Δούλη η αγία Χαριτίνη!(5 Οκτωβρίου)Δούλη σε κάποιο άρχοντα, στον συγκλητικό Κλαύδιο, στα δύσκολα εκείνα χρόνια, που οι δούλοι είχαν τόση αξία, όση είχε ένα άψυχο αντικείμενο. Πάνω απ’ όλα όμως, η μικρή ΧΑΡΙΤΙΝΗ ήταν δούλη Κ υ ρ ί ο υ!!Δοσμένη ολοκληρωτικά στον Κύριό της. Αυτό την έκανε χαρούμενη και ξένοιαστη! Κι ας όριζε το πρόγραμμά της ένας άνθρωπος. Εκείνη ρύθμιζε την ζωή της σύμφωνα με τα προστάγματα του Α γ α π η μ έ ν ο υ της. Χωρίς να προσβάλλει τις δουλειές της έπαυλης, χωρίς να έρχεται σε αντίθεση με τους συνδούλους της. Η επιμελής καλλιέργεια του πνεύματός της την έκανε να έχει μια ολοκληρωμένη προσωπικότητα. Η αγία Χαριτίνη ήταν ο εαυτός της!!!
Είναι σήμερα της
μόδας να λένε πολλοί: "να είσαι ο εαυτός σου!!".Πώς το εννοούν όμως
αυτό; Να είσαι ο εαυτός σου, λέγοντας ανεξέλεγκτα ό,τι έρθει στον νου σου;
Μιμούμενος πειθήνια ό,τι ακούσεις; Κάνοντας πράξη ό,τι σκεφτείς και ό,τι
φανταστείς; Ακολουθώντας δουλικά τον σωρό των κοσμοθεωριών και των φιλοσοφιών;
Υπακούοντας τυφλά στα πάθη σου;
Είναι αλήθεια, πως
όταν ταυτιστείς με τον Χριστό, τότε η βιοτή σου θα είναι αυτή που πραγματικά
σου αρμόζει. Τότε θα έχεις ψυχική υγεία!! Τότε θα ανακαλύψεις μέσα σου έναν
"εαυτό" όμορφο, αγγελικό, ά γ ι ο!!Μόνον τότε θα δεις στα βάθη της
καρδιάς σου την μορφή του ΧΡΙΣΤΟΥ!!Να γιατί ο Απόστολος ΠΑΥΛΟΣ λέει στους
Γαλάτες πως οδυνάται, μέχρι ότου μορφωθεί μέσα στις καρδιές, ψυχές τους ο
Χριστός. (Γαλάτας δ.19).
Και η Χαριτίνη,
ζώντας τον Ίδιο τον ΘΕΌ μέσα της, ταύτισε ταπεινά το θέλημά της με το θέλημά
Του. Συντόνισε τους χτύπους της καρδιάς της με την δική Του!!Αυτό πρέπει να
κάνουμε κι εμείς, καλλιεργώντας τα βάθη της καρδιάς μας, γιατί σύμφωνα με τον
Απόστολο ΠΕΤΡΟ, κόσμημα πραγματικό είναι "ο κρυπτός της καρδιάς
άνθρωπος"(Α Πέτρου Γ,4).Και δεν είναι μακριά, βρίσκεται μέσα μας. Αρκεί να
πετάξουμε το βαρύ παραπέτασμα του εγωισμού, για να παρουσιαστεί ο κατ’ εικόνα
και καθ’ ομοίωσιν πλασθείς εαυτός μας, με το "αρχαίον κάλλος"!!
Και η Αγία μας
αντικατόπτριζε στο πρόσωπο και στα λόγια της, ζωντανή την εικόνα του Θεού! Πώς
να μην παραδειγματιστεί το αφεντικό της και πώς να μην ασπαστεί τον
Χριστιανισμό, βλέποντας μια προσωπικότητα τόσο αυθεντική;
Η ιεραποστολή της
επέδρασε σε όλο το κοινωνικό της περιβάλλον, πλούσιους και φτωχούς, δούλους και
ελεύθερους. Η δραστηριότητά της αυτή ενόχλησε τον διάβολο κι έβαλε έναν από
τους συνεργούς του, τον ειδωλολάτρη κόμη Δομετιανό, να την καλέσει σε απολογία.
Ο Δομετιανός έμαθε για την δράση της, αλλά κανείς δεν τον πληροφόρησε ότι η
Χαριτίνη, αν και μικρή παιδούλα, είχε γενναίο πνεύμα!! Το αποτέλεσμα ήταν να
αποτύχει παταγωδώς. Η Χαριτίνη κατήσχυνε τα είδωλα και καταντρόπιασε τους
ειδωλολάτρες. Κι όπως όλοι οι θρασύδειλοι που δεν τα καταφέρνουν με την πείθω,
χρησιμοποιούν βία για να πείσουν τον αντίπαλό τους, έτσι και ο Δομετιανός.
Έθεσε άμεσα σε
εφαρμογή τα απάνθρωπα μέσα που είχε στο δαιμονικό μυαλό του. Στην αρχή της
ξύρισαν το κεφάλι, για να προσβάλουν την κοριτσίστικη φιλαρέσκεια. Δεν ήξεραν
όμως ότι η Χαριτίνη είχε στραμμένο τον νου της στην εσωτερική ομορφιά κι αυτήν
φύλαγε με ιδιαίτερη σπουδή. Κατά θαυμαστό τρόπο, το κεφάλι της ξαναγέμισε
μαλλιά και οργισμένος ο δικαστής διατάζει να βάλουν κάρβουνα στο κεφάλι της και
στην συνέχεια με αναμμένες λαμπάδες να κάψουν το σώμα της. Κι όταν είδε ότι δεν
κάμπτεται ούτε από τις φωτιές- μάλιστα μένει κι ανέπαφη από τις φλόγες- δεν
συγκινείται και δεν μαλακώνει η σκληρή καρδιά του, αντίθετα σκληραίνει ακόμη
περισσότερο.
Τώρα, εφευρίσκει
άλλον τρόπο, με τον οποίο πιστεύει ότι θα απαλλαγεί από την παρουσία της.
Δένουν έναν μεγάλο λίθο στον λαιμό της και την βυθίζουν στα ανοιχτά της
θάλασσας. Η προσευχή της, όμως, μετέβαλε την πέτρα σε σωσίβιο, που την ανέβασε
στην επιφάνεια και περπάτησε μέχρι την ακρογιαλιά. Οι ειδωλολάτρες θαυμάζουν, ομολογούν τον ΘΕΟ της
Χαριτίνης και δικό τους Μοναδικό κι Αληθινό ΘΕΟ και ο Δομετιανός φρίττει!.
Τροχός και αναμμένα κάρβουνα περιμένουν την
Αγία. Η ζέουσα όμως αγάπη της στον Κ ύ
ρ ι ο
είναι ισχυρότερη κι από την φωτιά. Κατά θαυμαστό τρόπο σβήνουν τα
κάρβουνα και εξασθενεί η δύναμη των δημίων που γύριζαν τον τροχό!! Κι όταν
διαπίστωσαν ότι δεν κάμπτεται ούτε από τον φοβερό πόνο που της προκάλεσε η
αφαίρεση των δοντιών, τότε ο Δομετιανός δίνει διαταγή σε όλους τους ανθρώπους
που ήταν στην δικαιοδοσία του να ατιμάσουν το σώμα της.
Η α γ ν ή δούλη
υψώνει τα χέρια και δέεται να δεχθεί ο Κύριός της το πνεύμα της καθαρό, όπως
και το σώμα της. Η φωνή της εισακούστηκε!!! Ο Κύριός της δεν επέτρεψε να την αγγίξουν οι
βέβηλοι. Η ψυχή της πέταξε χαρούνενη κι ανέβηκε στα ουράνια ιερά και φωτεινά
σκηνώματα. Εκεί που μπορεί κι απολαμβάνει το πρόσωπο του Αγαπημένου της στην
ατελεύτητη χαρά!!Εκεί που η δούλη απολαμβάνει αιώνια την χαρά του Κ υ ρ ί ο υ της!!!!!
