Παρασκευή 11 Φεβρουαρίου 2022

Το "σκότος" του κόσμου - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΔΕΚΑΤΗ ΠΕΜΠΤΗ ΛΟΥΚΑ (30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022, ΤΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ)

«Ὑμεῖς ἐστε τὸ φῶς τοῦ κόσμου» 


Τὸ Φῶς. 

Ἕνα ἀπὸ τὰ μεγαλύτερα ὑλικὰ «δῶρα» τοῦ Κυρίου εἰς τὸν ἄνθρωπον, εἶναι, φίλοι μου ἀναγνῶσται, τὸ φῶς! Εἶναι ἡ αἴσθησις τῆς ὁράσεως, διὰ τῆς ὁποίας ἔχομεν τὴν ἀπόλυτον, σχεδόν, γνῶσιν, διὰ τὸν κόσμον εἰς τὸν ὁποῖον κινούμεθα καὶ ὁ ὁποῖος μᾶς περιβάλει! Εἶναι οἱ ὀφθαλμοί μας, οἱ ὁποῖοι, εὐφυέστατα χαρακτηρίζονται ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Πατέρας, ὡς … ἡ «βασιλικὴ αἴσθησις», ἐφ’ ὅσον ἅπαντες δυνάμεθα νὰ μαρτυρήσωμεν διὰ τὴν ἀξίαν τούτων! Κυρίως, ὅμως, διὰ τὴν ἀξίαν τῆς ὁράσεως, δύνανται νὰ ὁμιλήσωσιν ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐστερήθησαν τοῦ ὑψίστου τούτου ἀγαθοῦ καὶ … εἴτε «ἐκ γενετῆς», εἴτε ἐξ ἄλλης ἐξωγενοῦς τινος αἰτίας, ζῶσι τὴν παροῦσαν ζωήν, … εἰς τὸ … αἰσθητὸν καὶ φυσικὸν σκότος! 

Τὸ φῶς, εἶναι τὸ πρῶτον ἐκ τῶν δημιουργημάτων τοῦ Θεοῦ κατὰ τὴν πρώτην ἡμέραν τῆς δημιουργίας! Εἶναι τὸ πρῶτον ἐκεῖνο δημιούργημα τὸ ὁποῖον ἐποίησεν ὁ Κύριος διὰ τοῦ Παντοδυνάμου Λόγου Του καὶ τὸ ὁποῖον, - ὡς ὑπογραμμίζει τὸ ἱερὸν βιβλίον τῆς Γενέσεως, - «εἶδεν ὁ Θεὸς … ὅτι καλόν» (Γεν. Α΄ 4). Τοῦτο, βεβαίως, εἶναι φυσικόν, … ἐφ’ ὅσον εἶναι ἔργον τοῦ … ἰδίου τοῦ Θεοῦ! Ὅμως ἡ τελεία καὶ ἀλάνθαστος κρίσις τοῦ Δημιουργοῦ, χαρακτηρίζει … τὸ φῶς, «καλόν», καὶ τοῦτο ἴσως ἀκούεται … περιττὴ προσθήκη, ὅμως τοιαῦται προσθῆκαι καὶ ἐπαναλήψεις εἰς τὰ ἱερὰ κείμενα, οὐχὶ μόνον δὲν εἶναι … περιτταί, ἀλλὰ ἀπαιτοῦνται, ἵνα τονίζωσιν εἰς τὴν ἀδύναμον καὶ ἐπιπολαίαν ἀνθρωπίνην λογικήν, τὴν τελειότητα τῶν Θείων κινήσεων καὶ ἀποφάσεων! 

Τὸ φῶς μᾶς … καθοδηγεῖ! Δι’ αὐτοῦ διακρίνομεν τὸν δρόμον καὶ τὰς πορείας ἡμῶν καὶ διὰ τούτου κινούμεθα εἰς τὸν αἰσθητὸν τοῦτον κόσμον! Βεβαίως, … κίνησιν καὶ αἴσθησιν εἰς τοῦτον τὸν κόσμον, ἔχουσι καὶ οἱ … ἀόμματοι˙ πλὴν ὅμως ἡ αἴσθησις τῶν τοιούτων, εἶναι … μειωμένη καὶ ἀξίζει εἰς τοῦτο τὸ σημεῖον, νὰ ἐνθυμηθῶμεν τὸ … παράπονον τοῦ «ἐκ γενετῆς τυφλοῦ», ὡς τοῦτο ἐκθέτει ὁ ὑμνογράφος … «οὐχ ἱκανῶ τοῦ ἐρωτᾶν· πότε νύξ, πότε ἡµέρα, οὐκ εὐτονοῦσί µου οἱ πόδες τὰ τῶν λίθων προσκρούσµατα· οὐ γὰρ εἶδον τὸν ἥλιον λάµποντα, οὐδὲ ἐν εἰκόνι τὸν ἐµὲ πλαστουργήσαντα» (Ἑσπέριον δοξαστικόν)! 


Τὸ «σκότος» τοῦ κόσμου. 

Εἰς τὴν φρᾶσιν τοῦ Κυρίου ἐπὶ τῆς ὁποίας … ἐκτείνομεν τὸν λόγον, διαφαίνεται, ἢ μᾶλλον … καταφαίνεται μία πραγματικότης˙ καὶ ἡ πραγματικότης αὕτη εἶναι, … τὸ σκότος εἰς τὸ ὁποῖον εὑρίσκεται καὶ κινεῖται ὁ, μακρὰν τοῦ Θεοῦ, εὑρισκόμενος κόσμος! Ὅταν ὁ Διδάσκαλος λέγει εἰς τοὺς μαθητάς Του ὅτι αὐτοὶ εἶναι τὸ «φῶς τοῦ κόσμου», γίνεται σαφές, ὅτι οἱ τοιοῦτοι μαθηταί Του, φωτιζόμενοι ὑπὸ τοῦ Χριστοῦ, ποὺ εἶναι τὸ … «φῶς τὸ ἀληθινόν», ἔχουσιν ὡς ἀποστολήν των, διὰ τῆς ἰδίας των βιοτῆς καὶ τοῦ παραδείγματός των, ἀλλὰ καὶ διὰ τῆς διδασκαλίας τοῦ Ραββί, νὰ φωτίσωσι τοὺς «ἐν σκότει καὶ σκιᾷ θανάτου καθημένους», καὶ νὰ καθοδηγήσωσι τούτους πρὸς τὴν Ἀλήθειαν! 

Ἑπομένως, πέραν τοῦ ὑλικοῦ φωτὸς καὶ τοῦ ὑλικοῦ καὶ αἰσθητοῦ σκότους, ὑπάρχουσιν ἀντιστοίχως, τὸ πνευματικὸν καὶ ψυχικὸν φῶς ὡς καὶ τὸ τοιοῦτον σκότος! Ὁ Κύριος, διὰ τοῦτον ἀκριβῶς τὸν λόγον, ἦλθεν ἐπὶ τῆς γῆς ὡς ἄνθρωπος, «ἵνα φωτίσῃ(ς) τοὺς ἐν σκότει καθημένους˙ Φιλάνθρωπε δόξα σοι» (Ὕμνος ἑσπερινοῦ τῶν Φώτων)! Τοῦτο δὲ τὸ σκότος τὸ πνευματικόν, δὲν εἶναι τίποτε ἄλλο, παρὰ ἡ ἀπομάκρυνσις καὶ ἀποστροφὴ τῶν ἀνθρώπων ἀπὸ τὴν Ἀλήθεια καὶ τὸν Θεόν. Εἶναι ἡ κάθε ἁμαρτωλὸς κατάστασις τὴν ὁποίαν ὁ ἄνθρωπος ἐπιλέγει ὡς … «τρόπον ζωῆς»! Εἰς τὸ τοιοῦτον πνευματικὸν σκότος, εὑρίσκονται ὅλοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἐπιλέγουσι τὴν ἀπομάκρυνσιν καὶ ἀποστροφὴν ἐκ τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν συμβίωσίν των μετὰ τῆς οἵασδήποτε μορφῆς ἁμαρτίας! 

Τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας εἶναι, ἀντιστοίχως … ἴσον, μὲ τὸ φυσικὸν καὶ αἰσθητὸν σκότος! Ὅπως ἐκεῖνος ποὺ εὑρίσκεται εἰς τὸ φυσικὸν σκότος, δὲν γνωρίζει ποῦ εὑρίσκεται καὶ ποῦ πρέπει νὰ ὑπάγῃ καὶ χρειάζεται χειραγωγοὺς ἵνα τὸν κατευθύνωσι, τοιουτοτρόπως συμβαίνει καὶ μὲ ἐκείνους οἵτινες ζῶσι καὶ κινοῦνται εἰς τὸ σκότος τῆς ἁμαρτίας! Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος ἀπευθυνόμενος πρὸς τοὺς Ἰουδαίους ὀλίγον πρὸ τοῦ ἑκουσίου πάθους Του, καὶ θέλων νὰ δείξῃ εἰς τούτους ὅτι θὰ πρέπῃ νὰ … φεύγωσι ἀπὸ τὸ τοιοῦτον σκότος καὶ νὰ βαδίζωσι πρὸς τὸ φῶς τῆς Ἀληθείας, τοὺς λέγει, … «ἔτι μικρὸν χρόνον τὸ φῶς μεθ' ὑμῶν ἐστι· περιπατεῖτε ἕως τὸ φῶς ἔχετε, ἵνα μὴ σκοτία ὑμᾶς καταλάβῃ· καὶ ὁ περιπατῶν ἐν τῇ σκοτίᾳ οὐκ οἶδε ποῦ ὑπάγει» (Ἰωάν. ΙΒ΄ 35)! 


Οἱ «χειραγωγοί»! 

Ὡς πρώτους φωτιστὰς τῆς οἰκουμένης, ὁ Κύριος ἐπέλεξεν τοὺς Ἁγίους μαθητὰς καὶ Ἀποστόλους Του. Ὡς καὶ ἐν τῷ παρόντι βλέπομεν, νὰ καθιστᾷ τούτους … «φῶς τοῦ κόσμου»! Εἶναι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι … πρῶτοι φωταγωγήθηκαν ἀπὸ τὸν Χριστόν, καὶ ὁ Κύριος τοὺς καλεῖ νὰ φωτίσωσι τὰ ἔθνη πάντα! «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αὐτοὺς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» (Ματθ. ΚΗ΄ 19-20)! Αὐτοὶ θὰ φέρωσι τὸ μήνυμα τῆς σωτηρίας εἰς ὅλον τὸν κόσμον! Αὐτοὶ θὰ φωτίσωσι τοὺς … «ἐσκοτισμένους τῇ διανοίᾳ», καὶ αὐτοὶ θὰ χειροθετήσωσι καὶ θὰ δημιουργήσωσι τοὺς διαδόχους των, οἵτινες καὶ θὰ συνεχίζωσιν εἰς τοὺς αἰώνας τὸ ἔργον τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων! 

Πρῶτον, διὰ τῆς ἰδίας βιοτῆς καὶ τοῦ παραδείγματός των, καὶ ἀκολούθως διὰ τῆς διδασκαλίας τοῦ … Θείου Λόγου! Ὁ Διδάσκαλος καὶ … Ραββί, εἶναι Μόνος ὁ Κύριος! Ἐκεῖνοι εἶναι οἱ φορεῖς καὶ … ἀγωγοὶ τοῦ Λόγου Του! Αὕτη εἶναι ἡ ἀποστολή των˙ νὰ φωτίσωσι τὰ ἔθνη διὰ τοῦ κηρύγματος τοῦ Χριστοῦ! Τοῦτο ἀκριβῶς εἶναι ἐκεῖνο τὸ στοιχεῖον ὅπερ χαρακτηρίζει τοὺς πρώτους τούτους … φωτιστὰς τοῦ κόσμου˙ τὸ ὅτι κηρύττουν τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ ὄχι … ἰδικάς των θεωρίας! Τοῦτο, ἀκριβῶς, τὸ στοιχεῖον θὰ φέρῃ τὰ σωτήρια ἀποτελέσματα καὶ θὰ ἀνακαινίσῃ τὸν κόσμον! Διὰ τοῦτον τὸν λόγον, ὁ Κύριος, δὲν ἐπέλεξεν … συνεργάτας, ἀλλὰ … μαθητὰς καὶ ἀποστόλους! 


Οἱ … κήρυκες, σήμερον! 

Δὲν εἶναι μόνον, οἱ κληρικοί καὶ λαϊκοί, ἀνώτεροι καὶ κατώτεροι, οἱ ἐντεταλμένοι ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὴν τοιαύτην ἀποστολήν …! Δὲν εἶναι μόνον οἱ θεολόγοι καὶ οἱ λόγιοι οἱ ὁποῖοι, ὡς ἔχοντες περισσοτέραν γνῶσιν καὶ εὐρυμάθειαν ἀλλὰ καὶ τὴν ἱκανότητα τοῦ … λέγειν, εὑρίσκονται (καὶ δικαιολογημένως) εἰς τὴν θέσιν τοῦ κήρυκος! 

Εἶναι καὶ ἅπαντες ἐκεῖνοι … ὅλοι ἡμεῖς, ἐγγράμματοι καὶ … ἀγράμματοι, θεολόγοι (πτυχιοῦχοι καὶ μή …!), οἵτινες, διὰ τοῦ παραδείγματος ἡμῶν καὶ τῶν, καθημερινῶν λόγων καὶ συνομιλιῶν καὶ κινήσεων καὶ συμπεριφορῶν, καλούμεθα νὰ «διδάσκωμεν» τοὺς … γύρω μας, τὴν «ἐν Χριστῷ» ζωή! Εἴμεθα … ἡ «πόλις … (ἡ) ἐπάνω ὄρους κειμένη», τὴν ὁποίαν παρακολουθοῦσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ … διδάσκονται! Εἴθε νὰ εἴμεθα(!), ἐξ ἐκείνων

οἵτινες … «ἐπιστρέψα(ντε)ς ἁμαρτωλὸν ἐκ πλάνης ὁδοῦ αὐτοῦ σώσ(ωμεν)ει ψυχὴν ἐκ θανάτου καὶ καλύψ(ωμεν)ει πλῆθος ἁμαρτιῶν» (Ἰακ. Ε΄ 19-20).   


Δεν υπάρχουν σχόλια: