Χαίρετε! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ (9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023) 

«Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε· πάλιν ἐρῶ, χαίρετε» (Φιλιπ. Δ΄ 4). 

Αἱ «χαραὶ» καὶ αἱ κοσμικαὶ … «ψυχαγωγίαι»!

Πολλοί, φίλοι μου καὶ ἀδελφοί μου χριστιανοί, κατηγοροῦσι τὴν Ἁγίαν ἡμῶν Πίστιν καὶ Ἐκκλησίαν, ὅτι προτρέπει τοὺς πιστούς της, ἵνα συμπεριφέρωνται μὲ κατήφειαν καὶ θλίψιν καὶ ἀποφεύγουσιν ἐν ταὐτῷ, κάθε ἐκδήλωσιν χαρᾶς καὶ εὐωχίας˙ πᾶσαν κοσμικὴν σύναξιν καὶ συνάντησιν, εἰς ἣν ὑπάρχουσι κοσμικαὶ καὶ «χαρούμεναι» ἐκδηλώσεις μετὰ μουσικῶν καὶ ἀσμάτων καὶ χορῶν! Κατηγοροῦσιν, ἐπίσης, ὅτι ἡ Ἐκκλησία κατευθύνει τοὺς Χριστιανούς, πρὸς ἕνα τρόπο ζωῆς, πένθιμο καὶ ἀπόκοσμο καὶ ἐσχάτως ἐπιχειροῦσι τινὲς ἐκ τῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἵνα εἰσαγάγωσιν εἰς τὸν Ἅγιον τοῦτον χῶρον, κοσμικὰς συνηθείας καὶ χοροὺς καὶ εὐωχίας καὶ ἄσματα, πολλάκις, ἀνηθίκου περιεχομένου, προκειμένου - ὡς ἰσχυρίζονται, - νὰ «φέρωσι» τοὺς νέους καὶ τὰς νεάνιδας εἰς τὸν χῶρον τῆς Ἐκκλησίας! Λέγουσι, μάλιστα, καὶ ἰσχυρίζονται μετὰ περισσοῦ θράσους, ὅτι … «ἐὰν ὁ Κύριος ἔζη κατὰ τὰς ἡμέρας τοῦ σήμερον, θὰ ἀπεδέχετο τὸν τοιοῦτον τρόπον συμπεριφορᾶς, καὶ ἴσως νὰ συμπεριεφέρετο καὶ ὁ Ἴδιος (συγνώμη Κύριέ μου!) κατὰ τοὺς χυδαίους τοιούτους καὶ ἀνηθίκους τρόπους …»

Ὅμως, … ὅσον ἀπέχει ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τὴν γῆν, τοσοῦτον καὶ ἔτι περισσότερον διΐσταται ἡ διδασκαλία τοῦ Ραββί, ἐκ τῶν τοιούτων ἐκνόμων κινήσεων καὶ ἐνεργειῶν! Οὐδεμίαν σχέσιν ἔχει ἡ τοιαύτη «χαρὰ» τοῦ κόσμου, πρὸς τὴν χαρὰν ἥντινα ἐδίδαξε καὶ συνέστησεν ὁ γλυκύτατος Κύριός μας! «Ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς» (Ἰωάν. ΙΖ΄ 13), εἶπε προσευχόμενος πρὸς τὸν Οὐράνιον Πατέρα Του κατὰ τὴν τελευταίαν ἐκείνην Ἀρχιερατικὴν προσευχήν Του, ὀλίγον πρὸ τοῦ ἐκουσίου πάθους Του. Ταύτην τὴν χαράν, τὴν ἰδικήν Του χαράν, … συνέστησε καὶ ὑπέδειξεν εἰς ἡμᾶς! Τὴν χαρὰν ἐκείνην, ἥντινα συνιστᾷ καὶ ἐν τῷ παρόντι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος! Ναί, νὰ χαιρώμεθα! Ἀλλὰ ὄχι διὰ ἀνούσια καὶ κοσμικὰ καὶ ἁμαρτωλὰ καὶ πρόστυχα πράγματα! Ἔτι δε περισσότερον, νὰ μὴν ἀνταλλάσσωμεν καὶ ἀντικαθιστῶμεν ταύτην τὴν χαρὰν τοῦ Κυρίου καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ τῆς ἐν Χριστῷ ζωῆς, μὲ τὰ «ξυλοκέρατα» τῆς ἁμαρτίας καὶ τῶν κοσμικῶν ἡδονῶν καὶ ἀθλιοτήτων!

 

Εἰς τὴν χαρὰν τοῦ κόσμου, … ποῦ εἶναι ὁ ἀγὼν καὶ ἡ βία;

Τοῦτο καὶ μόνον τὸ ἐρώτημα, εἶναι ἱκανὸν ἵνα προβληματίσῃ ἐκείνους, κυρίως, οἵτινες προσπαθοῦσιν ἵνα συζεύξωσι τὴν χαρὰν τοῦ Χριστοῦ μὲ ἐκείνην τὴν τοῦ κόσμου! Τοιαῦται κοσμικαὶ χαραὶ καὶ ἐκδηλώσεις ὑπῆρχον καὶ τότε τὴν ἐποχὴν τοῦ Χριστοῦ! Εἴδομεν, ὅμως, ποτὲ τὸν Κύριον ἵνα συμμετάσχῃ εἰς αὐτάς; Μόνον εἰς τὸν ἐν Κανᾷ γάμον συμμετεῖχεν, εἰς τὸν ὁποῖον, ὡς γνωρίζομεν ἐκ τῆς παραδόσεως, ὁ νυμφίος ἀλλὰ καὶ ἡ νύμφη, ἦσαν συγγενεῖς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, καὶ μετέπειτα ἠκολούθησαν τὸν Κύριον, ὁ μὲν ὡς μαθητής Του καὶ ἡ δὲ ὡς μυροφόρος ἀντιστοίχως! Παρέστη ὁ Κύριος εἰς ἐκεῖνον τὸν γάμον, ὡς προσκεκλημένος, ἔχων ὡς ἀπώτερον σκοπόν Του τὸ γνωστὸν καὶ μέγιστον θαῦμα τῆς μεταβολῆς τοῦ ὕδατος εἰς οἶνον! Οὔτε ἐτραγῴδησεν, οὔτε ἐχόρευσεν, καὶ οὔτε ποτὲ εἶδον Τοῦτον, ὅσοι ἠθέλησαν ἵνα ἀσχοληθῶσι μὲ τὴν ἐπὶ τῆς γῆς βιοτήν Του, εἴτε ὀρχούμενον, εἴτε τρώγοντα καὶ πίνοντα κοσμικῷ τῷ τρόπῳ, καὶ οὔτε κἂν … ἐγέλασεν ἢ χαριεντίσθῃ μετά τινος! Εἰς τοὺς οἴκους τῶν ἁμαρτωλῶν καὶ τῶν τελωνῶν … εἰσῆλθεν, ὅμως ἵνα λυτρώσῃ τούτους ἐκ τοῦ θανάτου τῆς ἁμαρτίας!

Ἄλλωστε, ἐὰν εἶχε προβῇ εἰς τὴν παραμικρὰν ἐκτροπήν, οἱ Φαρισαῖοι δὲν θὰ ἐπεστράτευον ἐναντίον Του … ψευδομάρτυρας! Ἡ κάθε παρέκβασις καὶ παρεκτροπή Του, θὰ ἦτο δι’ ἐκείνους τὸ «μέγιστον ὅπλον» ἵνα τὸν κατηγορήσωσιν οὐσιαστικῶς! Συνεπῶς, ἡ χαρὰ τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἐκείνη ἡ συνυφασμένη, μὲ τὸν πόνον καὶ τὴν βίαν καὶ τὸν ἀγῶνα καὶ τὴν πνευματικὴν πρόοδον καὶ τὴν σωτηρίαν! Ἡ χαρὰ τοῦ Κυρίου, εἶναι ἡ χαρὰ καὶ ἡ ἀγωνία διὰ τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν, εἶναι ἡ χαρὰ τῆς βίας καὶ τοῦ μαρτυρίου καὶ τῆς ὀδύνης διὰ τὸν Χριστόν, εἶναι ἡ χαρὰ τοῦ … πόνου, ὅταν ὁ πόνος οὗτος ἔρχεται ὡς … δῶρον Θεοῦ!

 

Ἡ χαρὰ τῶν … Ἁγίων μας!

Ἂς ἴδωμεν ὅμως δι’ ὀλίγον, εἰς τὰς βιογραφίας καὶ τὰ Συναξάρια τῶν Ἁγίων. Ἐχάρησαν οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, … «χαρὰς μεγάλας», αἱ ὁποῖαι δὲν δύνανται ἵνα συγκριθῶσι μὲ τὰς ἀνοήτους καὶ βδελυρὰς «χαρὰς καὶ διασκεδάσεις» τοῦ κόσμου τούτου! Ἐχάρη ὁ δίκαιος Συμεών, ὅτε εἶδεν νὰ πραγματοποιῇται ἡ μεγίστη του ἐπιθυμία, … νὰ ἴδῃ δηλαδὴ καὶ νὰ βαστάξῃ εἰς τὰς χείρας του ὡς βρέφος, τὸν Σωτῆρα καὶ Λυτρωτὴν ἡμῶν (Λουκ. Β΄ 28-33)! Ἐχάρησαν οἱ Θεῖοι Ἀπόστολοι, … ὅτε εἶδον τὸν Διδάσκαλόν των ἵνα ἀναλαμβάνεται εἰς τοὺς οὐρανούς (Λουκ. ΚΔ΄ 52)! Ἐχάρησαν ἐπίσης, ὅταν ὀνειδίσθησαν καὶ ἐδάρησαν, ἀπὸ τὰ μέλη τοῦ Ἰουδαϊκοῦ συνεδρίου, ἀπειθοῦντες εἰς τοῦτο καὶ τοὺς ἀνόμους περιορισμοὺς ποὺ ἐπέβαλεν εἰς τοὺς μαθητὰς τοῦ Σωτῆρος (Πράξ. Ε΄ 41)! Ἔχαιρον, ἀκόμη, οὗτοι, ὅταν … κηρύσσοντες τὸ Εὐαγγέλιον, ὑπέφερον … «ἐν πληγαῖς, ἐν φυλακαῖς, ἐν ἀκαταστασίαις, ἐν κόποις, ἐν ἀγρυπνίαις, ἐν νηστείαις, … διὰ δόξης καὶ ἀτιμίας, διὰ δυσφημίας καὶ εὐφημίας, ὡς πλάνοι καὶ ἀληθεῖς, … ὡς παιδευόμενοι καὶ μὴ θανατούμενοι, ὡς λυπούμενοι ἀεὶ δὲ χαίροντες» (Β΄ Κορ. ΣΤ΄ 4-10)!

Ἔχαιρον, ὅμως, καὶ τὰ πλήθη τῶν λοιπῶν Ἁγίων, ὅταν, … ἄλλοι εἰς τὰ σπήλαια καὶ τὰς ἐρήμους, ἠσκήτευον καὶ ἐταλαιπώρουν ἑαυτοὺς διὰ τὴν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ, ἕτεροι, ἔχυνον, ἐν ἀφάτῳ χαρᾷ καὶ εὐφροσύνῃ, τὸ αἷμα των διὰ τὴν ἀγάπην τοῦ Χριστοῦ καὶ ἕτεροι ἀγωνιζόμενοι παντοιοτρόπως, διὰ νὰ μὴν χάσωσι τὸν στέφανον τῆς αἰωνιότητος! Μίαν χαράν, … ὑπὲρ ἐκείνην, ἥντινα αἰσθάνεται ὁ ἀθλητής, ὅστις κοπιάζει, «ἵνα φθαρτὸν στέφανον λάβῃ»

«Χαίρετε καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς», τοὺς διεβεβαίωνεν ὁ Κύριος, ἐκεῖ εἰς τὴν «ἐπὶ τοῦ ὄρους ὁμιλίαν» Του (Ματθ. Ε΄ 12)!

 

Χαίρετε!

Τοῦτον τὸν χαιρετισμὸν ἀπηύθυνεν ὁ Ἀναστὰς Κύριος, ἐμφανισθεὶς πρὸς τὰς θρηνούσας μυροφόρους, ὀλίγον μετὰ τὴν Θείαν Αὐτοῦ Ἀνάστασιν, ὅταν αὗται, … «λίαν πρωῒ τῆς μιᾶς σαββάτων (ἦλθον) ἐπὶ τὸ μνημεῖον, ἀνατείλαντος τοῦ ἡλίου» (Μάρκ. ΙΣΤ΄ 2), καὶ τὸν ἀνεζήτουν … μετὰ τῶν νεκρῶν! Οὗτος δὲ ὁ χαιρετισμός, ἦτο καὶ τὸ ἔναυσμα ὅτι … μετὰ τὴν Ἀνάστασιν τοῦ Ζωοδότου, … «ἡ λύπη πέπαυται καὶ ἡ χαρὰ ἐξήνθησε», καὶ εἰς τὴν ζωὴν τοῦ ἀνθρώπου καὶ δὴ τοῦ Χριστιανοῦ, πρέπει νὰ κυριαρχῇ μόνον ἡ χαρά!

Ἤδη εὑρισκόμεθα, ὀλίγας μόνον ὧρας πρὸ τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, καὶ θὰ ζήσωμεν τὰς φρικώδεις στιγμὰς τοῦ ἑκουσίου Πάθους τοῦ Χριστοῦ! Εἶναι βέβαιον, ὅτι … βιοῦντες τὰς τραγικὰς ἐκείνας στιγμάς, θὰ πικρανθῶμεν καὶ θὰ ἀγανακτήσωμεν καὶ θὰ πενθήσωμεν! Ὅμως, ὁ ἴδιος ὁ Σωτῆράς μας μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι, … «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι κλαύσετε καὶ θρηνήσετε ὑμεῖς, ὁ δὲ κόσμος χαρήσεται· ὑμεῖς δὲ λυπηθήσεσθε, ἀλλ' ἡ λύπη ὑμῶν εἰς χαρὰν γενήσεται» (Ἰωάν. ΙΣΤ΄ 20)! Ταύτην τὴν ἀνεκλάλητον καὶ ἀπερίγραπτον χαράν, εὔχομαι ἀδελφοί μου, νὰ ἔχομεν πάντοτε εἰς τὰς καρδίας μας, καὶ οὐδέποτε νὰ ἀνταλλάξωμεν ταύτην μὲ ὅ,τιδήποτε κοσμικὸν καὶ μικρὸν πρᾶγμα, καὶ αὕτη … θὰ εἶναι ἐκείνη ἥτις καὶ θὰ μᾶς συνοδεύσῃ εἰς τὸν Παράδεισον. Ἀμήν.

 

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν