Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2022

Η λέπρα και οι... λεπροί! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου


ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ ΔΩΔΕΚΑΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ  (16 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 2022)

«καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης» (Λουκ. ΙΖ΄ 16). 


Ἡ λέπρα καὶ οἱ … λεπροί! 

Λεπροί, φίλοι μου ἀναγνῶσται, εἶναι οἱ δέκα ἐκεῖνοι περιθωριοποιημένοι καὶ ἐκδιωγμένοι ἀπὸ τὴν κοινωνία τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι προστρέχουν πρὸς τὸν Κύριο διὰ νὰ εὕρουν τὴν θεραπεία τους. Νοσοῦν ἀπὸ τὴν πλέον ἐπικίνδυνον ἀσθένειαν ἐκείνης τῆς ἐποχῆς, τὴν λέπραν, διὰ τὴν ὁποίαν ἀκόμη καὶ ὁ Μωσαϊκὸς νόμος …  παρενέβαινεν εἰς τὴν … διαχείρισίν της! 

Συγκεκριμμένως, εἰς τὸν νόμον ποὺ ἐδόθῃ ὑπὸ τοῦ Κυρίου εἰς τὸν Μωϋσῆν, κατὰ τὴν πορείαν τοῦ Ἰσραηλιτικοῦ λαοῦ πρὸς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας, μεταξὺ τῶν ἄλλων Θείων ἐντολῶν, ὑπῆρχον καὶ ἐκεῖναι αἱ ὁποῖαι ὥριζον λεπτομερῶς, τὴν διαχείρισιν καὶ ἀντιμετώπισιν τῆς φοβερᾶς λοιμώδους καὶ θανατηφόρου ταύτης νόσου. Ἐκεῖνοι, οἵτινες θὰ προσεβάλλοντο ὑπ’ αὐτῆς, θὰ ἔπρεπε νὰ ἀποβάλλωνται ἀπὸ τὰς κοινωνικὰς συναθροίσεις, ἀκόμη δε καὶ ἀπὸ τὴν στοιχειώδη συγκατοίκησιν μετὰ τῶν ἄλλων ἀνθρώπων, καὶ νὰ ζῶσιν ἀπομονωμένοι καὶ καταδικασμένοι … εἰς θάνατον(!), ἐφ’ ὅσον ἐπρόκειτο περὶ μεταδοτικῆς καὶ θανατηφόρου ἀσθενείας! Μόνον ἐφ’ ὅσον ὁ Θεὸς ἐπέτρεπεν, νὰ εὕρῃ κάποιος λεπρὸς τὴν θεραπείαν του, ὤφειλεν οὗτος ἵνα ὑπάγῃ πρὸς τοὺς ἱερεῖς (ἀρμοδίους διὰ τὴν ἐπιβεβαίωσιν τῆς ὑγείας), καὶ ἀφοῦ ὑποστεῖ τὸν ἀπαραίτητον καὶ ἐνδελεχῆ ἔλεγχον, ἐπιστρέψει ἐν συνεχείᾳ εἰς τοὺς οἰκείους αὐτοῦ …! 

Φοβερά, λοιπόν, ἡ θανατηφόρος αὕτη ἀσθένεια, καὶ οἱ νεκροὶ … ἦσαν πολλοί! Ὄχι δε μόνον ἐκεῖ εἰς τὴν περιοχὴν τῶν Ἱεροσολύμων, ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπαντα τὸν κόσμον! Ἕως τὰ μέσα τοῦ δεκάτου ἑνάτου καὶ τὰς ἀρχὰς τοῦ εἰκοστοῦ, - ὁπότε καὶ ἀνεκαλύφθῃ … ἡ θεραπεία της, - ὁ θάνατος ἦτο τὸ φυσικὸν ἐπακόλουθον ταύτης! 


Ἡ θεραπεία! 

Ὁ Κύριος συγκινεῖται ἀπὸ τὸ μαρτύριον τῶν δέκα τούτων λεπρῶν καὶ σπεύδει νὰ τοὺς θεραπεύσῃ! Ὄχι ἀμέσως καὶ αὐτομάτως, - ὅπως ἔκαμεν εἰς τὴν περίπτωσιν … ἄλλου λεπροῦ (Ματθ. Η΄ 1-4), - ἀλλὰ σταδιακῶς καὶ βαθμηδόν …! Συγκεκριμμένως, ἡ πρώτη κίνησις τοῦ Κυρίου εἶναι, ἵνα ἀποστείλῃ τούτους εἰς τοὺς ἀρμοδίους διὰ τὴν ὑγείαν των, ἱερεῖς … «πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτοὺς τοῖς ἱερεῦσι» (Λουκ. ΙΖ΄ 14). Ἴσως, ἀναρωτώμεθα, … διατί ὁ Κύριος δὲν θεραπεύει τούτους ἀμέσως ...! Ὅμως  ἡ ἀπάντησις τῶν Ἁγίων Πατέρων τῆς Ἐκκλησίας μας εἶναι … ὅτι ὁ Κύριος γνωρίζων τὴν ἔκβασιν τῶν γεγονότων, θέλει νὰ τοὺς δώσῃ νὰ αἰσθανθοῦν ἐντονώτερον τὴν θεραπείαν των! «καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτοὺς ἐκαθαρίσθησαν»! Ἡ θεραπεία των ἐπέρχεται … ὀλίγον κατ’ ὀλίγον! Καθ’ ὁδόν, βλέπουσι τὰς σάρκας των νὰ ἐπανέρχωνται εἰς τὴν κανονικήν των μορφὴν καὶ νὰ ἀποκτῶσι τὸ φυσικὸν των χρῶμα, καὶ συγχρόνως νὰ ἐπανακτῶσι τὰς φυσικάς των δυνάμεις διὰ νὰ δύνανται νὰ ἐπανέλθωσι εἰς μίαν … φυσιολογικὴν ζωήν! Ἕως ὅτου φθάσωσιν εἰς τοὺς ἱερεῖς … εἶχεν ἐπανέλθει πλήρως ἡ ὑγεία των, ὁπότε καὶ ἔλαβον τήν, ἐξ αὐτῶν, διαβεβαίωσιν τῆς πλήρους θερπείας των! 

Τὸ θαῦμα εἶναι ἐμφανέστατον καὶ ἐντονώτατον καὶ … ἡ χαρά των εἶναι ἀπερίγραπτος! «Ἐκ τοῦ θανάτου … εἰς τὴν ζωήν»! Τοιουτοτρόπως βιώνουσι τὴν θεραπείαν των …! Ὡσὰν νὰ ἀνεστήθησαν ἐκ τῶν τάφων … ἐπιστρέφουσιν εἰς τὰς οἰκίας των καὶ τοὺς οἰκείους των διὰ νὰ ζήσωσι καὶ ἀπολαύσωσι τὴν τοιαύτην … νεκρανάστασίν των! 


Οἱ ἀχάριστοι καὶ ὁ εὐγνώμων! 

«Εἷς δὲ ἐξ αὐτῶν, ἰδὼν ὅτι ἰάθη, ὑπέστρεψε μετὰ φωνῆς μεγάλης δοξάζων τὸν Θεόν, καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ εὐχαριστῶν αὐτῷ» (Λουκ. ΙΖ΄ 15-16). Ἕνας, ὅμως, ἐκ τῶν δέκα … δὲν ὑπάγει πρὸς τοὺς οἰκείους του …! Δὲν ἀκολουθεῖ τοὺς ὑπολοίπους …! Βλέπει καὶ ἐκτιμᾷ τὸ ὕψιστον δῶρον ποὺ τοῦ ἔκαμεν ὁ Κύριος, καὶ ἐπιστρέφει ἐκεῖ ὅπου … ὁ Κύριος περιμένει …! Ἐπιστρέφει διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ τὸν Εὐεργέτη του! Ἐπιστρέφει … «μετὰ φωνῆς μεγάλης … εὐχαριστῶν αὐτῷ»! Ἐπιστέφει κραυγάζων καὶ διακηρύττων καὶ δοξολογῶν τὸν Θεὸν διὰ τοῦτο τὸ ἀνέλπιστον δῶρον τῆς θεραπείας του! Πίπτει εἰς τοὺς πόδας τοῦ … Εὐεργέτου του καὶ τὸν εὐχαριστεῖ … «νεκρὸς ἦν καὶ ἀνέζησε»! Ἐκδηλώνει τὴν εὐγνωμοσύνην του πρὸς τὸν Κύριον, ἔστω καὶ ἂν ἡ … ἐθνικότητά του ἴσως τὸν ἠμπόδιζεν! 

«Καὶ αὐτὸς ἦν Σαμαρείτης»! Ὁ εὐγνώμων, ἦτο Σαμαρείτης! Τονίζεται ἐν προκειμένῳ ἡ ἐθνικότης τοῦ τοιούτου … πρώην λεπροῦ, διότι τὸ μῖσος καὶ ἡ ἐχθρότης μεταξὺ Ἰουδαίων καὶ Σαμαρειτῶν, δὲν «ἔβλεπε» συνήθως, τοιαύτας εὐγενείας καὶ τοιούτους συναισθηματισμούς! Ἐάν, ὅμως, ἐπιστρέφει διὰ νὰ εὐχαριστήσῃ … «ὁ ἀλλογενὴς οὗτος», πόσον μᾶλλον ὤφειλαν νὰ πράξουν τοῦτο οἱ ὑπόλοιποι ἑννέα … Ἰουδαῖοι; Πέραν τῆς στοιχειώδους εὐγνωμοσύνης, … πέραν τοῦ ὀφειλομένου … «εὐχαριστῶ!», ἦτο καὶ ἡ ἐθνικότης τὴν ὁποίαν θὰ ἔπρεπε νὰ ἐκτιμήσωσιν οὗτοι, ἔστω καὶ στοιχειωδῶς! 


Ἡ ἀπαίτησις τοῦ … Εὐεργέτου! 

Ὅσον καὶ ἂν ἀρνούμεθα τὰς ἐκδηλώσεις εὐχαριστίας πρὸς τὸ πρόσωπόν μας, καθ’ ὅσον προσεφέραμεν κάποιο μικρὸ ἢ μεγάλο δῶρον εἰς κάποιον, … θὰ πρέπῃ νὰ ὁμολογήσωμεν ὅτι καὶ … περιμένομεν ἀλλὰ καὶ θέλομεν τὴν … εὐχαριστίαν, ἀλλὰ καὶ ἐκτίμησιν τοῦ δώρου μας! Δυσφοροῦμεν, - καὶ ἴσως ὄχι ἀδίκως! - ὅταν «προπερνᾶται» τὸ δῶρον μας μὲ ἀδιαφορίαν καὶ παρασιωπᾶται ἡ «μαγικὴ» ἐκείνη λέξις … «εὐχαριστῶ»! Ἴσως πρόκειται περὶ ἀνθρωπίνης … ἀδυναμίας, ἀλλὰ παρατηροῦντες καὶ τὴν ἀντίδρασιν τοῦ Διδασκάλου ἐν προκειμένῳ, αἰσθανόμεθα ὅτι … δικαίως καὶ ζητοῦμεν τὴν τοιαύτην ἐλαχίστην λεκτικὴν … ἀνταπόδοσιν διὰ τὸ … δῶρον μας! 

«Οὐχὶ οἱ δέκα ἐκαθαρίσθησαν; Οἱ δὲ ἐννέα ποῦ; Οὐχ εὑρέθησαν ὑποστρέψαντες δοῦναι δόξαν τῷ Θεῷ εἰ μὴ ὁ ἀλλογενὴς οὗτος;» (Λουκ. ΙΖ΄ 17-18)! Διὰ τούτων τῶν λόγων, - θὰ ἐλέγωμεν ὅτι - … διαμαρτύρεται ὁ Κύριος διὰ τὴν ἀχαριστίαν τῶν ἀγνωμόνων ἑννέα πρώην λεπρῶν! Τοῦτό δε, μᾶς ὁδηγεῖ εἰς τὸ ἀσφαλὲς συμπέρασμα, ὅτι ἡ ἰδία ἀπαίτησις τοῦ Κυρίου, ἰσχύει καὶ διὰ πᾶσαν εὐεργεσίαν πρὸς πάντα … εὐεργετούμενον! 

Ἀνελογίσθημεν, ἆραγε, πόσας ἀμετρήτους εὐεργεσίας, ὑλικάς τε καὶ πνευματικάς, ἀπολαμβάνομεν καθ’ ἡμέραν παρὰ τοῦ «Εὐεργέτου τῶν ὅλων»; Πόσα … «εὐχαριστῶ», χρεωστοῦμεν εἰς Αὐτόν, ἀλλὰ καὶ περιμένει ἀπὸ ἡμᾶς; Συνήθως, περιορίζομεν τὴν προσευχήν μας, εἰς τὸ νὰ ζητοῦμεν καὶ νὰ … ἐπαιτοῦμεν, τὴν Ἀγάπην Του καὶ τὸ ἔλεός Του, ἀλλὰ καὶ τὴν πραγματοποίησιν τῶν … ἐπιθυμιῶν μας! Εὐχαριστήσαμεν ὅμως … ποτέ;;; Δυσφοροῦμεν ὅταν ὁ Κύριος … καθυστερεῖ ἢ καὶ ἀρνεῖται νὰ μᾶς δώσῃ καὶ νὰ ἐκπληρώσῃ τὰ αἰτήματά μας … Τὸν εὐχαριστήσαμεν ὅμως … ποτέ, διὰ τὸ Πανάγιον Σῶμα Του, διὰ τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, διὰ τὴν Ἐκκλησίαν Του, διὰ τὴν ἀνοχήν Του καὶ μακροθυμίαν Του, διὰ τὴν ὑγείαν μας, διά …, διά …, διά …! 

Εἶναι βέβαιον, ὅτι θὰ ἐντραπῶμεν ἵνα ἀτενίσωμεν Αὐτόν, κατὰ τὴν Δευτέραν Αὐτοῦ παρουσίαν, λόγω τῆς ἀναξιότητος ἡμῶν! Ἂς ἐπιδιώξωμεν ὅμως, νὰ εὑρεθῶμεν … εὐγνώμονες ἔναντι τῶν τόσων καὶ μεγίστων εὐεργεσιῶν Αὐτοῦ πρὸς ἡμᾶς! 


Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

       Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν


Δεν υπάρχουν σχόλια: