Ὁ κόσμος καὶ τὰ … «πρότυπά» του! - π. Τιμόθεος Παπασταύρου

 

ΚΥΡΙΑΚΗ  ΤΗΣ  ΣΑΜΑΡΕΙΤΙΔΟΣ  (30  ΜΑΪΟΥ  2021) 

ΧΡΙΣΤΟΣ  ΑΝΕΣΤΗ

«ὅτι ἦν ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως» (Πράξ. ΙΑ΄ 24). 

 

Ὁ Ἀπόστολος Βαρνάβας. 

Εἰς τὸ σημερινὸν Ἀποστολικὸν ἀνάγνωσμα, γίνεται ἀναφορὰ εἰς ἕνα ἐκ τῶν Ἁγίων ἑβδομήκοντα Ἀποστόλων καὶ συνέκδημον τοῦ Θείου Ἀποστόλου Παύλου, τὸν Ἀπόστολον Βαρνάβαν. Οἱ χαρακτηρισμοὶ οἱ ὁποῖοι ἀναφέρονται εἰς τοῦτον τὸν Ἀπόστολον, παρ’ ὅτι συνοψίζονται εἰς μίαν καὶ μόνην φρᾶσιν, εἶναι ἰδιαιτέρως κολακευτικοὶ καὶ τιμητικοί, μάλιστά δε, ὅταν οἱ τοιοῦτοι ἀναγράφονται εἰς τὸ ἱερὸν κείμενον τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ ἀκούονται διαχρονικῶς εἰς πάντας τοὺς μελετῶντας τὰ ἱερὰ κείμενα. Οὗτος ὁ Ἀπόστολος, - ὡς μᾶς πληροφορεῖ τὸ Ἀποστολικὸν κείμενον, - «ἰδὼν τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ ἐχάρη», δηλαδή, «ἀφοῦ εἶδε τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ, ἐχάρηκε». Τοῦτο σημαίνει, ὅτι διέθετε, πνευματικὴν ὀξυδέρκειαν καὶ ὅρασιν καὶ ἦτο εἰς θέσιν νὰ διακρίνῃ εἰς τοὺς ἀνθρώπους, κατὰ πόσον εἶχον τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ καὶ κατὰ πόσον … ὑπεκρίνοντο! Ἡ ἱκανότης δὲ αὕτη, ἦτο ἀποτέλεσμα τῆς ἐναρέτου ζωῆς καὶ πολιτείας του, ὅπως ἀκριβῶς, δηλαδή, ὑπογραμμίζεται εἰς τὸ χωρίον τὸ ὁποῖον διαπραγματευόμεθα. 

Ὅμως, ἡ ἀναφορά μας εἰς τὸ συγκεκριμμένον Ἀποστολικὸν ἐδάφιον, δὲν «στοχεύει» εἰς τὴν ζωὴν τοῦ Μεγάλου τούτου Ἀποστόλου Βαρνάβα, ὅσον, ἔχει σκοπὸν νὰ δείξῃ, ποῖος εἶναι «ὁ ἀγαθὸς» καὶ ἐνάρετος «καὶ πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως»! 

«Ἀνὴρ ἀγαθός». 

Πολλάκις χρησιμοποιοῦμεν τοῦτο τὸ κοσμητικὸν ἐπίθετον εἰς τὴν καθημερινότητά μας, ὄχι ὅμως μὲ τὴν ἔννοιαν ποὺ χρησιμοποιεῖται ἐν προκειμένῳ. Τὸ χρησιμοποιοῦμε, διὰ νὰ χαρακτηρίσωμε κάποιον … ἀφελῆ καί, ἐν πολλοῖς, ἀνόητον, ποὺ … «δὲν τοῦ κόβει» καὶ γίνεται συνήθως «παιχνιδάκι» στὶς διαθέσεις τῶν πονηρῶν καὶ δῆθεν ἐξύπνων! Χαρακτηρίζομεν σὰν «ἀγαθούς», ἐκείνους τοὺς ὁποίους θεωροῦμεν ὅτι δὲν εἶναι πολὺ ἐνεργεῖς καὶ δραστήριοι καὶ ὑποχωροῦν σὲ φιλονεικίες καὶ ἔριδες ἀποφεύγοντες συγκρούσεις καὶ μαλώματα! 

Ὅμως, ὡς προείπωμεν, ἐν τῷ παρόντι, ἡ λέξις «ἀγαθὸς» ἔχει τελείως διαφορετικὴν σημασίαν. Σημαίνει τὸν ἄνθρωπον τοῦ Θεοῦ, τὸν ἄκακον καὶ εὐλαβῆ, τὸν ἐνάρετον καὶ ἀγωνιστὴν καί, γενικῶς, τὸν … ἅγιον! Ὁ ἀγαθὸς ἄνθρωπος, εἶναι ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔχει πρὸ τῶν ὀφθαλμῶν του τὸν Θεῖον Νόμον καὶ ἐνδιαφέρεται νὰ … ἀρέσῃ μόνον εἰς τὸν Κύριον! Ζεῖ εἰς τὸν κόσμον, ἀλλὰ … ἐκτὸς τοῦ κόσμου μὲ μόνην προοπτικήν,  τὴν κληρονομίαν τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν! Ἰσχύει εἰς αὐτόν, ἐκεῖνος ὁ Λόγος τοῦ Διδασκάλου τὸν ὁποῖον εἶπεν εἰς τὴν τελευταίαν Ἀρχιερατικὴν προσευχήν Του, ἀναφερόμενος εἰς τοὺς μαθητάς Του, «Ἐγὼ δέδωκα αὐτοῖς τὸν λόγον σου, καὶ ὁ κόσμος ἐμίσησεν αὐτούς, ὅτι οὐκ εἰσὶν ἐκ τοῦ κόσμου, καθὼς ἐγὼ οὐκ εἰμὶ ἐκ τοῦ κόσμου. Οὐκ ἐρωτῶ ἵνα ἄρῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ κόσμου, ἀλλ' ἵνα τηρήσῃς αὐτοὺς ἐκ τοῦ πονηροῦ. Ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ εἰσί, καθὼς ἐγὼ ἐκ τοῦ κόσμου οὐκ εἰμί» (Ἰωάν. ΙΖ΄ 14-16). 

Ὁ κόσμος καὶ τὰ … «πρότυπά» του! 

Διὰ νὰ ἐννοήσωμεν, ἀγαπητοί μου, τὴν ἐντελῶς διαφορετικὴν κοσμικὴν ἀντίληψιν καὶ ἐκτίμησιν, ἀπὸ ἐκείνην τὴν τοῦ Θεοῦ, ἀρκεῖ νὰ μελετήσωμεν τὰ ἱερὰ κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καὶ κυρίως τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἐκεῖ θὰ διαπιστώσωμεν, πῶς ὁ Κύριος θέλει τὸ ἄνθρωπον καὶ ἀντιστοίχως πῶς τὸν θέλει ὁ κόσμος. Θὰ καταλάβωμεν πολὺ εὐκόλως ὅτι … Θεὸς καὶ κόσμος εἶναι, κυριολεκτικῶς, ἀντίθετοι ἢ μᾶλλον καὶ  … ἀντίπαλοι! Ὁ Κύριος, ἐκεῖ κυρίως εἰς τοὺς περιφήμους «Μακαρισμούς» Του, μακαρίζει καὶ ἐπαινεῖ ἐκείνους τοὺς ὁποίους ὁ κόσμος περιφρονεῖ καὶ περιθωριοποιεῖ. «Μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῷ πνεύματι, … Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, … Μακάριοι οἱ πραεῖς, … Μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες τὴν δικαιοσύνην, … Μακάριοι οἱ ἐλεήμονες, … Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ» (Ματθ. Ε΄ 3-12) καὶ οὕτω καθ’ ἑξῆς! Ἀντιθέτως δέ, ἐπιπλήττει καὶ ἀπειλεῖ μὲ τὰς αἰωνίους ποινὰς καὶ τιμωρίας, πολλοὺς ἐξ ἐκείνων τοὺς ὁποίους ὁ κόσμος ἐπαινεῖ καὶ θαυμάζει. «Πλὴν οὐαὶ ὑμῖν τοῖς πλουσίοις, … Οὐαὶ ὑμῖν οἱ ἐμπεπλησμένοι, … Οὐαὶ ὑμῖν οἱ γελῶντες νῦν, … Οὐαὶ ὅταν καλῶς ὑμᾶς εἴπωσι πάντες οἱ ἄνθρωποι» (Λουκ. ΣΤ΄ 24-26). 

Ποῖος εἶναι διὰ τὸν κόσμον, ὁ ἀποδεκτὸς καὶ «θαυμαστός», ἀλλὰ καὶ «ζηλευτός»; Δὲν εἶναι, ἆραγε ὁ πλούσιος καὶ ὁ ἰσχυρός, ὁ ζῶν μέσα εἰς τὰς ἀπολαύσεις καὶ εἰς τοὺς διαρκεῖς γέλωτας καὶ χαράς; Καὶ ποίαν ἀξίαν – πάλιν - διὰ τὸν κόσμον ἔχει ὁ πτωχὸς καὶ ἀδύναμος, ἀλλὰ καὶ ὁ ἐνάρετος καὶ ἅγιος; Καὶ ἂν ἀκόμη κάποτε θαυμάζει ὁ κόσμος τοὺς τοιούτους, ὅμως … οὐδέποτε θὰ ἐπιθυμοῦσε νὰ ὁμοιάσῃ εἰς αὐτοὺς καὶ νὰ ἀκολουθήσῃ τὰ … ἴχνη των! Καὶ ὅμως … αὐτοὶ εἶναι οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ, οἱ ἀγαθοὶ καὶ … «πλήρεις Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως»! Αὐτοὶ εἶναι … ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι περιεφρόνησαν τὸν κόσμον καὶ … τὰ τοῦ κόσμου καὶ ζῶσι μὲ τὴν προσμονὴν τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν! 

Οἱ Ἅγιοι! 

Ἔστω καὶ ἂν, - ὡς εἴπωμεν, - δὲν προτιθέμεθα νὰ ἀπεξαρτηθῶμεν ἐκ τοῦ κόσμου καὶ νὰ γίνωμεν ὡς … μᾶς θέλῃ ὁ Κύριος, ὑπάρχει ὅμως εἰς πολλοὺς … ἡ ἐπιθυμία, νὰ μελετῶσι τοὺς βίους τῶν Ἁγίων καὶ νὰ ἀφηγοῦνται ἐν συνεχείᾳ τὰ κατορθώματα τῶν τοιούτων Ἁγίων! Καὶ τοῦτο βεβαίως … ἔχει τὴν ἀξίαν του! Ὅμως εὐκόλως ἀντιλαμβανόμεθα, ἐκ τῆς τοιαύτης μελέτης, ὅτι ὁ … Ἅγιος, δὲν εἶναι κάτι τὸ ἀσύλληπτον καὶ … ἐξωπραγματικόν, ἀλλὰ εἶναι ὁ ἀγωνιστὴς καὶ ὁ … ἀγαπῶν τὸν Θεόν! Εἶναι ἐκεῖνος ὅστις … «λογικεύεται» καὶ βλέπει τὰ πράγματα «στὶς σωστὲς διαστάσεις τους» καὶ ἐννοεῖ καὶ διακρίνει ὅτι … «οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν» (Ἑβρ. ΙΓ΄ 14). Ὅσον ἀπομακρυνόμεθα ἐκ τῆς κοσμικῆς καὶ ὑλιστικῆς λογικῆς, τόσον ἐγγίζομεν τὸν Θεόν, καὶ τότε … «ἐγγίσατε τῷ Θεῷ, καὶ ἐγγιεῖ ὑμῖν» (Ἰακ. Δ΄ 8). Ἀντιθέτως ὅμως, ὅσον ἀπομακρυνόμεθα ἐκ τοῦ Κυρίου καὶ τῆς Ἐκκλησίας, προσκολλώμεθα πρὸς τὰ φθαρτὰ καὶ μάταια καὶ γήϊνα καὶ ἁμαρτωλά, χωρὶς καμμίαν ἐλπίδα διὰ τὴν Βασιλείαν τῶν Οὐρανῶν. 

Συνεπῶς, οἱ Ἅγιοι, ἂς μὴν βρίσκονται μόνον στὴ σφαῖρα τῆς … νοσταλγίας μας, ἀλλὰ ἡ ἁγιότης νὰ γίνῃ ἡ καθημερινή μας … ἐργασία καὶ ἐπιδίωξις! 

      Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου 

Ἱεροκῆρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν