Τα ΚΟΠΑ Πάτρας δεν αναστέλλουν τη λειτουργία τους ούτε κατά την διάρκεια του καλοκαιριού

Γιατί δεν ήρθαν οι δικοί μου;

     Ήταν  απόγευμα  Τετάρτης  και  πήγαμε  να  επισκεφθούμε  την  Μ. γυναίκα  με  δερματολογικό  πρόβλημα. Μόλις  μπήκαμε στο  θάλαμο  που  νοσηλευόταν  μόνη, «κουμπώθηκε» αλλά  σύντομα  κατάλαβε  την  ειλικρινή μας  αγάπη  και  ξέσπασε  σε  λυγμούς  λέγοντας:  Ήρθατε  εσείς  που  δεν  είχατε  καμιά  υποχρέωση  και  δεν  ήρθαν  οι  δικοί  μου, ούτε  καν  η  μάνα  μου! Ωστόσο  το  δερματικό  πρόβλημα  που  είχε  δεν  ήταν  κολλητικό.

      Μείναμε  αρκετά  μαζί  της, κουβεντιάσαμε  φιλικά  και  την  αποχαιρετήσαμε  με  την υπόσχεση  πως  αν  δεν  βγει  σύντομα  θα  την  επισκεφθούμε  ξανά. Με  συγκίνηση  μας  ευχαρίστησε  με  όλη  της  την  ψυχή!

     Τέτοια … μοναξιά  τέτοιος  πόνος  μπορεί  να  σε  αφήσει  ασυγκίνητο;

(«Μικροί  περίπατοι  σε  βιώματα  και  στιγμιότυπα  εθελοντικής  διακονίας» σ.27-28)

Κυριακή 20 Αυγούστου 2017

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Μαρτυρία για την πρεσβυτέρα Ανθή Πέττα

Η πρεσβυτέρα Ανθή Πέττα ήρθε και μου έσωσε την ζωή.

Μαρτυρία Αναστασίου Ντόνα από την Λάρισα.

Πολύ ωραία και από ψυχής η μαρτυρία του κ. Αναστασίου Ντόνα από Λάρισα!!!

Φοβερό... τι να πει κανείς τώρα σε αυτούς τους ανθρώπους που είδαν τόσα καλά από τους νεοφανείς Αγίους μας... ότι είναι η φαντασία τους! Ευλογία μεγάλη  στο σπίτι τους!!!

Άγιε Νικόλαε και αγία μου Ανθή φύλακες προστάτες και βοηθοί!!!
Γεωργία Θεοχαροπούλου από Καισαριανή

Συνήθως... γκρινιάζουμε και παραπονούμαστε. ΟΜΩΣ! Ποιος από μας θα το άντεχε αυτό;

«Όταν έφτασα στο Άγιον Όρος κάθε ημέρα στο τέλος της Θείας Λειτουργίας μου δόθηκε να ζω το Πάσχα του Χριστού. Έβγαινα από την Εκκλησία με πασχάλιο αίσθημα και συγχρόνως βρισκόμουν σε απόγνωση για τον εαυτό μου.

Μπορεί να φανεί αντιφατικό, το να ζει κανείς ταυτοχρόνως δύο καταστάσεις τόσο αντίθετες.

Αλλά όταν στην καρδιά και στον νου του ο χριστιανός περνά τις ημέρες και τις νύχτες του κάτω από το βλέμμα του Θεού, ζει αυτή τη διπλή κατάσταση. Θα ήταν ενδιαφέρον να τα δούμε αυτά με σχέση με το έργο του πνευματικού πατέρα.

Ο απόστολος Παύλος, που είχε βιώσει την κατάσταση αυτή, έλεγε ότι πρέπει να χαιρόμαστε με όσους χαίρονται και να κλαίμε με όσους κλαίνε.

Πώς ένα πνευματικός πατέρας θα μπορούσε να αποφασίσει να δέχεται, ας πούμε, από τις 4 ως τις 5 αυτούς που βρίσκονται μέσα στη χαρά, και από τις 6 ως τις 7 αυτούς που θρηνούν; ΟΧΙ, οι πιστοί έρχονται χωρίς σειρά και η καρδιά του πνευματικούς πατέρα απαντά στον καθένα σύμφωνα με την κατάστασή του. Η ικανότητα του ανθρώπου αναπτύσσεται ώσπου να λάβει θαυμάσιες μορφές, απίστευτες για όσους δεν γνωρίζουν την εν Χριστώ ζωή.

Έτσι, χαρά και απελπισία βιώνονται ταυτόχρονα στον άνθρωπο. Αυτο- καταδικάζεται κανείς στην κόλαση ως ανάξιος του Αγίου Θεού, αλλά δεν απελπίζεται.»

Γέρων Σωφρόνιος του Έσσεξ

Σημείωση: Ας βάλουμε λίγο στο μυαλό μας αυτή την απίστευτη εναλλαγή βιωμάτων που αντιμετωπίζει ένας πνευματικός από τους εξομολογούμενους. Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος θα μπορούσε να το σηκώσει αυτό το γεγονός;

Έρχεται ο πρώτος χαρούμενος, έρχεται ο δεύτερος ταραγμένος, έρχεται ο τρίτος απελπισμένος, έρχεται ο επόμενος θυμωμένος. Απίστευτες εναλλαγές στην επικοινωνία σε λίγα μόνο λεπτά της ώρας. Ποιος αντέχει; Η δύναμη του Αγίου Πνεύματος στηρίζει και φωτίζει τον πνευματικό στο Μυστήριο αυτό, αλλιώς δεν θα μπορούσε να καθίσει να ακούσει κανέναν! άνθρωπο.

Σκεφτείτε ότι μετά βίας αντέχουμε μία δική μας σκέψη που μας ταλαιπωρεί. Σκεφτείτε τώρα και προβληματιστείτε, ΤΙ είναι αυτό που βοηθά τον Πνευματικό να αντιμετωπίζει τον λογισμό εκατοντάδων ανθρώπων!!! 

Κυριακή 13 Αυγούστου 2017

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Μία παράδοξη έννοια

Όσο προσεκτικότεροι είμαστε σε όσα περνούν από το νου μας στην καρδιά, τόσο ισχυρότερη σχηματίζεται η εντύπωση ότι όχι μόνο δεν προοδεύουμε πνευματικά, αλλά αντιθέτως γινόμαστε διαρκώς χειρότεροι και η κατάστασή μας καθόλου δεν βελτιώνεται.

Η έννοια αυτή είναι παράδοξη.

Όσο περισσότερο συνειδητοποιούμε την μηδαμινότητά μας τόσο μεγαλύτερη είναι η πρόοδός μας.

Ένα υπέροχο βιβλίο

Διαβάστε ΕΔΩ ένα υπέροχο βιβλίο

Μία παράξενη δικαιολογία για να μην πάνε Εκκλησία…

Μία παράξενη δικαιολογία για να μην πάνε Εκκλησία…

Όταν διακονούσα ως ιερέας στον ρωσικό οίκο ευγηρίας στην Αγία Γενεβιέβη στη Γαλλία, έφθασε κάποιος να μου πει: «Γιατί δεν επισκέπτεστε τους γέρους και τις ηλικιωμένες κυρίες, για να μιλήσετε μαζί τους;»

Δεν μπορούσα να πάω εκεί, διότι, στην πραγματικότητα, αυτοί ενδιαφέρονταν για οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Χριστό.

Όσοι δεν συνήθιζαν να πηγαίνουν στη Θεία Λειτουργία, η οποία κυρίως τελούνταν στον ίδιο χώρο όπου έμεναν, κατηγορούσαν όσους πήγαιναν εκεί ότι δεν έχουν αρκετή υπομονή.

Αυτοί (οι πιστοί που πήγαιναν εκκλησία) ήταν, πράγματι, πιο ευαίσθητοι στις μικρές λεπτομέρειες της ζωής, τις οποίες οι άλλοι αντιμετώπιζαν πολύ εύκολα. Για τους κατηγόρους τους αυτό ήταν η απόδειξη! ότι ήταν βλαβερό! να είναι κάποιος ευσεβής! χριστιανός, διότι γίνεται ευαίσθητος και οξύθυμος. Αυτό ήταν ένα επιχείρημα πολύ δυνατό κατά της ευσέβειας, που τους δικαίωνε να μην πηγαίνουν στη Λειτουργία. «Δεν θέλω να χαλάσω το χαρακτήρα μου», έλεγαν…

π. Σωφρόνιος του Έσσεξ

Κυριακή 6 Αυγούστου 2017

Εβδομαδιαίο  Φυλλάδιο 
«Για τους Γονείς της Ενορίας»

Ιερός Ναός Γενέσιον Τιμίου Προδρόμου Παραλίας Πατρών

Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να διαβάσετε τα κείμενα.

Υπάρχει στις μέρες μας ακόμα αγνότητα;

Μετά την το τέλος της λειτουργίας την Κυριακή της ορθοδοξίας, και ενώ οι χριστιανοί μας έτρωγαν όλοι μαζί όπως κάνουμε κάθε Κυριακή, στο ίδιο δωμάτιο που χρησιμοποιούμε και για εκκλησία, ένα μικρό κοριτσάκι, η Ματρώνα, αντί να πάει να φάει, είχε κολλήσει στην εικόνα του Χριστού, την χάιδευε με το χεράκι της, και δεν έλεγε να φύγει.

Εγώ κατέλυα το Άγιο Ποτήριο και την πρόσεξα.

Πήγα κοντά να δω φοβούμενος ότι θα καταστρέψει την εικόνα, αλλά παρατήρησα ότι την χάιδευε με πολλή προσοχή και αγάπη.

Χάιδεψα το κεφαλάκι της και ρώτησα τον πατέρα της τι συμβαίνει, γιατί δεν πάει να φάει, γιατί φαίνεται τόσο σοβαρή.

Μου είπε ότι την βδομάδα που μας πέρασε της μίλησε για τον Χριστό, για τη ζωή του, για το Σταυρό και την Ανάσταση. Το παιδάκι συγκινήθηκε πάρα πολύ. Βέβαια ήξερε και πιο πριν αλλά τώρα μεγάλωσε έγινε πέντε χρονών, όπως με περηφάνια λέει και η ίδια στα κινέζικα. Έτσι λοιπόν του είπε ότι δεν ήθελε να φύγει από την εκκλησία, δεν ήθελε να φύγει από την εικόνα. Είχε κυριολεκτικά κολλήσει εκεί μετά την θεία κοινωνία.

Με δυσκολία της βάλαμε να φάει, και μετά πήγα μαζί της μεταφέροντας την θεία κοινωνία στην μητέρα της που ήταν νοσοκομείο, λόγω μιας σοβαρής λοίμωξης .

ο Θεός εργάζεται με παραδόξως τρόπους δεν μπορώ να πω πιο πολλά ως πνευματικός.

Τα παιδάκια επειδή έχουν αγνή καρδιά καταλαβαίνουν το Χριστό...

π. Ιωνάς (ιεραπόστολος στην Ταϊβάν)

Νηστεύεις και τα μικρά σου παιδιά; Γιατί;

-Είναι από αγνό γάλα ! Τα πήραμε από ένα γαλακτοκομείο που φτιάχνει και παγωτό τώρα το καλοκαίρι ! Δοκιμάστε ! Τα φέραμε  να σας κεράσουμε ! Με πολύ αγάπη ! Δεν τα βρίσκεις εύκολα αυτά στο εμπόριο !Να φάνε και τα παιδιά !

Θυμίζει τα παλιά τα παγωτά θυμάσαι ;

-Μην προσφέρεις στον μικρό ! Δεν τρώει , νηστεύει !

-Άντε βρε μικρό παιδί ! Τι θα γίνει με τόση ζέστη αν δροσιστεί και φάει ένα παγωτό ; Θα χαλάσει ο κόσμος;

-Έλα αδελφέ μου είπε η πολύτεκνη  με 6 παιδιά μάνα,έλα  να σου δείξω κάτι ! Τον οδήγησε στην κουζίνα της ! Στάθηκε ακριβώς μπροστά στην πόρτα του ψυγείου.

Εκεί  δεν είδε ούτε μαγνητάκια, ούτε κολλημένα σημειώματα και φωτογραφίες όπως συνηθίζουν οι πολλοί , παρά μόνο 3 εικονίτσες !

Μια του Εσταυρωμένου Ιησού , μια της Ιεροσολυμίτισσας Παναγίας και μια ενός Αγίου που μέχρι εκείνη την ημέρα μόνο ακουστά αυτός τον είχε  ! Εικονιζόταν κρατώντας έναν πάπυρο με σημειωμένο πάνω του : 

Ου μη απαρνήσομαι Κύριον τον Θεόν μου,  ουδ' αθετήσω τας  εντολάς Αυτού! Ο Άγιος Ιωάννης ο Μονεμβασιώτης !

-Μαρτύρησε 15 μόλις χρονών ! Όσο είναι ο μεγάλος ο γιός μου ! μίλησε η πολύτεκνη μάνα ! –Ξέρεις γιατί ; Γιατί αρνήθηκε να φάει κρέας και να αρτυθεί μέσα στην Νηστεία της Παναγίας τον Δεκαπενταύγουστο! Και μάλιστα ήταν η μάνα του που τον εκλιπαρούσε θρηνώντας τα νιάτα του να φάει για να σωθεί ! Μα εκείνος δεν υποχώρησε ως το τέλος ! Κράτησε την πίστη του και τίμησε την μνήμη του σφαγιασθέντος ιερέα πατέρα του !

Μακάρι να αποκτήσουν τέτοιες άγιες συνήθειες τα σημερινά παιδιά ! Να γίνουν και αυτά της Παναγιάς δεκαπεντιστάδες  ! Να μάθουν και να απολαύσουν αληθινά την μεγάλη αξία της νηστείας .Να τα διδάξουμε με διάκριση και με αγάπη και με βίωμα ! Με το παράδειγμά μας και με ό,τι ο Θεός οικονομήσει για την κατήχησή τους . Όπως η πολύτεκνη μάνα που στερέωσε πάνω στην πόρτα του ψυγείου της , έναν ανυποχώρητο Άγιο ! Και αυτός , Άγιος Δεκαπεντιστής ! Δεν τον έβαλε εκεί αυστηρά για να ελέγχει ή αδιάλλακτα  να απαγορεύει,  μα για να φωνάζει σε όλους μας με τις νωπές του πληγές απ του αγαρηνού αφέντη του το σπαθί , αυτό που ο Μέγας Βασίλειος αιώνες πριν  Θεοδίδακτα διετύπωσε, πως η νηστεία νομοθετήθηκε μέσα στον Παράδεισο !