπώρησαν στην εφηβεία μπορεί να επιστρέψουν στη μέση ηλικία.

Στην εφηβεία συνειδητοποιούμε έντονα την ατομικότητά μας, την μοναχικότητά μας, καθώς αρχίζουμε να χάνουμε τους δεσμούς μας με την οικογένειά μας και αυτό μπορεί να είναι μια τρομακτική εμπειρία. Αυτό το αίσθημα μοναχικότητας μπορεί να επιστρέψει στη μέση ηλικία και να είναι εξίσου τρομακτικό.

Ένας παράγοντας που μπορεί να επισπεύσει την κρίση της μέσης ηλικίας είναι η αλλαγή της σχέσης των γονιών με τα παιδιά τους. Αν και η κοινωνία τους θεωρεί υπεύθυνους για τα παιδιά τους, συχνά η επιρροή τους σ’ αυτά είναι πολύ περιορισμένη. Ως νεώτεροι γονείς μπορεί να δήλωναν τι θα μπορούσαν να ανεχθούν και τι δεν θα μπορούσαν να ανεχθούν απ’ τα παιδιά τους.

Οι γονείς των εφήβων χρειάζεται να αντιστέκονται , όταν τα παιδιά τους δεν σέβονται τις αξίες που τους έχουν διδάξει, αλλά θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η πολύ αντίσταση εμποδίζει την πρόοδο και η λίγη αντίσταση επιτρέπει αλλαγές χωρίς στάθμιση των συνεπειών. Πόσο είναι πολύ και πόσο λίγη, αυτές είναι ερωτήσεις που ταλαιπωρούν τους γονείς. Εξ άλλου είναι πολύ πιθανόν οι αξίες που έχουν διδάξει στα παιδιά τους να μην είναι γνήσιες.

Εμμανουήλ Ρουμελιώτης

Αύριο εορτάζει ο Άγ. Ιερομάρτυρας Μάξιμος Σάντοβιτς...

Σεβαστοί και αγαπητοί μου,

1. Αύριο εορτάζει  ο Άγ. Ιερομάρτυρας Μάξιμος Σάντοβιτς (+1914). Μαρτύρησε υπό τον Ουνιτών «με την κατηγορία ότι ήταν Ορθόδοξος, ότι χρησιμοποιούσε εκκλησιαστικά βιβλία γραμμένα στα ρωσικά και ότι συνεργαζόταν με τους Ρώσους εχθρούς των Αυστριακών» (Νέος Συναξαριστής Ι. Μ. Σίμωνος Πέτρας)!

Τραγικά επίκαιρος ο Άγιος!

2. Ο τ. πρόεδρος της Ουκρανίας Ποροσένκο (πρωτεργάτης της “αυτοκεφαλίας” και συνομιλητής του Φαναρίου) συμμετείχε σε ουνίτικη λειτουργία στο Κίεβο και μετά το πέρας της Λειτουργίας δήλωσε στα ΜΜΕ ότι «είναι πολύ σημαντικό να ενωθούν η Ουκρανική Ελληνο-καθολική Εκκλησία και η Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας». [σ.σ. Ο Ποροσένκο ξέρει από διαδικασίες … ενώσεως των διεστώτων!  Νομίζω οι αρμόδιοι θα προσφύγουν στην εμπειρία του…]

Τόνισε παράλληλα ότι και οι Ουκρανοί Ουνίτες, προσευχήθηκαν για την απονομή του Τόμου Αυτοκεφαλίας, υπογραμμίζοντας ότι «είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι, όταν ο Κύριος μας χάρισε τον Τόμο, οι άνθρωποι αυτοί [οι Ουνίτε] είχαν προσευχηθεί για να γίνει αυτό και ο Κύριος εισάκουσε τις προσευχές μας».

Ο  κ. Ποροσένκο αναφέρθηκε και στις σχέσεις του με τον Προκαθήμενο της Ουκρανικής Ουνιτικής Εκκλησίας, Πατριάρχη Σβιατοσλάβ, τονίζοντας: «Ο Κύριος μας έστειλε πολύ σοφούς ιεράρχες – τον Πατριάρχη Σβιατοσλάβ και τον Μακαριώτατο Επιφάνιο. Είναι ευχάριστο ότι συνομιλούν και επικοινωνούν μεταξύ τους και συντονίζουν τις ενέργειές τους».

[Αναλυτικότερα: https://www.romfea.gr/ekklisies-ts/ekklisia-tis-oukranias/31342-porosenko-tha-einai-simantiko-na-enothei-i-ellinokatholiki-me-tin-oukraniki-ekklisia]

Κατόπιν αυτών, ποιος αμφιβάλει ότι  μόνο "ευοίωνες" είναι προοπτικές για την Ορθοδοξία εν Ουκρανία.

Η αναγνώριση της «αυτοκεφαλίας» είναι επιβεβλημένη από όλους!

Όσοι αντιστέκονται στην πυρά…

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος